Λατινοαμερικάνικη Πτώση

Η νεανική πολυεθνική Γερμανία, χωρίς την τροχοπέδη του (Α)Μπάλακ είναι μάλλον η καλύτερη Γερμανία που έχω δει από το 1970, που έχω ποδοσφαιρική συναίσθηση.
Πολυεθνική είναι σίγουρα (ΓερμανοΠολωνοΓκανεζοΤουρκική) αλλά δεν το λέω αυτό ως κακό, μια που η Γερμανία κατόρθωσε να συνδυάσει επωφελώς και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, τις ικανότητες των εθνοτήτων, που μετά τον πόλεμο δουλεύουν και διαβιούν στη χώρα.
Ναι, πιστεύω ότι είναι καλύτερη αυτή η Γερμανία από αυτή του 1974, έστω και αν δεν πάρει το κύπελλο, γιατί το ποδόσφαιρο που παίζει είναι πιο ελκυστικό και πιο ολοκληρωμένο, από αυτό της υπερτιμημένης Γερμανίας του 1974 (που μάλλον κατώτερη της Ολλανδίας ήταν και αν δεν έπαιζε εντός έδρας στο Μουντιάλ του 1974, πιθανότατα δεν θα σήκωνε το τρόπαιο).
Το απίστευτο είναι πως και παίκτες, όπως ο αναπληρωματικός και χωρίς παιχνίδια στην ομάδα του, Ποντόλσκι, καταφέρνουν να κάνουν πράγματα και θαύματα, που κυρίως βγαίνουν μέσα από την άριστη φυσική κατάσταση και την άψογη ομαδική συνεργασία.
Αν έλειπε και η Μέρκελ από τις κερκίδες θα ήταν πραγματικά τέλειο το ότι σήμερα πρόσφεραν στο ποδοσφαιρόφιλο κοινό τα Πάντσερ.

Από την άλλη πλευρά, για κάποιους σαν και μένα, για τους οπαδούς της Λατινοαμερικάνικης φινέτσας είναι πράγματι στενάχωρο το ότι οι δυο κύριοι εκπρόσωποι αυτής της σχολής είπαν αντίο.
Για τη Βραζιλία χθες το τρένο χάθηκε στην ψυχολογία της ανατροπής του σκορ και στη χρησιμοποίηση ενός ποδοσφαιριστή, που ήταν όλη τη χρονιά δραματικός και φάνηκε ψυχολογικά ανέτοιμος να αντιμετωπίσει τον ίδιο τον εαυτό του και τα προβλήματα του, που κυρίως είναι στο μυαλό και όχι στο σώμα. Όταν ένας παίκτης μετά βίας 1.70 σε κερδίζει στον αέρα και σου παίρνει το ματς, είσαι άξιος της μοίρας σου. Επειδή οι πιο νέοι δεν το θυμούνται και μιλάνε για τη Βραζιλία που απέκλειε την Ολλανδία και ήταν ο κακός της δαίμονας, να θυμίσω ότι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, ήταν η Ολλανδία που έβγαλε έξω την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Βραζιλία με 2-0 (Νέεσκενς και Κρόιφ) και στη συνέχεια οι οράνιε έφθασαν στον τελικό. Μάλιστα και σ' εκείνο το ματς οι καριόκας έμειναν με 10 από αποβολή του Λουίς Περέιρα, που κλάδεψε το Νέεσκενς (φωτογραφία). Πολλές συμπτώσεις...Αν φθάσουν Ολλανδοί και Γερμανοί στον τελικό θα έχουμε σε αρκετή έκταση μια επανάληψη του 1974.

Για την Αργεντινή ήταν αναμενόμενο ότι μόλις βρει την ομάδα που θα εκμεταλλευτεί τις αμυντικές της αδυναμίες τότε θα εξανεμιζόντουσαν οι μεγάλες επιθετικές αλλά κυρίως ατομικού επιπέδου, αρετές της ομάδας αυτής. Διαβάζοντας διάφορα για το Μαραντόνα, που ήταν θαυμαστός και μέγιστος ποδοσφαιριστής αλλά όλοι μας αρεσκόμαστε να τον κρίνουμε πια από τη γενικότερη συμπεριφορά του και να τον κατακρίνουμε, είναι σίγουρο ότι το πέρασμά του από τη Νότιο Ιταλία και οι εκεί συναναστροφές του,  του έκανε τελικά περισσότερο κακό παρά καλό. Ναι δεν είναι σαν προπονητής αυτό που ήταν σαν ποδοσφαιριστής. Προσπάθησε να αφήσει ελεύθερους κάποιους παίκτες του σαν το Μέσι και τον Τέβεζ ελπίζοντας να πάρει το μέγιστο δυνατό απ' αυτούς. Ίσως η Αργεντινή με άλλο πιο έμπειρο και έξυπνο προπονητή να έκανε περισσότερα, ίσως και όχι, μια που κανένας δεν μπορεί ν' αρνηθεί ότι οι παίκτες του Μαραντόνα έπαιζαν και για το παιδικό τους ίνδαλμα, που τους έδωσε μια ψυχολογική ώθηση που δεν θα την είχαν αλλιώς. Και η Αργεντινή και πριν τον Μαραντόνα, δεν ήταν η Αργεντινή άλλων εποχών, έχοντας δυστυχώς κενά σε καίριες θέσεις, για τα οποία δεν φταίει ο Μαραντόνα. Και πάντα για να κερδίσει μια λατινοαμερικάνικη ομάδα μια Ευρωπαϊκή του επιπέδου Γερμανίας και Ολλανδίας, είτε πρέπει να ξεχυλίσει το ατομικό ταλέντο, είτε να συνδυασθεί με σωστή ομαδική συνεργασία και καλή άμυνα, πράγματα που δεν είναι στο ταμπεραμέντο των Νοτιοαμερικάνων. Αυτό πήγε να κάνει ο Ντούνκα στη Βραζιλία αλλά ελέω κυρίως Φελίπε Μέλο δεν του βγήκε και κακώς τον κατηγορούν για προπονητικά λάθη. Αν είχε παίξει όπως του λένε τότε θα βλέπαμε τη Βραζιλία του 1974 και πιστέψτε με όσοι δεν θυμάστε αυτό το ματς, τότε τα κλάματα στο Ρίο θα ήταν ΄περισσότερα και η συντριβή τεράστια.
Η γενική αποκαθήλωση Μαραντόνα δεν είναι δίκαιη. Ο Μαραντόνα δεν παύει, πέρα από τα ελλατώματα και τις ιδιαιτερότητές του, να είναι ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών στα γήπεδα. Και εμείς οι απ' έξω τον κρίνουμε γι' αυτό και όχι για τις κόκες και τις κατά καιρούς μπαρούφες ενός κυκλοθυμικού κατά τ' άλλα χαρακτήρα. Ναι δεν θα έλεγα στο παιδί μου να μοιάσει στο Μαραντόνα εκτός και αν ήταν νέος ποδοσφαιριστής και μόνο σχετικά με το ποδοσφαιρικό ταλέντο.
Όπως δεν θα έλεγα στο παιδί μου αν ήταν φυσικός να μοιάσει σαν άνθρωπος στον Τέσλα χωρίς να παύει ο Τέσλα να είναι ένα από τα κορυφαία μυαλά που πέρασαν ποτέ από τούτη τη γη.

Άλλοι καιροί

Τη δεκαετία του 80 υπήρχε αντίδραση στην είσοδο μας στην ΕΟΚ βασισμένη στο σύνθημα "δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης". Ήταν μάλλον φανερή, έστω και σ' εκείνα τα πρώτα βήματα της Ελλάδας στην Ευρώπη, η εγχώρια αδυναμία μας να στηρίξουμε την πρωτογενή μας παραγωγή μέσα από τους μηχανισμούς της κοινότητας και στα πλαίσια της κοινής Ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής. Θεωρούσαμε ότι το μόνο, που μπορούσαμε να προάγουμε σε αυτό το πλαίσιο ανάπτυξης που ενταχθήκαμε,  ήταν οι τουριστικές υπηρεσίες, βασισμένες στις ομορφιές και το κλίμα της χώρας μας.

Ο χρόνος έδειξε ότι οι φόβοι εκείνοι όχι μόνον επαληθεύτηκαν αλλά μέσα στη φουρτούνα της κρίσης παρακαλάμε πλέον για τουριστική κίνηση. Παρακαλάμε, να μας θεωρούν οι εκτός Ελλάδας , αξιοπρεπή και καλά γκαρσόνια και να μας επισκέπτονται για να αφήνουν χρήματα αφού άλλου είδους επενδύσεις, δείχνουμε ανίκανοι ή αδύναμοι να προσελκύσουμε.

Ναι άλλαξαν οι καιροί πολύ... Αυτό που απαξιώναμε τότε, παρακαλάμε να προσφερθεί τώρα σαν ίσως η τελευταία ελπίδα να πιαστούμε από κάπου πριν αρχίζουμε ν' αποχαιρετιόμαστε σε σταθμούς, λιμάνια και αεροδρόμια, προς αναζήτηση καλύτερης τύχης αλλού.

Πάω να φορέσω το παπιγιόν και να πάρω το δίσκο μου. Ελπίζω να έρθει και κάποιος πελάτης στο μαγαζί.  Κατά Τζίμη Πανούση λοιπόν:

Εγώ «Ήχος και Φως»,
μπρος σε γκρουπ τουριστών
Ντίσκο στη διαπασών
Με φωνάζουν "γκαρσόν!"

Συγκινήσεις που προσφέρει ο αθλητισμός

Ουρουγουάη - Γκάνα. 120'. Τέλος Παράτασης...

Η Γκάνα πηγαίνει από τον Παράδεισο στην Κόλαση, με τον Γκύαν τον καλύτερο της παίκτη, τραγικό πρωταγωνιστή.

Η Ουρουγουάη, βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και ένας από τους πρωταγωνιστές της ο Σουάρεζ αποβάλλεται σταματώντας την μπάλλα με τα χέρια στη γραμμή.

Η μοίρα όμως θα τον στείλει από την Κόλαση στον Παράδεισο και το πέναλτυ του Γκύαν θα τραντάξει το οριζόντιο δοκάρι και θα επιτρέψει στους Λατινοαμερικάνους μετά από 40 χρόνια να προκριθούν στα ημιτελικά Μουντιάλ, κερδίζοντας στα πέναλτυ 4-2.

Μετά την αυθεντική Βραζιλία και η Βραζιλία της Αφρικής αποκλείεται, τελευταία ομάδα της Μαύρης Ηπείρου, που είχε μείνει ζωντανή στο θεσμό. Στενοχώρια για την Αφρική, που αποχαιρέτησε σήμερα το Μουντιάλ, που διοργανώνει (αλλά λύπη και παράδεισοι και κολάσεις, ανέξοδες και άκακες, αυτές του ποδοσφαίρου, που μακάρι να ήταν οι μόνες στενοχώριες της ζωής).

Στιγμές έντασης, που προσφέρει ο αθλητισμός.

Μεταγραφικές ρελάνς και συνεχείς κυανέρυθρες σφήνες

Πως γίνεται όπου αποτυγχάνει ο Ολυμπιακός σε μεταγραφές, να εμφανίζεται τσουπ ο Πανιώνιος ως ενδιαφερόμενος. Έγινε με τον Παβόν, να και τώρα με τον Καρντόζο. Μάλλον είναι η ρελάνς για το αντίστροφο που έγινε με Επστάιν (αντί για Πανιώνιο, ο ποδοσφαιριστής κατέληξε στον Ολυμπιακό).

Ας ελπίσουμε με τον Καρντόζο, να υπάρξει αίσιο τέλος. Αν και όντως στη Νέα Σμύρνη εκτιμάμε την ποδοσφαιρική του αξία, σίγουρα δεν θα πρέπει να έχει και τις καλύτερες αναμνήσεις, μια που λόγω του σκληροτράχηλου παιχνιδιού του, του έχουμε σούρει τα εξ αμάξης. Νομίζω έχει φάει και αποβολές στο γήπεδο του Πανιωνίου. Αγωνιστικά βέβαια τελευταία, με χαμόγελα έφευγε ο Αστέρας (κύπελλο 2008-2009, πρώτος γύρος 2009-2010 ... ναι το ματς με τα λευκά μαντήλια στο Δον Εμίλιο).

Πεντακάθαρες κυανέρυθρες συνεννοήσεις...

Από exedrasports:

"Ο Ισπανός (ο Ριέρα δηλαδή) σε επικοινωνία που είχε πριν από την έναρξη της προετοιμασίας με τους ανθρώπους του Πανιωνίου, τους είχε ξεκαθαρίσει ότι θα βρίσκεται στην Ελλάδα στις 4 Ιουλίου, αφού τότε τελειώνει η αποθεραπεία πέντε εβδομάδων που κάνει για την αποκατάσταση της επέμβασης που είχε υποβληθεί σε κοιλιακούς και προσαγωγούς. Αυτό πιθανότατα θα υποστηρίξει και στην απολογία του στη διοίκηση, αλλά μάλλον δεν θα γλιτώσει την τιμωρία".

Τώρα είτε ο Ριέρα διαβάζει το blog, που είχε εκφράσει αυτό το σενάριο ως πιθανό, και έτσι βρήκε λογική δικαιολογία είτε όντως έτσι συνέβη και κάποιοι στην ΠΑΕ ξέχασαν τι είχαν συνεννοηθεί με τον ποδοσφαιριστή, μετά την εγχείρησή του. Πάντως υποτίθεται ότι ο Ριέρα είχε αφήσει κάποιο τηλέφωνο να τον βρίσκουν και σ' αυτό δεν απαντούσε για μέρες, έστω και για να ξεδιαλύνει τα πράγματα. Αυτό μάλλον δύσκολα δικαιολογείται ... πέραν του ότι και στα πλαίσια της πολιτικής περικοπών και οικονομίας, τα πρόστιμα προς τους παίκτες δεν είναι και πολύ απωθητικά, θα έλεγα.

Ο Μπάλαμπαν γύρισε χθες αλλά πιθανότατα όχι για να μείνει αλλά για να δουν πως θα φύγει. Απ' ότι φαίνεται όμως έχει μάλλον και προσωπικό πρόβλημα, που είναι πέραν των οικονομικών και αγωνιστικών θεμάτων.

Γενναία Δήλωση Κιντή για Μπενάρντ Κουμορτζί και το σχετικό μεταγραφικό παζάρι

Ο Πρόεδρος του Πανιωνίου ΓΣΣ ΠΑΕ κ. Γιώργος Κιντής προέβη σήμερα στις κάτωθι δηλώσεις, αναφορικά με τον Μπενάρντ ΚΟΥΜΟΡΤΖΙ:

«Πιστεύουμε ότι η αποτίμηση του Κούμορτζι από τις άλλες ελληνικές ομάδες υπολείπεται σημαντικά της αξίας του. Είμαστε βέβαιοι επίσης ότι ακόμη κι αυτή η αξία θα ανέλθει κατά πολύ κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς.

Ο Κούμο είναι από τους παίκτες πάνω στους οποίους θα χτίσουμε φέτος την ομάδα. Συνεπώς δεν παραχωρείται, παρά μόνο στην περίπτωση που έρθει πρόταση από ομάδα αγωνιζόμενη σε υψηλό επίπεδο η οποία και θα αναγνωρίζει την αξία του παίκτη».

Πανιώνιοι σχολιασμοί

Διαβάζω τελευταία και μετά το δανεισμό Εστογιανόφ στους πιο official διαδικτυακούς κυανέρυθρους τόπους ενδιαφέροντα σχόλια με σημαντικά επιχειρήματα τα οποία πραγματικά είναι άξια σχολιασμού και κουβέντας:

• "Είναι αδικαιολόγητο να κατακρίνουμε το δανεισμό Εστογιανόφ σαν κίνηση απαλλαγής της ΠΑΕ από το συμβόλαιο του δεδομένου ότι τέτοια μεγάλα συμβόλαια είναι εξοντωτικά στη συγκεκριμένη συγκυρία και με βάση το νέο φορολογικό νόμο".

Έτσι είναι και συμφωνώ. Υπάρχουν όμως κάποια σημεία που χρειάζονται περαιτέρω επεξηγήσεις. Δεν ήταν μόνο του Εστογιανόφ το συμβόλαιο μεγάλο. Σε κοντινό επίπεδο κυμαίνεται το συμβόλαιο Μπάλαμπαν, ο οποίος κατά διαστήματα πέρυσι δεν έδειξε και το καλύτερο πρόσωπο και η πλειοψηφία των οπαδών της ομάδας δεν τον πάει. Έγινε λοιπόν επιλογή μεταξύ των δύο παικτών, ο Μπάλαμπαν δεν συναινεί στη μετακίνησή του, δεν υπάρχει ενδιαφέρον για δανεισμό του ενώ υπήρχε του Λόλο; Έγινε πρόταση στους παίκτες για μείωση συμβολαίου; Μήπως τη δέχτηκε ο Μπάλαμπαν και όχι ο Εστογιανόφ;
Θεωρώ ότι αν δεν γίνουν γνωστά κάποια σχετικά με τα παραπάνω σημεία, δεν μπορεί κάποιος να θεωρεί αδικαιολόγητη την όποια μουρμούρα για το δανεισμό Εστογιανόφ, μόνο με το επιχείρημα του μεγάλου συμβολαίου. Και έρχεται να προστεθεί και το φημολογούμενο ενδιαφέρον για το "συνταξιούχο" Παβόν των 800.000 Ευρώ σε όλα τούτα. Αν είναι αληθινό αυτό το ενδιαφέρον, δίκαια δεν μπορεί να ρωτάει κάποιος, "εδώ υπάρχουν λεφτά και εκεί όχι;".

• "Περιμένετε να δείτε και μετά κρίνετε".

Κανένας δεν πήρε κανένα κεφάλι με την μικρομουρμούρα και τη ψιλογκρίνια. Το μυαλό είναι για να σκέφτεται και το στόμα για να μιλάει με βάση ότι βλέπουν τα μάτια μας. Και πριν και κατά τη διάρκεια θα σχολιάζουμε και προφανώς η τελική κρίση θα είναι βάση αποτελεσμάτων, αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα, είναι ροπή προς τη λογοκρισία.

• "Πολλές φορές πρέπει να κάνεις δυο βήματα πίσω για να κάνεις το άλμα μπροστά".

Σωστό αρκεί να μη βρίσκεται στα δυο βήματα πίσω ο γκρεμός. Καλό είναι να πάρουμε φόρα και για να την πάρουμε χρειάζεται σίγουρα η σύνεση, ο ορθολογισμός και οΙ ΦΡΟΝΙΜΕΣ κινήσεις. Τονίζω το ΦΡΟΝΙΜΕΣ γιατί όσο μη φρόνιμο είναι να κάνεις ουτοπικές υπερβάσεις και να απλώνεις τα χέρια σου ως εκεί που δεν φτάνεις, τόσο μη φρόνιμο είναι το να κάνεις περικοπές, που εισάγουν μη μελετημένα ρίσκα και κινδύνους, τα οποία πιθανόν να μην είσαι σε θέση ν' αντιμετωπίσεις.

• "Δείτε τι έπαθε το μπάσκετ και διδαχθείτε".

Πολύ ορθόν και δεν αντιλέγει ουδείς. Απλά στο μπάσκετ ο ανταγωνισμός των μικρομεσαίων είναι σχετικά χαμηλός και κάποιος μπορεί να πάρει αυστηρά μέτρας λιτότητας και να χαμηλώσει το μπάτζετ χωρίς να κινδυνεύσει πιθανότατα αγωνιστικά. Αυτό το λέγαμε για το μπάσκετ πέρυσι, ότι δεν είχε έννοια να κυνηγάμε το να βγούμε φερ' ειπείν όγδοοι και όχι ένατοι ή δέκατοι και για ένα τέτοιο στόχο να χρεωθούμε άσχημα. Ίσως στο ποδόσφαιρο, στο επίπεδο της Super League, δεν είναι οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τόσο εύκολες, που να αντιστοιχίζουμε πλήρως τις δυο περιπτώσεις. Και εν πάση περιπτώσει ισχύουν όλα τα όσα ανέφερα παραπάνω, δηλαδή κανείς δεν ζητάει υπερβάσεις και τίτλους και ακριβές μεταγραφές και στολίδια και κορδέλες, απλά συζητάμε για ένα σχετικά αξιοπρεπές ρόστερ με κάλυψη έστω των μισών ουσιωδών κενών, που υπήρχαν τα τελευταία δυο χρόνια και με ένα ορθολογικό μίγμα εμπειρίας και νεανικής ορμής.

• "Εμείς είμαστε ο Πανιώνιος και οι παίκτες και προπονητές είναι προσωρινοί, έρχονται και φεύγουν".

Να διορθώσω ότι εμείς οι φίλοι της ομάδας είμαστε ο Πανιώνιος, όχι η ΠΑΕ Πανιώνιος, που είναι η φέρουσα εταιρία με συμφέροντα και επιχειρηματικές επιδώξεις (πολύ καλώς).
Όντως οι παίκτες και οι προπονητές είναι προσωρινά εργαλεία της ομάδας, όσο και αν συνδεόμαστε με κάποιους απ' αυτούς (και οι ίδιοι μερικές φορές συνδέονται με παντοτινούς συναισθηματικούς δεσμούς με την ομάδα, ακόμα και όταν φεύγουν απ' αυτήν).
Το συγκεκριμένο επιχείρημα ανάτασης ηθικού για όσους στανοχωρήθηκαν από την αποχώρηση Εστογιανόφ προφανώς στέκει, απλά για τη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που πειράζει είναι ότι φαίνεται να υπήρξε παρασκήνιο, που υποβαθμίζει τη νοημοσύνη του κόσμου. Ξεκινάει από τα τέλη Μαΐου με την προσπάθεια να δανεισθεί/πωληθεί ο Εστογιανόφ στην Κύπρο. Εμφανίζεται να κάνει δηλώσεις ο Εστογιανόφ ότι δεν βλέπει την ώρα και τη στιγμή να επιστρέψει στην ομάδα και να παίξει. Επιστρέφει και υποτίθεται αρχίζει προετοιμασία σύμφωνα με τα δημοσιεύματα. Βγαίνει η ανακοίνωση για το ενδιαφέρον της Πενιαρόλ ενώ ήδη ο Εστογιανόφ βρίσκεται στο Μοντεβιδέο, με βάση Ουρουγουανά δημοσιεύματα και προπονείται με την Πενιαρόλ. Ο προπονητής δεν τον έχει ακόμα δει για να υπάρχει η τεχνική άποψη αν τον έχει ανάγκη (εκ των υστέρων βέβαια έκανε δηλώσεις, βασισμένες σε λόγους επαγγελματικής δεοντολογίας).
Και είναι σαφές ότι ο συγκεκριμένος παίκτης πέρα από τα αγωνιστικά, ήταν ένας από τους λίγους πόλους έλξης που είχε η ομάδα κυρίως προς τους μικρούς της φίλους, όπως και να το κάνουμε.


Και υπομονή πρέπει να έχουμε και ψυχραιμία, δε γεννάται λόγος. Απλά όσοι τα συνιστούν, ας έχουν υπόψη τους ότι κανείς δεν έχασε από την κριτική που του γινόταν, ιδίως όταν είχε τη σωφροσύνη να διυλίζει το ότι ακούγεται και να κρατάει ότι πιθανόν είναι χρήσιμο. Αντιθέτως πολλοί έχασαν από την κολακεία, που υπήρχε γύρω τους. Το καλύτερο πιστεύω ότι είναι να ακούγονται απόψεις, να μη γινόμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως και αν είναι δυνατόν τις γνώμες αυτές να τις λέμε χωρίς εμπάθεια και χωρίς να θεωρούμε ότι είμαστε οι φορείς της μιας και μοναδικής αλήθειας. Και όσοι έχουν το βαρύ ρόλο των υπευθύνων, ας έχουν και αυτιά ευήκοα. Οι παρωπίδες και οι ωτοασπίδες ως μέσο προστασίας για την εκτέλεση άνευ αλλαγών, των πλάνων και των σχεδιασμών είναι εργαλεία, που χρησιμοποιούν όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους αλάνθαστους. Αλλά "ουδείς άσφαλτος" (κατά Lady Angela) σε αυτή τη ρημαδοζωή...

Ερωτηματάκια για τα βαριά κυανέρυθρα χαρτιά

23-5-2010. Contra.gr αναφερόμενη στις διαθέσεις της κυανέρυθρης ΠΑΕ για τα "βαριά" χαρτιά Μπάλαμπαν και Εστογιανόφ:

"Ευχής έργον (από καθαρά οικονομική άποψη) θα ήταν να πωληθούν οι δύο παίκτες και η ομάδα να βάλει στο ταμείο της ένα αρκετά μεγάλο ποσό.
Αυτός είναι και ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος καθώς η εναλλακτική (να τους προταθεί μείωση στα συμβόλαια) μάλλον δεν θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν στον Πανιώνιο που προτιμούν την πώληση από τη μείωση".

Ερώτηση στην ΠΑΕ που έχει δώσει δείγματα διαφάνειας στα μεταγραφικά θέματα, τουλάχιστον αυτά που κλείνουν (όπως πχ του Εστογιανόφ):

- Προτάθηκε στους δυο παίκτες μείωση συμβολαίων ή θεωρήθηκε ματαιοπονία; Και αν ναι, ποια ήταν η αντίδρασή τους;

Το ξέρω πως είναι μάλλον αντικειμενικά δύσκολο ν' αναμένω απάντηση για διάφορους λόγους (...και ίσως ιδιαίτερα σε αυτό το blog...) αλλά δεν ξέρει ποτέ κανείς ... οπότε ρωτάω και ότι γίνει.

Και ένα άλλο μικρό θεματάκι. Υπάρχουν αναφορές ότι ο Μπάλαμπαν ήταν στο Τορόντο σε δοκιμές ή κάποιο καμπ της τοπικής ομάδας. Αν είναι αλήθεια, είχε πάει εκεί με άδεια της ΠΑΕ και αν όχι δεν υπήρχε κίνδυνος τραυματισμού του, που θα στοίχιζε στην ΠΑΕ;

Ο χερ Έβαλντ και το μεταγραφικό παζάρεμα του "μαύρου διαμαντιού" από την Γκάνα

Πώπω, αυτά με το "μαύρο διαμάντι" πολύ μου άρεσαν στον τίτλο. Τον έσκισαν τον εκφωνητή του γηπέδου της Νέας Σμύρνης με τα τσιτάτα με τους κολοσσούς του Βύρωνα και τους γόητες της Ηλιούπολης...

«Μπορεί να βοηθήσει, αλλά είναι ακριβός και ξένος».

Δήλωση Λίνεν για Κουμορτζί. Βέβαια δεν είναι τόσο ακριβός ανάλογα με την αξία του, σε σχέση με κάτι Ντρσεκ και Ντιαβαρά και Σεκού Μπερτέ, αλλά τώρα ο χερ Έβαλντ πρέπει να υποστηρίξει τα συμφέροντα των νέων αφεντικών.
Αλλά αφήνει και ένα παραθυράκι ανοικτό ... εξάλλου η δική του εισήγηση μετράει κυρίως στο τεχνικό της μέρος και όχι στο οικονομικό.

Από την άλλη αν ο Κούμο έπαιζε ας πούμε στη Λανς ή στη Χέρτα και ήταν να δώσουν τα ίδια χρήματα σε ξένη ομάδα, για της ίδιας αξίας παίκτη, που δεν θα ήξερε και τις Ελληνικές συνθήκες, δεν θα τους φαινόταν τόσο ακριβός. Είναι και ψυχολογικό το ζήτημα, όταν είναι να πάνε τα λεφτά στον Τσακίρη, με τη φήμη του μεταγραφικού σκληρού διαπραγματευτή.
Γι' αυτό κύριε Κωνσταντίνε άλλη φορά ν' αποφεύγεις ν' αυτοπαινεύεσαι για το πόσο καλά πουλάς τους παίκτες σου και κράτα χαμηλούς τόνους. Μην τους σκανδαλίζεις... Πιο εύκολα θα πουλάς ίσως τότε.

Τον γλωσσοφάγαμε;

Ήταν από τα πρώτα μεταγραφικά σήριαλ του φετινού καλοκαιριού, όπου ενεπλάκη και ο Πανιώνιος και άλλοι βέβαια. Αρχικά με την προσφυγή του εναντίον του Ηρακλή, μετά με το πιθανό ενδιαφέρον του Πανιωνίου, ύστερα γιατί τον μανατζάρει το γνωστό Αλφα "πρακτορείο" και τέλος γιατί με την έλευση Λίνεν κατέληξε στον Ολυμπιακό, που μεν την αλλαγή ιδιοκτησίας μέχρι που ακούσθηκε ότι θα τον έδιωχναν, παρ'΄ότι μόλις τον απέκτησαν.

Μιλάμε για το Γερμανό επιθετικό Ντένις Επστάιν, που σήμερα στο φιλικό του Ολυμπιακού με την Ντυναμό Ζάγκρεμπ, έπεσε πολύ άσχημα μετά απο έναερια μονομαχία και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο νοσοκομέιο με απλά ενθαρρυντικό σημείο ότι φαίνεται να μπορεί να κουνήσει τα κάτω άκρα.

Αρχικά θέλω να ευχηθώ να αποδειχθεί περαστικό το ατύχημα και να γυρίσει πίσω στις προπονήσεις του, σιδερένιος ο ποδοσφαιριστής. Δεν υπάρχει στον αθλητισμό πιο πικρή στιγμή από το να βλέπεις ανθρώπους που θέλουμε να χαιρόμαστε στα γήπεδα, δεν μ' ενδιαφέρει αν είναι στη δική μου ομάδα ή αντίπαλοι, να σέρνονται στα κρεββάτια των νοσοκομείων και στα χειρουργεία.

Από την άλλη, η υποσυνείδητη ανθρώπινη τάση να τα ρίχνει τα κακά στις προλήψεις, μου βάζει κάτι χαζές σκέψεις γλωσσοφαγιάς στο ρημάδι το μυαλό μου. Ας μην είναι σοβαρό το κτύπημα του παλληκαριού σε κάθε περίπτωση και ας μας βάλει και γκολ στο μεταξύ μας αγώνα. Εμείς εδώ στον κυανέρυθρο μικρόκοσμό μας, που έχουμε ζήσει στιγμές "Μπόμπαν", πρώτοι απ' όλους ευχόμαστε το καλύτερο.

Ριέρα

Μια που γίνεται αρκετός ντόρος με τον ΑΑ (Αδικαιολογήτως Απόντα) του Πανιωνίου, Σίτο Ριέρα, σας δίνω εδώ ένα "σύνδεσμο" (πατείστε με το ποντίκι) για να διαβάσετε μια ενδιαφέρουσα ιστορία για το Σίτο, όταν ως νέος συμμετείχε στις σούπερ μικρές ομάδες της Μπαρτσελόνα, μαζί με παίκτες σαν τους Μέσι, Φάμπρεγκας και Πικέ και διέλυαν τους πάντες και τα πάντα στο διάβα τους.
Την ιστορία τη διηγείται ο προπονητής εκείνων των ομάδων (και τώρα της Λίβερπουλ Κ-18) Ροντόλφο Μπορέλ, που τιμητικά αναφέρει μαζί με τους τρεις άλλους και το Σίτο Ριέρα και τον Πανιώνιο, που είναι η τωρινή του ομάδα (ελπίζουμε έτσι να 'ναι...).

Τζόρβα, εκεί να δεις τι σημαίνει αυστηρή κριτική

Διαβάζω (in.gr) ότι ο Πρόεδρος της χώρας μετά την αποτυχία στο Μουντιάλ επέβαλε διετή αποκλεισμό στην εθνική ομάδα της Νιγηρίας προς γνώσην και αναδιοργάνωσην...
Ας το ακούσουν οι κύριοι Τζόρβες και άλλοι μη μου άπτου, που ενοχλήθηκαν από αυστηρές κριτικές τηε ημεδαπής. Προς Θεού δεν συμμεριζόμαι τις Αφρικανικές μεθόδους "διοίκησης" (αλήθεια εδώ η ΦΙΦΑ δεν ενοχλείται από την κρατική επέμβαση στα του ποδοσφαίρου...Για τη Γαλλία εξεμάνη) αλλά δεν μπορώ και να μη θεωρήσω άκρως υπερβολικές τις ευαισθησίες επαγγελματιών ποδοσφαιριστών από την έστω και σε πολλές περιπτώσεις άδικη κριτική που τους έγινε μετά το ματς Ελλάδος-Ν. Κορέας. Ανθρώπινα τα λάθη αλλά όταν τα κάνεις δεν βλάπτει να δέχεσαι αγόγγυστα την κριτική.

Η "σαφής" και "απτή" βελτίωση του Ελληνικού Δημοσίου (???;;;!!!!)

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών, από την Τρίτη 29-6-2010 (συμπτωματικά ημέρα γενικής απεργίας ΑΔΕΔΥ/ΓΣΕΕ) ξεκίνησαν να στέλνουν τα εκκαθαριστικά του ΕΤΑΚ του 2009, με γύρω στα 30 χιλιάδες απ' αυτά να έχουν χρέωση και για έκτακτη εισφορά.
...Οι πολίτες καλούνται όταν τα λάβουν μέσω βραδυποριακών ΕΛΤΑ, να πληρώσουν ΠΑΡΑΥΤΑ ως τις 30-7-2010. Αν δεν μπορούν να βρουν τα ποσά άμεσα, να κόψουν το λαιμό τους.
Σημειωτέον ότι ο παγκοσμίως θαυμαζόμενος οργανισμός του Ελληνικού κράτους χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο για να εκδόσει και ν' αρχίζει να εκκαθαρίζει το ΕΤΑΚ του 2009 (γεγονός που όλο και κάτι συνέβαλε στα ελλείμματα του 2009, που μας έφεραν στη σημερινή δεινή θέση).

Και ένα άλλο δείγμα της "σαφούς" βελτίωσης του δημοσίου. Οι εισπράξεις του αυξημένου ΦΠΑ αυξήθηκαν σε σχέση με πέρυσι κατά 0,8% με στόχο 14,5%!!!

Dragan Pajlic

Ένα βίντεο με υποσύνολο από τα γκολ της πρωταθλήτριας Β' κατηγορίας Γερμανίας Καϊζερσλαουτερν, σε κάποια από τα οποία συμμετέχει ο Γερμανοβόσνιος Dragan Pajlic (ο κοντούλης με το νούμερο 7), μετά το 1' 30'' (ματς με Άαχεν) και μετά το 6' 07'' (ματς με Κοτμπους).

Πανιώνιες ειδήσεις

Στο σημερινό Πανιώνιο άρθρο Φιτσαντωνάκη (http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=10535&subid=2&pubid=21680682) υπάρχει ποταμός Πανιώνιων ειδήσεων, που όμως δεν γνωρίζω πόσο διασταυρωμένες είναι.

Κατ' αρχάς μιλάει για τριετές συμβόλαιο Βαζ Τε, που θα δοκιμασθεί κάποιο δεκαήμερο και μόνο αν είναι κουτσός δεν θα υπογράψει, γιατί πρόκειται για υπερ-ποιοτικό παίκτη της Premier League. Οι δικές μου πληροφορίες από ξένα sites (δείτε συνδέσμους επικαίρων στη δεξιά κολώνα του blog) αναφέρονταν σε διετές συμβόλαιο. Επίσης έχουμε πει ότι ο Βαζ Τε ναι μεν πιστευόταν σαν μεγάλο ταλέντο αλλά σε περίπου 7 χρόνια στην Αγγλία έκανε 57 εμφανίσεις με ελάχιστα γκολ.

Ενδιαφέρον έχουν και οι αναφορές στο Ριέρα, που παρουσιάζεται να ψάχνεται για να την "κάνει" (δεν μας εντυπωσιάζει το γεγονός) και λέγεται ότι βρίσκεται στη Ρωσία και ότι έχει εκδηλωθεί "ανεπίσημα" ενδιαφέρον από Άρη. Μήπως αρχίζει να μυρίζει το πράγμα ... για συμφέρουσα διακοπή συμβολαίου;

Υπάρχουν και οι αναφορές στους τερματοφύλακες με "φευγάτο" τον Μπέλιτς και περιέργως σχόλιο και για τον Μπεθέρα(;).

Τέλος:

"Οσον αφορά τους μεταγραφικούς στόχους, η διοίκηση της ομάδας ψάχνει σίγουρα αριστερό μπακ χαφ (αντικαταστάτη του Τζαβέλλα), ένα αμυντικό χαφ (έτοιμο για ενδεκάδα), παίκτες στις πτέρυγες της επίθεσης (τόσο δεξιά όσο και αριστερά στη θέση των Εστογιανόφ και Σκούφαλη) και πιθανότατα ένα φορ περιοχής. Ολα αυτά ανάλογα τι θα γίνει και με τους Κουμορτζί και Μανιάτη (λογικό είναι πως αν δημιουργηθούν περισσότερα κενά να αναζητηθούν και άλλοι παίκτες)".

Κατά τ' άλλα είμαστε έτοιμοι για προετοιμασία...

ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ:
Στη μεταγραφική περίοδο διαβάζεις πολλά που σε τρελλαίνουν. Τελευταίο στο SPORT24 για ενδιαφέρον Πανιωνίου για Παβόν της Σαραγόσα, με ετήσιες αποδοχές 1,8 εκατ. Ευρώ, που δεν μπορεί να τα αντέξει ο ισπανικός σύλλογος και έρχεται ο Πανιώνιος που δανείζει των Εστογιανόφ των 650 χιλ Ευρώ, ν' αναλάβει να τους βγάλει από τη δυσκολία!

Ιλαρότης σε όλο της το μεγαλείο

"Ο κ. Πεταλωτής σημείωσε ότι δεν μειώνεται η αποζημίωση των απολύσεων, αλλά ο χρόνος προειδοποίησης για απόλυση, που ούτως ή άλλως δεν εφαρμοζόταν στην πράξη".

Προφανώς δεν εφαρμοζόταν στην πράξη κύριε Πεταλωτή γιατί δεν το συνέφερε τον εργοδότη να σε ειδοποιήσει 16 μήνες πριν για να σου δώσει μισή αποζημίωση (και βέβαια 16 μήνες να σε πληρώνει και πιθανόν εσύ, που σε διώχνει, να κάνεις δουλειά ... πιθανόν για τα μάτια του κόσμου, αναμένοντας την απόλυσή σου. Τώρα όμως με τους 4, άντε 6 που λέτε πρόσφατα, μήνες ειδοποίησης, να δείτε πόσο πολύ θα εφαρμοσθεί στην πράξη. Άλλωστε αν δεν ήταν να εφαρμοστεί στην πράξη, τι το φέρνετε να ψηφισθεί και μπαίνετε σε φασαρίες; Και μάλιστα θελήσατε να το περάσετε και από την πίσω πόρτα μέσω Προεδρικών Διαταγμάτων, χωρίς να σέβεστε ούτε το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, που δεν φείδεστε διόλου να τον εκθέσετε.

Η στρατηγική της Λισσαβώνας

Για να καταλάβει κανείς πόσο έχει μπατάρει το καράβι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στη εξέλιξη της συνθήκης της Λισσαβώνας. Θεσπίστηκε στο Ευρωπαϊκό συμβούλιο του 2000 στην Πορτογαλική πρωτεύουσα με στόχο ως το 2010 να έχει κάνει την Ευρώπη την πιο ανταγωνιστική και την πιο δυναμική γνωσιοκρατικά οικονομία στον κόσμο. Σήμερα βλέπουμε την κατάσταση μάλλον να κινείται ... προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Οι τρεις αρχές της στρατηγικής της Λισσαβώνας ήταν, καινοτομία, μανθάνουσα οικονομία και κοινωνική και περιβαλλοντική ανανέωση.

Μόλις το 2005 κατάλαβαν ότι έχουν πάρει στραβό δρόμο και εν τέλει εν έτι 2010, όλοι παραδέχονται ότι η στρατηγική της Λισσαβώνας απέτυχε, αποδεικνύοντας μόνο το πόσο δύσκολο είναι για την ΕΕ να εφαρμόσει και να ελέγξει την οποιαδήποτε κοινή πολιτική.

Πορεία

Πριν λίγη ώρα επέστρεψα από το κέντρο της Αθήνας και από την πορεία που συνόδευσε τη σημερινή απεργία.

Το συναίσθημα που μου δημιούργησε είναι το ίδιο που είχα και διατυπώσει και προ ημερών. Υπάρχει απογοήτευση και άφεση στην πορεία των γεγονότων, που αρχίζουμε να τη θεωρούμε αναπόφευκτη. Ο κόσμος ήταν χωρίς ιδιαίτερο παλμό, δεν μπορείς να τον πεις αριθμητικά λίγο, αλλά αν αναλογιστείς τις καταστάσεις, σίγουρα δεν ήταν ο απαιτούμενος και ο αναμενόμενος.

Υπάρχουν βέβαια ακόμα και αντιλήψεις ότι, να εμάς δεν μας έχει αγγίξει έντονα και κρυφές ελπίδες, μάλλον υποσυνείδητες, ότι θ' αποφύγουμε τα χειρότερα σε προσωπικό επίπεδο και η κρίση θα μας περάσει ξώφαλτσα. Είναι και ο ευδαιμονισμός των προηγούμενων χρόνων, που έχει δημιουργήσει μια ιδιοσυγκρασία ραστώνης.

Είναι μάλλον σαφές ότι δεν υπάρχουν άλλα όπλα εκτός της κοινωνικής αλληλεγγύης  για να σταθούμε όρθιοι. Και ο κόσμος έχει μέσα του διάθεση για να δείξει αυτή την αλληλεγγύη. Αλλά κάποιοι θεωρούν ότι θα τους συμφέρει να κατευθύνουν την αλληλεγγύη σε φιλανθρωπία και όχι σε πρόνοια. Τι θέλω να πω. Όταν δημιουργηθούν οι στρατιές ανέργων τότε τους βοηθάμε σαν κράτος οι σαν κοινωνικοί εταίροι και σαν φορείς ή και σαν άτομα που μπορούμε, αλλά δεν συμμεριζόμαστε προσπάθειες, που θα προνοήσουν ώστε να μην δημιουργηθούν οι στρατιές ανέργων.
Σε αυτή την κατεύθυνση, κινείται και η τακτική του να πείσουμε ότι το Μνημόνιο ήταν / είναι ο μονόδρομος σωτηρίας και μάλιστα και τα μέτρα που λαμβάνονται, που σε κάποιες περιπτώσεις λέγεται ότι υπερβαίνουν το μνημόνιο (πχ ποσοστό απολύσεων 5%) και αυτά σαν μονόδρομος παρουσιάζονται. Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις κάνουν ιλαρή εντύπωση στελέχη της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος, που προσπαθούν σε τηλεοπτικά παράθυρα  να πείσουν για το κοινωνικό καλό "εξυγιαντικών" μέτρων που λαμβάνονται, τα οποία πρακτικά όμως καλούνται να εξυγιάνουν μέσω της εξαθλίωσης.

Ένα σχόλιο για τους συνδικαλιστές. Δυστυχώς τα προηγούμενα χρόνια, οι κομματικοί συνδικαλιστές, που πολλοί μετατρέπονταν σε μεγαλοστελέχη των κομμάτων τους και υπουργούς, δημιούργησαν απέχθεια προς τα συνδικάτα. Ο συνδικαλισμός εν γένει θεωρήθηκε και θεωρείται διεφθαρμένος. Και αυτό φαίνεται πόσο κακό είναι τώρα, όταν ο συνδικαλισμός καλείται να σηκώσει το βάρος υποστήριξης του κοινωνικού κράτους από τη καταβαράθρωση. Όπως κακό ήταν και το ότι ποτέ δεν συμφώνησαν ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν στις ήπιες αλλαγές εξυγίανσης, που κατά καιρούς εξαγγέλλονταν. Τώρα δυστυχώς το κακό συνεχίζει σε βάρος των όποιων αγώνων, η διχόνοια. Δεν βαστάει να γίνονται ξεχωριστές συγκεντρώσεις, ΠΑΜΕ και ΓΣΕΕ, που ούτε σαν συγκοινωνούντα δοχεία δεν συνδυάζονται πια. Με αυτή τη διάσπαση δεν πρόκειται να επιτευχθεί τίποτα και οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαια και ανυπεράσπιστοι.

Συνεχίζουμε την πορεία μας λοιπόν στο σκοτεινό τούνελ της κρίσης. Σίγουρα αν η διάχυτη εντύπωση αντίθεσης στα μέτρα του Μνημονίου είναι αληθινή, τότε η στήριξη αυτής της αντίθεσης χρειάζεται περισσότερους και με καλύτερο ηθικό απ' όσους σήμερα πορεύτηκαν στο κέντρο της Αθήνας για την τιμή των όπλων και για να κρατήσουν το όποιο μετερίζι στήριξης του κοινωνικού κράτους έχει ακόμα μείνει όρθιο.

Στρατηγικές μ' επαμφοτερίζοντα αποτελέσματα στον κυκεώνα της διαστροφής του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο σχετικό με το ότι σε πολλές περιπτώσεις οι δικές μας εγχώριες κινήσεις γιγάντωσαν το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, δίνοντας σημάδια δράσης στους κερδοσκόπους, παρουσιάστηκε στους χθεσινούς Φακέλλους του ΣΚΑΙ. Αντιγράφω από σχετικό άρθρο της κυρίας Σοφίας Παπαιωάννου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:

"...ο τέως πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Αγγελος Φιλιππίδης είχε αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου για να ασφαλίσει τα ελληνικά ομόλογα της τράπεζάς του. Όλες οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν ομόλογα ελληνικού δημοσίου αξίας περίπου 50 δισ. ευρώ. Με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούσαν να προστατεύσουν τα ομόλογά τους αγοράζοντας ασφάλιστρα. Όταν όμως μία ελληνική τράπεζα αγοράσει προστασία (CDS) είναι σαν να αμφισβητεί την ίδια τη φερεγγυότητα του ελληνικού κράτους, δείχνοντας ότι πιστεύει εμμέσως στη χρεοκοπία του..."

Τα CDS των 950 εκατ. ευρώ αγοράστηκαν στις 135 μονάδες βάσης τον Αύγουστο του 2009 και πουλήθηκαν στις 235 μονάδες τον Δεκέμβριο του 2009. Ο κος Φιλιππίδης στα πεπραγμένα του υποστηρίζει ότι δημιούργησε τη μεγαλύτερη θέση στον κόσμο, με αποτέλεσμα να δίνει τη δυνατότητα παρέμβασης "για να κτυπήσουμε τους κερδοσκόπους στο κεφάλι". Επίσης προφανώς αναφέρει το πόσο κερδοφόρα ήταν η κίνηση για το Ταμιευτήριο. Οι αγοραπωλησίες έγιναν μέσω της γνωστής Goldman Sachs αλλά η παρέμβαση εναντίον των κερδοσκόπων ...λόγω Αμερικανικής "δραπέτευσης" της τελευταίας στιγμής, που περιγράφει η κα Παπαϊωάννου ατόνησε και δεν τελεσφόρησε.

Αλλά επειδή κάθε κίνηση μπορεί στρατηγικά να έχει ωφέλειες και ζημίες, η άλλη μετάφραση της στρατηγικής Φιλιππίδη είναι ότι έδωσε ισχυρό σήμα στους κερδοσκόπους ότι η ελληνική οικονομία είναι υπό κατάρρευση και οι ελληνικές τράπεζες τρέχουν ν' ασφαλίσουν τα ελληνικά ομόλογα, με αποτέλεσμα το ντόμινο που ζήσαμε εδώ και μήνες και κατέληξε στο χρεοπιστωτικό πρόβλημα της χώρας και στο ΔΝΤ.
Παρόμοια σήματα έδωσε η αποτίμηση του Δημόσιου Ελλείμματος στα ύψη από τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ίδια στιγμή που με συνετότερο τρόπο θα μπορούσε να αναπτύξει στον χρόνο τα νοσοκομειακά χρέη και τις αμυντικές δαπάνες.

Και ένα ιστορικό στοιχείο, που έμαθα από τους χθεσινούς Φακέλλους. Στη χρεοκοπία επί Τρικούπη, ο πρώτος που κερδοσκόπησε πουλώντας τα στην κατοχή του Ελληνικά ομόλογα στο Λονδίνο ... ήταν ο ίδιος ο ανώτατος άρχων της χώρας, ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α'.

ΚΑΕ. Η προσπάθεια εύρεσης λύσης και προσέγγισης Λιανού ... συνεχίζεται

Νέες προσπάθειες προσέγγισης Λιανού αποφάσισε το ΔΣ της ΚΑΕ ενώ έγινε τακτοποίηση κάποιων τρεχόντων χρεών προς εφορίες, εξόφληση ΦΠΑ κλπ και όχι προς παίκτες. Για τους παίκτες αναμένεται η εκταμίευση της δόσης της επιχορήγησης του ΟΠΑΠ στο τέλος του μήνα.
Καλή η νέα προσπάθεια αλλά θα πρέπει να συνοδεύεται από νέα βελτιωμένη πρόταση εξόφλησης του περυσινού ανοίγματος ειδάλλως μάλλον και πάλι άκαρπη αναμένεται.

Ο Λόλο της καρδιάς μας

Από το Κώστα Παπαδάκο πήρα, όπως και άλλοι φίλοι της ομάδας, το εξής email:

"Μου ζητήθηκε από τον Φαμπιάν να σας μεταφέρω τις κάτωθι δηλώσεις του (βοήθησε στη μετάφραση η Μαρίνα).

«Θα ήθελα να πω σε όλους τους φίλους του Πανιωνίου πως όλα όσα δήλωσα λίγες μέρες πριν στην εφημερίδα του συλλόγου, είναι πέρα για πέρα αληθινά. Επιθυμία μου ήταν και είναι να παραμείνω στην πλατεία, δυστυχώς όμως οι συγκυρίες τα έφεραν αλλιώς. Σκεπτόμενος λογικά και έχοντας γνώση της οικονομικής κατάστασης του Πανιωνίου, ο δανεισμός μου στην Peñarol είναι μια καλή λύση ώστε να μην επιβαρυνθεί κι άλλο ο προϋπολογισμός της ομάδας.
Σήμερα ήμουν παρών στο γήπεδο και ομολογώ ότι δεν υπάρχει κάτι πιο συγκινητικό από το να ακούς τον κόσμο να φωνάζει το όνομά σου. Δε θα ξεχάσω ποτέ την αγάπη και την εκτίμηση που μου δείξατε αυτά τα δύο χρόνια. Πραγματικά σας ευχαριστώ! Για τη νέα αγωνιστική περίοδο, εύχομαι καλό ξεκίνημα στην «Πανιωνάρα» και ελπίζω η πορεία της αυτή τη σεζόν να είναι ακόμα καλύτερη από την περσινή. Σας αποχαιρετώ με τις καλύτερες αναμνήσεις και εύχομαι καλή αντάμωση σε ένα χρόνο. Επιθυμώ οι δηλώσεις μου αυτές να δημοσιευθούν στα φόρουμ των φίλων της ομάδας. Fabián Estoyanoff».

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ... ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ ΜΕ ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΕΣ ΦΑΝΕΛΕΣ (Ραφίκ της ΑΕΚ, Ντάριο του Άρη, Λόλο της Πενιαρόλ).

Να 'σαι καλά Φαμπιάν και αν το θέλει η μοίρα να γυρίσεις πίσω κάποια στιγμή, να γυρίσεις υγιής και να ξαναντυθείς τα κυανέρυθρα.  Και να βοηθήσεις την νυν ομάδα σου όσο μπορείς. Και εκεί σε αγαπάνε πολύ. Και όχι πολλές "ποδιές" γιατί αυτές στο Βέλγιο πλήρωσες πέρυσι. Τώρα για τα σχετικά με τον προϋπολογισμό κλπ, υπάρχει πολύ αχρηστία άλλη, που αθροιστικά, αν έφευγε θα ελάφρυνε το ίδιο ή περισσότερο την ομάδα. Και υπάρχουν και κάποιοι που είχαν σαφείς στόχους μεταξύ των οποίων και το δανεισμό σου. Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας ... από τον Μάιο ξεκίνησαν την προσπάθεια ν' απαλλαγούν από σένα, με αρχή την Κύπρο. Και αυτοί νοιώθουν πολύ πετυχημένοι αυτή τη στιγμή. Δεν ευχόμαστε η φετινή πορεία ν' αλλάξει τα συναισθήματα τους, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί αυτό θα σημαίνει τεράστια δεινά για τον Πανιώνιο. Απλά οι κύριοι (ή ο κύριος) των περικοπών ας μας δείξει και κάποιες προσπάθειες για να αυξήσει τα έσοδα της ομάδας, που μέχρι στιγμής είναι αόρατες (εκτός αυτής με τους μετανάστες), έτσι για να μην έχουμε εμείς οι γκρινιάρηδες να λέμε συνέχεια.

Αλλά τέρμα ως εδώ. Πανιώνιοι δεν είμαστε για τον κάθε υποτιθέμενο super MBAer που βρίσκει πεδίο δράσης ευρύ στην διοίκηση ΠΑΕ. Ας κάνει αυτός τη δουλειά του και μεις θα είμαστε δίπλα στην ομάδα όσο μπορούμε. Έχουμε χρόνια ζήσει πίκρες και πίκρες και σταθήκαμε δίπλα στο σύλλογο ... που για μας είναι βίωμα και όχι εργασιακό αντικείμενο. Θα συνεχίσουμε να λέμε τη γνώμη μας, προσπαθώντας να διαφυλάσσουμε το κλίμα εκείνο, που δεν θα βλάπτει το σύλλογο. Και ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω. Δεν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε κάποιο αλάθητο και ίσως βλέπουμε από συγκεκριμένη γωνία τα πράγματα. Ας ελπίσουμε όμως, αν αντικειμενικά λέμε κάτι ορθό, να υπάρχουν από την αντιπέρα άκρη ευήκοα ώτα.

Με τον Πανιώνιο και για τον Πανιώνιο.

ΥΓ: Μέσα στη φούρια των πρόσφατων Πανιώνιων εξελίξεων, το blog ξεπέρασε τις 1000 αναρτήσεις, από τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε το Μάρτιο του 2009. Η χιλιοστή ανάρτηση ήταν κοινωνικού περιεχομένου, αυτή για την αυριανή απεργία, που ελπίζω, η αγωνιστικότητά της να είναι για το καλό του τόπου και για το καλό όλων, όσο και αν πια τέτοιες ελπίδες φαίνονται αρκετά δύσκολες, τούτες τις μέρες. Ευχαριστώ όλους όσους διαβάζουν ή διάβαζαν στο διάβα αυτής της χρονικής περιόδου το blog και ελπίζω που και που να αποφέρει κάτι εποικοδομητικό η παρακολούθησή του.

Νηνεμία μετά τη βροχή

Με την παρουσία αρκετών (κατα το sport-fm 600, κατά το sentragoal 1000, σε δικά μας blogs το νούμερο είναι αρκετά πολλαπλάσιο) οπαδών με ενθουσιώδες φρόνημα και χωρίς αποδοκιμασίες έγινε η πρεμιέρα του Πανιωνίου πριν από λίγη ώρα στη Νέα Σμύρνη, με απόντα (αδικαιολογήτως) τον Ριέρα και δικαιολογημένο τον Μπάλαμπαν. Η απόκτηση Βαζ Τε, Πάλιτς και Σκούρτη απάλυνε ψυχές και ηρέμησε πνεύματα όπως και οι δηλώσεις Στόρε ότι υπολογίζει να έχει στο ρόστερ του καλούς παίκτες όπως ο Μανιάτης και ο Κουμορτζί και ότι κοιτάνε παίκτες για περαιτέρω ενίσχυση.

Ίσως θα ήταν καλό στη διάρκεια της σεζόν να δίνει ενημερωτικές συνεντεύξεις ο προπονητής, όπως γινόταν επί Λίνεν και Φερέρα, γιατί ο κος Στόρε έχει τη φήμη αλλά και το δείχνει και εδώ, ότι μπορεί να πιάνει το σφυγμό των οπαδών και να είναι σημαντικός συνδετικός κρίκος της διοίκησης με τον κόσμο και ιδίως αυτής της διοίκησης, που έχει ανάγκη κάτι τέτοιο.

ΥΓ1: Αν και επισήμως αναφέρεται ότι θα κληθεί σε απολογία ο Ριέρα φαίνεται να διαχέεται ότι το ζήτημα της απουσίας του δεν είναι σημαντικό.
Για το Μπάλαμπαν ... τι να πω, άραγε βρίσκεται στην Κροατία ή στο Τορόντο;

ΥΓ2: Ο Φανούρης στις πολύ ωραίες φωτογραφίες στο blog του zouri μοιάζει σαν ο μπαμπάς με τ' αγόρια του ολόγυρα.

Μην ξεχάσετε να τηρήσετε τις συνήθειές μας... Μεταγραφικές εξελίξεις λίγο πριν την πρεμιέρα.

Αν τελικά πάρετε τον 32 ετών Χέσελινγκ (1 γκολ σε 31 εμφανίσεις πέρυσι στην υποβιβασθείσα Χάλ Σίτυ), όπως λένε οι διαρροές σήμερα (sport-fm), μην ξεχάσετε να του κάνετε τριετές συμβόλαιο, για να μη βγούμε έξω από τις συνήθειες και τις παραδόσεις του συλλόγου.

Και αν φέρετε και τον Ντάριο πίσω,  πραγματικά θα είναι επιτυχία να ξαναπαίρνεις παίκτη που πούλησες αρκετά ακριβά (εφόσον βέβαια η επιστροφή του δεν θα είναι ιδιαίτερα πολυέξοδη, αλλά θα φανεί αυτό γιατί τα οικονομικά των μεταγραφών του Πανιωνίου πραγματικά είναι διαφανή στο έπακρον). Αλλά η ερώτηση, που θα εκκρεμεί, είναι αν τώρα ο Φερνάντεζ δεν αποτελεί πια κίνδυνο για την ηρεμία των αποδυτηρίων και αν δεν έχουμε κανένα ενδοιασμό για τη φυσική κατάσταση ενός παίκτη 33 ετών με αρκετούς τραυματισμούς πέρυσι ή μήπως είμαστε πια αναγκασμένοι στην κίνηση αυτή για ευνόητους και όχι καθαρά αγωνιστικούς λόγους. Τέλος πάντων, η Πανιώνια συνείδηση του Ντάριο, σίγουρα δικαιολογεί τις όποιες αβαρίες της πιθανής επιστροφής του.

Εν τω μεταξύ φαίνεται ότι θα ανακοινωθεί διπλό μεταγραφικό κτύπημα  (sport-fm) με τους Βαζ Τε (Πορτογάλος επιθετικός) και Πάλιτς (Βόσνιος με διεθνή καρριέρα), που φημολογείται ότι είναι στην Αθήνα και κλείνουν με Πανιώνιο. Η πιθανότητα να γίνουν κάποιες εντυπωσιακές κινήσεις σήμερα είναι αρκετά μεγάλη, με δεδομένο το κλίμα των τελευταίων ημερών και την "ψυχοσύνθεση" κάποιων από τους ιθύνοντες, που πολύ θα το θέλουν να βγουν από πάνω και να αποδείξουν ως γκρίνια την κριτική που τους ασκήθηκε. Ας ελπίσουμε σε εντυπωσιακές κινήσεις ουσίας και όχι εντυπωσιασμού. Και για μένα, όπως έχω πει, χαρά μου θα είναι να πετυχαίνουν οι κινήσεις της διοίκησης και να αστοχεί η όποια δικιά μου κριτική, που άλλωστε γίνεται με βάση όσα μπορώ να δω από τη θέση του απλού φιλάθλου και μόνο και με βάση την κοινή λογική και την αγάπη στην ομάδα (γι' αυτό και ποτέ από αυτή τη διαδικτυακή γωνιά δεν προτρέπουμε κανένα σε ακραίες κινήσεις και αντιδράσεις).

ΥΓ: Η ανακοίνωση της ΠΑΕ μιλάει και για μια ακόμα μεταγραφή που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν η πιο ελπιδοφόρα, αυτή του Βασίλη Σκούρτη. Αν δεν κάνω λάθος είναι ο σούπερ σκόρερ του πρωταθλήματος Κ-21, που ανήκε στον Ολυμπιακό και τα βρόντηξε γιατί δεν ήταν ικανοποιημένος με το συμβόλαιο που του πρόσφεραν και πήγε στη Λάτσιο. Τώρα, τι είδε στη Λάτσιο και έφυγε για Άγιαξ και τελικά κατέληξε σε μας σε καιρούς ισχνών αγελάδων κανείς δεν ξέρει. Το ζήτημα είναι ότι πρόκειται για ταλέντο, που όμως κάποιες ενδείξεις που έδειξε, φανερώνουν όχι και τον πιο πειθαρχικό παίκτη. Ίσως όμως έχει ν' αποδείξει πολλά και αυτό να 'ναι πολύ καλό για τον Πανιώνιο.

Η απεργία της Τρίτης

Θεωρητικά η απεργία που έχει προκηρυχθεί για την Τρίτη 29-6-2010 θα έπρεπε να είναι η κορύφωση της αντίδρασης των εργαζομένων και συνταξιούχων απέναντι στην πολιτική αφ' ενός της κατάργησης του κοινωνικού κράτους και αφ' ετέρου της ώθησής των προς την ανεργία. Ίσως φαντάζει σαν το τελευταίο μετερίζι αντίστασης.
Νομίζω όμως ότι υπάρχει διάχυτο ένα πνεύμα πως οι γενικές απεργίες γίνονται πλέον για την τιμή των όπλων και ότι τίποτα δεν πρόκειται ν' αλλάξει απ' όσα  έχουν συμφωνήσει οι προσυπογράψαντες το Μνημόνιο.
Ίσως βέβαια και αυτή έστω η τιμή των όπλων να έχει νόημα να κερδηθεί όταν στην περίπτωσή μας το βαρέλι δεν έχει πάτο  και η  μη ύπαρξη και περαιτέρω μέτρων, κάθε άλλο από απίθανη φαίνεται να είναι. Εξάλλου και σε χώρες ομοιοπαθείς, τα μέτρα περικοπών μισθών και συντάξεων έχουν παρθεί πολλαπλές φορές.  Εμείς θα είμαστε η εξαίρεση;
Εδώ στα δικά μας, αναμένουμε τον ΦΠΑ στο 23% και σε υπηρεσίες και είδη που ως τώρα δεν τον είχαν. Και έπεται και συνέχεια, συνέχεια που κάνει φανερό ότι πρώτιστος στόχος των μέτρων δεν είναι η ανάκαμψη της χώρας αλλά κυρίως η ςξασφάλιση της αποπληρωμής κάποιων από τα δάνεια και χρέη της, ει δυνατόν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στη μόνη περίπτωση που είχαν κάποια επιτυχία τα μέτρα του ΔΝΤ, ήταν στη Νότια Κορέα, που η συμπίεση του εργατικού κόστους, ούτως ή άλλως είναι μέσα στη νοοτροπία του λαού.

Προσοχή γιατί δεν αντέχουμε άλλους Σμόγιε ιδίως τούτη τη χρονιά

Ελπίζω φέτος οι υπέυθυνοι να είναι πολλοί προσεκτικοί στην ιατρική εξέταση των όσων λίγων μεταγραφούν στον Πανιώνιο, ώστε να μην έχουμε περιστατικά ανάλογα του περυσινού με το Σμόγιε. Το διεθνή Κροάτη μπακ τον πήραμε για βασικό και δεν ήταν σε θέση να παίξει παρά λίγα λεπτά. Να θυμίσω ότι προερχόταν από σοβαρό τραυματισμό στον αχίλλειο τένοντα, που όμως δε φάνηκε να μας προβληματίζει να του κάνουμε συμβόλαιο και να στηρίξουμε τον αγωνιστικό σχεδιασμό της άμυνας πάνω του.

Η πρώτη φετινή μεταγραφή μας είναι ο Γιούργκεν Μάχο διεθνής Αυστριακός γκολκήπερ με εμπειρίες και στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Όλα ωραία ως εδώ. Διαβάζω όμως (soccerway.com) ότι ο εξαίρετος αυτός και σχετικά άτυχος στην καρριέρα του γκολκήπερ (σε αγώνα Αυστρίας-Αγγλίας γύρισε η γλώσσα του και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο) είχε πέρυσι τραυματισμό στο χέρι και η Λίντζ αναγκάστηκε να μην του προσφέρει τη θέση του τερματοφύλακα φέτος. Είχε πολλές επαφές με Γερμανία αλλά καμμιά ομάδα δεν του εμπιστευόταν την πρώτη θέση κάτω από τα δοκάρια, πράγμα που φαίνεται του εγγυηθήκαμε εμείς για να έρθει.

Δεδομένου του τραυματισμού του, μήπως θα έπρεπε να είμαστε πολλοί προσεκτικοί αυτή τη φορά; Μιλάμε για τη βάση της ομάδας όπου έχουμε σοβαρό πρόβλημα και ως τούτη τη στιγμή δεν έχουμε και άλλες εναλλακτικές λύσεις (σήμερα ο Μπέλιτς εμφανίζεται υπ' ατμόν ... προφανώς μη θέλοντας να μείνει στον πάγκο).

Υπάρχουν κυανέρυθροι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΙ;

Διαβάζω το σκεπτικισμό πολλών φίλων ότι αν θέλουμε ένα αυτάρκη Πανιώνιο πρέπει να κάνουμε υπομονή και να στηρίξουμε τους χειρισμούς Κιντή. Αναρωτιούνται αν είναι προτιμητέος ο Πανιώνιος που πουλάει παίκτες και προσπορίζεται έσοδα ή ο Πανιώνιος της ατιμίας, των κομπινών και του μαύρου χρήματος.

Σε ερωτήματα όπως το παραπάνω είναι σαφής και καθαρή η απάντηση κάθε λογικού ανθρώπου. Δεν χρειάζεται συζήτηση. Το ζήτημα είναι αν οι χειρισμοί Κιντή είναι ο μονόδρομος προς τον αυτάρκη Πανιώνιο. Είναι κάτι αντίστοιχο με το ερώτημα που μπαίνει στην πολιτική της χώρας αν ο δανεισμός από το ΔΝΤ ήταν μονόδρομος, αλλά ας μην μεγαλοποιώ τον κυανέρυθρο μικρόκοσμο με τα απείρως σημαντικότερα, πολυπλοκότερα και σπουδαιότερα κρατικά μας προβλήματα.

Επανερχόμενος στο θέμα, το να απαντήσει κάποιος, αν υπάρχουν εναλλακτικοί χειρισμοί στα όσα γίνονται πρόσφατα στον Πανιώνιο βάσει σχεδίου Κιντή, χρειάζεται γνώση λεπτομερειών και στοιχείων, που απλοί φίλαθλοι δεν μπορούν να έχουν. Συνεπώς τι κάνουμε; Στηρίζουμε άνευ κριτικής και με πλήρη εμπιστοσύνη τον κο Κιντή; Ή πάμε στην άλλη άκρη της πλήρους αντίδρασης και του εξοβελισμού του με κάθε τρόπο πίεσης;

Προσωπικά δεν πιστεύω σε μονόδρομους και δεν πιστεύω σε ανθρώπους που παρουσιάζονται απείρως σίγουροι και βέβαιοι για τις ενέργειες και τα πλάνα τους λες και κατέχουν το αλάθητο του Πάπα. Θα παραπέμψω σε άρθρο του κου Καίσαρη στο τέλος Απριλίου, όταν ανακοινώθηκε η ανάληψη των διοικητικών καθηκόντων Κιντή:

"Κάποιος που πιστεύει ακράδαντα ότι μπορεί να τετραγωνίσει τον κύκλο, δεν αμφιβάλλει. Έχει ατράνταχτα επιχειρήματα. Δεν το διακωμωδούμε, αλλά τόσες είναι και οι πιθανότητες να ευδοκιμήσει ένα σχέδιο για να γίνει μια ποδοσφαιρική ομάδα στην Ελλάδα αυτάρκης. Κανείς δεν το έχει καταφέρει μέχρι τώρα. Εξαίρεση στον κανόνα το “ταμείο” της Σκόντα Ξάνθης από τις αμέτρητες πωλήσεις ποδοσφαιριστών και σε καλές τιμές μάλιστα.

Από το να πηγαίνεις στην τύχη βέβαια και στο “ό,τι κάτσει”, είναι σαφώς προτιμότερο να έχεις ένα πλάνο. Δεν έχει να χάσει ή να διακινδυνεύσει τίποτα ο Τσακίρης από το σχέδιο Κιντή. Υπάρχει μάλιστα η πιθανότητα σ’ ένα βαθμό να βγει κερδισμένος. Ο κύκλος πάντως δεν τετραγωνίζεται με τίποτα".

Η άποψη μου είναι ότι το σχέδιο περικοπών και συντηρητικής διαχείρισης ήταν απαραίτητο στον Πανιώνιο, των υπερβάσεων και των επιπολαιοτήτων του παρελθόντος. Και η τρέχουσα περιρρέουσα οικονομική ατμόσφαιρα το έκανε πιο επιτακτικό. Το ζήτημα είναι όμως να μην χάνεις το μέτρο. Όπως το χάσαμε τον καιρό των υπερβάσεων και κτίζαμε "παλάτια στην άμμο", πολύ πιθανόν να το έχουμε και τώρα χάσει από την αντίθετη κατεύθυνση, πιστεύοντας υπέρ του δέοντος σε πράγματα που δεν μπορεί να βγουν και χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει κάποια βάση ασφαλείας να περικόπτουμε περισσότερο από όσο μας παίρνει στη δεδομένη περίσταση, σωρώνοντας ρίσκα, που δεν θα έχουμε τις δυνατότητες ν' αντέξουμε.

Αυτοί που είναι έτοιμοι να πάρουν τα όπλα ενάντια στους διοικούντες ας σκεφτούν τι εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν. Αυτοί που σπεύδουν να παρουσιάσουν σαν μονόδρομο τη διαχείριση Κιντή, ας σκεφτούν τα εχέγγυα που δίνει και τα ρίσκα που παίρνει και ας αναλογιστούν αν αυτό που υποστηρίζουν είναι η θεραπεία μέσω ισχυρού ηλεκτροσόκ ενός ασθενούς, που ίσως παίρνει ίαση με μια συντηρητική θεραπεία. Το ηλεκτροσόκ είτε θα θεραπεύσει είτε θα σκοτώσει τον ασθενή. Η συντηρητική θεραπεία μπορεί να φέρει την αρρώστια σε ύφεση και να δώσει την ελπίδα για το μέλλον. Αλλά το ηλεκτροσόκ το διαλέγει συνήθως σα θεραπεία ο γιατρός που αγαπάει την ιατρική και όχι τον ασθενή.

Δικαστικές εξουσίες πράττουσες με παρρησία. Ανάγκη για αλληλεγγύη μεταξύ κρατών με κοινά προβλήματα. Είναι εφικτό;

Το ΔΝΤ έκοψε τη δόση του δανείου της Ρουμανίας γιατί το Συνταγματικό της Δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματική την πολλοστή μείωση των συντάξεων κατά 15%.  Όταν πάρουν τα μέτρα τότε θα τους δοθεί η δόση.
Στην Ελλάδα, το Συμβούλιο της Επικρατείας ήδη φαίνεται να παίρνει παρόμοιες αποφάσεις για αντισυνταγματικότητα μέτρων (ΛΑΦΚΑ κλπ).
Στη Λετονία επίσης αρκετά πρόσφατα υπήρξε παρόμοια απόφαση για αντισυνταγματικότητα μέτρων.
Οι δικαστικές εξουσίες των κρατών φαίνεται να προσπαθούν να παίξουν τον ρόλο τους με συνέπεια εκεί που οι εκτελεστικές αδυνατούν.

Μήπως χρειάζεται να υπάρξει μια νέα κοινότητα των κρατών που βρίσκονται υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ και να κινηθούν παράλληλα προς στάση πληρωμών ή άλλες κοινές πολιτικές αλληλεγγύης, εφόσον το ΔΝΤ συνεχίζει τον οικονομικοκοινωνικό στραγγαλισμό των χωρών, με μέτρα, που αποκλειστικά προσανατολίζονται στην εξασφάλιση της πληρωμής των πιστωτών των υπερχρεωμένων χωρών, χωρίς καμιά πρόβλεψη για τη δυνατότητα των λαών να επιβιώσουν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας; Μήπως κάποιοι αρχίζουν τότε να φοβούνται για την τύχη της νέας τάξης πραγμάτων, που βάζει τον άνθρωπο στο πάτο των προτεραιοτήτων του συστήματος; Μήπως τότε αναρωτηθούν για το ποια ανάπτυξη θα βγει έξω από το τούνελ, στηριγμένη στην ανεργία και την εξαθλίωση;

ΥΓ: Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσπάθησε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μη δεχθεί να υπογράψει Προεδρικά Διατάγματα που μπορεί εκ των υστέρων να αποδεικνύονταν αντισυνταγματικά και να υπέσκαπταν το θεσμικό και ρυθμιστικό ρόλο του αλλά και τον ίδιο σαν φυσικό πρόσωπο. Ήταν λυπηρή η προσπάθεια να φορτωθεί ο Πρόεδρος την ευθύνη των μέτρων για να μειωθεί το πολιτικό κόστος άλλων. Και εν πάση περιπτώσει, όσοι σχεδιάζουν τα μέτρα ή ερμηνεύουν το Μνημόνιο και νομοθετούν, θα πρέπει να παίρνουν και τις ευθύνες των και να έχουν το στοιχειώδες θάρρος της γνώμης των.