Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Οι δηλώσεις Δάρα για τα στημένα και ο σχετικός σχολιασμός μου

Οι δηλώσεις του Προέδρου του Πανιωνίου, κου Δάρα, για τις φήμες περί στημένου παιχνιδιού στο κύπελλο (Πανιώνιος-Βέροια 2-1):

«Η κατάσταση στον Πανιώνιο είναι πολύ διαφορετική, καθώς ο Ιστορικός ηγείται από έναν πρόεδρο που είναι 30 χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο και διακρίνεται για το ήθος του.

Είμαι πρόεδρος γιατί είμαι κοινωνικά και ηθικά άμεμπτος. Δεν έχει ακουστεί κάτι για στημένα παιχνίδια από τη στιγμή που εγώ ανέλαβα και έχω τα ηνία της ομάδας. Δεν πρέπει λοιπόν, να περνάει από το μυαλό κανενός ότι στήνονται παιχνίδια και ότι θα γίνει κάτι τέτοιο, όσο είμαι πρόεδρος εγώ. Δεν επιτρέπω σε κανέναν, να παίζει με το όνομα του Ιστορικού Πανιωνίου».

Όλοι οι Πανιώνιοι θέλουν αυτά που λέει ο Πρόεδρος να είναι η αλήθεια. Δεν είμαστε ντετέκτιβ να ψάξουμε το θέμα και τις αυξομειώσεις των προγνωστικών των στοιχημάτων και άλλα που βλέπουμε να κάνουν διάφοροι. Κυρίως αυτοί που ζουν από τη μετατροπή του ποδοσφαίρου σε Καζίνο (να ήταν το μόνο...). Ότι υπάρχει μεγάλη σαπίλα στο ποδόσφαιρο λόγω του στοιχήματος είναι ηλίου φαεινότερον. Επειδή με τον Πανιώνιο υπάρχει μια επιλεκτικότητα ενασχόλησης αρκετών δημοσιολογούντων σε τέτοια θέματα (μπορεί και όχι άδικα λόγω συγκεκριμένων περιστατικών του παρελθόντος, που βέβαια δεν αποδείχτηκαν αλλά άφησαν σκιές), καλό είναι να ασχοληθούν με τα πιο τρανταχτά πρώτα (κάτι 0-4 ομάδων που δεν συμπληρώνουν αποστολή και διαλύουν τους αντιπάλους στο γήπεδο - έστω και λειψούς και αυτούς) και στον Πανιώνιο ας προστατεύσουμε τα του οίκου μας με βάση την επιτέλους πορεία του συλλόγου σε συμφωνία με την Ιστορία του και το ήθος, που ήθελαν οι ιδρυτές του να άγει σαν αθλητικός αλλά και πολιτιστικός φορέας και οι καλοθελητές ας προσέχουν να μην σκοτώνουν αδιάκριτα το προϊόν από το οποίο ζούνε εν πολλοίς και ίσως κάποτε θα πρέπει να μιλάμε με αποδείξεις και όχι με ενδείξεις και υποθέσεις σε αυτή τη χώρα. Δεν αδικώ όμως να υποψιάζονται οι πάντες τα πάντα σε αυτό το μπάχαλο ανηθικότητας, διαπλοκής και λαμογιάς, της σημερινής μας εποχής.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Το κριτήριο για τη συμμετοχή στο σύστημα Ποσοτικής Χαλάρωσης που αφορά την Ελλάδα

Είναι το κριτήριο 4 εν τέλει. Το αντιγράφω από το αγγλικό κείμενο:

4. Securities that do not achieve the CQS3 rating will be eligible, as long as the Eurosystem’s minimum credit quality threshold is not applied for the purpose of their collateral eligibility. Moreover, during reviews in the context of financial assistance programmes for a euro area Member State, eligibility would be suspended and would resume only in the event of a positive outcome of the review.

Κατά τη διάρκεια των αξιολογήσεων των οικονομικών προγραμμάτων βοήθειας, θα διακόπτεται η εγκυρότητα συμμετοχής στο σύστημα Ποσοτικής Χαλάρωσης και θα επανέρχεται μετά το θετικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης.

Ακόμα και δικό μας πρόγραμμα αντί ενός ξενόφερτου μνημονίου να δεχθούν οι δανειστές, θα το αξιολογούν και θα το εγκρίνουν. Και θα το δεχτούν και θα το αξιολογούν με βάση του να μπορούν να αποπληρωθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα χρέη αν μιλάμε για ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση, που θα θέλουν και τα δυο μέρη να καταλήξει κάπου και όχι στη ρήξη.
Αυτά για να υπάρχει πιο ξεκάθαρη εικόνα τι είναι εφικτό και τι επιθυμητό.

Βέβαια υπάρχουν και άλλοι δρόμοι... Μεγάλος Γερμανός οικονομολόγος έλεγε πως όταν χρωστάς, δεν δανείζεσαι. Αρκεί να ξέρουμε και να διαλέξουμε με αποφασιστικότητα, γνώση των δυσκολιών και υπομονή και επιμονή τον όποιο δρόμο ... και δεν θα μπορούμε να τον διαλέξουμε αν μένουμε σε ωραιοποιήσεις και δίνουμε μεγάλα καλάθια στο λαό. Το να αντικρίζουμε την πραγματικότητα δεν θα μας βλάψει ότι επιλογή και να κάνουμε. Αρκεί να μας αφήσουν να τη δούμε καθαρά και σε όλες της τις λεπτομέρειες.

ΥΓ:  Επειδή το έθιξα εδώ το θέμα και επειδή από χθες και πάλι ακούω ή ωραιοποιημένες κατά το δοκούν παρερμηνείες ή καταστροφολογίες πανικού, απλά να προσθέσω ένα σχόλιο σχετικά με κάτι από όσα άκουσα.

Υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, από εκείνους που παρόμοιους όλα τα κόμματα έχουν για να γεμίζουν ψηφοδέλτια, ερμηνεύοντας τη συμφωνία Ντράγκι είπε ότι αναφέρεται μεν σε οικονομικό πρόγραμμα στήριξης αλλά το πρόγραμμα για την Ελλάδα λήγει στο τέλος Φεβρουαρίου και κατά συνέπεια μετά δεν υφίσταται για μας ο σχετικός όρος. Μια σοφιστεία για να στηριχθεί η ωραιοποιημένη παρερμηνεία του ζητήματος.

Κατ' αρχάς το πρόγραμμα του μνημονίου θα λήξει στο τέλος Φεβρουαρίου είτε με θετική αξιολόγηση είτε με αρνητική αξιολόγηση. Οι ως τώρα γνωστοί όροι της Τρόικα αναφέρονται μεταξύ άλλων στην αποδοχή των ομαδικών απολύσεων χωρίς όριο, στα συνδικαλιστικά με μεταξύ άλλων πρακτική κατάργηση της δυνατότητας απεργίας και στη μείωση των κυρίων συντάξεων. Αν παραμείνουν αυτοί οι όροι, δεν θεωρώ ότι μπορεί κάποιος πολιτικός φορέας στην Ελλάδα να συναινέσει, πόσω μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ. Έχει σκοπό ο ΣΥΡΙΖΑ να διαπραγματευτεί με την Τρόικα αυτή την αξιολόγηση; Από όσα ακούσαμε και διαβάσαμε στην ως τώρα προεκλογική περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει την Τρόικα και δεν θα διαπραγματευτεί μαζί της. Συνεπώς η αξιολόγηση θα αποβεί αρνητική και η Ελλάδα δεν θα πληροί τους όρους του υπομνήματος Ντράγκι για συμμετοχή της στις πρόνοιες της ποσοτικής χαλάρωσης σε αυτή τη φάση. Νομίζω αυτή είναι η καθαρή και ξάστερη ερμηνεία του θέματος αν δεν θέλουμε να κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους. Και λυπάμαι ειλικρινά όταν γίνεται αυτό από όποιον γίνεται και δυστυχώς γίνεται από όλους τους πολιτικούς φορείς εκτός ενός (που έχει πάγια και διαχρονικά καθαρές θέσεις είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με αυτές).

Από όσα μπορώ να καταλάβω από τις προεκλογικές εξαγγελίες, ο ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστεί να παρουσιάσει το δικό του οικονομικό πρόγραμμα στους εταίρους και να προλάβει την έγκρισή του ως τον Ιούλιο που η χώρα έχει διεθνείς οικονομικές υποχρεώσεις. Το οικονομικό αυτό πρόγραμμα (το προς την Ευρώπη και όχι της Θεσσαλονίκης που είναι άμεσα μέτρα αρωγής των αδυνάτων, για να μην μπερδευόμαστε) από όσα έχω παρακολουθήσει, δεν είναι γνωστό πλην του ότι δεν περιλαμβάνει λιτότητα με την προσωπική μου υποσημείωση / υπόθεση ότι πιθανότατα θα περιλαμβάνει μέτρα οικονομικής αναθέρμανσης με δημόσιες επενδύσεις ώστε να παράγονται οικονομικά πλεονάσματα που με βάση ελαφρύνσεις του χρέους ποικίλων μορφών, θα το καταστήσουν βιώσιμο επιδιώκοντας παράλληλα τη σταδιακή άρση των κακών της λιτότητας και της ύφεσης.  Μακάρι να πετύχει και η δική μου πίστη είναι ότι η μονομερής λιτότητα μόνον ύφεση και εξαθλίωση φέρνει και είναι αδιέξοδη.

Πάντως ως την έγκριση του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ θα ισχύει η αρνητική αξιολόγηση του προηγούμενου προγράμματος και η μη συμμετοχή στην αρωγή της Ποσοτικής Χαλάρωσης εκτός και αν υπάρξει μεσοπρόθεσμη πολιτική λύση. 

Τα Πανιώνια γεγονότα των δυο τελευταίων ημερών

Ένα κρύωμα με καθήλωσε τις τελευταίες μέρες στο κρεβάτι και δεν σχολίασα τα τελευταία Πανιώνια Νέα. Κυρίως τον αγώνα του κυπέλλου με τη Βέροια. Ας το κάνω λοιπόν αν και αρκετά πια ετεροχρονισμένα...
Ξεκινήσαμε με τα ίδια αμυντικά προβλήματα και φάγαμε γκολ με το καλημέρα αφήνοντας τους κοντόσωμους επιθετικούς της Βέροιας να παίζουν κεφαλόσφαιρο μέσα στην περιοχή μας και να σκοράρουν με άνεση.
Στη συνέχεια και μετά το 25λεπτο δείξαμε καλά δείγματα και ιδίως στο Β μέρος όπου παίξαμε τη Βέροια μονότερμα και ισοφαρίσαμε με τον Οικονόμου και πήραμε τη νίκη με τον Κολοβό έστω και από ελεγχόμενη θέση οφσάιντ. Το καλό ήταν ο χαρακτήρας της ομάδας και η διάθεση να κάνει την ανατροπή. Καλό ήταν και ότι οι αλλαγές του προπονητή με Μασούρα και Κολοβό ανέβασαν την ομάδα.
Το αποτέλεσμα δεν δίνει και κανένα σημαντικό τράτο πρόκρισης ιδίως σε ομάδα σαν τη δικιά μας με τα σημαντικά αμυντικά προβλήματα και με την πτώση απόδοσης και την αδυναμία αποτελεσμάτων εκτός έδρας αλλά ας μην ξεχνάμε ότι τη μόνη μας ισοπαλία εκτός έδρας την πήραμε στη Βέροια.
Και ο προπονητής σωστά λέει πως εδώ που βρισκόμαστε και με το ρόστερ που διαθέτουμε θα πρέπει να κάνουμε ροτέισον και να βάλουμε προτεραιότητες στα σημαντικά.
Ως προς το ρόστερ, θεωρώ σημαντική προσθήκη το Μπακασέτα αν τελικά τον πάρουμε και πιθανή παρακαταθήκη για το μέλλον λόγω ηλικίας αν τον πάρουμε ελεύθερο και όχι δανεικό.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Κάποια προεκλογικά...

Οδεύουμε προς το τέλος της προεκλογικής περιόδου… 

Πήξαμε να ακούμε ή μια ασυντόνιστη πολυφωνία από τη μια πλευρά, που αφήνει μεγάλες ασάφειες και αβεβαιότητες  ή μια ασύστολη τρομολαγνεία, καταστροφολογία και αρνητική λογική από την άλλη πλευρά, που δεν λέει ουσιαστικά ούτε αυτή τι θα κάνει απ' όσα άφησε εκκρεμή και μη συμφωνηθέντα στη διαπραγμάτευση με την Τρόικα αλλά λέει μόνον πόσο κακό θα κάνουν οι αντίπαλοί της. Με τους οποίους μάλιστα αρνείται να μιλήσει τετ-α-τετ για να μας δείξει ρε παιδάκι μου στο κάτω-κάτω και πόσο λάθος είναι...


Βαρέθηκα σε αυτή τη χώρα να επιλέγω το μη χείρον από τα χείριστα. Γιατί εδώ έφθασε η χώρα. 

ΥΓ1: Μετά το debate, αρνήθηκε να πάει και στον Ενικό του Χατζηνικολάου, ο Σαμαράς. Την προηγούμενη Δευτέρα ο  "ΕΝΙΚΟΣ" είχε τον Τσίπρα. Αντ' αυτού ο Παπανδρέου, που αν μη τι άλλο μιλάει και απαντάει, άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του. Σε αντίθεση, κάποιοι φαίνεται έμαθαν και συνήθισαν μάλλον στην τακτική του "πασαρίσματος της καυτής πατάτας" στα αντίπαλα χέρια και στη συνέχεια της εν σιγή αναμονής. Όλο ώριμα μήλα, που πέφτουν από το δένδρο για να τα φάνε, έχουν στο μυαλό τους.

ΥΓ2: Έχω πάει σε συγκεντρώσεις και των δυο "μεγάλων" αντιπάλων τελευταία. Διαπίστωσα κάποια σημάδια ψυχολογίας και στους δυο, που αξίζει νομίζω να επισημάνω. 

Πολλοί από τους μεν ζουν σε μια νιρβάνα της ηδονής για την επερχόμενη "νική της αριστεράς", πνιγμένοι στην επιτέλους δικαίωση των αγώνων της και αυτό τους κάνει να έχουν άγνοια των υπαρκτών και μεγάλων κινδύνων. Και στο μυαλό τους έχουν χαθεί οι προτεραιότητες και οι άμεσες ανάγκες. Όχι σε όλους αλλά σε πολλούς και δυστυχώς σε πολλούς που αρέσουν στις μάζες και που εκλέγονται έναντι των πιο συγκροτημένων, που δεν είναι οι ελκυστικοί στις ψηφοφορίες εν τέλει.

Πολλοί από τους δε ζουν σε ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα ότι δεν θα επιτρέψουν επ' ουδενί την έλευση της αριστεράς και αυτό τους κάνει να αδυνατούν να σκεφτούν νηφάλια ότι μετά τις εκλογές για το καλό της χώρας θα πρέπει ίσως να κάτσουν με τους αντιπάλους να συμφωνήσουν ένα-δυο πράγματα για να κυβερνηθεί ο τόπος και να μην τραβήξουμε στην κατηφόρα και στο χάος. Και να υπάρξουν ακόμα και αναγκαίες συναινέσεις αν χρειάζονται.

Άκουσα αναφορές για την προσπάθεια βιωσιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές από τα διάφορα αντίπαλα δέη που θα υπάρξουν τότε και όχι για την προσπάθεια βιωσιμότητας της χώρας. Το κόμμα και η παράταξη πάνω απ' όλα άραγε;
Άκουσα να αναφέρονται χωρίς φόβο και αίσθημα ευθύνης για τη χώρα (που όμως επικαλούνται στα συνθήματα) σε πιστωτικά γεγονότα και bank run αυτοί που κατηγορούσαν τον Παπανδρέου και τον Παπακωνσταντίνου ότι έσπρωξαν τη χώρα στη χρεοκοπία, αναφερόμενοι το 2009 και 2010 σε διεφθαρμένη χώρα και Τιτανικό. Τότε πείραζαν το διεθνές κλίμα τέτοιες δηλώσεις ενώ τώρα όχι; 

Τελικά έρχεται σε όποια περίπτωση η Ελπίδα ή φεύγει πιο κάτω ακόμα η Ελλάδα; Τελικά υπάρχει αίσθημα ευθύνης για τη χώρα ή για το κόμμα μόνον; Αυτά με βάση τα συνθήματα των διεκδικητών της πρώτης θέσης στις επερχόμενες εκλογές. 

Ας σκεφτούμε όλοι μας πως αν όλοι τούτοι ενδιαφέρονταν για τον τόπο και το λαό θα κάθονταν να βρουν δυο τρία κοινά πράγματα να συμφωνήσουν και να πάνε ενωμένοι να τα διαπραγματευτούν με τη δύναμη της απόλυτης πλειοψηφίας και όχι του 1/3 που θα πάρουν, αν πάρουν. Ας σκεφτούμε με ειλικρίνεια αν αξίζουν τη λευκή επιταγή, που μόνοι τους οι μεν ή με τα δεκανίκια τους οι δε, ζητούν να τους δώσουμε.

ΥΓ3:  Δείγμα γραφής και από αυτούς, που το παίζουν σοβαροί και ότι έχουν θέσεις. Αντί για θέσεις δείχνουν αεροπλάνα που δεν μπορούν να πιλοτάρουν οι άλλοι, οι νέοι και οι άπειροι, ξεχνώντας την ίδια τη δικιά τους ιστορία του 1981, που νέοι και άπειροι ανέλαβαν τη διακυβέρνηση του τόπου. Αλλά τότε ήταν εύκολα τα πράγματα και το μονοπάτι το βρήκαν προσβάσιμο και όχι δύσβατο όπως είναι τώρα... Τι θα κάνουν τώρα διαφορετικό δεν το λένε, μόνον τι κακό έχουν οι άλλοι μας λένε και τούτοι. Κατά τ' άλλα "Κρατούν ΨΗΛΑ την ευθύνη". Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:

"Από τη Χαρ. Τρικούπη τονίζουν ότι «με τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης εθνικής ανάγκης έχει μπει τελεία στη συνεργασία μας με τη Ν.Δ.». Και περιγράφουν τη Ν.Δ. ως ένα κόμμα το οποίο «συνεχώς διολισθαίνει σε πρακτικές και ρητορική της προδικτατορικής Δεξιάς». Αναφερόμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν ότι στο κόμμα της Κουμουνδούρου πρέπει να αντιληφθούν πως μετεκλογικά δεν θα έχουν κανένα άλλοθι και τους καλούν να εκφράσουν σαφείς θέσεις για τις αποφάσεις που πρέπει να λάβει η επόμενη κυβέρνηση.

Ως προς το Κίνημα του κ. Γ. Παπανδρέου, τονίζουν ότι το νέο κόμμα δεν κατόρθωσε να δώσει πολιτικό στίγμα, ενώ η ασθενής οργανωτική δομή του δεν επιτρέπει την κατάρτιση επεξεργασμένων θέσεων, αλλά και την προσέλκυση νέων προσώπων. «Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με την παρουσία του στη δημόσια ζωή αν δεν προκληθούμε», τονίζουν οι συνεργάτες του κ. Βενιζέλου. Επίσης, κατηγορούν τον κ. Σαμαρά ότι αναδεικνύει «τεχνητά» το Κίνημα σε συνομιλητή της Ν.Δ., προσπαθώντας, εμμέσως, να ενισχύσει το κόμμα του κ. Παπανδρέου εις βάρος του ΠΑΣΟΚ. Οι συνεργάτες του κ. Βενιζέλου είναι, επίσης, σταθεροί στην τακτική χαρακτηρισμού του «Ποταμιού» ως «νέας ΔΗΜΑΡ», λέγοντας ότι το κόμμα του κ. Στ. Θεοδωράκη ταλαντεύεται «μεταξύ νεοφιλελεύθερων και μετακομμουνιστικών απόψεων». Και καταλήγουν ότι το «Ποτάμι», ένα κόμμα που επιχειρεί να αναλάβει σοβαρά κοινοβουλευτικά βάρη, «δεν μπορεί να επιδεικνύει αβάσταχτη ελαφρότητα».

Όλοι κακοί εκτός ημών... Και το άκρον άωτον, ότι μόνον το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διαπραγματευτεί γιατί έχει την εμπειρία να το κάνει.  Ε το έκανε. Το είδαμε. Και πριν το κάνει, δεν είχε την εμπειρία και εκείνο και δεν είδαμε να έχει κερδίσει κάτι παραπάνω από την εμπειρία που απέκτησε. Και μια απλή ερώτηση. Αν δεν παίρνουμε τη δανειακή δόση με κανέναν άλλο τρόπο, ας μας πει αν θα συναινέσει ή όχι στην άρση του όποιου ορίου στις μαζικές απολύσεις. Ας μας πει τι το θεωρεί αυτό το μέτρο άραγε; Μήπως διαρθρωτικό, γιατί λέει στον κόσμο λίγη υπομονή ακόμα και λίγα ακόμα διαρθρωτικά μέτρα.  Καταλαβαίνω ότι προεκλογικά λέγονται διάφορα παραπανίσια αλλά κάποιοι και όχι μόνον ο Βενιζέλος λένε πολλά ΕΓΩ και ΜΟΝΟΝ ΕΜΕΙΣ και αυτό καλό για την επόμενη μέρα δεν είναι.
Και οι παραλληλισμοί του σύγχρονου Βενιζέλου με τον original που συνεχώς κάνει ο πρώτος και με το λάθος των Ελλήνων το 1920 και την σύγχρονη συγκυρία, πολιτικός ναρκισσισμός του βεληνεκούς Ευάγγελου είναι και αυτός αν και από λάθος επιλογών οι Έλληνες πάμε καλά και από λάθος χρονισμούς και τα συναφή.

Ας αφήσουμε τα ΕΓΩ και τα ΜΟΝΟΝ ΕΜΕΙΣ και ας κοιτάξουμε τον τόπο και να βρούμε τις συντεταγμένες εκείνες επιτέλους που χρειάζονται τούτη την ώρα, τα δυο-τρία κοινά σημεία που όλοι μαζί χωρίς να προτάσσουμε τα εγώ, θα πρέπει να διεκδικήσουμε για να εξιλεωθούμε στις επόμενες γενεές που υπονομεύσαμε.

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Κύπελλο αύριο με Βέροια

Έχουμε και κύπελλο αύριο, 20-1-2015:

Πανιώνιος-Βέροια (Γηπ. Νέας Σμύρνης, 19:30)

Για να δούμε. Όλα μαζί.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ:

 Παπαδόπουλος, Καλογεράκης, Πάνος, Τασουλής, Αργυρόπουλος, Παντίδος, Μητρόπουλος, Οικονόμου, Σιώπης, Χατζηισαΐας, Βλάχος, Καθάριος, Μπούζας, Γκέζος, Γιάννου, Κολοβός, Μασούρας, Μπουμάλ, Φούντας, Κόρμπος.

Για πρώτη φορά ο Βλάχος συμπεριλαμβάνεται στην αποστολή.

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Εντονο Πανιώνιο Σαββατοκύριακο σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ με μικρά κέρδη και σημαντικές απώλειες

Θα ξεκινήσω από την ντροπή της Αργυρούπολης όπου στον αγώνα Κ20 Πανιωνίου--ΠΑΟ (3-2), τραμπούκοι κτύπησαν τους νεαρούς παίκτες και την αποστολή του Πανιωνίου και έστειλαν δυο παίκτες στο νοσοκομείο. Ο πράσινος καναλάρχης θα αναμασάει για το πέναλτι του Μάνταλου βέβαια στο κανάλι του και όχι για την αληταρία με την οποία ευαγγελίζεται την ποδοσφαιρική κάθαρση. Απλά κάποιοι δείχνουν καθαρά το ποιόν τους και ότι το μόνο που θέλουν είναι να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη στο λασπώδες ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Δεν περιμένει κανένας βέβαια και τίποτα καλύτερο από αυτούς. Ας βλέπουν τις πράξεις τους και ας όψονται και αυτοί και οι διάφοροι τηλεοπτικοί δήθεν "δικαστές" τους, που άραγε κάτι τέτοια θα έχουν το θάρρος να τα σχολιάσουν και άραγε πως τα κρίνουν; Ως έργα κάθαρσης ή πράξεις συμμοριτών;

Τώρα για το ποδόσφαιρο,αν μη τι άλλο δεν χάσαμε. Στο πρώτο μέρος στη αρχή δώσαμε με έξυπνο τρόπο κάποιο χώρο στον αντίπαλο και στη συνέχεια ισορροπήσαμε και τον χτυπήσαμε κυρίως από δεξιά με το Μπουμάλ, που ταλαιπώρησε το Χουχούμη και έβγαλε μια γκολάρα για high lights. Μπορούσαμε να καθαρίσουμε το ματς στο 40 αλλά στην κεφαλιά σε κενή εστία βρέθηκε ... ο Ιμπαγάσα.
Στο δεύτερο μέρος δείξαμε μια μεγάλη παθητικότητα και δώσαμε τεράστιο χώρο στον αντίπαλο. Παίζαμε λες και θέλαμε να ισοφαριστούμε. Εντάξει, κτύπησε ο Ιμπαγάσα και αντικαταστάθηκε... Με ποιον όμως και τι δείχνει η αλλαγή; Με τον Πάνο, έναν αμυντικογενή παίκτη, που δεν μπορεί να αναπτύξει παιχνίδι. Ηταν σαφές ότι στόχος μας ήταν τα μετόπισθεν και η κόντρα,μόνον που χωρίς τον Ιμπαγάσα δεν έβγαινε η τελευταία. Δεν υπήρχε κάποιος, που να την ξεκινήσει με μια έξυπνη μπαλιά και δεν μπορούσαμε και να κρατήσουμε μπάλα. Πιο λογική φαινόταν η αλλαγή με Μπούζα, που τελικά μπήκε μετά την ισοφάριση. Μια ισοφάριση όπου ο κορυφαίος ως τότε Τασουλής έδειξε μια ολιγωρία σε ριμπάουντ μετά από φοβερή απόκρουση του Γιαννακόπουλου και έδωσε την ευκαιρία στο Ζέγκα να συνεχίσει τη φάση και να περάσει τη σέντρα στον Μπεργκ, που ισοφάρισε. Και ο Παντίδος φαίνεται να χάνει το Μπεργκ στη φάση της ισοφάρισης.
Μετά είχαμε ροντέο, όπου με το πέναλτι θα μπορούσαμε να έχουμε νικήσει, ίσως και με το ψαλίδι του Γιάννου αλλά θα μπορούσαμε και να χάσουμε. Στο πέναλτι, που δίνει ο Μάνταλος φαίνεται να κόβει μπάλα ο Σίντεφελντ. Ο Κολοβός δεν έκανε άσχημη εκτέλεση αλλά ο Στιλ έκανε μεγάλη απόκρουση. Πάντως αν και κάθε βαθμός που χάνουμε είναι πληγή θανάσιμη για μας, καλύτερα που δεν μπήκε το πέναλτι για να μη δώσει και άλλη τροφή στον κύριο αυτόν που τον ενοχλούν οι εγκληματικές συμμορίες των άλλων μόνον. Ας κοιτάξει λίγο όμως και προς τη δική του πλευρά.
Λεβαδειακός κέρδισε, Πανθρακικός πήρε ισοπαλία μέσα στα Γιάννινα. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Και ο Ιμπαγάσα τρεις βδομάδες έξω με θλάση.

Στο μπάσκετ παρά τη μεγάλη προσπάθεια και την καταπληκτική ευστοχία στο πρώτο κυρίως μέρος, τα πολλά λάθη και οι λίγες βοήθειες από τον πάγκο καθώς και ο κακός Κόλεμαν που δεν βοήθησε, έφεραν την ήττα. Το μπλακάουτ και η σωρεία λαθών του τελευταίου 4λέπτου (2 πόντοι και αυτοί στο τέλος) έφεραν τα πάνω κάτω. Αδικήσαμε εαυτούς και μάλλον χαρίσαμε δικό μας ματς. Και στην τελευταία, προτελευταία θέση, δεν μας περισσεύει χρόνος για τέτοιες αβρότητες... Για να δούμε τι μπορούμε παρακάτω. Με τον Χάνκοκ είμαι σίγουρος ότι θα κερδίζαμε. Ακόμα και με κάποια καλύτερη βοήθεια από Κόλεμαν. Κορόλεφ (26), Ταμπς (25), Ξανθόπουλος (15), Γουντς (12) δεν φθάνουν όταν όλοι οι άλλοι μαζί βάζουν 7 πόντους...