Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Ασφαλιστικές ενημερότητες και πάλι ... αυτή τη φορά κυανόλευκες αλλά με κυανέρυθρες συσχετίσεις

Παίρνω αφορμή από το θέμα της ασφαλιστικής ενημερότητας του Ηρακλή (δείτε στο onsports.gr, απάντηση του Ηρακλή), που βγήκε στην επικαιρότητα μετά την απόφαση του Διαιτητικού δικαστηρίου να μην εγκρίνει την παραμονή ομάδας της Super League αντί του μη αδειοδοτούμενου Ηρακλή. Με βάση το θέμα της ενημερότητας, έχει ξεκινήσει η προσπάθεια να αφαιρεθούν βαθμοί από τον Ηρακλή ώστε να μην υποβιβαστεί λόγω αδειοδότησης αλλά με αλλαγή της βαθμολογίας.Η περίπτωση βέβαια μας παραπέμπει και στην ανάλογη προσπάθεια με την ενημερότητα του Πανιωνίου και καταλαβαίνουμε ότι το θέμα εκείνο δεν ήταν τόσο για τη μη αδειοδότηση αλλά για τον υποβιβασμό με αφαίρεση βαθμών και δη βαθμών που θα ωφελούσαν διαφόρους καιροφυλακτούντες προς άγραν βοράς... (πχ είσοδο σε play-offs...).

Γεννάται εδώ το θέμα πως η ΕΠΟ έρχεται  ανερυθρίαστα και εκ των υστέρων και λέει ότι ενέκρινε ως έγκυρα, χαρτιά που τώρα θεωρεί πλαστά και για την έγκριση των οποίων φέρει η ιδία ευθύνη;
Και μπαίνουν και άλλα ερωτήματα:

Κάποιος που είναι υπό καθεστώς ρύθμισης με το ΙΚΑ και έχει πληρώσει κανονικά τις δόσεις του, είναι ασφαλιστικά ενήμερος ή όχι;
Το ότι ένας παίκτης κάνει προσφυγή και ισχυρίζεται ότι δεν υπέγραψε ότι πληρώθηκε, αποτελεί αυτό αξιωματικά απόδειξη της αλήθειας των λόγων του;
Σε άλλες ομάδες (sport-fm.gr) που έχουν γίνει σειρά προσφυγών πρόσφατα γιατί δεν υπάρχει αμφισβήτηση της αδειοδότησής τους;

Το σύστημα των αδειοδοτήσεων είναι δυστυχώς χαμένο μέσα στην ανομοιομορφία του να καλύπτει αλλού τις τρύπες που υπάρχουν και αλλού να τις κάνει έκδηλες.

Το σημαντικότερο πάντως θα ήταν όχι να ανατρέπει τα αγωνιστικά αποτελέσματα, ούτε να οδηγεί τις ομάδες στην καταστροφή και τη μη βιωσιμότητα αν υπάρχει η δυνατότητα βαθμιαίας προσαρμογής τους και ιδίως όλα τα παραπάνω να μην τα κάνει ασύμμετρα και κατά περίπτωση.

Πανιώνιος-Ηλυσιακός 5-0

Ο πολύπαθος Ηλυσιακός είναι πια ομάδα στην Δ' Εθνική και προφανώς υπάρχει διαφορά δυναμικότητας μεγάλη, αλλά κάθε ματς έχει την αξία του για τον προπονητή, ιδίως τέτοια που ο Λεμονής θέλει να δει τους νέους. Αυτός ο Σταματής με 3 γκολ στα δυο φιλικά, φαίνεται αρκετά παραγωγικός αλλά μην ξεχνάμε ότι σε αντίστοιχο επίεπδο είχαμε πρόσφατα τους Λούκινα , Σίμωση και Σκούρτη με πολύ μεγάλη παραγωγικότητα, που όνως στην πρώτη ομάδα δεν φαίνεται να επαρκούσε ... αν και δεν πήραν και τις πολλές ευκαιρίες τα παιδιά.


Το σκορ άνοιξε στο 9’ ο Μπάλαμπαν με σουτ, ενώ στο 54’ ο Ντούνης με πλασέ έκανε το 2-0. Στο επόμενο λεπτό ο Σάμαρης πέτυχε το τρίτο γκολ του Πανιωνίου. Στο τελευταίο δεκάλεπτο ο Σταματής σημείωσε δύο τέρματα, στο 83’ και το 90’, διαμορφώνοντας το τελικό 5-0.
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Α' ΗΜΊΧΡΟΝΟ: Πρελ, Κοντοές, Γκέζος, Σιόβας, Κούρος, Κουμορτζί, Κούρντι, Κολοβός, Σμυρλής, Μπάλαμπαν, Σταυροθανασσόπουλος.
Β' ΗΜΙΧΡΟΝΟ: Ανέστης, Γιόνσον, Τσότσαλιτς, Διαμαντόπουλος, Κβιρκβέλια, Αναστασόπουλος, Σάμαρης, Πολάλης, Ντούνης, Σταματής, Γουνδουλάκης.
ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ: Μουκέας, Χωραβάτης, Παλαντζάς, Ξένος, Τσακιράκης, Φωστέρης, Ντεκίδης, Παπάς, Ψαρής, Ρίζος, Γκάγκας.
Επαιξαν και οι: Καρακατσάνης, Πάρντο, Βόλτης, Τσουμάνης, Σίσκος, Πουρνάρας, Μπούρας.

Φόνοι, αυτοδικίες, βάναυσα κτυπήματα, τροϊκανές επιθεωρήσεις και απαιτήσεις και "στο Ζάππειο μια μέρα περιπατούσα..."

Μπήκαμε πια για τα καλά στο φαύλο κύκλο της βίας και μάλιστα της τυφλής βίας σε μείγμα με αυτοδικίες και παντελή ανυπαρξία του κράτους -προστάτη του πολίτη (εν αντιθέσει υπάρχουν έντονα δείγματα του κράτους - τιμωρού του πολίτη). Σε μια χώρα που κάνει απογραφή, αγνοώντας ως τώρα πόσους μετανάστες μπορεί να σηκώσει η πλάτη της, αν μπορεί πια, ποιοι ακριβώς βρίσκονται στη χώρα και με τι σκοπούς. Που ακριβώς θέλει να τους εντάξει σαν εργασιακό δυναμικό.
Και από την άλλη βρήκαν την ευκαιρία οι γνωστές τάσεις να καίνε τα χλωρά μαζί με τα ξερά, κτυπώντας από δω και από κει τους όποιους πιθανόν και ανύποπτους και φιλήσυχους και αμέτοχους φτωχοδιαβόλους μετανάστες.

Και μέσα στον κοπετό των επεισοδίων και των απεργιών, που πλέον φαντάζουν να γίνονται για την τιμή των όπλων από πολίτες εξουθενωμένους και απέλπιδες, να σου και η Τρόικα που ζητάει πιο αυστηρή και σκληρή εφαρμογή μέτρων. Δυστυχώς στην οικονομία σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογία και οι τροϊκανές μέθοδοι, μόνον ύφεση και συρρίκνωση μπορούν να φέρουν.

«Αντιμετωπίζετε τα προβλήματα στενά δημοσιονομικά και είναι σα να τιμωρείτε μια χώρα, όμως με την τιμωρία λύνονται τα προβλήματα;».

«Πώς θα υπάρξει ανάπτυξη; Πέστε μου πώς;», διερωτήθηκε η κυρία Βάσω Παπανδρέου απευθυνόμενη προς τον κ. Τόμσεν.

Η απάντηση ήταν ότι ήρθαμε για να βοηθήσουμε... Δεν απαντούν γιατί πιστεύουν ειλικρινά ότι βοηθούν. Αυτά τους έμαθαν οι νεοφιλελεύθερες οικονομικές σχολές που σπούδασαν, αυτά αφομοίωσαν στα ευαγή τραπεζικά και άλλα οικονομικά ιδρύματα που έκαναν καριέρες, επιπέδου του γνωστού και μη εξαιρετέου που μας έβαλε στην ΟΝΕ. Και είναι και το ζήτημα ότι ίσως καλά λένε πως ήρθαν να βοηθήσουν, το ζήτημα όμως είναι ποιούς.
Ποια αρχή σταθερότητας άνευ παρεκκλίσεων μπορούν να ευαγγελίζονται σε μια χώρα με καταρρέουσα και ασφυκτιούσα οικονομία; Γιατί η προτεραιότητα στο έλλειμμα και το πνίξιμο της Ελλάδας να χρεώνεται και άλλα και άλλα για το στόχο του ελλείματος του 3%, όταν το 2009 τους ήταν ικανοποιητικό το 6% που εμφανίζαμε; Τι απάντηση να δοθεί σε όλα αυτά άραγε;
Και τι να απαντήσουν και οι δικοί μας, που έβλεπαν λεφτά να υπάρχουν από τη μια και από την άλλη συζήταγαν με το ΔΝΤ; Αυτοί που τώρα βγήκαν να επικρίνουν το Ζάππειο-2 του Σαμαρά ότι θα φορτώσει 36 δις στο έλλειμμα... Δείτε, όποτε θέλουν μιλάνε με ποσοστά και όποτε θέλουν μιλάνε με απόλυτους αριθμούς. Όποτε θέλουν, παίρνουν υπ' όψην το ΑΕΠ και όποτε θέλουν όχι (για το συγκεκριμένο πρόγραμμα που υποτίθεται ότι είναι αναπτυξιακό και προς αναθέρμανση της οικονομίας, είναι προφανές ότι πρέπει να δεις και τι ανάπτυξη θα δημιουργήσει και κατά συνέπεια δεν μπορείς να μιλήσεις με απόλυτα νούμερα ... εξάλλου αν πάρει μπρος η μηχανή τα απόλυτα νούμερα θα αυξηθούν και το ζήτημα θα είναι η αλληλοσυσχέτισή τους. Στη συρρίκνωση και στην ύφεση μικρά είναι τα νούμερα γιατί δεν κουνιέται φύλλο).

Και το Ζάππειο-2 μέσα στον κεϋνσιανισμό του, μπορεί να εμπεριέχει κινήσεις αναθέρμανσης της οικονομίας αλλά ποιος εγγυάται ότι η χώρα, που είναι δεμένη χειροπόδαρα από την Τρόικα, έχει πια δυνατότητα να εφαρμόζει μέτρα δικής της έμπνευσης και άλλης κατεύθυνσης πέρα από την άτεγκτη και αυστηρή δημοσιονομική σταθερότητα της ΕΕ. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που ούτε καν να χρεοκοπήσει μπορεί... Ούτε υποτίμηση, ούτε αναδιάρθρωση του χρέους, ούτε τίποτα δεν μπορεί να αυτοαποφασίσει. Και είναι λυπηρή και η εικόνα υπουργών να ζητάνε επιμερισμό των "μνημονιακών" αποφάσεων, που να μην τις υπογράφει μόνον ο Υπουργός Οικονομικών, λες και ψάχνουν για συνενόχους. Και λυπηρή είναι και η εικόνα του Πρωθυπουργού ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ως αρμόζει στον πολιτικό αρχηγό της κυβέρνησης και ν' αφήνει τους Υπουργούς να κυνηγούν το καταφύγιο στις συναποφάσεις, που θα καλύπτουν τα νώτα τους.

Φως στο τούνελ δεν υπάρχει μέσα σε αυτές τις συνθήκες. Μάλλον δεμένοι στις γραμμές περιμένουμε να έρθει το τρένο να μας πατήσει.

ΥΓ: Η ανάρτηση ήταν χθεσινή αλλά λόγω "βλάβης" του blogger την έφαγε η μαρμάγκα όπως και διάφορα σχόλια που έγιναν χθες...

ΥΓ-2: Άκουσα το πρωί στο ΒΗΜΑ-FM στην εκπομπή του Τζήμα την κυρία Μπακογιάννη και κατάλαβα γιατί το σημερινό πολιτικό γίγνεσθαι δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να δομήσει παρά μόνο να αποδομήσει.
Η κυρία Μπακογιάννη λοιπόν επέκρινε τον κύριο Σαμαρά γιατί δεν συναινεί στην ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, ο οποίος κατά Μπακογιάννη είναι ο πλέον φαύλος οργανισμός και κερκόπορτα για τη διαπλοκή με τους λεγόμενους "εθνικούς προμηθευτές". Να δεχτώ τη διαπλοκή και φαυλότητα του οργανισμού. Από την άλλη ο ΟΠΑΠ είναι ο πλέον κερδοφόρος οργανισμός και τροφοδότης του ελληνικού αθλητισμού και πολιτισμού.
Αν "πολιτική" λέγεται  το να πουλάμε κάτι κερδοφόρο επειδή είναι διεφθαρμένο αντί να επιχειρούμε το καθάρισμα της διαφθοράς και την αναδιοργάνωση, τότε είναι σαφές ότι απ' αυτή την πολιτική μόνο αποδόμηση και συρρίκνωση μπορούμε να περιμένουμε. Οι "φιλελεύθεροι" εύκολα μιλάνε για λιγότερο κράτος απλοποιώντας τα πράγματα και ταυτίζοντας το λιγότερο κράτος με το καλύτερο κράτος.
Και κάτι άλλο... Άντε και ιδιωτικοποιούμε και θεωρούμε ότι την κερδοφορία του οργανισμού θα την βγάλουμε μία η άλλη από το τίμημα της εξαγοράς του και τους φόρους της επιχειρηματικής του δραστηριότητας. Γιατί να περιμένουμε ότι στη δεδομένη περίσταση που το κράτος είναι με την πλάτη στο τοίχο, τα τιμήματα θα είναι ανάλογα της πραγματικής αξίας του οργανισμού; Ποια είναι η εμπειρία από αντίστοιχες και σχετικά πρόσφατες άλλες τέτοιες "αξιοποιήσεις" κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων; Πουλήθηκαν με αντίκρυσμα την κερδοφορία ενός έτους.
Και πριν πουλήσουμε τα κερδοφόρα κομμάτια των κρατικών δραστηριοτήτων μήπως θα ήταν καλύτερο να απαλλαγούμε από τα μη κερδοφόρα; Δεν πουλιούνται εύκολα αλλά αν μη τι άλλο, η δραστηριότητα όσων δεν παρέχουν κοινωνικές παροχές, εύκολα σταματάει και γλυτώνεις τις ζημιές. Και από την άλλη όταν στις κοινωνικές παροχές όπως στην υγεία έχεις τόσες τρύπες, και όχι μόνον και όχι κυρίως  εξειδικευμένων, αρκετές θέσεις εργασίας θα σώζονταν με τις μετατάξεις, που αλήθεια εξαγγέλθηκαν αλλά τι έγιναν άραγε;

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Πανιώνιος-Φωστήρας 2-1 (παρόντος Μήτρογλου) και δηλώσεις αγωνίας και προβληματισμού

Πανιώνιος-Φωστήρας 2-1 χθες στο φιλικό αγώνα. Τα τρία γκολ της αναμέτρησης σημειώθηκαν στο τελευταίο 10λεπτο. Ο Πανιώνιος άνοιξε το σκορ στο 83', με πλασέ του Σταματή, μετά από μπαλιά του Μπάλαμπαν.
Η ομάδα του Ταύρου ισοφάρισε στο 85' με πέναλτι που κέρδισε ο Καρούμπαλης από τον Κούρντι και εκτέλεσε ο Τερζής.
Το νικητήριο γκολ για τους «κυανέρυθρους» σημείωσε ο Κοντοές στο 87' με πλασέ.
Στο 22' έγινε αναγκαστική αλλαγή του Πρελ με τον Ανέστη, καθώς ο Γερμανός τερματοφύλακας έπιασε την μπάλα εκτός περιοχής και είδε κόκκινη κάρτα.
Το ματς παρακολούθησε και ο Μήτρογλου, που δεν συμπεριελήφθηκε στην αποστολή του Ολυμπιακού για Κύπρο και δεν υπολογίζεται και πάλι από Βαλβέρδε, οπότε υπάρχουν κάποιες πιθανότητες να μείνει στον Πανιώνιο (κατά το καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά τελευταίος στην πόλη...).

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχαν οι δηλώσεις Λεμονή όμως, που δείχνουν και τη δική του αβεβαιότητα και την αγωνία του για τα προβλήματα της ομάδας:

«Μένει ακόμη ένα ραντεβού με τους τρεις παίκτες που μένουν ελεύθεροι, αλλά δεν είναι τα μεταγραφικά αυτά που καίνε την ομάδα.
Υπάρχουν πολλά προβλήματα. Είμαι προβληματισμένος. Προβληματισμένος με κεφαλαία γράμματα. Εύχομαι να οργανωθούμε. Η ομάδα έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια. Θα πρέπει να μπουν οι βάσεις, γιατί το μέλλον θα είναι δύσκολο.
Δεν ξέρω τι θα γίνει με μένα. Δεν ξέρω. Το καλοκαίρι πρέπει να γίνουν 80% θέματα που αφορούν στην οργάνωση της ομάδας και 20% που αφορούν τις μεταγραφές. Είναι τόσα πολλά τα προβλήματα, που δεν υπάρχει χρόνος.
Ήταν ένα ενδιαφέρον παιχνίδι για μένα. Ηταν ένας συνδυασμός, καθώς ήθελα να δω σε τι κατάσταση είναι οι παίκτες μου, αλλά και παράλληλα να δώσω την ευκαιρία σε κάποια παιδιά από την ομάδα νέων να δείξουν τι μπορούν να κάνουν.
Από τα νέα παιδιά υπάρχουν κάποια που με έχουν προβληματίσει ευχάριστα. Μάλιστα, δεν αποκλείεται μόλις τελειώσουν οι υποχρεώσεις της ανδρικής ομάδας, για κάποιες μέρες να αναλάβω την προπόνηση της ομάδας νέων και να γίνουν και κάποια φιλικά παιχνίδια, ειδικά για αυτά τα παιδιά».

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Α' ημίχρονο: Πρελ (22' Ανέστης), Γιόνσον, Λάτκα, Κβιρκβέλια, Γουνδουλάκης, Αναστασόπουλος, Σαλαλί, Σβέρκος, Μπούζας, Κούρος, Βλάχος.
Β' ημίχρονο: Ανέστης, Σιόβας, Κοντοές, Κολοβός, Κουμορτζί, Σάμαρης, Τσότσαλιτς, Κούρντι, Μπάλαμπαν, Γκέζος, Σμυρλής, Σταματής.

ΦΩΣΤΗΡΑΣ: Μπόκος, Κατσάνης, Τσουμάνης, Σιάσος, Τερζής, Βασιλείου, Χίσος, Τζαναβάρας, Πετρίτσης, Μπεθάνης, Τσοπανάκος.
Στο δεύτερο ημίχρονο αγωνίστηκαν και οι Καρντγλής, Καρούμπαλης, Καραγιάννης, Ορφανίδης, Μπαλάτζος, Μπούκουρης, Καρλής, Κορκοτζέλος, Γκιάτης.

ΥΓ: Εκ των ουκ άνευ να γίνει ένα σημαντικό φιλικό ενίσχυσης ΠΑΕ και ερασιτέχνη και να επιταχυνθεί η διαδικασία των διαρκείας. Όσο να ΄ναι κάπως θα βοηθήσουν και είναι ουσιώδες τώρα που είναι κοντά η περιπέτεια της αδειοδότησης να στηριχτεί η καμπάνια τους στο συναισθηματικό στοιχείο της συνδρομής για την αποφυγή παρόμοιας κατάστασης στο μέλλον.
Για τις όποιες περυσινές εκκρεμότητες, που είναι σαφώς απόρροια των καταστάσεων της εποχής της ιδιοκτησίας Τσακίρη, πιστεύω ότι ο κος Τσακίρης θα συνδράμει ώστε να μπορέσει ο Πανιώνιος να κάνει μια νέα αρχή έστω από μηδενική και όχι από αρνητική βάση. Όσο για νέο ή νέους επενδυτές, μακάρι αλλά είναι δύσκολο ... Από παντού υπάρχουν τάσεις φυγείς από τον χώρο. Τουλάχιστον εκ των ένδον ας μαζέψουμε όσες δυνάμεις υπάρχουν.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ Ή ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΚΙΝΗΣΙΑ ΩΣ ΤΙΣ 20-5 -ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΙΑ ΕΥΡΕΣΗ ΕΠΕΝΔΥΤΗ- ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΗΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. Η ΟΠΟΙΑ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.

ΥΓ-2: ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΙΣ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΛΛΗΛΟΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΑΡΚΙΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΕΙΡΟ ΕΓΩΙΣΜΟ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ BLOG ΜΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΛΟΓΟ.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Standard εχθροί & Poor (σε ειλικρινή αλληλεγγύη) φίλοι στον καιρό της διασποράς των σεναρίων χρεοκοπίας (ή της επιλογής του πως θα βουλιάξουμε το καράβι...)

Μας ξαναϋποβάθμισε λοιπόν η Standard & Poor's και εμείς πάλι φωνάζουμε για τους "κακούς" οίκους αξιολόγησης. Άραγε σκεφτόμαστε ότι επί ένα μήνα τώρα διάφοροι παράγοντες των Γερμανών εταίρων μας, από υπουργούς, ως καθηγητές πανεπιστημίου και δημοσιογράφους, συνεχώς διασπείρουν δαιμόνια, αναφερόμενα από αναδιάρθρωση, "κούρεμα" μέχρι χρεοκοπία και κυρίως και βασικότερα σχετικά με την ανάγκη διακανονισμού των χρεών μας με τα ιδιωτικά συμφέροντα, που είναι οι πελάτες των οίκων αξιολόγησης; Είναι δυνατόν με αυτό το κλίμα, η όποια προσπάθεια και αν γίνει εντός Ελλάδος, να έχει αποτέλεσμα; Να σημειώσουμε επίσης ότι η Ευρωπαϊκή κρίση ... κάνει καλό στη Γερμανία ... αφού φαίνεται να "μαλακώνει" κάπως τη "σκληράδα" του Ευρώ και να ανοίγει διάπλατες τις πόρτες των Γερμανικών εξαγωγών, που εκτοξεύτηκαν στα ουράνια μέσα στο 2011 (τους ευνόησε και η μαμά Φύση, βγάζοντας για καιρό νοκ-άουτ την Ιαπωνία).
Τι να λέμε λοιπόν για τους οίκους αξιολόγησης ... Πρόσεχε τους φίλους σου λένε, γιατί μπορούν να σου κάνουν μεγαλύτερο κακό από τους εχθρούς σου...

ΥΓ: Να 'ναι καλά ο πολιτικός μας κόσμος. Κατάφερε να κάνει πλέον και με τη βούλα την κρίση δημοσιονομικού ελλείμματος του πελατειακού μας πολιτικού συστήματος σε κρίση δημοσίου χρέους, πιθανότατα κορυφαία στην παγκόσμια ιστορία. Τουλάχιστον ο κακομοίρης ο Τρικούπης χρεοκόπησε τη χώρα γιατί έκανε μεγάλα έργα, Ισθμούς και δεν συμμαζεύεται. Βεβαια και οι σύγχρονοι έκαναν Ολυμπιακούς αγώνες ... και τώρα τα γήπεδα και τα κτήρια χορταριάζουν...

ΥΓ-2: Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι με το συνεχές κλίμα χρεοκοπίας που διαχέεται μπορεί μια χώρα σαν την Ελλάδα να δημιουργήσει εκείνη την ψυχολογία που χρειάζεται για να αναθερμανθεί η μηχανή της οικονομίας της και να μην κατρακυλάει συνεχώς τα σκαλοπάτια της ύφεσης; Άραγε τα όσα τώρα γίνονται είναι γιατί εμείς δεν πιστέψαμε και εφαρμόσαμε το Μνημόνιο ή γιατί το Μνημόνιο ήταν απλά ένα αναγκαίο σύστημα καθυστέρησης που χρειάζονταν οι δανειστές μας για να μειώσουν τις ζημιές τους και να μεγαλώσουν τις δικές μας εξαρτήσεις;

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Το "κυανέρυθρο μέλλον" υπάρχει και αναζητείται τρόπος να αξιοποιηθεί καλύτερα

Ο Πανιώνιος έδειξε ότι έχει υποδομές για καλύτερο μέλλον και ... με λιγότερα έξοδα ...
Η ομάδα Κ-20 του Πανιωνίου αναδείχθηκε δεύτερη πίσω από τον Άρη στο αντίστοιχο πρωτάθλημα. Σημασία έχει να δοθεί το σωστό ενδιαφέρον ώστε να μπορέσουν κάποια απ'αυτά τα παιδιά να αναδειχθούν και να μη χρειαζόμαστε να φέρνουμε ...Δανέζικα παλτά και Γάλλους απόμαχους ή έστω να επιλέγουμε αυτούς που μπορούν να δώσουν το κάτι παραπάνω και όχι γουρούνια στο σακί. Είναι προφανές βέβαια ότι η σημερινές ομάδες υποδομής δεν πρέπει να έχουν τεχνική συνοχή με την πρώτη ομάδα, όσο αφορά συστηήματα, τρόπο παιχνιδιού κλπ αφού πέρυσι έγινε στον Πανιώνιο παρέλαση τεχνικών. Υπάρχει η επιτυχής πεπατημένη για την αποδοτικό χειρισμό των μικρών ομάδων και αυτήν την έχουν δείξει οι μαέστροι του είδους στην Μπαρτσελόνα. Ο τεχνικός της πρώτης ομάδας του Πανιωνίου πρέπει να είναι σε συνεχή συνεργασία με το τεχνικό προσωπικό των μικρών ομάδων και να εκπονεί ή συμμετέχει στο πρόγραμμά τους ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή στελέχωση της πρώτης ομάδας από αρκετά παιδιά των μικρών ομάδων στο μέλλον.
Η Κ-17 δεν πήγε τόσο καλά. Έμεινε στη μέση και προς τα κάτω του Νότιου Ομίλου, που πάντως ήταν και ο πιο δύσκολος, αφού ΟΣΦΠ και ΠΑΟ που επικράτησαν, τελικά έφθασαν και στον τελικό, με τελικό νικητή τον πρώτο. Παραθέτω τη βαθμολογία της Κ-20 και εύχομαι το καλύτερο στους παίκτες της ομάδας:

Κ-20


  •  1 . ΑΡΗΣ
    65
    30
  •   2 . ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ
    61
    30
  •   3 . Π.Α.Ο.Κ.
    51
    30
  •   4 . ΚΑΒΑΛΑ
    45
    30
  •   5 . ΗΡΑΚΛΗΣ
    43
    30
  •   6 . ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
    42
    30
  •   7 . SKODA ΞΑΝΘΗ
    39
    30
  •   8 . ΛΑΡΙΣΑ
    39
    30
  •   9 . ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.
    38
    30
  • 10 . Α.Ε.Κ.
    37
    30
  • 11 . ΟΛΥΜΠ. ΒΟΛΟΥ
    36
    30
  • 12 . ΑΣΤ.ΤΡΙΠΟΛΗΣ
    35
    30
  • 13 . ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ
    33
    30
  • 14 . ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ
    31
    30
  • 15 . ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
    29
    30
  • 16 . ΚΕΡΚΥΡΑ
    26





ΥΓ: Δεν είναι πια θέμα εναλλακτικής λειτουργίας, η στροφή στις ακαδημίες. Είναι αναγκαστικό για να γίνει δυνατός ο χειρισμός της κρίσης. Από την άλλη είναι υπέρτερο το συναίσθημα που δημιουργείται στους φιλάθλους το να δουν και να χειροκροτήσουν τα "δικά τους παιδιά". Είναι το συναίσθημα της ομάδας - οικογένειας που οι πιο παλιοί θυμούνται απο τα πριν την δεκαετία του 80 κυρίως, ποδοσφαιρικά δρώμενα.

ΧΑΟΤΙΚΟΣ ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ. Αναγνώριση του αδιέξοδου του Μνημονίου αλλά διατήρηση των στόχων του...

Είναι σαφές ότι η Ελλάδα έχει περιπέσει σε ένα φαύλο κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά. Τουλάχιστον δεν οδηγεί στην έξοδο από την κρίση. Αντιγράφω από τα tanea.gr για τις τελευταίες εξελίξεις και σχολιάζω:

  1. Η Αθήνα για πρώτη φορά χθες, δια του υπουργού Οικονομικών, αναγνώρισε δημόσια ότι είναι αδύνατη η έξοδος της χώρας στις αγορές το 2012, όπως προβλέπεται από το μνημόνιο. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου, σε έκτακτη συνέντευξη τύπου την Κυριακή, διευκρίνισε ότι το αντικείμενο των συνομιλιών που είχε με τους ομολόγους του το βράδυ της Παρασκευής αφορούσε την εξεύρεση λύσης για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της Ελλάδας για το 2012 και το 2013, οι οποίες υπολογίζονται σε συνολικά 50 δισ. ευρώ. Ένας τρόπος, εξήγει ο κ. Παπακωνσταντίνου, θα ήταν να ενεργοποιηθεί η ρύθμιση που επιτρέπει στον προσωρινό μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. να αγοράζει ομόλογα μελών κρατών από την πρωτογενή αγορά.

    Ωστόσο, όπως φάνηκε στο Λουξεμβούργο, η παράταση της βοήθειας προς την Αθήνα προσκρούει στις επιφυλάξεις των Γερμανών, που διαμηνύουν όρτι δεν πρόκειται να συναινέσουν σε νέα χρηματοδότηση χωρίς αυστηρές προϋποθέσεις αλλά και μια μορφής ρύθμιση του ελληνικού χρέους.


    ΣΧΟΛΙΟ: Δυστυχώς στον ένα χρόνο από το Μνημόνιο έγινε πασιφανές και στους κυβερνώντες το αυταπόδεικτο, ότι το Μνημόνιο τους μόνους που συνέφερε ήσαν τις τράπεζες Γαλλίας και Γερμανίας, για να απαλλαγούν όσο το δυνατόν από τα ελληνικά ομόλογα. Απλά η δανειοδότηση ήταν μια προσωρινή "ασπιρίνη" για τις τρέχουσες ανάγκες, που σε συνδυασμό με την ύφεση που δημιούργησαν οι παράλογοι στόχοι μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος, οδήγησε σε περαιτέρω πνιγμό της ελληνική οικονομία, σε μεγάλη αύξηση της ανεργίας και σε παντελή αδυναμία ανάπτυξης. Συνάμα είχαμε και την αδυναμία της κυβέρνησης να εφαρμόζει στην πράξη όσα εξήγγγειλε στα πλαίσια του Μνημονίου και την παντελή έλλειψη σταθερότητας του φορολογικού συστήματος με μέτρα επί μέτρων, που δημιούργησε τείχος στην όποια περίπτωση νέων επενδύσεων που θα αποτελούσαν αιμοδοσία στην οικονομική αναιμία που μας μαστίζει.

  2. «Θα αναγκαστούμε να πιούμε το πικρό ποτήρι. Θα αναγκαστούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα. Ποια θα ήταν η εναλλακτική; Δεν θέλουμε να εξωθηθούμε σε μια αναδιάρθρωση», είπε στο Bloomberg ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης για τα δημοσιονομικά και βουλευτής της CDU, Norbert Barthle.

    ΣΧΟΛΙΟ: Προφανώς οι της Ευρωζώνης δεν θέλουν να συμβεί η αναδιάρθρωση μέσα στα πλαίσια της, θεωρώντας την καταστροφική για το Ευρώ και προάγγελο χιονοστιβάδας περαιτέρω δεινών και αποβολή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν προβλέπεται στο καταστατικό της (εκτός και αν οι ίδιοι φύγουμε από μόνοι μας, αλλά ποιος παίρνει το ρίσκο να βγούμε απροστάτευτοι μέσα στα τσακάλια των αγορών...
  3. «Η Ελλάδα ζήτησε την ελάφρυνση των στόχων, και συγκεκριμένα να μετατεθεί ο στόχος του 3% του ΑΕΠ κατά τουλάχιστον δύο χρόνια», φέρεται να είπε αξιωματούχος που λέγεται ότι είχε άμεση γνώση της άτυπης σύσκεψης στο Λουξεμβούργο. Σύμφωνα με υψηλόβαθμη ευρωπαϊκή πηγή, το αίτημα αυτό απορρίφθηκε από τη γερμανική πλευρά.
    Το δημοσίευμα μεταφέρει την ανησυχία του Βερολίνου για το γεγονός ότι η κυβέρνηση χάνει την πολιτική βούληση για προχωρήσει σε περικοπές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Η Γερμανία, επισημαίνεται στο δημοσίευμα, αναμένει από την Ελλάδα να διπλασιάσει και να επιταχύνει τις προσπάθειές της, ως προϋπόθεση για τη χορήγηση επιπλέον βοήθειας.

    ΣΧΟΛΙΟ: Δεν υπάρχει λύση σε συνδυασμό με το στόχο του δημοσιονομικού ελλείματος που θέτει το Μνημόνιο και στην οποία εμμένουν οι Γερμανοί. Ο στόχος αυτός αντίκειται στην όποια δυνατότητα αναθέρμανσης της Ελληνικής οικονομίας και οδηγεί σε νέο δανεισμό και γιγάντωση του δημόσιου χρέους. Όπως προανέφερα, είναι λάθος να θεωρούμε ότι το Μνημόνιο απέτυχε μόνον από την αδυναμία της κυβέρνησης να εφαρμόσει στην πράξη τα όσα νομοθετεί στα πλαίσια του Μνημονίου. Το Μνημόνιο είναι μια φόρμουλα που χρεώνει την Ελλάδα για να μειώνει το δημόσιο έλλειμμα. Σίγουρα και αποκρατικοποιήσεις και συρρικνώσεις και περικοπές άχρηστων δημόσιων τομέων χρειάζονται αλλά αφ' ενός μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά και αφ' ετέρου η εμμονή σε τέτοιους στόχους δημοσίου ελλείμματος θα οδηγήσουν σε εκποίηση πόρων και περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου μπιρ παρά σε ξένα συμφέροντα έναντι δανεισμού καλύτερου μεν των αγορών αλλά επίσης επαχθούς και μακροχρόνιας υποθήκης της χώρας και μάλιστα τη στιγμή που ο δανεισμός δεν χρησιμοποιείται για να φέρει ανάπτυξη και να δημιουργήσει πλεονάσματα που θα ανοίξουν τη διέξοδο στο σκοτεινό τούνελ. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λύσει τη θηλειά για να αφήσει την ελληνική οικονομία να αναθερμανθεί τότε τίποτα δεν γίνεται. 
    Το έχω ξαναγράψει. Το 2009, οι Ευρωπαίοι θα ήταν ευχαριστημένοι αν είχαμε έλλειμμα 6%, όπως υπολόγιζε ο τότε υπουργός Παπαθανασίου. Τώρα όχι; Γιατί άραγε;