Είναι μάλλον σίγουρο ότι κάποια στιγμή θ' αναζητήσω την ενεργή μου επάνοδο στις επάλξεις του blog. Ίσως το CARPE DIEM να γίνει τότε μόνον blog γενικών σχολιασμών και το Πανιώνιο μέρος του να περάσει σε ένα νέο χώρο. Ίσως πάλι κρατηθεί ο αχταρμάς, που έχει και τα καλά του και τα κακά του αλλά δίνει μια πολυμέρεια, που προσωπικά μου άρεσε. Κάποιοι που αγαπάνε μια ομάδα σαν τον Πανιώνιο, μπορεί να εκφέρουν παράλληλα και ενδιαφέρουσες απόψεις για κοινωνικά θέματα, για παράδειγμα. Κάποιοι που δεν είναι Πανιώνιοι μπορεί να μπαίνουν σε ένα blog ομάδας που δεν ανήκουν και να διαβάζουν θέματα που τους ενδιαφέρουν. Υπάρχει ένα αλατοπίπερο σε όλο αυτό το περίεργο μείγμα.
Αυτή τη στιγμή αν και έχω διάφορα στο μυαλό μου άξια σχολιασμού, άλλα σχετικά με τη γενική επικαιρότητα, άλλα με την Πανιώνια και άλλα από εμπειρίες ευρύτερου ενδιαφέροντος που αποκόμισα από την περιπέτεια που κατέληξε στο μοιραίο για τον πατέρα μου, δεν έχω την ψυχική διάθεση και δύναμη να βγάλω προς τα έξω τις σκέψεις μου.
Θεωρώ καλύτερο να βάλω μια άνω τελεία (αλά Χατζηνικολάου) στη δραστηριότητά μου στο blog για κάποιο διάστημα. Ελπίζω να είναι άνω και όχι κανονική τελεία.
Σε αυτό το διάστημα, θ' ανανεώνω όποτε μπορώ τους συνδέσμους επικαιρότητας και Πανιωνίων Νέων, όπου συνήθως βάζω και μικρούς δικούς μου σχολιασμούς. Επίσης αν κάποιος από τους αναγνώστες και φίλους του blog θέλει να δημοσιευτεί σαν ανάρτηση κάτι με απόψεις του, που είναι σε συμφωνία με το ως τώρα ύφος του blog, που ξέρετε, ας μου το στείλει στο iwn1998@gmail.com να το ανεβάσω επ' ονόματί του.
Προσεχώς μαζί λοιπόν ξανά, ίσως... Και συνεχίζει να υπάρχει το πληγωμένο CARPE DIEM γιατί και από τον τίτλο του και μόνον οφείλει να υπάρχει. Απλά αργεί και υπολειτουργεί για λίγο. Ξαποσταίνει. Δεν περιμένουμε καλύτερες μέρες συντόμως, απλά παίρνουμε κάποιες δυνάμεις για τις χειρότερες, για να τις αδράξουμε όσο μπορούμε.
