«Η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ ανακοινώνει πως προπονητής της ομάδας για την περίοδο 2013-14 θα είναι ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος».
Στην προσπάθεια μας να επιβιώσουμε χρειάζεται να δείξουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας αλλά και να αλληλοβοηθηθούμε. Και ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος ανήκει στις "ημέτερες δυνάμεις" και όλοι όσοι μπορούν να τον βοηθήσουν πρέπει να σταθούν δίπλα του. Το έργο του είναι πια ευρύτερο γιατί πρέπει να προετοιμάσει την ομάδα και όχι απλά να κοουτσάρει μια στημένη ομάδα. Ίσως χρειαστεί μάλιστα και να κτίσει μια νέα ομάδα, αν τελικά οι αποχωρήσεις είναι πολλές ή σημαντικές. Πολλά "όπλα" δεν θα έχει στην προσπάθειά του. Αυτό είναι βέβαιο. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να χρησιμοποιήσει ότι έχει εν τέλει διαθέσιμο κατά τον πλέον αποδοτικό τρόπο.
Μια που είναι πρόσφατος ο θρίαμβός της επί της Ρεάλ, ομάδες σαν την Ντόρτμουντ μπορεί να αποτελούν πρότυπο για τον Πανιώνιο για το πως θα βγει από την κρίση. Βέβαια δεν είναι ακριβώς ίδια η περίπτωση γιατί η Ντόρτμουντ ήταν μια ομάδα σε κρίση σε μια χώρα σε ευημερία. Ζήτησε λοιπόν και συσπείρωσε γύρω της όλον τον φιλικά προσκείμενο κόσμο, που μεταξύ του υπήρχαν άνθρωποι, που μπορούσαν να συνεισφέρουν για τη σωτηρία της. Στην περίπτωση του Πανιωνίου ακόμα και αν συσπειρώναμε τις δυνάμεις μας, πράγμα που δεν γίνεται, ακόμα και αν φέρναμε κοντά μας όλους όσους γεωγραφικά και ιστορικά σχετίζονται με τον σύλλογο, πράγμα που δεν έχουμε μπορέσει να επιτύχουμε και δεν φαίνεται να έχουμε και τις προϋποθέσεις να το προσπαθήσουμε ουσιαστικά, ακόμα και τότε δείχνει μάλλον αβέβαιο αν μπορούμε να στηρίξουμε την έξοδο του συλλόγου από τη δική του κρίση στη συσπείρωση όσων μαστίζονται από την δική τους προσωπική και κοινωνική κρίση.
Δεν παύει όμως τα πρότυπα σαν αυτό της Ντόρτμουντ, με ανάδειξη ταλέντων και συνεχή οικονομική εξυγίανση, να είναι το μονοπάτι που μας μένει να πορευτούμε με κάποια ελπίδα να μας βγάλει από το τούνελ, αν δεν έρθει το τρένο από την αντίθετη κατεύθυνση.
Καλή τύχη στον Παναγόπουλο στην γιγάντια νέα του προσπάθεια.
Στην προσπάθεια μας να επιβιώσουμε χρειάζεται να δείξουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας αλλά και να αλληλοβοηθηθούμε. Και ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος ανήκει στις "ημέτερες δυνάμεις" και όλοι όσοι μπορούν να τον βοηθήσουν πρέπει να σταθούν δίπλα του. Το έργο του είναι πια ευρύτερο γιατί πρέπει να προετοιμάσει την ομάδα και όχι απλά να κοουτσάρει μια στημένη ομάδα. Ίσως χρειαστεί μάλιστα και να κτίσει μια νέα ομάδα, αν τελικά οι αποχωρήσεις είναι πολλές ή σημαντικές. Πολλά "όπλα" δεν θα έχει στην προσπάθειά του. Αυτό είναι βέβαιο. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να χρησιμοποιήσει ότι έχει εν τέλει διαθέσιμο κατά τον πλέον αποδοτικό τρόπο.
Μια που είναι πρόσφατος ο θρίαμβός της επί της Ρεάλ, ομάδες σαν την Ντόρτμουντ μπορεί να αποτελούν πρότυπο για τον Πανιώνιο για το πως θα βγει από την κρίση. Βέβαια δεν είναι ακριβώς ίδια η περίπτωση γιατί η Ντόρτμουντ ήταν μια ομάδα σε κρίση σε μια χώρα σε ευημερία. Ζήτησε λοιπόν και συσπείρωσε γύρω της όλον τον φιλικά προσκείμενο κόσμο, που μεταξύ του υπήρχαν άνθρωποι, που μπορούσαν να συνεισφέρουν για τη σωτηρία της. Στην περίπτωση του Πανιωνίου ακόμα και αν συσπειρώναμε τις δυνάμεις μας, πράγμα που δεν γίνεται, ακόμα και αν φέρναμε κοντά μας όλους όσους γεωγραφικά και ιστορικά σχετίζονται με τον σύλλογο, πράγμα που δεν έχουμε μπορέσει να επιτύχουμε και δεν φαίνεται να έχουμε και τις προϋποθέσεις να το προσπαθήσουμε ουσιαστικά, ακόμα και τότε δείχνει μάλλον αβέβαιο αν μπορούμε να στηρίξουμε την έξοδο του συλλόγου από τη δική του κρίση στη συσπείρωση όσων μαστίζονται από την δική τους προσωπική και κοινωνική κρίση.
Δεν παύει όμως τα πρότυπα σαν αυτό της Ντόρτμουντ, με ανάδειξη ταλέντων και συνεχή οικονομική εξυγίανση, να είναι το μονοπάτι που μας μένει να πορευτούμε με κάποια ελπίδα να μας βγάλει από το τούνελ, αν δεν έρθει το τρένο από την αντίθετη κατεύθυνση.
Καλή τύχη στον Παναγόπουλο στην γιγάντια νέα του προσπάθεια.