Αγχωτική αλλά δίκαιη νίκη του Πανιωνίου επί της Λαμίας 1-0

Όπως ξαναέγραψα το ματς του κυπέλλου στη Λαμία δεν μπορούσε να αποτελεί σε καμιά περίπτωση κριτήριο για το σημερινό. Σήμερα αναμενόταν ταμπούρι και κλωτσιά. Για να δούμε τι έγινε και με το Γεσίλ, που βγήκε αναγκαστικά.
Και ως γνωστόν, Πανιώνιος και κλειστές άμυνες δεν ταιριάζουν...
Ευτυχώς τη λύση την έδωσε ο Παπαδόπουλος ... ανατρέποντας το Λάμπρου στο 80΄. Ο τελευταίος εκτέλεσε την εσχάτη των ποινών εύστοχα. Σε αναντιστοιχία με τη μεγάλη ευκαιρία που έχασε στο 66' μετά από λάθος του Παπαδόπουλου.
Καλοί νομίζω ξανά όλοι οι νέοι του Ιανουαρίου.
Με τα δεδομένα αυτού του πρωταθλήματος, πολύ καλοί τούτοι οι βαθμοί σήμερα. Στον Α γύρο είχαμε υποστεί μια συγκυριακή ήττα από το απίθανο γκολ του Μπλάζιτς, που 10 φορές να το ξαναέκανε δεν θα το έβαζε.
Σίγουρα σήμερα εκτός του "ταμπουριού", ρόλο έπαιξε και ο αγωνιστικός χώρος με τη βροχή, που σαφώς δεν είναι υπέρ της ομάδας που θέλει να παίξει ποδόσφαιρο.

ΥΓ: Στο μπάσκετ λένε τίποτα οι δυο υποψήφιοι προς μεταγραφή ενός; Δείτε εδώ από gazzetta.gr.
Μάλλον έκλεισε το Τάϊρον Μπρέιζελτον. Highlights εδώ.

Ένα μικρό παραλειπόμενο της υπόθεσης NOVARTIS

Ένα κάπως αξιοπερίεργο της υπόθεσης NOVARTIS από την ανακοίνωση της εταιρίας:

"...Novartis has not received any form of indictment or subpoena."

Η Novartis δεν έχει λάβει κανενός είδους κατηγορητήριο ή κλήτευση.

Γιατί άραγε; Δεν στοιχειοθετούνται αδικήματα με βάση τις υπάρχουσες καταθέσεις;

Στον ημιτελικό του Κυπέλλου μετά από 18 χρόνια με θρίαμβο 1-4

Κάποτε έλεγαν ότι ο Πανιώνιος ήταν ομάδα Κυπέλλου αλλά είχε 18 χρόνια να φθάσει στα ημιτελικά του θεσμού, που έφθασε χθες μετά από τον εκτός έδρας θρίαμβο στη Λαμία με 1-4 (τα γκολ Ντουρμισάι (2), Μασούρας και Λάμπρου).
Το σίγουρο είναι ότι ο σημερινός Πανιώνιος είναι ομάδα για εκτός έδρας, όπου στέκεται καλύτερα και κυρίως δεν έχει να αντιμετωπίσει κλειστές άμυνες και να αναπτύξει παιχνίδι απέναντι σε συμπαγή κέντρα.
Για αυτό θεωρούσα, όπως και αποδείχτηκε, ότι το ισχνό 1-0 της Νέας Σμύρνης, ήταν επαρκές για να φέρει τη χθεσινή πρόκριση.
Τώρα οι αντίπαλοι είναι η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ πιθανότατα και η Λάρισα. Θεωρητικά κάποιος θα ήθελε τη Λάρισα αλλά ο οιοσδήποτε αντίπαλος πλέον είναι σημαντικός και επικίνδυνος. Και πολλά θα κριθούν από την κατάσταση του Πανιωνίου του ίδιου. Φαίνεται οι προσθήκες του Ιανουαρίου κάπως να μπορούν να προσθέσουν δυναμική στην ομάδα και να καλύψουν κενά.
Καλή τύχη στη συνέχεια, μια που και αυτή χρειάζεται πολύ ιδίως στο Κύπελλο και συγχαρητήρια σε όλους στην ομάδα.

Η ιστορική εκτόξευση του Falcon Heavy

Από kathimerini.gr για την εκτόξευση του μεγαλύτερου σύγχρονου πυραύλου χθες από το Κανάβεραλ, του Falcon Heavy του Έλον Μασκ:

"Ο πύραυλος Falcon Heavy (Βαρύ Γεράκι), που έχει ύψος 70 μέτρων και διαθέτει 27 μηχανές προώθησης, ουσιαστικά αποτελείται από τρεις μικρότερους συνενωμένους δίπλα-δίπλα πυραύλους Falcon 9 της SpaceX. Μπορεί να μεταφέρει βάρος έως 64 τόνων σε χαμηλή τροχιά, δηλαδή όσο ζυγίζουν περίπου πέντε διώροφα λονδρέζικα λεωφορεία, με κόστος 90 εκατομμυρίων δολαρίων ανά εκτόξευση.
...

Στην πρώτη αυτή πτήση που μετέφερε το αυτοκίνητο Tesla, μια κούκλα με διαστημική στολή κάθεται στη θέση του οδηγού, ενώ το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου παίζει ξανά και ξανά την μεγάλη επιτυχία του Ντέιβιντ Μπόουι «Space Oddity», σύμφωνα με το BBC και τα πρακτορεία Ρόιτερς και Γαλλικό. Αν όλα πάνε καλά, το ανώτερο τμήμα του πυραύλου θα θέσει σε ελλειπτική τροχιά το Tesla γύρω από τον Ήλιο, η οποία θα φθάσει έως τον 'Αρη."

Πανιώνιο Σάββατο σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ

Κάποια αργοπορημένα σχόλια για την Πανιώνια δραστηριότητα σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο αυτό το Σαββατοκύριακο.

Στο μπάσκετ στη Ρόδο επανήλθαμε στην άμυνα με τις πενηντάρες στο ημίχρονο. Ανύπαρκτος Σακελλαρίου.  Ο Κονγκολέζος που πήραμε για ενίσχυση το Γενάρη, δεν δείχνει προς το παρόν να βοηθάει ενώ η από NBA βοήθεια αναβλήθηκε λίγω τενοντίτιδας. Η γενική εικόνα είναι εικόνα οπισθοδρόμησης. Ο Κολοσσός με μεταγραφική σοβαρή απώλεια θα μπορούσε να είναι μια περίπτωση αναζήτησης μιας από τις αναγκαίες νίκες αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη.

Στο ποδόσφαιρο, η εικόνα ήταν παθητικού ποδοσφαίρου αλλά θετικό αποτέλεσμα επετεύχθη με ισοπαλία στη Λάρισα και μάλιστα εν τέλει η ομάδα με ευκαρίες νίκες ήταν ο Πανιώνιος.  Το ζήτημα είναι πόσο ήταν στρατηγική ή αδυναμία μας να έχει τέτοια κατοχή μπάλας η Λάρισα. Υποθέτω λισως και τα δυο αφού είναι εμφανής η αδυναμία μας ανάπτυξης και κατοχής. Πάντως στα συν μπαίνει η καλή εικόνα των δυο νέων, Ουάσιγκτον και Νίλσεν, ιδίως του πρώτου. Καλή εικόνα και τα έντερ μπακ κυρίως σο β μέρος.

ΥΓ: Χόμπσον γιοκ... Η ΚΑΕ μιλάει για παλινωδίες στις απαιτήσεις της ομάδας του. Φαινόταν πως η υπόθεση δεν ήταν τίσο στσθερή. Να δούμε τι εναλλακτική ενίσχυση μπορει να βρεθεί. 

Κάποια ελάχιστα για τα σχετικά με το Μακεδονικό

Μια σύντομη και ελάχιστη κουβέντα από τον ελαχιστότατο εμένα.
Μπορεί όντως, όπως λέει και ο κύριος Μπουτάρης,  η Μακεδονία να μην είναι μια και Ελληνική αλλά είναι σίγουρο ότι οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες και δεν υφίσταται Μακεδονική εθνότητα ξεχωριστή και μάλιστα με ρίζες στην Ελληνιστική περίοδο.
Επίσης σίγουρο είναι πως πολλοί συμπατριώτες είναι πολύ "ήπιοι" με τους ξένους φασισμούς την ίδια ώρα που σχίζουν τα ρούχα τους για το ημεδαπό αυγό του φιδιού.

ΥΓ: Να προσθέσω "κατόπιν εορτής" σε αυτή την ανάρτηση δυο κουβέντες.
Νομίζω ότι το συλλαλητήριο με την απολυτότητά των συνθημάτών του, που συνέτειναν στην έκφραση της μη-λύσης, έβλαψε εν τέλει κυρίως εκείνους, που δεν είναι οπαδοί αυτής της μη-λύσης αλλά διαφωνούν με τους χειρισμούς της κυβέρνησης για την οιαδήποτε λύση, ακόμα και αποσπασματική, εδώ και τώρα, με περίσσεια πρεμούρα επί τη ευκαιρία της μη διακυβέρνησης των Σκοπίων από το VMRO και κάτω από τις όποιες πιέσεις είναι μάλλον σαφές ότι δέχονται.

Αυτούς αγεληδόν οι κυβερνητική προπαγάνδα τους συμπεριλαμβάνει στους όποιους ακραίους του συλλαλητηρίου και βαυκαλίζεται να αγνοεί την ύπαρξη και αυτής της αντίδρασης όπως και της αντίδρασης για τον τρόπο που κινήθηκε με πρώτιστο στόχο να αποκτήσει μικροκομματικά οφέλη, γεγονός που δημιούργησε διάσπαση της συνοχής της ελληνικής θέσης για το ζήτημα και εν πολλοίς προκάλεσε τα συλλαλητήρια στην όποια μη αμελητέα έκταση έγιναν.

Εν πάση περιπτώσει, επειδή βλέπω και αντιπαραθέσεις με και λόγω Νίμιτς, βασικό για την όποια λύση θα πρέπει να είναι όταν δίνεις ένα να παίρνεις ένα και όχι μισό και το άλλο μισό να δούμε, και να μείνει υπό την αιγίδα του ΟΗΕ η διαπραγμάτευση γιατί μόνον διεθνείς λύσεις έχουν διαχρονική εφαρμογή ενώ οι διμερείς συνθήκες είναι ανατρέψιμες από την όποια διαφορετική κατάσταση υπάρξει στο μέλλον.
Πχ η Συμφωνία της Άγκυρας το 1930, πόσο προστάτεψε εν τέλει τους Έλληνες της Πόλης, Ίμβρου και Τενέδου σύμφωνα με τα όσα πρέβλεπε; Ή το σύμφωνο Ελληνοϊταλικής φιλίας του 1928, πόσο απέτρεψε το Μουσολίνι εν τέλει να επιτεθεί στην Ελλάδα;

Και εν τέλει ας αναρωτηθούμε γιατί στην πιο αδύνατη στιγμή μας σαν κράτος αναζητείται η λύση του χρονίζοντος προβλήματος; Δεν θέλω να μπω στην συγκυριακή ανάλυση ότι η κρίση της χώρας βγήκε στην επιφάνεια μετά το Βουκουρέστι το 2008 (γιατί ότι θα συνέβαινε είναι σίγουρο, αφού οφειλόταν στην αμετροεπή διαχείριση μιας Ελλάδας πελατειακής και χωρίς παραγωγικό προσανατολισμό)  και τώρα στο τυπικό τέλος των μνημονίων επανέρχεται το ίδιο ζήτημα προς επίλυση.

Ας ελπίσουμε πως το μικρής αξίας πολιτικό δυναμικό της χώρας, θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις των καιρών και όλοι μας εν γένει θα μπορέσουμε να συνδυάσουμε λογική και θυμικό.

ΥΓ2: Πιστεύω αυτή είναι μια εποπτική και εμπεριστατωμένη ανάλυση του θέματος (huffingtonpost.gr). Και συνάδει με την ανάγκη σε όλους να συνδυάσουμε λογική και θυμικό, όπως έγραψα παραπάνω.