Αρχαία Ελληνική Τραγωδία για Ρεκόμπα. Διασυρμός για Φερέρα.

Ήρωας αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας ο Ρεκόμπα με την ομάδα του, την Ντανούμπιο στην Ουρουγουάη. Βρέθηκαν να προηγούνται στον αγώνα τους με τη Ρασίγκ 2-0 στο ημίωρο του πρώτου ημιχρόνου (το δεύτερο γκολ ο Αλβάρο). Ο Αλβάρο αποβλήθηκε στο 55' σε ένα καθαρά Ουρουγουανικό ματς που άφησε τις δυο ομάδες με 9 παίκτες. Η Ντανούμπιο που κέρδιζε ως το 84' με 2-1, έχασε τελικά 2-3!!!

Όσο για τον έτερο Καπαδόκη του φετινού Πανιωνίου, τον Εμίλιο Φερέρα έχασε εκτός έδρας από τη Σερκλ Μπρυζ. Το ότι έχασε ήταν μάλλον αναμενόμενο. Το ότι τον φιλοδώρησαν με 4 τεμάχια (4-0) μάλλον θα του έπεσε κάπως βαρύ του Δον Εμίλιο.

Μπάσκετ: Άρης-Πανιώνιος 95-76

Ο συνήθης φέτος Πανιώνιος, που εκτός έδρας καταρρέει στην τρίτη περίοδο, επανέλαβε την ίδια απόδοση στη Θεσσαλονίκη σήμερα.
Δεχόμενος ένα επί μέρους 30-17 έκανε το 44-42 του Α΄μέρους, 74-59 στο τέλος του τρίτου δεκάλεπτου.

Η διαφορά κυρίως βρισκόταν στην αμυντική κατάρρευση του Πανιωνίου στο τρίτο δεκάλεπτο και στο ότι δεν έχιε παίκτη να σταματήσει τον Ουόλς.

Ο προπονητής του Άρη, Μπλατ, δήλωσε ότι γνωρίζοντας το Μάρκοβιτς σαν πάικτη σκληρό και με πάθος για τη νίκη, περίμενε να δει κάπως έτσι και την ομάδα του. Μάλλον δεν επιβεβαιώθηκε.

Tα δεκάλεπτα: 24-21, 44-42, 74-59, 95-76

Οι σκόρερ των δύο ομάδων:

Άρης (Μπλατ): Κλαρκ 18 (4), Αργυρόπουλος 2, Μάιλς 3, Μπετς 15, Ουόλς 22 (2), Ρίτσαρντσον 16 (2), Χατζηβρέττας 7, Ντικούδης 5, Πάουνιτς, Κακιούζης 2, Μπάρλος 5

Πανιώνιος (Μάρκοβιτς): Ράις 16 (2), Μπράιαντ 2, Ζορόσκι 12 (2), Παπανικολάου 13 (2), Γιαννόπουλος 3 (1), Χαριτόπουλος 8, Καλαμπόκης 7 (1), Έρτσεγκ 12 (1), Αθηναίου, Έλντερ 3

Στατιστικα από GALANIS SPORTS DATA.
Να σημειώσουμε τα 12 λάθη του Πανιωνίου (έναντι 8 του Άρη) και τις 19 ασσίστ του Άρη. Δείτε και το εξωπραγκατικό Tendex του Ουόλς (1.165, 7 Ασσίστ, 6 ριμπάουν, 3 στοπ, 22 πόντοι!!!). Τέλος, δυστυχώς δεν ξέρω ποια θα ήταν η εικόνα του φετινού Πανιωνίου χωρίς και την προσθήκη του δανεικού Έρτσεκ.

Ερώτημα, που ίσως η απάντησή του βάζει περαιτέρω ερωτήματα

Δεν το γνωρίζω αλλά το ρωτώ γιατί κάτι σχετικό έγινε πχ με τον Τοροσίδη και την κλήση του στην Εθνική Ελλάδας σε αυτή την περίπτωση, που ήταν τραυματίας.

Είχε το δικαίωμα ο Πανιώνιος να ζητήσει από την Ομοσπονδία της Κύπρου να μην αγωνιστεί ο Μάριος Νικολάου στο πρόσφατο φιλικό αγώνα με την Ισλανδία, λόγω πρόσφατου τραυματισμού του, που δημιουργούσε κίνδυνο υποτροπιασμού;

Γνωρίζω ότι ο Νικολάου είχε παίξει για λίγο στον προηγούμενο αγώνα με ΠΑΟ και αυτό θα δημιουργούσε δυσκολίες στην έγκριση ενός τέτοιου αιτήματος. Αλλά μιλάμε για απλά ένα φιλικό διεθνή αγώνα και για ένα ποδοσφαιριστή, που στην πράξη αποδεικνύεται ότι δεν ήταν έτοιμος ακόμα και αποθεραπευμένος. Και εν πάση περιπτώσει το να ζητήσεις κάτι, δείχνει ότι προσπαθείς όσο το δυνατόν περισσότερο για να έχεις την ομάδα σου έτοιμη στα δύσκολα, που ακολουθούν.
Αν όντως μπορούσε να ζητήσει κάτι τέτοιο, γιατί δεν το έκανε η ΠΑΕ Πανιώνιος; Αν το έκανε και το αγνοώ, τότε mea culpa και άκυρο το σκεπτικό της ανάρτησης...

Κάποια πράγματα μάλλον πάντως δείχνουν ότι έχουμε εκλάβει τον αυριανό αγώνα ελαφρά, σα να είμαστε άνετοι και ωραίοι. Ίσως εγώ δεν καταλαβαίνω. Ίσως άλλη είναι η πραγματικότητα. Ραντεβού αύριο να τη δούμε.

Προσπάθειες αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων και Τουρκικές αντιδράσεις

Η Βουλή των αντιπροσώπων των ΗΠΑ προχώρησε σε υπερψήφιση πρότασης σύμφωνα με την οποία οι σφαγές Αρμενίων στην αρχή του 20ου αιώνα χαρακτηρίζονται "γενοκτονία".
Η Τουρκία ανακάλεσε τον πρεσβευτής από την Ουάσιγκτον μετά την παραπάνω εξέλιξη.

Χρόνια τώρα η Τουρκία, είτε υπό την Κεμαλική της μορφή είτε υπό τη Νεο-οθωμανική της εμφάνιση, μάχεται λυσσαλέα τις προσπάθειες αναγνώρισης της Αρμενικής σφαγής του 1915. Σημειώνω δε ότι η σφαγήν των Αρμενίων είναι έργο της Νεοτουρκικής κυβέρνησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά η Εθνικιστική Τουρκία ως διάδοχο κράτος, που δεν έχει παύσει ΠΟΤΕ να διεκδικεί τα εδάφη της αυτοκρατορίας, θεωρεί εις το διηνεκές σκόπιμο να υπερασπίζεται και τις πολιτικές της, έστω και αν κάποιες απ' αυτές αφορούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Ιστορικά το γεγονός έχει ως εξής:
Το 1915, υπό την απειλή του Ρωσικού Στρατού και θεωρώντας τους Αρμενίους ως λιποτάκτες, ανυπότακτους και συνεργάτες των Ρώσων, η Οθωμανική κυβέρνηση των Νεοτούρκων αποφάσισε τη ΜΑΖΙΚΗ ΕΚΤΟΠΙΣΗ των Αρμενικών πληθυσμών από το Βορρά προς τα ενδότερα της Συρίας στο Νότο. Το οδοιπορικό των Αρμενίων διεξήχθη υπό τραγικές συνθήκες, μέσα από διωγμούς τους από τους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς που συναντούσαν και ιδίως τους Κούρδους. Το αποτέλεσμα ήταν η εξόντωση ενός τεραστίου αριθμού Αρμενίων (200.000 σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά στοιχεία, 600.000 με 800.000 από πλέον αντικειμενικές πηγές.

Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι ήσαν υποχρεωμένοι να προχωρήσουν στην εκτόπιση λόγω της απειλής που συνιστούσε η παραμονή των εχθρικών για την αυτοκρατορία Αρμενίων στο Βορρά και το αποτέλεσμα των πολλών θανάτων οφείλεται στην κακή συγκυρία των κλιματολογικών συνθηκών και στη έλλειψη οργάνωσης του εγχειρήματος.
Οι Αρμένιοι θεωρούν ότι το τελικό αποτέλεσμα της εξόντωσης των συμπατριωτών τους οφείλεται σε σκόπιμη γενοκτονία, μέσα στα πλαίσια της μεταβληθείσας πολιτικής των Οθωμανών για σκληρή στάση απέναντι στις θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες της αυτοκρατορίας, με στόχο την κάθαρσή της από τα στοιχεία εκείνα, που θεωρούσαν μη αφομοιώσιμα.

Το ότι οι ισχυρισμοί των Τούρκων αποτελούν υπεκφυγές αποδεικνύει και το σχετικό συμβάν της γενοκτονίας των Ποντίων, την ίδια εποχή. Το 1916 άρχισε η γενοκτο?νία των Ελλήνων στον Πόντο με 350.000 νεκρούς ως το 1924.

Ως τώρα τις όποιες προσπάθειες αναγνώρισης της γενοκτονίας από διεθνείς οργανισμούς και εθνικά κοινοβούλια, τις κατέπνιγε η Τουρκική διπλωματία. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό το νέο συμβάν με τη Βουλή των ΗΠΑ.

Επιπολαιότητες ή "επιπολαιότητες";

Την ώρα που βασικοί ποδοσφαιριστές της ομάδας είναι εκτός μάχης για όλη την υπόλοιπη σεζόν, την ώρα που ο Νικολάου επανήλθε από την Κύπρο με νέες ενοχλήσεις στο τραύμα του, την ώρα που ο Γιόνσον είναι και αυτός τραυματίας, την ώρα που πολλοί άλλοι βασικοί παίκτες, όπως ο Κούμο, είναι σε ντεφορμάρισμα διαρκείας, την ώρα που η ομάδα καλείται να δώσει ένα από τα πιο κρίσιμα παιχνίδια για τη σωτηρία της, αυτήν την ώρα διαλέγουμε για να εξαντλήσουμε τον εσωτερικό πειθαρχικό έλεγχο και να θέσουμε εκτός αποστολής τον αρχηγό Μανιάτη, λόγω του επεισοδίου με το Ριέρα. Λες και μας περισσεύουν οι εναλλακτικές λύσεις, λες και δεν είμαστε σο χείλος του γκρεμού;

Ακόμα και αν είχε τιμωρηθεί από κάρτες ο ποδοσφαιριστής, είναι σίγουρο ότι θα σκεφτόμασταν να διαλέξουμε αυτό το ματς για να εκτίσει την ποινή του. Ίσως τότε να βάζαμε το μυαλό μας να σκεφτεί ότι είναι καλύτερο να λείψει σε κάποιο εκτός έδρας παιχνίδι. Όμως τώρα εξαντλούμε την αυστηρότητά μας περιέργως άμεσα και επί τόπου.

Σίγουρα δεν μπορεί να αφεθεί η ομάδα έρμαιο τέτοιων περιστατικών, αλλά η απόφαση που τελικά λήφθηκε φαντάζει σαν παράλογος αυτοχειριασμός. Τιμωρίες υπήρχαν που θα νουθετούσαν τους παίκτες και δεν θα πλήγωναν την ομάδα. Αλλά εμείς περιέργως δεν τις διαλέξαμε ... και την ευθύνη της απόφασης την πήρε αποκλειστικά ο προπονητής ενώ ο κος Πρόεδρος έπαιξε το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, καλώς ή κακώς. Δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας του επεισοδίου, αλλά ποιος δικαστής ποιας υποθέσεως έχει την ανάγκη να είναι μάρτυρας ο ίδιος για να δικάσει και ν' αποφασίσει; Γιατί έπρεπε ο προπονητής να επιφορτισθεί το πλήρες φορτίο μιας τέτοιας απόφασης; Υποτίθεται ότι ο κος Πρόεδρος μας έλεγε στην περίπτωση Φερέρα ότι τον προπονητή τον έχουμε για τις τεχνικές του γνώσεις και οδηγίες και όχι για να κάνει τον παιδαγωγό και τον ψυχολόγο... Άλλαξε αυτό τώρα;

Λυπάμαι αλλά κάποια πράγματα είναι ιδιαίτερα περίεργα και ελπίζω στο γήπεδο να μην αποδειχθούν πιο περίεργα ακόμα. Περιμένουμε να δούμε... Έχουμε δει πολλά τα δυο τελευταία χρόνια άλλα ίσως όχι τα πάντα.

Κρυφές επιθυμίες, τιμωρίες και συγγνώμες

Κάποια δημοσιογραφικά και άλλα συμφέροντα φαίνεται ότι θα χαρούν ιδιαίτερα να δουν τον Πανιώνιο να παίζει ελλειπής στο επόμενο κρίσιμο αγώνα με την Ξάνθη. Το ατυχέστατο επεισόδιο Ριέρα-Μανιάτη έχει γίνει "λάστιχο". Οι ειδήσεις που βγαίνουν μπορούν να είναι αληθινές μόνο αν οι "συμπαθείς" ρεπόρτερς έχουν βάλει κοριούς στα τηλέφωνα Τσακίρη, Παράσχου και ΠΑΕ, ... βέβαια πάντα υπάρχει και το ενδεχόμενο της λεγόμενης πέμπτης φάλαγγας και του εσωτερικού εχθρού, αλλά άραγε με τι επιδιώξεις;

Ως προς αυτό καθ' εαυτό το επεισόδιο είναι πραγματική συμπεριφορά ΝΤΡΟΠΗΣ για επαγγελματίες ποδοσφαιριστές πριν από κρίσιμο αγώνα, αλλά δικαιολογείται κάπως από την κρισιμότητα των στιγμών, που ανεβάζει την αδρεναλίνη, όσο και αν το παραπάνω ακούγεται αντιφατικό. Τιμωρίες υπάρχουν που δεν θα βλάψουν την ομάδα και οι δυο ποδοσφαιριστές καλούνται ν' αποδείξουν ότι όντως ήταν η κακιά στιγμή ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ στη διάρκεια του κρίσιμου αγώνα. Τίποτα δεν είναι καλύτερο από αυτήν ΤΗΝ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Το παραπάνω το γράφω για όλους που εμπλέκονται ή καλούνται να πάρουν τις σχετικές αποφάσεις.

Εκπαιδευτικά

Ανακοινώθηκε ένα προσχέδιο σχετικά με τις επικείμενες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις. Μεταξύ άλλων σε σχέση με τους ίδους τους εκπαιδευτικούς αναφέρονται οι παρακάτω αλλαγές:

-Καθιερώνεται πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης

-Οι προσλήψεις θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ και με βάση τα κενά των σχολικών μονάδων. Μεταθέσεις μόνο σε πραγματικά οργανικά κενά. Υψηλή μοριοδότηση στα σχολεία δυσπρόσιτων περιοχών.

-Ο εκπαιδευτικός θα προσλαμβάνεται ως δόκιμος και θα μονιμοποιείται έπειτα από αξιολόγηση.

Κατά συνέπεια για να εργασθεί κάποιος ως εκπαιδευτικός θα πρέπει να αποφοιτήσει από τη σχολή του στο Πανεπιστήμιο, θα πρέπει να πάρει το νέο πιστοποιητικό Παιδαγωγικής κατάρτισης, θα πρέπει να περάσει τις εξετάσεις στο ΑΣΕΠ, θα πρέπει να υπάρχουν κάποια οργανικά κενά και πιθανότατα και με τη νέα λογική πέντε να συνταξιοδοτούνται για να προσλαμβάνεται ένας (δες νέα οικονομικά μέτρα. Είναι εξαγγελία για το 2011) ή λόγω αύξησης των ηλικιακών ορίων συνταξιοδοτήσεων, τα κενά αυτά να είναι δυσεύρετα και σπάνια και τότε και μόνον τότε θα ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΩΣ ΔΟΚΙΜΟΣ για να μπει στη διαδικασία αξιολόγησης (να τη δούμε όταν προδιαγραφεί, ελπίζοντας στη χώρα της αδιαφάνειας και της ρεμούλας να δημιουργηθεί ένας αξιόπιστος θεσμός), που κάποια στιγμή στο μέλλον θα τον μονιμοποιήσει. Η μονιμοποίηση θα είναι το καρότο για την καλύτερη εργασιακή απόδοση. Δεν είναι από μόνο του κακό, ίσα ίσα, αλλά αν δούμε τους μισθούς των εκπαιδευτικών, μήπως τελικά όλη αυτή η προσπάθεια που απαιτούν τα παραπάνω δεν αξίζει τον κόπο για έναν εργαζόμενο και δεν το συμφέρει ... εκτός και αν έχει το μεράκι ή εκτός και αν η εναλλακτική λύση, που θα του προσφέρει η Νέα Τάξη πραγμάτων της ελληνικής κοινωνίας θα είναι η ανεργία, ως μαστίγιο, αντίβαρο του καρότου της μονιμοποίησης;

Ποινές και "ποινές". Υβριστές και προκαλούντες.

"ΠΑΕ Πανιώνιος, Κ.Τσακίρης ( Πρόεδρος) : Για τη συμπεριφορά των φιλάθλων της , για υβριστικά συνθήματα των φιλάθλων της καθώς επίσης και για τη συμπεριφορά του προέδρου της κ. Κ.Τσακίρη : επιβάλλει στην ΠΑΕ Πανιώνιος συνολική χρηματική ποινή είκοσι ενός χιλιάδων ευρώ. Επίσης επιβάλλει στον πρόεδρο κ. Κ.Τσακίρη την ποινή της απαγόρευσης εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους για είκοσι (20) μέρες και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων ευρώ."

Απλή σύγκριση της ποινής Τσακίρη με την ποινή Σπανού, που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για να εμπλακεί με ποδοσφαιριστή, θα μας πείσει για το ποιόν της κρίσης και των κρινόντων.

...Κάποια δημοσιεύματα θεωρούν ότι ήταν ελαστική κιόλας η παραπάνω απόφαση εφόσον δεν επέβαλε και ποινή για τις δηλώσεις περί ΠΟΚ. Αιδώς Αργείοι ... αλλά ποιος την απώλεσε για να τη βρείτε εκεί στις παράγκες σας; Και η καταδίκη για τη συμπεριφορά του Προέδρου, που αναφέρει η απόφαση σε τι αναφέρετε αν δεν αναφέρετε στις δηλώσεις του;

Για την ποινή λόγω συμπεριφοράς των οπαδών, αν οι οπαδοί αυτοί δεν έχουν το νου να κατανοήσουν το πόσο βλάπτουν την ομάδα τους, μήπως ο κος Τσακίρης θα έπρεπε τελικά να βγει πρώτος και να τους το πει πια φανερά και ξάστερα; Και στο κάτω-κάτω αυτές οι συμπεριφορές είναι συμπεριφορές λίγων και δεν μπορούν συνεχώς να χαρακτηρίζουν όλους. Αν και η απόφαση δεν αναφέρεται έκδηλα στα δυναμιτάκια και στις άλλες ασχήμιες τέτοιου είδους. Η καθαρή αναφορά γίνεται στα υβριστικά συνθήματα. Και τα υβριστικά συνθήματα τα φώναζε όντως ένα ολόκληρο γήπεδο και όχι μια μειοψηφία οργανωμένων.Γι' αυτά τα υβριστικά συνθήματα λοιπόν υπάρχουν και οι προκαλούντες. Να δούμε πότε θα δεήσουν να καλέσουν και κάποιους απ' αυτούς ν' απολογηθούν. Ίσως, όταν πάψουμε να είμαστε σαν χώρα πρωταθλητές της αδιαφάνειας και της διαφθοράς και όταν αρχίσουν να τιμωρούνται όλοι όσοι πρέπει να τιμωρούνται και όχι όσοι μας συμφέρει να τιμωρούνται.

Κάποια λίγα σχόλια για τα νέα μέτρα

Θα επιχειρήσω να δώσω κάποια λίγα επί μέρους σχόλια για τα νέα μέτρα, από την πρώτη τους ανάγνωση:

• Υπάρχουν έστω κάποια λίγα μέτρα, που στοχοποιούν πέραν των μισθωτών και των συνταξιούχων, όπως η αύξηση της φορολογίας σε ακίνητα offshore εταιρειών σε 15% και η επαναφορά στο 2% του τέλους χρήσης ραδιοσυχνοτήτων από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ καθώς και η αύξηση του φόρου σε ακίνητα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας άνω των 5 εκ. ευρώ με συντελεστή 2%.
  
• Θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει σε αυτά το νέο κλιμάκιο του 45% για εισοδήματα άνω των 100.000, αλλά θεωρώ ότι αυτοί που φοροδιαφεύγουν δεν δηλώνουν τέτοια εισοδήματα, οπότε απλά αναφέρεται αυτό το μέτρο σε σχετικά τίμιους μεγαλοεισοδηματίες πολίτες.
  
• Έχω την εντύπωση ότι η έκτακτη εισφορά του 1% για εισοδήματα άνω των 100.000 δεν θα σταθεί λόγω δεδικασμένων, που αντίστοιχες έκτακτες εισφορές τις είχαν κρίνει αντισυνταγματικές.
  
• Κινούνται σε σωστή κατεύθυνση οι φόροι πολυτελείας και σε λάθος ο νέος ειδικός φόρος καυσίμων, που θα δημιουργήσει τεράστια ακρίβεια, μεγάλα προβλήματα σε πολλούς κλάδους μεταφορών και συγκοινωνιών και τελικά θα παγώσει την εσωτερική αγορά.
  
• Παρόμοιοι είναι οι κίνδυνοι από τη αύξηση του ΦΠΑ και μάλιστα κανείς δεν μας εγγυάται ότι θα κινηθούν οι κρατικοί εισπρακτικοί μηχανισμοί, που δεν μπορούσαν να μαζέψουν το ΦΠΑ του 19% και θα μαζέψουν τώρα το ΦΠΑ του 22% ή ότι οι μη αποδίδοντες το μικρότερο ΦΠΑ θα πιεστούν τώρα ν' αποδώσουν το μεγαλύτερο.
  
• Κοινωνικά δίκαιο ότι δεν ισχύουν οι μειώσεις των επιδομάτων αδείας και εορτών για τους συνταξιούχους.
  
• "Μία πρόσληψη για κάθε πέντε συνταξιοδοτήσεις" από το 2011. Θα ισχύσει κάτι τέτοιο για κλάδους με πραγματικές και καίριες ελλείψεις προσωπικού, πχ Νοσηλευτές; Τότε μην είναι καλύτερο να κλείσουμε τελείως τα δημόσια νοσοκομεία, οπότε θα κάνουμε και ριζικές εξοικονομήσεις εξόδων;...Έτσι και αλλιώς σε λίγο δύσκολα θα λειτουργούν, ούτως ή άλλως.
  
• "Eξασφαλίζονται τα δικαιώματα των επιτυχόντων στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ που έχουν ήδη διεξαχθεί". Δηλαδή τους λέμε ότι θα διοριστούν μεν αλλά με το ρυθμό 1 διοριζόμενος προς 5 συνταξιοδοτούμενους ... μάλλον θα διοριστουν σε ηλικία συνταξιοδοτήσεως ... αν δεν έχουν εν τω μεταξύ λιμοκτονήσει αναμένοντας ή αποδημήσει.

Το αξίωμα Βεργή

Σε άλλο Πανιώνιο blog είδα ότι φίλος αναφέρθηκε σε άρθρο στο sentragoal του κου Βεργή, με τον τίτλο "Στο Τσακίρ κέφι"(http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=17094&subid=2&pubid=7382790). Το άρθρο μεταξύ άλλων έχει τη σωστή επισήμανση για την παρέμβαση, που χρειάζεται στους οργανωμένους οπαδούς και όχι μόνο του Πανιωνίου, ώστε να μην ανάγουμε το παιχνίδι σε πόλεμο και μάλιστα κατά παράλογο και ανωφελή και για τους εαυτούς μας τρόπο. Δυστυχώς ο συντάκτης του άρθρου συνοδεύει αυτές τις απόψεις του με πολωμένες ιδεοληψίες για τους εκ φύσεως κακούς φιλάθλους που ρέπουν προς τη βία και την απολίτιστη αποδοκιμασία. Κανει στο άρθρο του ένα ετερογενές μίγμα που ανακατεύει τα γεγονότα προ του πέναλτι, που αφορούν τη μειοψηφία των οργανωμένων οπαδών του Πανιωνίου, με τη γενική ατμόσφαιρα αποδοκιμασίας μετά το πέναλτι, που οφείλεται στην προκλητική συμπεριφορά διαιτητή και συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή. Και μάλιστα επιχειρεί "να τα ρίξει" πιο πολύ στο διαιτητή (και ακόμα και γι' αυτόν μάλλον διαπνέεται από το πνεύμα του ανθρώπινου λάθους) και να αθωώσει την αντιαθλητική συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή.

"Το γεγονός ότι ο Καλόπουλος σφύριξε λανθασμένα, εις βάρος του Πανιώνιου και υπέρ του Παναθηναϊκού, στη φάση με πρωταγωνιστές τον Νίνη και τον Κοντοέ ΔΕΝ σημαίνει ότι ο νεαρός «βούτηξε»..."

"Για να τελειώνουμε: όσο βλαβερό για το ποδόσφαιρο είναι ένα ανύπαρκτο πέναλτι που λανθασμένα σφυρίζει διαιτητής, άλλο τόσο βλαβερή είναι η καφρίλα του «Τύπου» που βαφτίζει τον Σωτήρη Νίνη «βουτηχτή» για να ικανοποιήσει με αυτό τον τρόπο τα ακραία οπαδικά ένστικτα."

Το παραπάνω είναι ένα μόνο δείγμα της υπόθεσης εργασίας του συντάκτη του συγκεκριμένου άρθρου. Είναι μια σύμβαση που κάνει αξιωματικά, έτσι χωρίς απόδειξη και πάνω εκεί στηρίζει τις απόψεις του. Γενικά φαίνεται να τον πείραξε πολύ ο χαρακτηρισμός του Νίνη σαν βουτηχτή. Ας ανατρέξει όμως και σε περιστατικά του παρελθόντος και ας παρακολουθήσει τον ποδοσφαιριστή σε κάθε ματς από δω και μπρός αν θέλει να δημοσιοποιεί τέτοιες απόψεις τεκμηριωμένα. Αν θεωρεί ότι ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα στο παρελθόν ή αν έρθει σε ένα μήνα από τώρα και μας πει ότι κύριοι ο νέος ήταν άψογος σε όλους τους αγώνες που έδωσε από τον αγώνα με τον Πανιώνιο και εντεύθεν, τότε θα έχει κάποιες αποδείξεις για να στηρίξει το άρθρο που δημοσιοποίησε στην παρούσα περίσταση.

Όπως δεν πρέπει να χαϊδεύουμε τα αυτιά των "οργανωμένων" απολίτιστων συμπεριφορών στις κερκίδες των γηπέδων έτσι δεν πρέπει να χαϊδεύουμε τ' αυτιά νεαρών με ελλειπή ακόμα αθλητική συνείδηση (και πως να την αποκτήσουν άλλωστε όταν έχουν δίπλα τους πρότυπα παλαιοτέρων πολύ χειρότερα, που σατυρίζονται διεθνώς...), που δίνουν δικαιώματα ύπαρξης όσων δεν θέλουμε να βλέπουμε στις κερκίδες.

Αναπάντητα ερωτήματα με προφανείς απαντήσεις

Τριανταπέντε χρόνια τώρα, πάνω-κάτω οι ίδιοι άνθρωποι και οι διάδοχοί τους κυβερνούν την Ελλάδα και έφθασαν στο χείλος του γκρεμού για ν' ανακαλύψουν ότι υπάρχουν λαμόγια που τρώνε και πίνουν σε βάρος των κορόιδων. Και τώρα βάζοντας μέτρα που πλήττουν άμεσα τα κορόιδα, εκφωνούν παράλληλα δεκάρικους λόγους ότι θα κυνηγήσουν τα λαμόγια. Μπορούν οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, που σε μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσοστό, δημιούργησαν το χάλι που αντικρίζουμε σήμερα, να καταφέρουν να μας βγάλουν από το τούνελ της κρίσης; Και το πρόβλημα λύνεται με το να τιμωρήσουμε ένα μικρό δείγμα από τα λαμόγια, όσους πιθανότατα πιο αδύνατους συμφέρει να βγάλουμε στη φόρα για να ικανοποιήσουμε τη κοινή γνώμη, ή με το ν' αλλάξουμε τις νοοτροπίες και τις διαδικασίες που εξέθρεψαν τα λαμόγια;

Το Λάθος και το Μάθημα

Ένα από τα σημαντικότερα λάθη (ας ελπίσουμε όχι μοιραίο) του φετινού σχεδιασμού του Πανιωνίου στο ποδόσφαιρο ήταν η απόφαση του να στηριχτεί σε μικρό ρόστερ όπου το 1/4 περίπου αποτελείτο από ποδοσφαιριστές χωρίς εμπειρία ή ελάχιστη εμπειρία σε επαγγελματική κατηγορία.
Το λάθος έγκειται όχι βέβαια στην προσπάθεια ανάδειξης ποδοσφαιριστών ταλέντων αλλά στο ότι αποπειράται να γίνει κάτι τέτοιο μέσα από την πορεία πρωταθλήματος της πρώτης ομάδας του συλλόγου, υπονομεύοντας την αγωνιστικά. Σίγουρα βέβαια υπήρχαν και οικονομικά ελατήρια σε αυτό το σχεδιασμό (Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν έστι γενέσθαι των δεόντων...).

"Και τι θέλεις να γίνει;", δίκαια θα ρωτούσε κάποιος. Η ΠΑΕ χρειάζεται ν' αναδείξει νέους παίκτες για να πουλήσει κάποιους και να συμπληρώσει τα έσοδά της, ώστε να συνεχίσει τη λειτουργία της.

Αν δούμε τις δυο πρωταγωνίστριες ομάδες της Super League και ιδίως τον Παναθηναϊκό, που πολλά χρόνια έχει οργανωμένες ακαδημίες στην Παιανία, δεν φαίνεται ν' αποκόμισε ιδιαίτερα οικονομικά οφέλη σε συνεχή τουλάχιστον ροή, από τους αρκετούς ποδοσφαιριστές, που έβγαλε στην Παιανία. Σίγουρα αρκετοί, ιδίως από τις πρώτες φουρνιές, έπαιξαν στην ομάδα του και έκαναν καριέρα αλλά και πολλοί, μάλλον οι περισσότεροι, έφυγαν χωρίς κέρδος για την ομάδα. Και ο Ολυμπιακός έβγαλε και βγάζει παίκτες από τις ακαδημίες του και μάλλον συμβαίνει και σ' αυτόν αντίστοιχη κατάσταση. Ο Μενδρινός έπαιξε μια χρονιά και μετά δεν τον κράτησαν. Πρόσφατα είχαν ένα καλό ταλέντο, που δεν δέχτηκε το συμβόλαιο, που του πρότειναν και νομίζω έφυγε για τη Λάτσιο.
Και οι δυο όμως σύλλογοι, με φειδώ και προσεκτικά, περνούν τα ταλέντα από τα πιο χαμηλά επίπεδα στην πρώτη ομάδα και σίγουρα φροντίζουν να αποτελούν συμπληρωματικές λύσεις, που θα πάρουν κάποιο χρόνο, αλλά προφανώς δεν θα στηρίξουν την πρώτη ομάδα πάνω τους. Ο Ολυμπιακός βέβαια φέτος λόγω τραυματισμών και μάλλον κακού σχεδιασμού και αυτός, κάπου βρέθηκε να στηρίζεται στους νέους του. Δεν νομίζω όμως ότι κανένας στον Ολυμπιακό είναι ευτυχής με ότι βλέπει φέτος στην ομάδα του.

Έτσι και μεις ναι μεν πρέπει να προσπαθούμε να δίνουμε ευκαιρίες στα παιδιά των δικών μας ομάδων μικρότερων ηλικιών ή στους νέους που αγοράζουμε σαν μελλοντικές επενδύσεις, αλλά χρειαζόμαστε καλύτερο σύστημα στο πως θα τους περνάμε στην πρώτη ομάδα χωρίς να την υπονομεύουμε εν τέλει. Και σίγουρα από τους νέους δεν μπορείς να περιμένεις ούτε σίγουρα λεφτά, ούτε συνεχή ροή εσόδων, ούτε να σου βγουν σε χρόνο dt, χωρίς υπομονή και επιμονή και από μέρους σου και από μέρους των.

Και πέρα από τις ακαδημίες, θεωρώ ότι χρειάζεται πιθανότατα κάποια συνεργασία με ομάδες σε ένα-δυο περιοχές,απ' όπου βγαίνουν τα ταλέντα του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου, σε Αφρική και Νότιο Αμερική, ώστε να μπορούν να προωθούν προς εμάς ταλέντα σε μικρή ηλικία, 15-16 ετών, ώστε με κατάλληλη εκγύμναση και χειρισμό να αποτελούν τους μέλλοντες παίκτες της πρώτης ομάδας. Δείτε πχ τον 17 ετών Μπέλεκ του Πανθρακικού από το Καμερούν. Για τέτοιες περιπτώσεις μιλάω. Πέρα από σχέσεις με ομάδες ανωτέρου επιπέδου στυλ Εσπανιόλ, μήπως χρειάζονται και σχέσεις σαν αυτές που αναφέρω παραπάνω; Πως θα κάνεις τέτοιες διασυνδέσεις;΄Ίσως πχ έχοντας τον Κουμορτζί που κατάγεται από την Γκάνα, να μπορεί να έχει κάποιες σχέσεις στην πατρίδα του, που με κατάλληλες διαπραγματεύσεις να οργανώσουν μια τέτοια συνεργασία. Πέρασε ο Ρεκόμπα με το πεθερό του τον Περόνε από μας. Ο Ρεκόμπα θ' αναλάβει την ακαδημία της Ντανούμπιο και ο Περόνε είναι μάνατζερ ολκής στη Νότιο Αμερική. Ας μην κινηθούμε για έτοιμους παίκτες σε αυτό το πεδίο γιατί προφανώς δεν έχουμε την οικονομική επιφάνεια για κάτι τέτοιο, αλλά υποθέτω πως είναι εφικτό να σε βοηθήσουν τέτοια άτομα να βρεις μικρούς 16 ή 17 ετών, που έχουν ταλέντο και θέλουν να κάνουν ένα βήμα πιο κοντά στο Ευρωπαϊκό χώρο. Από κει και πέρα θέλεις και τους σωστούς "δάσκαλους" εδώ για να κατεργαστούν αδάμαντες...

[Μάλλον πήρα φόρα και έπιασα ένα θέμα πέρα από την κρισιμότητα της περίστασης για τον Πανιώνιο ... αλλά σκέψεις και κουβέντες που ανταλλάσσονται, όλο και κάτι καλό θα φέρουν ... γιατί ότι και να γίνει καλό είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και ακόμα και τα λάθη μας να μας δυναμώνουν στο τέλος].

ΤΟ ΟΦΣΑΪΝΤ

Έχοντας παρακολουθήσει στα νεανικά μου χρόνια το τραγικό αμυντικό ποδόσφαιρο της εποχής του κατενάτσιο, όταν οι επιστροφές της μπάλας στον τερματοφύλακα επιτρέπονταν σε κάθε περίπτωση, ακούγοντας σήμερα τα νέα ότι ο κος Μπλάτερ ψάχνεται να καταργήσει το οφσάιντ, πιστεύω ότι πολύ πιθανόν να ζήσουμε στο άμεσο μέλλον μια τραγική περίοδο ενός γελοίου επιθετικά ποδοσφαίρου.

Ο κος Μπλάτερ αποσκοπεί στο να κάνει το άθλημα ελκυστικό στους Αμερικάνους φίλαθλους, που έχουν μάθει να παρακολουθούν παιχνίδια άλλων σπορ που έχουν συνεχή μεταβολή στο σκορ και γενικά αρέσκονται σαν κουλτούρα στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα.
Επίσης αποσκοπεί να προσελκύσει το μέρος εκείνο του πληθυσμού, που αρέσκεται σε εύπεπτα θεάματα χωρίς δυσκολονόητους και δυσερμήνευτους κανονισμούς σαν αυτό του οφσάιντ.

Πλην όμως το θέμα θέλει μεγάλη περίσκεψη γιατί το ποδόσφαιρο κινδυνεύει να πάρει τη μορφή του παιχνιδιού, που παίζαμε μικροί στις αλάνες και στις αυλές των σχολείων, όπου αυτός που είχε το ρόλο του φορ, κατασκήνωνε κοντά στο τέρμα του αντιπάλου και περίμενε τη βαθιά γιόμα του αμυντικού, ώστε με πλεονέκτημα θέσης να σκοράρει εύκολα.

Το ότι ο κος Μπλάτερ ζήτησε τη γνώμη του Προέδρου της ομοσπονδίας χόκεϊ επί χόρτου, που είχε τον κανονισμό του οφσάιντ και τον κατάργησε στα τέλη της δεκαετίας του 90, μάλλον φαντάζει αστείο. Υποτίθεται κέρδισε σε δημοτικότητα το χόκεϊ αλλά άλλο το ένα άθλημα και άλλο το άλλο. Το χόκεϊ είναι ένα παιχνίδι που παίζεται όχι απ' ευθείας με το σώμα αλλά με το μπαστούνι, που ούτως ή άλλως δημιουργεί ένα μειονέκτημα στο οποίο αν προστεθεί και ο ανασταλτικός κανονισμός του οφσάιντ, μάλλον ρίχνει ιδιαίτερα το επίπεδο συναρπαστικών εναλλαγών και θεάματος στο σπορ αυτό. Επίσης η δημοτικότητά του, όσο και αν αυξήθηκε, τεράστια υπολείπεται αυτής του ποδοσφαίρου, που ήδη το παρακολουθούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλες τις ηπείρους και αυτοί οι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τους κανονισμούς αρκετά.

Οπωσδήποτε το οφσάιντ είναι ένας κανονισμός, που δημιουργεί δυσκολίες στη διαιτησία του ποδοσφαίρου, είναι αφορμή διαφωνιών κατά τη διάρκεια των αγώνων, που εκτραχύνουν τα πνεύματα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου και σίγουρα αναστέλλει σχετικά τη ροή του αγώνα και τη δημιουργία εντυπωσιακών σκορ και εν τέλει είναι και πηγή αδικιών λόγω της δυσκολίας εντοπισμού του από τους διαιτητές.
Αλλά και το ποδόσφαιρο χωρίς το οφσάιντ θα απογυμνωθεί από συστήματα και τακτικές και μπορεί να καταλήξει σε αστεία ανταλλαγή "πυρών" από τη μια περιοχή στην άλλη και από γιουρούσια αντί για οργανωμένες επιθέσεις.

Μια μέση λύση θα ήταν να χωριστούν τα δυο μισά του γηπέδου σε τέταρτα με γραμμές στη μέση μεταξύ κέντρου και περιοχών τέρματος. Να έχουμε δηλαδή τέσσερα κομμάτια γηπέδου και το οφσάιντ να ισχύει μόνο στα τέταρτα που βρίσκονται στην πλευρά των δυο εστιών.

Οι προηγούμενες αλλαγές κανονισμών της FIFA, που έχω δει όλα αυτά τα χρόνια, που παρακολουθώ ποδόσφαιρο, στο τέλος βοήθησαν στην προαγωγή του παιχνιδιού. Ας ελπίσουμε και μια νέα αλλαγή να έχει την ίδια τύχη. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά, που υπάρχουν σκέψεις κατάργησης ή αλλαγής των κανονισμών του οφσάιντ. Το θέμα είναι μάλλον πιο περίπλοκο απ' όσο σε μια πρώτη προσέγγιση δείχνει και γι' αυτό ως τώρα οι προηγούμενες σκέψεις δεν κατέληξαν σε πράξεις. Ίδωμεν.

Δεν βγαίνει το χαμόγελο

Υπό κανονικές συνθήκες θα ήμουν ιδιαίτερα ικανοποιημένος, που ποδοσφαιριστές του Πανιωνίου παίζουν με τις εθνικές ομάδες και παίρνουν διεθνείς εμπειρίες. Είναι οπωσδήποτε ύψιστη τιμή στην καριέρα ενός αθλητή ν' αντιπροσωπεύει την πατρίδα του και προφανώς τιμά και το σύλλογο από τον οποίο προέρχεται.

Με την Ξάνθη όμως ante portas στο κρισιμότερο ίσως παιχνίδι, με το Γιόνσον με θλάση, με τον Πανιώνιο ήδη με σοβαρές απώλειες τραυματισμών, πραγματικά δεν μπορώ να χαμογελάσω βλέποντας Μανιάτη, Τζαβέλα, Σιόβα και Νικολάου να συμμετέχουν σε Εθνικές ομάδες. Εύχομαι το καλύτερο σε όλους και να γυρίσουν γεροί και δυνατοί και με ηθικό ανυψωμένο, που θα βοηθήσει και την προσπάθεια του Πανιωνίου.

Η Αντίφαση

1. "Τέλος ο Νικόλας Πατέρας ρωτήθηκε για μερικά δημοσιεύματα περί του πέναλτι και χωρίς δισταγμό είπε: "Τα ίδια και τα ίδια. Έχουμε βαρεθεί. Πέρυσι και φέτος έχουμε ρίξει πολλά λεφτά και έχουμε φέρει ποιοτικούς ποδοσφαιριστές κάτι που φαίνεται στο γήπεδο. Και σε μας δίνουν οι άλλοι το δικαίωμα να μιλήσουμε για τη διαιτησία, αλλά έχουμε σταματήσει για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν ασχολούμαστε με καραγκιοζιλίκια. Το μόνο που μας νοιάζει είναι να πάρουμε το πρωτάθλημα" και αποχώρησε."


2. Αιχμές και παράπονα έκαναν οι άνθρωποι του "τριφυλλιού" στο περιθώριο του Δ.Σ. της ΠΑΕ αφού ανσφέρθηκαν τόσο στο θέμα της διαιτησίας όσο και στο θέμα της ΕΠΟ, κάνοντας λόγο για δύο μέτρα και δύο σταθμά.
   
   Συγκεκριμένα αναφορικά με την διαιτησία ως "πηγή προβληματισμού" το πέναλτι υπέρ του Ατρόμητου που δεν δόθηκε στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, προσθέτοντας μάλιστα ότι η όλη υπόθεση θύμισε "εποχές παράγκας" με την απόφαση του Γιάχου να αποτελεί τεχνητή αναπνοή στον Ολυμπιακό.

ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΕΣ...

Πανιώνιος-ΠΑΟ 0-2

Δυστυχώς δεν αποφεύχθηκε το σημερινό ματς να οδηγηθεί στο φανατισμό και στα νεύρα. Κάτι οι "δικοί" μας, που αντί για μπάλα γουστάρουν να βλέπουν μάχες με δυναμιτάκια και εκτόξευση αντικειμένων, κάτι ο σε διατεταγμένη υπηρεσία κος Καλόπουλος, κάτι ο βουτηχτής.

Ευτυχώς χάσαμε μεν τον αγώνα αλλά δεν είχαμε άλλες απώλειες εκτός βέβαια των προστίμων, που θα μας ρίξουν και πάλι στο κεφάλι.

Ο κος Καλόπουλος κατόρθωσε να φέρει τον αγώνα στα μέτρα του Παναθηναϊκού, που ως την εφεύρεση του πέναλτι δεν είχε απειλήσει επ' ουδενί. Και μιλάω για εφεύρεση γιατί θα πρέπει να τραβήξει κάποιος την εφαπτομένη των καμπυλών των δύο γονάτων των ποδοσφαιριστών για να βρει την επαφή. Και αν δεν είναι Ο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ ΤΗΣ NOVA (ΝΤΡΟΠΗ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΝΑΛΤΙ) θα έβλεπε ότι ο Νίνης ΠΑΤΑΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΤΟΥ ΠΟΔΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΚΟΝΤΟΕ και βουτάει (για να μην απωλέσει τη φήμη του ως δεύτερος τη τάξει καταδύτης του ΠΑΟ). [προς τον καλό κο εκφωνητή της Nova...Αν νομίζει ότι τον θίγω επαγγελματικά ανώνυμα από τούτο το blog, ας επικοινωνήσει μαζί μου στο iwn1998@gmail.com για να του δώσω τα όποια προσωπικά στοιχεία χρειάζεται. Δεν μου αρέσει να θίγω κανένα, που κάνει τη δουλειά του ευσυνείδητα και δέχομαι ότι όλοι κάνουμε λάθη. Ας το δει ξανά αρκετές φορές λοιπόν και ας βγει να πει αν αποδέχεται τα σχόλια, που έκανε στη διάρκεια της μετάδοσης].

Από κει και πέρα και με βάση τις δυνατότητες, που αυτή τη στιγμή έχει η ομάδα μας, όλα ήταν πιο βολικά για τον Παναθηναϊκό.

Αν θέλουμε να σχολιάσουμε κάτι παραπάνω, δυστυχώς λυπάμαι ιδίως για την προ του πέναλτι συμπεριφορά των οργανωμένων οπαδών της ομάδας (γιατί μετά το πέναλτι είχαν λόγο να διαμαρτύρονται έντονα, όπως όλο το γήπεδο). Τη συμπεριφορά αυτή την πληρώνει ακριβά η ομάδα και εν πάση περιπτώσει ο κος Τσακίρης οφείλει και στη ιστορία της ομάδας, να αναλάβει κάποιες ενέργειες σε αυτόν τον τομέα. Ο Μπέος ήρθε σε σύγκρουση και έγινε μαύρο πανί. Δεν μιλάω για σύγκρουση αλλά εν τέλει για κάποια μορφή νουθέτησης, δεδομένων και των καλών σχέσεων του Προέδρου με τους οργανωμένους. Δεν δικαιολογούνται να κάνουν το κόρνερ πεδίο μάχης και να μην ακούνε ούτε τον αρχηγό και τους άλλους ποδοσφαιριστές, που παρακαλούσαν για ηρεμία.

Θα σχολιάσω και τα περί Αλβανού συνθήματα. Ο Νίνης εγκαλείται για την ενέργεια, που θεωρούμε ότι έκανε για να εκβιάσει το πέναλτι, πιθανό δείγμα του χαρακτήρα του, που δεν αρμόζει σε αθλητή με συνείδηση fair play και όχι για την καταγωγή του. Και είναι προφανές ότι παίκτης που παίζει στις Εθνικές ομάδες της χώρας μας δεν μπορεί να λοιδορείται ότι δεν θα γίνει Έλληνας ποτέ. Δεν το κάναμε ούτε για τον πρώτο έγχρωμο διεθνή μας ποδοσφαιριστή, Ντανιέλ Μπατίστα, στο παρελθόν και δεν πρέπει να το κάνουμε ποτέ. Και γιατί να το κάνουμε για το Νίνη για παράδειγμα και όχι για το Βύντρα; Το "Αλβανός" κάνει καλύτερη ομοιοκαταληξία στο σύνθημα; Και δεν νομίζω ότι δικαιούμαστε να πανηγυρίζουμε επιτυχίες των Εθνικών με το Νίνη να συμμετέχει και μετά να τον κράζουμε για την καταγωγή του. Όταν η Εθνική της Άρσης Βαρών έφερνε τα μετάλλια δεν είδα να βγαίνει κανένας να μιλάει γι' Αλβανούς. Αυτό, που μας φταίει δεν είναι η καταγωγή του Νίνη, αλλά ίσως ο χαρακτήρας του και ο χειρότερος τρόπος για να τον ψέξουμε ήταν το κράξιμο της καταγωγής του, που έγινε στο γήπεδο, δίνοντας έναυσμα στον καθένα να δώσει στο τέλος και δίκιο στον καταδύτη ποδοσφαιριστή.
Και σκεφτείτε ότι το ίδιο καταδυτικό σύνδρομο έχουν και ποδοσφαιριστές, που δεν μπορείτε να μιλήσετε για την καταγωγή τους, όπως ο Καραγκούνης ή ο Βαγγέλης ο Μάντζιος. Δεν είναι θέμα καταγωγής αλλά έλλειψη αθλητικής συνείδησης των ανθρώπων αυτών.

Για τη δική μας ομάδα, θα ήθελα να πω ότι σήμερα έγινε φανερό γιατί τα όρια μας είναι για χαμηλές πτήσεις. Στη φάση του 86, ο Μανώλης ο Σκούφαλης μας απέδειξε ότι κάποιοι δεν μπορούν το παραπάνω. Λυπάμαι. Εύχομαι να μου αποδείξει ότι έχω άδικο στο άμεσο μέλλον.

Για μια ακόμα φορά δεν καταλαβαίνω γιατί ο Κούκετς, που πραγματικά ξέρει μπάλα, δεν ξεκινάει τους αγώνες. Ίσως είναι θέμα φυσικής κατάστασης του ανθρώπου, αλλά όσο παίζει δεν δείχνει να υπάρχει τέτοιο πρόβλημα.

Δυστυχώς, Ο Κούμο όσο πάει και δείχνει να χειροτερεύει. Φαίνεται και σε φυσικές δυνάμεις να έχει ξεμείνει και σε ηθικό να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Ο Ριέρα έκανε συγκινητικές προσπάθειες αλλά μπροστά το γκολ φαίνεται να είναι απόμακρο όνειρο για τον Πανιώνιο.

Ως συνήθως δεν μπορούσαμε να κάνουμε σχεδόν τίποτα από τον άξονα αφού έχουμε ξεμείνει από επιτελικούς χαφ. Ένα συν είναι η επανεμφάνιση στο τέλος του Νικολάου, που εύχομαι να βοηθήσει σε αυτό το χώρο στα επόμενα ματς. Είναι όμως αποκαρδιωτικό να περιμένουμε επιτελικό παιχνίδι από το Μάριο και μόνο πια, που κακά τα ψέματα, δεν ήταν αυτός ο ρόλος του στην αρχή της χρονιάς.

Σε γενικές γραμμές, το αποτέλεσμα αδικεί την εμφάνιση της ομάδας, που πλήρωσε ακριβά το λάθος άμυνας και τερματοφύλακα στο δεύτερο γκολ και την ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ Καλόπουλου ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΙΝΗ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Νίνη στο πέναλτι. Ανασταλτικά τουλάχιστον δεν πήγε άσχημα εκτός αυτών των εξαιρέσεων αλλά έστω και μια εξαίρεση όταν την πληρώνεις με γκολ δεν μπορεί να είσαι τελικά ικανοποιημένος.
Στο δεύτερο γκολ, φάνηκε πόσο χρειαζόταν η ομάδα ένα γκολκήπερ, που να βγάζει το φίδι από την τρύπα στις δύσκολες στιγμές. Δε μαθαίνει ο κος Τσακίρης από που ψωνίζει ο Κομπότης στο Λεβαδειακό, γιατί και ο νέος Ισπανός γκολκήπερ, που πήρε για ν' αντικαταστήσει το Μπλάζιτς είναι κορυφαίος.

Η τελευταία μου παρατήρηση γι αυτό τον αγώνα είναι ότι θα πρέπει ο κατά τ' άλλα πολύ καλός ποδοσφαιριστής μας ο Τζαβέλας, να συγκρατήσει λίγο τη νοοτροπία Πίρλο να το πω, Μπέκαμ να το πω και ν' αφήνει τουλάχιστον τα στον άξονα στημένα σε άλλο ποδοσφαιριστή. Ίσως και κανένα κόρνερ απ' αριστερά όταν παίζει ο Κούκετς ας το αφήσει. Δεν είναι επιτυχία πια να κτυπάει 50 στημένα για να του βγει μια ασσιστ. Ας έχουμε εν τέλει και μια μεγαλύτερη ποικιλία στις ενέργειές μας... Δεν βλάπτει. Τι λέτε και σεις κε Παράσχο;

Κλείνω το σχόλιο με αυτό που έλεγα όλη τη βδομάδα. Το ματς αυτό δεν είναι το σημαντικό για μας. Χρειαζόμαστε 6 βαθμούς τουλάχιστον και επειδή παίζουμε με δυο τουλάχιστον που προσπαθούν να σωθούν στο γήπεδό μας, πρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι και σοβαροί σε συγκεκριμένους στόχους. Άρα αφήνουμε το ματς αυτό στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και κοιτάμε ΑΜΕΣΑ τα επόμενα, χωρίς άγχος αλλά με πλήρη σοβαρότητα και επίγνωση της κατάστασης.

ΥΓ1: κε Αντωνιάδη, με τις σημερινές σας δηλώσεις προσπαθείτε να αποπροσανατολίσετε την κοινή γνώμη από τον τρόπο με τον οποίο κερδίσατε το πλεονέκτημα σε αυτό το ματς από την αήθη ενέργεια υποκλοπής της απόφασης του διαιτητή από τον ποδοσφαιριστή της ομάδας σας Σωτήρη Νίνη. Άραγε θα έχετε το ΘΑΡΡΟΣ να τον εγκαλέσετε γι' αυτό, σεβόμενος τη δική σας ιστορία στα γήπεδα και ως χρόνια πρόεδρος του ΠΣΑΠ; Πολύ φοβάμαι πως όχι...
Για τα όσα αναφέρετε περί μη επεμβάσεως Τσακίρη στις όντως απαράδεκτες ενέργειες οπαδών του Πανιωνίου, να σας θυμήσω ότι ο αρχηγός και οι ποδοσφαιριστές του Πανιωνίου και η εντεταλμένη ασφάλεια του γηπέδου προσπαθούσε με κάθε τρόπο να κατευνάσει τους ταραξίες και ότι ο κος Τσακίρης βρισκόταν στην άλλη πλευρά του γηπέδου και θα έπρεπε κατά παράβαση κανονισμών να μπει στον αγωνιστικό χώρο για να επέμβει.
Επίσης θεωρώ ότι οι ακουστικές ικανότητες σας είναι ακέραιες και ότι ακούσατε τις επανειλημένες εκκλήσεις από τα μεγαφωνα για να σταματήσουν έκτροπα και ρίψεις αντικειμένων.

Γερμανικές σκέψεις

Ακόμα και αν παίρναμε σήμερα το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς, αυτό δεν θα σήμαινε την αυτόματη λύση των προβλημάτων της Ελλάδας. Θα είχαμε λεφτά να κινηθούμε σαφώς, αλλά αν αυτό σήμαινε τη συνέχιση του ίδιου μοντέλου διαχείρισης που ως τώρα έχουμε τότε σε ένα εύθετο χρονικό διάστημα θα φθάναμε και πάλι στο σημερινό τέλμα.
Συνεπώς η αλλαγή ρότας είναι εκ των ουκ άνευ να γίνει.

Τώρα γι' αυτό καθ' εαυτό το θέμα της επιστροφής του κατοχικού δανείου, νομίζω ότι οι αιτιάσεις που συνοδεύουν την άρνηση της σημερινής Γερμανικής κυβέρνησης είναι εντελώς αβάσιμες.
Από το 1945-46, που ετέθη το ζήτημα της επιστροφής του αναγκαστικού κατοχικού δανείου της Γερμανίας από την Τράπεζα της Ελλάδος, προς χρηματοδότηση των Γερμανικών δυνάμεων του Ρόμμελ, είχε παραπεμφθεί η ικανοποίηση του αιτήματος όταν λυθεί οριστικά το Γερμανικό ζήτημα, δηλαδή με την ενοποίηση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας, όποτε αυτή συμβεί...Μάλλον δεν περίμεναν ποτέ να γίνει!
Στην επαναφορά του θέματος στη δεκαετία του 60 από τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο υπουργός εξωτερικών της Δυτικής Γερμανίας Έρχαρντ, επίσης παρέπεμψε το ζήτημα στο ενοποιημένο Γερμανικό κράτος.
Το ζήτημα το επανέφερε τη δεκαετία του 90 ο Ανδρέας Παπανδρέου και το απέρριψε ο Χέλμουτ Κολ, που μη έχοντας πια τη δικαιολογία της μη ενοποιημένης Γερμανίας, παρέπεμψε σε μυστικές συμφωνίες με την Ελληνική κυβέρνηση το 1958, με τις οποίες η Ελλάδα αποποιήθηκε την επιστροφή του δανείου. Αργότερα οι Γερμανοί αναίρεσαν και μίλησαν για "προφορικές συμφωνίες", μετά από την νότα της Προεδρίας της Δημοκρατίας (Κ. Καραμανλής, 27-5-1991) με την οποία τονιζόταν ότι δεν υπήρχαν τέτοιες συμφωνίες.

Ο Ξενοφών Ζολώτας ανέφερε για το κατοχικό δάνειο:

"Για την κάλυψη των "εκτάκτων δαπανών", υποχρεώθηκε η Τράπεζα της Ελλάδος να χορηγεί πιστώσεις προς τις γερμανικές αρχές, εξοφλητέες σε πρώτη ευκαιρία. Ηταν κανονικές τραπεζικές πιστώσεις, οι οποίες μάλιστα είχαν αρχίσει να εξοφλούνται μερικώς κατά τη διάρκεια του Πολέμου. Όταν όμως τελείωσε ο Πόλεμος και ανακινήσαμε το ζήτημα των πιστώσεων αυτών, συναντήσαμε άρνηση".

Αυτά για την ιστορία του ζητήματος του κατοχικού δανείου, που έχει πολλές πτυχές, μυστικές και φανερές.

Είναι σαφές ότι το σημερινό Ελληνικό πρόβλημα είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο για να το διασυνδέσουμε απλά και μόνο με το ζήτημα της επιστροφής του κατοχικού δανείου, αλλά επίσης σαφές είναι ότι όσοι μιλάνε για τους τεμπέληδες απατεώνες της Ευρώπης, θα πρέπει να το σκέφτονται λιγάκι περισσότερο, σε σχέση με τα όσα οι ίδιοι έχουν κάνει και δεν έχουν επ' ουδενί παραγραφεί.

Και κάτι τελευταίο. Μια παράκληση στα ΜΜΕ. Δεν έχουμε ανάγκη των συμβουλών νεοφιλελεύθερων του Γερμανικού κοινοβουλίου, που τυχαίνει να έχουν ελληνική καταγωγή αλλά προ πολλού έχουν διαλέξει πατρίδα. Η Ελλάδα είχε πολλούς Έλληνες της διασποράς, βουλευτές και γερουσιαστές σε ξένα κοινοβούλια και γερουσίες. Η πλειονότητα προσπάθησε να βοηθήσει την Ελλάδα, έχοντας βέβαια κατά νου ότι η θέση τους απαιτούσε την προάσπιση των συμφερόντων των κρατών που αντιπροσώπευαν. Ήταν απόλυτα κατανοητό αυτό και πολλούς τίμησε η Ελλάδα για τις προσπάθειές τους. Υπήρχαν και υπάρχουν και οι άλλοι, που απλά θέλουν ν' αποδείξουν στη νέα πατρίδα τους πόσο υπεράνω της καταγωγής τους βρίσκονται. Ε, αυτούς εμείς εδώ στη ψωροκώσταινα δεν χρειάζεται να τους προβάλλουμε και κάθε τόσο να βγαίνουν και να μας κραδαίνουν τη βέργα της τιμωρίας που μας χρειάζεται σαν να 'ναι παλαιοί δημοδιδάσκαλοι. Προτιμούμε τον Αλμούνια και το Ρεν να το κάνουν. Ας μας απαλλάξουν λοιπόν τα ΜΜΕ από την παρουσία των ελληνικής καταγωγής θαυμαστών του Μέττερνιχ.