Τελικά για μας τους Έλληνες, η σημασία των Ευρωεκλογών έγκειται είτε στο να ψηφίσουμε για να φύγει ο Τσίπρας και οι συν αυτώ είτε για να μην έρθει ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ. Το διακύβευμα των Ευρωεκλογών, που μας παρουσιάζεται, είναι τι διαφορά θα έχουν οι δυο αντίπαλοι για να δούμε αν θα πάμε τον Ιούνιο ή τον Οκτώβριο σε Εθνικές εκλογές.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να έχουν τη σημασία τους αλλά το αντικείμενο των Ευρωεκλογών είναι αυτό; Το τι και ποιους θα στείλουμε ως αντιπροσωπεία σε μια Ευρώπη, από την οποία εξαρτόμαστε σχεδόν ολοκληρωτικά, είναι δευτερεύον; Το ποιος θα ηγείται της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενδιαφέρει τόσο δευτερευόντως; Έστω ελάχιστα ενημερωνόμαστε για θέματα, που βρίσκονται σε διαχείριση στις Βρυξέλλες;
Το ένα μεγάλο Ελληνικό κόμμα λέει μόνον ποιον δεν θα υποστηρίξει και όχι ποιον θα υποστηρίξει (το κρατάει για έκπληξη ή δεν το ξέρουν ούτε οι ίδιοι ή δεν συμφωνούν μεταξύ τους;) το δε άλλο υποστηρίζει αυτούς, που ηγούνται στο χάλι της Ευρώπης των τελευταίων δεκαετιών. Δεν μας ενδιαφέρει; Ήθελα να κάνω μια ερώτηση σε αυτό το σημείο της ένταξης των Ελληνικών κομμάτων σαν συνιστώσες των κομμάτων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι απαράδεκτο να βάζουν την ιδεολογική συγγένεια και την ανάγκη συναίνεσης στα πλαίσια αυτών των Ευρωπαϊκών κομματικών οργανισμών πάνω από τα συμφέροντα της Πατρίδας. Και νομίζω ότι πολλές φορές το κάνουν ή δεν έχουν την πυγμή και τη διάθεση να αντιπαρατεθούν.
Βλέποντας δημοσκοπήσεις για την πρόθεση ψήφου σχετικά με τους υποψηφίους Ευρωβουλευτές του ενός από τα δυο μεγάλα κόμματα (υποθέτω ότι παρόμοια ισχύουν και για το άλλο) απογοητεύτηκα πλήρως από τη συνεχιζόμενη τάση μας να ψηφίζουμε πρόσωπα με βάση κριτήρια life-style και χωρίς να το ψάχνουμε καθόλου. Αλλά και τι να ψάξουμε όταν έχουμε απαξιώσει τις εκλογικές διαδικασίες συσσωρεύοντας μαζί, Δημοτικές, Περιφερειακές και Ευρωπαϊκές εκλογές; Να πηγαίνει σαν πρόβατο ο ψηφοφόρος στις κάλπες. Ούτε καν τους κάπως άξιους από κάθε κόμμα ή συνδυασμό να μην μπορεί να βρει.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να έχουν τη σημασία τους αλλά το αντικείμενο των Ευρωεκλογών είναι αυτό; Το τι και ποιους θα στείλουμε ως αντιπροσωπεία σε μια Ευρώπη, από την οποία εξαρτόμαστε σχεδόν ολοκληρωτικά, είναι δευτερεύον; Το ποιος θα ηγείται της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενδιαφέρει τόσο δευτερευόντως; Έστω ελάχιστα ενημερωνόμαστε για θέματα, που βρίσκονται σε διαχείριση στις Βρυξέλλες;
Το ένα μεγάλο Ελληνικό κόμμα λέει μόνον ποιον δεν θα υποστηρίξει και όχι ποιον θα υποστηρίξει (το κρατάει για έκπληξη ή δεν το ξέρουν ούτε οι ίδιοι ή δεν συμφωνούν μεταξύ τους;) το δε άλλο υποστηρίζει αυτούς, που ηγούνται στο χάλι της Ευρώπης των τελευταίων δεκαετιών. Δεν μας ενδιαφέρει; Ήθελα να κάνω μια ερώτηση σε αυτό το σημείο της ένταξης των Ελληνικών κομμάτων σαν συνιστώσες των κομμάτων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι απαράδεκτο να βάζουν την ιδεολογική συγγένεια και την ανάγκη συναίνεσης στα πλαίσια αυτών των Ευρωπαϊκών κομματικών οργανισμών πάνω από τα συμφέροντα της Πατρίδας. Και νομίζω ότι πολλές φορές το κάνουν ή δεν έχουν την πυγμή και τη διάθεση να αντιπαρατεθούν.
Βλέποντας δημοσκοπήσεις για την πρόθεση ψήφου σχετικά με τους υποψηφίους Ευρωβουλευτές του ενός από τα δυο μεγάλα κόμματα (υποθέτω ότι παρόμοια ισχύουν και για το άλλο) απογοητεύτηκα πλήρως από τη συνεχιζόμενη τάση μας να ψηφίζουμε πρόσωπα με βάση κριτήρια life-style και χωρίς να το ψάχνουμε καθόλου. Αλλά και τι να ψάξουμε όταν έχουμε απαξιώσει τις εκλογικές διαδικασίες συσσωρεύοντας μαζί, Δημοτικές, Περιφερειακές και Ευρωπαϊκές εκλογές; Να πηγαίνει σαν πρόβατο ο ψηφοφόρος στις κάλπες. Ούτε καν τους κάπως άξιους από κάθε κόμμα ή συνδυασμό να μην μπορεί να βρει.
