Πανιώνιοι σχολιασμοί

Διαβάζω τελευταία και μετά το δανεισμό Εστογιανόφ στους πιο official διαδικτυακούς κυανέρυθρους τόπους ενδιαφέροντα σχόλια με σημαντικά επιχειρήματα τα οποία πραγματικά είναι άξια σχολιασμού και κουβέντας:

• "Είναι αδικαιολόγητο να κατακρίνουμε το δανεισμό Εστογιανόφ σαν κίνηση απαλλαγής της ΠΑΕ από το συμβόλαιο του δεδομένου ότι τέτοια μεγάλα συμβόλαια είναι εξοντωτικά στη συγκεκριμένη συγκυρία και με βάση το νέο φορολογικό νόμο".

Έτσι είναι και συμφωνώ. Υπάρχουν όμως κάποια σημεία που χρειάζονται περαιτέρω επεξηγήσεις. Δεν ήταν μόνο του Εστογιανόφ το συμβόλαιο μεγάλο. Σε κοντινό επίπεδο κυμαίνεται το συμβόλαιο Μπάλαμπαν, ο οποίος κατά διαστήματα πέρυσι δεν έδειξε και το καλύτερο πρόσωπο και η πλειοψηφία των οπαδών της ομάδας δεν τον πάει. Έγινε λοιπόν επιλογή μεταξύ των δύο παικτών, ο Μπάλαμπαν δεν συναινεί στη μετακίνησή του, δεν υπάρχει ενδιαφέρον για δανεισμό του ενώ υπήρχε του Λόλο; Έγινε πρόταση στους παίκτες για μείωση συμβολαίου; Μήπως τη δέχτηκε ο Μπάλαμπαν και όχι ο Εστογιανόφ;
Θεωρώ ότι αν δεν γίνουν γνωστά κάποια σχετικά με τα παραπάνω σημεία, δεν μπορεί κάποιος να θεωρεί αδικαιολόγητη την όποια μουρμούρα για το δανεισμό Εστογιανόφ, μόνο με το επιχείρημα του μεγάλου συμβολαίου. Και έρχεται να προστεθεί και το φημολογούμενο ενδιαφέρον για το "συνταξιούχο" Παβόν των 800.000 Ευρώ σε όλα τούτα. Αν είναι αληθινό αυτό το ενδιαφέρον, δίκαια δεν μπορεί να ρωτάει κάποιος, "εδώ υπάρχουν λεφτά και εκεί όχι;".

• "Περιμένετε να δείτε και μετά κρίνετε".

Κανένας δεν πήρε κανένα κεφάλι με την μικρομουρμούρα και τη ψιλογκρίνια. Το μυαλό είναι για να σκέφτεται και το στόμα για να μιλάει με βάση ότι βλέπουν τα μάτια μας. Και πριν και κατά τη διάρκεια θα σχολιάζουμε και προφανώς η τελική κρίση θα είναι βάση αποτελεσμάτων, αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα, είναι ροπή προς τη λογοκρισία.

• "Πολλές φορές πρέπει να κάνεις δυο βήματα πίσω για να κάνεις το άλμα μπροστά".

Σωστό αρκεί να μη βρίσκεται στα δυο βήματα πίσω ο γκρεμός. Καλό είναι να πάρουμε φόρα και για να την πάρουμε χρειάζεται σίγουρα η σύνεση, ο ορθολογισμός και οΙ ΦΡΟΝΙΜΕΣ κινήσεις. Τονίζω το ΦΡΟΝΙΜΕΣ γιατί όσο μη φρόνιμο είναι να κάνεις ουτοπικές υπερβάσεις και να απλώνεις τα χέρια σου ως εκεί που δεν φτάνεις, τόσο μη φρόνιμο είναι το να κάνεις περικοπές, που εισάγουν μη μελετημένα ρίσκα και κινδύνους, τα οποία πιθανόν να μην είσαι σε θέση ν' αντιμετωπίσεις.

• "Δείτε τι έπαθε το μπάσκετ και διδαχθείτε".

Πολύ ορθόν και δεν αντιλέγει ουδείς. Απλά στο μπάσκετ ο ανταγωνισμός των μικρομεσαίων είναι σχετικά χαμηλός και κάποιος μπορεί να πάρει αυστηρά μέτρας λιτότητας και να χαμηλώσει το μπάτζετ χωρίς να κινδυνεύσει πιθανότατα αγωνιστικά. Αυτό το λέγαμε για το μπάσκετ πέρυσι, ότι δεν είχε έννοια να κυνηγάμε το να βγούμε φερ' ειπείν όγδοοι και όχι ένατοι ή δέκατοι και για ένα τέτοιο στόχο να χρεωθούμε άσχημα. Ίσως στο ποδόσφαιρο, στο επίπεδο της Super League, δεν είναι οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τόσο εύκολες, που να αντιστοιχίζουμε πλήρως τις δυο περιπτώσεις. Και εν πάση περιπτώσει ισχύουν όλα τα όσα ανέφερα παραπάνω, δηλαδή κανείς δεν ζητάει υπερβάσεις και τίτλους και ακριβές μεταγραφές και στολίδια και κορδέλες, απλά συζητάμε για ένα σχετικά αξιοπρεπές ρόστερ με κάλυψη έστω των μισών ουσιωδών κενών, που υπήρχαν τα τελευταία δυο χρόνια και με ένα ορθολογικό μίγμα εμπειρίας και νεανικής ορμής.

• "Εμείς είμαστε ο Πανιώνιος και οι παίκτες και προπονητές είναι προσωρινοί, έρχονται και φεύγουν".

Να διορθώσω ότι εμείς οι φίλοι της ομάδας είμαστε ο Πανιώνιος, όχι η ΠΑΕ Πανιώνιος, που είναι η φέρουσα εταιρία με συμφέροντα και επιχειρηματικές επιδώξεις (πολύ καλώς).
Όντως οι παίκτες και οι προπονητές είναι προσωρινά εργαλεία της ομάδας, όσο και αν συνδεόμαστε με κάποιους απ' αυτούς (και οι ίδιοι μερικές φορές συνδέονται με παντοτινούς συναισθηματικούς δεσμούς με την ομάδα, ακόμα και όταν φεύγουν απ' αυτήν).
Το συγκεκριμένο επιχείρημα ανάτασης ηθικού για όσους στανοχωρήθηκαν από την αποχώρηση Εστογιανόφ προφανώς στέκει, απλά για τη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που πειράζει είναι ότι φαίνεται να υπήρξε παρασκήνιο, που υποβαθμίζει τη νοημοσύνη του κόσμου. Ξεκινάει από τα τέλη Μαΐου με την προσπάθεια να δανεισθεί/πωληθεί ο Εστογιανόφ στην Κύπρο. Εμφανίζεται να κάνει δηλώσεις ο Εστογιανόφ ότι δεν βλέπει την ώρα και τη στιγμή να επιστρέψει στην ομάδα και να παίξει. Επιστρέφει και υποτίθεται αρχίζει προετοιμασία σύμφωνα με τα δημοσιεύματα. Βγαίνει η ανακοίνωση για το ενδιαφέρον της Πενιαρόλ ενώ ήδη ο Εστογιανόφ βρίσκεται στο Μοντεβιδέο, με βάση Ουρουγουανά δημοσιεύματα και προπονείται με την Πενιαρόλ. Ο προπονητής δεν τον έχει ακόμα δει για να υπάρχει η τεχνική άποψη αν τον έχει ανάγκη (εκ των υστέρων βέβαια έκανε δηλώσεις, βασισμένες σε λόγους επαγγελματικής δεοντολογίας).
Και είναι σαφές ότι ο συγκεκριμένος παίκτης πέρα από τα αγωνιστικά, ήταν ένας από τους λίγους πόλους έλξης που είχε η ομάδα κυρίως προς τους μικρούς της φίλους, όπως και να το κάνουμε.


Και υπομονή πρέπει να έχουμε και ψυχραιμία, δε γεννάται λόγος. Απλά όσοι τα συνιστούν, ας έχουν υπόψη τους ότι κανείς δεν έχασε από την κριτική που του γινόταν, ιδίως όταν είχε τη σωφροσύνη να διυλίζει το ότι ακούγεται και να κρατάει ότι πιθανόν είναι χρήσιμο. Αντιθέτως πολλοί έχασαν από την κολακεία, που υπήρχε γύρω τους. Το καλύτερο πιστεύω ότι είναι να ακούγονται απόψεις, να μη γινόμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως και αν είναι δυνατόν τις γνώμες αυτές να τις λέμε χωρίς εμπάθεια και χωρίς να θεωρούμε ότι είμαστε οι φορείς της μιας και μοναδικής αλήθειας. Και όσοι έχουν το βαρύ ρόλο των υπευθύνων, ας έχουν και αυτιά ευήκοα. Οι παρωπίδες και οι ωτοασπίδες ως μέσο προστασίας για την εκτέλεση άνευ αλλαγών, των πλάνων και των σχεδιασμών είναι εργαλεία, που χρησιμοποιούν όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους αλάνθαστους. Αλλά "ουδείς άσφαλτος" (κατά Lady Angela) σε αυτή τη ρημαδοζωή...