Δύσκολο εκτός έδρας Πανιώνιο Σάββατο

Στο ποδόσφαιρο, η έξοδος στη Λαμία, συνοδεύεται με τη συνεχιζόμενη απουσία Κότνικ στην οποία έρχεται να προστεθεί και αυτή του τραυματισμένου στο φιλικό με την Κ19, Καμαρά (αναμένεται πίσω σε 10 μέρες). Επανέρχεται αλλά όχι μάλλον σαν βασικός, ο Σαραμαντάς. Η Λαμία είχε δυσκολέψει τα μέγιστα τον Πανιώνιο στον Α γύρο και είναι σε περίοδο σχετικής φόρμας. Ως συνήθως χρειάζεται προσοχή στην αχίλλειο πτέρνα που λέγεται άμυνα. Αν πάρουμε θετικό αποτέλεσμα, πλησιάζουμε πολύ στο στόχο της παραμονής.

Στο μπάσκετ, ο Πανιώνιος δοκιμάζεται στη Ρόδο με τον Κολοσσό, με τον οποίο έχει τον κοινό στόχο της σωτηρίας. Τον Κολοσσό σε αναδιοργάνωση και με καλό προπονητή. Το ματς είναι δύσκολο και ο Κολοσσός ουσιαστικά παίζει τα ρέστα του. Αν νικήσουμε, θα πλησιάσουμε πολύ κοντά στη σωτηρία.

Δύσκολο Σάββατο. Να δούμε.

Ο στυλοβάτης

Βλέποντας την Εθνική, καταλαβαίνει κανείς πόσο ο Πανιώνιος της κρίσης και της αναγκαστικής ευκαιρίας, που έδωσε σε νέους Έλληνες παίκτες, έγινε εν τέλει ο στυλοβάτης και του σύγχρονου Ελληνικού ποδοσφαίρου. Συγχαρητήρια στο Δημήτρη Κολοβό για το υπέροχο γκολ της ισοφάρισης και σε όλους αυτούς τους ποδοσφαιριστές, που παίζουν στην Εθνική και φόρεσαν τη φανέλα του Ιστορικού (και σε όλους βέβαια για την καλή εμφάνιση χθες μετά το 20' και το θετικό αποτέλεσμα). 

Μήπως θα πρέπει σήμερα, 25 Μαρτίου, να στρέψουμε τη σκέψη μας πέρα από τη γιορτή, στις λεπτομέρειες της ιστορίας του 21 και στις διδαχές της

Πιστεύω ότι 198 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης του 21, μεγαλύτερη αξία έχει πια να μάθουμε επιτέλους όχι από τους αγώνες και τις θυσίες αλλά από τις σκοτεινές στιγμές της. Μαύρα σημεία της Ιστορίας, που επαναλήφθηκαν και καθ' όλη τη διάρκεια του Νέου Ελληνικού κράτους. Να μάθουμε τα αποτελέσματα της φιλαρχίας. Να διδαχθούμε από τα δάνεια της Επανάστασης, που φαγώθηκαν σε εμφύλιους για τα οφίτσια. Να δούμε ότι άλλοι πολεμούσαν και άλλοι νέμονταν εξουσίες και χρήματα και συνωμοτούσαν με βάση συμφέροντα ξένων. Να σκεφθούμε ότι όλα αυτά τα ελαττώματα, επαναλήφθηκαν πολλάκις στου ρου του χρόνου ως σήμερα και έφεραν την Ελλάδα στη μίζερη σημερινή της κατάσταση. Αλλά και σχεδόν ποτέ, δεν την άφησαν να υπάρξει σαν ένα σύγχρονο και οργανωμένο κράτος των πολιτών της και για τους πολίτες της. Αντί θριάμβων και παρελάσεων και μεγαλόστομων ομιλιών, ας κάτσουμε να δούμε τα τόσα ελαττώματα, που διαχρονικά μας κάνουν έρμαια ξένων συμφερόντων και ανθρώπων, που μόνον τον εαυτό τους και τις φράξιές τους βάζουν σε προτεραιότητα και όχι την κοινωνία. Ας σκεφθούμε αν ακόμα και σήμερα αυτό το κράτος που ξεκίνησε το 21, είναι κράτος που φροντίζει ή παιδεύει τους πολίτες του και αν οι πολίτες ενός τέτοιου κράτους μπορούν να βάλουν σε προτεραιότητα το κοινωνικό καλό ή να αγωνίζονται για πάρτη τους αντί περί Πάτρις. Ας διδαχθούμε από Κωλέττηδες, Ορλάνδους, Κουντουριώτηδες και τις πράξεις τους για να μπορέσουμε μετά να διδαχθούμε από πράξεις ανώτερες, αυταπάρνησης και αυτοθυσίας, Διάκων και Ζαλόγγων.