Διαβάζοντας ότι στην υπό το ΔΝΤ Λεττονία, το Συνταγματικό Δικαστήριο έθεσε εκτός νομιμότητας, ως αντισυνταγνατικά, πολλά μέτρα που επέβαλλε η Διεθνής Επιστασία στη χώρα, αναρωτιέμαι στη δική μας περίπτωση τι νομικά υπερισχύει, το Μνημόνιο ή το Ελληνικό Σύνταγμα;
Επίσης αναρωτιέμαι αν η ανεξαρτησία, που επέδειξε, η Ανώτατη Δικαιοσύνη της Λεττονίας, είναι εφικτή στην Ελλάδα, των παραδικαστικών κυκλωμάτων και του κουκουλώματος σκανδάλων. Είναι σίγουρο ότι και στη Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι αξιοπρεπέστατοι και με επαγγελματική συνείδηση σε όλους τους τομείς και σ' αυτόν της δικαιοσύνης, που είναι λειτούργημα και πάνω από λειτούργημα, η τρίτη εξουσία και από τους πυλώνες της Δημοκρατίας. Μόνο που στην Ελλάδα της ύστερης Μεταπολίτευσης, ουκ ολίγες φορές έχουμε ζήσει την διαπλοκή των εξουσίων ν' αντικαθιστά την απαραίτητη ανεξαρτησία τους. Μόνο που στη σύγχρονη Ελλάδα έχει φανεί ότι η αλλοτρίωση του συστήματος έχει δυστυχώς ξεπεράσει τα άτομα και τις προσωπικές τους καλοπροαίρετες προθέσεις. Τι μπορεί να ισχύει στην Μετα-μεταπολιτευτική Ελλάδα της Τρόικα, θα μας το δείξει ο χρόνος.
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Απαντήσεις που καθυστερούν και μπορεί να πληγώσουν πιο πολύ την ήδη πολύπαθη ΚΑΕ
Επειδή κάποιοι βαρέθηκαν να περιμένουν να πληρωθούν (Έλντερ, βλέπε SPORT24) και απειλούν με προσφυγές στη FIBA τον Πανιώνιο (λες και έχει λίγα προβλήματα με τιμωρίες που θ' αντιμετωπίσει από την αρχή της σεζόν), μήπως θα είχε την ευαρέσκεια ο κος Λιανός να επισπεύσει την απάντηση του, αν θα συμβάλλει του χρόνου ή όχι, γιατί σε αντίθετη περίπτωση ίσως χρειάζεται να κινητοποιηθεί ο απλός Πανιώνιος κόσμος (οι άνθρωποι, όχι η εφημερίδα, αν και η συμβολή του εντύπου μπορεί να είναι αναγκαία), όσο μπορεί, μήπως και κάνει κάτι για να γλυτώσει απ' τα χειρότερα. Αν δεν μπορεί να συμβάλλει ο κος Λιανός, όσο και να τρενάρει την απάντησή του μάλλον κακό κάνει παρά καλό. Ίσως υπάρχει η δικαιολογία ότι περιμένει και τη συνδρομή και άλλων, που είναι απαραίτητη στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε. Αλλά αν είναι αυτός ο λόγος, ίσως κάποιες περιπτώσεις σαν του Έλντερ, θα μπορούσε πιο άμεσα να βοηθήσει να τις ξεπεράσουμε χωρίς άλλες πληγές, που επιτείνουν την κατρακύλα και δυσκολεύουν τις όποιες άλλες δυνατότητες συμμετοχών στην ΚΑΕ. Ναι, θα μου πουν ότι έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε και θα 'χουν δίκιο. Δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να "χορέψω" ατομικά όπως και άλλοι που αγαπούν αυτή την ομάδα, αλλά αν δεν μπορούν οι "χορευτές" σ' αυτή τη φάση να σύρουν το χορό, ίσως το κοινό τους κάτι να μπορεί να κάνει. Όσο για τον Έλντερ, άντε να πληρωθεί ο άνθρωπος και να πάει από κει που ήρθε. Δεν πρόσφερε ούτε τα μισά απ' όσα ήλπιζαν να προσφέρει όσοι τον έφεραν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μείνει απλήρωτος. Απλά μάλλον πρέπει να προσέχουμε καλύτερα ποιούς φέρνουμε και τι συμφωνούμε να τους πληρώσουμε, γιατί πέρυσι παράγινε η αστοχία μας (ο νεαρός Αμερικάνος φορ, ο Τσικιτισβίλι, ο Ευθύμοφ, ο Μπορόβνιακ, όλοι δημιούργησαν πρόβλημα και δεν πρόσφεραν τίποτα και από την άλλη στοίχισαν στην κακόπαθη ΚΑΕ).
Ιδανικές συνθήκες για τη Σφαγή των Αμνών
Αυξάνουμε το ποσοστό των απολύσεων επί του εργατικού δυναμικού από 2% σε 4% ή 5%. Δίνουμε τις αποζημιώσεις σε 6 μηνιαίες δόσεις. Μειώνουμε τις αποζημιώσεις όλων με βάση, όχι τον πραγματικό μισθό τους, αλλά το μισθό εργατοτεχνίτη, που θεωρούμε σαν μέσο μισθό στη νέα τάξη πραγμάτων. Δεν υπογράφονται νέες συλλογικές συμβάσεις, οπότε ο κατώτερος μισθός ή ημερομίσθιο δεν προστατεύεται πια και καθορίζεται μόνο από ατομικές συμβάσεις. Η ανεργία αυξάνει τη ζήτηση εργασίας και συμπιέζει τους μισθούς. Έτσι θα διαμορφωθεί το εργασιακό περιβάλλον της νέας εποχής, που οι σχεδιαστές του ευελπιστούν ν' ανεβάσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της χώρας. Για να επιβιώσει μια τέτοια κατάσταση πρέπει να συνοδεύεται από την πτώση των τιμών, αν μη τι άλλο των βασικών προϊόντων διαβίωσης. Ειδάλλως δεν θα μπορούν να επιβιώσουν οι άνθρωποι στους οποίους το πλάνο έχει σχεδιαστεί για να εφαρμοστεί. Ο σχεδιασμός όμως προβλέπει παράλληλα βαριά φορολογία με αυξήσεις του ΦΠΑ και αυτών των ειδών και με δεδομένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προϊόντων, που καταναλώνονται στη χώρα, είναι εισαγόμενα, δεν αναμένεται να αλαφρώσει η κατάσταση για τους εργαζόμενους με ουσιαστικές μειώσεις τιμών καταναλωτή.
Οι προοπτικές είναι δυσοίωνες για τον απλό εργαζόμενο. Είναι σίγουρο ότι δεν έχουμε δει τίποτε ακόμα, δεν έχουμε συναντήσει τις χειρότερες κακοτοπιές και δεν έχουμε διαβεί τα δύσβατα μονοπάτια ούτε κατά διάνοια. Είναι όμως λυπηρό το γεγονός ότι το μέλλον που σχεδιάζεται δεν λαμβάνει υπ' όψη του τις περισσότερες από τις παραμέτρους, που και η κοινή λογική ακόμα και όχι κάποια τεχνοκρατική γνώση βάθους, δείχνει ότι το πλάνο χωλαίνει και δεν γίνεται να οδηγηθεί σε επιτυχή εκτέλεση, παρά μόνο σε καταρράκωση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, που για να διασωθεί, θα έχει σαν μόνη διέξοδο τη μετανάστευση. Ήδη τα ΜΜΕ με εκτενή ρεπορτάζ (πχ Βλέπε ΝΕΑ του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, με συνεντεύξεις Ελλήνων εργαζομένων του εξωτερικού) μας προετοιμάζουν γι' αυτή την εναλλακτική λύση.
Άλλωστε τα ίδια συμβαίνουν εκτενώς σε χώρες ακόμα και της Ευρωζώνης με σχετικά όμοια προβλήματα και μέτρα με τα δικά μας (βλέπε Ιρλανδία), που το εργατικό δυναμικό τους τις εγκαταλείπει. Άλλωστε αυτή τη λύση ακολούθησαν οι Έλληνες και στο παρελθόν για να επιβιώσουν όταν η χώρα τους δεν μπορούσε να τους θρέψει. Άλλωστε ποιος μπορεί να προτιμήσει την ανεργία, με επιδόματα που δεν θα φθάνουν ούτε για διατροφή και την απέλπιδα αναζήτηση εργασίας και την εξαθλίωση από την ελπίδα της ξενητιάς, που με τις όποιες δυσκολίες της θα φαντάζει σύντομα παράδεισος μπροστά στην μετα-μεταπολιτευτική Ελλάδα;
Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Τζαβελολογία (συνέχεια)
Από exedrasports.gr:
"Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η ΑΕΚ πρόσφερε στον Πανιώνιο ένα ποσό κοντά στα 800.000 ευρώ για την απόκτηση του Γιώργου Τζαβέλλα, ωστόσο ο Πανιώνιος φέρεται να ζητεί 1,2-1,3 εκατ. ευρώ και το ζήτημα έμεινε εκεί. Μάλιστα, οι Κυανέρυθροι είναι σε προχωρημένες επαφές με την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης, από την οποία πιστεύουν ότι θα πάρουν τα χρήματα που ζητούν.
Γι' αυτό η Ενωση εξετάζει πλέον άλλες τέσσερις περιπτώσεις παικτών, τις οποίες «δουλεύει» παράλληλα τις τελευταίες μέρες".
Κοίτα πως αλλάζει η ειδησεογραφία. Αλλιώς τη νύχτα τ' αφήνεις και αλλιώς σε βρίσκει η μέρα...
Και όλοι χαρούμενοι. Και ενδιαφέρον και προσφορές για Τζαβέλα που ικανοποιεί τον Πανιώνιο και κινητικότητα η ΑΕΚ που ικανοποιεί τους οπαδούς της και οι δημοσιογράφοι θέματα. ΟΛΑ ΚΑΛΑ.
ΥΓ: Ο κος Τσακίρης ξεκαθάρισε τα περί Τζαβέλα και υπευθυνότητας των χειρισμών των πωλήσεων (και άλλα και μπράβο για τις δηλώσεις για τα επεισόδια και την ανάγκη σωστών σχέσεων Πανιωνίου και της πόλης της Ν. Σμύρνης), στη σημερινή του συνέντευξη στο NOVASport-FM (δείτε σχετική ανταπόκριση του SPORT24).
Μια παρατήρηση μόνο. Διείδα στη συνέντευξη μια τάση παράπονου για απόδοση άδικων κατηγοριών στον κο Κιντή εκ μέρους όσων έκαναν σχετική κριτική επί του θέματος. "Εμένα να κατηγορήσουν και όχι τον κο Κιντή...", λέει ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Πανιώνιος.
Θα είχε δίκιο αν υπήρχε διαφάνεια αρμοδιοτήτων τέτοια ώστε να ήταν σαφές ποιός έχει αναλάβει τι. Επίσης οι περισσότερες κριτικές που διάβασα δεν κατηγορούν ευθέως τον κο Κιντή ή εν πάση περιπτώσει η όποια κατηγορία είναι υποθετική, βασζόμενη στο "εφόσον ο κος Κιντής κάνει τις διαπραγματεύσεις". Τέλος θα ήταν καλό, όπως αναρωτιέται και ο ίδιος ο κος Τσακίρης, να ψάξει λίγο μήπως η πηγή της διαρροής δεν είναι από την πλευρά της ΑΕΚ ή μόνο από την πλευρά της ΑΕΚ, αφού η αρχική είδηση ανέφερε και επιβεβαιώσεις από την πλευρά του Πανιωνίου. Συνεπώς δεν υπάρχουν τόσο φιλοκατήγοροι στην περίπτωση αυτή, όσο διαδοσίες διαφόρων συμφερόντων και διαφόρων χρωμάτων. Από την άλλη αν ήταν απλός φίλαθλος του Πανιωνίου ο κος Τσακίρης, χωρίς βαθιά γνώση των γεγονότων, τι άραγε συναισθήματα θα του δημιουργούσε η συγκεκριμένη είδηση, όπως δημοσιεύτηκε στον Τύπο; Να σημειώσουμε ότι τα emails και τα ταχυδρομικά περιστέρια, μεταφέρουν ειδήσεις και δεν της δημιουργούν ή ανασκευάζουν.
"Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η ΑΕΚ πρόσφερε στον Πανιώνιο ένα ποσό κοντά στα 800.000 ευρώ για την απόκτηση του Γιώργου Τζαβέλλα, ωστόσο ο Πανιώνιος φέρεται να ζητεί 1,2-1,3 εκατ. ευρώ και το ζήτημα έμεινε εκεί. Μάλιστα, οι Κυανέρυθροι είναι σε προχωρημένες επαφές με την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης, από την οποία πιστεύουν ότι θα πάρουν τα χρήματα που ζητούν.
Γι' αυτό η Ενωση εξετάζει πλέον άλλες τέσσερις περιπτώσεις παικτών, τις οποίες «δουλεύει» παράλληλα τις τελευταίες μέρες".
Κοίτα πως αλλάζει η ειδησεογραφία. Αλλιώς τη νύχτα τ' αφήνεις και αλλιώς σε βρίσκει η μέρα...
Και όλοι χαρούμενοι. Και ενδιαφέρον και προσφορές για Τζαβέλα που ικανοποιεί τον Πανιώνιο και κινητικότητα η ΑΕΚ που ικανοποιεί τους οπαδούς της και οι δημοσιογράφοι θέματα. ΟΛΑ ΚΑΛΑ.
ΥΓ: Ο κος Τσακίρης ξεκαθάρισε τα περί Τζαβέλα και υπευθυνότητας των χειρισμών των πωλήσεων (και άλλα και μπράβο για τις δηλώσεις για τα επεισόδια και την ανάγκη σωστών σχέσεων Πανιωνίου και της πόλης της Ν. Σμύρνης), στη σημερινή του συνέντευξη στο NOVASport-FM (δείτε σχετική ανταπόκριση του SPORT24).
Μια παρατήρηση μόνο. Διείδα στη συνέντευξη μια τάση παράπονου για απόδοση άδικων κατηγοριών στον κο Κιντή εκ μέρους όσων έκαναν σχετική κριτική επί του θέματος. "Εμένα να κατηγορήσουν και όχι τον κο Κιντή...", λέει ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Πανιώνιος.
Θα είχε δίκιο αν υπήρχε διαφάνεια αρμοδιοτήτων τέτοια ώστε να ήταν σαφές ποιός έχει αναλάβει τι. Επίσης οι περισσότερες κριτικές που διάβασα δεν κατηγορούν ευθέως τον κο Κιντή ή εν πάση περιπτώσει η όποια κατηγορία είναι υποθετική, βασζόμενη στο "εφόσον ο κος Κιντής κάνει τις διαπραγματεύσεις". Τέλος θα ήταν καλό, όπως αναρωτιέται και ο ίδιος ο κος Τσακίρης, να ψάξει λίγο μήπως η πηγή της διαρροής δεν είναι από την πλευρά της ΑΕΚ ή μόνο από την πλευρά της ΑΕΚ, αφού η αρχική είδηση ανέφερε και επιβεβαιώσεις από την πλευρά του Πανιωνίου. Συνεπώς δεν υπάρχουν τόσο φιλοκατήγοροι στην περίπτωση αυτή, όσο διαδοσίες διαφόρων συμφερόντων και διαφόρων χρωμάτων. Από την άλλη αν ήταν απλός φίλαθλος του Πανιωνίου ο κος Τσακίρης, χωρίς βαθιά γνώση των γεγονότων, τι άραγε συναισθήματα θα του δημιουργούσε η συγκεκριμένη είδηση, όπως δημοσιεύτηκε στον Τύπο; Να σημειώσουμε ότι τα emails και τα ταχυδρομικά περιστέρια, μεταφέρουν ειδήσεις και δεν της δημιουργούν ή ανασκευάζουν.
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
Ο πωλών επί πιστώσει
Με πραγματική απορία διαβάζουμε (sentragoal.gr) για τις "προχωρημένες" συνομιλίες ΑΕΚ και Πανιωνίου για την παραχώρηση του Τζαβέλα. Στα Κυανέρυθρα Νέα μάλιστα αναφέρεται ποσό στο ήμισυ της ρήτρας του 1.5 εκατ. Ευρώ του παίκτη!!!!
Αλλά ακόμα και έτσι να μην είναι, έχει η ΑΕΚ αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι του Πανιωνίου για Τζιμπούρ και Μάκο; Είναι φερέγγυος αγοραστής για να του εκχωρήσουμε ένα ακόμα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου, τον πρόσφατα ανακηρυχθέντα σε κορυφαίο παίκτη του Πανιωνίου για τη σεζόν που πέρασε;
Έβαλα στην ανάρτησή μου αυτή, μια εικόνα, που όταν ήμουνα παιδί, δέσποζε σε όλα τα μπακάλικα, μανάβικα, φούρνους και μικρομάγαζα, που στέναζαν από τα φέσια, όσων γράφονταν στο τεφτέρι για να πληρώσουν του Αγίου Ποτέ. Ας προσέξει ο κος Τσακίρης γιατί στην εικόνα του επί πιστώσει πωλόντα δεν θα είναι ο σημερινός διαπραγματευτής τέτοιων πωλήσεων αλλά ο ίδιος δυστυχώς.
Και ελπίζουμε τα σενάρια που διαβάζουμε να μην αληθεύουν γιατί αν αληθεύουν, δικαίως και συντόμως πολλοί θα απευθύνουν το σλόγκαν της γνωστής διαφήμισης στους διαπραγματευτές:
ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ. ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ.
"Χορηγίες"
Μετά την κατάθεση του κου Μαντέλη στην εξεταστική επιτροπή για τη Siemens γεννάται πλεόν το θέμα να ξεχωρίσουμε τι εστί χορηγία, τι μίζα και τι δωροδοκία.
Θεωρώ πάντως ότι η χορηγία είναι κάτι που γίνεται ΦΑΝΕΡΑ και ο χορηγός αποσκοπεί στο να ακουστεί το όνομα του και να τονιστεί η συνεισφορά του στο να γίνει κάτι καλό και δημοφιλές. Προφανώς δεν έχουμε τέτοιες περιπτώσεις στην πολιτική. Δεν θέλω να γενικεύσω την περίπτωση στους πολιτικούς συλλήβδην αλλά θεωρώ από την άλλη ότι και ο κος Μαντέλης ή ο κος Τσουκάτος δεν είναι οι μόνες περιπτώσεις του χώρου (πχ παλαιότερα κάτι για αγορές "κουπονιών" της ΝΔ από τον κο Αλαφούζο νομίζω, επλανάτο στον αέρα).
Σίγουρα, πάντως τέτοιες χορηγίες, πολύ θα τις ήθελαν οι οικονομικά χειμαζόμενες ποδοσφαιρικές ΠΑΕ. Αλλά δύσκολα μπορούν να προσφέρουν στους "χορηγούς" ότι κάποιοι πολιτικοί.
Θεωρώ πάντως ότι η χορηγία είναι κάτι που γίνεται ΦΑΝΕΡΑ και ο χορηγός αποσκοπεί στο να ακουστεί το όνομα του και να τονιστεί η συνεισφορά του στο να γίνει κάτι καλό και δημοφιλές. Προφανώς δεν έχουμε τέτοιες περιπτώσεις στην πολιτική. Δεν θέλω να γενικεύσω την περίπτωση στους πολιτικούς συλλήβδην αλλά θεωρώ από την άλλη ότι και ο κος Μαντέλης ή ο κος Τσουκάτος δεν είναι οι μόνες περιπτώσεις του χώρου (πχ παλαιότερα κάτι για αγορές "κουπονιών" της ΝΔ από τον κο Αλαφούζο νομίζω, επλανάτο στον αέρα).
Σίγουρα, πάντως τέτοιες χορηγίες, πολύ θα τις ήθελαν οι οικονομικά χειμαζόμενες ποδοσφαιρικές ΠΑΕ. Αλλά δύσκολα μπορούν να προσφέρουν στους "χορηγούς" ότι κάποιοι πολιτικοί.
Ικανή και αναγκαία συνθήκη για ν' αγωνιστείς στην Εθνική
Έχουμε δει πολλές φορές το έργο στο παρελθόν. Παίκτες ομάδων, όπως ο Πανιώνιος, καλούνται στην Εθνική από τον ομοσπονδιακό προπονητή, αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία ν' αγωνιστούν ωσότου μεταγραφούν σε ομάδα ΠΟΚ ή άντε ΠΑΟΚ ή στο εξωτερικό. Το σενάριο αυτό έχει παιχτεί και πρόσφατα με Σπυρόπουλο και Μάκο, που καλούνταν μεν αλλά έπαιξαν μόνο όταν πήραν μεταγραφή σε ΠΑΟ και ΑΕΚ αντίστοιχα. Μάλιστα ο Μάκος είναι στην Εθνική για το Μουντιάλ αν και σαφώς εφέτος στην ΑΕΚ, έχει κατώτερη απόδοση απ' αυτή που είχε πέρυσι στον Πανιώνιο.
Μετά το χθεσινό φιλικό αγώνα της Εθνικής με τη Β. Κορέα, πιστεύω ότι το έργο θα το ξαναδούμε και με την περίπτωση Τζαβέλα.
Η λογική ότι ο παίκτης "μεστώνει" στη "μεγάλη" ομάδα και αποκτά εμπειρίες για να γίνει διεθνής, μάλλον καταντάει αστεία, αν αναλογιστούμε το πόσο γρήγορα "ωριμάζουν" αυτοί οι παίκτες με το που παίρνουν τη μεταγραφή.
Αλλά ... ο προπονητής ... ξέρει καλύτερα. Σίγουρα ξέρει καλύτερα, αρκεί να στηρίζει τις αποφάσεις του και τις επιλογές του αποκλειστικά στην τεχνική γνώση των πραγμάτων.
Καλή τύχη στην Εθνική και στους παίκτες και στην προετοιμασία και στο Μουντιάλ.
Μετά το χθεσινό φιλικό αγώνα της Εθνικής με τη Β. Κορέα, πιστεύω ότι το έργο θα το ξαναδούμε και με την περίπτωση Τζαβέλα.
Η λογική ότι ο παίκτης "μεστώνει" στη "μεγάλη" ομάδα και αποκτά εμπειρίες για να γίνει διεθνής, μάλλον καταντάει αστεία, αν αναλογιστούμε το πόσο γρήγορα "ωριμάζουν" αυτοί οι παίκτες με το που παίρνουν τη μεταγραφή.
Αλλά ... ο προπονητής ... ξέρει καλύτερα. Σίγουρα ξέρει καλύτερα, αρκεί να στηρίζει τις αποφάσεις του και τις επιλογές του αποκλειστικά στην τεχνική γνώση των πραγμάτων.
Καλή τύχη στην Εθνική και στους παίκτες και στην προετοιμασία και στο Μουντιάλ.
"Πολιτιστικές" δραστηριότητες
Από in.gr:
"Επεισόδια μεταξύ 50 οπαδών του Παναθηναϊκού και του Πανιωνίου σημειώθηκαν στις 9:45 το βράδυ Της Τρίτης στην πλατεία της Νέας Σμύρνης.
Σύμφωνα με την Αστυνομία οπαδοί του Παναθηναϊκού που έφθασαν εκεί με περίπου 20 δίκυκλα επιτέθηκαν σε μπουτίκ του Πανιωνίου και συνεπλάκησαν με οπαδούς της ομάδας της Νέας Σμύρνης που βρίσκονταν εκεί.
Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων δύο άτομα τραυματίστηκαν ελαφρά και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
Οι συμπλεκόμενοι προξένησαν ζημιές με βόμβες μολότοφ στο υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας, σε οκτώ σταθμευμένα αυτοκίνητα, τρεις μοτοσικλέτες, ενώ έβαλαν φωτιές σε κάδους απορριμμάτων.
Στον τόπο της συμπλοκής έφθασαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Όπως έγινε γνωστό πραγματοποιήθηκαν δύο συλλήψεις και τρεις προσαγωγές".
Τα γνωστά "κολλέγια" των "ψυχασθενών" έδρασαν και πάλι. Μήπως ο τρόπος δράσης κάποιων παραπέμπει και σε αντίστοιχα τραγικά πρόσφατα γεγονότα (βλέπε Marfin κλπ); Μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια και όσοι κρύβονται πίσω από αυτά τα κολλέγια; Εκτός και αν περιμένουμε και άλλους νεκρούς. Εκτός και αν τα έχουμε ανάγκη τούτα τα "κολλέγια".
"Επεισόδια μεταξύ 50 οπαδών του Παναθηναϊκού και του Πανιωνίου σημειώθηκαν στις 9:45 το βράδυ Της Τρίτης στην πλατεία της Νέας Σμύρνης.
Σύμφωνα με την Αστυνομία οπαδοί του Παναθηναϊκού που έφθασαν εκεί με περίπου 20 δίκυκλα επιτέθηκαν σε μπουτίκ του Πανιωνίου και συνεπλάκησαν με οπαδούς της ομάδας της Νέας Σμύρνης που βρίσκονταν εκεί.
Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων δύο άτομα τραυματίστηκαν ελαφρά και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
Οι συμπλεκόμενοι προξένησαν ζημιές με βόμβες μολότοφ στο υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας, σε οκτώ σταθμευμένα αυτοκίνητα, τρεις μοτοσικλέτες, ενώ έβαλαν φωτιές σε κάδους απορριμμάτων.
Στον τόπο της συμπλοκής έφθασαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Όπως έγινε γνωστό πραγματοποιήθηκαν δύο συλλήψεις και τρεις προσαγωγές".
Τα γνωστά "κολλέγια" των "ψυχασθενών" έδρασαν και πάλι. Μήπως ο τρόπος δράσης κάποιων παραπέμπει και σε αντίστοιχα τραγικά πρόσφατα γεγονότα (βλέπε Marfin κλπ); Μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια και όσοι κρύβονται πίσω από αυτά τα κολλέγια; Εκτός και αν περιμένουμε και άλλους νεκρούς. Εκτός και αν τα έχουμε ανάγκη τούτα τα "κολλέγια".
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
Ασφαλιστικό
Περαιτέρω μέτρα για το ασφαλιστικό ανήγγειλε πομποδώς μέσω ΜΜΕ ο αρμόδιος Υπουργός κος Λοβέρδος, ως απαιτούμενα από την Τρόικα.
Αντιγράφω από in.gr:
"...η «τρόικα» ζητεί την άμεση εφαρμογή των αλλαγών στο Ασφαλιστικό από το 2015 και όχι το 2018.
Επίσης, ζητεί να δίνεται πλήρης σύνταξη στα 40 χρόνια εργασίας και να επιβάλλεται ποινή 6% ετησίως για τους εργαζόμενους που συνταξιοδοτούνται πρόωρα (πριν τα 65)
Ακόμα, πιέζει για τη μείωση των ασφαλιστικών ταμείων σε τρία (ΙΚΑ, αυταπασχολούμενοι και αγρότες), χωρίς εξαιρέσεις για μηχανικούς, δημοσιογράφους κ.ά.
Όπως είπε ο κ. Λοβέρδος, η «τρόικα» ζητεί ακόμα μείωση συντάξεων για διαζευγμένες και άγαμες κόρες δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και των συντάξεων χηρείας".
Είναι σαφές ότι η πορεία δανεισμού της χώρας θα απαιτήσει κλιμάκωση των επαχθών μέτρων, αν και επίσης σαφές είναι ότι δεν είναι τα πάντα επαχθή και άδικα. Κάποια στρέφονται και εναντίον στρεβλώσεων, που υπήρχαν στην Ελλάδα και που ήταν σε ισχύ πέρα από τη λογική και την πραγματικότητα.
Το ασφαλιστικό δυστυχώς, ομολογείται από παντού, ότι είναι θύμα αυτών των στρεβλώσεων, όπως είναι και θύμα και άλλων δεινών, της κακοδιαχείρισης, της εισφοροδιαφυγής, της σπατάλης και της υποκλοπής των πόρων των ταμείων και εν τέλει και της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα.
Το ασφαλιστικό σύστημα φαντάζει σαν ένας αραμπάς, που προσπαθούμε να τον κρατήσουμε σε κυκλοφορία σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.
Κατα τη γνώμη μου, ένα βασικό θέμα είναι ότι θα πρέπει να διαχωριστεί το συνταξιοδοτικό από τις κοινωνικές υπηρεσίες υγείας. Οι ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες θα πρέπει να φύγουν από τα ταμεία και να υπαχθούν σε ενιαίο κοινό φορέα στα πλαίσια του ΕΣΥ, όπου θα πρέπει να υπαχθούν και τα ιατρεία του ΙΚΑ κλπ. Οι εισφορές υγείας των εργαζομένων θα είναι προφανώς ανάλογες του εισοδήματός των και με ενιαία κλίμακα για όλους. Την πρόταση αυτή την είχα εκφράσει και πολύ παλαιότερα και είδα σήμερα να την εκφράζει πάνω κάτω και ο ΛΑΟΣ με την προσθήκη της χρηματοδότησης του ιατροφαρμακευτικού συστήματος από ένα ποσοστό του τζίρου. Παλαιότερα είχα εκφράσει απόψη επανόδου στο προ του ΕΣΥ καθεστώς, όπου τα δημόσια νοσοκομεία θα πρόσφεραν υπηρεσίες, περαιτέρω του επιπέδου που θα προδιαγράφει το σύστημα υγείας επί πληρωμή, δηλαδή χρήματα, που σήμερα πληρώνονται μαύρα, να είναι στη διαφάνεια και νόμιμα και να μπάινουν στον κορβανά του συτήματος και να συμβάλλουν έτσι οι πιο πλούσιοι στην περίθαλψη των πιο αδυνάτων.
Τα όποια ταμεία εν τέλει απομείνουν, θ' ασχολούνται με το συνταξιοδοτικό κομμάτι και μόνο.
Πιστεύω ότι αν μη τι άλλο, ίσως έτσι δεν θα διασπαθίζονται και οι εισφορές υγείας και θα πηγαίνουν για τον σκοπό για τον οποίο δίνονται και ίσως επέλθει και κάποιος ορθολογισμός μέσα στον κοινό φορέα, παρά στον κυκεώνα των ταμείων. Φαντάζει και παράταιρο να λες ότι έχεις ΕΣΥ από τη μια και από την άλλη και η διαχείριση αλλά και η άσκηση διαφόρων επιπέδων πράξεων που αφορούν την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών υγείας, να παραμένει διάσπαρτη σε ένα κάρο φορείς. Δεν νομίζω ότι αυτή είναι η πρακτική που ακολουθείται και στις χώρες πρωτοπόρους των κρατικών συστημάτων υγείας.
Δεν λύνεται βέβαια το οικονομικό κομμάτι και τα προβλήματα με τη χρηματοδότηση του συστήματος. Υπάρχουν πάντως πάρα πολλές μελέτες, που δείχνουν ότι ούτε και η άνοδος των ορίων ηλικίας πρόκειται να λύσει το πρόβλημα. Βέβαια οι μελέτες αυτές δεν λάμβαναν υπ' όψη τους πιθανότατα, τη σημαντική ύφεση, που θα υπάρξει και τις απολύσεις με χαμηλές αποζημιώσεις, που επιζητούν οι κοινωνικοί εταίροι και προσπαθούν να τις βάλουν μέσω Τρόικα στο τραπέζι των μέτρων. Οι απολύσεις μεγάλων σε ηλικία εργαζομένων, θα τους στείλουν στη μακροχρόνια ανεργία και στην αδυναμία συνταξιοδότησης ή στη συνταξιοδότηση με το ηλικιακό όριο αλλά με σημαντικά μειωμένη σύνταξη. Από την άλλη, οι νέοι λόγω ύφεσης θα βρίσκουν δύσκολα δουλειά και θα μπαίνουν καθυστερημένα στον εργασιακό βίο και πιθανότα με σημαντικές περιόδους ανεργίας. Και αυτοί μόνο σε σύνταξη μειωμένη στο ηλικιακό όριο μπορούν να ελπίζουν.
Κατά συνέπεια, υπάρχει διάχυτη η αντίληψη ότι τα μέτρα πάνε να λύσουν το συνταξιοδοτικό μέσα από την εργασιακή εξαθλίωση του κόσμου. Το ζήτημα είναι αν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Ναι, μπορούμε να λέμε να φέρουν όσα έφαγαν από τα ταμεία πίσω και να πατάξουμε την εισφοροδιαφυγή. Ναι, πρέπει να γίνουν, όσο μπορούν να γίνουν, αυτά, αλλά ίσως δεν φτάνουν πια και ίσως δεν μπορούν να γίνουν τόσο γρήγορα όσο χρειάζεται, όταν έχουμε τον κρατικό μηχανισμό ξεχαρβαλωμένο. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη φάση θα περίμενα να δω τις διάφορες μελέτες των ειδικών και των εργατολόγων της ΓΣΕΕ να δίνουν κάποιες εναλλακτικές προτάσεις, αλλά όσο τουλάχιστον μπορώ να παρακολουθήσω το ζήτημα, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο να συμβαίνει ή και αν συμβαίνει είναι άτονο και ελάχιστα δημοσιοποιούμενο.
Αντιγράφω από in.gr:
"...η «τρόικα» ζητεί την άμεση εφαρμογή των αλλαγών στο Ασφαλιστικό από το 2015 και όχι το 2018.
Επίσης, ζητεί να δίνεται πλήρης σύνταξη στα 40 χρόνια εργασίας και να επιβάλλεται ποινή 6% ετησίως για τους εργαζόμενους που συνταξιοδοτούνται πρόωρα (πριν τα 65)
Ακόμα, πιέζει για τη μείωση των ασφαλιστικών ταμείων σε τρία (ΙΚΑ, αυταπασχολούμενοι και αγρότες), χωρίς εξαιρέσεις για μηχανικούς, δημοσιογράφους κ.ά.
Όπως είπε ο κ. Λοβέρδος, η «τρόικα» ζητεί ακόμα μείωση συντάξεων για διαζευγμένες και άγαμες κόρες δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και των συντάξεων χηρείας".
Είναι σαφές ότι η πορεία δανεισμού της χώρας θα απαιτήσει κλιμάκωση των επαχθών μέτρων, αν και επίσης σαφές είναι ότι δεν είναι τα πάντα επαχθή και άδικα. Κάποια στρέφονται και εναντίον στρεβλώσεων, που υπήρχαν στην Ελλάδα και που ήταν σε ισχύ πέρα από τη λογική και την πραγματικότητα.
Το ασφαλιστικό δυστυχώς, ομολογείται από παντού, ότι είναι θύμα αυτών των στρεβλώσεων, όπως είναι και θύμα και άλλων δεινών, της κακοδιαχείρισης, της εισφοροδιαφυγής, της σπατάλης και της υποκλοπής των πόρων των ταμείων και εν τέλει και της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα.
Το ασφαλιστικό σύστημα φαντάζει σαν ένας αραμπάς, που προσπαθούμε να τον κρατήσουμε σε κυκλοφορία σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.
Κατα τη γνώμη μου, ένα βασικό θέμα είναι ότι θα πρέπει να διαχωριστεί το συνταξιοδοτικό από τις κοινωνικές υπηρεσίες υγείας. Οι ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες θα πρέπει να φύγουν από τα ταμεία και να υπαχθούν σε ενιαίο κοινό φορέα στα πλαίσια του ΕΣΥ, όπου θα πρέπει να υπαχθούν και τα ιατρεία του ΙΚΑ κλπ. Οι εισφορές υγείας των εργαζομένων θα είναι προφανώς ανάλογες του εισοδήματός των και με ενιαία κλίμακα για όλους. Την πρόταση αυτή την είχα εκφράσει και πολύ παλαιότερα και είδα σήμερα να την εκφράζει πάνω κάτω και ο ΛΑΟΣ με την προσθήκη της χρηματοδότησης του ιατροφαρμακευτικού συστήματος από ένα ποσοστό του τζίρου. Παλαιότερα είχα εκφράσει απόψη επανόδου στο προ του ΕΣΥ καθεστώς, όπου τα δημόσια νοσοκομεία θα πρόσφεραν υπηρεσίες, περαιτέρω του επιπέδου που θα προδιαγράφει το σύστημα υγείας επί πληρωμή, δηλαδή χρήματα, που σήμερα πληρώνονται μαύρα, να είναι στη διαφάνεια και νόμιμα και να μπάινουν στον κορβανά του συτήματος και να συμβάλλουν έτσι οι πιο πλούσιοι στην περίθαλψη των πιο αδυνάτων.
Τα όποια ταμεία εν τέλει απομείνουν, θ' ασχολούνται με το συνταξιοδοτικό κομμάτι και μόνο.
Πιστεύω ότι αν μη τι άλλο, ίσως έτσι δεν θα διασπαθίζονται και οι εισφορές υγείας και θα πηγαίνουν για τον σκοπό για τον οποίο δίνονται και ίσως επέλθει και κάποιος ορθολογισμός μέσα στον κοινό φορέα, παρά στον κυκεώνα των ταμείων. Φαντάζει και παράταιρο να λες ότι έχεις ΕΣΥ από τη μια και από την άλλη και η διαχείριση αλλά και η άσκηση διαφόρων επιπέδων πράξεων που αφορούν την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών υγείας, να παραμένει διάσπαρτη σε ένα κάρο φορείς. Δεν νομίζω ότι αυτή είναι η πρακτική που ακολουθείται και στις χώρες πρωτοπόρους των κρατικών συστημάτων υγείας.
Δεν λύνεται βέβαια το οικονομικό κομμάτι και τα προβλήματα με τη χρηματοδότηση του συστήματος. Υπάρχουν πάντως πάρα πολλές μελέτες, που δείχνουν ότι ούτε και η άνοδος των ορίων ηλικίας πρόκειται να λύσει το πρόβλημα. Βέβαια οι μελέτες αυτές δεν λάμβαναν υπ' όψη τους πιθανότατα, τη σημαντική ύφεση, που θα υπάρξει και τις απολύσεις με χαμηλές αποζημιώσεις, που επιζητούν οι κοινωνικοί εταίροι και προσπαθούν να τις βάλουν μέσω Τρόικα στο τραπέζι των μέτρων. Οι απολύσεις μεγάλων σε ηλικία εργαζομένων, θα τους στείλουν στη μακροχρόνια ανεργία και στην αδυναμία συνταξιοδότησης ή στη συνταξιοδότηση με το ηλικιακό όριο αλλά με σημαντικά μειωμένη σύνταξη. Από την άλλη, οι νέοι λόγω ύφεσης θα βρίσκουν δύσκολα δουλειά και θα μπαίνουν καθυστερημένα στον εργασιακό βίο και πιθανότα με σημαντικές περιόδους ανεργίας. Και αυτοί μόνο σε σύνταξη μειωμένη στο ηλικιακό όριο μπορούν να ελπίζουν.
Κατά συνέπεια, υπάρχει διάχυτη η αντίληψη ότι τα μέτρα πάνε να λύσουν το συνταξιοδοτικό μέσα από την εργασιακή εξαθλίωση του κόσμου. Το ζήτημα είναι αν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Ναι, μπορούμε να λέμε να φέρουν όσα έφαγαν από τα ταμεία πίσω και να πατάξουμε την εισφοροδιαφυγή. Ναι, πρέπει να γίνουν, όσο μπορούν να γίνουν, αυτά, αλλά ίσως δεν φτάνουν πια και ίσως δεν μπορούν να γίνουν τόσο γρήγορα όσο χρειάζεται, όταν έχουμε τον κρατικό μηχανισμό ξεχαρβαλωμένο. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη φάση θα περίμενα να δω τις διάφορες μελέτες των ειδικών και των εργατολόγων της ΓΣΕΕ να δίνουν κάποιες εναλλακτικές προτάσεις, αλλά όσο τουλάχιστον μπορώ να παρακολουθήσω το ζήτημα, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο να συμβαίνει ή και αν συμβαίνει είναι άτονο και ελάχιστα δημοσιοποιούμενο.
Προτάσεις για ουσιαστικότερη συνεταιριστική αντίληψη στη διαχείριση της Super League
Η ΠΑΕ Πανιώνιος καλεί κατ' ουσίαν σήμερα τη Super League να πάρει την πορεία της ουσιαστικότερης συνεταιριστικής κατεύθυνσης, δημοσιοποιώντας συγκεκριμένες προτάσεις για την από κοινού διαχείριση αεροπορικών εισιτηρίων, ταξιδιών, ξενοδοχείων, προμηθειών και για την από κοινού εύρεση εναλλακτικών πηγών εσόδων, πέραν από την ήδη διατυπωθείσα πρόταση για την εν συνόλω ανάληψη της αστυνόμευσης του πρωταθλήματος.
Η αλήθεια είναι ότι η Super League είναι μια ένωση που αν και διαφορετικής φύσης, κατά βάση μοιάζει αρκετά με την Ευρωπαϊκή Ένωση... Είναι μια ένωση ομάδων, όπου δυο τρεις είναι αρκετά πλούσιες και οι υπόλοιπες με πολύ μικρότερους προϋπολογισμούς. Οι δυο-τρεις "ισχυροί" έχουν μεγάλη λαϊκή βάση εκτός από οικονομική ισχύ και αυτά τα ερείσματα, τους δίνουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν λίγο-πολύ τις απόψεις τους στην ένωση. Ίσως ο παραλληλισμός είναι ακραίος αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ισχυροί έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα να περνούν τις απόψεις τους, παρ' όλες τις δικλείδες ασφαλείας, αρνησικυρίες κλπ, απλά γιατί είναι οι "ισχυροί" και εκ φύσεως έχουν μεγαλύτερα δικαιώματα στην κρατική κοινότητα (ναι, έχουν ίσως και μεγαλύτερες υποχρεώσεις, αν θέλουμε να είμαστε κάπως δίκαιοι στην εκτίμησή μας).
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση απέδειξε ότι στα δύσκολα δείχνει μια χαλαρότητα, δυσκαμψία και αδυναμία γρήγορων αντιδράσεων, με αποτέλεσμα να ακολουθεί τις εξελίξεις και με πολύ μικρή συχνότητα να παίρνει έγκαιρες αποφάσεις και μέτρα.
Η επιχειρούμενη αντιστοίχισή της με τον μικρόκοσμο της Ελληνικής ποδοσφαιρικής κοινότητας, μάλλον φανερώνει και εδώ ομοιότητα, αφού δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι η Super League έχει επιτυχίες σε θέματα όπως η καταστολή της βίας, η διαιτησία, η κοινή αντιμετώπιση ζητημάτων προαγωγής του Ελληνικού ποδοσφαίρου, ακόμα και ως προς τη σωστή και από κοινού διαφήμιση και εξασφάλιση του προϊόντος της, του Ελληνικού πρωταθλήματος.
Πάνω απ' όλα τη διακρίνει μια σχετική χαλαρότητα των σχέσεων μεταξύ των μελών της, που με δυσκολία κάποιος θα την χαρακτήριζε σαν μια κοινότητα που με σχετική ομοθυμία προωθεί τα κοινά της συμφέροντα. Περισσότερο θα την θεωρούσε μια αναγκαστική συγκατοίκηση, στηριγμένη κυριώτερα στην εξασφάλιση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων (όπου και κει ακόμα δεν υπήρξε πλήρης συνάφεια στο παρελθόν).
Με βάση την όποια ορθότητα της παραπάνω εκτίμησης, θεωρώ ότι οι προτάσεις του Πανιωνίου, αν συναποφασισθούν, θα συνδράμουν στην αναγκαία σύσφιξη της Super League, μέσα στην οικονομική κρίση και ύφεση, που εκτός άλλων, απειλεί και εκείνη καίρια και άμεσα. Και στις μέρες μας, όπως δείχνουν τα πράγματα (Πράσινοι Τιτανικοί, Ερυθρόλευκη Παρακμή, Κιτρινόμαυρη Υπερχρέωση), τα μεγάλα ψάρια έχουν μικρύνει αρκετά και έχουν ανάγκη την αγαστή συμβίωση με τα μικρότερα.
Η αλήθεια είναι ότι η Super League είναι μια ένωση που αν και διαφορετικής φύσης, κατά βάση μοιάζει αρκετά με την Ευρωπαϊκή Ένωση... Είναι μια ένωση ομάδων, όπου δυο τρεις είναι αρκετά πλούσιες και οι υπόλοιπες με πολύ μικρότερους προϋπολογισμούς. Οι δυο-τρεις "ισχυροί" έχουν μεγάλη λαϊκή βάση εκτός από οικονομική ισχύ και αυτά τα ερείσματα, τους δίνουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν λίγο-πολύ τις απόψεις τους στην ένωση. Ίσως ο παραλληλισμός είναι ακραίος αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ισχυροί έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα να περνούν τις απόψεις τους, παρ' όλες τις δικλείδες ασφαλείας, αρνησικυρίες κλπ, απλά γιατί είναι οι "ισχυροί" και εκ φύσεως έχουν μεγαλύτερα δικαιώματα στην κρατική κοινότητα (ναι, έχουν ίσως και μεγαλύτερες υποχρεώσεις, αν θέλουμε να είμαστε κάπως δίκαιοι στην εκτίμησή μας).
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση απέδειξε ότι στα δύσκολα δείχνει μια χαλαρότητα, δυσκαμψία και αδυναμία γρήγορων αντιδράσεων, με αποτέλεσμα να ακολουθεί τις εξελίξεις και με πολύ μικρή συχνότητα να παίρνει έγκαιρες αποφάσεις και μέτρα.
Η επιχειρούμενη αντιστοίχισή της με τον μικρόκοσμο της Ελληνικής ποδοσφαιρικής κοινότητας, μάλλον φανερώνει και εδώ ομοιότητα, αφού δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι η Super League έχει επιτυχίες σε θέματα όπως η καταστολή της βίας, η διαιτησία, η κοινή αντιμετώπιση ζητημάτων προαγωγής του Ελληνικού ποδοσφαίρου, ακόμα και ως προς τη σωστή και από κοινού διαφήμιση και εξασφάλιση του προϊόντος της, του Ελληνικού πρωταθλήματος.
Πάνω απ' όλα τη διακρίνει μια σχετική χαλαρότητα των σχέσεων μεταξύ των μελών της, που με δυσκολία κάποιος θα την χαρακτήριζε σαν μια κοινότητα που με σχετική ομοθυμία προωθεί τα κοινά της συμφέροντα. Περισσότερο θα την θεωρούσε μια αναγκαστική συγκατοίκηση, στηριγμένη κυριώτερα στην εξασφάλιση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων (όπου και κει ακόμα δεν υπήρξε πλήρης συνάφεια στο παρελθόν).
Με βάση την όποια ορθότητα της παραπάνω εκτίμησης, θεωρώ ότι οι προτάσεις του Πανιωνίου, αν συναποφασισθούν, θα συνδράμουν στην αναγκαία σύσφιξη της Super League, μέσα στην οικονομική κρίση και ύφεση, που εκτός άλλων, απειλεί και εκείνη καίρια και άμεσα. Και στις μέρες μας, όπως δείχνουν τα πράγματα (Πράσινοι Τιτανικοί, Ερυθρόλευκη Παρακμή, Κιτρινόμαυρη Υπερχρέωση), τα μεγάλα ψάρια έχουν μικρύνει αρκετά και έχουν ανάγκη την αγαστή συμβίωση με τα μικρότερα.
Περιβαλλοντική καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού - Πιθανά Αίτια
Μια ενδιαφέρουσα άποψη παρουσιάζεται στο video στη συνέντευξη. Αποκαλύπτεται ότι υπάρχει συσκευή (acoustic switch), η οποία έχει τη δυνατότητα να αποτρέπει τις συνέπειες τέτοιων καταστροφών. Η συσκευή κατόπιν αλλαγών της νομοθεσίας από τη διακυβέρνηση Μπους, δεν κρίνεται αναγκαία να χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ, ενώ θεωρείται απαραίτητη στην Ευρώπη.
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Ο αχταρμάς στο μπάσκετ συνεχίζεται...
Υποτίθεται ότι η συνάντηση Λιανού και ιθυνόντων της ΚΑΕ θα έδινε το έναυσμα για μια νέα αρχή. Αντί γι' αυτό, όπως διαβάζω στο sentragoal η θολούρα επεκτάθηκε. Κατ' αρχάς μόνο 2 από τα 5 μέλη της ΚΑΕ εμφανίστηκαν και ο κος Λιανός περίμενε απαρτία και ζήτησε συστράτευση. Τώρα κατά πόσο το τι θα αποφάσιζε ο κος Λιανός, το βάσιζε στην παρουσία ή μη ... του τέως Δημάρχου κου Κουτελάκη, με τους τόσους μπελάδες στο κεφάλι του και χωρίς την εξουσία που κατείχε παλιά, λίγο περίεργο φαίνεται. Το όλο σκηνικό φαντάζει σαν τη σκηνή όπου κάποιος φωνάζει στους γύρω του να τον "κρατήσουν" για να μην κάνει κάτι, ενώ παράλληλα ο ίδιος τους έχει ήδη αγκαλιάσει σφιχτά.
Η γύρω μας κατάσταση είναι δύσκολη και κανέναν δεν μπορείς να κατηγορήσεις γιατί δεν διακινδυνεύει οικονομικά με τη συμμετοχή του στην ΚΑΕ. Θεωρώ όμως ότι είναι σημαντικό αντί να ζούμε μέσα από υπεκφυγές, να πει ο καθένας από τους εμπλεκόμενους με πλήρη ειλικρίνεια χωρίς άσκοπες καθυστερήσεις, αν και ως που μπορεί να συμμετάσχει και από κει και μπρος να πορευτούμε με βάση τις όποιες δυνατότητές μας απαρέγκλιτα και με πλήρη συνέπεια, ξεκινώντας τις προσπάθειες ανάδειξης δυναμικού από την υποδομή του συλλόγου και προσπαθώντας να συνεργασθούμε με τεχνικούς που μπορούν να δουλέψουν και με νεαρά παιδιά και να δημιουργήσουν βάσεις.
Η γύρω μας κατάσταση είναι δύσκολη και κανέναν δεν μπορείς να κατηγορήσεις γιατί δεν διακινδυνεύει οικονομικά με τη συμμετοχή του στην ΚΑΕ. Θεωρώ όμως ότι είναι σημαντικό αντί να ζούμε μέσα από υπεκφυγές, να πει ο καθένας από τους εμπλεκόμενους με πλήρη ειλικρίνεια χωρίς άσκοπες καθυστερήσεις, αν και ως που μπορεί να συμμετάσχει και από κει και μπρος να πορευτούμε με βάση τις όποιες δυνατότητές μας απαρέγκλιτα και με πλήρη συνέπεια, ξεκινώντας τις προσπάθειες ανάδειξης δυναμικού από την υποδομή του συλλόγου και προσπαθώντας να συνεργασθούμε με τεχνικούς που μπορούν να δουλέψουν και με νεαρά παιδιά και να δημιουργήσουν βάσεις.
Οι "επάρατες" κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες, η "σωτήρια" Ευρωζώνη και οι αυθόρμητοι αναλυτές και σύμβουλοι.
Δεν είναι ν' απορεί κανείς με τη ερμηνεία της δημοσιονομικής κρίσης, που επιχειρείται διεθνώς με την ευκαιρία του Ελληνικού προβλήματος, το οποίο όμως αναδύεται επιδημικά και σε άλλες οικονομίες της Ευρώπης αλλά και στην Αμερική (μάλιστα στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γραφτεί πολλά άρθρα, που καλούν τους Αμερικανούς πολίτες να δουν το μέλλον της χώρας του, κοιτάζοντας το παρόν της Ελλάδας!).
Η ερμηνεία λοιπόν της δημοσιονομικής κρίσης ενοχοποιεί την Ταντάλεια προσπάθεια για παροχές κοινωνικών υπηρεσιών από τα κράτη, θεωρώντας την ως καταδικασμένη στην πράξη να μην μπορεί να υποστηριχθεί και να οδηγεί τις κρατικές οικονομίες σε τεράστιους δανεισμούς και ελλείμματα.
Αυτή είναι η όψη του θέματος, που ικανοποιεί τις τάσεις των υποστηρικτών της διαστροφής του καπιταλισμού, που κυριαρχεί σήμερα, ν' απενοχοποιήσουν τη διαστροφή τους. Δεν λέγεται συνήθως κουβέντα για την εκτροπή του τραπεζικού συστήματος από την εκμετάλλευση των αποταμιεύσεων για τη δημιουργία επενδύσεων προς την άμετρη κερδοσκοπία και τη δημιουργία διαφόρων ειδών από "φούσκες" και "τοξικά προϊόντα". Πολλούς βολεύει να παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν παράδειγμα, επιδιώκοντας να συρρικνώσουν, όπου και όπως μπορούν, τις κοινωνικές υπηρεσίες των κρατών, ξεχνώντας όμως ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε οικονομία αλλά παραοικονομία, ότι στην Ελλάδα των εκατομμυρίων φοροφυγάδων, οι κοινωνικές υπηρεσίες ήταν πνιγμένες στην αδιαφάνεια, τη διαπλοκή και τις κάθε λογής απατεωνιές.
Ένα άλλο ζήτημα που κατά κόρον συζητείται εδώ και μέρες είναι το πόσο κακό θα μας έκανε η επιστροφή στη δραχμή ή αν δεν ήμασταν στην Ευρωζώνη και είχαμε αυτή την κρίση, πόσο πιο άσχημα θα ήμασταν. Κατ' αρχάς δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα είχαμε τη σημερινή κρίση αν δεν ήμασταν στην Ευρωζώνη, τουλάχιστον την κρίση με τη μορφή που την αντιμετωπίζουμε στην παρούσα κατάσταση. Ναι, καταλαβαίνω ότι αν τώρα φύγουμε από το Ευρώ και το χρέος θα διογκωθεί και η ισοτιμία της νέας δραχμής θα είναι βαθιά καταβαραθρωμένη και άλλα από τα επιχειρήματα των καλών κυρίων, που έχουν την καλωσύνη να βγαίνουν κάθε μέρα στα ΜΜΕ για να μας ενημερώσουν και να μας συμβουλεύσουν (...και με προτίμηση ιδίως το ΣΚΑΙ...). Ναι, φαίνεται να 'ναι δυστυχώς μονόδρομος το να μπει κάποιο κράτος στην Ευρωζώνη και το πισωγύρισμα μοιάζει σαν δρόμος προς την κόλαση. Μια απλή όμως ερώτηση, που δεν απαντούν οι σύμβουλοι και αναλυτές, είναι το αν, όντας στην Ευρωζώνη, θα μπορέσουμε ποτέ να ισορροπήσουμε κάπως το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας και να φέρουμε κάποια χρήματα κάνοντας εξαγωγές. Τα παραδοσιακά προϊόντα της χώρας, προϊόντα που για πουληθούν, απαιτούν πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής και όχι σκληρό νόμισμα, είναι αδύνατον σχεδόν πλέον να δημιουργήσουν κάποιο σοβαρό πλεόνασμα εξαγωγών. Στην Ελλάδα πλεόν έχει μείνει μόνο ο Τουρισμός σαν πηγή εσόδων, που εκτός από την γενική ανοργανωσιά μας, υποφέρει και από την ακρίβεια που έχει προκαλέσει το Ευρώ στην εσωτερική ελληνική αγορά. Τι περιμένουμε λοιπόν να συμβεί στην Ελλάδα όντας στην Ευρωζώνη; Να δημιουργήσει ξαφνικά βαριά βιομηχανία με ανταγωνιστικά προϊόντα; Ίσως να βρεθεί πετρέλαιο και να γίνουν σεΐχηδες παρέα με τον κουμπάρο τον Ερντογάν...Ή πάλι να γίνουμε οι πρωτοπόροι των "πράσινων" τεχνολογιών εκ του μηδενός ... όταν ακόμα καίμε σκουπίδια σε χωματερές και πετάμε τα μπάζα στις ρεματιές και μολύνουμε λίμνες και ποτάμια με απόβλητα και βρωμιές. Το πιθανότερο σενάριο ίσως είναι να σηκωθούμε εμείς να φύγουμε από την Ελλάδα, όσοι μπορούμε, μετανάστες, για να έρθει έτσι χρήμα στη χώρα. Εν τω μεταξύ θα είμαστε περήφανα μέλη της Ευρωζώνης. Και η ζωή συνεχίζεται ή ας ελπίζουμε ότι θα 'ναι έτσι.
Η τελική ερώτηση προς όλους. Αν δεν ήμασταν στην Ευρωζώνη, σε μια παρόμοια κατάσταση, όπως αυτή που υπήρχε τον περασμένο Οκτώβριο, τι θα έκανε η κυβέρνηση άμεσα;
Υπάρχουν εν ζωή και με συγγενείς κάποια νυν κυβερνητικά στελέχη, τέως οικονομικοί τσάροι, που είχαν εφαρμόσει τη μέθοδο παλαιότερα και γνωρίζουν την απάντηση. Και σίγουρα δεν θα είχαμε καταλήξει εδώ που είμαστε τώρα.
"Βλέποντας όλα αυτά καταλαβαίνουμε γιατί επινοήθηκε το σχέδιο διάσωσης. Για να διασωθούν οι τράπεζες και ορισμένοι πλούσιοι Έλληνες"
[Καρλ Όττο Περλ, τέως Πρόεδρος Bundesbank. Από τον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ, Σάββατο 22-5-2010]
Η ερμηνεία λοιπόν της δημοσιονομικής κρίσης ενοχοποιεί την Ταντάλεια προσπάθεια για παροχές κοινωνικών υπηρεσιών από τα κράτη, θεωρώντας την ως καταδικασμένη στην πράξη να μην μπορεί να υποστηριχθεί και να οδηγεί τις κρατικές οικονομίες σε τεράστιους δανεισμούς και ελλείμματα.
Αυτή είναι η όψη του θέματος, που ικανοποιεί τις τάσεις των υποστηρικτών της διαστροφής του καπιταλισμού, που κυριαρχεί σήμερα, ν' απενοχοποιήσουν τη διαστροφή τους. Δεν λέγεται συνήθως κουβέντα για την εκτροπή του τραπεζικού συστήματος από την εκμετάλλευση των αποταμιεύσεων για τη δημιουργία επενδύσεων προς την άμετρη κερδοσκοπία και τη δημιουργία διαφόρων ειδών από "φούσκες" και "τοξικά προϊόντα". Πολλούς βολεύει να παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν παράδειγμα, επιδιώκοντας να συρρικνώσουν, όπου και όπως μπορούν, τις κοινωνικές υπηρεσίες των κρατών, ξεχνώντας όμως ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε οικονομία αλλά παραοικονομία, ότι στην Ελλάδα των εκατομμυρίων φοροφυγάδων, οι κοινωνικές υπηρεσίες ήταν πνιγμένες στην αδιαφάνεια, τη διαπλοκή και τις κάθε λογής απατεωνιές.
Ένα άλλο ζήτημα που κατά κόρον συζητείται εδώ και μέρες είναι το πόσο κακό θα μας έκανε η επιστροφή στη δραχμή ή αν δεν ήμασταν στην Ευρωζώνη και είχαμε αυτή την κρίση, πόσο πιο άσχημα θα ήμασταν. Κατ' αρχάς δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα είχαμε τη σημερινή κρίση αν δεν ήμασταν στην Ευρωζώνη, τουλάχιστον την κρίση με τη μορφή που την αντιμετωπίζουμε στην παρούσα κατάσταση. Ναι, καταλαβαίνω ότι αν τώρα φύγουμε από το Ευρώ και το χρέος θα διογκωθεί και η ισοτιμία της νέας δραχμής θα είναι βαθιά καταβαραθρωμένη και άλλα από τα επιχειρήματα των καλών κυρίων, που έχουν την καλωσύνη να βγαίνουν κάθε μέρα στα ΜΜΕ για να μας ενημερώσουν και να μας συμβουλεύσουν (...και με προτίμηση ιδίως το ΣΚΑΙ...). Ναι, φαίνεται να 'ναι δυστυχώς μονόδρομος το να μπει κάποιο κράτος στην Ευρωζώνη και το πισωγύρισμα μοιάζει σαν δρόμος προς την κόλαση. Μια απλή όμως ερώτηση, που δεν απαντούν οι σύμβουλοι και αναλυτές, είναι το αν, όντας στην Ευρωζώνη, θα μπορέσουμε ποτέ να ισορροπήσουμε κάπως το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας και να φέρουμε κάποια χρήματα κάνοντας εξαγωγές. Τα παραδοσιακά προϊόντα της χώρας, προϊόντα που για πουληθούν, απαιτούν πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής και όχι σκληρό νόμισμα, είναι αδύνατον σχεδόν πλέον να δημιουργήσουν κάποιο σοβαρό πλεόνασμα εξαγωγών. Στην Ελλάδα πλεόν έχει μείνει μόνο ο Τουρισμός σαν πηγή εσόδων, που εκτός από την γενική ανοργανωσιά μας, υποφέρει και από την ακρίβεια που έχει προκαλέσει το Ευρώ στην εσωτερική ελληνική αγορά. Τι περιμένουμε λοιπόν να συμβεί στην Ελλάδα όντας στην Ευρωζώνη; Να δημιουργήσει ξαφνικά βαριά βιομηχανία με ανταγωνιστικά προϊόντα; Ίσως να βρεθεί πετρέλαιο και να γίνουν σεΐχηδες παρέα με τον κουμπάρο τον Ερντογάν...Ή πάλι να γίνουμε οι πρωτοπόροι των "πράσινων" τεχνολογιών εκ του μηδενός ... όταν ακόμα καίμε σκουπίδια σε χωματερές και πετάμε τα μπάζα στις ρεματιές και μολύνουμε λίμνες και ποτάμια με απόβλητα και βρωμιές. Το πιθανότερο σενάριο ίσως είναι να σηκωθούμε εμείς να φύγουμε από την Ελλάδα, όσοι μπορούμε, μετανάστες, για να έρθει έτσι χρήμα στη χώρα. Εν τω μεταξύ θα είμαστε περήφανα μέλη της Ευρωζώνης. Και η ζωή συνεχίζεται ή ας ελπίζουμε ότι θα 'ναι έτσι.
Η τελική ερώτηση προς όλους. Αν δεν ήμασταν στην Ευρωζώνη, σε μια παρόμοια κατάσταση, όπως αυτή που υπήρχε τον περασμένο Οκτώβριο, τι θα έκανε η κυβέρνηση άμεσα;
Υπάρχουν εν ζωή και με συγγενείς κάποια νυν κυβερνητικά στελέχη, τέως οικονομικοί τσάροι, που είχαν εφαρμόσει τη μέθοδο παλαιότερα και γνωρίζουν την απάντηση. Και σίγουρα δεν θα είχαμε καταλήξει εδώ που είμαστε τώρα.
"Βλέποντας όλα αυτά καταλαβαίνουμε γιατί επινοήθηκε το σχέδιο διάσωσης. Για να διασωθούν οι τράπεζες και ορισμένοι πλούσιοι Έλληνες"
[Καρλ Όττο Περλ, τέως Πρόεδρος Bundesbank. Από τον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ, Σάββατο 22-5-2010]
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)