Στις 23 του Απριλίου έκλεισαν 5 χρόνια Μνημονίων. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να θυμηθούμε τι είχε προηγηθεί και μια τέτοια σελίδα γράφτηκε στο τηλεοπτικό debate του 2009:
Διαβάστε λοιπόν αυτό το απόσπασμα από το debate των εκλογών του 2009:
"Μ. ΧΟΥΚΛΗ: Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε. Σειρά σας να θέσετε το ερώτημα σε ποιον Πολιτικό Αρχηγό;
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Στον κ. Καραμανλή ότι πρώτα απ΄ όλα θα ήθελα μια απάντηση από την προηγούμενη ερώτηση γιατί δεν δέχθηκε την υποστήριξή μου στα θέματα διαφάνειας και αξιοκρατίας, αλλά εφόσον δε θέλει να το απαντήσει θέλω να τον ρωτήσω: Εμείς έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα για αύριο, το οποίο βασίζεται στα δικά σας νούμερα, στο δύσκολο σενάριο, στα δύσκολα και είναι εφικτό και είναι και ρεαλιστικό. Θέλω να μου πείτε αν αυτά τα νούμερα, αυτοί οι αριθμοί είναι πραγματικοί, αν είναι αληθινοί ή αν κρύβονται άλλοι αριθμοί τους οποίους εμείς θα ανακαλύψουμε.
Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Τους αριθμούς τους γνωρίζετε κ. Παπανδρέου, αλλά οι αριθμοί αυτοί και η κρίση την οποία όλοι βιώνουμε σε όλη την Ευρώπη, επιβάλλει να πάρουμε κάποιες αποφάσεις.
Ενώ λοιπόν γνωρίζετε τους αριθμούς, ενώ γνωρίζετε την πραγματικότητα, γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχετε άγνοια της πραγματικότητας, εκείνο που κάνετε έναντι των πολιτών είναι να τους παρουσιάζετε ένα νεφελώδες δήθεν πρόγραμμα, που σημαίνει ότι δεν έχετε σχέδιο, αλλά δε θέλετε και να παρουσιάσετε σχέδιο, αλλά με εύκολες υποσχέσεις περί παροχών να παραπλανήσετε τους πολίτες.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και αν αυτό είναι μια παραδοσιακή δήθεν συνταγή πολιτικής συμπεριφοράς, είναι εμπαιγμός ειδικά την ώρα της κρίσης. Αυτή την ώρα πρέπει να πάρουμε κάποιες δύσκολες αποφάσεις, πρέπει να συμμαζέψουμε τη δημόσια δαπάνη, πρέπει να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή, να νοικοκυρέψουμε τα του οίκου μας και αυτά δε γίνονται με τις δικές σας ακάλυπτες επιταγές περί 10 ή παραπάνω δισεκατομμυρίων μοιρασιών και παροχών σε μια τέτοια εποχή κρίσης.
'Αρα το διακύβευμα είναι: Είναι διατεθειμένοι οι πολίτες να δεχθούν μια υπεύθυνη πολιτική, που λέει ότι ναι, έχουμε μπροστά μας δύο δύσκολα χρόνια, αλλά πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις για να πάμε την οικονομία σε υγεία και τα δημόσια οικονομικά μας νοικοκυρεμένα, ή όχι;
"
Ο ένας λοιπόν ήξερε τα νούμερα και την κατάσταση σίγουρα από πρώτο χέρι και έβγαινε στο debate να δώσει ΨΕΥΤΙΚΑ ΝΟΥΜΕΡΑ. Και δεν τολμούσε να πει ότι φταίει Ο ΙΔΙΟΣ για το ότι έφθασαν τα νούμερα σε αυτό το επίπεδο και η χώρα σε αυτό το χάλι γιατί εφήρμοζε συστηματικά το "άσε το για αύριο" και ήταν ως την τελευταία στιγμή άτολμος και αναβλητικός. Και την τελευταία στιγμή είπε μέρος της αλήθειας απλά για να διευκολύνει την έξοδό του και να έχει το άλλοθι της κάποιας εσχάτης ειλικρίνειας, που όμως και εκείνη την εσχάτη ώρα καλύπτονταν με τα ψεύτικα νούμερα, που έδινε στον Ελληνικό λαό στο debate.
Θα πει κανείς πως συνέχιζε το ψέμα για να μην αποκαλυφθεί η κατάσταση στους ξένους και καταλήξουμε εκεί που καταλήξαμε. Μπορεί. Σε τίποτα όμως αυτό δεν τον απαλλάσει από τις ευθύνες του, ότι έφθασε η χώρα στην κατάντια που ακόμα ζούμε. Και είναι έντιμη πολιτική το να κινείσαι μέσα στο ψέμα και την απόκρυψη στοιχείων; Και μάλιστα στο ίδιο debate να απαντάς ότι δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου για θέματα διαφθοράς και διαφάνειας; Και διαβάστε πόσο ανερυθρίαστα αναφέρει ότι τούτη την ώρα πρέπει να πάρουν κάποιες δύσκολες αποφάσεις για νοικοκύρεμα... Το λέει, λες και δεν έχει ο ίδιος κυβερνήσει 5 χρόνια ως τότε...
Και αυτός (K.K) ήξερε ακόμα πως και ο άλλος (Γ.Π.), που υποκριτικά τον ρώταγε, ήξερε τα νούμερα τα πραγματικά, που τους είχε και στους δυο κοινοποιήσει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, αλλά παρ' όλα αυτά ερχότανε ενώπιον του λαού για τις επερχόμενες εκλογές με ένα ανεφάρμοστο πρόγραμμα παροχών, που δεν λάμβανε υπ' όψη την πραγματικότητα.
Και όλα αυτά σε ένα κυνήγι εξουσίας από τη μια πλευρά και σε μια προσπάθεια αβλαβούς δραπέτευσης από τις ευθύνες από την άλλη, που γίνονταν σε μια χώρα έτοιμη να καταρρεύσει.
Η Ιστορία διδάσκει και καλό είναι να ανατρέχουμε σε αυτήν γιατί δυστυχώς επαναλαμβάνεται, ιδίως στην Ελλάδα, που δεν μαθαίνουμε από όσα παθαίνουμε.
