Με υπέρβαση δυνάμεων, ο Πανιώνιος σήμερα φάνηκε να μπορεί να κερδίσει το ματς με τον Ατρόμητο, αλλά αναγκαστικές αλλαγές, κόπωση και ατυχία, του στέρησε τη νίκη στο 93' αν και είχε προηγηθεί με 2-0.
Άλλος Πανιώνιος με Σιώπη και Ντουρμισάι. Απίθανος Σπιριντόνοβιτς και όχι μόνον για τα 2 γκολ που έβαλε. Από τα λίγα ματς που ο Σαββίδης απέδωσε σε υψηλό επίπεδο και η αλλαγή του στοίχισε στην ομάδα. Δυστυχώς δεν είχε δυνάμεις για παραπάνω.
Δυστυχώς ούτε και ο Ντουρμισάι άντεξε με μια προπόνηση πάνω από 60 λεπτά και ο Νίλσεν, που τον αντικατέστησε, σε καίριες ευκαιρίες δεν είχε την κατάλληλη αντίδραση. Νομίζω η σημαντικότερη απώλεια στο τέλος ήταν ο Σαραμαντάς, που έσφιξε τα δόντια μετά τον τραυματισμό του αλλά δεν άντεξε και βγήκε με φορείο. Η αλλαγή του Γρηγορίου, ο Μπραχίμι, έκανε την απώλεια μεγαλύτερη, αφού δεν συνεισέφερε πουθενά και τίποτα.
Δυστυχώς δεν είχαμε ούτε το μεγάλο μας όπλο, τον Κότνικ, σε πολύ καλή μέρα. Σε αντίθεση με το Γιαννιώτη που έσωσε τον Ατρόμητο σε αρκετές φάσεις. Νομίζω και ο Κότνικ ολιγώρησε στο πρώτο γκολ. Στο δεύτερο, ο Σταυρόπουλος δεν μπόρεσε να προλάβει το Γουάρντα.
Ιδίως στο β μέρος, το σκηνικό ήταν κόντρες του Πανιωνίου, πολλές με ωραίες εναλλαγές και από την άλλη στημένα του Ατρόμητου, ιδίως κόρνερ.
Ο Πανιώνιος δεν κέρδισε αλλά έδειξε ψυχή και απέδειξε πως και λαβωμένος, έχει δυνατότητες. Νιώθεις ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ για μια ομάδα με τέτοια εμφάνιση, έστω και αν δεν κερδίζει. Δυστυχώς ίσως λαβωθήκαμε περισσότερο σήμερα γιατί είδα το Σαραμαντά να πιάνει προσαγωγό. Επίσης δεν διέκρινα ποιος άλος έμεινε στο τέλος στο έδαφος τραυματισμένος. Βλάχος ή Παπαγεωργίου. Όποιος και αν είναι, μακάρι να μην είναι σοβαρά.
Τέλος νιώθεις περήφανος για το σύλλογο και τους οπαδούς μας, που τιμούν όπως σήμερα, όσους τον αγάπησαν, όπως σήμερα τη Ζαχαρούλα, την κοπέλλα, που έφυγε πρόσφατα τόσο νέα. Καλό ταξίδι Ζαχαρούλα και από μένα και να σε θυμούνται πάντα με αγάπη όσοι σε γνώρισαν από κοντά.
Άλλος Πανιώνιος με Σιώπη και Ντουρμισάι. Απίθανος Σπιριντόνοβιτς και όχι μόνον για τα 2 γκολ που έβαλε. Από τα λίγα ματς που ο Σαββίδης απέδωσε σε υψηλό επίπεδο και η αλλαγή του στοίχισε στην ομάδα. Δυστυχώς δεν είχε δυνάμεις για παραπάνω.
Δυστυχώς ούτε και ο Ντουρμισάι άντεξε με μια προπόνηση πάνω από 60 λεπτά και ο Νίλσεν, που τον αντικατέστησε, σε καίριες ευκαιρίες δεν είχε την κατάλληλη αντίδραση. Νομίζω η σημαντικότερη απώλεια στο τέλος ήταν ο Σαραμαντάς, που έσφιξε τα δόντια μετά τον τραυματισμό του αλλά δεν άντεξε και βγήκε με φορείο. Η αλλαγή του Γρηγορίου, ο Μπραχίμι, έκανε την απώλεια μεγαλύτερη, αφού δεν συνεισέφερε πουθενά και τίποτα.
Δυστυχώς δεν είχαμε ούτε το μεγάλο μας όπλο, τον Κότνικ, σε πολύ καλή μέρα. Σε αντίθεση με το Γιαννιώτη που έσωσε τον Ατρόμητο σε αρκετές φάσεις. Νομίζω και ο Κότνικ ολιγώρησε στο πρώτο γκολ. Στο δεύτερο, ο Σταυρόπουλος δεν μπόρεσε να προλάβει το Γουάρντα.
Ιδίως στο β μέρος, το σκηνικό ήταν κόντρες του Πανιωνίου, πολλές με ωραίες εναλλαγές και από την άλλη στημένα του Ατρόμητου, ιδίως κόρνερ.
Ο Πανιώνιος δεν κέρδισε αλλά έδειξε ψυχή και απέδειξε πως και λαβωμένος, έχει δυνατότητες. Νιώθεις ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ για μια ομάδα με τέτοια εμφάνιση, έστω και αν δεν κερδίζει. Δυστυχώς ίσως λαβωθήκαμε περισσότερο σήμερα γιατί είδα το Σαραμαντά να πιάνει προσαγωγό. Επίσης δεν διέκρινα ποιος άλος έμεινε στο τέλος στο έδαφος τραυματισμένος. Βλάχος ή Παπαγεωργίου. Όποιος και αν είναι, μακάρι να μην είναι σοβαρά.
Τέλος νιώθεις περήφανος για το σύλλογο και τους οπαδούς μας, που τιμούν όπως σήμερα, όσους τον αγάπησαν, όπως σήμερα τη Ζαχαρούλα, την κοπέλλα, που έφυγε πρόσφατα τόσο νέα. Καλό ταξίδι Ζαχαρούλα και από μένα και να σε θυμούνται πάντα με αγάπη όσοι σε γνώρισαν από κοντά.