Τάδε έφη Μάρτιν Μπράουτον, νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Λίβερπουλ (από SPORT24):
"Κάθε πραγματικός οπαδός που υποστηρίζει έναν σύλλογο για 55 χρόνια -όπως κάνω εγώ- δεν μπορεί εντελώς ξαφνικά να πάει εναντίον τους μέσα σε μία νύχτα.
Όταν έχεις ακολουθήσει μία ομάδα για τόσο μεγάλο διάστημα όσο εγώ, τότε είναι στο αίμα σου. Είναι κάτι που έχει να κάνει με το συναίσθημα και όλοι οι οπαδοί που υποστηρίζουν για πολλά χρόνια τη Λίβερπουλ θα καταλάβουν τί εννοώ.
Δεν μπορώ να έρθω στο ματς την Κυριακή και να δείξω οποιοδήποτε από τα συναισθήματά μου καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε έλλειψη σεβασμούς προς τους πιστούς της Λίβερπουλ.
Η Λίβερπουλ έχει εκπληκτικούς οπαδούς και δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό, οπότε για μένα το πιο λογικό είναι να μείνω σπίτι και να δω το ματς στην τηλεόραση.
Υποθέτω ότι το τέλειο σενάριο θα ήταν η νίκη της Λίβερπουλ αυτό το Σαββατοκύριακο για να πάει και να εξασφαλίσει την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ και ύστερα η Τσέλσι να πάει να πάρει τον τίτλο. Κάτι τέτοιο θα ήταν σπουδαίο αν συνέβαινε."
Οπαδός της Τσέλσι δηλώνει ο Πρόεδρος της Λίβερπουλ και, αν μη τι άλλο, ζητάει την κατανόηση του κόσμου της ομάδας του Αγγλικού λιμανιού.
Είμαι περίεργος να δω τι θα συμβεί στα καθ' ημάς, όταν έρθει εκείνη η ώρα.
Πάντως κακά τα ψέμματα. Σκεφθόμουν ότι στη δεδομένη περίσταση των ισχνών αγελάδων και της ακραίας λιτότητας, που ίσως αυτοί που στήριζαν ομάδες πάνω σε λαμογιές και μαύρο χρήμα, να μην μπορούν να συνεχίσουν πλέον τέτοια τερτίπια, ίσως είναι ευτυχής συγκυρία για τον Πανιώνιο να προΐσταται του συλλόγου κάποιος που το πλάνο του στηρίζεται στη λιτότητα και το νοικοκύρεμα. Μπορεί να είναι θέλημα αυτών των δυνάμεων που 120 χρόνια τώρα έκαναν αυτή την ομάδα να επιζήσει όλων των τραγικών στιγμών της Ελληνικής Ιστορίας. ΕΙΘΕ ... και ας μην είναι ο Πρόεδρος στο γήπεδο όταν δεν το λέει η καρδιά του, αρκεί το μυαλό του να εργάζεται για το καλό του Πανιωνίου.
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
ΠΑΟ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 92-57. Πράσινος, υγιεινός περίπατος.
Τα δεκάλεπτα: 27-16, 49-28, 74-38, 92-57
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Σερμαντίνι 4, Τέπιτς 17(2), Σπανούλης 8(1), Περπέρογλου 7, Μπατίστ 12, Φώτσης 5(1), Γιασικεβίτσιους 4, Νίκολας 12(3), Τσαρτσαρής 4, Διαμαντίδης 6, Πέκοβιτς 8, Καλάθης 5.
Πανιώνιος (Μάρκοβιτς): Ράις 8(1), Μπράιαντ 4, Ζορόσκι 11, Παπανικολάου, Μπορόβνιακ 12, Χαριτόπουλος 5, Γιαννόπουλος, Έρτσεγκ 3, Γιάνκοβιτς 2, Παραγυιός, Αθηναίου 10(2), Έλντερ 2.
Είναι γνωστό ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των ομάδων σε όλα τα επίπεδα. Ο Πανιώνιος είναι και χωρίς έναν από τους βασικούς του άξονες, τον Καλαμπόκη. Κυρίως όμως είναι μια ομάδα με μεγάλα οικονομικά προβλήματα, χωρίς κίνητρα και με κάποιους που πια βλέπουν την κυανέρυθρη παρένθεση της καρριέρας τους σαν τελειωμένη υπόθεση. Είδαν λοιπόν το ματς διαδικαστικά. Κάποιοι άλλοι είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν το παραπάνω σε αυτή τη φάση της καρριέρας τους, είτε γιατί είναι πολύ νέοι και άπειροι ή πολύ μεγάλοι και κουρασμένοι πια. Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Πανιώνιος αντιστάθηκε κάπως για κανένα 15λεπτο, έμεινε κάπως αξιοπρεπώς στο παιχνίδι ως το 26 και μετά εξαφανίστηκε και το ματς έγινε πλήρης "περίπατος" για τον ΠΑΟ.
Η πληγή των κυανερύθρων, τα λάθη, αιμορράγησε από το Α' μέρος (12 έναντι 5) και έφθασε εν τέλει στα 21. Από μια ομάδα χωρίς σοβαρό πλέι μέικερ δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Και κάτω από το καλάθι ήμασταν λίγοι παρά τις προσπάθειες Χαριτόπουλου (αμυντικά μόνο) και Μπράιαντ.
Ας ελπίσουμε στο Αρτάκης να σταθούμε με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια αν και λίγη σημασία έχει πλέον. Πρέπει να μαζέψουμε όποιες δυνάμεις μας έχουν μείνει και να δούμε πως θ' ανταπεξέλθουμε πια του χρόνου.
Στατιστικά από GALANIS SPORTS DATA.
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Σερμαντίνι 4, Τέπιτς 17(2), Σπανούλης 8(1), Περπέρογλου 7, Μπατίστ 12, Φώτσης 5(1), Γιασικεβίτσιους 4, Νίκολας 12(3), Τσαρτσαρής 4, Διαμαντίδης 6, Πέκοβιτς 8, Καλάθης 5.
Πανιώνιος (Μάρκοβιτς): Ράις 8(1), Μπράιαντ 4, Ζορόσκι 11, Παπανικολάου, Μπορόβνιακ 12, Χαριτόπουλος 5, Γιαννόπουλος, Έρτσεγκ 3, Γιάνκοβιτς 2, Παραγυιός, Αθηναίου 10(2), Έλντερ 2.
Είναι γνωστό ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των ομάδων σε όλα τα επίπεδα. Ο Πανιώνιος είναι και χωρίς έναν από τους βασικούς του άξονες, τον Καλαμπόκη. Κυρίως όμως είναι μια ομάδα με μεγάλα οικονομικά προβλήματα, χωρίς κίνητρα και με κάποιους που πια βλέπουν την κυανέρυθρη παρένθεση της καρριέρας τους σαν τελειωμένη υπόθεση. Είδαν λοιπόν το ματς διαδικαστικά. Κάποιοι άλλοι είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν το παραπάνω σε αυτή τη φάση της καρριέρας τους, είτε γιατί είναι πολύ νέοι και άπειροι ή πολύ μεγάλοι και κουρασμένοι πια. Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Πανιώνιος αντιστάθηκε κάπως για κανένα 15λεπτο, έμεινε κάπως αξιοπρεπώς στο παιχνίδι ως το 26 και μετά εξαφανίστηκε και το ματς έγινε πλήρης "περίπατος" για τον ΠΑΟ.
Η πληγή των κυανερύθρων, τα λάθη, αιμορράγησε από το Α' μέρος (12 έναντι 5) και έφθασε εν τέλει στα 21. Από μια ομάδα χωρίς σοβαρό πλέι μέικερ δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Και κάτω από το καλάθι ήμασταν λίγοι παρά τις προσπάθειες Χαριτόπουλου (αμυντικά μόνο) και Μπράιαντ.
Ας ελπίσουμε στο Αρτάκης να σταθούμε με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια αν και λίγη σημασία έχει πλέον. Πρέπει να μαζέψουμε όποιες δυνάμεις μας έχουν μείνει και να δούμε πως θ' ανταπεξέλθουμε πια του χρόνου.
Στατιστικά από GALANIS SPORTS DATA.
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Θα ξέρουμε πόσο θα πονέσουμε όταν συγκεκριμενοποιηθούν τα μέτρα. Σίγουρο οτι ο πόνος θα είναι μεγάλος, να δούμε πόσο μεγάλος και ποιοι και πόσο μπορούν να τον αντέξουν
Ανακεφαλαίωνω παρακάτω τα ανακοινωθέντα στους κοινωνικούς και εργασιακούς φορείς νέα μέτρα, στο επίπεδο που ως τώρα έχουν συγκεκριμενοποιηθεί. Πολλά απ' αυτά δεν είναι προς το παρόν σε επαρκές επίπεδο λεπτομερειών και πολύ πιθανόν να είναι και επαχθέστερα απ' όσο νομίζουμε. Αντιγράφω από ανάρτηση του nooz.gr:
Στη σημερινή εποχή δεν θέλει κανένας τις εκτελέσεις ούτε των προδοτών ούτε των εγκληματιών ακόμα γιατί μάθαμε να σεβόμαστε την αξία της ανθρώπινης ζωής στο έπακρον και δεν είναι το ζητούμενο η πρόσκαιρη ικανοποίηση των ενστίκτων του όχλου.
Αλλά στη τωρινή κατάσταση σε σχέση με το 22, μπορεί να μη βρούμε προδότες αλλά θα βρούμε πολλούς που πλούτισαν σε βάρος της χώρας και της κοινωνίας και φθάσαμε σήμερα να αναζητούμε τη σωτηρία της από τις συντάξεις εβδομηντάρηδων που παίρνουν λιγότερα των 1000 Ευρώ και της γενιάς των 700 Ευρώ, που σε λίγο θα θεωρεί πλουσιοπάροχα τα 700 που έπαιρνε, με τον ορατό κίνδυνο της πλήρους εξαθλίωσης μεγάλων ομάδων του λαού. Υπάρχει μια σαφέστατη αδικία, που δεν περιμένουμε το ΔΝΤ και η ΕΕ να την ξεδιαλύνει. Αυτοί μόνο δανεικά μπορούν να δώσουν και να ζητάνε να εξασφαλίσουν ότι δεν θα τα φάμε και αυτά. Πως μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη; Προφανώς όχι με τη βία που θα φέρει χειρότερη καταστροφή, προφανώς όχι με τη διχόνοια που θα στρέψει λαϊκές ομάδες έναντίον άλλων και απλά θα παρατείνει την παραμονή μας στον πάτο και στις δυσκολίες, με πιθανότητα μάλιστα να επικρατήσει πλήρως το χάος. Πρέπει το συντεταγμένο κράτος να αποδείξει ότι αξίζει να υπάρχει. Και υπάρχουν τρόποι να το δείξει. Θα υποφέρουμε που θα υποφέρουμε και μεις και τα παιδιά μας πιθανότατα. Ας γίνουν εκείνες οι ενέργειες που θ' αποτρέψουν πλέον τις αντικοινωνικές συμπεριφορές όσων έζησαν πλουσιοπάροχα σε βάρος των κορόιδων που πλήρωναν και καλούνται και τώρα να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Είναι το ελάχιστο ζητούμενο. Αν θέλουμε να έχουμε την ελπίδα ότι οι μόχθοι που θα επακολουθήσουν θα έχουν αποτέλεσμα ...
- Κατάργηση 13ου-14ου μισθού σε ιδιωτικό-δημόσιο τομέα . Ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε ότι η ισχύς των μέτρων και στον ιδιωτικό τομέα μάλλον θα αποφευχθεί.(Σημείωση δική μου: Αλλού αναφέρεται ότι πιθανότατα θα αποχαρακτηριστούν για τον ιδιωτικό τομέα οι συγκεκριμένες παροχές ως δώρα ή μισθοί 13 και 14 (για να μη σκανδαλίζονται οι άλλοι λαοί των εταίρων μας...) και θα ενσωματωθούν / καταμεριστούν στις υπόλοιπες μισθοδοσίες του έτους ως επιδόματα, τα οποία δεν θα υπολογίζονται για την σύνταξη των εργαζομένων. Έτσι με Σολομώντειο τρόπο θα διασφαλιστούν και οι αντίστοιχες εισφορές για τα ταμεία, που αλλιώς πιθανόν θα κατέρρεαν με την κατάργηση των 13ου - 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα).
- Κατάργηση 13ης-14ης σύνταξης. Το μέτρο εμφανίζεται ως μη ανατρέψιμο με την ελληνική πλευρά πάντως να δίνει μάχη ώστε να εξαιρεθούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι. (Σημείωση δική μου: Σε συνέντευξη του στον Antena, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κος Παναγόπουλος ανέφερε ότι θα είναι απάνθρωπο και εξουθενωτικό να κοπούν η 13η και 14η σύνταξη από χαμηλοσυνταξιούχους των 500 και 400 Ευρώ. Ο Πρωθυπουργός είπε στον κο Παπακωνσταντίνου να το σημειώσει και να διερευνήσει αν το αντίστοιχο ποσό που θα εξοικονομηθεί από μια τέτοια περικοπή στους χαμηλοσυνταξιούχους μπορεί εν τέλει να εξευρεθεί με άλλο τρόπο. Ο κος Παναγόπουλος εικάζει ότι οι κομισάριοι του ΔΝΤ έχουν πει στην Ελληνική κυβέρνηση ότι για όποιο μέτρο διαφωνεί, θα πρέπει να αντιπροτείνει ένα άλλο μέτρο που να επιφέρει ανάλογη εξοικονόμηση χρημάτων και ν' αποδείξει ότι είναι εφικτό).
- Απελευθέρωση απολύσεων (Σημείωση δική μου: Έχουν δει το φώς της δημοσιότητας νούμερα της τάξεως του 4-5% ανά μήνα σε σχέση με το 2% που ισχύει ως τώρα).
- Μείωση των αποζημιώσεων που καταβάλλονται σε περίπτωση απόλυσης (Σημείωση δική μου: Δεν έχει διευκρινισθεί. Είναι σίγουρο ότι το ποσοστό της μείωσης θα κρίνει την βαρύτητα του μέτρου. Το συγκεκριμένο μέτρο μπορεί να είναι το κριτήριο της εξαθλίωσης ή μη των εργαζομένων. Αν οι αποζημιώσεις μειωθούν σε μεγάλο ποσοστό και παράλληλα με την αύξηση της δυνατότητας των απολύσεων, πολύ πιθανόν να ανεβάσουν με ρυθμούς χιονοστιβάδας τα ποσοστά ανεργίας, ιδίως των μεγαλυτέρων σε ηλικία εργαζομένων. Η εργασία θα καταλήξει σε πλήρη ανασφάλεια και ο εργαζόμενος έρμαιος εργοδοτών και κρίσης).
- Νέα αύξηση ΦΠΑ, πιθανότατα κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή στο 23%.
- Παγώνουν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα (Σημείωση δική μου: Είναι το λιγότερο και μακάρι αυτό να ίσχυε και μόνο. Φανταστείτε πως φαινόταν βαρύ στην Ελληνική κοινωνία όταν πριν λίγους μόνο μήνες, στην προεκλογική του εκστρατεία, ο Καραμανλής εξήγγειλε πάγωμα των μισθών μόνο στο δημόσιο. Σε μικρό χρονικό διάστημα αυτό το τότε βαρύ μοιάζει πια παρανυχίδα μπροστά σε αιμορραγούσα πληγή...Γενικά περικοπές που δεν αφορούν παράλληλες θεσμικές αλλαγές θεωρούνται πλέον ιδιαίτερα ανεκτές και αυτονόητες πιθανότατα. Πόσο κρίμα είναι που ένα διεφθαρμένο και υπέρογκο δημόσιο και δεν πρόσφερε επαρκείς και αποδοτικές υπηρεσίες στον πολίτη για χρόνια τώρα και έφθασε στο σημείο το δημοσιονομικό του πρόβλημα να το κάνει πρόβλημα δανεισμού της χώρας και εν τέλει υπαρξιακό ζήτημα για την χώρα, παρασύροντας στον όλεθρο τον ήδη προβληματικό ιδιωτικό τομέα, που δεν βίωνε ούτως ή άλλως επιθυμητές για τον εργαζόμενο συνθήκες εργασίες).
- Αύξηση του ΛΑΦΚΑ, το οποίο θα φτάσει το 15%
Στη σημερινή εποχή δεν θέλει κανένας τις εκτελέσεις ούτε των προδοτών ούτε των εγκληματιών ακόμα γιατί μάθαμε να σεβόμαστε την αξία της ανθρώπινης ζωής στο έπακρον και δεν είναι το ζητούμενο η πρόσκαιρη ικανοποίηση των ενστίκτων του όχλου.
Αλλά στη τωρινή κατάσταση σε σχέση με το 22, μπορεί να μη βρούμε προδότες αλλά θα βρούμε πολλούς που πλούτισαν σε βάρος της χώρας και της κοινωνίας και φθάσαμε σήμερα να αναζητούμε τη σωτηρία της από τις συντάξεις εβδομηντάρηδων που παίρνουν λιγότερα των 1000 Ευρώ και της γενιάς των 700 Ευρώ, που σε λίγο θα θεωρεί πλουσιοπάροχα τα 700 που έπαιρνε, με τον ορατό κίνδυνο της πλήρους εξαθλίωσης μεγάλων ομάδων του λαού. Υπάρχει μια σαφέστατη αδικία, που δεν περιμένουμε το ΔΝΤ και η ΕΕ να την ξεδιαλύνει. Αυτοί μόνο δανεικά μπορούν να δώσουν και να ζητάνε να εξασφαλίσουν ότι δεν θα τα φάμε και αυτά. Πως μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη; Προφανώς όχι με τη βία που θα φέρει χειρότερη καταστροφή, προφανώς όχι με τη διχόνοια που θα στρέψει λαϊκές ομάδες έναντίον άλλων και απλά θα παρατείνει την παραμονή μας στον πάτο και στις δυσκολίες, με πιθανότητα μάλιστα να επικρατήσει πλήρως το χάος. Πρέπει το συντεταγμένο κράτος να αποδείξει ότι αξίζει να υπάρχει. Και υπάρχουν τρόποι να το δείξει. Θα υποφέρουμε που θα υποφέρουμε και μεις και τα παιδιά μας πιθανότατα. Ας γίνουν εκείνες οι ενέργειες που θ' αποτρέψουν πλέον τις αντικοινωνικές συμπεριφορές όσων έζησαν πλουσιοπάροχα σε βάρος των κορόιδων που πλήρωναν και καλούνται και τώρα να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Είναι το ελάχιστο ζητούμενο. Αν θέλουμε να έχουμε την ελπίδα ότι οι μόχθοι που θα επακολουθήσουν θα έχουν αποτέλεσμα ...
O πάλαι ποτέ΄"κόκκινος" (και τώρα "πράσινος") Ντάνι στην Ελλάδα
Ο Ντανιέλ Κον Μπετί βρέθηκε στην Ελλάδα και έκανε μια ενδιαφέρουσα ομιλία, όπου αναφέρθηκε και στην κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα. Στην Ελλάδα είπε, μέσα σε ένα περιβάλλον αδιαφάνειας και διαφθοράς, ο καθένας ενδιαφερόταν μόνο για το ατομικό του συμφέρον και μια γενική δυσπιστία βασίλευε από τους πολίτες προς τους πολιτικούς και αμοιβαία από τους πολιτικούς προς τους πολίτες. Μέσα από τον αγώνα για το ατομικό συμφέρον φάνηκε κανένας να μην κοιτάει το συμφέρον της χώρας και το κοινωνικό συμφέρον. Ο πάλαι ποτέ κόκκινος Ντάνι αναφέρθηκε πέρα από τις όποιες ευθύνες των Ελλήνων για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας και στις ευθύνες των Ευρωπαίων και τόνισε ότι η Ευρώπη στη δεδομένη φάση οφείλει και με βάση τη συνθήκη της Λισσαβώνας να εγγυηθεί τα Ελληνικά σύνορα σαν Ευρωπαϊκά σύνορα και να επιτρέψει στην Ελλάδα να αποβάλλει, για ένα διάστημα τουλάχιστον, τα βαριά έξοδά της για τις αμυντικές δαπάνες, που όμοιά τους δεν έχει καμμιά άλλη χώρα της Ένωσης.
Δυστυχώς Ντάνι ακόμα και την υπερχρεωμένη και καταρρέουσα Ελλάδα, δεν θα πάψουν, μεταξύ άλλων και οι συμπατριώτες σου βιομήχανοι και έμποροι όπλων, να την βλέπουν σαν πελάτη, που με κάθε τρόπο ... πρέπει να τον κρατήσουν στο πελατολόγιο τους ... αλλά κε Παπανδρέου δεν θα έβλαπτε εφόσον δεν μπορούμε να κρατήσουμε ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ να προσπαθήσουμε τουλάχιστον στα πλαίσια της ανάκαμψης, να ζητήσουμε την εν τέλει πιο ουσιαστική βοήθεια των εταίρων μας, αυτή που θα βγάλει από πάνω μας τον βραχνά των αβάστακτων αμυντικών δαπανών, χωρίς το άγχος επαπειλούμενων δεινών. Να δεχθούν οι εταίροι μας επισήμως ότι τα Ελληνικά σύνορα αποτελούν σύνορα της Ευρώπης και ότι η ΕΕ τα εγγυάται έναντι εξωτερικών (ή φιλίων...) επιβουλών. Δύσκολο σίγουρα να επιτευχθεί κάτι τέτοιο απο την καταρρακωμένη Ελλάδα, που ούτως ή άλλως οι πιστωτές την έχουν στο χέρι -και γιατί λοιπόν να κάνουν τέτοιες αβρότητες- αλλά επειδή οι πιστωτές υποτίθεται ότι είναι και σύμμαχοι και μια τέτοια πρόταση θα γίνει για να εξασφαλίσει εκτός των άλλων και τα λεφτά τους, μήπως θα έπρεπε να προταθεί ρε παιδί μου... έτσι για να φανερώσει καθαρά και ξάστερα την αμέριστη αλληλεγγύη μεταξύ των εταίρων;
Δυστυχώς Ντάνι ακόμα και την υπερχρεωμένη και καταρρέουσα Ελλάδα, δεν θα πάψουν, μεταξύ άλλων και οι συμπατριώτες σου βιομήχανοι και έμποροι όπλων, να την βλέπουν σαν πελάτη, που με κάθε τρόπο ... πρέπει να τον κρατήσουν στο πελατολόγιο τους ... αλλά κε Παπανδρέου δεν θα έβλαπτε εφόσον δεν μπορούμε να κρατήσουμε ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ να προσπαθήσουμε τουλάχιστον στα πλαίσια της ανάκαμψης, να ζητήσουμε την εν τέλει πιο ουσιαστική βοήθεια των εταίρων μας, αυτή που θα βγάλει από πάνω μας τον βραχνά των αβάστακτων αμυντικών δαπανών, χωρίς το άγχος επαπειλούμενων δεινών. Να δεχθούν οι εταίροι μας επισήμως ότι τα Ελληνικά σύνορα αποτελούν σύνορα της Ευρώπης και ότι η ΕΕ τα εγγυάται έναντι εξωτερικών (ή φιλίων...) επιβουλών. Δύσκολο σίγουρα να επιτευχθεί κάτι τέτοιο απο την καταρρακωμένη Ελλάδα, που ούτως ή άλλως οι πιστωτές την έχουν στο χέρι -και γιατί λοιπόν να κάνουν τέτοιες αβρότητες- αλλά επειδή οι πιστωτές υποτίθεται ότι είναι και σύμμαχοι και μια τέτοια πρόταση θα γίνει για να εξασφαλίσει εκτός των άλλων και τα λεφτά τους, μήπως θα έπρεπε να προταθεί ρε παιδί μου... έτσι για να φανερώσει καθαρά και ξάστερα την αμέριστη αλληλεγγύη μεταξύ των εταίρων;
Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
Ο "κούκος" που αναζητείται να φέρει την (κυανέρυθρη) Άνοιξη
Μόνος σαν τον "κούκο", χωρίς συνεργάτες, χωρίς γυμναστές, θα έρθει ο Μίκαελ Στάρε σήμερα στις 4:35 μμ στην Αθήνα για ν' αναλάβει τις τύχες του Πανιωνίου από πλευράς τεχνικής υποστήριξης.
Με το Μάντζιο βοηθό και υπό αναζήτηση γυμναστή για να εκτελεί το πρόγραμμα που θα στέλνει ο Μπάνγκσμπο από τη Δανία. Εκγύμναση με "τηλεχειριστήριο" και ας ελπίσουμε να μπορεί να έρχεται που και που ο Δανός να ελέγχει τι γίνεται και όχι μόνο να του στέλνουν με email ή fax τα αποτελέσματα των εργομετρικών εξετάσεων. Αν έχουμε τώρα web camera στο Απήλιο για να μπορεί να παρακολουθεί τις προπονήσεις, δεν το ξέρω. Στην εποχή των broadband services ζούμε εξάλλου, γιατί όχι λοιπόν...
Όσο για τον Στουρ, διαβάζω ότι έχει τον ίδιο μάνατζερ με Στάρε και Γιόνσον, που δήλωσε ότι δεν έχει μιλήσει για παίκτες με Πανιώνιο ή Στάρε, αλλά θεωρεί ότι ο Στουρ είναι καλή περίπτωση γιατί μπορεί να φύγει ακόμα και ως ελεύθερος από τη Φούλαμ, αφού δεν έχει καθόλου χρόνο συμμετοχής (γιατί άραγε;;;). Και παράλληλα έπλεξε σαν καλός ατζέντης, το εγκώμιο του πελάτη του:
«Θα γίνει τοπ προπονητής. Δουλεύει πολύ και έχει τεράστιες γνώσεις. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει καλή φήμη στη Σουηδία, όμως πιστεύω ότι θα προσαρμοστεί και θα τα καταφέρει».
Μακάρι να είναι έτσι και μακάρι να μην χρησιμεύσει ο Πανιώνιος για να κάνει το προπονητικό του "αγροτικό" ο συμπαθής Μίκαελ και να υπάρξει αντιθέτως αλληλοπροσφορά μεταξύ προπονητή και ομάδας.
Με το Μάντζιο βοηθό και υπό αναζήτηση γυμναστή για να εκτελεί το πρόγραμμα που θα στέλνει ο Μπάνγκσμπο από τη Δανία. Εκγύμναση με "τηλεχειριστήριο" και ας ελπίσουμε να μπορεί να έρχεται που και που ο Δανός να ελέγχει τι γίνεται και όχι μόνο να του στέλνουν με email ή fax τα αποτελέσματα των εργομετρικών εξετάσεων. Αν έχουμε τώρα web camera στο Απήλιο για να μπορεί να παρακολουθεί τις προπονήσεις, δεν το ξέρω. Στην εποχή των broadband services ζούμε εξάλλου, γιατί όχι λοιπόν...
Όσο για τον Στουρ, διαβάζω ότι έχει τον ίδιο μάνατζερ με Στάρε και Γιόνσον, που δήλωσε ότι δεν έχει μιλήσει για παίκτες με Πανιώνιο ή Στάρε, αλλά θεωρεί ότι ο Στουρ είναι καλή περίπτωση γιατί μπορεί να φύγει ακόμα και ως ελεύθερος από τη Φούλαμ, αφού δεν έχει καθόλου χρόνο συμμετοχής (γιατί άραγε;;;). Και παράλληλα έπλεξε σαν καλός ατζέντης, το εγκώμιο του πελάτη του:
«Θα γίνει τοπ προπονητής. Δουλεύει πολύ και έχει τεράστιες γνώσεις. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει καλή φήμη στη Σουηδία, όμως πιστεύω ότι θα προσαρμοστεί και θα τα καταφέρει».
Μακάρι να είναι έτσι και μακάρι να μην χρησιμεύσει ο Πανιώνιος για να κάνει το προπονητικό του "αγροτικό" ο συμπαθής Μίκαελ και να υπάρξει αντιθέτως αλληλοπροσφορά μεταξύ προπονητή και ομάδας.
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Πανιώνιος-Καβάλα 69-67. Όλοι χαρούμενοι και ο Πανιώνιος στα play-offs
Το ματς δεν αντέχει σε μεγάλη κριτική ιδίως το Β' μέρος, που καθυστέρησε ν' αρχίσει ...για να συγχρονιστούν τα κρίσιμα για την υπόθεση του υποβιβασμού ματς χρονικά, αφού στο Ελληνικό στον αγώνα της ΑΕΚ με τον Ηλυσιακό έσπασε ντο ταμπλό και το ματς διακόπηκε για αρκετό διάστημα.
Στο Α' μέρος υπήρξε αρκετό σκοράρισμα και μεγάλο σχετικά σκορ ενώ στο Β' μέρος, η αναμονή επέφερε την κούραση και το σκορ έμεινε σε μικρά επίπεδα με χαμηλότερη απόδοση. Από τον Πανιώνιο κορυφαίος ο Έρτσεκ, πολύ καλοί οι Ζορόφσκι και Παπανικολάου και σημαντική και η βοήθεια Μπορόβνιακ.
Αντίπαλος στα play-offs ο πρώτος στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος ΠΑΟ.
Τα δεκάλεπτα: 28-22, 46-39, 58-58, 69-67
Πανιώνιος (Νέναντ Μάρκοβιτς): Ράις 6, Μπράιαντ 5, Ζορόσκι 14 (3), Παπανικολάου 10, Μπορόβνιακ 9, Γιαννόπουλος, Έρτσεγκ 20 (4), Γιάνκοβιτς, Παραγιός, Αθηναίου 3 (1), Έλντερ 2.
Καβάλα (Βαγγέλης Αλεξανδρής): Σουντοφ 3 (1), Στεφανίδης, Αγγελόπουλος 9 (1), Χαφ 3 (1), Σίμονς 5, Ηλιάδης, Παλάσιο 13, Κυρίτσης 26 (1), Σιγκούνας 2, Τσέρανιτς, Τακουάν 6 (2).
Στατιστικά από GALANIS SPORTS DATA.
Μπόμπαν
To blog basket-action μου θύμησε (απαράδεκτο το ότι δεν το θυμήθηκα μόνος μου ...) ότι σήμερα είναι η επέτειος του τραγικού τραυματισμού του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, το 1993, σε εκείνο το ματς με τον ΠΑΟ, που όλοι θα θέλαμε ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ. Ο Μπόμπαν δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας. Έγινε παράδειγμα για το πόσο κακό μπορεί να προξενήσει μια εκδήλωση σαν τον αθλητισμό, που θα έπρεπε μόνο χαρά και διασκέδαση να δίνει και στους αθλητές και στους φιλάθλους. Είναι τουλάχιστον χαρά μας που ο γυιός του, ο Βλαδίμηρος είναι στον Πανιώνιο και το παλληκάρι, μωράκι τότε, μεγάλωσε και έγινε και διεθνής και τροπαιούχος με τις μικρές εθνικές της χώρας μας και ευχόμαστε να έχει αξιόλογη πρόοδο και στο μέλλον και να πετύχει όσα καλά πρόλαβε να πετύχει ο μπαμπάς του ως την αποφράδα ώρα και όσα δεν πρόλαβε και είναι σίγουρο ότι μπορούσε να κατορθώσει. Μπόμπαν θα σε θυμόμαστε πάντα.
Τα γκάλοπ καθορίζουν τις πολιτικές
Τελικά δεν κυβέρναγαν μόνο στην Ελλάδα βάσει δημοσκοπήσεων. Είναι σαφές ότι και η κα Μέρκελ καθορίζει τις πολιτικές της αποφάσεις, που έχουν βαρύνοντα ρόλο για όλη την Ευρώπη, με πυξίδα τα γκάλοπ και την κοινή γνώμη. Πρόσφατη δημοσκόπηση του Ifratest Dimap group έδειξε ότι γύρω στα 2/3 των Γερμανών αντιτίθενται στην παροχή βοήθειας στην Ελλάδα, δείχνοντας να μην έχουν κατανοήσει τους ευρύτερους κινδύνους που καραδοκούν για την Ευρώπη και το κοινό νόμισμα ... παρ' ότι καθημερινά ο Υπουργός των Οικονομικών Σόιμπλε προσπαθεί να τους υπενθυμίζει και επεξηγεί την πραγματικότητα. Και η δημοσκόπηση αυτή δείχνει να καθορίζει τις πολιτικές αποφάσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου (και όχι για παράδειγμα οι ενδείξεις της γενίκευσης της κρίσης που διαφάνηκαν χθες με το "άνοιγμα" των σπρέντς και σε Πορτογαλία και Ιρλανδία). Σε μια προσπάθεια να ζυγιάσει τα πράγματα, η κα Μέρκελ επιχειρεί ποδοσφαιρικού τύπου "καθυστέρηση" μέχρι τις κρίσιμες για αυτήν και το κόμμα της εκλογές στη Βεστφαλία-Ρηνανία, φθάνοντας την κατάσταση στα άκρα ... πίσω από την πίεση πολιτικών "φίλων", τύπου Βεστερβέλε και δημοσκοπήσεων, φυλλάδων τύπου Μπίλτ. Κάποτε πολιτική αρετή θεωρούσαμε το να παίρνεις τις αποφάσεις, που πρέπει να πάρεις, έστω και σε αντίθεση με την κοινή γνώμη. Ακόμα και το ίνδαλμα της κας Αγγέλας, η Θάτσερ, αυτό έκανε σε πλείστες περιπτώσεις. Σήμερα φαίνεται να κυβερνούν ... τα γκάλοπ. Είναι μάλλον μια παρεξηγημένη μορφή ... συμμετοχικής δημοκρατίας ...
Στην Παρουσίαση
Ευελπιστώ ότι οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ Πανιώνιος, στην παρουσίαση του νέου προπονητή, Μίκαελ Στάρε (την Πέμπτη;;;;), θα εξηγήσουν με περισσότερες λεπτομέρειες το σκεπτικό της πρόσληψης. Γιατί πχ η όρεξη, που ίσως έχει επαυξημένη για ν' αναδειχθεί ένας νέος προπονητής, μετράει παραπάνω από την εμπειρία και το δείγμα δουλειάς ενός παλιού και γνώστη της Ελληνικής πραγματικότητας; Γιατί δείξαμε εμπιστοσύνη σε κάποιον που προέρχεται από ένα πρωτάθλημα ημιερασιτεχνικό (με βλέμμα που κοιτάει το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο, ας πούμε ημιεπαγγελματικό) και όχι σε ιδιαίτερα καλύτερη κατάσταση από το δικό μας, όταν και ο ίδιος παραδέχεται τη σπανιότητα στις μέρες μας, του να δουλέψει ένας Σουηδός προπονητής εκτός της πατρίδας του; Και επειδή αρεσκόμεθα τελευταία στην οικονομικοκεντρική ανάλυση των κινήσεων της ΠΑΕ, αν είναι αλήθεια τα όσα ακούγονται περί αμοιβής, δεν είναι φθηνότερη η συγκεκριμένη περίπτωση σε σχέση με αυτήν που διαδέχθηκε στον κυανέρυθρο πάγκο.
Δεν κάνω κριτική της πρόσληψης γιατί δεν μπορεί να γίνεται κριτική εκ των προτέρων, αλλά θεωρώ ότι στοιχειώδης σεβασμός προς τους φίλους αυτής της ομάδας, απαιτεί να γίνει μια ανάλυση των επιδιωκομένων αυτής της πρόσληψης σε μεγαλύτερο βάθος. Δεν φθάνει ως επιχείρημα το ότι το αποφάσισε ο υπεύθυνος. Ο υπεύθυνος θα νοιώθει πιο άνετος στο ρόλο του αν δίνει στον κόσμο ένα πιο σαφές περιεχόμενο του σκεπτικού των κινήσεών του. Δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει αλλά αν το κάνει κάτι καλύτερο θα δείξει στον κόσμο, που αποτελεί τον πελάτη του προϊόντος του. Επίσης δεν είναι επιχείρημα τα καλά λόγια του Γιόνσον για τον τέως (και νυν πια) προπονητή του. Καταλαβαίνουμε όλοι γιατί. Ποιος άλλος σχετικά ειδήμων στάθμισε τεχνικά τις δυνατότητες του κου Στάρε και έδωσε τη σύστασή του για την πρόσληψη; Υπήρξε τέτοιο άτομο, ή απλά μας εντυπωσίασε η κατάκτηση του ντάμπλ με την ΑΙΚ και μόνο; Το γεγονός ότι φέτος με μικρότερο μπάτζετ και πιο νέα ομάδα πήγε άσχημα το σταθμίσαμε καθόλου στην αξιολόγησή μας.
Και κάτι πιο τεχνικό. Μας έφαγαν και πέρυσι τα αυτιά επί Φερέρα για το 4-4-2, που θα παίζει αποκλειστικά η ομάδα και άλλα τέτοια. Κατ' αρχάς τα συστήματα τα διαμορφώνεις και με βάση αυτούς που έχεις για να τα εφαρμόσουν αλλά και παίζει ρόλο και ποιόν αντιμετωπίζεις για το πως θα τον παίξεις. Να πει ο Πανιώνιος ότι στις μικρές ομάδες και στις ακαδημίες βάζω τους προπονητές να μαθαίνουν τους νέους να παίζουν 4-4-2 γιατί αυτό θέλω κυρίως να εφαρμόσω σε βάθος χρόνου, το καταλαβαίνω. Να λέμε ότι η πρώτη ομάδα θα παίζει 4-4-2 αποκλειστικά μάλλον επιπόλαιο φαίνεται και θα το ανατρέπουν οι περιστάσεις όπως έκαναν και στην προηγούμενη περίοδο. Ανέφερα τα παραπάνω γιατί και πάλι διαβάζω δημοσιεύματα αρκετά για τη μεγάλη αγάπη του κου Στάρε στο 4-4-2, που δεν θέλει να το αλλάζει και άλλα τέτοια. Ελπίζω να μας έμαθε μερικά πράγματα η χρονιά που πέρασε και να είμαστε πιο σοβαροί στην επόμενη.
Δεν κάνω κριτική της πρόσληψης γιατί δεν μπορεί να γίνεται κριτική εκ των προτέρων, αλλά θεωρώ ότι στοιχειώδης σεβασμός προς τους φίλους αυτής της ομάδας, απαιτεί να γίνει μια ανάλυση των επιδιωκομένων αυτής της πρόσληψης σε μεγαλύτερο βάθος. Δεν φθάνει ως επιχείρημα το ότι το αποφάσισε ο υπεύθυνος. Ο υπεύθυνος θα νοιώθει πιο άνετος στο ρόλο του αν δίνει στον κόσμο ένα πιο σαφές περιεχόμενο του σκεπτικού των κινήσεών του. Δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει αλλά αν το κάνει κάτι καλύτερο θα δείξει στον κόσμο, που αποτελεί τον πελάτη του προϊόντος του. Επίσης δεν είναι επιχείρημα τα καλά λόγια του Γιόνσον για τον τέως (και νυν πια) προπονητή του. Καταλαβαίνουμε όλοι γιατί. Ποιος άλλος σχετικά ειδήμων στάθμισε τεχνικά τις δυνατότητες του κου Στάρε και έδωσε τη σύστασή του για την πρόσληψη; Υπήρξε τέτοιο άτομο, ή απλά μας εντυπωσίασε η κατάκτηση του ντάμπλ με την ΑΙΚ και μόνο; Το γεγονός ότι φέτος με μικρότερο μπάτζετ και πιο νέα ομάδα πήγε άσχημα το σταθμίσαμε καθόλου στην αξιολόγησή μας.
Και κάτι πιο τεχνικό. Μας έφαγαν και πέρυσι τα αυτιά επί Φερέρα για το 4-4-2, που θα παίζει αποκλειστικά η ομάδα και άλλα τέτοια. Κατ' αρχάς τα συστήματα τα διαμορφώνεις και με βάση αυτούς που έχεις για να τα εφαρμόσουν αλλά και παίζει ρόλο και ποιόν αντιμετωπίζεις για το πως θα τον παίξεις. Να πει ο Πανιώνιος ότι στις μικρές ομάδες και στις ακαδημίες βάζω τους προπονητές να μαθαίνουν τους νέους να παίζουν 4-4-2 γιατί αυτό θέλω κυρίως να εφαρμόσω σε βάθος χρόνου, το καταλαβαίνω. Να λέμε ότι η πρώτη ομάδα θα παίζει 4-4-2 αποκλειστικά μάλλον επιπόλαιο φαίνεται και θα το ανατρέπουν οι περιστάσεις όπως έκαναν και στην προηγούμενη περίοδο. Ανέφερα τα παραπάνω γιατί και πάλι διαβάζω δημοσιεύματα αρκετά για τη μεγάλη αγάπη του κου Στάρε στο 4-4-2, που δεν θέλει να το αλλάζει και άλλα τέτοια. Ελπίζω να μας έμαθε μερικά πράγματα η χρονιά που πέρασε και να είμαστε πιο σοβαροί στην επόμενη.
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Μπέος speaking...
Xωρίς σχολιασμό (και με ελαφριά λογοκρισία) αντιγράφω από συνέντευξη Μπέου στην Sentra 103.3 FM:
«Αγαπημένη μου ομάδα, ομάδα της καρδιάς μου, είναι ο Πανιώνιος. Σέβομαι και εκτιμώ τον Κωνσταντίνο Τσακίρη, είναι γνήσιος Πανιώνιος κι έχει ματώσει οικονομικά. Οσο για τον Κιντή... Είμαι αντίθετος με μοντέλο έμμισθων προέδρων, παραγόντων τεχνοκρατών του κ....! Είδατε κάτι παράγοντες που οδήγησαν ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, ο Αρης, ο Ηρακλής».
Είπε και άλλα (δείτε sentragoal). Δεν ξέρω πως πρέπει να αισθανθώ από τη σχετική σύμπτωση απόψεων που εξέφρασα με αυτές Μπέου ως προς τη δημοσιοποίηση των στημένων παιχνιδιών. Ελπίζω να πείθουν τα επιχειρήματα που έγραψα σ' εκείνη την ανάρτησή μου και το γεγονός ότι προηγήθηκε η δική μου ανάρτηση της δημοσιοποίησης της συνέντευξης Μπέου. Οποιαδήποτε ομοιότητα οφείλεται σε τυχαίο γεγονός. Δεν προϋπήρξε συνεννόηση, σας διαβεβαιώ γι' αυτό.
«Αγαπημένη μου ομάδα, ομάδα της καρδιάς μου, είναι ο Πανιώνιος. Σέβομαι και εκτιμώ τον Κωνσταντίνο Τσακίρη, είναι γνήσιος Πανιώνιος κι έχει ματώσει οικονομικά. Οσο για τον Κιντή... Είμαι αντίθετος με μοντέλο έμμισθων προέδρων, παραγόντων τεχνοκρατών του κ....! Είδατε κάτι παράγοντες που οδήγησαν ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, ο Αρης, ο Ηρακλής».
Είπε και άλλα (δείτε sentragoal). Δεν ξέρω πως πρέπει να αισθανθώ από τη σχετική σύμπτωση απόψεων που εξέφρασα με αυτές Μπέου ως προς τη δημοσιοποίηση των στημένων παιχνιδιών. Ελπίζω να πείθουν τα επιχειρήματα που έγραψα σ' εκείνη την ανάρτησή μου και το γεγονός ότι προηγήθηκε η δική μου ανάρτηση της δημοσιοποίησης της συνέντευξης Μπέου. Οποιαδήποτε ομοιότητα οφείλεται σε τυχαίο γεγονός. Δεν προϋπήρξε συνεννόηση, σας διαβεβαιώ γι' αυτό.
Κοινωνικό Συμβόλαιο και στήριξη της προσπάθειας. Κατώφλια και αντοχές. Να παίξουμε το τελευταίο μας χαρτί πριν την παράδοση;
Η 19η Μαϊου είναι κοντά και ίσως σημάνει στάση πληρωμών αν δεν είμαστε πια σε θέση να δανειστούμε για ν΄ αποπληρώσουμε το ομόλογο που θα λήξει. Ενδιάμεσα στις 9 Μαΐου διεξάγονται οι Γερμανικές εκλογές και κάποια "βαρίδια" μπορεί να φύγουν από τη Γερμανική ηγεσία ώστε να χειρισθεί πλεόν με μεγαλύτερο ευρωπαϊσμό το θέμα της στήριξης της Ελλάδας.
Η στάση πληρωμών και ο χειρισμός της χρειάζεται ηγεσία με μεγαλύτερες δυνάμεις απ' όσες σήμερα διαθέτει το πολιτικό οπλοστάσιο της χώρας. Δεν είναι υποτιμητικός χαρακτηρισμός, είναι ρεαλισμός. Συνεπώς μάλλον θα πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις στην εξασφάλιση, την όσο δυνατόν συντομότερη, της βοήθειας από το μηχανισμό ΕΕ/ΔΝΤ. Η δυσκολία έγκειται στο ότι αρκετά απ' όσα ζητούν ξεπερνούν τις λαϊκές αντοχές κατά πολύ και πέραν τούτου δεν συνάδουν με το Ελληνικό πρόβλημα και δεν θα δώσουν εν τέλει λύσεις αλλά θα οδηγήσουν σε πνιγμό τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, σε βαθιά ύφεση και σε τέλμα ως προς τις πιθανότητες ανάπτυξης σε εύθετο βάθος χρόνου. Η μετατροπή για παράδειγμα των εργαζομένων σε πρώτη φάση σε ανέργους για να επαναμετατραπούν στη συνέχεια,σε περιβάλλον χωρίς συλλογικές συμβάσεις, σε φθηνά εργατικά χέρια χωρίς απαιτήσεις είναι κάτι που δύσκολα θα γίνει ανεκτό χωρίς αντιδράσεις. Από την άλλη, η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι πιο επιδεκτική από ποτέ να εφαρμόσει μια πολιτική λιτότητας και περικοπών, τουλάχιστον σε ένα τριετές πλαίσιο ώστε να ξαναφέρει τη χώρα σε πορεία ανάκαμψης.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κοινωνία εργαζομένων που δέχεται περικοπές αλλά δεν δέχεται τις θεσμικές αλλαγές που θα την οδηγήσουν στην εξαθλίωση και τη δουλοπαροικία. Η κυβέρνηση κατηγορείται στην παρούσα φάση γιατί δεν δρα άμεσα και δεν αποδέχεται άνευ όρων τις προτάσεις του ΔΝΤ, πόσω μάλλον γιατί δεν παίρνει η ίδια την πρωτοβουλία να επιβάλλει μόνη της τα προτεινόμενα μέτρα. Πριν την κατακεραυνώσουμε θα πρέπει να δούμε αν υπάρχει επιστροφή μετά τη λήψη τέτοιας έκτασης θεσμικών μέτρων και αν εξασφαλίζουν τη σε βάθος χρόνου ανάκαμψη της χώρας ή μόνον τους πιστωτές της. Σαφώς εδώ που φθάσαμε (και με ευθύνη της κυβέρνησης και προφανώς όλων μετά το 1981) τον πρώτο λόγο έχουν οι πιστωτές και το μεγάλο ερώτημα είναι αν αξίζει τον κόπο να τους πείσουμε ή πρέπει να παραδοθούμε αμαχητί και να πάρουμε την ελεημοσύνη τους για να διασώσουμε έστω το τώρα πριν να είναι τελείεως αργά. Να πολεμήσουμε λοιπόν κάπως για το αύριο ή όχι; Να το θέσουμε και αλλιώς; Κάποιοι σαν τους κομισάριους του ΔΝΤ μπορούν να πεισθούν να εφαρμόσουν πέρα από τον τυφλοσούρτη, που έχουν ετοιμάσει για την περίπτωση, με βάση την κατηγοροποίηση που έχουν κάνει στην Ελληνική υπόθεση; Φαίνεται ιδιαιτέρως απίθανο και δεν έχουμε και τα "όπλα" για να επιβάλλουμε την όποια άποψή μας, έστω και αν αποδείξουμε τη λογική της. Και δεν πιστεύω ότι τους ενδιαφέρει η λογική των απόψεών μας.
Ο Ελληνικός Λαός πιστεύω ότι θα δεχόταν στην παρούσα κατάσταση ένα κοινωνικό συμβόλαιο περικοπών και μειώσεων του βιοτικού του επιπέδου, αλλά όχι εξαθλίωσης χωρίς την οποιαδήποτε προοπτική. Ίσως το μόνο που θα μπορούσε να πείσει τους κυριίους του ΔΝΤ και τους συν αυτούς Ευρωπαίους είναι ότι τα μέτρα ως το τάδε κατώφλι θα γίνουν αποδεκτά με εθνική σύμπνοια από το Λαό ενώ μετά απ' αυτό το κατώφλι θα προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή, που θ' ανατρέψει τη μελλοντική δυνατότητα της χώρας να συνέλθει και να αποπληρώσει κάποτε τα χρέη της. Ναι είμαστε στη γωνία αλλά ίσως η δυναμική της αντίδρασης ή της επαπειλούμενης αντίδρασης μπορεί να διαφυλλάξει τ' αναγκαία. Μόνο που οι διαχειριστές της κατάστασης πρέπει να σταθμίσουν ως που και ως πότε τους παίρνει να παίξουν και αυτό το τελευταίο χαρτί της παρτίδας.
Η στάση πληρωμών και ο χειρισμός της χρειάζεται ηγεσία με μεγαλύτερες δυνάμεις απ' όσες σήμερα διαθέτει το πολιτικό οπλοστάσιο της χώρας. Δεν είναι υποτιμητικός χαρακτηρισμός, είναι ρεαλισμός. Συνεπώς μάλλον θα πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις στην εξασφάλιση, την όσο δυνατόν συντομότερη, της βοήθειας από το μηχανισμό ΕΕ/ΔΝΤ. Η δυσκολία έγκειται στο ότι αρκετά απ' όσα ζητούν ξεπερνούν τις λαϊκές αντοχές κατά πολύ και πέραν τούτου δεν συνάδουν με το Ελληνικό πρόβλημα και δεν θα δώσουν εν τέλει λύσεις αλλά θα οδηγήσουν σε πνιγμό τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, σε βαθιά ύφεση και σε τέλμα ως προς τις πιθανότητες ανάπτυξης σε εύθετο βάθος χρόνου. Η μετατροπή για παράδειγμα των εργαζομένων σε πρώτη φάση σε ανέργους για να επαναμετατραπούν στη συνέχεια,σε περιβάλλον χωρίς συλλογικές συμβάσεις, σε φθηνά εργατικά χέρια χωρίς απαιτήσεις είναι κάτι που δύσκολα θα γίνει ανεκτό χωρίς αντιδράσεις. Από την άλλη, η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι πιο επιδεκτική από ποτέ να εφαρμόσει μια πολιτική λιτότητας και περικοπών, τουλάχιστον σε ένα τριετές πλαίσιο ώστε να ξαναφέρει τη χώρα σε πορεία ανάκαμψης.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κοινωνία εργαζομένων που δέχεται περικοπές αλλά δεν δέχεται τις θεσμικές αλλαγές που θα την οδηγήσουν στην εξαθλίωση και τη δουλοπαροικία. Η κυβέρνηση κατηγορείται στην παρούσα φάση γιατί δεν δρα άμεσα και δεν αποδέχεται άνευ όρων τις προτάσεις του ΔΝΤ, πόσω μάλλον γιατί δεν παίρνει η ίδια την πρωτοβουλία να επιβάλλει μόνη της τα προτεινόμενα μέτρα. Πριν την κατακεραυνώσουμε θα πρέπει να δούμε αν υπάρχει επιστροφή μετά τη λήψη τέτοιας έκτασης θεσμικών μέτρων και αν εξασφαλίζουν τη σε βάθος χρόνου ανάκαμψη της χώρας ή μόνον τους πιστωτές της. Σαφώς εδώ που φθάσαμε (και με ευθύνη της κυβέρνησης και προφανώς όλων μετά το 1981) τον πρώτο λόγο έχουν οι πιστωτές και το μεγάλο ερώτημα είναι αν αξίζει τον κόπο να τους πείσουμε ή πρέπει να παραδοθούμε αμαχητί και να πάρουμε την ελεημοσύνη τους για να διασώσουμε έστω το τώρα πριν να είναι τελείεως αργά. Να πολεμήσουμε λοιπόν κάπως για το αύριο ή όχι; Να το θέσουμε και αλλιώς; Κάποιοι σαν τους κομισάριους του ΔΝΤ μπορούν να πεισθούν να εφαρμόσουν πέρα από τον τυφλοσούρτη, που έχουν ετοιμάσει για την περίπτωση, με βάση την κατηγοροποίηση που έχουν κάνει στην Ελληνική υπόθεση; Φαίνεται ιδιαιτέρως απίθανο και δεν έχουμε και τα "όπλα" για να επιβάλλουμε την όποια άποψή μας, έστω και αν αποδείξουμε τη λογική της. Και δεν πιστεύω ότι τους ενδιαφέρει η λογική των απόψεών μας.
Ο Ελληνικός Λαός πιστεύω ότι θα δεχόταν στην παρούσα κατάσταση ένα κοινωνικό συμβόλαιο περικοπών και μειώσεων του βιοτικού του επιπέδου, αλλά όχι εξαθλίωσης χωρίς την οποιαδήποτε προοπτική. Ίσως το μόνο που θα μπορούσε να πείσει τους κυριίους του ΔΝΤ και τους συν αυτούς Ευρωπαίους είναι ότι τα μέτρα ως το τάδε κατώφλι θα γίνουν αποδεκτά με εθνική σύμπνοια από το Λαό ενώ μετά απ' αυτό το κατώφλι θα προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή, που θ' ανατρέψει τη μελλοντική δυνατότητα της χώρας να συνέλθει και να αποπληρώσει κάποτε τα χρέη της. Ναι είμαστε στη γωνία αλλά ίσως η δυναμική της αντίδρασης ή της επαπειλούμενης αντίδρασης μπορεί να διαφυλλάξει τ' αναγκαία. Μόνο που οι διαχειριστές της κατάστασης πρέπει να σταθμίσουν ως που και ως πότε τους παίρνει να παίξουν και αυτό το τελευταίο χαρτί της παρτίδας.
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Και πάλι Λιμάχερ μέσω Πλεύρη
Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ (μήπως για πιο σοβαρά θέματα εκεί στο ΛΑΟΣ έχετε αποφασίσει την πολιτική θέση σας πχ Ναι στο ΔΝΤ, Όχι στο ΔΝΤ, Ναι και όχι στο ΔΝΤ κλπ ή ακόμα παλινωδείτε;) κος Πλεύρης θεώρησε καλό ν' αποκαλύψει τα στοιχεία Λιμάχερ για τα προβληματικά για στήσιμο σε στοιχήματα, ποδοσφαιρικά ματς. Το θέμα είναι πιασάρικο και κάνει ντόρο ακόμα και σ' αυτές τις χαλεπές μέρες και γιατί να πάει λοιπόν χαμένη η ευκαιρία.
Από μια άποψη δεν έκανε κακά ο κος βουλευτής γιατί ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ UEFA του κυρίου εκείνου, που μετά το ακραίο του νεανικό ατόπημα, να συμμετάσχει ως ποδοσφαιριστής στο "στημένο" τελικό του αίματος στο Χέυζελ, ανταμείφθηκε με το ν' αναλάβει τις τύχες του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (μαζί με "μπετατζήδες" - εταιρίες στοιχημάτων σπόνσορες της ομοσπονδίας, που θα έπρεπε να δείχνει πρώτη αυτή την τιμιότητα της γυναίκας του Καίσαρα στους υπολοίπους ποδοσφαιρικούς παράγοντες, που διοικεί). Για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε περίτρανα πόσο ευάλωτο είναι το σύστημα συναγερμού του κου Λιμάχερ, που αγνοώντας διάφορες παραμέτρους, τείνει να αυτοδιαψεύδεται. Και αυτό βλάπτει πρώτη απ' όλους την ίδια την UEFA και την αξιοπιστία της.
Απ' όλα λοιπόν τα ματς της Super League, το σύστημα Λιμάχερ χαρακτήρισε ως "ελαφρώς" ύποπτα (κατά το "ελαφρώς έγκυος" ...) τα εκτός έδρας ματς των Ιωαννίνων και του Πανιωνίου με τον ... υποβιβασθέντα από τον Α' γύρο Πανθρακικό στην Κομοτηνή!!! Και ιδίως το ματς του Πανιωνίου στο οποίο ο Πανθρακικός είχε πλέον "αποδημήσει εις Κύριον" και προήρχετο από σερί αποτυχιών πριν απ' αυτό, η UEFA το θεωρεί ύποπτο όταν οποιοσδήποτε παίκτης στοιχημάτων είχε κατά νου σαν ακλόνητο στάνταρντ τη νίκη του Πανιωνίου. Ναι δεν ήρθε "over" βέβαια. Μπορεί και αυτό να το θεωρεί στοιχείο η UEFA ιδίως αν οι προστατευόμενοί της έχασαν από κάτι τέτοιο. Που να ξέρουν τώρα ότι ο Πανιώνιος έχει άσφαιρους επιθετικούς τύπου Μπουβάλ και Μπάλαμπαν. Ψιλά γράμματα για το σύστημα Λιμάχερ, όπως και άλλες λεπτομέρειες που αδυνατεί να συμπεριλάβει στη λογική του.
Κε Πλεύρη είναι σαφές ότι η διαφάνεια σε αυτή τη χώρα πάσχει ... στην Κομοτηνή ... και ότι το πρόβλημα μας αυτή τη στιγμή είναι να ξεκινήσουμε εκτενείς ανακρίσεις για τις εικασίες Λιμάχερ. Σίγουρα ιδίως στις μικρές Ελληνικές κατηγορίες υπάρχει το πρόβλημα και είναι έντονο. Αλλά όταν οι συναγερμοί Λιμάχερ αστοχούν επιδέξια (πχ κε Πλεύρη δεν βλέπουν τα παράδοξα των τελευταίων αγωνιστικών της Super League, όπου παράγοντες της πάλαι ποτέ παράγκας (αποκαλυφθέντες δημοσίως για τη δράση τους αλλά ουδέποτε διωχθέντες) έσωσαν "με προσευχές" την ομάδα τους, με εκτός έδρας θρίαμβο, όταν ούτε να σκοράρει δεν μπορούσε η ομάδα έξω από το γήπεδό της) τότε τι πραγματικά αναζητούμε; Να βρούμε λύσεις και ν' αποδώσουμε δικαιοσύνη ή απλά να δημιουργήσουμε ντόρο και να κερδίσουμε εντυπώσεις "τάξεως και ηθικής" αναδεικνυόμενοι βασιλικότεροι του βασιλέως οι Λιμαχικότεροι του Λιμάχερ.
ΥΓ 1: Για να μην αδικώ τον κο Λιμάχερ, ίσως τα στοιχεία του ... δεν πρόλαβαν την τελευταία αγωνιστική, αλλά υπάρχουν και άλλα που θα έπρεπε να τον παραξενεύουν, πχ Ολυμπιακός-Ξάνθη 0-0 τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος και άλλα και άλλα. Εντάξει είναι γνωστό το κόλλημα Λιμάχερ με Πανιώνιο, μόνο ας του πει κάποιος πως ο Μπέος είναι πια σε άλλη ομάδα...
ΥΓ 2: Μήπως ο κος Πλεύρης που ενδιαφέρθηκε και ο καθ' ύλην αρμόδιος κος Πιλάβιος, για τη διαφάνεια βρε αδελφέ του θέματος, θα έπρεπε να ζητήσουν από τον κο Λιμάχερ την αποκάλυψη του αλγορίθμου που ακολουθεί το εποπτικό του σύστημα και με βάση τα αποτελέσματα του οποίου χαρακτηρίζονται οι αγώνες από ελαφρώς ύποπτοι ως άκρως διφθαρμένοι (sic); Είναι η ΕΠΟ γνώστης των στοιχείων ανά αγώνα που διαμορφώνουν τον χαρακτηρισμό; Αν ναι οφείλει να τα αποκαλύψει σε γενικές γραμμές ανά χαρακτηρισμό. Πως προκύπτει ο χαρακτηρισμός; Οφείλει ν' αποκαλύψει τη λογική κρίσης των αγώνων από την UEFA, ειδάλλως ο καθένας μπορεί ν' αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα κρίσης των αγώνων.
ΥΓ 3: Εφόσον τα στοιχεία αυτά είναι στη δικαιοσύνη, όπου τα έστειλε ο κος Πιλάβιος και οι αρμόδιοι Γενικοί Γραμματείς και Υφυπουργοί, η επερώτηση και η δημοσιοποίηση των στοιχείων από τον κο Πλεύρη, αποσκοπεί στην ποδηγέτηση και υποκατάσταση της δικαιοσύνης; Γνωρίζει ο κος Πλεύρης τον διαχωρισμό των εξουσιών και το σημαντικό ρόλο που αυτός παίζει στη λειτουργία της Δημοκρατίας; Έχει ολοκληρωθεί η προκαταρτική εξέταση και αν όχι, είναι παράνομη η δημοσιοποίηση των στοιχείων; Αν κάποιος δεν έφερε την βουλευτική ασυλία, θα εδιώκετο ποινικά γι' αυτό που σήμερα έπραξε ο κος Πλεύρης; Αν ναι σκέφτεται ο κος Πλεύρης να άρει την βουλευτική του ασυλία αν κάποιοι που θίγονται από τη δημοσιοποίηση των στοιχείων, σκεφθούν να κινηθούν δικαστικά εναντίον του για προσωπική τους προσβολή, αργότερα και εφόσον τα στοιχεία δεν τα θεωρήσει η δικαιοσύνη ως άξια να στοιχειοθετήσουν κατηγορία;
Από μια άποψη δεν έκανε κακά ο κος βουλευτής γιατί ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ UEFA του κυρίου εκείνου, που μετά το ακραίο του νεανικό ατόπημα, να συμμετάσχει ως ποδοσφαιριστής στο "στημένο" τελικό του αίματος στο Χέυζελ, ανταμείφθηκε με το ν' αναλάβει τις τύχες του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (μαζί με "μπετατζήδες" - εταιρίες στοιχημάτων σπόνσορες της ομοσπονδίας, που θα έπρεπε να δείχνει πρώτη αυτή την τιμιότητα της γυναίκας του Καίσαρα στους υπολοίπους ποδοσφαιρικούς παράγοντες, που διοικεί). Για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε περίτρανα πόσο ευάλωτο είναι το σύστημα συναγερμού του κου Λιμάχερ, που αγνοώντας διάφορες παραμέτρους, τείνει να αυτοδιαψεύδεται. Και αυτό βλάπτει πρώτη απ' όλους την ίδια την UEFA και την αξιοπιστία της.
Απ' όλα λοιπόν τα ματς της Super League, το σύστημα Λιμάχερ χαρακτήρισε ως "ελαφρώς" ύποπτα (κατά το "ελαφρώς έγκυος" ...) τα εκτός έδρας ματς των Ιωαννίνων και του Πανιωνίου με τον ... υποβιβασθέντα από τον Α' γύρο Πανθρακικό στην Κομοτηνή!!! Και ιδίως το ματς του Πανιωνίου στο οποίο ο Πανθρακικός είχε πλέον "αποδημήσει εις Κύριον" και προήρχετο από σερί αποτυχιών πριν απ' αυτό, η UEFA το θεωρεί ύποπτο όταν οποιοσδήποτε παίκτης στοιχημάτων είχε κατά νου σαν ακλόνητο στάνταρντ τη νίκη του Πανιωνίου. Ναι δεν ήρθε "over" βέβαια. Μπορεί και αυτό να το θεωρεί στοιχείο η UEFA ιδίως αν οι προστατευόμενοί της έχασαν από κάτι τέτοιο. Που να ξέρουν τώρα ότι ο Πανιώνιος έχει άσφαιρους επιθετικούς τύπου Μπουβάλ και Μπάλαμπαν. Ψιλά γράμματα για το σύστημα Λιμάχερ, όπως και άλλες λεπτομέρειες που αδυνατεί να συμπεριλάβει στη λογική του.
Κε Πλεύρη είναι σαφές ότι η διαφάνεια σε αυτή τη χώρα πάσχει ... στην Κομοτηνή ... και ότι το πρόβλημα μας αυτή τη στιγμή είναι να ξεκινήσουμε εκτενείς ανακρίσεις για τις εικασίες Λιμάχερ. Σίγουρα ιδίως στις μικρές Ελληνικές κατηγορίες υπάρχει το πρόβλημα και είναι έντονο. Αλλά όταν οι συναγερμοί Λιμάχερ αστοχούν επιδέξια (πχ κε Πλεύρη δεν βλέπουν τα παράδοξα των τελευταίων αγωνιστικών της Super League, όπου παράγοντες της πάλαι ποτέ παράγκας (αποκαλυφθέντες δημοσίως για τη δράση τους αλλά ουδέποτε διωχθέντες) έσωσαν "με προσευχές" την ομάδα τους, με εκτός έδρας θρίαμβο, όταν ούτε να σκοράρει δεν μπορούσε η ομάδα έξω από το γήπεδό της) τότε τι πραγματικά αναζητούμε; Να βρούμε λύσεις και ν' αποδώσουμε δικαιοσύνη ή απλά να δημιουργήσουμε ντόρο και να κερδίσουμε εντυπώσεις "τάξεως και ηθικής" αναδεικνυόμενοι βασιλικότεροι του βασιλέως οι Λιμαχικότεροι του Λιμάχερ.
ΥΓ 1: Για να μην αδικώ τον κο Λιμάχερ, ίσως τα στοιχεία του ... δεν πρόλαβαν την τελευταία αγωνιστική, αλλά υπάρχουν και άλλα που θα έπρεπε να τον παραξενεύουν, πχ Ολυμπιακός-Ξάνθη 0-0 τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος και άλλα και άλλα. Εντάξει είναι γνωστό το κόλλημα Λιμάχερ με Πανιώνιο, μόνο ας του πει κάποιος πως ο Μπέος είναι πια σε άλλη ομάδα...
ΥΓ 2: Μήπως ο κος Πλεύρης που ενδιαφέρθηκε και ο καθ' ύλην αρμόδιος κος Πιλάβιος, για τη διαφάνεια βρε αδελφέ του θέματος, θα έπρεπε να ζητήσουν από τον κο Λιμάχερ την αποκάλυψη του αλγορίθμου που ακολουθεί το εποπτικό του σύστημα και με βάση τα αποτελέσματα του οποίου χαρακτηρίζονται οι αγώνες από ελαφρώς ύποπτοι ως άκρως διφθαρμένοι (sic); Είναι η ΕΠΟ γνώστης των στοιχείων ανά αγώνα που διαμορφώνουν τον χαρακτηρισμό; Αν ναι οφείλει να τα αποκαλύψει σε γενικές γραμμές ανά χαρακτηρισμό. Πως προκύπτει ο χαρακτηρισμός; Οφείλει ν' αποκαλύψει τη λογική κρίσης των αγώνων από την UEFA, ειδάλλως ο καθένας μπορεί ν' αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα κρίσης των αγώνων.
ΥΓ 3: Εφόσον τα στοιχεία αυτά είναι στη δικαιοσύνη, όπου τα έστειλε ο κος Πιλάβιος και οι αρμόδιοι Γενικοί Γραμματείς και Υφυπουργοί, η επερώτηση και η δημοσιοποίηση των στοιχείων από τον κο Πλεύρη, αποσκοπεί στην ποδηγέτηση και υποκατάσταση της δικαιοσύνης; Γνωρίζει ο κος Πλεύρης τον διαχωρισμό των εξουσιών και το σημαντικό ρόλο που αυτός παίζει στη λειτουργία της Δημοκρατίας; Έχει ολοκληρωθεί η προκαταρτική εξέταση και αν όχι, είναι παράνομη η δημοσιοποίηση των στοιχείων; Αν κάποιος δεν έφερε την βουλευτική ασυλία, θα εδιώκετο ποινικά γι' αυτό που σήμερα έπραξε ο κος Πλεύρης; Αν ναι σκέφτεται ο κος Πλεύρης να άρει την βουλευτική του ασυλία αν κάποιοι που θίγονται από τη δημοσιοποίηση των στοιχείων, σκεφθούν να κινηθούν δικαστικά εναντίον του για προσωπική τους προσβολή, αργότερα και εφόσον τα στοιχεία δεν τα θεωρήσει η δικαιοσύνη ως άξια να στοιχειοθετήσουν κατηγορία;
Στάρε τελικά
Ο 34χρονος Μίκαελ Στάρε θα μετακομίσει τελικά στη Νέα Σμύρνη από την ΑΙΚ Στοκχόλμης, την οποία προπονούσε από το Νοέμβριο του 2008, με 25 Νίκες, 10 Ισοπαλίες, 9 ήττες, ένα νταμπλ και ενα σούπερκαπ. Ο Στάρε ήταν προπονητής του Γιόνσον, του δεξιού οπισθοφύλακα που τον Ιανουάριου ήρθε στον Πανιώνιο από την ΑΙΚ.
Ευχόμαστε καλή αρχή και ελπίζουμε στην πρόνοια της ΠΑΕ να στηρίξει τον κο Στάρε και με Ελληνικό τεχνικό επιτελείο, όπως ο Άκης Μάντζιος, που θα τον βοηθήσει να προσαρμοσθεί στα Ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα.
Εργατιά, αγροτιά, Παπαδόπουλος (Αλέκος) ξανά
Στα πολύ δραστικά και πιθανότατα αναπόφευκτα που πρότεινε στην ομιλία του ο Αλέκος Παπαδόπουλος (ένας από τους λίγους με σοβαρό και συνεπές έργο σε οικονομικό υπουργείο κατά τη μεταπολίτευση), προφανώς δεν του δόθηκε η ευκαιρία και ο χρόνος να συγκεκριμενοποιήσει λεπτομέρειες για αρκετά απ' αυτά.
Κάποια που εμένα μου δημιουργούν απορείες:
Ξέρω ότι δεν οδηγούμε πια εμείς τις περιστάσεις και τις εξελίξεις. Ξέρω ότι μας ζητούν συνέχεια και πιο σκληρά μέτρα. Βγαίνουν οι Γερμανοί σήμερα και παίρνουν πίσω ότι είχαν πει πριν δυο βδομάδες και λένε ότι δεν υπήρχε συμφωνία και ζητούν πιο σκληρές εγγυήσεις. Πιθανότατα έχει πλέον δίκιο ο Παπαδόπουλος να αναφέρει ότι πρέπει μόνοι μας να ανακοινώσουμε σκληρά μέτρα και να μην συρόμαστε πίσω από πιστωτές και "εταίρους". Αλλά η σκληρότης διαφέρει από την καταστροφή και πολλά από αυτά που πιιθανότατα εξασφαλίζουν τους πιστωτές μας θα καταστρέψουν για δεκαετίες τη χώρα και τους ανθρώπους της. Ναι λοιπόν στην πρωτοβουλία (μήπως έπρεπε ο κος Παπαδόπουλος αντι της απλής αποχής να φώναζε από τον Οκτώβρη τόσο ηχηρά όσο το έκανε τώρα;) όχι όμως στην αυτοκτονία. Και όποιος προτείνει πλέον ας το κάνει όχι σαν πολιτικό μανιφέστο αλλά πλήρως και με σαφήνεια τέτοια που δεν θα χωράει ερμηνείες. Δεν χρειάζονται εντυπώσεις αλλά εκτενείς προτάσεις. Και ο κος Αλέκος Παπαδόπουλος έχει σαφώς την εμπειρία και τις γνώσεις να συνεισφέρει με σαφείς και λεπτομερείς προτάσεις.
Κάποια που εμένα μου δημιουργούν απορείες:
- Δεν μπορούμε να κάνουμε υποτίμηση οπότε εναλλακτικά πρέπει να γίνει δημοσιονομική και εισοδηματική υποτίμηση με τον περιορισμό της διαθέσιμης καταναλωτικής δυνατότητας των μισθωτών τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα καθώς και αποπληθωρισμός των τιμών. Αυτόν τον αποπληθωρισμό τιμών κε Αλέκο μου πως θα τον πετύχεις στα μύρια όσα εισαγώμενα προϊόντα της Ελληνικής κατανάλωσης, που δεν είναι πια είδη πολυτελείας αλλά και είδη της καθημερινής διαβίωσης (αφού παράγουμε πια ελάχιστα που δεν φτάνουν για την εσωτερική αγορά); Με μόνο το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης; Και αν προσφύγεις σε άλλους περιορισμούς, θα γίνουν αυτοί αποδεκτοί στη ΕΕ που ανήκουμε;
- Οι αιτούμενες εκτεταμένες παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας, μήπως θα έπρεπε να συγκεκριμενοποιηθούν λιγάκι. Προφανώς συμπεριλαμβάνουν ελαστική εργασία, μερική απασχόληση, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων κλπ. Τα έχουμε δει να εφαρμόζονται και στην Ιρλανδία και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις. Στην Ιρλανδία η πολιτική αυτή έχει διώξει το πλείστον του εργατικού δυναμικού στην ξενητιά και δη στις ΗΠΑ που οι Ιρλανδοί έχουν διασυνδέσεις πατροπαράδοτες. Να ετοιμάζουμε βαλίτσες κε Παπαδόπουλε για Αυστραλία; Επιδόματα ανεργίας θα δίνονται ή θα κοπούν και αυτά; Και τα ταμεία πως θα τα γλυτώσεις κε Παπαδόπουλε από το τελειωτικό κραχ αν περικόψεις δραστικά μισθούς και συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα.
- Δεν μας εξήγησε ο κος Παπαδόπουλος γιατί το δημοσιονομικό έλλειμμα το μετέτρεψαν σε κρίση δανεισμού και γιατί τα προβλήματα του δημόσιου τομέα που τον γιγάντωσε το πελατιακό σύστημα της μεταπολίτευσης (δυστυχώς αν και φωτεινή αναλαμπή και ο ίδιος το υπηρέτησε αυτό το σύστημα) θα πρέπει να τα πληρώσει με το ίδιο νόμισμα και ο ιδιωτικός τομέας, από τον οποίο στη δεδομένη φάση προσβλέπουμε κάποια ακτίδα ελπίδας και ανάπτυξης και πάμε να τον μετατρέψουμε και αυτόν σε ποταμό εξαθλίωσης των εργαζομένων του.
Ξέρω ότι δεν οδηγούμε πια εμείς τις περιστάσεις και τις εξελίξεις. Ξέρω ότι μας ζητούν συνέχεια και πιο σκληρά μέτρα. Βγαίνουν οι Γερμανοί σήμερα και παίρνουν πίσω ότι είχαν πει πριν δυο βδομάδες και λένε ότι δεν υπήρχε συμφωνία και ζητούν πιο σκληρές εγγυήσεις. Πιθανότατα έχει πλέον δίκιο ο Παπαδόπουλος να αναφέρει ότι πρέπει μόνοι μας να ανακοινώσουμε σκληρά μέτρα και να μην συρόμαστε πίσω από πιστωτές και "εταίρους". Αλλά η σκληρότης διαφέρει από την καταστροφή και πολλά από αυτά που πιιθανότατα εξασφαλίζουν τους πιστωτές μας θα καταστρέψουν για δεκαετίες τη χώρα και τους ανθρώπους της. Ναι λοιπόν στην πρωτοβουλία (μήπως έπρεπε ο κος Παπαδόπουλος αντι της απλής αποχής να φώναζε από τον Οκτώβρη τόσο ηχηρά όσο το έκανε τώρα;) όχι όμως στην αυτοκτονία. Και όποιος προτείνει πλέον ας το κάνει όχι σαν πολιτικό μανιφέστο αλλά πλήρως και με σαφήνεια τέτοια που δεν θα χωράει ερμηνείες. Δεν χρειάζονται εντυπώσεις αλλά εκτενείς προτάσεις. Και ο κος Αλέκος Παπαδόπουλος έχει σαφώς την εμπειρία και τις γνώσεις να συνεισφέρει με σαφείς και λεπτομερείς προτάσεις.
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
A1 Μπάσκετ. Τρίκαλα-Πανιώνιος 64-68 και σενάρια για play-offs
Τρίκαλα (Θανάσης Γιαπλές): Κόλιεβιτς, Προδρόμου 2, Νοέας 2, Κατσαρές 2, Τσαϊρέλης 1, Αποστολίδης 11 (1), Γιανγκ 17 (3), Μαρμαρινός, Ζούπαν 13 (3), Σίμτσακ 14, Ντίκελ 2.
Πανιώνιος (Νέναντ Μάρκοβιτς): Ράις 2, Μπράιαντ 12 (1), Ζορόσκι 2, Παπανικολάου 24 (4), Μποροβίνιακ 4, Χαριτόπουλος 2, Γιαννόπουλος 3 (1), Ερτσέγκ 9 (1), Γιάνκοβιτς, Παραγιός 2, Αθηναίου 2, Έλντερ 6.
Ίσως σήμερα αποκτήσαμε άλλο ένα εχθρό, μια που τα Τρίκαλα έπαιζαν αγώνα ζωής και θανάτου και αν χάσουν στην επόμενη αγωνιστική υποβιβάζονται. Πάντως ο Πανιώνιος έπαιξε τίμια το ρόλο του ως ρυθμιστής της διαβάθμισης, αφού και για δεύτερη βδομάδα νίκησε ενδιαφερόμενη ομάδα και γιατί εν τέλει είχε στόχο αφού με τη νίκη του αυτή ξαναμπαίνει με μεγάλες πιθανότητες στη διεκδίκηση της 8ης θέσης. Ο Πανιώνιος θα είναι όγδοος αν νικήσει την Καβάλα στη Νέα Σμύρνη ή αν το Περιστέρι χάσει στην έδρα του από τα Τρίκαλα. Τα Τρίκαλα υποβιβάζονται πλέον σε κάθε άλλο αποτέλεσμα εκτός νίκης τους στο Περιστέρι.
Αν και τα Τρίκαλα ως και την τρίτη περίοδο, με οδηγό τον κόσμο και κυρίως τον Γιανγκ αλλά και τους Ζούπαν και Σίμτσακ ήταν μπροστά ... ο Πανιώνιος είχε σούπερ ΠΑΠ, που με 24 πόντους και καθοριστικό τρίποντο στο 66-62 του έδωσε τη νίκη.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ από GALANIS SPORTS DATA.
Το πρότυπο
Είμαι σίγουρος ότι οι φίλοι αυτού του blog, πολύ εύκολα μπορούν να βρούν τις πληροφορίες, που θ' αναφέρω σε αυτή την ανάρτηση. Συνεπώς δεν κομίζω γλαύκας εν Αθήναις. Θεώρησα όμως ότι ίσως εξοικονομώ κάποιο χρόνο σε κάποιους και ίσως δημιουργώ μια βάση για συζήτηση, παραθέτοντας εδώ, κάποια απ' όσα διάβασα για το διοικητικό και διαχειριστικό πρότυπο ποδοσφαιρικής εταιρίας που έχει στο μυαλό του ο κος Κιντής να εφαρμόσει και στον Πανιώνιο, για την Ολυμπίκ Λυών.
Κατ' αρχάς μια ομοιότητα είναι ότι το πρότυπο μας είναι και αυτό ...κάπως κυανέρυθρο στο χρώμα! Επίσης στις δεκαετίες 60 & 70 είχε κάποιες κατακτήσεις κυπέλλων και κάποιες μεσαίου επιπέδου επιδόσεις και έβγαλε μερικούς πολύ καλούς και διάσημους ποδοσφαιριστές της εποχής από τους οποίους εγώ προσωπικά θυμάμαι με θαυμασμό τους Λακόμπ και Ντζορκαέφ.
Από το 1987 την ανέλαβε ο πολύς Ζαν Μισέλ Ολάς, που αφού κάλυψε τα χρέη της, την διοίκησε κατά πρωτοποριακό τρόπο σαν κανονική επιχείρηση και την έφθασε αφ' ενός να είναι μεταξύ των πλουσιωτέρων συλλόγων του κόσμου (λειτουργεί στο Ευρωπαϊκό χρηματιστήριο) αφ' ετέρου κατάφερε να έχει διαρκή κυριαρχία στο Γαλλικό ποδόσφαιρο από το 2000 και μετά κυρίως και συνεχείς αξιόλογες Ευρωπαϊκές εμφανίσεις.
Το πρώτο διάστημα ο Ολάς στηρίχτηκε στον προπονητή του, Ρεϊμόντ Ντομενέκ (γνωστό νυν προπονητή της Εθνικής Γαλλίας, που στον πάγκο των πετεινών έχει μάλλον αποτυχημένη παρουσία - εξού και το προσωνύμιόν του, "Μυρωδιάς"). Στον Ντομενέκ είχε δώσει ο Ολάς την απόλυτη εξουσία να φέρνει όποιον παίκτη-ταλέντο θεωρούσε ικανό για την επίτευξη των στόχων ανόδου, που υπήρχαν. Μετά από τις αρχικές πετυχημένες χρονιές, ήρθαν απογοητευτικά αποτελέσματα και ο Ντομενέκ εγκατέλειψε το πλοίο και αντικαταστάθηκε από τον παλιό κορυφαίο Γάλλο διεθνή Τιγκανά. Τη δεκαετία μετά το 2000, η Λυών έγινε διάσημη για τα μεγάλα ταλέντα που στρατολογούσε και αναδείκνυε, όπως οι Εσσιέν, Μαλουντά, Ντιαρά (με Ελληνικό ξεκίνημα στον ΟΦΗ), Μπενζεμά και Ζουνίνιο.
Το πρότυπο μας όμως έχει έδρα μια μεγάλη Γαλλική πόλη και είχε ανέκαθεν σημαντική βάση οπαδών σε μια χώρα που η πρωτεύουσά της έχει μόνο μια ισχυρή ομάδα, την Παρί Σαιν Ζερμαίν. Αυτή τη στιγμή θεωρείται ότι η οπαδική της βάση καλύπτει πάνω από το 11% των Γάλλων, αλλά στη Γαλλία δεν υπήρχε ΠΟΚ και μεγάλες ομάδες του παρελθόντος εύκολα κατέληγαν στον πάτο του ποδοσφαιρικού καταλόγου της χώρας.
Επίσης η Γαλλία ήταν μια αποικιοκρατική δύναμη που προσέλκυε και προσελκύει το δυναμικό της Μαύρης Ηπείρου, λόγω του Γαλλοτραφούς παρελθόντος του.
Οι ομοιότητες αυτού του περιβάλλοντος με την Ελλάδα είναι μάλλον λίγες αλλά και τα διδάγματα του παραδείγματος Λυών (ίσως και της Λιλ πιο πρόσφατα) δεν είναι ανάξια λόγου για να τα υιοθετήσει κάποιος στο δικό μας ποδοσφαιρικό χώρο, αν μπορέσει να τα προσαρμόσει σε συνθήκες και καταστάσεις. Αυτό είναι το ζητούμενο. Όταν μεταφυτεύεις κάτι κάπου αλλού, κοιτάς το νέο χώρο που θα ριζώσει το φυτό, τον ήλιο και τον άνεμο στη νέα θέση. Αν δεν ταιριάζουν με την παλιά ή με ότι εν τέλει χρειάζεται το φυτό, τότε πρέπει να φροντίσεις και γι' άλλα πράγματα, λιπάσματα, ποτίσματα, φωτισμό.
Και κάτι για τον παράγοντα τύχη. Ο Ντομενέκ που ξεκίνησε το πείραμα με την πλήρη εμπιστοσύνη του ιδιοκτήτη, είχε την καλή τύχη να πετύχει αρχικά ενώ λίγο μετά άρχισε η κατρακύλα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε φάει τη μούρη του στην αρχή και η όλη προσπάθεια να ναυαγούσε στο ξεκίνημά της. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο Θεός παίζει και ζάρια όσο και αν δεν το δεχόταν ο Θείος Άλμπερτ ... και δεν το δέχεται ο κος Κιντής.
Κατ' αρχάς μια ομοιότητα είναι ότι το πρότυπο μας είναι και αυτό ...κάπως κυανέρυθρο στο χρώμα! Επίσης στις δεκαετίες 60 & 70 είχε κάποιες κατακτήσεις κυπέλλων και κάποιες μεσαίου επιπέδου επιδόσεις και έβγαλε μερικούς πολύ καλούς και διάσημους ποδοσφαιριστές της εποχής από τους οποίους εγώ προσωπικά θυμάμαι με θαυμασμό τους Λακόμπ και Ντζορκαέφ.
Από το 1987 την ανέλαβε ο πολύς Ζαν Μισέλ Ολάς, που αφού κάλυψε τα χρέη της, την διοίκησε κατά πρωτοποριακό τρόπο σαν κανονική επιχείρηση και την έφθασε αφ' ενός να είναι μεταξύ των πλουσιωτέρων συλλόγων του κόσμου (λειτουργεί στο Ευρωπαϊκό χρηματιστήριο) αφ' ετέρου κατάφερε να έχει διαρκή κυριαρχία στο Γαλλικό ποδόσφαιρο από το 2000 και μετά κυρίως και συνεχείς αξιόλογες Ευρωπαϊκές εμφανίσεις.
Το πρώτο διάστημα ο Ολάς στηρίχτηκε στον προπονητή του, Ρεϊμόντ Ντομενέκ (γνωστό νυν προπονητή της Εθνικής Γαλλίας, που στον πάγκο των πετεινών έχει μάλλον αποτυχημένη παρουσία - εξού και το προσωνύμιόν του, "Μυρωδιάς"). Στον Ντομενέκ είχε δώσει ο Ολάς την απόλυτη εξουσία να φέρνει όποιον παίκτη-ταλέντο θεωρούσε ικανό για την επίτευξη των στόχων ανόδου, που υπήρχαν. Μετά από τις αρχικές πετυχημένες χρονιές, ήρθαν απογοητευτικά αποτελέσματα και ο Ντομενέκ εγκατέλειψε το πλοίο και αντικαταστάθηκε από τον παλιό κορυφαίο Γάλλο διεθνή Τιγκανά. Τη δεκαετία μετά το 2000, η Λυών έγινε διάσημη για τα μεγάλα ταλέντα που στρατολογούσε και αναδείκνυε, όπως οι Εσσιέν, Μαλουντά, Ντιαρά (με Ελληνικό ξεκίνημα στον ΟΦΗ), Μπενζεμά και Ζουνίνιο.
Το πρότυπο μας όμως έχει έδρα μια μεγάλη Γαλλική πόλη και είχε ανέκαθεν σημαντική βάση οπαδών σε μια χώρα που η πρωτεύουσά της έχει μόνο μια ισχυρή ομάδα, την Παρί Σαιν Ζερμαίν. Αυτή τη στιγμή θεωρείται ότι η οπαδική της βάση καλύπτει πάνω από το 11% των Γάλλων, αλλά στη Γαλλία δεν υπήρχε ΠΟΚ και μεγάλες ομάδες του παρελθόντος εύκολα κατέληγαν στον πάτο του ποδοσφαιρικού καταλόγου της χώρας.
Επίσης η Γαλλία ήταν μια αποικιοκρατική δύναμη που προσέλκυε και προσελκύει το δυναμικό της Μαύρης Ηπείρου, λόγω του Γαλλοτραφούς παρελθόντος του.
Οι ομοιότητες αυτού του περιβάλλοντος με την Ελλάδα είναι μάλλον λίγες αλλά και τα διδάγματα του παραδείγματος Λυών (ίσως και της Λιλ πιο πρόσφατα) δεν είναι ανάξια λόγου για να τα υιοθετήσει κάποιος στο δικό μας ποδοσφαιρικό χώρο, αν μπορέσει να τα προσαρμόσει σε συνθήκες και καταστάσεις. Αυτό είναι το ζητούμενο. Όταν μεταφυτεύεις κάτι κάπου αλλού, κοιτάς το νέο χώρο που θα ριζώσει το φυτό, τον ήλιο και τον άνεμο στη νέα θέση. Αν δεν ταιριάζουν με την παλιά ή με ότι εν τέλει χρειάζεται το φυτό, τότε πρέπει να φροντίσεις και γι' άλλα πράγματα, λιπάσματα, ποτίσματα, φωτισμό.
Και κάτι για τον παράγοντα τύχη. Ο Ντομενέκ που ξεκίνησε το πείραμα με την πλήρη εμπιστοσύνη του ιδιοκτήτη, είχε την καλή τύχη να πετύχει αρχικά ενώ λίγο μετά άρχισε η κατρακύλα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε φάει τη μούρη του στην αρχή και η όλη προσπάθεια να ναυαγούσε στο ξεκίνημά της. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο Θεός παίζει και ζάρια όσο και αν δεν το δεχόταν ο Θείος Άλμπερτ ... και δεν το δέχεται ο κος Κιντής.
Πτυχές του ΔΝΤ
Συνήθως όταν κάποιος θέλει να θίξει τις τραγικές παρεμβάσεις του ΔΝΤ αναφέρεται στο παράδειγμα της Τζαμάικα, που ξεκίνησε η εξάρτησή της από το ΔΝΤ, το δολλάριό τηςε είχε αξία μεγαλύτερη αυτού των ΗΠΑ (1978) και όταν τερμάτισε η σχέση της με το ΔΝΤ το 1995, το νόμισμα είχε την ισοτιμία των 2 σέντς.
Το ΔΝΤ εν γένει το πρώτο που προτείνει είναι υποτίμηση. Το πρωτοφανές με την Ελλάδα είναι ότι υποτίμηση δεν μπορεί να γίνει γιατί η Ελλάδα είναι στην Ευρωζώνη και δεν έχει δικό της νόμισμα. Συνεπώς μόνο τεχνητή υποτίμηση μπορεί να γίνει με την παράλληλη πτώση μισθών και τιμών. Αλλά οι τιμές μπορούν ουσιαστικά να ελεγχθούν μόνο στα εγχώρια παραγώμενα προϊόντα. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της Ελληνικής κατανάλωσης μάλλον καλύπτεται από εισαγώμενα προϊόντα, που το μόνο που άμεσα μπορεί να γίνει είναι η συμπίεση των τιμών τους μέσω της συμπίεσης των κερδών των εισαγωγέων. Η εμπειρία πάντως είναι ότι σε συστήματα ελεύθερης αγοράς ελέγχεις εύκολα τα μεροκάματα και ... δύσκολα τις τιμές.
Όταν ανέλαβε ο Ντομινίκ Στρος Καν το 2007 την προεδρία του ΔΝΤ, η εξαγγελία του ήταν να μπορέσει να συνδυάσει την οικονομική σταθερότητα με την ανάπτυξη και τη διαφύλαξη της εργασίας. Με δεδομένη και την ιδεολογική προέλευση του κου Στρος Καν και τις πολιτικές του βλέψεις, ανοίγει εμπρός του πεδίο λαμπρό ώστε να προσπαθήσει στην περίπτωση της Ελλάδας να κάνει πράξη τις εξαγγελίες του.
Το ΔΝΤ εν γένει το πρώτο που προτείνει είναι υποτίμηση. Το πρωτοφανές με την Ελλάδα είναι ότι υποτίμηση δεν μπορεί να γίνει γιατί η Ελλάδα είναι στην Ευρωζώνη και δεν έχει δικό της νόμισμα. Συνεπώς μόνο τεχνητή υποτίμηση μπορεί να γίνει με την παράλληλη πτώση μισθών και τιμών. Αλλά οι τιμές μπορούν ουσιαστικά να ελεγχθούν μόνο στα εγχώρια παραγώμενα προϊόντα. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της Ελληνικής κατανάλωσης μάλλον καλύπτεται από εισαγώμενα προϊόντα, που το μόνο που άμεσα μπορεί να γίνει είναι η συμπίεση των τιμών τους μέσω της συμπίεσης των κερδών των εισαγωγέων. Η εμπειρία πάντως είναι ότι σε συστήματα ελεύθερης αγοράς ελέγχεις εύκολα τα μεροκάματα και ... δύσκολα τις τιμές.
Όταν ανέλαβε ο Ντομινίκ Στρος Καν το 2007 την προεδρία του ΔΝΤ, η εξαγγελία του ήταν να μπορέσει να συνδυάσει την οικονομική σταθερότητα με την ανάπτυξη και τη διαφύλαξη της εργασίας. Με δεδομένη και την ιδεολογική προέλευση του κου Στρος Καν και τις πολιτικές του βλέψεις, ανοίγει εμπρός του πεδίο λαμπρό ώστε να προσπαθήσει στην περίπτωση της Ελλάδας να κάνει πράξη τις εξαγγελίες του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)