Με ανακοπή της καρδιάς νοσηλεύεται διασωληνωμένος ο Μάκης Δενδρινός στο ΝΙΜΤΣ. Ο Μάκης Δενδρινός αποτελεί σημαντικό μέρος της ιστορίας του μπασκετικού Πανιωνίου. Όλοι προσευχόμαστε να κερδίσει τη μεγαλύτερη μάχη, αυτή για τη ζωή του, που δίνει τούτες τις δύσκολες ώρες.
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015
Το αγωνιστικό αντίο στον Περικλή Ιακωβάκη
Αυτό το Σαββατοκύριακο στο στίβο, η Ελληνική Εθνική ομάδα κατάφερε να ανέβη και πάλι στην Super League του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στίβου (αυτό που οι παλιοί θυμούμαστε σαν αγώνες Μπρούνο Τζάουλι) παίρνοντας τη δεύτερη θέση στη βαθμολογία, πίσω από την Τσεχία.
Το σημαντικό όμως ήταν ο αποχαιρετισμός του 36χρονου Περικλή Ιακωβάκη, ενός αθλητή που πέρα από τις αγωνιστικές επιτυχίες (1998 με το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων, το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2006 στο Γκέτεμποργκ, το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο του 2003 στο Παρίσι, τα δυο μετάλλια (χρυσό το 2001, χάλκινο το 2013) σε Μεσογειακούς Αγώνες και τη συμμετοχή στον τελικό των Ολυμπιακών του 2008) διακρίθηκε και αγαπήθηκε από τον κόσμο περισσότερο για τη σεμνότητα, την αγωνιστικότητα και το ευ αγωνίζεσθαι. Δείγμα προσωπικότητας ήταν ότι πολλά χρόνια της καρριέραςτου έμενε στον τόπο του και προπονιόταν με τη γυμνάστρια που είχε από το σχολείο. Είχε διάρκεια στο χρόνο, δείγμα μεγάλου αθλητή και καθαρού και συνέχισε την παράδοση σε ένα αγώνισμα που θεωρούμε δικό μας (Μάντικας, Τζωρτζής, Παρρής, Καλογιάννης).
Αντίο Περικλή και ευχαριστούμε.
Το σημαντικό όμως ήταν ο αποχαιρετισμός του 36χρονου Περικλή Ιακωβάκη, ενός αθλητή που πέρα από τις αγωνιστικές επιτυχίες (1998 με το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων, το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2006 στο Γκέτεμποργκ, το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο του 2003 στο Παρίσι, τα δυο μετάλλια (χρυσό το 2001, χάλκινο το 2013) σε Μεσογειακούς Αγώνες και τη συμμετοχή στον τελικό των Ολυμπιακών του 2008) διακρίθηκε και αγαπήθηκε από τον κόσμο περισσότερο για τη σεμνότητα, την αγωνιστικότητα και το ευ αγωνίζεσθαι. Δείγμα προσωπικότητας ήταν ότι πολλά χρόνια της καρριέραςτου έμενε στον τόπο του και προπονιόταν με τη γυμνάστρια που είχε από το σχολείο. Είχε διάρκεια στο χρόνο, δείγμα μεγάλου αθλητή και καθαρού και συνέχισε την παράδοση σε ένα αγώνισμα που θεωρούμε δικό μας (Μάντικας, Τζωρτζής, Παρρής, Καλογιάννης).
Αντίο Περικλή και ευχαριστούμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)