Αποχαιρετισμός στο Βλάντο

Δεν μπορείς να μην αποχαιρετήσεις έναν αθλητή, που από μωρό βρέθηκε στον Πανιώνιο και θα έλεγα η οικογένεια που μεγάλωσε είναι ο Πανιώνιος, τώρα που πάει σε άλλη ομάδα. Συμφωνείς ή διαφωνείς με την επιλογή του.
Επίσης νομίζω ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορεί κανείς να αναλώσει τη ζωή του όλη, ζώντας αποκλειστικά μέσα στο συμβάν και με γνώμονα αυτό το συμβάν, που έπληξε την οικογένειά του κατά δραματικό τρόπο.
Αν με ρωτάγατε αν προσωπικά εγώ θα έκανα την επιλογή του Βλάντο, έξω από το χορό όντας, θα απαντούσα πιθανότατα όχι.
Αν με ρωτούσατε αν θεωρώ ότι η επιλογή του Βλάντο είναι ασέβεια στη μνήμη του πατέρα του, θα απαντούσα πως ο ίδιος μάλλον γνωρίζει καλύτερα απ' όλους μας.

Είναι σίγουρο ότι ο αθλητής έφθασε σε μια ηλικία και σε ένα στάδιο, που θέλει να κάνει κάτι παραπάνω και θεώρησε ότι του δίνεται η ευκαιρία σε μια εποχή κρίσης στην Ελλάδα και υποβάθμισης του πρωταθλήματος του μπάσκετ πλην των δυο γνωστών. Προσωπικά θα προτιμούσα να τον δω με τη φανέλα μιας μεγάλης ομάδας του εξωτερικού αλλά το να δουλέψεις στο εξωτερικό εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, οικογενειακούς κλπ.

Θεωρώ ότι ο Βλάντο θα παραμείνει Πανιώνιος στην ψυχή όπου και να δουλέψει ως επαγγελματίας. Να έχει καλή τύχη στη συνέχεια της καριέρας του και πιστεύω και ο ίδιος να θεωρεί πάντα τη Νέα Σμύρνη σπίτι του αλλά και όλοι εμείς οι Πανιώνιοι πάντα να τον θεωρούμε παιδί της ομάδας μας, παιδί της κυανέρυθρης οικογένειάς μας.

ΥΓ: Είναι λίγο βαριές κάποιες τελευταίες απώλειες για μας τους Πανιώνιους.
Ήμασταν περήφανοι για το Απήλιο και το θεωρούσαμε τη βάση για να βγουν τα ταλέντα όπου θα βασιστεί το δύσκολο μέλλον του χειμαζόμενου ιστορικού συλλόγου. Και το χάσαμε το Απήλιο, με την ιστορική ονομασία, που αναφέρεται στο παρωνύμιο του ποιητή του πρώτου Πανιώνιου Ύμνου, του Στέλιου Σπεράντζα.

Το όνομα "Γιάνκοβιτς" είχε γίνει ένα με τη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου μας και ο απόγονος του, το παιδί που μεγάλωσε μέσα στην κυανέρυθρη οικογένεια, φεύγει και βάζει πλώρη για το σύλλογο, στο ματς με τον οποίο έγινε ο τραγικός τραυματισμός του πατέρα του.
Είναι βαριά όλα αυτά συναισθηματικά. Αλλά η ζωή συνεχίζεται και ο Πανιώνιος έχει μακράν παράδοση να επιβιώνει πέρα από πρόσωπα και χώρους και σε δύσκολες καταστάσεις.
Και πάλι καλή τύχη στο Βλάντο γιατί την αξίζει, όπως καλύτερη τύχη άξιζε και ο πατέρας του.