Μετά δικών μου ένθετων σχολίων σε πλαγίαν γραφήν...:
«Δεν μπορείτε σε βάθος χρόνου να εξηγήσετε ούτε στους Ολλανδούς ούτε στους Γερμανούς ότι είναι οικονομικά ορθό να πληρώνουν διαρκώς χωρίς όριο για άλλες χώρες (Σωστό μάλλον, αφού δεν υπάρχει πραγματικά Ευρωπαϊκή νοοτροπία και ένωση αλλά ένα συνονθύλευμα εθνικών συμφερόντων. Μια ημιτελής κατασκευή χωρίς ψυχή ενιαίας οντότητας).
Η αλληλεγγύη μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον όταν η βοήθεια είναι περιορισμένη και οδηγεί στο να αλλάξει κάτι προς μια θετική κατεύθυνση (Aλληλεγγύη από τα Lidl... Και χωρίς να αναρωτιέται αν είναι στραβός μόνον ο γιαλός ή παράλληλα και στραβά αρμενίζουμε, γιατί η αποτυχία του προγράμματος δεν οφείλεται μόνον στην ατελή του εφαρμογή από μέρους μας αλλά και στις λάθος κατευθύνσεις του, που σφίγγουν οικονομική μέγγενη σε όλες τις δραστηριότητες στη χώρα, αυξάνουν την ανεργία και περιμένουν να φθάσει η κοινωνία στον πάτο για να έρθουν οι επενδύσεις του μέγιστου κέρδους για να φέρουν την ανάπτυξη επίσης από τα Lidl...).
Στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο φάνηκε κάτι τέτοιο. Μετά την εφαρμογή του προγράμματος η οικονομία αναπτύσσεται, εν μέρει ραγδαία (Οικονομική σκέψη από τα Lidl επίσης... Υπήρχε το ίδιο πρόβλημα σε αυτές τις χώρες με αυτό της Ελλάδας; Μήπως πχ στην Κύπρο δεν τους άρεσε το μαύρο χρήμα των Ρώσων και την έφεραν σε κρίση; Και από την άλλη, συγχαρητήρια δίνουν στους Έλληνες που αντέχουν αγόγγυστα τόσα χρόνια, συγχαρητήρια που πέτυχαν την μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή αλλά από την άλλη να τους την πούμε όταν το "πρόγραμμα" δεν πετυχαίνει. Και τι πιο εύκολο από το να συγκρίνουμε μήλα με γαρύφαλλα).
Η Ελλάδα βρίσκεται στο τρίτο πρόγραμμα και χωρίς την οικονομική βοήθεια των δισεκατομμυρίων θα ήταν χρεοκοπημένη εδώ καιρό (Σωστό αλλά μήπως κάποιοι βγάζουν λεφτά από την κρίση της Ελλάδας; Και εν τέλει θέλουμε να βγει η Ελλάδα από την κρίση δυνατή ή χωρίς ουσιαστική υπόσταση, με όλα ελεγχόμενα από εκτός Ελλάδος κέντρα και συμφέροντα;).
Τότε οι Έλληνες πολίτες θα υπέφεραν πολύ περισσότερο (Σίγουρα ναι για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν είναι σίγουρο όμως ότι θα υπέφεραν συνεχώς σε βάθος χρόνου και μάλιστα τέτοιο βάθος χρόνου, που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει).
Για τον λόγο αυτό δεν έχω καμία κατανόηση όταν ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιρρίπτει στη γερμανική κυβέρνηση ότι θέλει να βλάψει τους Έλληνες συνταξιούχους (Δεν έχω καμμιά όρεξη να δικαιολογήσω τον Τσίπρα, αλλά έτσι το είπε; Και εν πάση περιπτώσει το ζήτημα είναι συζήτηση "περί όνου σκιάς". Ούτε μόνιμο, ούτε θεσμοθετημένο μέτρο είναι και το ξέρει ο κος Σόιμπλε αυτό. Απλά προβοκάρει. Και γιατί δεν ανατρέχει στο μοίρασμα μέρους του πλεονάσματος του 2014 από τον κο Σαμαρά στους ενστόλους; Πόση διαφορά υπάρχει και ποια αντίδραση είχε τότε; Απλά να κρατάμε τη χώρα στη μέγγενη. Και βέβαια και οι πολιτικάντες τύπου Τσίπρα εδώ, βρήκαν την ευκαιρία να το παίξουν αγωνιστές από τα Lidl επίσης, την ώρα που η χώρα αντιμετωπίζει χίλια δυο όχι μόνον οικονομικά αλλά και εθνικά προβλήματα).
Οι προσπάθειές μας έχουν στόχο η Ελλάδα να σταθεί και πάλι στα πόδια της.(Είναι ΦΑΝΕΡΟ από όλα τα προηγούμενα. Τι να λέμε τώρα. Και δεν μας λέει ποια και πόση Ελλάδα θέλει να σταθεί στα πόδια της πάλι; Και θα είναι όρθια μαζί με τους Έλληνες ή χωρίς αυτούς ή με κάποιους από αυτούς;).
Το "πάγωμα" των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους δεν ήταν δική μου απόφαση. Ρωτήσαμε την Κομισιόν, το ΔΝΤ, και την ΕΚΤ και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης ESM να πάρουν θέση εάν η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης συνάδει με τις υποχρεώσεις της Ελλάδας. Και η απάντηση είναι όχι. Εάν δεν τηρήσουμε τους κανόνες θα διαλυθεί η Ευρωζώνη (Έχει αναλυθεί σε πολλά μέσα και από πολλούς. Και παραπάνω ρώτησα πόση διαφορά είχε με τα αντίστοιχα μέτρα Σαμαρά και τι έκαναν τότε. Από τη μια πλευρά ο πολιτικαντισμός ο ντόπιος αρπάζει την ευκαιρία να το παίξει αγωνιστής και από την άλλη τα εξωτερικά συμφέροντα αρπάζουν τη δική τους ευκαιρία να κρατούν τη χώρα στάσιμη και σε συνεχή εκκρεμότητα. Και στη μέση οι Έλληνες να παρακολουθούν την αχρεία παράσταση. Σιγά μη χε... η Φατμέ στο Γενί Τζαμί και διαλυθεί η Ευρωζώνη από τη μπούρδα του λαϊκιστή και τα ψίχουλα. Απλά γιγαντώνουμε ένα μάλλον τυπικό ζήτημα διαδικασίας γιατί συμφέρει εκατέρωθεν. Και πόσο ο κος Σόιμπλε εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ενότητας της Ευρωζώνης παίζεται. Και ποια Ευρωζώνη βέβαια εξυπηρετεί. Αυτή που μάλλον φαντάζεται ο ίδιος για την καλύτερη Γερμανική Ηγεμονία).
Κατανόηση δεν σημαίνει ότι δέχεσαι χωρίς αντίρρηση τα πράγματα όταν πηγαίνουν προς τη λάθος κατεύθυνση. Το να δημιουργείς χρέη χωρίς όριο προκαλεί περισσότερα προβλήματα. Μερικοί ξεχνούν επίσης πως τα χρήματα δεν προέρχονται μόνο από τους Γερμανούς ή τους Γάλλους φορολογουμένους αλλά και από χώρες όπως η Λιθουανία και η Σλοβακία. Εκεί οι συντάξεις και τα επιδόματα είναι πολύ πιο χαμηλά από ότι σε χώρες που λαμβάνουν βοήθεια (Δημιουργεί χρέη να δώσεις αυτό το τμήμα του πλεονάσματος; Άραγε αυτό είναι το πρόβλημα του κου Σόιμπλε ή αυτό που θέλει να παρουσιάζει για να περάσει την πολιτική του σκοπιμότητα; Τα δημοσιονομικά μέτρα για να μην δημιουργεί χρέη, που έχουν συμφωνηθεί, τα παίρνει η Ελλάδα; Το ζήτημα είναι κάποια λάθος κατεύθυνση του προγράμματος ή το τυπικό αν και κατά πόσο έπρεπε να ζητηθεί από τους θεσμούς να επιτρέψουν στην Ελληνική κυβέρνηση να μοιράσει αυτό το μέρος του πλεονάσματος; Μισές αλήθειες. Πως και τι για να παρουσιάσει για μια ακόμα φορά ότι διασπαθίζει η Ελλάδα τη βοήθεια, που παίρνει, ενώ το θέμα είναι αν η διαδικασία της λήψης της απόφασης ήταν ορθή με βάση τις συμφωνίες ή όχι. ΜΠΟΥΡΔΕΣ. Παιχνιδάκια ενώ οι νέοι της χώρας, όντας άνεργοι, φεύγουν, ενώ κάθε οικονομική δραστηριότητα μένει παγωμένη και καμιά επένδυση με αυτές τις συνθήκες δεν έρχεται, ενώ η χώρα ασφυκτιά από το προσφυγικό και τις απειλές άσπονδων γειτόνων, ενώ η υπογεννητικότητα καλπάζει με την κρίση και η κοινωνία αιμορραγεί. Και όσο αφορά τη βοήθεια από αδύναμες χώρες της Ένωσης, ε αν ήταν πραγματική Ένωση, δεν θα το χειριζόταν έτσι, κάποιοι να έχουν πλεονάσματα σε βάρος άλλων και να τους βάζουν και να πληρώνουν. Αλλά ας όψονται οι Αμερικάνοι που θέλησαν να σώσουν τη χώρα του κου Σόιμπλε με μεγαλοψυχία μετά τον Πόλεμο και εν πάση περιπτώσει υπό το πρίσμα ότι η τιμωρητική αντιμετώπιση δεν συμφέρει κανένα, κάτι που ο κος Σόιμπλε δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει και να σκεφτεί. Και μιλάει για ΒΟΗΘΕΙΑ. Από πότε τα δάνεια αποτελούν βοήθεια; Τέτοια του έδωσαν τότε οι Αμερικάνοι; Για να μην θυμηθούμε και άλλα που χρωστάει ο κος Σόιμπλε και οι συν αυτώ από την εποχή εκείνη).
Εν κατακλείδι. Ποιος τελικά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρωζώνης και της πραγματικής ενότητάς της; Η Ελλάδα ή ο κος Σόιμπλε και αυτά που εξυπηρετεί; Και ποια Ευρωζώνη θέλει ο κος Σόιμπλε εν τέλει και σε αυτή την Ευρωζώνη πρέπει η Ελλάδα να είναι μέλος ή όχι; Και όχι μόνον η Ελλάδα.
