Παρ' ότι βρεθήκαμε πολύ κοντά στη νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό αυτή τη φορά (μπροστά με 5-3 και 6-5), τελικά φύγαμε με την ισοπαλία που αποτελεί πικρή πρόοδο, αφού μας κρατάει στην 4η θέση.
Τα οκτάλεπτα: 3-1, 1-2, 1-0, 1-3.
Πανιώνιος (Βολτυράκης): Μιράλης 2, Μάζης 2, Μουρίκης 1, Παπαδόγκωνας 1/
Ολυμπιακός (Πάτερος): Ντόσκας 2, Μπλάνης 1, Μυλωνάκης 1, Χρήστος Αφρουδάκης 1. Θεοδωρόπουλος 1.
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Πανιώνιος-Ηλυσιακός 82-77 με σκωτσέζικα ντους διακυμάνσεων στο σκορ
Τα δεκάλεπτα: 25-16, 42-43, 64-56, 82-77
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Μπαρτζώκας): Άντερσον 11 (3), Αθανασούλας, Άλεξιτς 13 (1), Γιαννόπουλος ς 2, Τσιάρας 4, Μπατής 11 (2), Γιάνκοβιτς 7 , Ιωάννου 2, Κόβιλ 15, Παραγιός 6 (1), Μπάρλος 11 (2)
ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ (Φλεβαράκης): Καρύδας 10, Ουέμπ 3 (1), Παπαντωνίου 3, Κυρίτσης 4, Χατζής 10 (2), Κουκουλάς 2, Τόντιτς 5, Κασελάκης 4, Μπάξτερ 29 (5), Γαλιώτος 2, Ντόουσον 5.
Το ματς ήταν αρκετά δύσκολο για τον Πανιώνιο και με μεγάλες διακυμάνσεις στο σκορ και στην πρωτοπορία. Μετα από ένα καλό για τους κυανέρυθρους πρώτο δεκάλεπτο, ήρθε η συντριβή στο δεύτερο και ο Ηλυσιακός βρέθηκε μπροστά με ένα πρώτο στο ημίχρονο. Και πάλι Πανιώνια πρωτοπορία στο τρίτο δεκάλεπτο αλλά ο Ηλυσιακός με τον ασταμάτητο Μπάξτερ των 29 πόντων έφτασε τη διαφορά στο ένα καλάθι στο 1 λεπτό πριν το τέλος. Τότε μίλησε ο Άντερσον με δυο τρίποντα και καθάρισε τον αγώνα για τον Πανιώνιο. Τέλος καλό, όλα καλά και συνέχεια του νικηφόρου κυανέρυθρου σερί.
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Μπαρτζώκας): Άντερσον 11 (3), Αθανασούλας, Άλεξιτς 13 (1), Γιαννόπουλος ς 2, Τσιάρας 4, Μπατής 11 (2), Γιάνκοβιτς 7 , Ιωάννου 2, Κόβιλ 15, Παραγιός 6 (1), Μπάρλος 11 (2)
ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ (Φλεβαράκης): Καρύδας 10, Ουέμπ 3 (1), Παπαντωνίου 3, Κυρίτσης 4, Χατζής 10 (2), Κουκουλάς 2, Τόντιτς 5, Κασελάκης 4, Μπάξτερ 29 (5), Γαλιώτος 2, Ντόουσον 5.
Το ματς ήταν αρκετά δύσκολο για τον Πανιώνιο και με μεγάλες διακυμάνσεις στο σκορ και στην πρωτοπορία. Μετα από ένα καλό για τους κυανέρυθρους πρώτο δεκάλεπτο, ήρθε η συντριβή στο δεύτερο και ο Ηλυσιακός βρέθηκε μπροστά με ένα πρώτο στο ημίχρονο. Και πάλι Πανιώνια πρωτοπορία στο τρίτο δεκάλεπτο αλλά ο Ηλυσιακός με τον ασταμάτητο Μπάξτερ των 29 πόντων έφτασε τη διαφορά στο ένα καλάθι στο 1 λεπτό πριν το τέλος. Τότε μίλησε ο Άντερσον με δυο τρίποντα και καθάρισε τον αγώνα για τον Πανιώνιο. Τέλος καλό, όλα καλά και συνέχεια του νικηφόρου κυανέρυθρου σερί.
Δανεικοί με όρους, φοβίες και ιώσεις...
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ, Ο ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΣΦΠ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΔΙΚΟΣ ΟΡΟΣ ΣΤΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΤΟΥ.
ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙ, Ο ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ...
ΕΠΙΣΗΣ Ο ΓΚΑΛΙΤΣΙΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ "ΚΡΑΞΟΥΜΕ" ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ (ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ...). ΤΕΛΟΣ Ο ΣΒΕΡΚΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ...
ΥΓ: Σύμφωνα με νεότερες πρωινές πληροφορίες στο Ίντερνετ (sentragoal), οι εξελίξεις σχετικά με την κατάσταση του Σβέρκος φέρονται ενθαρρυντικές ακόμα και για να ξεκινήσει στην ενδεκάδα.
ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙ, Ο ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ...
ΕΠΙΣΗΣ Ο ΓΚΑΛΙΤΣΙΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ "ΚΡΑΞΟΥΜΕ" ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ (ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ...). ΤΕΛΟΣ Ο ΣΒΕΡΚΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ...
ΥΓ: Σύμφωνα με νεότερες πρωινές πληροφορίες στο Ίντερνετ (sentragoal), οι εξελίξεις σχετικά με την κατάσταση του Σβέρκος φέρονται ενθαρρυντικές ακόμα και για να ξεκινήσει στην ενδεκάδα.
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011
Γιατί να φύγει;Τι έκανε δηλαδή;... Του βγήκε λίγο ο χούλιγκαν μόνο.
Από sport-fm:
...υπέρ της παραμονής του Βαγγέλη Μαρινάκη τάχθηκαν οι υπόλοιπες ΠΑΕ της Σούπερ Λίγκας, δηλαδή οι: Ολυμπιακός, Ολυμπιακός Βόλου, Εργοτέλης, Ατρόμητος, Ηρακλής, Κέρκυρα, Πανσερραϊκός και Πανιώνιος.
Λυπούμαι αν οι προσωπικές σχέσεις του κυρίου Βεντούρη και οι συγκυρίες και οι ανάγκες του Πανιωνίου ανάγκασαν σε αυτή τη ψήφο αθώωσης Μαρινάκη. Είναι σίγουρο ότι δεν απηχεί τη γνώμη των Πανιώνιων φιλάθλων και είναι ψήφος σκοπιμότητας. Αυτό συμπεραίνω διαβάζοντας και το τι γράφεται σχετικά και στα άλλα Πανιώνια ιστολόγια αλλά και συνειδησιακά αυτό πιστεύω.
Τι σημαίνει να λέει ο κύριος Μαρινάκης ότι μου βγήκε το οπαδικό συναίσθημα. Όταν έχεις αναλάβει και υπευθυνότητες συντονισμού υπεράνω του συλλόγου σου, δεν είσαι ο πρώτος τυχόντας. Και άντε να έπραξες εν θερμώ στ' αποδυτήρια και να δικαιολογείσαι. Τις συνεντεύξεις πάλι εν θερμώ τις έδωσες κύριε Μαρινάκη; Κανονικά αντί για συγγνώμη έπρεπε να θέσεις εσύ την παραίτηση σου στη διάθεση της Super League. Όλα τ'άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι βλέπουν την ενασχόλησή τους με το ποδόσφαιρο σαν πεδίο λαμπρό για επίδειξη ισχύος. Και αυτό δεν είναι ότι το καλύτερο βέβαια και σίγουρα παραβιάζει την ισονομία συνήθως αλλά γίνεται ακόμα χειρότερο όταν δεν έχουν το σθένος ν' αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους. Από την άλλη, είναι χριστιανική πράξη η συγχώρεση των μετανοούντων ... Ίσως έτσι σκέφτηκε ο κύριος Βεντούρης. Ελπίζω να μην χρειαστεί να το ξανασκεφτεί στο μέλλον όταν ίσως ο Πανιώνιος βρεθεί θύμα αναλόγων καταστάσεων...
...υπέρ της παραμονής του Βαγγέλη Μαρινάκη τάχθηκαν οι υπόλοιπες ΠΑΕ της Σούπερ Λίγκας, δηλαδή οι: Ολυμπιακός, Ολυμπιακός Βόλου, Εργοτέλης, Ατρόμητος, Ηρακλής, Κέρκυρα, Πανσερραϊκός και Πανιώνιος.
Λυπούμαι αν οι προσωπικές σχέσεις του κυρίου Βεντούρη και οι συγκυρίες και οι ανάγκες του Πανιωνίου ανάγκασαν σε αυτή τη ψήφο αθώωσης Μαρινάκη. Είναι σίγουρο ότι δεν απηχεί τη γνώμη των Πανιώνιων φιλάθλων και είναι ψήφος σκοπιμότητας. Αυτό συμπεραίνω διαβάζοντας και το τι γράφεται σχετικά και στα άλλα Πανιώνια ιστολόγια αλλά και συνειδησιακά αυτό πιστεύω.
Τι σημαίνει να λέει ο κύριος Μαρινάκης ότι μου βγήκε το οπαδικό συναίσθημα. Όταν έχεις αναλάβει και υπευθυνότητες συντονισμού υπεράνω του συλλόγου σου, δεν είσαι ο πρώτος τυχόντας. Και άντε να έπραξες εν θερμώ στ' αποδυτήρια και να δικαιολογείσαι. Τις συνεντεύξεις πάλι εν θερμώ τις έδωσες κύριε Μαρινάκη; Κανονικά αντί για συγγνώμη έπρεπε να θέσεις εσύ την παραίτηση σου στη διάθεση της Super League. Όλα τ'άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι βλέπουν την ενασχόλησή τους με το ποδόσφαιρο σαν πεδίο λαμπρό για επίδειξη ισχύος. Και αυτό δεν είναι ότι το καλύτερο βέβαια και σίγουρα παραβιάζει την ισονομία συνήθως αλλά γίνεται ακόμα χειρότερο όταν δεν έχουν το σθένος ν' αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους. Από την άλλη, είναι χριστιανική πράξη η συγχώρεση των μετανοούντων ... Ίσως έτσι σκέφτηκε ο κύριος Βεντούρης. Ελπίζω να μην χρειαστεί να το ξανασκεφτεί στο μέλλον όταν ίσως ο Πανιώνιος βρεθεί θύμα αναλόγων καταστάσεων...
Εγκαλώντας τον Τσίπρα (χωρίς τσίπ(ρ)α)
Γιώργος Παπανδρέου προς Αλέξη Τσίπρα:
"...η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε το πρωτοφανές να μας δανείσουν οι λαοί της ευρωζώνης 110 δισ. ευρώ και συμπλήρωσε ότι «για την Ελλάδα πληρώνουν οι φορολογούμενοι και οι συνταξιούχοι των άλλων χωρών, άλλοι με αίσθημα αλληλεγγύης και άλλοι με πολύ αρνητικά συναισθήματα..."
Ναι. Μπράβο. Μας δανείζουν (βέβαια με τι επιπτώσεις;). Επίσης πριν απ' αυτό, η κυβέρνηση κατάφερε να κάνει την κρίση του Δημοσιονομικού ελλείμματος, κρίση δανεισμού και χρέους και να ολοκληρώσει την καταβαράθρωση της χώρας, βάζοντάς την σε μακροχρόνια υποθήκη, κωλυσιεργώντας και κοροϊδεύοντας με το "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ", την ίδια ώρα που καλούσε το ΔΝΤ στα κρυφά (βλέπε δήλωση Στρος Καν).
Τώρα καλεί τους αντιπάλους της η κυβέρνηση, να της πουν τι προτιμούν, τη χρεοκοπία ή την ελεγχόμενη χρεοκοπία όταν η ίδια δημιούργησε μονόδρομους ή έστω συνέβαλε επαρκώς και η ίδια στη δημιουργία τους.
Και για την ταμπακιέρα, ουδείς λόγος. Γιατί πχ οι Ευρωπαίοι δεν είχαν πρόβλημα όταν είχαμε ή νόμιζαν έστω ότι είχαμε, απλά μονοψήφιο δημοσιονομικό έλλειμμα, πχ 6% και τώρα απαιτούν τον απόλυτο μηδενισμό του σε ελάχιστο χρόνο και την κατασπατάληση του δανείου στα πλαίσια του Μνημονίου αποκλειστικά σε αυτή την προσπάθεια, που παράλληλα πνίγει την οικονομία και εξαθλιώνει την κοινωνία; Και γιατί για αυτή τη ΜΗ ΛΥΣΗ που μας προσφέρουν και την κατ' ουσίαν εις το διηνεκές υπονόμευση της χώρας και του λαού στα αλλότρια συμφέροντα, πρέπει ο Έλληνας πρωθυπουργός να ευχαριστεί δημοσίως με δουλοπρέπεια τους εμπνευστές της ΜΗ ΛΥΣΗΣ και τους αρωγούς των; Υπάρχει περίπτωση να μας λυπηθούν για τη "καλή" συμπεριφορά μας; Υπάρχει περίπτωση να μας αφήσουν το περιθώριο να προσπαθήσουμε για την ανάπτυξη που μπορεί να μας σώσει και να μην κοιτάξουν απλά την όσο πιο γρήγορη και ασφαλή επιστροφή των δανεικών και των χρεών αδιαφορώντας στην πράξη για το ζοφερό διαγραφόμενο μέλλον του δανεισθέντος; Όπως ακριβώς ενεργούν οι τοκογλύφοι με όσους δανείζουν. Έχουμε ενδείξεις ότι κάνοντας τα καλά παιδιά θα μας επιβραβεύσουν, τροποποιώντας κάπως και προς όφελός μας τη συνταγή - ταφόπετρα της κατ' όνομα σωτηρίας της χώρας; Από το ίδιο το κυβερνητικό κόμμα, χθες υψώθηκαν φωνές (Βάσω Παπανδρέου) να παίξουμε το χαρτί της χρεοκοπίας για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε κάποιους καλύτερους όρους, που δεν είναι διόλου διατεθειμένοι να μας δώσουν στα πλαίσια του συμφώνου ανταγωνιστικότητας. Η κοινότητα που δανείζει μέλος της με 3% παραπάνω επιτόκιο από ότι το δανείζει το ΔΝΤ, η κοινότητα αυτή, που ενώθηκε νομισματικά αλλά όχι οικονομικά, απλά για να θρέψει με τα ελλείμματα κάποιων από τα μέλη της τα πλεονάσματα των ισχυρών και στη συνέχεια να τους υποθηκεύσει στο διηνεκές, η κοινότητα αυτή χωρίς πλέον στην πράξη κοινοτική αλληλεγγύη, είναι δυνατόν να συγκινηθεί από "καλές" συμπεριφορές;
"...η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε το πρωτοφανές να μας δανείσουν οι λαοί της ευρωζώνης 110 δισ. ευρώ και συμπλήρωσε ότι «για την Ελλάδα πληρώνουν οι φορολογούμενοι και οι συνταξιούχοι των άλλων χωρών, άλλοι με αίσθημα αλληλεγγύης και άλλοι με πολύ αρνητικά συναισθήματα..."
Ναι. Μπράβο. Μας δανείζουν (βέβαια με τι επιπτώσεις;). Επίσης πριν απ' αυτό, η κυβέρνηση κατάφερε να κάνει την κρίση του Δημοσιονομικού ελλείμματος, κρίση δανεισμού και χρέους και να ολοκληρώσει την καταβαράθρωση της χώρας, βάζοντάς την σε μακροχρόνια υποθήκη, κωλυσιεργώντας και κοροϊδεύοντας με το "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ", την ίδια ώρα που καλούσε το ΔΝΤ στα κρυφά (βλέπε δήλωση Στρος Καν).
Τώρα καλεί τους αντιπάλους της η κυβέρνηση, να της πουν τι προτιμούν, τη χρεοκοπία ή την ελεγχόμενη χρεοκοπία όταν η ίδια δημιούργησε μονόδρομους ή έστω συνέβαλε επαρκώς και η ίδια στη δημιουργία τους.
Και για την ταμπακιέρα, ουδείς λόγος. Γιατί πχ οι Ευρωπαίοι δεν είχαν πρόβλημα όταν είχαμε ή νόμιζαν έστω ότι είχαμε, απλά μονοψήφιο δημοσιονομικό έλλειμμα, πχ 6% και τώρα απαιτούν τον απόλυτο μηδενισμό του σε ελάχιστο χρόνο και την κατασπατάληση του δανείου στα πλαίσια του Μνημονίου αποκλειστικά σε αυτή την προσπάθεια, που παράλληλα πνίγει την οικονομία και εξαθλιώνει την κοινωνία; Και γιατί για αυτή τη ΜΗ ΛΥΣΗ που μας προσφέρουν και την κατ' ουσίαν εις το διηνεκές υπονόμευση της χώρας και του λαού στα αλλότρια συμφέροντα, πρέπει ο Έλληνας πρωθυπουργός να ευχαριστεί δημοσίως με δουλοπρέπεια τους εμπνευστές της ΜΗ ΛΥΣΗΣ και τους αρωγούς των; Υπάρχει περίπτωση να μας λυπηθούν για τη "καλή" συμπεριφορά μας; Υπάρχει περίπτωση να μας αφήσουν το περιθώριο να προσπαθήσουμε για την ανάπτυξη που μπορεί να μας σώσει και να μην κοιτάξουν απλά την όσο πιο γρήγορη και ασφαλή επιστροφή των δανεικών και των χρεών αδιαφορώντας στην πράξη για το ζοφερό διαγραφόμενο μέλλον του δανεισθέντος; Όπως ακριβώς ενεργούν οι τοκογλύφοι με όσους δανείζουν. Έχουμε ενδείξεις ότι κάνοντας τα καλά παιδιά θα μας επιβραβεύσουν, τροποποιώντας κάπως και προς όφελός μας τη συνταγή - ταφόπετρα της κατ' όνομα σωτηρίας της χώρας; Από το ίδιο το κυβερνητικό κόμμα, χθες υψώθηκαν φωνές (Βάσω Παπανδρέου) να παίξουμε το χαρτί της χρεοκοπίας για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε κάποιους καλύτερους όρους, που δεν είναι διόλου διατεθειμένοι να μας δώσουν στα πλαίσια του συμφώνου ανταγωνιστικότητας. Η κοινότητα που δανείζει μέλος της με 3% παραπάνω επιτόκιο από ότι το δανείζει το ΔΝΤ, η κοινότητα αυτή, που ενώθηκε νομισματικά αλλά όχι οικονομικά, απλά για να θρέψει με τα ελλείμματα κάποιων από τα μέλη της τα πλεονάσματα των ισχυρών και στη συνέχεια να τους υποθηκεύσει στο διηνεκές, η κοινότητα αυτή χωρίς πλέον στην πράξη κοινοτική αλληλεγγύη, είναι δυνατόν να συγκινηθεί από "καλές" συμπεριφορές;
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Τρεις αγωνιστικές ο Σίτο Ριέρα
Τελικά ο Ριέρα τιμωρήθηκε με 3 αγωνιστικές από την πειθαρχική επιτροπή (sentragoal.gr). Ακόμα και αν προκλήθηκε, δεν δικαιολογείται η ενέργειά του από επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Είναι σε βάρος του εαυτού του και της ομάδας του και συνάμα αντιαθλητική. Δεν έχει σημασία τι σου κάνει ο άλλος εφόσον θα τιμωρηθείς για το τι κάνεις ο ίδιος και λίγο μετράει ο βρασμός ψυχής σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής μέσα στιθς υποχρεώσεις του πρέπει να έχει και την αυτοσυγκράτηση.
Τώρα ο Πανιώνιος χάνει ένα από τα όπλα του σε δυο πολύ κρίσιμους αγώνες, με Ατρόμητο και Λάρισα. Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα. Βέβαια αν το δει κάποιος από άλλο πρίσμα, όπως το ξαναέγραψα πριν μέρες, αν είναι ο Ριέρα να έχει συμπεριφορές στην κόψη του ξυραφιού, όπως με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και να κινδυνεύει η ομάδα να μείνει με 10 παίκτες, τότε ίσως η τιμωρία του να έχει και κάποιο θετικό σημείο.
Νομίζω ότι η ποινή είναι εφέσιμη ... χωρίς να το έχω διασταυρώσει ακόμα. Αν είμαστε τυχεροί και πέσει κάπως και παράλληλα συνετίσει το Σίτο λίγο, ίσως η θετική της πλευρά αυξηθεί.
Τώρα ο Πανιώνιος χάνει ένα από τα όπλα του σε δυο πολύ κρίσιμους αγώνες, με Ατρόμητο και Λάρισα. Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα. Βέβαια αν το δει κάποιος από άλλο πρίσμα, όπως το ξαναέγραψα πριν μέρες, αν είναι ο Ριέρα να έχει συμπεριφορές στην κόψη του ξυραφιού, όπως με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και να κινδυνεύει η ομάδα να μείνει με 10 παίκτες, τότε ίσως η τιμωρία του να έχει και κάποιο θετικό σημείο.
Νομίζω ότι η ποινή είναι εφέσιμη ... χωρίς να το έχω διασταυρώσει ακόμα. Αν είμαστε τυχεροί και πέσει κάπως και παράλληλα συνετίσει το Σίτο λίγο, ίσως η θετική της πλευρά αυξηθεί.
Συνέντευξη στην Bild και ... Σκανδιναβία του Νότου...
Πληρέστερα μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στη Bild, στο nooz.gr. Επίσης τη συνέντευξή του στο Ελσίνκι μπορείτε να τη δείτε στο daypress.gr.
Η προσπάθεια στη συνέντευξη στη Bild ήταν στο να μεταπείσει τη Γερμανική κοινή γνώμη σχετικά με την αξία της βοήθειας στην Ελλάδα στο να βγει από την κρίση και στο γεγονός ότι το κόστος του Ελληνικού προβλήματος δεν καλείται να το πληρώσει ο μέσος Γερμανός αλλά ότι η Ελλάδα και ο λαός της κάνουν σκληρή προσπάθεια ανάκαμψης. Βέβαια η απάντηση του πρωθυπουργού στο ιταμό ερώτημα γιατί δεν πουλάμε τα νησιά μας, μάλλον κρίνεται ιδιαίτερα ήπια και ευγενική αφού ούτε λίγο ούτε πολύ, η ερώτηση αναφέρεται στην απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας και δεν θα έπρεπε καν ο πρωθυπουργός να προτάξει άλλα επιχειρήματα του στυλ, "ξέρετε πόσες αμυντικές δαπάνες έχουμε κάνει για αυτά τα νησία;" ή "αν τα αναπτύξουμε με ευαισθησία και οικολογικά, θα μας αποφέρουν παραπάνω έσοδα".
Θα σχολιάσω και την παρακάτω ερωτοαπάντηση της συνέντευξης:
"Ερωτηθείς για τις αντιδράσεις κατά της πολιτικής λιτότητας που εκφράστηκε και κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Βερολίνο με τη διαμαρτυρία φοιτητών στην διάλεξη στο παν/μιο Humboldt, απαντά: «Εμείς οι Ελληνες έχουμε συνηθίσει να διαδηλώνουμε. Η κυβέρνησή μου ανήγαγε τις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές σε δημοψήφισμα για τις μεταρρυθμίσεις- και τις κερδίσαμε»."
Προφανώς ο κύριος Παπανδρέου στα πλαίσια του στόχου του να γίνει αρεστός στη Γερμανική κοινή γνώμη, απάντησε προβάλλοντας τις αντιδράσεις σαν ρουτίνα ελληνικής νοοτροπίας και παρουσιάζοντας τον εαυτό του σαν ηγέτη της σιωπηρής πλειοψηφίας, που επικροτεί τα μέτρα.
Να θυμίσω όμως ότι στο Ελσίνκι στη συνέχεια δήλωσε ότι θα διαδήλωνε και ο ίδιος:
"Καταλαβαίνω τις διαμαρτυρίες. Μερικές φορές, λέω στους διαδηλωτές: θα ήθελα κι εγώ να διαμαρτύρομαι μαζί σας, επειδή δεν είμαι ευτυχής με τα όσα συμβαίνουν. Γιατί να βρεθούμε σε αυτή την κατάσταση;», είπε και πρόσθεσε: «Δεν αρκούν, όμως, οι διαμαρτυρίες. Πρέπει να αλλάξουμε τη χώρα μας. Είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε και νομίζω ότι και ο ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος."
Θα ήταν καλύτερα πάντως ν' αντιλαμβανόταν ο κύριος Πρωθυπουργός ότι ο διαμαρτυρόμενος λαός δεν είναι μόνον μειοψηφίες, που θίγονται τα κεκτημένα τους, αλλά κυρίως άνθρωποι που διαφωνούν με την αδιέξοδη συνταγή που ακολουθείται και που βλέπουν να πληρώνουν το σπασμένο μάρμαρο μονομερώς όσοι έφταιγαν λιγότερο ή καθόλου. Είναι απλοί άνθρωποι και όχι κοπρίτες και σίγουρα είναι αυτοί που δεν τα έφαγαν μαζί με τον κύριο Πάγκαλο, τον κύριο Πρωθυπουργό, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και που καλούνται τώρα να βγάλουν, με προσωπικό κόστος τεράστιο, τα κάστανα από τη φωτιά, βλέποντας γύρω τους πλήρη ατιμωρησία των όσων είχαν υπευθυνότητες για δεκαετίες. Είναι αυτοί που βλέπουν πλήρη έλλειψη σχεδιασμού και στόχων. Είναι όσοι καταλαβαίνουν ότι η αλλαγή της χώρας που επαγγέλλεται ο Πρωθυπουργός, γίνεται αποσπασματικά και όχι με γνώμονα την έξοδο από το τούνελ αλλά τη διασφάλιση των χρημάτων όσων δάνεισαν και δανείζουν τον ευδαιμονισμό, που οι ίδιοι γεύτηκαν ελάχιστα, απλά από σπόντα, εξ επαγωγής και κατ' ανάγκη, λόγω του ότι ήταν δίπλα σε άλλους που πλούτιζαν, τρώγοντας τα δανεικά.
Τέλος ας αποφασίσει ο κύριος Πρωθυπουργός σχετικά με το σε ποια Σκανδιναβική χώρα θέλει να μοιάσει η Ελλάδα. Ο μακαρίτης ο πατέρας του, μια ζωή μίλαγε για το Σουηδικό μοντέλο, ο ίδιος προεκλογικά και ως πρότινος μίλαγε για τη Δανία του Νότου και τώρα αναφέρθηκε στη Φινλανδία του Νότου. Προς το παρόν ζούμε στη Γουατεμάλα της Μεσογείου...
Η προσπάθεια στη συνέντευξη στη Bild ήταν στο να μεταπείσει τη Γερμανική κοινή γνώμη σχετικά με την αξία της βοήθειας στην Ελλάδα στο να βγει από την κρίση και στο γεγονός ότι το κόστος του Ελληνικού προβλήματος δεν καλείται να το πληρώσει ο μέσος Γερμανός αλλά ότι η Ελλάδα και ο λαός της κάνουν σκληρή προσπάθεια ανάκαμψης. Βέβαια η απάντηση του πρωθυπουργού στο ιταμό ερώτημα γιατί δεν πουλάμε τα νησιά μας, μάλλον κρίνεται ιδιαίτερα ήπια και ευγενική αφού ούτε λίγο ούτε πολύ, η ερώτηση αναφέρεται στην απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας και δεν θα έπρεπε καν ο πρωθυπουργός να προτάξει άλλα επιχειρήματα του στυλ, "ξέρετε πόσες αμυντικές δαπάνες έχουμε κάνει για αυτά τα νησία;" ή "αν τα αναπτύξουμε με ευαισθησία και οικολογικά, θα μας αποφέρουν παραπάνω έσοδα".
Θα σχολιάσω και την παρακάτω ερωτοαπάντηση της συνέντευξης:
"Ερωτηθείς για τις αντιδράσεις κατά της πολιτικής λιτότητας που εκφράστηκε και κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Βερολίνο με τη διαμαρτυρία φοιτητών στην διάλεξη στο παν/μιο Humboldt, απαντά: «Εμείς οι Ελληνες έχουμε συνηθίσει να διαδηλώνουμε. Η κυβέρνησή μου ανήγαγε τις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές σε δημοψήφισμα για τις μεταρρυθμίσεις- και τις κερδίσαμε»."
Προφανώς ο κύριος Παπανδρέου στα πλαίσια του στόχου του να γίνει αρεστός στη Γερμανική κοινή γνώμη, απάντησε προβάλλοντας τις αντιδράσεις σαν ρουτίνα ελληνικής νοοτροπίας και παρουσιάζοντας τον εαυτό του σαν ηγέτη της σιωπηρής πλειοψηφίας, που επικροτεί τα μέτρα.
Να θυμίσω όμως ότι στο Ελσίνκι στη συνέχεια δήλωσε ότι θα διαδήλωνε και ο ίδιος:
"Καταλαβαίνω τις διαμαρτυρίες. Μερικές φορές, λέω στους διαδηλωτές: θα ήθελα κι εγώ να διαμαρτύρομαι μαζί σας, επειδή δεν είμαι ευτυχής με τα όσα συμβαίνουν. Γιατί να βρεθούμε σε αυτή την κατάσταση;», είπε και πρόσθεσε: «Δεν αρκούν, όμως, οι διαμαρτυρίες. Πρέπει να αλλάξουμε τη χώρα μας. Είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε και νομίζω ότι και ο ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος."
Θα ήταν καλύτερα πάντως ν' αντιλαμβανόταν ο κύριος Πρωθυπουργός ότι ο διαμαρτυρόμενος λαός δεν είναι μόνον μειοψηφίες, που θίγονται τα κεκτημένα τους, αλλά κυρίως άνθρωποι που διαφωνούν με την αδιέξοδη συνταγή που ακολουθείται και που βλέπουν να πληρώνουν το σπασμένο μάρμαρο μονομερώς όσοι έφταιγαν λιγότερο ή καθόλου. Είναι απλοί άνθρωποι και όχι κοπρίτες και σίγουρα είναι αυτοί που δεν τα έφαγαν μαζί με τον κύριο Πάγκαλο, τον κύριο Πρωθυπουργό, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και που καλούνται τώρα να βγάλουν, με προσωπικό κόστος τεράστιο, τα κάστανα από τη φωτιά, βλέποντας γύρω τους πλήρη ατιμωρησία των όσων είχαν υπευθυνότητες για δεκαετίες. Είναι αυτοί που βλέπουν πλήρη έλλειψη σχεδιασμού και στόχων. Είναι όσοι καταλαβαίνουν ότι η αλλαγή της χώρας που επαγγέλλεται ο Πρωθυπουργός, γίνεται αποσπασματικά και όχι με γνώμονα την έξοδο από το τούνελ αλλά τη διασφάλιση των χρημάτων όσων δάνεισαν και δανείζουν τον ευδαιμονισμό, που οι ίδιοι γεύτηκαν ελάχιστα, απλά από σπόντα, εξ επαγωγής και κατ' ανάγκη, λόγω του ότι ήταν δίπλα σε άλλους που πλούτιζαν, τρώγοντας τα δανεικά.
Τέλος ας αποφασίσει ο κύριος Πρωθυπουργός σχετικά με το σε ποια Σκανδιναβική χώρα θέλει να μοιάσει η Ελλάδα. Ο μακαρίτης ο πατέρας του, μια ζωή μίλαγε για το Σουηδικό μοντέλο, ο ίδιος προεκλογικά και ως πρότινος μίλαγε για τη Δανία του Νότου και τώρα αναφέρθηκε στη Φινλανδία του Νότου. Προς το παρόν ζούμε στη Γουατεμάλα της Μεσογείου...
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011
Κράτος-φάντασμα;
Μόλις γύρισε φίλος και συνάδελφος που δούλευε στη Λιβύη. Γύρισε μέσω Ρώμης με αεροπλάνο που έστειλε η Ιταλία για τους υπηκόους της και πήρε και μερικούς από τους επαναπατριζόμενους της ΕΕ. Σε μια πρώτη κουβέντα μαζί του κατάλαβα την ανυπαρξία της Ελλάδας στην προσπάθεια επαναπατρισμού των Ελλήνων από τη Βορειοαφρικανική χώρα. Χθες διάβαζα ότι τα εμπορικά πλοία που έστειλαν στο λιμάνι στον κόλπο της Σύρτης να πάρουν τους Έλληνες ήσαν ναυλωμένα από τους Κινέζους για τους 15.000 Κινέζους που βρίσκονται στη Λιβύη και από σπόντα θα έπαιρναν και τους Έλληνες... Και πως να πάνε από την Τρίπολη και τη Βεγγάζη με ίδια μέσα, τόσα χιλιόμετρα μέχρι τη Σύρτη σε μια χώρα που βρίθει ληστοσυμμοριών και ελεύθερων σκοπευτών; Πως να πάνε στη Σύρτη οι τεχνικοί που τους έχουν πάρει τα αυτοκίνητα και τα χρήματα στα εργοτάξια στη μέση της ερήμου;
Σήμερα λόγω της απεργίας δεν υπάρχει ενημέρωση. Ας ευχηθούμε σε όλους το καλύτερο και σύντομα πίσω στην πατρίδα. Ας ελπίσουμε ότι η πατρίδα θα κάνει ότι μπορεί καλύτερο για να τους φέρει πίσω γιατί ως τώρα δεν είναι φανερό αισθητά κάτι τέτοιο. Για να μην αδικώ βέβαια κανένα, όταν έχεις να κάνεις με "Κανταφικές" καταστάσεις δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Σήμερα λόγω της απεργίας δεν υπάρχει ενημέρωση. Ας ευχηθούμε σε όλους το καλύτερο και σύντομα πίσω στην πατρίδα. Ας ελπίσουμε ότι η πατρίδα θα κάνει ότι μπορεί καλύτερο για να τους φέρει πίσω γιατί ως τώρα δεν είναι φανερό αισθητά κάτι τέτοιο. Για να μην αδικώ βέβαια κανένα, όταν έχεις να κάνεις με "Κανταφικές" καταστάσεις δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Χρειάζονται και άλλοι τρόποι
Δεν ξέρω πόσο πιο πετυχημένη μπορεί να είναι η αυριανή Γενική Απεργία από τις προηγούμενες. Σαφώς όσο περνάει ο καιρός, οι επιπτώσεις όχι μόνον της κρίσης αλλά και της έλλειψης σχεδιασμού και της αποτυχημένης συνταγής για τη γιατρειά της οικονομίας με θύματα και πάλι τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, γίνονται όλο και πιο έκδηλες. Από την άλλη ο κόσμος φαντάζει σαν το μποξέρ που έχει δεχτεί απανωτά κτυπήματα και βρίσκεται σε κατάσταση ζάλης, περίπου knock-down.
Οι Γενικές Απεργίες και οι πορείες που τις συνοδεύουν έχουν τη δυναμική τους αλλά η ως τώρα εμπειρία έδειξε ότι δεν ιδρώνει το αυτί των κρατούντων και των συν αυτώ (εντός και εκτός). Επίσης οι εντός των τειχών άνθρωποί τους μοιάζουν να κρατάνε τα προσχήματα μέσω αυτών των, που και που, Γενικών Απεργιών. Φαίνονται ότι τους βολεύει και αυτούς και τους "ανωτέρους" τους, αυτό το κλίμα ανέξοδης εκτόνωσης της διαμαρτυρίας και της οργής του κόσμου. Συνάμα, οι Απεργίες είναι πιο εύκολες στο δημόσιο αλλά στον ιδιωτικό τομέα φαντάζουν βουνό και οι εργαζόμενοι ζουν υπό το κράτος εκβιασμού για τη θέση εργασίας τους και πιέσεων, που σαφώς δεν ευνοούν την ενίσχυση των Γενικών Απεργιών με σημαντικό κομμάτι του Ιδιωτικού Τομέα.
Θεωρώ ότι οι οργανωτές των κινητοποιήσεων πρέπει να σκεφθούν τη δυνατότητα άλλων εναλλακτικών κινήσεων που ίσως θα πονέσουν περισσότερο. Και δεν εννοώ βέβαια τίποτα βίαιες αντιδράσεις. Να σκεφθούμε πάντως ότι αυτό που έχει θορυβήσει περισσότερο απ' όλες τις αντιδράσεις του κόσμου είναι το κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ. Βέβαια έχει κατηγορηθεί σαν πράττον παρανομία. Αλλά δεν είναι ανάγκη να μποϋκοτάρεις μη πληρώνοντας και προκαλώντας τους "καλοθελητές" να κατηγορήσουν. Ίσως μπορείς να μποϋκοτάρεις μειώνοντας δραστικά την κατανάλωση, όπου αυτό μπορεί να γίνει γιατί έχουν φροντίσει να κάνουν τις αυξήσεις σε ανελαστικά προϊόντα και υπηρεσίες, που έχει ανάγκη απαραίτητη ο καθημερινός άνθρωπος, πχ το λεωφορείο για να πάει το πρωί στη δουλειά του.
Ίσως είναι ώρα τα σωματεία των εργαζομένων να κτυπήσουν δικαστικά σαν καταχρηστικές και παράνομες, μη ανταποδοτικές αυξήσεις, δηλαδή αυξήσεις που δεν γίνονται λόγω βελτίωσης του προϊόντος ή της υπηρεσίας, που θ' απολαύσει ο καταναλωτής αλλά για κάλυψη ελλειμμάτων και μάλιστα σε τομείς, που αποτελούν κρατικά μονοπώλια και που η τιμή δεν καθορίζεται από τον ανταγωνισμό. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας με βάση το κέρδος στις κρατικές υπηρεσίες ενώ από την άλλη δεν υπάρχει το βασικό στοιχείο της ιδιωτικής οικονομίας, ο ανταγωνισμός, ώστε να λειτουργήσει σαν ρυθμιστικός παράγοντας των τιμών. Καταλαβαίνω ότι πρέπει να μειωθούν τα δημόσια ελλείμματα αλλά κάθε τι έχει ένα όριο. Δεν μπορούμε να μιλάμε για κερδοφόρες δημόσιες υπηρεσίες για να δημιουργηθούν πλεονάσματα επαρκή για να σβήσουν τα υπάρχοντα ελλείμματα στον χρόνο dt, που η Τρόικα απαιτεί. Δεν νοούνται κοινωνικές υπηρεσίες υπ' αυτό το πρίσμα. Καλύτερα τότε να τις σταματήσουμε τελείως και να περάσουμε σε πλήρη ιδιωτική πρωτοβουλία. Αν μη τι άλλο έτσι θα μειωθούν κρατήσεις των μισθωτών και κρατικά έξοδα.
Σίγουρα πρέπει να βρεθούν και άλλοι εναλλακτικοί δρόμοι αντίδρασης και εκδήλωσης της απαρέσκειας του κόσμου για τις αδιέξοδες τακτικές της Μνημονιακής συνταγής. Απλά αν βγαίνουμε στο δρόμο στη χάση και στη φέξη και μετριόμαστε και μας μετράνε, δεν θα πετύχουμε πολλά. Αυτοί εξάλλου πάντα λίγους θα μας βλέπουν, θα γίνονται και τίποτα επεισόδια στυλ Χατζιδάκη για να έχουν να λένε για τραμπούκους, μπορεί να γίνει και καμιά ο μη γένοιτο, νέα Μαρφίν προς γνώση και συμμόρφωση (ιδίως τώρα που πάει να ξεχαστεί η ιστορία με το πέρασμα του χρόνου) ... και ζήσαμε εμείς χάλια και αυτοί (ΠΑΝΤΑ) καλύτερα.
ΥΓ: Όταν αναφέρονται οι περισσότεροι τίτλοι των ΜΜΕ στη Γενική Απεργία σαν ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ του κόσμου τότε καταλαβαίνετε, ποια ψυχολογία γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθεί. Αν ήταν επιθυμητή η εθνική συναίνεση στην προσπάθεια της χώρας να βγει από την κρίση τότε σίγουρα δεν θα προσπαθούσαν να πυροδοτούν τους λεγόμενους κοινωνικούς αυτοματισμούς. Και εν πάση περιπτώσει αν η μόνη διέξοδος είναι οι σύμπνοια, η συνεργασία και η συμπόρευση της κοινωνίας, ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ. Ας σχηματισθεί επιτέλους κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με συγκεκριμένο πολιτικό σχεδιασμό, με σαφές κοινωνικό συμβόλαιο και όχι με memorandum revisions ανά τρίμηνο-τετράμηνο. Τι σόι πολιτικές διαμορφώνονται σε τρίμηνα και τετράμηνα; Και εν τέλει ποιον ωφελεί ο μηδενισμός του δημόσιου ελλείμματος σε χρόνους dt με μηδενική ανάπτυξη και υπερχρέωση της χώρας, τους Έλληνες ή αλλότρια συμφέροντα που υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται για να σώσουν την Ελλάδα; Ναι αυτούς που και την έκδηλα αναγκαία αλλαγή της αποτυχημένης συνταγής τους, πιέζουν να γίνει με αντιστάθμισμα τη συνταγματική αλλοτρίωση της χώρας και με μικροπολιτικά κριτήρια, την κοινή γνώμη της χώρας τους και όχι τη λογική και την επιστημονική τεκμηρίωση μιας εφικτής λύσης που στην πράξη θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από τα αδιέξοδά της.
Οι Γενικές Απεργίες και οι πορείες που τις συνοδεύουν έχουν τη δυναμική τους αλλά η ως τώρα εμπειρία έδειξε ότι δεν ιδρώνει το αυτί των κρατούντων και των συν αυτώ (εντός και εκτός). Επίσης οι εντός των τειχών άνθρωποί τους μοιάζουν να κρατάνε τα προσχήματα μέσω αυτών των, που και που, Γενικών Απεργιών. Φαίνονται ότι τους βολεύει και αυτούς και τους "ανωτέρους" τους, αυτό το κλίμα ανέξοδης εκτόνωσης της διαμαρτυρίας και της οργής του κόσμου. Συνάμα, οι Απεργίες είναι πιο εύκολες στο δημόσιο αλλά στον ιδιωτικό τομέα φαντάζουν βουνό και οι εργαζόμενοι ζουν υπό το κράτος εκβιασμού για τη θέση εργασίας τους και πιέσεων, που σαφώς δεν ευνοούν την ενίσχυση των Γενικών Απεργιών με σημαντικό κομμάτι του Ιδιωτικού Τομέα.
Θεωρώ ότι οι οργανωτές των κινητοποιήσεων πρέπει να σκεφθούν τη δυνατότητα άλλων εναλλακτικών κινήσεων που ίσως θα πονέσουν περισσότερο. Και δεν εννοώ βέβαια τίποτα βίαιες αντιδράσεις. Να σκεφθούμε πάντως ότι αυτό που έχει θορυβήσει περισσότερο απ' όλες τις αντιδράσεις του κόσμου είναι το κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ. Βέβαια έχει κατηγορηθεί σαν πράττον παρανομία. Αλλά δεν είναι ανάγκη να μποϋκοτάρεις μη πληρώνοντας και προκαλώντας τους "καλοθελητές" να κατηγορήσουν. Ίσως μπορείς να μποϋκοτάρεις μειώνοντας δραστικά την κατανάλωση, όπου αυτό μπορεί να γίνει γιατί έχουν φροντίσει να κάνουν τις αυξήσεις σε ανελαστικά προϊόντα και υπηρεσίες, που έχει ανάγκη απαραίτητη ο καθημερινός άνθρωπος, πχ το λεωφορείο για να πάει το πρωί στη δουλειά του.
Ίσως είναι ώρα τα σωματεία των εργαζομένων να κτυπήσουν δικαστικά σαν καταχρηστικές και παράνομες, μη ανταποδοτικές αυξήσεις, δηλαδή αυξήσεις που δεν γίνονται λόγω βελτίωσης του προϊόντος ή της υπηρεσίας, που θ' απολαύσει ο καταναλωτής αλλά για κάλυψη ελλειμμάτων και μάλιστα σε τομείς, που αποτελούν κρατικά μονοπώλια και που η τιμή δεν καθορίζεται από τον ανταγωνισμό. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας με βάση το κέρδος στις κρατικές υπηρεσίες ενώ από την άλλη δεν υπάρχει το βασικό στοιχείο της ιδιωτικής οικονομίας, ο ανταγωνισμός, ώστε να λειτουργήσει σαν ρυθμιστικός παράγοντας των τιμών. Καταλαβαίνω ότι πρέπει να μειωθούν τα δημόσια ελλείμματα αλλά κάθε τι έχει ένα όριο. Δεν μπορούμε να μιλάμε για κερδοφόρες δημόσιες υπηρεσίες για να δημιουργηθούν πλεονάσματα επαρκή για να σβήσουν τα υπάρχοντα ελλείμματα στον χρόνο dt, που η Τρόικα απαιτεί. Δεν νοούνται κοινωνικές υπηρεσίες υπ' αυτό το πρίσμα. Καλύτερα τότε να τις σταματήσουμε τελείως και να περάσουμε σε πλήρη ιδιωτική πρωτοβουλία. Αν μη τι άλλο έτσι θα μειωθούν κρατήσεις των μισθωτών και κρατικά έξοδα.
Σίγουρα πρέπει να βρεθούν και άλλοι εναλλακτικοί δρόμοι αντίδρασης και εκδήλωσης της απαρέσκειας του κόσμου για τις αδιέξοδες τακτικές της Μνημονιακής συνταγής. Απλά αν βγαίνουμε στο δρόμο στη χάση και στη φέξη και μετριόμαστε και μας μετράνε, δεν θα πετύχουμε πολλά. Αυτοί εξάλλου πάντα λίγους θα μας βλέπουν, θα γίνονται και τίποτα επεισόδια στυλ Χατζιδάκη για να έχουν να λένε για τραμπούκους, μπορεί να γίνει και καμιά ο μη γένοιτο, νέα Μαρφίν προς γνώση και συμμόρφωση (ιδίως τώρα που πάει να ξεχαστεί η ιστορία με το πέρασμα του χρόνου) ... και ζήσαμε εμείς χάλια και αυτοί (ΠΑΝΤΑ) καλύτερα.
ΥΓ: Όταν αναφέρονται οι περισσότεροι τίτλοι των ΜΜΕ στη Γενική Απεργία σαν ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ του κόσμου τότε καταλαβαίνετε, ποια ψυχολογία γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθεί. Αν ήταν επιθυμητή η εθνική συναίνεση στην προσπάθεια της χώρας να βγει από την κρίση τότε σίγουρα δεν θα προσπαθούσαν να πυροδοτούν τους λεγόμενους κοινωνικούς αυτοματισμούς. Και εν πάση περιπτώσει αν η μόνη διέξοδος είναι οι σύμπνοια, η συνεργασία και η συμπόρευση της κοινωνίας, ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ. Ας σχηματισθεί επιτέλους κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με συγκεκριμένο πολιτικό σχεδιασμό, με σαφές κοινωνικό συμβόλαιο και όχι με memorandum revisions ανά τρίμηνο-τετράμηνο. Τι σόι πολιτικές διαμορφώνονται σε τρίμηνα και τετράμηνα; Και εν τέλει ποιον ωφελεί ο μηδενισμός του δημόσιου ελλείμματος σε χρόνους dt με μηδενική ανάπτυξη και υπερχρέωση της χώρας, τους Έλληνες ή αλλότρια συμφέροντα που υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται για να σώσουν την Ελλάδα; Ναι αυτούς που και την έκδηλα αναγκαία αλλαγή της αποτυχημένης συνταγής τους, πιέζουν να γίνει με αντιστάθμισμα τη συνταγματική αλλοτρίωση της χώρας και με μικροπολιτικά κριτήρια, την κοινή γνώμη της χώρας τους και όχι τη λογική και την επιστημονική τεκμηρίωση μιας εφικτής λύσης που στην πράξη θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από τα αδιέξοδά της.
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
Δεν σ' αφήνουν να χαρείς...
Αυτός ο φετινός Πανιώνιος εκτός του ότι έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα με Κιντήδες, αλλαγές ιδιοκτησίας και προπονητών, εκτός από το οικτρό θέαμα που κατά μέσο όρο έχει προσφέρει, πέρα από τις στενοχώριες και το άγχος για τη σωτηρία, ακόμα και τις όποιες καλές στιγμές δημιουργεί, δεν αφήνει τους φίλους του να τις χαρούν. Πάντα έρχεται το σκωτσέζικο ντουζ.
Να τώρα, μόλις πήραμε ένα χρήσιμο βαθμό και μάλιστα έναντι ενός προκλητικού και ιστορικά ιταμού αντιπάλου, μόλις ξεφύγαμε λιγάκι από τη ζώνη υποβιβασμού, έρχεται ο κύριος Ριέρα και με τη γνωστή απερισκεψία του και το εκτός ορίων θυμικό του δρα αντιαθλητικά και τίθεται πιθανόν για 3 αγωνιστικές εκτός ομάδος. Και κάθε απώλεια σε αυτή την ομάδα με τις μετρημένες δυνάμεις μετράει. Βέβαια αν είναι να τρέμουμε μήπως ο Ριέρα αποβληθεί και αφήσει την ομάδα στα καλά καθούμενα με 10 παίκτες, καλύτερα να καθήσει παράμερα και ν'αφήσει να παίξει κάποιος άλλος με λιγότερο ίσως ταλέντο αλλά με περισσότερο μυαλό μέσα στην κούτρα του.
Να τώρα, μόλις πήραμε ένα χρήσιμο βαθμό και μάλιστα έναντι ενός προκλητικού και ιστορικά ιταμού αντιπάλου, μόλις ξεφύγαμε λιγάκι από τη ζώνη υποβιβασμού, έρχεται ο κύριος Ριέρα και με τη γνωστή απερισκεψία του και το εκτός ορίων θυμικό του δρα αντιαθλητικά και τίθεται πιθανόν για 3 αγωνιστικές εκτός ομάδος. Και κάθε απώλεια σε αυτή την ομάδα με τις μετρημένες δυνάμεις μετράει. Βέβαια αν είναι να τρέμουμε μήπως ο Ριέρα αποβληθεί και αφήσει την ομάδα στα καλά καθούμενα με 10 παίκτες, καλύτερα να καθήσει παράμερα και ν'αφήσει να παίξει κάποιος άλλος με λιγότερο ίσως ταλέντο αλλά με περισσότερο μυαλό μέσα στην κούτρα του.
Μπορεί ν' αποδείξει η διεθνής κοινότητα ότι ΥΠΑΡΧΕΙ στην υπόθεση της Λιβύης αποτρέποντας τη θηριωδία;
Υποτίθεται ότι ο ΟΗΕ έγινε για να προλαβαίνει διεθνείς κρίσεις και να επεμβαίνει η διεθνής κοινότητα υπέρ αμάχων και ουδετέρων που βρίσκονται υπό απειλή. Επίσης διεθνείς οργανισμοί πρόνοιας όπως ο Ερυθρός Σταυρός έχουν σκοπό να επεμβαίνουν προς διάσωση των απειλουμένων και των τραυματιών. Στη Λιβύη, οι ενδείξεις δείχνουν ότι χρειάζεται πλέον διεθνής εγρήγορση και πέραν των κρατών, στην επέμβαση των οποίων φαίνεται να δημιουργεί προσκόμματα το Λιβυκό καθεστώς. Ήδη διαβάζω ότι η Ελλάδα προσπαθεί να πάρει άδεια υπέρπτησης και προσγείωσης για να μεταφέρει τους 200 Έλληνες που δραστηριοποιούνται στο Βορειοαφρικανικό κράτος και οι οποίοι αυτοί την στιγμή είναι στην δίνη των γεγονότων και έρμαιοι στις διαθέσεις αφρόνων και παραφρόνων, που αλληλοσκοτώνονται.
Αν δεν γίνει άμεσα κάτι σε διεθνές επίπεδο θα υπάρξουν δραματικές επιπτώσεις. Ας δώσει επιτέλους η διεθνής κοινότητα στην ανθρώπινη ζωή την αξία που της αρμόζει. Ας αποδείξει ότι υπάρχει ένα ελάχιστο επίπεδο πολιτισμού, που δεν θα επιτρέψει θηριωδίες και αδικοχαμένους στο βωμό παιχνιδιών εξουσίας παραφρόνων και γεωπολιτικών παιχνιδιών αφρόνων ... όσο πια αυτή η διεθνής κοινότητα μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν δεσμεύεται στα πλοκάμια των όποιων συμφερόντων την εμποδίζουν να δράσει όπου και όπως πρέπει.
Αν δεν γίνει άμεσα κάτι σε διεθνές επίπεδο θα υπάρξουν δραματικές επιπτώσεις. Ας δώσει επιτέλους η διεθνής κοινότητα στην ανθρώπινη ζωή την αξία που της αρμόζει. Ας αποδείξει ότι υπάρχει ένα ελάχιστο επίπεδο πολιτισμού, που δεν θα επιτρέψει θηριωδίες και αδικοχαμένους στο βωμό παιχνιδιών εξουσίας παραφρόνων και γεωπολιτικών παιχνιδιών αφρόνων ... όσο πια αυτή η διεθνής κοινότητα μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν δεσμεύεται στα πλοκάμια των όποιων συμφερόντων την εμποδίζουν να δράσει όπου και όπως πρέπει.
Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
Άλλα ήθη...
Για τα εκτός Πανιωνίου, Ελληνικά ποδοσφαιρικά γεγονότα, αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ και για κάποια σχετιζόμενα και με τον Πανιωνίο:
"Με τέσσερις αγωνιστικές τιμωρήθηκε ο Τζενάρο Γκατούζο από την πειθαρχική επιτροπή της UEFA, για το επεισόδιο με τον Τζο Τζορνταν στο ματς Μίλαν-Τότεναμ (0-1), για τους "16" του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο έμπειρος άσος των "ροσονέρι" χτύπησε με κεφαλιά τον βοηθό προπονητή των Λονδρέζων, μετά το τέλος της αναμέτρησης, και το στιγμιότυπο έκανε το γύρο του κόσμου".
Ο μεγάλος τεννίστας, ο Σουηδός Μποργκ, ως νέος αθλητής ήταν ιδιαίτερα οξύθυμος και δημιουργούσε επεισόδια. Κάτι αντίστοιχο με τον επίσης μεγάλο μετέπειτα αντίπαλό του, Αμερικανό Μάκενρο. Έφτασε η ώρα να πληρώσει με αποκλεισμό αγωνιστικό τη συμπεριφορά του, ο τότε νεαρός Μποργκ. Έβαλε λοιπόν στοίχημα με τον εαυτό του, από κει και μπρος να πνίγει την οργή του εντός του αγώνα και να τη μετατρέπει σε αγωνιστική ορμή. Έτσι αποτέλεσε υπόδειγμα ήρεμου αθλητή που δεν διαμαρτυρόταν σε όλη την υπόλοιπη καριέρα του και πιθανότατα η στάση του αυτή τον οδήγησε σε αρκετά από τα επιτεύγματά του. Κάποιοι πρέπει να διδαχθούν από τέτοια παραδείγματα και όχι μόνον αθλητές αλλά και Πρόεδροι (για τιμ μάνατζερς δεν αναφέρομαι γιατί μερικοί δεν μπορούν ν' αλλάξουν. Για ν'αλλάξεις πρέπει να μπορείς να καταλαβαίνεις το λάθος σου και όχι να το έχεις καμάρι και περηφάνια σου).
"Με τέσσερις αγωνιστικές τιμωρήθηκε ο Τζενάρο Γκατούζο από την πειθαρχική επιτροπή της UEFA, για το επεισόδιο με τον Τζο Τζορνταν στο ματς Μίλαν-Τότεναμ (0-1), για τους "16" του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο έμπειρος άσος των "ροσονέρι" χτύπησε με κεφαλιά τον βοηθό προπονητή των Λονδρέζων, μετά το τέλος της αναμέτρησης, και το στιγμιότυπο έκανε το γύρο του κόσμου".
Ο μεγάλος τεννίστας, ο Σουηδός Μποργκ, ως νέος αθλητής ήταν ιδιαίτερα οξύθυμος και δημιουργούσε επεισόδια. Κάτι αντίστοιχο με τον επίσης μεγάλο μετέπειτα αντίπαλό του, Αμερικανό Μάκενρο. Έφτασε η ώρα να πληρώσει με αποκλεισμό αγωνιστικό τη συμπεριφορά του, ο τότε νεαρός Μποργκ. Έβαλε λοιπόν στοίχημα με τον εαυτό του, από κει και μπρος να πνίγει την οργή του εντός του αγώνα και να τη μετατρέπει σε αγωνιστική ορμή. Έτσι αποτέλεσε υπόδειγμα ήρεμου αθλητή που δεν διαμαρτυρόταν σε όλη την υπόλοιπη καριέρα του και πιθανότατα η στάση του αυτή τον οδήγησε σε αρκετά από τα επιτεύγματά του. Κάποιοι πρέπει να διδαχθούν από τέτοια παραδείγματα και όχι μόνον αθλητές αλλά και Πρόεδροι (για τιμ μάνατζερς δεν αναφέρομαι γιατί μερικοί δεν μπορούν ν' αλλάξουν. Για ν'αλλάξεις πρέπει να μπορείς να καταλαβαίνεις το λάθος σου και όχι να το έχεις καμάρι και περηφάνια σου).
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
Στο τέλος βάλαμε το φασούλι μέσα στο σακούλι. ΑΕΚ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 1-1
Στον πάγκο: Αραμπατζής, Ματέος, Γκερέιρο, Έντερ
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Τάκης Λεμονής): Μάχο, Γιόνσον (60' Κουμορτζί), Όμο (86' Κούκετς), Ριέρα, Μπάλαμπαν, Μήτρογλου, Γκαλίτσιος, Γουνδουλάκης (74' Σάμαρης), Σιόβας, Κοντοές, Τσότσαλιτς
Στον πάγκο: Παναγόπουλος, Κβιρκβέλια, Αναστασόπουλος, Σαλαλί
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Μάνταλος (Αθηνών)
ΒΟΗΘΟΙ: Τρύφων (Δράμας), Τουμπάκαρης (Αθηνών)
Με δυο γκολ στα τέλη των ημιχρόνων, ΑΕΚ και Πανιώνιος μοιράστηκαν τους βαθμούς σε ένα ματς με ελάχιστες φάσεις. Λυμπερόπουλος στο 45+ και Μήτρογλου στο 89 οι σκόρερς. Ο βαθμός είναι χρυσός για τον Πανιώνιο γιατί αυξάνουμε την απόσταση από Αστέρα και διατηρούμε τις αποστάσεις με τους Λάρισα και Σέρρες από κάτω μας και Ηρακλή από πάνω μας.
Στο γκολ του Πανιωνίου, υπήρξε συνεργασία των "δανεικών". Ο Γκαλίτσιος έκανε την παράλληλη μπαλιά από δεξιά στο κέντρο της άμυνας της ΑΕΚ και ο Μήτρογλου με πλασέ, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα για το 1-1.
ΥΓ: Κάποιος να τραβήξει λίγο το αυτί του Ριέρα, που παραλίγο ν' αφήσει την ομάδα με 10 παίκτες από τα αδικαιολόγητα νεύρα του. Όποιος θέλει να πληρώνεται πρέπει να δείχνει και επαγγελματισμό.
ΥΓ2: Στο γκολ του Μήτρογλου, ποιος πήγε και διαμαρτυρόταν με περίσσεια φανατισμού στον επόπτη για οφσάιντ; Δεν χρειάζεται να είναι μάντης κανείς. Πάντα οι "γενίτσαροι" διακρίνονταν για το φανατισμό τους. Ναι, ο Μάκος ήταν...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)