Η χθεσινή ήττα του Πανιωνίου από τον Ίκαρο Καλλιθέας (66-77) και ο αποκλεισμός του από το Κύπελλο, γέμισε πολλούς με απογοήτευση, που έγινε εμφανής σε αρκετά σχόλια στο διαδίκτυο.
Προσωπικά ανέμενα τον αποκλεισμό. Υπήρχαν πολλοί λόγοι. Ο Ίκαρος είναι μια ανερχόμενη νοικοκυρεμένη ομάδα, που κράτησε το σκελετό της από την Α2, που τερμάτισε πρώτη -άρα έχει μεγάλη συνοχή- και επιπλέον ενισχύθηκε με παίκτες - σταθερές αξίες όπως ο Καλαμπόκης και ο Αγαδάκος, οι οποίοι ναι μεν δεν μπορούν να θεωρηθούν φόβητρα και μπασκετικές κορυφές, αλλά ξέρεις ότι έχουν την αναγκαία σταθερότητα και εμπειρία και μπορούν στα δύσκολα να σου αποδώσουν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Έχει και το μείγμα της με ξένους και κοινοτικούς στο βαθμό, που της επιτρέπει το μπάτζετ της (που πιθανότατα, χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες, μάλλον είναι μεγαλύτερο από το δικό μας).
Ο Πανιώνιος από την άλλη, κάνει μια εντελώς νέα προσπάθεια, με ελάχιστους (δυο) ξένους και με Έλληνες παίκτες είτε πολύ νέους και άπειρους είτε δευτεροτριτοκλασσάτους κάποιας ηλικίας. Οικονομικά δεν υπάρχουν περιθώρια και στόχος είναι σαφώς να μείνει η ομάδα στην Α1.
Με αυτά τα δεδομένα, η αυστηρή κριτική της χθεσινής ήττας, μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο από την απελπισία που δημιουργεί η σύγκριση με το παρελθόν, λόγω μη προσαρμογής μας στη νέα πραγματικότητα. Στην ίδια απελπισία ίσως οφείλονται και απαξιωτικά σχόλια για τον αντίπαλο, που σαφώς δεν αρμόζουν στην Πανιώνια νοοτροπία μας και πιστεύω και όσοι τα έκαναν θα μετάνιωσαν γι' αυτά.
Δεν θέλω να κάνω ότι εγώ νοιώθω άνετα να βλέπω τον αδύναμο μπασκετικό Πανιώνιο, αλλά αν θέλουμε να δούμε κάποια στιγμή καλύτερες μέρες και να έχει μια συνέχεια το κυανέρυθρο μπάσκετ, τότε να χρειάζεται να περάσουμε από το φετινό καθαρτήριο.
Προσωπικά θα ήθελα να το περάσω με έναν προπονητή-δάσκαλο και όχι με το Νέναντ Μάρκοβιτς, που δείχνει να μη μπορεί να βοηθήσει την ομάδα από τον πάγκο. Η ενίσχυση του πάγκου με κάποιον πιο έμπειρο τεχνικά (έγραφα τις προάλλες για το Νίκο Λινάρδο) δείχνει αναγκαία αλλά δεν ξέρω πόσο "ικανοί" (οικονομικά) είμαστε για να την επιχειρήσουμε.
Ίσως θα έπρεπε να σκεφτεί και ο κύριος Λιανός μια πάρα πολύ μικρή υπέρβαση, που να βοηθήσει την ομάδα με ένα σούτιγκ γκαρντ - σκόρερ γιατί φάνηκε να μην μπορεί κανείς στα δύσκολα να βγάλει τα κάστανα απ' τη φωτιά (πιθανόν ο Μακ Λάουντ να μην έχει ακόμα τη φυσική κατάσταση εκείνη που χρειάζεται για να παίξει τον ηγετικό ρόλο που χρειάζεται η ομάδα αλλά ίσως και να μην μπορεί πιο πολύ...).
Αντικειμενικά υπάρχουν προσδοκίες από παίκτες που αποτέλεσαν τον κορμό μικρών εθνικών ομάδων να βγουν και να προσφέρουν (Γιάνκοβιτς, Γιαννόπουλος, Σαρικόπουλος κλπ) αλλά αν γυρίσουμε πίσω ας σκεφτούμε πόσοι παίκτες διεθνείς σε μικρές ηλικίες δεν έκαναν τίποτα σε μεγαλύτερες. Πάρτε για παράδειγμα την κορυφαία Εθνική Εφήβων των Ρετζιά, Καράγκουτη, Παπανικολάου κλπ που στέφθηκε και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια. Θ' άξιζε τον κόπο να πάρουμε εκείνο το ρόστερ και να μετρήσουμε πόσοι από εκείνους τους παίκτες έμειναν στην επιφάνεια και πόσοι βυθίστηκαν στην ανυπαρξία. Θα είναι μια καλή ένδειξη του ποσοστού, που υπάρχει, για ν' αναδειχθεί ένας ταλαντούχος παίκτης και μάλιστα ίσως του μέγιστου ακρότατου αυτού του ποσοστού.
Από τη χθεσινή ομάδα του Πανιωνίου πάντως, ο μόνος που άφησε ελπιδοφόρες ενδείξεις ήταν ο Νιγηριανός φορ Ελονού. Αντιθέτως κάποιοι ήταν απογοητευτικοί τόσο πολύ (Ιωάννου) που αποκλείεται αυτή να είναι η πραγματική τους εικόνα (ελπίζω...).
Χωρίς να είμαι ο σπεσιαλίστας των μπασκετικών γνώσεων, θεωρώ ότι και στη θέση του πλέι-μέικερ, ο Μπατής δεν έχει τις βοήθειες και τις ανάσες που χρειάζεται από τους άλλους (Αθηναίου κλπ) με αποτέλεσμα όταν κουράστηκε, η πτώση του να παρασύρει όλη την οργάνωση της ομάδας, που θύμιζε ακούρδιστο μουσικό όργανο.
Πέρα από τις όποιες λεπτομέρειες, αγωνιστικές και τεχνικές, που δε θεωρώ τον εαυτό μου ικανό να παρουσιάσει, το βασικό σημείο είναι ότι η όποια αποδοκιμασία αυτής της προσπάθειας και η έλλειψη υπομονής και συμπαράστασης, μόνο κακός σύμβουλος είναι στην παρούσα φάση. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο, παρά υπομονή και συμπαράσταση. Είμαι σίγουρος ότι ο κύριος Λιανός αγαπάει αυτή την ομάδα και το μπάσκετ και εφόσον μπορεί, θα προσπαθήσει όσο παίρνει, να τη βοηθήσει.