Το χριστουγεννιάτικο όνειρο του Ίωνα

Παραμονή Χριστουγέννων, γύρισα σχετικά αργά το απόγευμα από τη δουλειά μου και είπα να πάρω έναν υπνάκο για να ξεκουραστώ λιγάκι.

Κάτι το πνεύμα των εορτών, κάτι η κούραση, ο ύπνος μου ήταν βαθύς. Ο Μορφέας με πήρε στην αγκαλιά του και μου χάρισε ένα Χριστουγεννιάτικο όνειρο.

Ξεκίνησε τ' όνειρό μου από κει που είχε ξεκινήσει και η μέρα μου.
Έβλεπα παιδιά στους δρόμους με χαρούμενα πρόσωπα να τραγουδούν τα κάλαντα, κτυπώντας ρυθμικά τα τρίγωνά τους. Μόνο που όλα ήταν τακτικά και όμορφα. Ούτε αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια, ούτε σκουπίδια πεταμένα έξω από κάδους. Και τα παιδιά είχαν τη χαρά της μέρας πραγματικά αποτυπωμένη στα πρόσωπά τους, με πιο μεγάλο ενδιαφέρον στο να τραγουδήσουν τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια τους και να ευχαριστηθούν τη γύρα τους, παρά στο να μετράνε το κομπόδεμα των ρεγάλων, που τους έδιναν.
Έβλεπα τους μεγάλους να ανταλλάσσουν χρόνια πολλά με χαμόγελα, χωρίς να είναι κυνηγημένοι από τα άγχη της καθημερινότητας. Ούτε καν το εορταστικό στρες δεν διέκρινες πάνω τους, λες και η γιορτή του υπερκαταναλωτισμού και του υπερβολικού φωτισμού με τα μυριάδες λαμπιόνια, ξαφνικά ξαναβρήκε το πρωταρχικό της νόημα και έγινε μια πραγματικά χαρούμενη συστάδα στιγμών ευτυχίας, που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά με αφορμή τη γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού.
Άνθρωποι, που δεν είχαν να κρέμεται από πάνω τους η δαμόκλειος σπάθη της ανασφάλειας του αύριο, μοιράζονταν τις χαρούμενες στιγμές τους με αγάπη για τους συνανθρώπους τους.
Μανάδες με τα καρότσια των μωρών τους είχαν την άνεση να κινηθούν σε πεζοδρόμια, που δεν ήταν πάρκινγκ και να πάνε τα παιδάκια τους μια βόλτα στην κοντινή παιδική χαρά ή στο πάρκο.
Γέροντες και γερόντισσες δέχονταν τις επισκέψεις των παιδιών τους, που μέσα στην ατμόσφαιρα της γιορτής, μέτριαζε το αναπόφευκτο συναίσθημα της περιθωριοποίησης και της μοναξιάς της τρίτης ηλικίας.
Οι γειτόνισσες μέσα σε όλες τις άλλες προετοιμασίες τους, έφτιαχναν και μια πιατέλα παραπάνω για το γειτονικό σπίτι, που ξέρουν πως η οικογένεια αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και όλο και κάποιο δωράκι υπήρχε για τα παιδάκια, που φέτος δεν είχαν ελπίδα να λάβουν το μποναμά τους από κάπου.
Η εκκλησία της γειτονιάς, είχε μαζέψει εδώ και καιρό από τους ενορίτες της βοήθειες και είχε εντοπίσει τους συνανθρώπους που χρειάζονταν την έμπρακτη βοήθειά της, δίνοντας στη γιορτή της γέννησης του Ιησού πέρα από το λατρευτικό της χαρακτήρα και τον συνάδοντα κοσμικό πρακτικό της στόχο.

Τ' όνειρο μου δεν είχε μεγάλη διάρκεια. Ξύπνησα για να προλάβω να κάνω τις τελευταίες υποχρεώσεις μου πριν να 'ρθει το βράδυ.
Είμαι σίγουρος ότι ο Μορφέας θα με οδηγούσε να δω και άλλα πράγματα που είτε βλέπαμε παλιά και τώρα πια δεν υπάρχουν ή που θα θέλαμε να υπάρχουν αλλά οι συνθήκες και οι ανάγκες δεν τα ευνοούν για να συμβούν.
Θα με οδηγούσε σε εκδρομές όπου σε χαράδρες δεν θα υπήρχαν μπάζα, όπου στα ποτάμια θα 'τρέχαν καθαρά νερά γιατί τα γύρω εργοστάσια θα είχαν τη συνείδηση να τα προστατεύουν και να τα κρατούν γάργαρα.
Θα με πήγαινε σε διασκεδάσεις, που πραγματικά αγαλλιάζει η ψυχή και το γλέντι βγαίνει από την καρδιά και όχι σε συναθροίσεις επίδειξης, που μετέχουμε γιατί έτσι συνηθίζεται και είναι της μόδας να διασκεδάζουμε.
Πολλά θα 'βλεπα μέσα στο βαθύ μου ύπνο, ίσως γιατί υποσυνείδητα πολλά παρόμοια αναζητά η ανθρώπινη ψυχή και στις δύσκολες εποχές μας, τουλάχιστον το όνειρο της δίνει τη δυνατότητα να τα βιώσει νοερά. Στα όνειρα δεν υπάρχουν ούτε γρίπες, ούτε οικονομικές κρίσεις, ούτε μίση, ούτε πόλεμοι. Μόνο στους εφιάλτες...

Έκτακτη εισφορά μεγάλης ακίνητης περιουσίας

Οι εφορίες αναμένεται να αρχίσουν να ζητούν απο τους ιδιοκτήτες μετά το πέρας των εορτών, την καταβολη της έκτακτης εισφοράς για την ακίνητη περιουσία .
Οι κλίμακες της έκτακτης εισφοράς για ακίνητη περιουσία μεγαλύτερη των 400.000 είναι οι εξής (η αξία υπολογίζεται με βάση τις υπάρχουσες αντικειμενικές αξίες):

Από 400.000 μέχρι 600.000 ευρώ επιβάλλεται έκτακτη εισφορά με συντελεστή 0,1%, από 600.000 έως 800.000 ευρώ με συντελεστή 0,2%, από 800.001 έως 1.000.000 ευρώ με συντελεστή 0,3%, από 1.000.001 - 1.300.000 ευρώ με συντελεστή 0,4%. από 1.300.001 έως 1.600.000 ευρώ με συντελεστή 0,5%, από 1.600.001 ευρώ έως 2.000.000 με συντελεστή 0,6%, από 2.000.001 έως 2.500.000 ευρώ με συντελεστή 0,7%, από 2.500.001 - 3.000.000 εισφορά με συντελεστή 0,8% και από 3.000.001 και πάνω με συντελεστή 0,9%

Η έκτακτη εισφορά βεβαιώνεται και καταβάλλεται μαζί με το ΕΤΑΚ φυσικών προσώπων του έτους 2009.

Χρέη και ελλείμματα

Με μια πρώτη ανάγνωση, η είδηση φαινόταν παρήγορη. Στο 200% του ΑΕΠ το χρέος της Ιαπωνίας. Η άλλοτε τίγρη της Άπω Ανατολής, οι "Γερμανοί" της Ασίας μοιάζουν να έχουν κάποια προβλήματα παρόμοια με την Ελλάδα, τον αποδιοπομπαίο τράγο της ΕΕ.
Δυστυχώς μόνον η πρώτη ματιά βρίσκει πολλές ομοιότητες. Οι διαφορές είναι τεράστιες.

Η Ιαπωνία είναι μια χώρα με τεράστιο παραγωγικό ιστό και μάλιστα σε προϊόντα βιομηχανικά και υψηλής τεχνολογίας. Οι εξαγωγές της δείχνουν ν' ανακάμπτουν. Και το κυριότερο, η Ιαπωνία έχει πρόβλημα χρέους και όχι τον εκρηκτικό δικό μας συνδυασμό χρέους και δημοσιονομικού ελλείμματος. Αυτό το δικό μας μείγμα κάνει τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Η Ιαπωνία εκδίδει τριακονταετή ομόλογα λόγω καλής πιστοληπτικής αξιολόγησής της ενώ εμείς δεκαετή ομόλογα . Άρα πρέπει ν' αποπληρώνουμε πολύ πιο σύντομα.

Η Ιαπωνική κυβέρνηση εξελέγη το Σεπτέμβριο, που μας πέρασε και όπως και η δική μας νέα κυβέρνηση, έδωσε μεγάλες προεκλογικές υποσχέσεις για ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας και έξοδο από την ύφεση. Τώρα είναι αναγκασμένη να υπαναχωρήσει και να περικόψει ιδιαίτερα τις δημόσιες επενδύσεις και να επιβάλει επιπρόσθετους φόρους.

Κοιτώντας το παράδειγμα της Ιαπωνίας, θεωρώ ότι η θέση μας είναι ιδιαίτερα χειρότερη και πιθανότατα τα μέτρα που παίρνει τώρα ο Ιάπωνας πρωθυπουργός με έμμεσους φόρους και μεγάλες μειώσεις των δαπανών για δημόσια έργα, θ' αναγκαστούμε στο άμεσο μέλλον να τα πάρουμε και μεις. Και τότε ο σημερινός μας προϋπολογισμός ίσως πάλι καταστρατηγηθεί. Και τότε ίσως αντιμετωπίσουμε και πάλι και χειρότερο πρόβλημα αξιοπιστίας μας. Ας ελπίσουμε ότι δεν θ' αποδειχθώ Κασσάνδρα και όλα θα πάνε κατ' ευχήν. Σήμερα όλο αισιόδοξες δηλώσεις ακούγαμε εξ άλλου απ' όλους τους κυβερνητικούς υπεύθυνους της οικονομίας. Ας μην σκεφτούμε ότι οφείλονται μόνο στο πνεύμα των ημερών.

ΣΜΥΡΝΗ 1890

Έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο to site της εταιρίας συμμετοχών ΣΜΥΡΝΗ 1890 ΑΕ, η οποία προορίζεται για να δράσει σαν μητρική holding έξι εταιριών που δραστηριοποιούνται στο χώρο του Πανιωνίου. Μια απ' αυτές είναι και η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ. Στην συνέλευση μετόχων στις 28-12-2009, θα συζητηθεί η δυνατότητα των μετόχων της ΠΑΕ ν' ανταλλάξουν μετοχές της ΠΑΕ με νέες της "ΣΜΥΡΝΗ 1890". Δεν γνωρίζω αν η αναλογία θα είναι 1:1 ή κάτι άλλο και απ' όσο κοίταξα δεν βρήκα κάτι σχετικό (ίσως ανακοινωθεί στη συνέλευση).

Απ' ότι είδα επίσης, όντως υπάρχει όπως έγραφα στη χθεσινή ανάρτηση για τη συνέντευξη Τσακίρη, εταιρία συμφερόντων Τσακίρη με θέμα την μελέτη και τη κατασκευή του νέου γηπέδου. Ονομάζεται "ΜΠΟΥΡΝΟΒΑΣ ΑΕ' από το παλιό αριστοκρατικό προάστιο της Σμύρνης.
Με βάση τη συνέντευξη Τσακίρη, δεν είναι σαφές αν αυτή η εταιρία χωρίς συνεργίες και χρηματοδοτήσεις, είναι ικανή για να εκτελέσει το έργο του γηπέδου.
Αναμένεται να υπάρχει καλύτερη εικόνα των διοικητικών και επιχειρησιακών θεμάτων, που αφορούν τον Πανιώνιο, μετά τη συνέλευση των μετόχων.

Η κατά περιόδους συνέντευξη Τσακίρη, αυτή τη φορά στο Libero FM

Όπως συνηθίζει ο Πρόεδρος του Πανιωνίου έδωσε την κατά περιόδους συνέντευξή του, αυτή τη φορά στο Libero FM, με την ίδια συνήθη "αφοπλιστική" ειλικρίνεια.

Δεν έχουμε λεφτά ούτε θα έχουμε, θέλουμε την ομάδα ανταγωνιστική με 2-3 εκατομμύρια ευρώ μικρότερο μπάτζετ. Δεν κάνουμε μεταγραφές και ας μην είμαστε πλήρεις. Και για το γήπεδο ... και να εγκριθεί το σχέδιο, θα πρέπει να βρούμε χρηματοδότες ... (το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι χρηματοδότες θα θέλουν μεγάλο μέρος της "πίτας" του γηπέδου για να το χρηματοδοτήσουν και άρα τα περί οικονομικής αυτονομίας, που θα 'φερνε το νέο γήπεδο μάλλον πάνε βόλτα ή δεν θα είναι τελείως έτσι τα πράγματα, εν τέλει. Μπορεί να κάνω λάθος αλλά διακρίνω και μια διαφοροποίηση στα περί χρηματοδοτήσεως του έργου, που ίσως λανθασμένα θεωρούσα παλαιότερα ότι μεγάλο μέρος της θα έκανε ο ίδιος ο κος Τσακίρης μέσω εταιριών του με αντάλλαγμα εκμετάλλευση εμπορικών θέσεων του χώρου ... αλλά αυτές οι εμπορικές θέσεις προφανώς έχουν μειωθεί στο υποβληθέν σχέδιο, οπότε και τα σχέδια χρηματοδοτήσεως είναι άλλα πια).

Μπορείτε να τη διαβάσετε πλήρως τη συνέντευξη σε διάφορα sites, εδώ σας δίνω το link στη gazzetta.

Κλείνω λέγοντας ότι θα 'μαι ο τελευταίος που θα ζητούσα μη σώφρονα οικονομική τακτική σε χαλεπούς καιρούς, που θα έβαζε το σύλλογο σε τεράστια ρίσκα. Πλην όμως περιουσία της ομάδας είναι και το έμψυχο υλικό της (ίσως κυρίως αυτό) και αν αυτό συρρικνώνεται ή δεν ανανεώνεται με τρόπο που να βελτιώνει την εικόνα της ομάδας, τότε η ομάδα θ' απαξιωθεί βαθμιαία. Γι' αυτό το λόγο έχουμε πει ότι η λιτότητα είναι αναγκαία αλλά όπως και στα κρατικά οικονομικά πρέπει να συνδυάζεται και με πλάνα ανάπτυξης, ειδάλλως η λιτότητα θα καταλήξει στην απίσχνανση.

Η ειλικρίνεια της συνέντευξης είναι όπως είπα και παραπάνω αφοπλιστική. Μας έχει συνηθίσει εδώ και αρκετό καιρό σε τέτοιας μορφής συνεντεύξεις ο Πρόεδρος ΙΔΙΩΣ ΚΑΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΟΥΝ Ή ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΦΑΣΗ ΚΑΜΠΑΝΙΕΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ Ή ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ (σήμερα ανακοινώθηκε το πρόγραμμα διάθεσης εισιτηρίων διαρκείας Β' Γύρου). Το πεσιμιστικό στοιχείο κυνικής παρουσίασης της κατάστασης του Πανιωνίου, που βγάζουν αυτές οι συνεντεύξεις, είναι μάλλον σαφές ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έλκει νέους οπαδούς στο γήπεδο, εκτός και αν θεωρήσουμε ότι θα λυπηθούν για την οικονομική κατάσταση της ομάδας και θα σπεύσουν να δώσουν μια κάποια χείρα βοηθείας μέσω της αγοράς πχ εισιτηρίων διαρκείας, αν κάτι τέτοιο τόσο μικρό μπορεί να θεωρηθεί ότι βοηθάει κάπως οικονομικά.
Με αυτή την κατάσταση, που παρουσιάζεται στη συνέντευξη, ίσως η μόνη λύση για τον Πανιώνιο είναι η προσπάθεια να βρει επιπρόσθετο πέραν του κου Τσακίρη επενδυτή, μέσω πιθανόν της χρήσης ως δέλεαρ της κατασκευής και εκμετάλλευσης του νέου γηπέδου και του κρατήματος των οικονομικών του με μικρά ελλείμματα.

ΥΓ: Για Ρεκόμπα. "εγώ δεν μπορούσα πλέον να τον πληρώνω". Αν δεν κάνω λάθος πήρε 150.000 ευρώ παραπάνω απ' ότι θα έπαιρνε αν έμενε. Τα υπόλοιπα, που βέβαια δεν είναι λίγα (500.000) θα τα έπαιρνε τον Ιούνιο του 2011 και μάλλον αυτά ήθελε να αποφύγει ο Πρόεδρος. Είναι και το ότι δεν έβλεπε και κάποια χειροπιαστή ωφέλεια ή δυνατότητα χρησιμοποίησης. Το λέει εξάλλου σωστά ότι αποτύχαμε ως προς το να βρούμε τρόπους χρησιμοποίησής του.
Αλλά μήπως Πρόεδρε το ότι τον αποδεσμεύσαμε με το επιπρόσθετο κόστος των 150.000 ευρώ τώρα, σε δύσκολη οικονομικά περίσταση, έφερε την ομάδα σε τέλμα και της στέρησε την όποια δυνατότητα να ενισχυθεί για να παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο και έτσι να καταξιωθεί, με τρόπο, που και παραπάνω κόσμο θα φέρει στο γήπεδο και ίσως προσελκύσει και κάποιον να σε βοηθήσει οικονομικά; Και τα 500.000 το καλοκαίρι του 2011, λεφτά και πολλά μάλιστα είναι αλλά ίσως ως τότε και τα δεδομένα είναι άλλα και κάποια πώληση παίκτη σου έβγαινε. Κανείς δεν ξέρει σε δυο περίπου χρόνια τι γίνεται. Το δε θα έχουμε λεφτά και στο μέλλον λίγο μάντη Κάλχα θυμίζει και όχι οικονομικό προγραμματισμό επιχειρηματία ... αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα. Πάντως τρόποι να βοηθούσε αν έμενε ο Ρεκόμπα υπήρχαν πιθανότατα εκτός και αν όντως είναι τελείως σακατεμένος και δεν μπορεί να βγάλει ούτε 20λεπτα ή δεν δεχόταν να έρχεται από τον πάγκο για να βοηθάει.

Ευκαιρία για λίγη περισσότερη ανθρωπιά και αλληλεγγύη

Οι γιορτές των Χριστουγέννων, ... εκτός από τη γνωστή τάση υπερκαταναλωτισμού, που προκαλούν στον κόσμο ..., είναι σίγουρο ότι αναζωπυρώνουν σε πολλούς από μας αισθήματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς όσους συνανθρώπους μας, μέσα σε αυτό το γιορτινό κλίμα, αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Η αλήθεια είναι ότι η ανθρωπιά και η σκέψη για τον πλησίον μας δεν θα έπρεπε να έχει εποχές. Δεν θα έπρεπε να γνωρίζει γιορτή και καθημερινή. Αλλά η αντίθεση της Χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας με τα λαμπιόνια και τα δώρα από τη μια και της στυγνής πραγματικότητας του ανθρώπινου πόνου, της πενίας, της ανεργίας, της μοναξιάς των γηρατειών και άλλων ανθρώπινων δεινών από την άλλη, κάνει τις πιθανόν αδιάφορες, τις άλλες εποχές του χρόνου, καρδιές μας να συγκινηθούν πιότερο μέσα στα στολισμένα έλατα και στα γκι.

Τη Χριστουγεννιάτικη λοιπόν αυτή περίοδο υπάρχει μια τάση είτε ατομικά είτε συλλογικά να εκφράζουμε λίγη περισσότερη αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους έχοντες ανάγκη.
Ακόμα και σε δύσκολες χρονικές περιόδους, σαν αυτή που διανύουμε, που πιθανόν σε λίγους περισσεύουν για να βοηθήσουν, ακόμα και τώρα μπορούμε να συνδράμομε περιπτώσεις συνανθρώπων ή ομάδων συνανθρώπων μας, που θα νοιώσουν λίγο καλύτερα λαμβάνοντας τη μικρή δική μας αρωγή.
Ακόμα και αν είναι δύσκολο για μας να βρούμε άμεσα γύρω μας συνανθρώπους, που χρειάζονται σαν βάλσαμο μια βοήθεια, έστω μέσω καταξιωμένων οργανώσεων (πχ οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, το Χαμόγελο του Παιδιού, τα χωριά SOS, η Unicef, μπορεί ίσως και η κοντινότερη εκκλησία της ενορίας μας) μπορούμε να συμβάλλουμε με τη συνδρομή μας σε μαζικότερες προσπάθειες να μειώσουμε τα προβλήματα ανθρώπων στη χώρα μας και έξω απ' αυτή.

Το χέρι βοήθειας, που θα προσφέρουμε, θα μας ανταποδώσει μεγαλύτερη ψυχική αγαλλίαση απ' οποιοδήποτε χριστουγεννιάτικο μποναμά.
Είναι σίγουρο πως δεν λύνονται με αυτό τον τρόπο τα κοινωνικά προβλήματα. Είναι όμως και αυτός ο δρόμος μια ευκαιρία ν' αποδείξουμε πρώτα απ' όλους στους ίδιους τους εαυτούς μας ότι μέσα στην αλλοτρίωση των καιρών μας, παραμένουμε άνθρωποι χωρίς εισαγωγικά. Και μέσα από την κοινωνική μας αλληλεγγύη, έστω και σε επίπεδο ατομικής δράσης, γινόμαστε πιο δυνατοί, βοηθώντας σήμερα το συνάνθρωπό μας που έχει την ανάγκη, που δημιούργησαν προβλήματα, που τον έπληξαν χθες και που αύριο μπορεί να πλήξουν και μας.

Καταλαβαίνω, πως με τη φτωχή μου ικανότητα γραπτής έκφρασης, ίσως όλα τα παραπάνω να σας θυμίσουν έκθεση μικρού παιδιού του Δημοτικού, πριν τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές του σχολείου του. Μπορεί και πάλι να μοιάζουν έτσι γιατί η κοινωνική αλληλεγγύη χρειάζεται πάντα μάτια και ψυχή αθώου μικρού παιδιού για να εκφρασθεί.

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΓΑΘΟ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.

Εισιτήρια Διαρκείας Πανιωνίου Β' Γυρου - Super League

Η ΠΑΕ Πανιώνιος έχει βγάλει ανακοίνωση σχετική με την έκδοση και διάθεση εισιτηρίων διαρκείας Β' γύρου στο ποδόσφαιρο, με ΄διάθεση από 5 ως 15 Ιανουαρίου. Λεπτομέρειες θα δείτε εδώ.

Η ιδέα νομίζω πρωτογεννήθηκε από φίλους Πανιώνιους bloggers (br_fun@ic, pgss1890 κλπ) και υιοθετείται από την ΠΑΕ, που αποδεικνύει ότι έχει σε πολλά πράγματα ώτα ευήκοα. Είναι ευκαιρία και στους υπόλοιπους, συμπανιωνίους, που δεν είχαν αγοράσει εισιτήριο διαρκείας το καλοκαίρι, με την αγορά τους να βοηθήσουν την προσπάθεια της ομάδας στο Β' Γύρο.

Αναζητούνται τρόποι για ...ανάσες...

Το σημερινό άρθρο του SentraGoal για τον Πανιώνιο, αναφέρεται στην κόπωση, που ήταν φανερή στα βασικά στελέχη της ομάδας στα τελευταία δύο ματς του πρωταθλήματος. Αναφέρει ότι αναζητούνται τρόποι να πάρουν ανάσες οι παίκτες μέσω κυρίως του ροτέισον αλλά και κάποιων πιθανών λίγων μεταγραφών (σε παρένθεση αναρωτιέται το άρθρο αν γίνουν).

Η χρήση του ροτέισον είναι εφικτή και αποδοτική σε ομάδες, που έχουν κάποιο βάθος πάγκου. Στη δική μας περίπτωση, οι αναπληρωματικοί παίκτες δεν είναι σε καμιά περίπτωση του αυτού επιπέδου με τους βασικούς και σαφώς αυτό περιορίζει το ροτέισον που μπορεί να γίνει, σε λίγες αλλαγές, μια ή δυο τη φορά και μάλιστα με αρκετό ρίσκο.
Εδώ ο προπονητής φαίνεται να μην εμπιστεύεται τους αναπληρωματικούς του ούτε για αλλαγές καθυστερήσεων. Πως να κάνει αυτό το μεγάλο άλμα θεώρησης των πραγμάτων και να προχωρήσει σε εκτεταμένα ροτέισονς;

Όσο δε αφορά τις μεταγραφές, η οικονομική κατάσταση της ομάδας φαίνεται να μην επιτρέπει ούτε καν την πλήρωση της πασιφανούς ανάγκης για τερματοφύλακα αλλά και των κάπως μικρότερης προτεραιότητας αναγκών σε κεντρικό μπακ, αριστερό χαφ και ένα ακόμα σέντερ φορ.

Το συμπέρασμα είναι ότι τεχνικό τιμ και διοίκηση έχουν μπροστά τους προβλήματα, που δύσκολα μπορούν να επιλύσουν εκ των ένδον (ροτέισον) και που μάλλον κάνουν πιο επιτακτική την όποια μικρή ενίσχυση του Ιανουαρίου, που όμως πρέπει να συνδυαστεί με το ελάχιστο δυνατό οικονομικό άνοιγμα.

Το σταυρόλεξο είναι για δυνατούς λύτες...

Κάπου αναπολούμε τις εποχές που ο Πανιώνιος κατάφερνε να βρίσκει ταλέντα, που άμεσα βοηθούσαν την ομάδα, χωρίς τεράστια έξοδα για την απόκτησή τους. Αλλά ήταν άλλες οι εποχές. Πως να βρεις τώρα Αναστόπουλους σε ΑΟ ΔΑΦΝΗ ή Ναλιτζήδες κλπ. Ίσως δεν έχουμε και μάτια αντίστοιχα με εκείνα που έψαχναν τότε αλλά είναι και οι εποχές άλλες. Τώρα τα ταλέντα βγαίνουν στις ακαδημίες των μεγάλων ομάδων με τα πολλά λεφτά και όχι στις γειτονιές και στα τοπικά πρωταθλήματα. Όποιος κοιτάξει τις συνθέσεις των μικρών εθνικών θα το καταλάβει. Μόνο ταλέντα από Νότιο Αμερική και Αφρική μπορείς να βρεις φθηνά αν έχεις γερό σκάουτινγκ.

Πανιώνιος-Καβάλα 1-2 - Τo φινάλε ξεκαβαλίκεψε τον "ιστορικό" από το άτι των επιτυχιών

Όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Έτσι και το σερί, που ξεκίνησε την 1-Νοεμβρίου σήμερα έλαβε τέλος. Αν μάθουμε όμως το μάθημά μας ίσως να μην την ξαναπάθουμε...Θα γίνει έτσι; Ο χρόνος (πού έρχεται) θα το δείξει.

Έχουμε πει ότι αυτό είναι το πρωτάθλημα των λεπτομερειών και σε αυτές τις λεπτομέρειες κρίνονται ματς και κερδίζονται ή χάνονται πολύτιμοι βαθμοί.

Είναι σαφές ότι ο Πανιώνιος είναι ιδιαίτερα αδύνατος στην προσοχή αυτών των λεπτομερειών. Πολλοί βαθμοί χάθηκαν λόγω αφελούς τακτικής και απροσεξιών των τελευταίων λεπτών. Όπως και στη Λάρισα έτσι και σήμερα πήγαμε στο πηγάδι και νερό δεν ήπιαμε. Μάλιστα σήμερα πνιγήκαμε στο πηγάδι.

Δεν θα κάνω τη ισοπεδωτική κριτική που άκουγα από διαφόρους φεύγοντας από το γήπεδο, δηλαδή λόγια του στυλ "Ο Πανιώνιος σήμερα ήταν μηδέν" και παρόμοια με τα οποία δεν θα συμφωνήσω καθόλου. Αντίθετα το αποτέλεσμα που διαμορφώθηκε από δικά μας λάθη στο 87' και στις καθυστερήσεις (με το 2-1 να μοιάζει οφσάιντ, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια) είναι μαγική εικόνα και σε καμιά περίπτωση η απόδοση της ομάδας δεν άρμοζε στην τελική ήττα. Μέχρι τουλάχιστον το 70' ήταν κυρίαρχος του παιχνιδιού και μπορούσε σε διάφορες περιπτώσεις να καθαρίσει τον αγώνα, πράγμα που δυστυχώς δεν έγινε, λόγω άλλης μιας πληγής που μας κατατρώει, της μη αποδοτικότητας στην τελική προσπάθεια και της μετατροπής των ευκαιριών σε γκολ.

Είναι σαφές ότι από κει και πέρα η ομάδα δεν πήρε τις βοήθειες που χρειαζόταν από τον πάγκο και κάποιοι΄έκαναν τα λάθη που μας κόστισαν. Ο αρχηγός Μανιάτης φαινόταν και σ' αυτό τον αγώνα χωρίς αναπνοές, κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα και έκανε και το πέναλτι της ισοφάρισης της Καβάλας.

Θα πρέπει όταν βρεθούμε σε δύσκολη θέση να μάθουμε να κρατάμε τις θέσεις μας και να μην εκβιάζουμε μέσω της υπερβολής τη΄νίκη γιατί τότε χάνουμε ακόμα και τον πολύτιμο βαθμό της ισοπαλίας, όπως έγινε σήμερα. Στη φάση του δεύτερο γκολ, ο Ριέρα έχει συγκλίνει στο κέντρο αφήνοντας στη διάθεση των Καβαλιωτών όλη την αριστερή πλευρά ενώ ο Τζαβέλας έχει χωθεί μέσα στην περιοχή αφήνοντας ένα τεράστιο κενό απ' όπου ξεκίνησε η προσπάθεια της Καβάλας για το 2ο της γκολ. Αποτέλεσμα ο Τζαβέλας να μην προλαβαίνει και να προσπαθήσει βεβιασμένη προβολή, που χάνει τον παίκτη της Καβάλας, ο οποίος τον υπερφαλαγγίζει και σεντράρει ανενόχλητος.

Σίγουρα η ήττα δεν είναι καταστροφή. Από τις ήττες πρέπει να μάθουμε και να διορθωθούμε και να αποκτήσουμε χαρακτήρα, να στεκόμαστε σωστά σε όλη τη διάρκεια ενός αγώνα.

Είναι φανερό ότι είτε όντως δεν έχουμε καθόλου βάθος πάγκου είτε ο προπονητής δεν υπολογίζει όπως χρειάζεται αυτούς που έχει στον πάγκο του. Ειδάλλως δεν εξηγείται ότι η βοήθεια είναι ελάχιστη σε όλο το Α΄γύρο ενώ όπως και σήμερα ούτε για καθυστέρηση δεν γίνονται κάποιες αλλαγές. Μήπως τελικά κάποιο μικρό ρίσκο με δυο μεταγραφές είναι αναγκαίο; Είναι κρίμα στο φετινό πρωτάθλημα να μην κάνουμε κάτι καλό και απο τις λεπτομέρειες να χάσουμε κάποια διάκριση.

Να σημειώσω ότι ως την ισοφάριση τουλάχιστον της Καβάλας, η άμυνα και κυρίως το κέντρο της, Λάτκα και Κοντοές, είχε κάνει πολύ καλή προσπάθεια. Επίσης και ο Νικολάου, που συνήθως αποτελεί βαρόμετρο για την απόδοση του Πανιωνίου, έδειχνε να είναι σε μιά από τις αρκετά καλές του ημέρες.

Μετά από αρκετά Χριστούγεννα θα πάμε για διακοπές με ήττα. Πέρυσι είχαμε τελειώσει με νίκη με τον Αστέρα ... και μετά καταρρεύσαμε. Ας ελπίσουμε φέτος να συμβεί το αντίθετο.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΦΕΡΕΡΑ:
«Είναι δύσκολο να χάνεις έτσι στο τέλος. Έχουμε ξαναχάσει βαθμούς, όπως στην Λάρισα την προηγούμενη εβδομάδα. Η δουλειά μου είναι να αναλύσω γιατί κάνουμε αυτά τα λάθη. Όταν αυτό συμβαίνει δύο φορές σε επτά μέρες, υπάρχουν λόγοι που γίνεται.
Δεν κάνουμε κάθε φορά την σωστή επιλογή, σε τομείς όπως η πάσα, η κόντρα ένας με έναν, η επιλογή θέσεων στον αγωνιστικό χώρο. Αυτού του είδους τα λάθη γίνονται στα τελευταία 15 λεπτά κάθε φορά. Δεν είχαμε πρόβλημα πριν από αυτά τα 15 λεπτά, παίξαμε ένα καλό παιχνίδι. Όπως με την Λάρισα, δεν σκοτώσαμε τον αντίπαλο, δεν τελειώσαμε το ματς. Την προηγούμενη εβδομάδα υπήρχε χώρος και χρόνος να βάλουμε γκολ, δεν το κάναμε. Σήμερα το ίδιο. Δεν μπορέσαμε να βάλουμε το δεύτερο γκολ. Είναι ώρα να συνέρθουμε, να επιστρέψουμε 100 % έτοιμοι και να είμαστε έτοιμοι να μην κάνουμε τα λάθη στα επόμενα παιχνίδια».

SUPER Καλαμπόκης!!!! - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ-ΟΣΦΠ: 96-94

Σήμερα επαληθευτήκαμε όσοι θέλαμε τον Καλαμπόκη, ηγέτη στο φετινό Πανιώνιο των οικονομικών προβλημάτων. Θέλαμε μαζί μας τον παίκτη που μας αγαπά και τον αγαπάμε και που σήμερα έσβησε το χλιδάτο ρόστερ του "Θρύλου" με 28 πόντους, με τρίποντα ΝΒΑ και παίζοντας αξιόλογα ακόμα και σαν πλέιμέικερ γι' αρκετή ώρα στο τελευταίο δεκάλεπτο και στην παράταση, λόγω αποβολής του Ράις.

Και τ' άλλα παιδιά προσπάθησαν ξεπερνώντας τους εαυτούς τους. Ο Ράις για πρώτη φορά δικαιολόγησε και με το παραπάνω την παρουσία του στην ομάδα. Έκανε τις επιπολαιότητες του ρούκι αλλά η προσπάθεια του ήταν αξιέπαινη. Κολοσσός ο Έρτσεκ. Σημαντικές βοήθειες ο Μπράιαντ. Έλντερ και Χαριτόπουλος έδωσαν τις βοήθειες που χρειάστηκαν. Ο Παπανικολάου κατά διαστήματα θύμισε τον παλιό μεγάλο παίκτη.

Ο προπονητής Μάρκοβιτς απέδειξε ότι πράγματι έχει βελτιωθεί πάρα πολύ και οι κατευθύνσεις από τον πάγκο βοήθησαν αυτή τη φορά την ομάδα.

Ευχαριστούμε τα παιδιά για την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ τους και για το βάλσαμο, που μας έδωσαν μετά την ήττα στο ποδόσφαιρο, που στενόχωρησε όλους τους φίλους της ομάδας.

ΤΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 32-17, 48-46, 68-71, 89-89, 96-94

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Μάρκοβιτς): Ράις 17, Μπράιαντ 11, Παπανικολάου 15(3), Χαριτόπουλος 5(1), Καλαμπόκης 28(6), Έρτσεγκ 16(2), Αθηναίου 2, Έλντερ 2

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 12(2), Μπέβερλι, Τσίλντρες 19, Βούισιτς 8, Τεόντοσιτς 14(3), Μπουρούσης 17, Χαλπερίν 4, Κλέιζα 11(1), Βασιλόπουλος 9(1)

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ Πανιωνίου και Ολυμπιακού από SPORT24.

Οι δηλώσεις Παπαλουκά, "Τυγχάνει να βλέπω όλα τα παιχνίδια της Α1 και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει όλους και κυρίως εμάς. Πρέπει να υπάρχει ίση αντιμετώπιση. Ότι καταλάβατε, καταλάβατε και ότι είδατε, είδατε", δεν συνάδουν με χαρακτήρα μεγάλου αθλητή, που ξέρει και να χάνει και να κερδίζει, σε αντίθεση με αυτές του προπονητή του Γιαννάκη.
Κε Παπαλουκά, μοιρασμένα ήταν τα φάουλ και αντιαθλητικό εις βάρος του Πανιωνίου πήρατε, τι ακριβώς ζητάτε, μπορείτε να το εξηγήσετε και αφήστε τις αοριστίες γιατί οι αοριστίες είναι απλά λάσπη. Εκτός αν θεωρείτε ότι επειδή πχ ο άμεσος αντίπαλος σας κάπου ευνοήθηκε πολύ θα πρέπει και σεις να ευνοείστε εις βάρος των πιο αδυνάτων το ίδιο. Αν έχετε αυτή την συναίσθηση για τα "μέτρα και σταθμά", δεν σας τιμά καθόλου.

Τι συνέβη στην Κοπεγχάγη...

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια, η αναφορά δυο δηλώσεων μόνο αρκεί, μιας κυνικής από τον εκπρόσωπο της νέας άτεγκτης οικονομικής υπερδύναμης του δύστυχου πλανήτη μας και μιας δεύτερης από την άλλη πλευρά, από οικολογική οργάνωση:

• Ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της Κίνας, Ξίε Ζένχουα:
  
  "Έπειτα από διαπραγματεύσεις και οι δύο πλευρές κατάφεραν να διατηρήσουν το τελικό τους κριτήριο, για τους Κινέζους αυτό ήταν η κυριαρχία μας και το εθνικό μας συμφέρον".
  


• Ο εκπρόσωπος της οργάνωσης "ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ":
  
  "Η Κοπεγχάγη υπήρξε μια αξιοθρήνητη αποτυχία. Δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνης. Με τη μη ανάληψη δράσης, οι πλούσιες χώρες καταδίκασαν εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα, τη δυστυχία και το θάνατο, αφού επιταχύνονται οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Την ευθύνη φέρουν αποκλειστικά οι ανεπτυγμένες χώρες."
  

Δυστυχώς ο χρόνος θ' αποδείξει ότι η βραχύπνοη πρόταξη "εθνικών συμφερόντων" σε αυτά τα θέματα δεν θα σώσει τα έθνη που το κάνουν από το να πληρώσουν και αυτά το αντίτιμο της κυνικότητάς του και την ποινή της αναβλητικότητάς τους στο βωμό της ουτοπικής αέναης κερδοφορίας, που προτάσσουν για σαν στόχους των.

Στη φωτογραφία οι ανεμογεννήτριες στ' ανοικτά της Κοπεγχάγης. Πολλά τέτοια έργα χρειάζεται η ανθρωπότητα για ν' αποφύγει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αλλά πως όταν κάποιων τα εθνικά συμφέροντα κινούνται σε άλλες κατευθύνσεις;

Φαρμακομανία, φαρμακοεκμετάλλευση και φαρμακολίστες

Αντιγράφω από το nooz:

"...Η Λούκα Κατσέλη τόνισε ότι «η κατάσταση με την φαρμακευτική δαπάνη είναι τραγική» και αυξήθηκε κατά 120% τα τελευταία τρία χρόνια, ότι οι τιμές των φαρμάκων είναι υψηλότερες σε σχέση με άλλες χώρες, ενώ δεν παρακολουθούνται οι συνταγογραφήσεις. Πρόσθεσε ότι με την τροπολογία θα τεθούν από την πολιτική ηγεσία τα κριτήρια κατάρτισης της νέας λίστας από επιτροπή του ΕΟΦ.
Η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είπε ότι η «μαύρη τρύπα», δηλαδή το συνολικό χρέος των νοσοκομείων στους προμηθευτές φαρμάκων είναι 6,3 δισ., από τα οποία οφείλονται στα νοσοκομεία από τα ασφαλιστικά ταμεία 2,5 δισ.
Η υπουργός παραδέχθηκε ότι η εφαρμογή της λίστας πριν την κατάργησή της είχε πολλά προβλήματα και κυρίως «παράθυρα» καταστρατήγησης, κυρίως «με την άναρχη συνταγογράφηση και την παλινωδία στην τιμολόγηση», αλλά την καταστρατήγηση με την αθρόα συνταγογράφηση «αναντικατάστατων» δήθεν φαρμάκων."

Το πρόβλημα είναι μείζον και για τα κρατικά οικονομικά και για την ορθή λειτουργία των νοσοκομείων και για τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και για την εμπορία φαρμάκων και τα ιδιωτικά φαρμακεία.

Η λίστα φαρμάκων είχε ξαναδοκιμαστεί στο παρελθόν. Εγώ δεν θ' ασχοληθώ με τις δυσλειτουργίες, που ανέφερε η υπουργός αλλά με το απόσπασμα που αναφέρθηκε στα δήθεν αναντικατάστατα φάρμακα. Αν θυμάμαι καλά η εφαρμογή της λίστας είχε φθάσει σε κάποια στιγμή στην εξαφάνιση αναντικατάστατων φάρμακων (νομίζω θυρορμόνη), γι' αυτό και η σύνταξή της απαιτεί μεγάλη προσοχή και εμπειρία και συχνό επανέλεγχο και ΚΥΡΙΩΣ την πρόταξη των ιατροφαρμακευτικών κριτηρίων σε σχέση με τα στενά οικονομικά κριτήρια. Ειδάλλως το σύστημα της λίστας θα οδηγηθεί και πάλι σε τραγική αστοχία.

Σημειώνω ότι σχεδιάζεται η εφαρμογή του ηλεκτρονικού ελέγχου της συνταγογράφησης, που κινείται πιστεύω στη σωστή κατεύθυνση ως προς τον έλεγχο του προβλήματος.

Πάνω στο καθήκον

Υπάρχουν οι μικροί μεγάλοι ήρωες της καθημερινής ζωής, αυτοί που με αυταπάρνηση εκτελούν το εργασιακό τους καθήκον, βλέποντας την εργασία τους και σαν λειτούργημα και το πόνημα της δουλειάς του σαν υποχρέωσή τους και προσφορά. Ένας τέτοιος άνθρωπος πρέπει να ήταν ο Σέρτζιο Σιάνι, ο αρχιμηχανικός που χάθηκε τραγικά στα Τέμπη.

Αντί περαιτέρω δικών μου σχολίων σε αυτή την περίπτωση, στη μνήμη αυτού του αδικοχαμένου ανθρώπου, παίρνω την πρωτοβουλία να σας παραπέμψω στο blog του γιατρού Αντώνη Παπαγιάννη, που η αναφορά του τα εκφράζει πολύ καλύτερα απ' ότι εγώ θα μπορούσα. Για να μη ξεχνάμε τους ήρωες, που βρίσκονται δίπλα μας, πολλές φορές...