Πανιώνιος-Ηρακλής 2-0 (3-4 στα πέναλτι). Αποκλεισμός από το κύπελλο. Φθάσαμε στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιαμε.

Σίγουρα όλοι στενοχωρηθήκαμε για τον χθεσινό αποκλεισμό αλλά αν μη τι άλλο δείξαμε ότι ο Πανιώνιος δεν είναι η ομάδα που έχασε στη Θεσσαλονίκη με τα χέρια κάτω.
Ανατρέψαμε (και μάλιστα από το Α μέρος) το 2-0 του πρώτου αγώνα (γκολ Κολοβού με πέναλτι και Μπουμάλ με σουτ έξω από την περιοχή) και είχαμε τουλάχιστον τρεις κραυγαλέες ευκαιρίες να πάρουμε την πρόκριση πριν από τη ρουλέτα των πέναλτι. Μια με το Γιάννου στο Α' μέρος που έκανε αιφνιδιαστικό ανάποδο τακουνάκι, που όμως κατάφερε να βγάλει επιδέξια ο τερματοφύλακας του Ηρακλή, μια με το Μπουμάλ στο Β' μέρος, όπου ο "σκασμένος" επιθετικός μας, χωρίς δυνάμεις αντί για σουτ έκανε ... επαναφορά της μπάλας στον αντίπαλο τερματοφύλακα λες και ήταν αμυντικός και μια με το Γιάννου στο τέλος της παράτασης, από εκείνες που λες πως χάθηκε και που σηκώνεσαι να πανηγυρίσεις το γκολ βλέποντας την μπάλα να καταλήγει τελικά έξω.

Αλλά και στα πέναλτι φθάσαμε στο τελευταίο πέναλτι με πλεονέκτημα που απώλεσε ο Κολοβός (οριζόντιο δοκάρι και η μπάλα κτυπάει κάτω και φεύγει) ενώ είχε προηγηθεί και άλλη απώλεια πέναλτι με οριζόντιο δοκάρι του Οικονόμου. Τελικά στη συνέχεια των πέναλτι, το κτύπημα του Κόρμπου απέκρουσε ο αντίπαλος γκολκήπερ και η πρόκριση χάθηκε.

Φθάσαμε λοιπόν στην πηγή και νερό δεν ήπιαμε. Και μάλιστα με απώλειες αφού χάσαμε με κόκκινη το Μητρόπουλο, πήραμε ένα κάρο κίτρινες από ένα διαιτητή, που ξέχασε να δίνει φάουλ στον Πανιώνιο στο Β μέρος, ενώ με το παραμικρό έδινε φάουλ στους αντιπάλους και χάσαμε και τον Παπαδόπουλο που βγήκε αναγκαστικά με τη μύτη του βαριά κτυπημένη. Και η τελευταία αυτή αναγκαστική αλλαγή μας στοίχισε ακριβά, όχι τόσο γιατί ο Γιαννακόπουλος έκανε κάποιο λάθος -ίσα-ίσα έπιασε και πέναλτι- αλλά γιατί άλλη αλλαγή ήθελε να κάνει ο Ουζουνίδης, προφανώς το Μπακασέτα στη θέση του Κολοβού, που ως συνήθως δεν είχε αντοχή να συνεχίσει και που δεν την έκανε, το πληρώσαμε εν τέλει. Ίσως και στο τελευταίο πέναλτι αν ήταν ο Μπακασέτας, να ήταν αλλιώς η χθεσινή κατάληξη. Και ας αναλογιστούμε εδώ το πόσο καίρια ίσως ήταν η αποχώρηση Παπαδόπουλου και για έναν ακόμα λόγο. Για το ότι φθάσαμε στα πέναλτι, που φημίζεται σαν πεναλτάκιας και το έχει αποδείξει σε αρκετές περιπτώσεις.

Τώρα για τη διαιτησία, έγραψα ήδη κάτι σχετικά. Διαβάζω ότι στο πέναλτι του Κολοβού, δεν τον βρίσκει ο παίκτης του Ηρακλή. Εγώ μέσα στο γήπεδο, στη θύρα 7 απέναντι από τη φάση, είδα την κίνηση του παίκτη προς ανατροπή και σίγουρα δεν βρίσκει μπάλα. Αλλά οι αναφερόμενοι στις φάσεις, δεν είδαν και τίποτα και στις άλλες επίμαχες για πέναλτι φάσεις, πάνω στο Γιάννου, στην αρχή του αγώνα και στο Β μέρος. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει παράβαση σίγουρα στην πρώτη, που ο παίκτης του Ηρακλή κρατάει τον επιθετικό του Πανιωνίου, Εν πάση περιπτώσει ότι έγινε, έγινε.
Εγώ διαφωνώ με τον Ουζουνίδη, ότι χάθηκε χθες η πρόκριση ή μόνον χθες. Χάθηκε στη Θεσσαλονίκη κυρίως όπου δεν αξίζαμε να χάσουμε έτσι. Και μπορεί το ροτέισον σε εκείνο το ματς να μας έδωσε πολύ χρήσιμους βαθμούς στο πρωτάθλημα αλλά μην το πληρώσουμε τώρα, που αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε χθες πάνοπλοι την πρόκριση, με αποτέλεσμα κάρτες, τραυματισμούς και μεγάλη κούραση μετά από ματς με παράταση και πέναλτι; Και εκείνο το ροτέσιον έφερε τον αποκλεισμό και μπορεί και τις επιπτώσεις που θα έχει το χθεσινό ματς για την αγωνιστική συνέχεια.

Παίξαμε δυνατά και προσπαθήσαμε. Αφού φθάσαμε στα πέναλτι, εκεί η τύχη έχει τον πρώτο λόγο και δεν την είχαμε. Ας ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας για το στόχο της σωτηρίας στο πρωτάθλημα τώρα. Τουλάχιστον όπως έγραψα και παραπάνω, δείξαμε ότι δεν είμαστε η ομάδα εκείνη που στη Θεσσαλονίκη δεν είχε αρχή και τέλος. Απλά δεν μπορώ να χωνέψω πως παίκτες σαν τον Κολοβό ζητάνε το κάτι παραπάνω και σε αυτή τη νεανική ακόμα ηλικία αντέχουν λιγότερο από σαραντάρηδες σαν τον Ιμπαγάσα ή και το Ρομάνο του Ηρακλή.

Και κλείνοντας, θα μου επιτρέψετε δυο λόγια για τους οπαδούς κλπ. Ποδόσφαιρο χωρίς οπαδούς δεν γίνεται. Αλλά και ποδόσφαιρο χωρίς βία με οπαδούς που βρίζουν την αντίπαλη ομάδα με ότι σεξιστικό και ποταπό τους βγαίνει από τα πιο βρώμικα εσώψυχά τους, δεν μπορεί να υπάρξει. Πως να το κάνουμε. Δεν αναφέρομαι μόνον στους οπαδούς του Ηρακλή χθες, που προτίμησαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, να βρίζουν την αντίπαλη ομάδα αντί να φωνάζουν συνθήματα και τραγούδια για τη δική τους, και μάλιστα απρόκλητα το έκαναν αυτό, αλλά και και για όποιους αντίστοιχους οπαδούς, συμπεριλαμβανομένων και της δικής μου ομάδας. Ψάχνουμε μόνον τη βία στους βρώμικους παράγοντες, ενώ είναι φωλιασμένη στα βρώμικα μυαλά όλων και στην έλλειψη ουσιαστικής ανθρώπινης καλλιέργειας.
Και ήταν πραγματική ειρωνεία να μιλάει ο κος Κοντωνής για σκληρά μέτρα και διακοπές αγώνων στην πρώτη περίπτωση ρίψης βεγγαλικού τον αγωνιστικό χώρο και να το δούμε αυτό χθες φάτσα-κάρτα στη διακοπή του τραυματισμού του Παπαδόπουλου, να πέφτει η φωτοβολίδα από την πλευρά της κερκίδας των φιλοξενούμενων και  να μην τρέχει κάτι, Σιγά τώρα... Στις πόσες φωτοβολίδες και κροτίδες θα βάλει πλαφόν ο νέος νόμος άραγε;
ΟΛΑ ΤΡΙΓΥΡΩ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΝΟΥΝ.

ΥΓ: Πολύ καλή φυσική κατάσταση, οι παίκτες του Ηρακλή. Μπράβο. Είναι που παίζουν αραιά και ξεκούραστα εκεί στη Football League άραγε;
Βέβαια οι του Πανιωνίου, δεν φημίζονται εν γένει για τη φυσική τους κατάσταση... εκτός Φούντα και Γιάννου θα έλεγα. Σε όλα τα ματς κάποιοι βγαίνουν από το 70' με τη γλώσσα έξω.Δεν το δουλεύουμε άραγε αυτό τον τομέα; Ή κάποιοι δεν θέλουν να πολυζοριστούν;
Ίσως βέβαια οι διαφορές να οφείλονται και αλλού αλλά τώρα τι να λέμε; Ψηλά γράμματα σε τούτη εδώ τη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα (και όχι μόνον εδώ στον παγκοσμιοποιημένο αθλητικό επαγγελματικό τσίρκο της σύγχρονης εποχής).

ΥΓ2: Πόσο ειρωνικό και τραγελαφικό φαντάζει, να είναι το πρωτάθλημα σε διακοπή λόγω των περιστατικών βίας και τώρα να καλούνται οι ομάδες να παίξουν κεκλεισμένων των θυρών και ο αγώνας κυπέλλου με τον Ηρακλή να γίνει με παρουσία οπαδών της αντίπαλης ομάδας ...ελέω κατάληψης των τοπικών γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη... Η αντίφαση με τα όλα της. Και ασχολίαστη από τους διοικούντες και αποφασίζοντες. Στο ίδιο γήπεδο δεν έγινε την Κυριακή καθόλου ο αγώνας με τη Βέροια και έγινε παρουσία οπαδών και των δυο ομάδων την Τετάρτη με τον Ηρακλή. Ελλάς το μεγαλείο σου...

Ο πάγιος τρόπος επίλυσης προβλημάτων και ικανοποίησης αιτημάτων άλλαξε χώρο...

Είμαι πάντα υπέρ της ελεύθερης μετακίνησης φιλάθλων και παρακολούθησης των αθλητικών αγώνων. Nα έχει ο καθένας το δικαίωμα να υποστηρίξει κόσμια την ομάδα του. Και ο καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες του για το τι κάνει μέσα στα γήπεδα και οι ευθύνες σε παραβαίνοντες τα εσκαμμένα να είναι αυστηρές.
Τώρα για τους οργανωμένους οπαδούς, για τον τρόπο οργάνωσή τους και τις μετακινήσεις τους εκτός έδρας κλπ, το θέμα είναι περίπλοκο και δεν θα ήθελα να το συζητήσω σε αυτή την ανάρτηση. Χωράει πολύ κουβέντα και έχει πολλές παραμέτρους.

Αυτό στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ εδώ είναι άλλο. Αλλάξαμε χώρο και σας περιμένουμε... 
Αν κάποιοι έχουν πρόβλημα από δω και μπρος, ας καταλαμβάνουν τα τοπικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και όλο και κάποιος βουλευτής ή πολιτευτής θα βρεθεί να υποστηρίξει τα αιτήματά τους, τα οποία αναλόγως της μαζικότητας, που εκφράζουν οι καταλαμβάνοντες, έχουν μεγάλη πιθανότητα να λυθούν αισίως.
Είναι πρόοδος άραγε αυτής της μορφής η αγωνιστικότητα; Ο τρόπος αυτός επίλυσης προβλημάτων προϋπήρχε βέβαια, απλά τώρα άλλαξε χώρο και ανθρώπους με περισσή όρεξη να επιλύσουν τα προβλήματα...

Τέλος πάντων, ας ήταν κάτι τέτοια τα μόνα που μας χαλάνε σε αυτή τη χώρα.

Ελπίζω όσοι έρθουν σήμερα στον αγώνα κυπέλλου Πανιωνίου-Ηρακλή, να δουν έναν καλό αγώνα σε πολιτισμένα πλαίσια και να δικαιώσουμε όλοι μας με την παρουσία μας τη δυνατότητα παρακολούθησης των αγώνων από φιλάθλους και των δυο ομάδων που αγωνίζονται, σε μια ωραία ατμόσφαιρα ενός αθλητικού δρώμενου που γίνεται για να ψυχαγωγήσει τον κόσμο, που το παρακολουθεί μέσα από τη χαρά του παιχνιδιού. Ασχέτως αποτελέσματος.

"Τσίρκο" το μπάσκετ

Διαβάζουμε ότι προτάθηκε στο Χουγκάζ να φύγει ή να γίνει τεχνικός διευθυντής για να επανέλθει ο Αλεξανδρής, ... που διώξαμε λίγο καιρό πριν. Αλλά αρνήθηκε "σθεναρά".
Διαβάζουμε ότι τώρα (κατόπιν εορτής;) θα κοιτάξουμε αν μπορεί να βοηθήσει ο Χάνκοκ αλλιώς θα πάρουμε άλλο παίκτη αλλά όχι στη θέση του αν γράφεται σωστά αλλά σε αυτές ενός των Ταμπς και ΜακΝάιτ (ο τελευταίος έχει έρθει εδώ και δυο βδομάδες μόλις).
Διαβάζουμε ότι φέραμε τον Άσελιν, που θα πάει εν τέλει μάλλον στον ΚΑΟΔ.
Ένα απέραντο γαϊτανάκι κινήσεων πανικού, που ρίχνει και άλλο φαρμάκι στη πίκρα όλων για την κατάσταση στην ομάδα.
Κάποια στιγμή αυτοί που παραδέχονται κατά δικές τους δηλώσεις, ότι έχουν κάνει λάθη, όχι όμως σε προσωπικό επίπεδο αλλά πίσω από την ταμπέλα της ΚΑΕ, θα πρέπει να φανερωθούν σε προσωπικό επίπεδο και να αναφερθούν στις επιλογές τους. Θεωρώ ότι ο Πρόεδρος της ΚΑΕ δεν εφαρμόζει δικές του προσωπικές επιλογές αλλά δέχεται εισηγήσεις πιο ειδικών από εκείνον, που δεν είναι ιδιαίτερα γνώστης του μπάσκετ. Οι ειδικοί λοιπόν αυτοί τα έχουν θαλασσώσει πέρα από το όριο, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανθρώπινο λάθος. Και αν χρειάζεται κάπου αλλαγή στο μέλλον είναι πρώτιστα σε τέτοιους ειδικούς.
Όσο για το Χουγκάζ, αν ο άνθρωπος δεν έχει αυτογνωσία πριν απ' όλα, δεν μπορεί να κάνει πολλά. Να θέλεις να αγωνιστείς για να αποδείξεις ότι αξίζεις, θεμιτό και ωραίο είναι, αν έχεις σταθμίσει τις δυνάμεις σου και μπορείς όντως να προσφέρεις εκεί που σου δίνουν την ευκαιρία να αναδείξεις τις δεξιότητές σου. Και κάτι ακόμα. Αν αγαπάς κάτι, το βάζεις πάνω από τον εαυτό σου. Στον Πανιώνιο, δεν ξέρω πόσο συχνά γίνεται αυτό και από ποιους.
Πάντως, ας προσπαθήσουμε να μην χειροτερέψουμε την ήδη τραγική κατάσταση της ομάδας με επιπλέον σπασμωδικές ενέργειες. Αν υπάρχουν ένα-δυο κινήσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, ας γίνουν με λογική και θάρρος, αλλιώς παράκληση, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ...

ΥΓ: ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΕΛΟΣ για το Χάνκοκ με ρήξη Αχίλλειου τένοντα σε φιλικό χθες. Δεν παίζεται η ατυχία (ή το μυϊκό σύστημα του παίκτη). Κρίμα.
Επανέρχεται ο Ταπούτος κατά τα γραφόμενα του Τύπου και ο Άσελιν εν τέλει. Στον τελικό με ΚΑΟΔ.