Είμαστε ακόμα ζωντανοί. Πανιώνιος-Πανθρακικός 2-1

Επιζήσαμε και ελπίζουμε. Ονειρικό ξεκίνημα με γκολ από τα αποδυτήρια (επιτέλους το βάλαμε εμείς τούτη τη φορά...) μετά από φοβερό συνδυασμό Κολοβού, Τασουλή και σέντρα που βρήκε τον Μητρόπουλο, ο οποίος με ευθύβολο σουτ έβαλε μπροστά τον Ιστορικό.

Και ενώ φαινόταν να έχουμε τον έλεγχο, ο αέρας και η επιπολαιότητα μας κόντεψε να βάλει γερά στο ματς τους Θρακιώτες. Σέντρα του Μπαϊκαρά, που την παίρνει λίγο αέρας, κακή απόκρουση από Παπαδόπουλος και Τασουλή και δοκάρι από τον Ιγκόρ που διέσχισε τη γραμμή του τέρματος παράλληλα και ευτυχώς δεν μπήκε γκολ.

Στο Β ημίχρονο, ωραίο κομπίνα από φάουλ του Μπουμάλ στο 55', καταλήγει σε Γιάννου, που σκοράρει με τακουνάκι.

Μετά το γκολ φάνηκε να πέφτει ο Κολοβός κάθετα. Και μάλιστα στο 62 από δικό του λάθος και του Κόρμπου και στο τέλος και ολιγωρία των Τασουλή και Παπαδόπουλου, ο Τζάνης κάνει από το τίποτα και πάλι το 2-1.

Η συνέχεια ήταν λίγο αγωνιώδης αν και δεν χάθηκε καμιά σημαντική ευκαιρία από τον Πανθρακικό ενώ αντίθετα δοκάρι είχε ο Μπουμάλ. Αλλά ο Πανιώνιος δυστυχώς εύκολα υποχωρεί όταν αγωνιά και δίνει χώρο στον αντίπαλο δημιουργώντας θρίλερ μάλλον άδικα.

Κορυφαίοι οι Μπουμάλ και Γιάννου και καλός μόνον ως το 55' ο Κολοβός. Πρεμιέρα Μπακασέτα για λίγα λεπτά.

Προχωράμε. Είμαστε ακόμα ζωντανοί. 

Η κληρωση του κυπέλλου. Με τον Ηρακλή, ο Πανιώνιος

Τα παιχνίδια της προημιτελικής φάσης του κυπέλλου Ελλάδας έχουν οριστεί για τις εξής ημερομηνίες:

Η 1η αγωνιστική θα διεξαχθεί στις 10, 11, 12 Φεβρουαρίου και οι επαναληπτικοί στις 3, 4, 5 Μαρτίου

Τα ζευγάρια της κλήρωσης:

Χανιά-Απόλλων Σμύρνης
ΟΦΗ-Ξάνθη
Ηρακλής-Πανιώνιος
Ολυμπιακός-ΑΕΚ

Τα παιχνίδια της προημιτελικής φάσης έχουν οριστεί για τις εξής ημερομηνίες. Η 1η αγωνιστική θα διεξαχθεί στις 10, 11, 12 Φεβρουαρίου και οι επαναληπτικοί στις 3, 4, 5 Μαρτίου

Πρόκληση το "Εμπρός Αγγέλα, φτιάξε μου τη μέρα" του Εconomist ή η άποψη της Αμερικής για τη σημερινή Ευρώπη;

Σίγουρα όλοι ξέρουμε ότι το Economist εκφράζει τον συντηρητικό νεοφιλελευθερισμό της άλλης πλευράς του Ατλαντικού και το εξώφυλλο και ο τίτλος μάλλον είναι προβοκατόρικος για την Ελλάδα από πρώτη άποψη.

Η ανάγνωση όμως του σχετικού άρθρου εμπεριέχει και κάποια δόση αντικειμενικότητας κατά τη γνώμη μου και δεν έχει τη σκοπιμότητα να στραφεί τόσο ενάντια στην αριστερή Ελληνική κυβέρνηση (όσο και αν έχει αναφορές για σοσιαλισμό-παλιοσίδερα και Τσίπρα στην άκρα Αριστερά") όσο να τονίσει παράλληλα και τις ευθύνες της Γερμανίας για την υπερβολική λιτότητα της τελευταίας πενταετίας στην Ευρώπη, που κατέστρεψε την ανάπτυξη και έφερε τον αποπληθωρισμό. Αναφέρει ότι αν η Ευρώπη συνεχίσει έτσι θα καταλήξει σε μια χαμένη δεκαετία, όμοια με τα 90's της Ιαπωνίας.
Η κατάληξη του άρθρου είναι ενδιαφέρουσα:

"Έτσι, στο τέλος , η Ελλάδα πιθανώς θα αναγκάσει την Ευρώπη να κάνει κάποιες δύσκολες επιλογές. Με λίγη τύχη θα είναι προς το καλό αποτέλεσμα που περιγράφεται παραπάνω. Οι Έλληνες ψηφοφόροι μπορεί να ζoυν στον παράδεισο ενός ανόητου, αν νομίζουν ότι ο κ Τσίπρας μπορεί να προσφέρει ότι λέει, αλλά και οι Γερμανοί επίσης πρέπει πάρα πολύ να εξετάσουν τις συνέπειες από το πείσμα τους. Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης του ευρώ, οι χώρες της νότιας ζώνης του ευρώ παραμένουν κολλημένες με σχεδόν μηδενική ανάπτυξη και υψηλή ανεργία. Ο αποπληθωρισμός έχει εγκατασταθεί, έτσι οι επιβαρύνσεις χρέους αυξάνονται παρά τη δημοσιονομική λιτότητα. Όταν οι πολιτικές έχουν τόσο κακή έκβαση, η εξέγερση των Ελλήνων ψηφοφόρων ήταν τόσο προβλέψιμη και κατανοητή.

Εάν η κα Μέρκελ συνεχίσει να αντιτάσσεται σε κάθε προσπάθεια για να ξεκινήσει την ανάπτυξη και να σταματήσει τον αποπληθωρισμό στην ευρωζώνη, θα καταδικάσει την Ευρώπη σε μια χαμένη δεκαετία ακόμα πιο εξουθενωτική από αυτήν στην Ιαπωνία στη δεκαετία του 1990. Αυτό σίγουρα θα προκαλέσει μια μεγαλύτερη λαϊκίστικη αντίδραση από ότι στην Ελλάδα, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι δύσκολο να δούμε πώς το ενιαίο νόμισμα θα μπορούσε να επιβιώσει σε τέτοιες περιπτώσεις. Και ο μεγαλύτερος χαμένος θα ήταν η ίδια η Γερμανία."

Αυτή βέβαια είναι η Αμερικάνικη άποψη των πραγμάτων, που δεν ξέρω τι σημασία θα έχει για τη Γερμανία και τους συμμάχους της στην τρέχουσα Ευρωπαϊκή πολιτική, που εφαρμόζει.

Ένα άλλο σημείο που ήθελα να σημειώσω είναι ότι για την όποια αλλαγή αναζητείται, σημειώνεται σαν αρνητικό ότι ο κος Τσίπρας είναι αριστερός (μάλιστα τρελλός αριστερός κατά το άρθρο...) που ευαγγελίζεται μάλιστα την αλλαγή σε όλη την Ευρώπη και η κα Μέρκελ αν υποχωρήσει θα είναι σαν να βοηθάει να μεταλαμπαδευτεί η σπίθα σε όλη την Ευρώπη. Πέρα από τις αγκυλώσεις της για λιτότητα άνευ ορίων που δεν την αφήνουν να κάνει βήμα πίσω (ωσότου άραγε βγάλει η Γερμανία τα όποια σπασμένα της ένωσής της, που θα πρέπει να τα πληρώσει όλη η Ευρώπη;).
Γι' αυτό για τη χώρα μας ήταν πολύ σημαντικό τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα να κάνουν ουσιαστική πατριωτική επαναδιαπραγμάτευση και κάποιοι να μην εγκαταλείψουν τα Ζάππεια και τις ιδέες του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που έλεγαν πως υποστήριζαν, υπό το κράτος των πιέσεων εσωτερικών συμφερόντων και του φόβου μην και τους πετάξουν έξω από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Και έπρεπε να πάρουν ρίσκα και να στηριχτούν και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού πιθανόν για αυτό παρά να βλέπουμε τώρα τον Τσίπρα να αναζητάει σκέπη στη χειμαζόμενη ρωσική οικονομία. Στάθηκαν λίγοι; Θα μας το πει η Ιστορία που ακόμα γράφεται πάνω μας για την κρίση αυτή.
Και τώρα έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να δείξουμε ότι η προσπάθεια δεν είναι κάποιων τρελλών Αριστερών αλλά ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ.
Μπορεί ο Παπανδρέου να φαινόταν και να φαίνεται γραφικός αλλά τα περί Δημοψηφίσματος για το χρέος, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ζητάει, ίσως είναι μια οδός για να δείξουμε ότι η αναζήτηση τρόπων χειρισμού της κρίσης πέρα από τη συνεχή λιτότητα και εσωτερική υποτίμηση, είναι ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΙΤΗΜΑ και όχι κάποιας κάστας αριστερών και μερικών συνοδοιπόρων της λαϊκίστικης δεξιάς, έστω και αν αυτοί πήραν το 40% εν συνόλω στις τελευταίες εκλογές.
Η στήριξη δεν πρέπει να περιμένουμε να γίνει κομματικά γιατί δεν θα γίνει σε μια χώρα που οι κομματικές σκοπιμότητες υπερβαίνουν τη φιλοπατρία και ο ένας βλέπει τον άλλο σαν εν δυνάμει προδότη και ποτέ δεν γίνεται ουσιαστική προσπάθεια να βρεθούν οι αναγκαίες κοινές γραμμές για την εξωτερική μας εκπροσώπηση τουλάχιστον.

Το ερώτημα ενός τέτοιου δημοψηφίσματος θα μπορούσε να είναι:

"Αναδιαπραγμάτευση του χρέους με κάθε κόστος ή όχι"

Και κάποιος θα πει, δεν έδωσαν οι εκλογές την απάντηση σε αυτό το ερώτημα; ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ. Πρέπει να δείξουμε ότι η υπάρχει πανελλήνια υποστήριξη και αποφασιστικότητα για να σταματήσουμε τα περί αριστερών ακροβατισμών κλπ. Είναι θέμα που δεν αφορά μόνον την αριστερά και τους λαϊκιστές το να σωθούν τώρα οι μελλοντικές γενεές.
Και δεν πρέπει να αφεθεί στους ώμους ενός κόμματος και υπό αίρεση στην Ευρώπη το ότι οι Έλληνες δεν θέλουν να αφήσουν τη χώρα τους να εξαθλιωθεί αλλά ζητούν πραγματική σωτηρία, αυτή που ο κόσμος έδωσε στη Γερμανία μετά τον Πόλεμο ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΑΠΛΟΧΕΡΙΑ.
Να κάνουμε ολοφάνερο το ότι η αναδιαπραγμάτευση με στόχο την ανάπτυξη και όχι τον πνιγμό δεν είναι μια παραδοξότητα μιας προσωρινής πλειοψηφίας, που θα λυγίσει μπροστά στις πρώτες δυσκολίες.

Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ (καλύτερα να λέμε η Ελληνική Κυβέρνηση) οφείλει να συγκεκριμενοποιήσει και προς τα μέσα και προς τα έξω ότι δεν μιλάει για τύποις αναδιαπραγμάτευση που εκ των προτέρων θα οδηγεί στην σύγκρουση λόγω των πολιτικών του ιδεοληψιών (το έχει ήδη εκφράσει στα λόγια, ίσως είναι αναγκαία και κάποια πράξη, πχ το πρόγραμμα ιδιωτικών επενδύσεων, μέτρα απέναντι σε άσκοπες δημόσιες σπατάλες κλπ) και να περάσει σε ξεκαθάρισμα συγκεκριμένων πολιτικών και μέτρων, που θα εμποδίσουν τη χώρα να γυρίσει στην κρατικοδίαιτη και πελατειακή κατάσταση του 2009, γιατί τα μέτρα του προγράμματος της Θεσσαλονίκης μπορεί κάποια από αυτά να θεραπεύουν αδικίες της λιτότητας εις βάρος των αδυνάτων αλλά η εικόνα, που περνάνε προς τα έξω και ιδίως από τους καλοθελητές είναι αυτή του ξεσαλώματος.  Χρειάζονται και μέτρα που να δείχνουν την άλλη όψη, αυτή της πάταξης της φοροδιαφυγής και του λιτού βίου, που λέει και ο Βαρουφάκης. Τώρα και παράλληλα με τα όσα φιλολαϊκά μέτρα λαμβάνονται. 

Ατυχίας συνέχεια. Και ο Ταπούτος έξω για 10 μέρες

Δεν πρόλαβε να έρθει για να βοηθήσει και έπαθε διάστρεμμα στην προπόνηση ο Ταπούτος. Δεν έχει πρόβλημα στο κόκκαλο σύμφωνα με τις εξετάσεις. Πάντως κανένας Αγιασμός εκεί στην ΚΑΕ δεν θα έβλαπτε. Τα εμπόδια συνεχή και από τις ατυχίες σε μια χρονιά που είναι εκ των συνθηκών έτσι και αλλιώς δύσκολη και προβληματική.

Διάφορα για το χρέος και την ιστορία του

Σήμερα και μετά το 2012 με βάση το Μνημόνιο, το σύνολο των δανείων που παίρνουμε πηγαίνουν για την αποπληρωμή των χρεών.
Αναρωτήθηκα ποιος ήταν ο τρόπος δανεισμού της χώρας μετά την πτώχευση του 1932, όταν ήμασταν υπό την διεθνή εποπτεία του ΔΟΕ:

Στα 100 χρυσά φράγκα δανείου ο τόκος, το επιτόκιο, έτρεχε επί των 100, οι δανειστές όμως κρατούσαν ένα ποσοστό του δανείου, περίπου 20 με 30%, ανάλογα, ως "εγγύηση καλής εκτέλεσης δανείου". Έτσι το δάνειο που εκταμίευε τελικά το κράτος έφτανε να είναι το 50% της αρχικής ονομαστικής αξίας.
Μήπως εν τέλει είμαστε χειρότερα και από τότε;

Και για να δούμε τη συμπεριφορά των τότε συμμάχων μας σε μας που θυσιαστήκαμε στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αντιγράφω από άρθρο του Καζάκη:

Μετά τον Β’ ΠΠ ήταν παλλαϊκό το αίτημα προς τους συμμάχους, που υποστήριξε και ο πρώτος πρόεδρος της Τραπέζης της Ελλάδος μετά την απελευθέρωση, ο Ξενοφών Ζολώτας: να μας χαρίσουν ή να μας διαγράψουν τα προπολεμικά χρέη. Αν μη τι άλλο, για τη προσφορά της χώρας στη νίκη των συμμάχων τουλάχιστον διαγράψτε τα χρέη τα προπολεμικά, έλεγαν.

Φυσικά όχι απλά δεν διαγράφτηκαν τα χρέη αλλά μετά από 15 χρόνια απανωτών πιέσεων και άνευ προηγουμένου εκβιασμών, φτάσαμε στο 1964 όπου έγινε η τελική ρύθμιση των προπολεμικών χρεών. Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι' αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 64 συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά την ψυχική οδύνη, το πρόβλημα ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές. Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια, δηλαδή, μέχρι το 2009. Είναι άραγε τυχαίο, που ακριβώς το 2009 συνέβη να θυμηθούν οι ...σύμμαχοι το χρέος της Ελλάδας;

Τώρα συγκρίνεται τα παραπάνω με το πάγωμα αποπληρωμής των χρεών και τις ρήτρες ανάπτυξης που δόθηκαν μετά τον πόλεμο στη Γερμανία, που αιματοκύλησε τον κόσμο...

Αντί για το "ουαί τοις ηττημένοις" για την Ελλάδα ίσχυσε το "ουαί τοις νικηταίς".

Και σκεφθείτε εν τέλει τη δυναμική, υπομονή και πείσμα αλλά και διπλωματία, χρειαζόμαστε σήμερα με βάση αυτό το παρελθόν για να πετύχουμε κάτι σε αυτή την επαναδιαπραγμάτευση που θα επιχειρήσουμε όταν τότε που μας έλεγαν ήρωες, μας έφτυσαν. Τώρα που μας είπαν τεμπέληδες και παράσιτα άραγε τι; Και σε ένα κόσμο βαθιά πιο ανελέητης οικονομικής πολιτικής από την περίοδο μετά τον πόλεμο. Βέβαια τουλάχιστον ήρθαν τότε οι Αμερικάνοι με το σχέδιο Μάρσαλ... 

Πολιτικό κουΐζ

«Τελικά, με το κούρεμα που αποφασίστηκε, το χρέος της χώρας μας το 2020 θα είναι όσο ήταν και το 2009, πριν μπούμε στο Μνημόνιο, δηλαδή 120% του ΑΕΠ! Αυτή η κυβέρνηση, όχι μόνο μας έφερε δύο χρόνια φορο-επιδρομών και λιτότητας, αλλά χωρίς ίχνος ντροπής τολμά και πανηγυρίζει πως το 2020, θα μας έχει φτάσει… και πάλι στο 2009! Και μάλιστα υπό πολύ χειρότερες συνθήκες! Κι ενώ θα έχει εκποιηθεί μεγάλο μέρος της δημόσιας περιουσίας».

Ποιος πολιτικός μας είχε κάνει αυτές τις δηλώσεις και πότε;

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΝΙΩΝΙΟΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ

Η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ καλεί τον κόσμο της ομάδας, να σταθεί στο πλευρό της σε αυτή την κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος και να συμβάλει με την συμπαράστασή του στην επίτευξη του στόχου της. Η αρχή ας γίνει από το προσεχές Σάββατο και το παιχνίδι με τον Πανθρακικό (15:00), στο οποίο το στάδιο της Νέας Σμύρνης θα πρέπει να είναι κατάμεστο.

Στο πλαίσιο αυτό, η διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, θέλοντας να δώσει την δυνατότητα σε όλους τους φίλους της ομάδας να παρακολουθήσουν τον αγώνα, ορίζει την τιμή του εισιτηρίου στα 10 ΕΥΡΩ (ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ στις θύρες 2,3,4 και 7).

Η προπώληση των εισιτηρίων θα ξεκινήσει από το εκδοτήριο του Αγίου Ανδρέα την Παρασκευή στις 12:00 και θα διαρκέσει μέχρι τις 18:00. Το Σάββατο, ημέρα του αγώνα, το εκδοτήριο θα είναι ανοικτό από τις 10:00 και μέχρι το ημίχρονο της αναμέτρησης.

ΟΛΟΙ στο γήπεδο να βοηθήσουμε την αγαπημένη μας ομάδα.

Βέροια-Πανιώνιος 1-1 και πρόκριση στο κύπελλο

Παρ' όλες τις ελλείψεις κυρίως λόγω ροτέισον για το ματς του πρωταθλήματος με τον Πανθρακικό, ο Πανιώνιος πήρε την πρόκριση στη Βέροια αφού προηγήθηκε στο 80' με γκολ του Μασούρα ύστερα από σέντρα του Μπουμάλ (έπαιξε στο Β' μέρος) και ισοφαρίστηκε στο 84' από τον Καλτσά. Τώρα είμαστε στους 8 με αρκετές βατές ομάδες και πιθανή συνέχιση της πορείας, αν θεωρήσουμε ότι θα μπορέσουμε όπως σήμερα να το διαχειριστούμε παράλληλα με την προσπάθεια της σωτηρίας στο πρωτάθλημα. Μπράβο για την πρόκριση.

Τα μέτρα της νέας κυβέρνησης για την Παιδεία

Ο αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας κος Κουράκης έδωσε χθες τα κύρια σημεία της άμεσης πολιτικής για την Παιδεία της νέας κυβέρνησης. Μπορείτε να τα δείτε στην παρακάτω λίστα:

• Καταργείται από εφέτος η «Τράπεζα θεμάτων».
  
•  Καταργούνται από εφέτος οι πανελλαδικού τύπου εξετάσεις στην Α' και την Β΄ Λυκείου.
  
•  Στην Γ' Λυκείου θα διευρυνθούν τα επιστημονικά πεδία, έτσι ώστε να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες για σπουδές στους υποψηφίους σε τμήματα που είναι κοντά στην περιοχή κατοικίας τους.
  
•  Επιστρέφουν οι «αιώνιοι» φοιτητές και καταργείται ο νόμος που ορίζει την διαγραφή τους.
  Όσοι ενδιαφέρονται θα συνεχίσουν κανονικά τις σπουδές τους, χωρίς περιορισμό χρόνου.
  
• Οι μετεγγραφές σε κάθε περίπτωση θα διευκολύνονται έτσι ώστε να μπορούν να σπουδάσουν πιο εύκολα οι νέοι και οι νέες.
  
• Οι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων που απομακρύνθηκαν με το μέτρο της διαθεσιμότητας, επιστρέφουν στις θέσεις τους.
  
• Επαναπροσλαμβάνονται αλλά από την επόμενη σχολική χρονιά όλοι οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης και ειδικά των Επαγγελματικών Λυκείων, που καταργήθηκαν οι ειδικότητες τους.
  
• Επιστρέφουν στις θέσεις τους οι σχολικοί φύλακες που απολύθηκαν.
  
• Θα γίνει αναμόρφωση των αναλυτικKaών προγραμμάτων και θα γραφτούν νέα βιβλία στα σχολεία.
  
• Θα καταργηθεί το ένα σύγγραμμα στα πανεπιστήμια και οι φοιτητές θα έχουν πρόσβαση με αξιόπιστο τρόπο στις «ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες».

Ο δικός μου σχολιασμός θα είναι μόνον για όσα βλέπω ότι χρειάζονται προσοχή και αυστηρότερη μελέτη. Τα άλλα καλώς σχεδιάζονται κατ' εμέ τουλάχιστον.

Οι αιώνοι φοιτητές και οι μετεγγραφές θα πρέπει να προσεχθούν για να μην επιβαρύνουν και περιπλέκουν τη λειτουργία των ιδρυμάτων και την εύρυθμη και αποδοτική εκπαιδευτική διαδικασία σε αυτά.

Για τους αιώνιους φοιτητές θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα όριο, έστω η απαίτηση μιας ελάχιστης συμμετοχής σε εξετάσεις ή ίσως και άλλες πρόνοιες, πχ η κλίση τους κατά περιόδους να δηλώνουν υπεύθυνα αν θέλουν να συνεχίσουν να διατηρούν ή όχι τη φοιτητική ιδιότητα, γιατί πολλοί είναι απλά ξεχασμένοι στα αρχεία των σχολών και ίσως αν επιθυμούν την ένταξή τους σε κάποια αντίστοιχα προγράμματα αν υπάρχουν, ανοικτού πανεπιστημίου,  αντί της πανεπιστημιακής φοίτησης, εφόσον δεν θεωρούν ότι θέλουν πλέον την απόκτηση του πτυχίου τους για επαγγελματικούς λόγους αλλά απλά για λόγους γενικότερης παιδείας και γνώσης. Τέλος πάντων, θεωρώ ότι πρέπει να μελετηθεί και με βάση τη διεθνή εμπειρία, που απ' όσο ξέρω δεν είναι η ατέρμονη φοίτηση.

Για τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία, ε ας μην ξεκινήσουμε ξανά από την αρχή μια νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με τη λογική ότι όλα ως τώρα ήταν λάθος. Και ούτε να την κάνουμε με βάση ιδεοληψίες και κομματικές θεωρήσεις που απλά θέλουμε να αντικαταστήσουν άλλες. Και να τις μαθαίνουν τα παιδιά για να καθοδηγείται η σκέψη τους. Αντίθετα κυρίως στα ανθρωπιστικά μαθήματα θεωρώ ότι πρέπει να καλλιεργηθεί η ανοικτή σκέψη με παράθεση όλων των απόψεων και με τρόπο που θα μπορεί το παιδί να διαβάζει και να κρίνει και να συζητά και να διαλέγεται για αυτά τα θέματα. 

Αρκετές γενιές μπουρδούκλωσαν τη μόρφωσή τους μέσα από την τάση να αποδείξουν κόμματα και υπουργοί το πόσο καινοτόμοι είναι. Ας κρατηθεί ότι στέκει να κρατηθεί, ιδίως στα βιβλία που ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ είναι πολύ πρόσφατα και ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ του Έλληνα φορολογούμενου.

Και σαφώς η νέα κυβέρνηση καταλαβαίνει ότι δεν ήρθε για να ανακαλύψει τον τροχό και θα πρέπει να μελετήσει πολύ επισταμένως τι χρειάζεται όντως αλλαγή και τι όχι.

Το κυριώτερο που θεωρώ πως χρειάζεται η στοιχειώδης και μέση εκπαίδευση είναι να βρούμε τρόπους το σχολείο και η γνώση να γίνουν ξανά ελκυστικά στους μαθητές και να πάψει ειδικά το Λύκειο να είναι απλά ένας προθάλαμος εξετάσεων για τα ΑΕΙ/ΤΕΙ και η μάθηση εκεί να είναι απόμακρη από την πράξη, την εφαρμογή και τη αληθινή ζωή. Και πάλι ας δούμε και τη διεθνή εμπειρία και ας ακολουθήσουμε κάποια από τα καλά των άλλων. Δεν βλάπτει.

Κλείνω με κάτι που ποτέ δεν κατανόησα και που θεωρώ μέτρο δικαιοσύνης. Πόσο άραγε κέρδισαν οι τέως κυβερνήσεις στέλνοντας στην ανεργία τη εντολή της Τρόικας σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες; Κέρδισαν περισσότερα πολύ από τα επιδόματα ανεργίας που θα έδιναν άραγε; Και πόσο μεγάλες τρύπες έκλεισε όλο τούτο. 

Σαν πολίτης και σαν γονιός νιώθω καλύτερα αν υπάρχει κάποιος να φυλάει το σχολειό του παιδιού μου όσο μπορεί. Και θα ένιωθα καλύτερα να είχε και μια σχετική μικρή εκπαίδευση για τα καθήκοντά του και κάποιο διοικητικό έλεγχο αν τα κάνει σωστά.

Κύπελλο με τη Βέροια σήμερα ο Πανιώνιος στις 3

Ο Πανιώνιος αγωνίζεται σήμερα στη Βέροια για τη φάση των 16 του κυπέλλου Ελλάδας στη ρβάνς του 2-1, προσπαθώντας να ξεκουράσει παίκτες για τα κρίσιμα ματς του Πρωταθλήματος.

Δεν θα πάει και ο Μητρόπουλος στη Βέροια εν τέλει που έχει ίωση καθώς και οι Γιαννακόπουλος, Γιάννου, αλλά συμπεριελήφθηκαν στην αποστολή οι Μπουμάλ και Ρισβάνης. Η αποστολή είναι:

Καλογεράκης, Παπαδόπουλος, Γκίνης, Κολοβός, Παντίδος, Σιώπης, Μπουμάλ, Οικονόμου, Αργυρόπουλος, Καθάριος, Μασούρας, Πάνος, Μπούζας, Ρισβάνης, Κόρμπος, Χατζηισαΐας, Φούντας, Μ. Γκέζος.

ΥΓ: Το ματς ξεκινάει χωρίς Κολοβό, Κόρμπο, Παντίδο, Μπουμάλ, Ρισβάνη.

ΥΓ2: Ανακοινώθηκε ότι αποκτήθηκε ο Μπακασέτας για 2 χρόνια.

Άλλες λύσεις

Όπως έγραφα και χθες το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι να αφήσει την οικονομία της μεν ανοικτή για ιδιωτικές επενδύσεις (και να σταθεροποιήσει επιτέλους ένα πάγιο φορολογικό σύστημα, δίκαιο μεν αλλά παράλληλα και ελκυστικό για επενδύσεις, που θα αφήνουν προστιθέμενη αξία στη χώρα και θα αυξάνουν το ΑΕΠ), αλλά να μην κάτσει να περιμένει πότε θα γίνει ελκυστική για την παγκοσμιοποιημένη οικονομία σε συνθήκες τέτοιου ανταγωνισμού, που απόλυτα κερδοσκοπικά επενδύει εκεί που θα θεωρήσει ότι έχει το ύψιστο κέρδος.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να μην στηριχτεί στη δημιουργία συνθηκών ελαχίστου εργασιακού κόστους για τους επενδυτές αν μπορέσει να εκμεταλλευτεί το ως τώρα Ευρωπαϊκό προφίλ της και δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής σταθερότητας και επενδυτικής ασφάλειας. Μειώσει δηλαδή το ρίσκο της επένδυσης. Ο επενδυτής θα βάζει τα λεφτά του σε μια χώρα με αποδεδειγμένη δημοκρατική εναλλαγή στην εξουσία και σε ένα κράτος που θα υπάρχουν πάγιες συνθήκες επένδυσης, που θα συμφωνηθούν από όλους τους πολιτικούς φορείς και δεν θα αλλάζουν κατά το δοκούν και από τη μια στιγμή στην άλλη. Αν θέλουμε ανοικτή οικονομία, νομίζω ότι αυτό είναι σημαντικό να γίνει.

Η Ελλάδα σε αυτή την περίοδο έχει και το πλεονέκτημα ενός υψηλά καταρτισμένου δυναμικού με αρκετά τυπικά προσόντα. Θα το έχει αυτό για κάποια χρόνια ίσως ακόμα και σημαντικό είναι να τρέξουμε να το εκμεταλλευτούμε γιατί θα το εξανεμίσει η κρίση μέσα σε συνθήκες μετανάστευσης και μικρότερων δαπανών για την Παιδεία (που και εκεί επιτέλους πρέπει να υπάρξει μια σταθερότητα και όχι αυτή η συνεχής αλλαγή συστημάτων και εκπαιδευτικών παραμέτρων που κάνει ο καθένας που παίρνει την πολιτική εξουσία και βαυκαλίζεται να θεωρεί εαυτόν καινοτόμο και που στην πράξη όλα αυτά έχουν αποφέρει μηδέν τόσα χρόνια, καμιά ουσιαστική βελτίωση).
Το υψηλής κατάρτισης αυτό δυναμικό της χώρας θα πρέπει να επιδιωχθεί σαν ατού για να φέρει επενδύσεις καινοτομίας και πράσινης οικονομίας. Επενδύσεις που δεν βλέπουν οι επενδυτές πρώτιστα το ελάχιστο εργασιακό κόστος αλλά το υψηλό δυναμικό απόδοσης των εργαζομένων τους.

Και ας αφήσουν διάφορες φαιδρότητες ιδίως οι κυβερνητικοί εταίροι των χθεσινών νικητών ότι θα επιδιώξουν ανάπτυξη με βάση ...τον Τουρισμό... έναν οικονομικό τομέα στον οποίο καμιά οικονομία δεν μπορεί να βασιστεί και μάλιστα εν καιρώ κρίσης. Έναν τομέα που μπορεί να πληγεί από το οιοδήποτε ζήτημα που δεν ελέγχουμε μάλιστα και ανά πάσα στιγμή. Ακούστηκε και αυτό μέσα στα πολλά που λέγονταν προεκλογικά και γι' αυτό το αναφέρω.

Δεν μπορούμε λοιπόν να περιμένουμε με σταυρωμένα τα χέρια τους ιδιώτες επενδυτές να έρθουν. Εκτός από τα πολλά θεσμικά που πρέπει να γίνουν και που όλο ξεκινούν και όλο αναιρούνται από πολιτικές σκοπιμότητες και κάθε είδους καιροσκοπισμούς, χρειάζονται άμεσα Δημόσιες επενδύσεις που να αυξήσουν το ΑΕΠ και να μειώσουν την ανεργία. Γιατί καλύτερα να πληρώνει το Δημόσιο ένα εργαζόμενο παρά έναν άνεργο με επιδόματα ανεργίας. Αλλά πως να κάνεις Δημόσιες Επενδύσεις; Με χρέος στα ουράνια;

Στο ψάξιμο μου στο διαδίκτυο βρήκα τα σχετικά για μια ημερίδα, που είχε γίνει καλή ώρα τέτοια εποχή περίπου πέρυσι από το Ινστιτούτο Levi και μάλιστα οργανώθηκε από την Αυγή και το ΣΥΡΙΖΑ και αναφερόταν στο παράλληλο νόμισμα (Δείτε protothema.gr).

Παραθέτω παρακάτω ένα απόσπασμα της δημοσίευσης του παραπάνω συνδέσμου και θεωρώ ότι πρέπει τάχιστα να κινηθεί η χώρα σε εναλλακτικές λύσεις, όπως άλλωστε ευαγγελίζονται και οι νέοι κυβερνώντες, με αποφασιστικότητα και με συνοχή με την Ευρωπαϊκή Ένωση και χωρίς ιδεοληψίες ότι μόνον οι δημόσιες επενδύσεις θα μας σώσουν ή μόνον οι ιδιωτικές επενδύσεις θα φέρουν λεφτά στη χώρα. Χρειαζόμαστε όλα τα όπλα στη φαρέτρα μας με ανοικτά μυαλά, ρεαλισμό και όχι αγκυλώσεις:

"H ενδεικνυόμενη λύση για την Ελλάδα, σύμφωνα με το αμερικανικό think tank Levy Institute, είναι η υιοθέτηση προγράμματος στην κατεύθυνση της εξασφάλισης απασχόλησης μέσω του κράτους σε ρόλο "ύστατου καταφυγίου για την απασχόληση" -Εmployment of Last Resort-, που το ονομάζει ELR, και το οποίο θα χρηματοδοτηθεί μέσω διάφορων εναλλακτικών, ανάμεσα στις οποίες και ένα προσωρινό παράλληλο χρηματοοικονομικό σύστημα εντός της ευρωζώνης.

Το παράλληλο χρηματοοικονομικό σύστημα, σύμφωνα με τη μελέτη "Strategic Analysis - Prospects and Policies for the Greek economy", θα βασιστεί στην έκδοση νέων κρατικών ομολόγων με τα οποία το Κράτος θα πληρώνει υποχρεώσεις του (π.χ. επιστροφές φόρων, πληρωμές προμηθευτών κ.λπ.) και τα οποία θα δέχεται επίσης για εξόφληση οφειλών προς το Δημόσιο και θα έχουν ίση αξία με το ευρώ.

Ισχυρό επιχείρημα για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής αυτής, είναι η μικρή ελαστικότητα που παρουσιάζει το ελληνικό εξωτερικό εμπόριο σε σχέση με την ισοτιμία αλλά και με τη μείωση των αμοιβών (εσωτερική υποτίμηση), με αποτέλεσμα το Levy να καταλήγει στη διαπίστωση ότι η εσωτερική υποτίμηση δεν εξασφαλίζει την άνοδο του ΑΕΠ ούτε τη δημιουργία απασχόλησης, ενώ ούτε η θεωρητική υποτίμηση του νομίσματος (με έξοδο από το ευρώ ή εισαγωγή δεύτερου υποτιμημένου νομίσματος) θα είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα στην άνοδο του ΑΕΠ.

To ινστιτούτο διαπιστώνει ότι ούτε η εσωτερική υποτίμηση ούτε η νομισματική υποτίμηση -ή έξοδος από το ευρώ- σε συνδυασμό με συνεχιζόμενη σφικτή δημοσιονομική πολιτική είναι αρκετές για την οικονομική ανάκαμψη και εστιάζει στην ανάγκη για τόνωση της εσωτερική ζήτησης..."

(Η συνέχεια στον σύνδεσμο που έδωσα παραπάνω - το σημαντικό είναι ότι μιλάνε για παράλληλο νόμισμα σε ισοτιμία με το Ευρώ. Πόσο εφικτό  είναι αυτό ίσως άνθρωποι με οικονομικές γνώσεις μπορούν να το πουν. Απλά σε μένα το μη ειδικό η συγκεκριμένη ιδέα φαντάζει σαν ένας εναλλακτικός δρόμος, που μπορεί να δώσει μια ώθηση).

Χουγκάζ στον πάγκο του μπάσκετ και ο Θεός βοηθός για τη δύσκολη συνέχεια

Σε αναζήτηση ενός "ΣΟΚ" που ίσως θα δώσει την ώθηση προς τις νίκες η ΚΑΕ Πανιώνιος άλλαξε προπονητή:

«Η ΚΑΕ Πανιώνιος ανακοινώνει το τέλος της συνεργασίας με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή. Οι διοικούντες τον Ιστορικό αισθάνονται ευγνώμονες, για όσα πρόσφερε ο έμπειρος κόουτς στην ομάδα, ωστόσο η πίεση για θετικά αποτελέσματα μας αναγκάζει να προβούμε σε αλλαγή. Ο νέος προπονητής θα είναι ο Κρις Χουγκάζ, ο οποίος θεωρείται εκ των καλύτερων της γενιάς του, ανήκει στην οικογένεια του Πανιωνίου και διατηρεί χρόνια ισχυρούς δεσμούς, με το σύλλογο.

 Οι ιθύνοντες της ΚΑΕ πιστεύουν πως έχει ό,τι χρειάζεται, προκειμένου να καταφέρει η ομάδα να παίξει το μπάσκετ που μπορεί και να υλοποιήσει τους στόχους της. Είναι πεποίθηση πως η διασφάλιση της παραμονής στην κατηγορία, είναι το ελάχιστο που επιδιώκει ο Πανιώνιος. Παράλληλα, η διοίκηση θέλει να ενημερώσει τον κόσμο που από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου έχει έντονη παρουσία και στηρίζει την ομάδα, πως θα γίνει ό,τι χρειάζεται, προκειμένου να μην απογοητευτεί στο τέλος. Ξεκάθαρα, ο Πανιώνιος χρειάζεται τον κόσμο του και στα ματς που έρχονται, αρχής γενομένης από αυτό με την ΑΕΚ.

 Η "κυανέρυθρη" ΚΑΕ θέλει να ευχαριστήσει την ΚΑΕ Κολοσσός, για τη φιλοξενία, ενώ όπως έχει εκφράσει τις ενστάσεις της, για διαιτησίες σε προηγούμενα ματς, θα ήθελε να δηλώσει πως αυτή του αγώνα στη Ρόδο (των Αναστόπουλου, Παπαπέτρου και Μαγκλογιάννη) ήταν εκ των καλύτερων που έχει ζήσει, φέτος».

Σαν εκλογικός επίλογος

Αφού ανέβασα κάποιες αναρτήσεις πολιτικού περιεχομένου σε όλο αυτό το προεκλογικό διάστημα, οφείλω να κλείσω τα σχόλιά μου με έναν επίλογο μετά τα χθεσινά αποτελέσματα.

Σαν πρώτο, θεωρώ ότι την οποιαδήποτε κυβέρνηση εξαγγέλλει ότι θα εργαστεί υπέρ των πολιτών και κατά των συμφερόντων, οφείλουμε να την βοηθήσουμε και να τη στηρίξουμε ώστε να μπορέσει να το αποδείξει στην πράξη. Και οφείλουμε να το κάνουμε δρώντας σαν συνειδητοποιημένοι πολίτες με κοινωνική συνείδηση και αλληλεγγύη ασχέτως βραχυπρόθεσμων προσωπικών συμφερόντων και να σπάσουμε τις κομματικές μας αγκυλώσεις. Δεν μιλάω για λευκή επιταγή και άκριτη υποστήριξη αλλά για εποικοδομητική στάση και επιτέλους να καταλάβουμε όλοι μας ότι αν και ίδιοι δεν βελτιώσουμε συμπεριφορές και στάσεις, κάποια πράγματα δύσκολα θα αλλάξουν.

Προσωπικά διατύπωσα αρκετές αντιρρήσεις και απορίες όλο αυτό το διάστημα, ορμώμενος όχι από κομματικά ελατήρια τα οποία δεν έχω, αλλά από την κοινή λογική και την ανάγνωση δεδομένων, όσο μπορούσα τουλάχιστον με τις γνώσεις που έχω να τα αναλύσω.

Θεωρώ ότι η χώρα έχει ανάγκη μιας δραστικής ανακατανομής του εργατικού της δυναμικού σε τομείς παραγωγής και ανάπτυξης από τομείς, που δεν μπορούν να μας δώσουν την ώθηση, που τώρα χρειαζόμαστε, για να κτίσουμε μια χώρα, που δεν θα φυλλορροήσει, δεν θα χάσει τα καλύτερα μυαλά της και τους νέους της, δεν θα χάσει το μέλλον της.

Πιστεύω ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη ούτε από μεγαλύτερο κράτος για να μειώσει την ανεργία, ούτε από μικρότερο και δήθεν πιο ευέλικτο κράτος για να αναδιοργανωθεί. Έχει ανάγκη από οργανωμένο κράτος με γνώση και έλεγχο, που θα μπορεί να στηρίξει τις κοινωνικές πρόνοιες και να κρατάει τα όρια προστασίας των πολιτών του.

Πιστεύω ότι η χώρα δεν μπορεί να περιμένει να εξαθλιωθεί για να έρθουν ιδιώτες κερδοσκόποι επενδυτές να φτιάξουν θέσεις εργασίας με βάση το ελάχιστο εργασιακό κόστος. Η χώρα έχει ανάγκη από την οικονομική αναθέρμανση με βάση τις δημόσιες επενδύσεις σε ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥΣ τομείς (και όχι σε δρόμους και ντουβάρια και ούτε σε ημέτερους, που δυστυχώς πάντα υπάρχουν ή, ΠΡΟΣΟΧΗ, είναι πρόθυμοι να υπάρξουν). Αλλά πως να τις κάνει άραγε όταν έχει αυτό το δυσβάστακτο χρέος να αποπληρώνει κατά προτεραιότητα σε σχέση με τις ανάγκες της κοινωνίας; Και εδώ μπαίνει η ανάγκη της αναδιαπραγμάτευσης, όχι συγκρουσιακά και τυφλά αλλά με ρεαλισμό και συνοχή, με στόχο την ενδυνάμωση της θέσης μας και όχι το "ελευθερία ή θάνατος". Μια διαπραγμάτευση που μπορεί να έχει τα πάντα σαν στόχους αλλά στα δικά μας κρυφά χαρτιά πρέπει να έχουμε προτεραιότητες και σαφή οπτική διακριτότητα του εφικτού από το επιθυμητό.

Θεωρώ ότι η πολιτική πρέπει να είναι τολμηρή αλλά συνάμα και ρεαλιστική και να λαμβάνει υπόψη της τις διεθνείς παραμέτρους για να κινηθεί προς το συμφέρον της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει να ξέρεις πότε αμύνεσαι και πότε επιτίθεσαι. Στη μάχη δεν πας για να πεθάνεις και ιδίως στην πολιτική που δεν είναι υπόθεση ατομικής αυτοθυσίας αλλά κοινωνικής επιβίωσης.

Δεν έμαθα στη ζωή μου να βάζω ταμπέλες, να έχω ιδεοληψίες και να ζω στη μισαλλοδοξία. Θα ήθελα κάποια από αυτά να αποτελέσουν στο μέλλον τις ράγες για τα τρένα με τα οποία "έπαιζαν" διάφοροι πολιτικοί μας στην προεκλογική περίοδο.

Δεν με νοιάζει αν ο νέος Πρωθυπουργός είναι πραγματικός Αριστερός ή απομίμηση  όπως μας φωνάζει η λεγόμενη ορθόδοξη κομμουνιστική Αριστέρα, αν εργαστεί με συνέπεια και ειλικρίνεια για να ξαναστήσει το κοινωνικό κράτος που θα δίνει την ευκαιρία στον απλό πολίτη να αναπτύξει με ελευθερία και δικαιοσύνη τις όποιες δεξιότητές του και θα τον προστατεύει από τις αυθαιρεσίες μεγαλοσυμφερόντων, τα οποία θα μπορεί να ελέγχει και να εμποδίζει να δημιουργούν στεγανά.

Έχω άποψη αν θέλετε ότι οι νικητές των εκλογών είναι αυτοί που υιοθέτησαν στην κομματική τους ατζέντα αυτά που απεμπόλησε όχι μόνον στη χώρα μας αλλά παγκοσμίως η σοσιαλδημοκρατία και οι οπαδοί του κοινωνικού κράτους στη σύγχρονή πολιτική πραγματικότητα.
Και ας έχουμε υπ' όψη μας και το ιστορικό παράδειγμα  των κοινωνικών κρατών που με ανοικτούς θεσμούς έστησαν οι Σκανδιναβικές σοσιαλδημοκρατίες, τα οποία υπάρχουν ακόμα για να προστατεύουν τους πολίτες τους και να αναπτύσσουν τις χώρες τους και εκείνων των άλλων των "ορθόδοξων" που στήθηκαν σε κλειστά συστήματα και τα εξαφάνισε ο χρόνος και η σύγκρουση με τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό (ίσως παροδικά όπως θεωρούν οι οπαδοί του ιστορικού ντετερμινισμού - να το δεχτώ γιατί εγώ δεν κάνω τον προφήτη - αλλά ωσότου έρθει η ώρα εκείνη τι γίνεται άραγε;).
Μόνον που αμφιβάλλω όχι για τις προθέσεις αλλά για τακτικές, για τη συνοχή των απόψεων, για την ρεαλιστική αντίληψη και για την έλλειψη παρωπίδων σε αρκετούς από προσωπικές ιδεοληψίες και κατάλοιπα του παρελθόντος. Και διατηρώ το δημοκρατικό μου δικαίωμα να αμφιβάλλω και να μην χορεύω στις πλατείες αλλά να έχω την καλόπιστη και εποικοδομητική κριτική και την προσωπική μου συναίνεση και ευχή για επιτυχία της προσπάθειας και να περιμένω το "Αρχήν άνδρα δείκνυσι" να αποδείξει στην πράξη την χαρά.

ΥΓ: Για πολλές σε ατομικό επίπεδο επιλογές του Ελληνικού λαού  θα ήθελα να εκφράσω και ονομαστικά τη χαρά μου αλλά ίσως είναι άηθες να το κάνω ιδίως όταν η χαρά αυτή αφορά επιλογές αποδοκιμασίας αυτών των προσώπων. Σε άλλες πάλι επιλογές, το αισθητήριο του λαού έπεσε μάλλον θύμα βαρύγδουπων ονομάτων παντελούς κενότητας. Τι να κάνουμε; Μην τα θέλουμε όλα. Πάντως σε αρκετές περιπτώσεις ο απλός ψηφοφόρος έψαξε το καλό σε αυτό που επέλεξε να ψηφίσει και ας ελπίσουμε το καλό αυτό να επιβεβαιώσει τις ικανότητές του.

Της ημέρας

Ο Ιούλιος Καίσαρας είχε πει ότι ο άνθρωπος πιστεύει ότι ελπίζει. 

Η ελπίδα δεν έχει κατ' ανάγκη λογική. Πιο εύκολα αποκτά νόημα και γίνεται πράξη αν συνοδεύεται από κριτική σκέψη...

Πάλι μαύρο Πανιώνιο Σάββατο με μια από τα ίδια σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο

Στον αγώνα στην Τρίπολη, για δεύτερο συνεχές ματς φάγαμε γκολ από τα αποδυτήρια με μια έξοδο του Γιαννακόπουλου για κλάματα. Είχαμε μέσα στο βούρκο ευκαιρίες να αλλάξουμε τη ροή του αγώνα που δεν μας βγήκανε, ανεβήκαμε ψηλά για την ισοφάριση και δεχτήκαμε εν τέλει την κόντρα που μας τέλειωσε στο Β μέρος. Δεν φαίνεται να διορθώσαμε τα προβλήματά μας και ας ελπίσουμε να το κάνουμε στον αγώνα με τον Πανθρακικό που είναι τελικός.

Στο μπάσκετ πήγαμε διαβασμένοι και έτοιμοι στις δηλώσεις πριν τον αγώνα αλλά και μετά αλλά δεν το αποδείξαμε και έτσι το άλμα σωτηρίας δεν έγινε στην Ρόδο.... Ο Κόλεμαν ξεχώρισε σε πόντους, ο Ξανθόπουλος σε ασσίστ αλλά και πάλι και λίγοι σκόραραν και λίγους πόντους. Ο Αλεξανδρής δήλωσε ότι όλη η ομάδα κόλλησε στα ρηχά. Πρεμιέρα Ταπούτου με 9 πόντους αλλά χωρίς το πολυπόθητο ροζ φύλλο της νίκης. Τα πράγματα όσο χάνουμε έτσι, δυσκολεύουν χειρότερα. Ηταν ματς τελικός και βρεθήκαμε πολύ κατώτεροι της περίστασης.

ΥΓ για το μπάσκετ (26-1-2015):

Οι πολύωρες συσκέψεις στον Πανιώνιο φέρνουν προ της εξόδου τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, με την απόφαση να λαμβάνεται... οριακά και να αναμένεται να ανακοινωθεί το πρωί στον έμπειρο τεχνικό. Οι εξελίξεις μόνο εύκολες δεν ήταν, αφού από την ώρα που τελείωσε ο αγώνας στη Ρόδο άρχισαν οι διαβουλεύσεις μεταξύ ανθρώπων που έχουν λόγο στα δρώμενα της ομάδας και παρατηρήθηκε διχογνωμία.

Ουδείς επέρριπτε καθολική ευθύνη στον Αλεξανδρή, όμως, υπήρχαν αυτοί που υποστήριζαν ότι χρειάζεται ένα "σοκ" η ομάδα μήπως και κάνει μεγάλες νίκες και προλάβει να σώσει τη χρονιά και άλλοι που υποστήριζαν ότι μια αλλαγή στην παρούσα φάση δεν θα βοηθήσει, αφού ο Αλεξανδρής κάνει καλή δουλειά και αν έρθει άλλος προπονητής θα χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Τελικά και με δεδομένο ότι υπάρχει μια σχετική χρονική άνεση λόγω της αναβολής της ερχόμενης αγωνιστικής για να γίνει το Αρης - ΠΑΟΚ, η... ζυγαριά βγάζει κερδισμένους αυτούς που τάχθηκαν υπέρ της αλλαγής. Σήμερα θα γίνει μια τελική διαβούλευση και αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, θα ανακοινωθεί η απόφαση στον Αλεξανδρή και θα γίνει επίσημη πρόταση στον Κρις Χουγκάζ που είναι ο πρώτος στόχος των διοικούντων για την αντικατάστασή του. Ο Χουγκάζ, βέβαια, είναι αυτή τη στιγμή προπονητής του Απόλλωνα Λεμεσού και όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο, προ Αλεξανδρή, του είχε προτείνει συνεργασία ο Πανιώνιος είχε αρνηθεί λόγω της δέσμευσης του με την κυπριακή ομάδα. Επειδή όμως το πρωτάθλημα στην Κύπρο τελειώνει σε περίπου ένα μήνα, υπάρχει αισιοδοξία ότι θα δεχτεί αυτή τη φορά την πρόταση, αλλιώς ο Πανιώνιος θα πάει σε άλλες λύσεις.

Υπάρχει στα υπ' όψιν ο Νίκος Λινάρδος και μία περίπτωση Σέρβου τεχνικού.

Πηγή: www.basketblog.gr