Σε ένα ματς που δεν δεχτήκαμε ασφυκτική πίεση, με τελικές προσπάθειες του αντιπάλου, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και με αντίπαλο αυτόν, που δεν μπορούσε ως σήμερα να κερδίσει κανέναν, ο ελλιπής Πανιώνιος έχασε τελικά.
Είχε καταφέρει με τον Ντούνη στο 43' να ισοφαρίσει το γκολ με το οποίο προηγήθηκε ο Άρης (Αγγελούδης 29'). Μια τέτοια ισοφάριση θα έπρεπε να μας δώσει σαφές ψυχολογικό πλεονέκτημα. Όντως μπήκαμε με καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας στο δεύτερο μέρος αλλά αρκούσε τελικά η αλλαγή του Άρη με έναν έμπειρο φορ, τον Αγκάνθο, για να δώσει τη νίκη στην άλλη πλευρά και να εξατμίσει λίγο ακόμα τα όσα έχουμε κερδίσει με την καλή εμφάνιση ως τα δυο τρίτα του Α Γύρου.
Δεν ήμασταν κακοί σήμερα. Δεν είχαμε και κανένα κολοσσό να αντιμετωπίσουμε. Το ζητούμενο παρά τις ελλείψεις ήταν να πάρουμε το αποτέλεσμα που είχαμε ως το 79'. Αλλά το είχαμε πει. Όπως κερδίζαμε κάποια ματς εμείς, έτσι μπορεί να χάνουμε άλλα από ομάδες με τη δική μας απειρία.
Σήμερα είχαμε μια άμυνα που πια δεν έχει καμιά σχέση με αυτήν, που είχε στα σχέδιά του για βασική ο προπονητής. Αλλά θεωρώ ότι δεν είναι μόνο θέμα άμυνας το ότι δεν παίρνουμε αποτελέσματα σε τέτοια ματς. Επιθετικά δεν υπάρχει ο φορ, που να τον αισθάνεται ο αντίπαλος και να κρατάει παίκτες πάνω του. Από την άλλη οι επιπολαιότητες στην άμυνα, που δεν έχει εμπειρία συνεργασίας των παικτών της, δεν λείπουν. Και ίσως έχουν δίκιο να μιλούν για ανατροπή οι Αρειανοί, όταν ο Περιστερίδης στο 67΄ συγκρούστηκε με τον Αγκάνθο. Άτσαλος και χωρίς γνώση της σωστής εξόδου για μια ακόμα φορά ο τερματοφύλακάς μας, που βέβαια από την άλλη είχε μια σωτήρια επέμβαση στο 77'. Μετά το γκολ και την είσοδο του Καμπάνταη, η πίεση που ασκήσαμε ήταν άτσαλη. Μια καλή μπαλιά προς τον Καμπάνταη, που έμπαινε, εξουδετέρωσε ο Βελλίδης (θα ήθελα να ξαναδώ το πως, αλλά μάλλον ήταν νόμιμη η επέμβαση).
Ο Ελευθερόπουλος στις δηλώσεις του λέει παρόμοια με αυτά που αναφέρω παραπάνω, ότι δηλαδή ήταν κρίμα που παρά την προσπάθεια και την έλλειψη πίεσης, δεν πήραμε τίποτα σε αυτόν τον αγώνα.
Το κακό είναι ότι το σερί των ηττών φέρνει άγχος και αυτό είναι ο χειρότερος σύμβουλος για μια άπειρη ομάδα. Κακό είναι επίσης ότι αυτός ο Πανιώνιος δεν είναι πια πολύ όμοιος με εκείνο των επιτυχιών του Α Γύρου. Φαντάζει σαν μια άλλη ομάδα και πέραν του σημερινού αγώνα και των ελλείψεων που είχε. Και αυτή η ομάδα θέλει νέο στρώσιμο και θέλει και νέο ηθικό, παρόμοιο με αυτό, που πήρε στους πρώτους αγώνες του Α Γύρου. Χρειάζεται δυναμική συμπαράσταση και χωρίς άγχος στον επόμενο αγώνα με τη Βέροια.
ΣΚΟΡΕΡ: 29' Αγγελούδης, 79' Αγκάνθο / 42' Ντούνης
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Γιάχος (Χίου)
ΔΟΚΑΡΙΑ: -
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 44' Καζναφέρης, 44' Τσουκάνης, 56' Μαργαρίτης / 71' Ρόκας, 84' Σάμαρης, 90+1 Ντούνης, 90+6 Κολοβός
ΚΟΚΚΙΝΕΣ: -
ΑΡΗΣ (Λούκας Αλκαράθ): Βελλίδης, Γιαννίτσης, Καζναφέρης, Αγγελούδης (65' Τριανταφυλλάκος), Παπαστεριανός, Πουλίδο, Γιαννιώτας (55' Αγκάνθο), Μαργαρίτης, Σούνας (66΄Οικονομόπουλος), Καραγιάννης, Κοέλιο.
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Δημήτρης Ελευθερόπουλος): Περιστερίδης, Κούρντι, Αυλωνίτης, Τόσκας, Ρόκας, Ανδράλας, Γουνδουλάκης (83' Καμπάνταης), Σάμαρης, Ντούνης, Οκόγιε (69' Παναγιωτούδης), Κολοβός.