Στο Παγκρήτιο ο δυνατός άνεμος δεν άφησε να παιχτεί ποδόσφαιρο με αποτέλεσμα οι δυο ομάδες να μείνουν στο μηδέν.
Στο πρώτο μέρος φάνηκε να έχει κάποιες καλύτερες ευκαιρίες ο Εργοτέλης και ο Πανιώνιος μπορεί να σταθεί μόνο στο σωστά ακυρωθέν γκολ του Καστελλιόνε, ο οποίος σε αυτή την περίοδο ήταν και ο πλέον θετικός παίκτης του Πανιωνίου. Από πλευράς Εργοτέλη, στο 45` ο Τζούνιορ απέτυχε να σκοράρει από εξαιρετικά πλεονεκτική θέση.
Στο δεύτερο μέρος ο Πανιώνιος ξεκίνησε και τέλειωσε πιο δυναμικά αλλά και πάλι χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Πάντως χάθηκαν έγιναν εκατέρωθεν κάποιες σημαντικές φάσεις.
Θα σημειώσω το μονοκόμματο σουτ του Καστελιόνε από το ύψος του πέναλτι και δεξιά στο 48', που πέρασε λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι και το σουτ του Τζούνιορ μέσα στην περιοχή στο 70' που απέκρουσε με το ένα χέρι ο Ανδριόλας.
Σημαντικές τροφοδοτήσεις μέσα στη μεγάλη περιοχή δέχθηκε ο Μπάλαμπαν ιδίως στην αρχή του Β' μέρους αλλά σε όλες είτε το κοντρόλ είτε το γύρισμά του για να βρεθεί σε θέση σουτ δεν ήταν σωστό ή εν πάσι περιπτώσει δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τη θέση που βρέθηκε.
Στο Β' μέρος, ο Φερέρα (που αποβλήθηκε στο τέλος αλλά είχε δίκιο να διαμαρτυρηθεί αφού εντός φάσης βέβαια ο Μπάλαμπαν δεχθηκε σκαριά μπροστά στα μάτια του διαιτητή ... που όμως ήταν στραβά ...) ξεκίνησε τα "ταχυδαχτυλουργικά" που μάλλον θα δούμε σε όλο το Δεύτερο Γύρο. Ξαφνικά είδαμε το Σιόβα στην επίθεση και πολλές φορές σαν αριστερό επιθετικό.
Από το Β' μέρος διέκρινα τους δυο ακραίους μπακ, Τζαβέλα και Μανιάτη και τον Αναστασόπουλο ιδίως από το 70' και μετά. Ο Ριέρα προσπάθησε ιδίως στην αρχή του Β' μέρους αλλά φαίνεται κάπως κουρασμένος. Ο Μπάλαμπαν τα είπαμε για τις τελικές προσπάθειες. Σε κάποιες προσπάθειές του έξω από την περίοχή δείχνει τι καντάρια μπάλα ξέρει αλλά δεν είναι αυτή η ουσία. Ο Εστογιανόφ και αυτός προσπάθησε και έτρεξε καλύπτοντας και την άμυνα αλλά και η κατάσταση με τον άνεμο και πιθανότατα και η απουσία του από επίσημους αγώνες για βδομάδες έφεραν σαν αποτέλεσμα να μη φανεί η ομάδα ενισχυμένη από την επάνοδό του. Ο Ανδριόλας με μια μεγάλη απόκρουση αλλά σε μια τουλάχιστον φάση έκανε χοντρή γκέλα αφήνοντας τη μπάλα να περάσει από πάνω του.
Γενικά, την αμυντική εικόνα, παρά το μετά από καιρό μηδέν παθητικό, δεν την θεωρώ βελτιωμένη. Ίσως είμαστε τυχεροί που ο Εργοτέλης δεν είχε τον βαρύ φορ του τον Μπούτιμιρ και έτσι κάποιες χοντράδες που κάναμε αμυντικά, κατορθώσαμε τελικά να τις καλύψουμε.
Ελπίζω οι επικριτές τελευταίως του "ατομιστή" Κουμορτζί να είδαν σήμερα άλλους που έπαιξαν σε παρόμοια θέση να κάνουν τις "ατομιστίες" και να τους αναφέρουν στην κριτική τους με τον ίδιο τρόπο (πχ Σιόβας με τρεις Πανιώνιους σε θέσεις να πάρουν πάσα επιχειρεί άστοχο και άσκοπο σουτ).
ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ: Πόσα, Γελαδάρης, Χίμπλινγκερ, Ζούνιορ, Ρουμπάκης, Σασιασβίλι, Ορφανός, Φραγκουλάκης, Τσεσνάουσκις (78' Βερπακόφσκις), Ρομάνο, Λεάλ
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Ανδριόλας, Μανιάτης, Λάτκα, Όμο, Ριέρα, Μπάλαμπαν (90' Κούκετς), Εστογιάνοφ (84' Γουνδουλάκης), Καστελιόνε (68' Σιόβας), Κουμόρτζι, Αναστασόπουλος, Τζαβέλλας
ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ
Η νίκη επί του Ηλυσιακού με 71-84 μπορεί να θεωρηθεί σημαντική αν αναλογιστούμε ότι ο Πανιώνιος έπαιξε χωρίς δυο πολύ ζωτικές μονάδες του, τον Παπανικολάου και τον Μπράιαντ. Ιδίως ο δεύτερος θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος των ψηλών της ομάδας.
Πλην όμως με σούπερ Έρτσεκ και πάλι αλλά και με σημαντικές βοήθειες και από τους "συνήθεις ύποπτους" Καλαμπόκη και Ζορόφσκι αλλά και άλλους (πχ Έλντερ με κρεσέντο στο τέλος με 6 συνεχείς πόντους) ο Πανιώνιος πήρε τη νίκη. Και μάλιστα επικράτησε πλήρως και στο μάζεμα των "σκουπιδιών" ριμπάουντς, που στατιστικά φαίνεται να τον διευκόλυνε στην επικράτηση με 39 ριμπάουντς έναντι 27 του αντιπάλου (φαίνεται ο συμπαθής Ηλυσιακός ν' αντιμετωπίζει σοναρό πρόβλημα σε αυτό τον τομέα). Στον τομέα αυτό θα εξάρω τον φιλότιμο Παραγυιό, που απόντως και του Ευθύμοφ πήρε χρόνο και συνέβαλε και αυτός κατά δύναμη. Εν αντιθέσει και πάλι πολλά λάθη (18 έναντι 9 των αντιπάλων και πάλι με συνήθεις ύποπτους τους αμερικάνους μας).
Στο Α' μέρος ελέγχοντας ριμπάουντ και ρυθμό πήραμε μια διαφορά 11 πόντων 31-42. Είχαμε και πάλι τη συνήθη κραυγαλέα κάμψη στο τρίτο δεκάλεπτο και ο Ηλυσιακός έφθασε στο καλάθι λίγο πριν το τέλος του (53-550 αλλά ο Ράις με τρίποντο έδωσε ανάσα (53-58), που έγινε μεγαλύτερη με νέο τρίποντο Ζορόφσκι στην έναρξη της τρίτης περιόδου (53-61). Στη συνέχεια δείξαμε σοβαρότητα και με ογκόλιθο των Έρτσεκ κρατήσαμε και αυξήσαμε τη διαφορά με το τελικό ρεσιτάλ Έλντερ που προανέφερα.
Κλέινοντας θυμίζω πόσο άνετα μας είχε νικήσει ο Ηλυσιακός στο ΒΑΡΙΚΑΣ και το αναφέρω για να δείξω πόσο οι προσθήκες τις τελευταίας στιγμής και ιδίως ο Έρτσεκ, έχουν ανεβάσει την ομάδα. Δυστυχώς ο Έρτσεκ είναι προσωρινά μόνο κυανέρυθρος...
Τα δεκάλεπτα: 23-22, 31-42, 53-58, 71-84
Ηλυσιακός (Κουφός): Κάρτερ 11, Καρύδας 12, Κάμινγκς 19(2), Παπανικολάου 20(4), Χατζής 5, Αθανασούλας 2, Σιούτης , Μπέντον , Ιωάννου 2, Κασελάκης .
Πανιώνιος (Μάρκοβιτς): Ράις 8(2), Γιαννόπουλος , Ζορόσκι 11(3), Έρτσεγκ 26, Χαριτόπουλος 6, Καλαμπόκης 9(3), Γιάνκοβιτς 6, Παραγιός 5, Έλντερ 13(1).
Τα στατιστικά απο SPORT24 δείτε τα εδώ.
Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010
Παλιοί και νέοι φόροι στη σπασμωδική προσπάθεια ανάκαμψης
Το βράδυ, με τροπολογία που επιβάλλει μάλλον αντισυνταγματική αναδρομικότητα εφαρμογής, η κυβέρνηση επαναφέρει με αυξημένο αφορολόγητο (που όμως θα εκμηδενισθεί ουσιαστικά από την επερχόμενη αύξηση αντικειμενικών αξιών)τους φόρους κληρονομιάς, μεταβίβασης, γονικών παροχών κλπ.
Είναι έκδηλο ότι η κίνηση αυτή πιθανότατα προκλήθηκε προς εντυπωσιασμό των Ευρωπαίων ελεγκτών που βρίσκονταν στην Αθήνα και φαντάζει σπασμωδική και μη μελετημένη νομικά.
Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως το πρόβλημα του Ελληνικού Δημοσίου δεν βρίσκεται στην έλλειψη φόρων από τους οποίους θα μπορούσε να καλύψει τα τεράστια ελλείμματά του, αλλά στο ξεχαρβάλωμα των μηχανισμών είσπραξης των φόρων, που υπάρχουν. Για παράδειγμα, μεγάλη αναφορά γίνεται σε σχεδιαζόμενη αύξηση του ΦΠΑ όταν το κράτος αδυνατεί να εισπράξει το ΦΠΑ με τη τρέχουσα τιμή του και δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποιο σχέδιο για ν' αλλάξει αυτή η κατάσταση. Κάθε λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει ότι αν αυξηθεί ο ΦΠΑ, το μόνο που θα επιτευχθεί υπό τις παρούσες συνθήκες είναι να αυξηθεί το "άνοιγμα" των ανείσπρακτων οφειλών προς το Δημόσιο και να βρεθούμε ακόμα πιο ανακόλουθοι ως προς τους προϋπολογισμούς μας.
Συνεπώς οι προσπάθειες πρέπει να αναλωθούν στο να κάνουν τους υπάρχοντες εισπρακτικούς μηχανισμούς να λειτουργήσουν, στο να υπάρξει επιτέλους κρατική οργάνωση άξια λόγου.
Τέλος θεωρώ ότι σε ένα κράτος που επιβάλλει φόρους, που ελάχιστα αποδεικνύονται ανταποδοτικοί για τους πολίτες του, σε ένα αποδιοργανωμένο σύστημα κοινωνικών παροχών, ζωτικό είναι να δημιουργηθεί έστω το ελάχιστο αυτό κατώφλι αμοιβαίας εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη που για δεκαετίες συνεχώς εκπίπτει στη χώρα μας.
Είναι έκδηλο ότι η κίνηση αυτή πιθανότατα προκλήθηκε προς εντυπωσιασμό των Ευρωπαίων ελεγκτών που βρίσκονταν στην Αθήνα και φαντάζει σπασμωδική και μη μελετημένη νομικά.
Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως το πρόβλημα του Ελληνικού Δημοσίου δεν βρίσκεται στην έλλειψη φόρων από τους οποίους θα μπορούσε να καλύψει τα τεράστια ελλείμματά του, αλλά στο ξεχαρβάλωμα των μηχανισμών είσπραξης των φόρων, που υπάρχουν. Για παράδειγμα, μεγάλη αναφορά γίνεται σε σχεδιαζόμενη αύξηση του ΦΠΑ όταν το κράτος αδυνατεί να εισπράξει το ΦΠΑ με τη τρέχουσα τιμή του και δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποιο σχέδιο για ν' αλλάξει αυτή η κατάσταση. Κάθε λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει ότι αν αυξηθεί ο ΦΠΑ, το μόνο που θα επιτευχθεί υπό τις παρούσες συνθήκες είναι να αυξηθεί το "άνοιγμα" των ανείσπρακτων οφειλών προς το Δημόσιο και να βρεθούμε ακόμα πιο ανακόλουθοι ως προς τους προϋπολογισμούς μας.
Συνεπώς οι προσπάθειες πρέπει να αναλωθούν στο να κάνουν τους υπάρχοντες εισπρακτικούς μηχανισμούς να λειτουργήσουν, στο να υπάρξει επιτέλους κρατική οργάνωση άξια λόγου.
Τέλος θεωρώ ότι σε ένα κράτος που επιβάλλει φόρους, που ελάχιστα αποδεικνύονται ανταποδοτικοί για τους πολίτες του, σε ένα αποδιοργανωμένο σύστημα κοινωνικών παροχών, ζωτικό είναι να δημιουργηθεί έστω το ελάχιστο αυτό κατώφλι αμοιβαίας εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη που για δεκαετίες συνεχώς εκπίπτει στη χώρα μας.
Ο Αχιλλέας Μπέος, η "πίτα" του Πανιωνίου και μεταγραφικές αναζητήσεις
"Δεν πιστεύω πως οι αθηναϊκές ομάδες έχουν τη δυνατότητα να ανέβουν. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ παίρνουν το 95% της πίτας και το υπόλοιπο ο Πανιώνιος. Δεν χωράει άλλη ομάδα από την πρωτεύουσα στη Σούπερ Λίγκα".
Ποιός τα λέει αυτά; O νυν Πρόεδρος του Ολυμπιακού Βόλου και τέως μμεγαλομέτοχος του Πανιωνίου, Αχιλλέας Μπέος.
Καλό κομμάτι της πίτας μας μοίρασε ο κος Αχιλλέας. Μακάρι να 'ταν τόσο. Πολλά προβλήματά μας θα 'χαν λυθεί. Αλλά είναι αμφίβολη η αλήθεια αυτής της εκτίμησης.
Είναι σίγουρο ότι έχουμε πολλούς "συμπαθούντες". Ναι είναι αυτοί που λένε ότι συμπαθώ τον Πανιώνιο ή ότι από τις ομάδες που δεν πρωταγωνιστούν μου αρέσει ο Πανιώνιος. Αλλά η ομάδα έχει ανάγκη από "Μόνο Πανιώνιους" πέραν των συμπαθούντων και δεδομένης της ψυχικής δύναμης, που χρειάζεται κάποιος, σε ένα σπορ των μαζών, όπως το ποδόσφαιρο, για να στηρίζει ένα σύλλογο σαν τον Πανιώνιο, που εκφράζει άλλα πράγματα και όχι τίτλους και νίκες, η αύξηση της πίτας μας χρειάζεται και την αγωνιστική καταξίωση σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι σήμερα ή έστω τη σταθεροποίηση μας σε πρωταγωνιστικές προσπάθειες. Το δεύτερο φαίνεται πιο εφικτό και κάποια χρόνια Προεδρίας Μπέου και η τριετία Τσακίρη δείχνει να το πετυχαίνει. Αλλά χρειάζεται χρονική διάρκεια.
Η πίτα μας είχε το φλουρί Τσακίρης βέβαια και μακάρι να μας πέσει και κάποιο ακόμα φλουρί, που να βοηθήσει το πρώτο στο δύσκολο πια από οικονομικής άποψης έργο του.
Επί τη ευκαιρία της αναφοράς σε Μπέο και Ολυμπιακό Βόλου, ο κυρ Αχιλλέας μεταξύ άλλων έκανε πρόταση στον Καούνο του Αστέρα. Ο Καούνος είναι για τη Β΄Εθνική ένας υπερ-επιθετικός και δεινός σκόρερ αλλά να μη ξεχνάμε πως και σε πιο υψηλό επίπεδο, μας έκλεισε πέρυσι το σπίτι με τον Αστέρα στο κύπελλο. Μπορεί να μη θεωρείται πρώτης γραμμής επιθετικός για Super League και ούτε σε πρώτη νιότη, αλλά με δεδομένη τη γύμνια του ρόστερ μας σε φορ περιοχής, μήπως θα αποτελούσε κάποια όχι ακριβή λύση για φέτος, που θα βοηθούσε να διεκδικήσουμε κάτι παραπάνω; Ξέρω άλλα τα δεδομένα του Μπέου στο Βόλο και άλλα του Πανιωνίου. Αλλά ίσως μια προσωρινή λύση που να δυναμώνει τη γραμμή κρούσης μας να είναι αναγκαία, απ' ότι έδειξαν τα τελευταία ματς.
Είναι σαφής η τακτική της διοίκησης του Πανιωνίου να επενδύει σε νέα παιδιά, με δυνατότητες ανάδειξης και πιθανής μεταπώλησης στο μέλλον σε υπεραξίες, που θα ενισχύσουν οικονομικά την εταιρία, αλλά αν θέλουμε να δούμε και τις τρέχουσες αγωνιστικές ανάγκες, μπορεί να 'ναι χρήσιμο να κοιτάμε κάποιες όχι ακριβές περιπτώσεις πιο εμπείρων παικτών, που ίσως βοηθήσουν άμεσα. Πχ ο Καούνος που πήγε πέρυσι στον Αστέρα το Γενάρη, έβγαλε 6 γκολ στο πρωτάθλημα και βοήθησε και στο κύπελλο σημαντικά. Κάποιος θα πει ότι είχε ένα σημαντικό παίκτη να τον τροφοδοτεί, το Ζαϊρί, αλλά και στον Πανιώνιο υπάρχουν, Λόλο και Ριέρα, που έχουν αυτή την ικανότητα. Και ο Πανιώνιος αυτή τη στιγμή, αφ' ενός δεν έχει φορ περιοχής, αφού ο Μπάλαμπαν έχει διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού, αφ΄ετέρου φαίνεται να χρειάζεται μια πιο έμπειρη εναλλακτική λύση στη γραμμή κρούσης από τους αναπληρωματικούς του Μπόσκο, για κάθε ενδεχόμενο. Μια λύση που να μπορεί να βάλει τη μπάλα στο πλεκτό, αφού αυτός είναι ο τελικός στόχος του ποδοσφαίρου.
Ποιός τα λέει αυτά; O νυν Πρόεδρος του Ολυμπιακού Βόλου και τέως μμεγαλομέτοχος του Πανιωνίου, Αχιλλέας Μπέος.
Καλό κομμάτι της πίτας μας μοίρασε ο κος Αχιλλέας. Μακάρι να 'ταν τόσο. Πολλά προβλήματά μας θα 'χαν λυθεί. Αλλά είναι αμφίβολη η αλήθεια αυτής της εκτίμησης.
Είναι σίγουρο ότι έχουμε πολλούς "συμπαθούντες". Ναι είναι αυτοί που λένε ότι συμπαθώ τον Πανιώνιο ή ότι από τις ομάδες που δεν πρωταγωνιστούν μου αρέσει ο Πανιώνιος. Αλλά η ομάδα έχει ανάγκη από "Μόνο Πανιώνιους" πέραν των συμπαθούντων και δεδομένης της ψυχικής δύναμης, που χρειάζεται κάποιος, σε ένα σπορ των μαζών, όπως το ποδόσφαιρο, για να στηρίζει ένα σύλλογο σαν τον Πανιώνιο, που εκφράζει άλλα πράγματα και όχι τίτλους και νίκες, η αύξηση της πίτας μας χρειάζεται και την αγωνιστική καταξίωση σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι σήμερα ή έστω τη σταθεροποίηση μας σε πρωταγωνιστικές προσπάθειες. Το δεύτερο φαίνεται πιο εφικτό και κάποια χρόνια Προεδρίας Μπέου και η τριετία Τσακίρη δείχνει να το πετυχαίνει. Αλλά χρειάζεται χρονική διάρκεια.
Η πίτα μας είχε το φλουρί Τσακίρης βέβαια και μακάρι να μας πέσει και κάποιο ακόμα φλουρί, που να βοηθήσει το πρώτο στο δύσκολο πια από οικονομικής άποψης έργο του.
Επί τη ευκαιρία της αναφοράς σε Μπέο και Ολυμπιακό Βόλου, ο κυρ Αχιλλέας μεταξύ άλλων έκανε πρόταση στον Καούνο του Αστέρα. Ο Καούνος είναι για τη Β΄Εθνική ένας υπερ-επιθετικός και δεινός σκόρερ αλλά να μη ξεχνάμε πως και σε πιο υψηλό επίπεδο, μας έκλεισε πέρυσι το σπίτι με τον Αστέρα στο κύπελλο. Μπορεί να μη θεωρείται πρώτης γραμμής επιθετικός για Super League και ούτε σε πρώτη νιότη, αλλά με δεδομένη τη γύμνια του ρόστερ μας σε φορ περιοχής, μήπως θα αποτελούσε κάποια όχι ακριβή λύση για φέτος, που θα βοηθούσε να διεκδικήσουμε κάτι παραπάνω; Ξέρω άλλα τα δεδομένα του Μπέου στο Βόλο και άλλα του Πανιωνίου. Αλλά ίσως μια προσωρινή λύση που να δυναμώνει τη γραμμή κρούσης μας να είναι αναγκαία, απ' ότι έδειξαν τα τελευταία ματς.
Είναι σαφής η τακτική της διοίκησης του Πανιωνίου να επενδύει σε νέα παιδιά, με δυνατότητες ανάδειξης και πιθανής μεταπώλησης στο μέλλον σε υπεραξίες, που θα ενισχύσουν οικονομικά την εταιρία, αλλά αν θέλουμε να δούμε και τις τρέχουσες αγωνιστικές ανάγκες, μπορεί να 'ναι χρήσιμο να κοιτάμε κάποιες όχι ακριβές περιπτώσεις πιο εμπείρων παικτών, που ίσως βοηθήσουν άμεσα. Πχ ο Καούνος που πήγε πέρυσι στον Αστέρα το Γενάρη, έβγαλε 6 γκολ στο πρωτάθλημα και βοήθησε και στο κύπελλο σημαντικά. Κάποιος θα πει ότι είχε ένα σημαντικό παίκτη να τον τροφοδοτεί, το Ζαϊρί, αλλά και στον Πανιώνιο υπάρχουν, Λόλο και Ριέρα, που έχουν αυτή την ικανότητα. Και ο Πανιώνιος αυτή τη στιγμή, αφ' ενός δεν έχει φορ περιοχής, αφού ο Μπάλαμπαν έχει διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού, αφ΄ετέρου φαίνεται να χρειάζεται μια πιο έμπειρη εναλλακτική λύση στη γραμμή κρούσης από τους αναπληρωματικούς του Μπόσκο, για κάθε ενδεχόμενο. Μια λύση που να μπορεί να βάλει τη μπάλα στο πλεκτό, αφού αυτός είναι ο τελικός στόχος του ποδοσφαίρου.
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Είμαστε και κάπου πρώτοι...
Ειμαστε και κάπου πρώτοι στον Πανιώνιο, ... στα εις βάρος μας πέναλτι με 5 ως αυτή τη στιγμή. Είναι από τις πρωτιές, που κανείς δεν επιθυμεί. Όσο και αν έχουμε "πεναλτάκια" γκολκήπερ (μπράβο Κώστα Ανδριόλα! Συνέχισε έτσι) πρέπει λίγο να προσέξουμε αυτό το σημείο. Ιδίως τα δυο τελευταία πέναλτι (Μανιάτη με Καβάλα και Λάτκα με ΠΑΟΚ) ήσαν μάλλον παιδαριώδη.
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010
ΠΑΟΚ-Πανιώνιος 1-0
Δυστυχώς οι καινούργιες "επετειακές" φανέλες δεν ήταν γούρικες. Μετά από μια μέτρια εμφάνιση στην Τούμπα χάσαμε από τον ΠΑΟΚ με 1-0, με γκολ του Ίβιτς στο 31', μετά από σπουδαία ενέργεια του τελευταίου, αφού είχε προηγηθεί εκτέλεση φάουλ.
Στο 10' ο Ανδριόλας απέτρεψε τον σκόρερ του ΠΑΟΚ να θέσει την ομάδα του μπροστά στο σκορ με κτύπημα πέναλτι, στο οποίο είχε υποπέσει ο Λάτκα με χέρι.
Στο Β' μέρος ο Πανιώνιος ήταν πιο δραστήριος αλλά παρ' ότι βελτίωσε την κυκλοφορία της μπάλας, δεν δημιούργησε σημαντικές ευκαιρίες.
Σημαντική φάση υπήρξε στο 89', όπου σε σέντρα του Μπάλαμπαν, ο Γκαρσία υπέπεσε σε χέρι μέσα στην περιοχή, το οποίο "δεν είδε" ο κος Δαλούκας...
Γενικά, παρ' ότι ίσως η συγκεκριμένη φάση μας αδικεί, μάλλον το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο. Η εικόνα μας ήταν μέτρια και αρκετά ατού μας υστέρησαν σχετικά. Να διακρίνουμε τον Κούμο κάπως και τον Μπάλαμπαν στο Β' μέρος, αρκετό τρέξιμο από Όμο, ενώ σημαντική ήταν η συμβολή Ανδριόλα στο Α' μέρος, που πιστεύω πως αποδεικνύει ότι η μη χρησιμοποίησή του τόσο καιρό από τόσους προπονητές, ήταν αποτέλεσμα προκαταλήψεων εις βάρος του Έλληνα νέου τερματοφύλακα σε βάρος ακριβοπληρωμένων ξένων. Να σημειώσουμε και τη πρώτη φετινή χρησιμοποίηση Κούκετς αριστερά στο Β' μέρος, που μπήκε ορεξάτος μεν, αλλά δεν έκανε εν τέλει πολλές προσπάθειες χωρίς βέβαια να θεωρείται αρνητική η εμφάνισή του.
Επίσης άποψή μου είναι ότι τέτοια ματς χωρίς Λόλο, χάνουμε πολύ από το επιθετικό δυναμικό μας και δεν μπορούμε να γεμίσουμε την αντίπαλη περιοχή.
Για το Δαλούκα τι να πούμε...Εκνευριστικός διαιτητής του "συμβιβασμού" και της διόρθωσης του ενός λάθους με άλλο.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΦΕΡΕΡΑ: Φερέρα: "Το παιχνίδι κρίθηκε στο πρώτο ημίχρονο, όπου η ομάδα μου δεν μπήκε καν μέσα στο γήπεδο. Απειλούσαμε μόνο από στημένες φάσεις. Στην επανάληψη ανεβήκαμε, δημιουργήσαμε κάποιες ευκαιρίες και επιδιώξαμε να ισοφαρίσουμε. Ωστόσο, όπως αποδεικνύουν και οι αριθμοί ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που δεν δέχεται γκολ στην έδρα του. Φέτος δέχθηκε μόλις τρία και πέρυσι πέντε. Διαθέτει καλή και οργανωμένη άμυνα η οποία δεν είναι εύκολο να την διασπάσεις".
Στο 10' ο Ανδριόλας απέτρεψε τον σκόρερ του ΠΑΟΚ να θέσει την ομάδα του μπροστά στο σκορ με κτύπημα πέναλτι, στο οποίο είχε υποπέσει ο Λάτκα με χέρι.
Στο Β' μέρος ο Πανιώνιος ήταν πιο δραστήριος αλλά παρ' ότι βελτίωσε την κυκλοφορία της μπάλας, δεν δημιούργησε σημαντικές ευκαιρίες.
Σημαντική φάση υπήρξε στο 89', όπου σε σέντρα του Μπάλαμπαν, ο Γκαρσία υπέπεσε σε χέρι μέσα στην περιοχή, το οποίο "δεν είδε" ο κος Δαλούκας...
Γενικά, παρ' ότι ίσως η συγκεκριμένη φάση μας αδικεί, μάλλον το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο. Η εικόνα μας ήταν μέτρια και αρκετά ατού μας υστέρησαν σχετικά. Να διακρίνουμε τον Κούμο κάπως και τον Μπάλαμπαν στο Β' μέρος, αρκετό τρέξιμο από Όμο, ενώ σημαντική ήταν η συμβολή Ανδριόλα στο Α' μέρος, που πιστεύω πως αποδεικνύει ότι η μη χρησιμοποίησή του τόσο καιρό από τόσους προπονητές, ήταν αποτέλεσμα προκαταλήψεων εις βάρος του Έλληνα νέου τερματοφύλακα σε βάρος ακριβοπληρωμένων ξένων. Να σημειώσουμε και τη πρώτη φετινή χρησιμοποίηση Κούκετς αριστερά στο Β' μέρος, που μπήκε ορεξάτος μεν, αλλά δεν έκανε εν τέλει πολλές προσπάθειες χωρίς βέβαια να θεωρείται αρνητική η εμφάνισή του.
Επίσης άποψή μου είναι ότι τέτοια ματς χωρίς Λόλο, χάνουμε πολύ από το επιθετικό δυναμικό μας και δεν μπορούμε να γεμίσουμε την αντίπαλη περιοχή.
Για το Δαλούκα τι να πούμε...Εκνευριστικός διαιτητής του "συμβιβασμού" και της διόρθωσης του ενός λάθους με άλλο.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΦΕΡΕΡΑ: Φερέρα: "Το παιχνίδι κρίθηκε στο πρώτο ημίχρονο, όπου η ομάδα μου δεν μπήκε καν μέσα στο γήπεδο. Απειλούσαμε μόνο από στημένες φάσεις. Στην επανάληψη ανεβήκαμε, δημιουργήσαμε κάποιες ευκαιρίες και επιδιώξαμε να ισοφαρίσουμε. Ωστόσο, όπως αποδεικνύουν και οι αριθμοί ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που δεν δέχεται γκολ στην έδρα του. Φέτος δέχθηκε μόλις τρία και πέρυσι πέντε. Διαθέτει καλή και οργανωμένη άμυνα η οποία δεν είναι εύκολο να την διασπάσεις".
Έθιμα και Παραδόσεις
Τα Θεοφάνια, που ο λαός μας τα λέει Φώτα είναι μια γιορτή με έντονο φολκλόρ και πολλά έθιμα και παραδόσεις, που τα βλέπουμε ως σήμερα.
Από το διώξιμο των καλικάντζαρων, στο πέταγμα του Σταυρού στα νερά και στους βουτηχτάδες, που αψηφούν το κρύο (όχι τόσο έντονο πια λόγω κλιματικής αλλαγής) και βουτούν να τον πιάσουν. Από το πλύσιμο των εικόνων στην ελευθέρωση των λευκών περιστεριών, που εξομοιώνοντας το Άγιο Πνεύμα, ίπτανται πάνω από τους Ναούς ενώ οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα και οι ιερείς ψέλνουν το απολυτίκιο της ημέρας, "Εν Ιορδάνι βαπτιζομένου σου Κύριε".
Για πιο πολλές λεπτομέρειες για τα ενδιαφέροντα έθιμα του τόπου μας αυτή τη μέρα, σας παραπέμπω στη "Ματιά", που εκτός άλλων ενδιαφερόντων πραγμάτων, ασχολείται και με ζητήματα σχετικά με τις παραδόσεις.
Χρόνια Πολλά σε όλους και κυρίως στους εορτάζοντες σήμερα, εορτάζοντες με ποικίλα ονόματα, Φώτηδες, Φωτούλες, Ουρανίες, Θεοφάνηδες, Θεοφανείες κλπ.
ΥΓ - 1: Μια που η μέρα είναι και ... ποδοσφαιρική ... λόγω διεξαγωγής αγώνων του πρωταθλήματος και αφού μιλάμε για "παραδόσεις", να επισυνάψω εδώ τη βαρειά παράδοση σε βάρος του Πανιωνίου στους αγώνες με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.
Ακόμα θυμάμαι το πόσο είχα χαρεί όταν άκουσα στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου, ότι είχαμε νικήσει στην Τούμπα το 1985. Δυστυχώς από τότε έχουμε να νικήσουμε εκεί.
Σχεδόν τρία χρόνια αήττητος είναι ο ΠΑΟΚ απέναντι στον Πανιώνιο, αφού η τελευταία νίκη των κυανέρυθρων ήταν στις 22 Απριλίου του 2007.
Ο Φερνάντο Σάντος μετράει 13 παιχνίδια απέναντι στον Πανιώνιο ως προπονητής της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ (με τον Παναθηναϊκός δεν αντιμετώπισε τους κυανέρυθρους) και δεν έχει χάσει ούτε μια φορά.
...Αλλά οι ποδοσφαιρικές παραδόσεις υπάρχουν για να σπάσουν κάποια στιγμή. Δεν είμαι μάντης να γνωρίζω αν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου... Ούτε πως μπορεί να παρουσιαστούμε μπορώ να προβλέψω, λόγω της μεγάλης διακοπής. Απλά μπορώ να ελπίζω όπως πάντα. Καλή τύχη.
ΥΓ - 2: Ο κάτοχος της μιας από τις δυο φανέλες του μπασκετικού Πανιωνίου, που έχουν αποσυρθεί προς τιμή των παικτών που τις φόρεσαν και έχουν αναρτηθεί στο γήπεδο μπάσκετ του Πανιωνίου, ο Φάνης Χριστοδούλου, μια από τις μεγαλύτερες μπασκετικές μορφές πανελληνίως, έχει σήμερα την ονομαστική του εορτή. Χρόνια Πολλά Φάνη.
Από το διώξιμο των καλικάντζαρων, στο πέταγμα του Σταυρού στα νερά και στους βουτηχτάδες, που αψηφούν το κρύο (όχι τόσο έντονο πια λόγω κλιματικής αλλαγής) και βουτούν να τον πιάσουν. Από το πλύσιμο των εικόνων στην ελευθέρωση των λευκών περιστεριών, που εξομοιώνοντας το Άγιο Πνεύμα, ίπτανται πάνω από τους Ναούς ενώ οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα και οι ιερείς ψέλνουν το απολυτίκιο της ημέρας, "Εν Ιορδάνι βαπτιζομένου σου Κύριε".
Για πιο πολλές λεπτομέρειες για τα ενδιαφέροντα έθιμα του τόπου μας αυτή τη μέρα, σας παραπέμπω στη "Ματιά", που εκτός άλλων ενδιαφερόντων πραγμάτων, ασχολείται και με ζητήματα σχετικά με τις παραδόσεις.
Χρόνια Πολλά σε όλους και κυρίως στους εορτάζοντες σήμερα, εορτάζοντες με ποικίλα ονόματα, Φώτηδες, Φωτούλες, Ουρανίες, Θεοφάνηδες, Θεοφανείες κλπ.
ΥΓ - 1: Μια που η μέρα είναι και ... ποδοσφαιρική ... λόγω διεξαγωγής αγώνων του πρωταθλήματος και αφού μιλάμε για "παραδόσεις", να επισυνάψω εδώ τη βαρειά παράδοση σε βάρος του Πανιωνίου στους αγώνες με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.
Ακόμα θυμάμαι το πόσο είχα χαρεί όταν άκουσα στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου, ότι είχαμε νικήσει στην Τούμπα το 1985. Δυστυχώς από τότε έχουμε να νικήσουμε εκεί.
Σχεδόν τρία χρόνια αήττητος είναι ο ΠΑΟΚ απέναντι στον Πανιώνιο, αφού η τελευταία νίκη των κυανέρυθρων ήταν στις 22 Απριλίου του 2007.
Ο Φερνάντο Σάντος μετράει 13 παιχνίδια απέναντι στον Πανιώνιο ως προπονητής της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ (με τον Παναθηναϊκός δεν αντιμετώπισε τους κυανέρυθρους) και δεν έχει χάσει ούτε μια φορά.
...Αλλά οι ποδοσφαιρικές παραδόσεις υπάρχουν για να σπάσουν κάποια στιγμή. Δεν είμαι μάντης να γνωρίζω αν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου... Ούτε πως μπορεί να παρουσιαστούμε μπορώ να προβλέψω, λόγω της μεγάλης διακοπής. Απλά μπορώ να ελπίζω όπως πάντα. Καλή τύχη.
ΥΓ - 2: Ο κάτοχος της μιας από τις δυο φανέλες του μπασκετικού Πανιωνίου, που έχουν αποσυρθεί προς τιμή των παικτών που τις φόρεσαν και έχουν αναρτηθεί στο γήπεδο μπάσκετ του Πανιωνίου, ο Φάνης Χριστοδούλου, μια από τις μεγαλύτερες μπασκετικές μορφές πανελληνίως, έχει σήμερα την ονομαστική του εορτή. Χρόνια Πολλά Φάνη.
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010
Η φωνή των κατά Ζέλικο χαρακτηρισθέντων με την κατά προσέγγιση συνήχηση με τα συμπαθή Λαζοπούλεια Πιθηκοειδή
Επειδή ο σεβασμός που δείχνουμε και για τον κο Ομπράντοβιτς και για το έργο του και για τα επιτεύγματα του μπασκετικού Παναθηναϊκού είναι μέγιστος, τον καλούμε πριν δίνει συνεντεύξεις, εμπεριέχουσες υβρεολόγιο να προσπαθεί ο ίδιος με αυτά που λέει, να σέβεται τον εαυτό του. Εκτός και αν θυμήθηκε τον άτακτο Ζέλικο άλλων εποχών ...(για όσους θυμούνται τον παίκτη Ομπράντοβιτς ... και υπό ποιες συνθήκες έπαιζε σε ματς της Παρτιζάν εναντίον του Άρη).
Και δεδομένης της καλώς ή κακώς εκφρασθείσας άποψης του, που έκδηλα αρνείται στον αντίπαλό του το δικαίωμα της διαμαρτυρίας για φάσεις, που λυτοί και δεμένοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι αδιαμφισβήτητες, περιμένουμε στη γωνία τον κο Ομπράντοβιτς για τις αντιδράσεις του (και των επίσης συμπαθέστατων ιδιοκτητών του ΠΑΟ) στον πρώτο αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού, που πιθανόν αδικηθεί (γιατί μόνον εκεί μπορεί ν' αδικηθεί στη δικαιόφρονα αυτή χώρα...). Και τότε θα επανέλθουμε με τη δική μας διάλεξη περί κυρίων και των άλλων που περίπου συνηχούν με τα Λαζοπούλεια πιθηκοειδή ... (ναι, αυτά με την άσπρη τούφα στην κεφαλή).
Και δεδομένης της καλώς ή κακώς εκφρασθείσας άποψης του, που έκδηλα αρνείται στον αντίπαλό του το δικαίωμα της διαμαρτυρίας για φάσεις, που λυτοί και δεμένοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι αδιαμφισβήτητες, περιμένουμε στη γωνία τον κο Ομπράντοβιτς για τις αντιδράσεις του (και των επίσης συμπαθέστατων ιδιοκτητών του ΠΑΟ) στον πρώτο αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού, που πιθανόν αδικηθεί (γιατί μόνον εκεί μπορεί ν' αδικηθεί στη δικαιόφρονα αυτή χώρα...). Και τότε θα επανέλθουμε με τη δική μας διάλεξη περί κυρίων και των άλλων που περίπου συνηχούν με τα Λαζοπούλεια πιθηκοειδή ... (ναι, αυτά με την άσπρη τούφα στην κεφαλή).
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010
Οι προσπάθειες για λύση του Κυπριακού με βάση την αρχή της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Μειωμένη η πληροφόρηση στην Ελλάδα επί του θέματος
Εδώ και αρκετό καιρό γίνονται συνομιλίες του Κυπρίου Προέδρου Χριστόφια σχετικά με την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος και φαίνεται να υπάρχει κάποιο είδος σχεδίου στο οποίο υπάρχει προσέγγιση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων διαπραγματευτών πιθανότατα σε επίπεδο, με βάση το οποίο, ίσως σύντομα προκύψει ένα νέο σχέδιο, αντίστοιχο του σχεδίου Ανάν, προς ψήφιση σε δημοψήφισμα.
Οι προσπάθειες εξεύρεσης νέας φόρμουλας στηρίζεται στην αρχή της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, μιάς ιδέας που "λεκτικά" τουλάχιστον έχει πολλάκις χρησιμοποιηθεί σαν βάση συμφωνίας στο παρελθόν και σε συνομιλίες Μακαρίου-Ντεκτάς (1977, 1979) αλλά και σε ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τη δεκαετία του 80.
Πίσω όμως από τον συγκεκριμένο όρο συναντάμε το ίδιο περιεχόμενο σήμερα όπως στο παρελθόν ή απλά χρησιμοποιείται μεν όρος, ίδιος ονομαστικά αλλά με διαφοροποιήσεις στην ουσία, που πιθανόν ν' αποβούν σημαντικές μακροπρόθεσμα;
Χρειάζεται σε βάθος μελέτη του τι θα εμπεριέχεται τελικά σε ένα νέο σχέδιο και ίσως και δεν είναι και πλήρως ξεκάθαρο σήμερα, ώστε να μπορεί μετά βεβαιότητας κάποιος να αποφανθεί σχετικά με το ανωτέρω ερώτημα.
Για τους Έλληνες της κυρίως Ελλάδας βέβαια είναι απορίας άξιον, το πόσο μακράν αυτού του θέματος μας έχουν κρατήσει τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Είναι βέβαιο ότι η επίσημη Ελλάδα, θέλοντας να δώσει έμφαση στην ανεξαρτησία τής Κυπριακής Δημοκρατίας, που σήμερα αντιπροσωπεύεται από την Ελληνοκυπριακή πλευρά, κρατά μια εντελώς μη παρεμβατική στάση βασισμένη στο δόγμα ότι η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα στηρίζει. Πολύ ορθόν ίσως ως επίσημη διαπραγματευτική εικόνα και πιθανότατα με βάση αυτό το δόγμα γίνεται ίσως και μια προσπάθεια η Ελληνική Κοινή Γνώμη να μην συμμετάσχει ενεργά επηρεάζοντας τη διαπραγμάτευση, όπως πχ γίνεται με το θέμα της FYROM, όπου η πίεση της κοινής γνώμης είναι υψηλή και πιθανότατα δημιουργεί πολιτικό κόστος, που επηρεάζει τις όποιες αποφάσεις. Αλλά είναι δυνατόν να στηρίζουμε την όποια συμφωνία εθνικών θεμάτων στην άγνοια του λαού;
Είναι σαφές ότι η Ελληνική Πολιτική ηγεσία, όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου, έχει θεωρήσει ανώριμο για υψηλού επιπέδου επιλογές τον Ελληνικό λαό, καθώς εκτός του δημοψηφίσματος για την αποπομπή της βασιλευομένης δημοκρατίας (και όχι πολιτειακό δημοψήφισμα γιατί ουδέποτε ο Ελληνικός λαός απεφάνθη για ποια έκφανση κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ήθελε) ουδεμία άλλη σημαντική απόφαση δεν παραπέμφθηκε σε δημοψήφισμα. Το Κυπριακό ζήτημα βεβαίως είναι πρώτιστα θέμα του Κυπριακού Λαού και αυτός κλήθηκε παλαιότερα να αποφασίσει δια δημοψηφίσματος (σχέδιο Ανάν) και πιθανόν θα επανακληθεί όταν υπάρξει πλήρες νέο σχέδιο με ελπίδες εξεύρεσης λύσεως αποδεκτής και από τις δυο πλευρές. Αλλά και σε μας στην κυρίως Ελλάδα δεν θα έπρεπε με βάση την εθνική αλληλεγγύη, να μας δοθεί η κατάλληλη ενημέρωση, ώστε να μπορούμε να κατανοήσουμε και να στηρίξουμε σε επίπεδο λαών και όχι κυβερνήσεων, την όποια μελλοντική απόφαση των ομοεθνών μας; Η αντίθετη άποψη εμφανώς θα υπονοούσε ότι κάτι δεν είναι επιθυμητό να γίνει εμφανές υπό τον Ήλιον.
Εν πάσι περιπτώσει, η Ελλάδα, που ταλανίζεται από τα δικά της δύσκολα οικονομικά προβλήματα, ίσως δεν έχει πια την πολυτέλεια να βάζει σε πρώτη μοίρα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ίσως και το έλλειμμα ενημέρωσης, που επισήμανα, να είναι εν τέλει η εντύπωση, που σχηματίζεται λόγω της προτεραιότητας, που λαμβάνουν στη ζωή μας, τα οικονομικά προβλήματα της καθημερινότητας μας. Ελπίζω να είναι έτσι...
Σε ότι αφορά τη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία δεν είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη καθώς οι πτυχές του θέματος είναι πολλές και οι λεπτομέρειες παίζουν σημαντικό ρόλο. Εξάλλου πρόκειται για ένα πολυπαραμετρικό πρόβλημα δεκαετιών, που δεν χωρά τις όποιες επιπόλαιες κρίσεις.
Αν μου πέφτει κάποιος λόγος, απλά μεταφέρω ένα σημαντικό σημείο, που είδα περιδιαβαίνοντας απόψεις στο διαδίκτυο. Είναι το σχετικό με το πόσο καθοριστικό είναι να οριστεί ποιος θεωρείται ιθαγενής κάτοικος της Κύπρου. Λόγω του Τουρκικού εποικισμού του Βορείου τμήματος του νησιού, αυτός ο καθορισμός είναι ίσως η πεμπτουσία για να βασιστεί η όποια συμφωνία.
Ένα άλλο θέμα, που θεωρώ σημαντικό είναι το ότι Κύπρος χωρίς ομοσπονδιακό δικό της στρατό θα είναι ένα θνησιγενές κατασκεύασμα. Τα περί αποστρατικοποιημένης Κύπρου θα πρέπει να αφορούν τους στρατούς των ξένων δυνάμεων και όχι της Δημοκρατίας της Κύπρου αυτής καθ' εαυτής.
Επίσης η Κύπρος με εγγυήτριες δυνάμεις θα έχει την ίδια κατάληξη με την Κύπρο της Συμφωνίας της Ζυρίχης.
Η Κύπρος πρέπει να στηριχτεί σε μοντέλο ενιαίου κράτους πολυπολιτισμικού χωρίς τα εθνικά γκέτο της διζωνικής θεώρησης της.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι ο ρυθμιστής του πολιτεύματος και όχι εκτελεστική εξουσία και θα πρέπει να προέρχεται εναλλάξ από τις δυο κοινότητες με αντιπρόεδρο κάθε φορά από την άλλη κοινότητα απ' αυτήν που έχει τον Πρόεδρο. Θα πρέπει να υπάρχει σύνταγμα ανεξιθρησκίας και ισοτιμίας εθνοτήτων και θρησκευμάτων χωρίς διακρίσεις.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί στα πλαίσια της αποφυγής της διχοτόμησης, η δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία, αναλόγως του περιεχομένου της, μπορεί να οδηγήσει σε Λιβανοποίηση της Κύπρου και μπορεί να αποφευχθεί εν τέλει η de jure διχοτόμηση υπέρ μιας άνευ ουσίας de facto διχοτόμησης.
Οι προσπάθειες εξεύρεσης νέας φόρμουλας στηρίζεται στην αρχή της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, μιάς ιδέας που "λεκτικά" τουλάχιστον έχει πολλάκις χρησιμοποιηθεί σαν βάση συμφωνίας στο παρελθόν και σε συνομιλίες Μακαρίου-Ντεκτάς (1977, 1979) αλλά και σε ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τη δεκαετία του 80.
Πίσω όμως από τον συγκεκριμένο όρο συναντάμε το ίδιο περιεχόμενο σήμερα όπως στο παρελθόν ή απλά χρησιμοποιείται μεν όρος, ίδιος ονομαστικά αλλά με διαφοροποιήσεις στην ουσία, που πιθανόν ν' αποβούν σημαντικές μακροπρόθεσμα;
Χρειάζεται σε βάθος μελέτη του τι θα εμπεριέχεται τελικά σε ένα νέο σχέδιο και ίσως και δεν είναι και πλήρως ξεκάθαρο σήμερα, ώστε να μπορεί μετά βεβαιότητας κάποιος να αποφανθεί σχετικά με το ανωτέρω ερώτημα.
Για τους Έλληνες της κυρίως Ελλάδας βέβαια είναι απορίας άξιον, το πόσο μακράν αυτού του θέματος μας έχουν κρατήσει τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Είναι βέβαιο ότι η επίσημη Ελλάδα, θέλοντας να δώσει έμφαση στην ανεξαρτησία τής Κυπριακής Δημοκρατίας, που σήμερα αντιπροσωπεύεται από την Ελληνοκυπριακή πλευρά, κρατά μια εντελώς μη παρεμβατική στάση βασισμένη στο δόγμα ότι η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα στηρίζει. Πολύ ορθόν ίσως ως επίσημη διαπραγματευτική εικόνα και πιθανότατα με βάση αυτό το δόγμα γίνεται ίσως και μια προσπάθεια η Ελληνική Κοινή Γνώμη να μην συμμετάσχει ενεργά επηρεάζοντας τη διαπραγμάτευση, όπως πχ γίνεται με το θέμα της FYROM, όπου η πίεση της κοινής γνώμης είναι υψηλή και πιθανότατα δημιουργεί πολιτικό κόστος, που επηρεάζει τις όποιες αποφάσεις. Αλλά είναι δυνατόν να στηρίζουμε την όποια συμφωνία εθνικών θεμάτων στην άγνοια του λαού;
Είναι σαφές ότι η Ελληνική Πολιτική ηγεσία, όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου, έχει θεωρήσει ανώριμο για υψηλού επιπέδου επιλογές τον Ελληνικό λαό, καθώς εκτός του δημοψηφίσματος για την αποπομπή της βασιλευομένης δημοκρατίας (και όχι πολιτειακό δημοψήφισμα γιατί ουδέποτε ο Ελληνικός λαός απεφάνθη για ποια έκφανση κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ήθελε) ουδεμία άλλη σημαντική απόφαση δεν παραπέμφθηκε σε δημοψήφισμα. Το Κυπριακό ζήτημα βεβαίως είναι πρώτιστα θέμα του Κυπριακού Λαού και αυτός κλήθηκε παλαιότερα να αποφασίσει δια δημοψηφίσματος (σχέδιο Ανάν) και πιθανόν θα επανακληθεί όταν υπάρξει πλήρες νέο σχέδιο με ελπίδες εξεύρεσης λύσεως αποδεκτής και από τις δυο πλευρές. Αλλά και σε μας στην κυρίως Ελλάδα δεν θα έπρεπε με βάση την εθνική αλληλεγγύη, να μας δοθεί η κατάλληλη ενημέρωση, ώστε να μπορούμε να κατανοήσουμε και να στηρίξουμε σε επίπεδο λαών και όχι κυβερνήσεων, την όποια μελλοντική απόφαση των ομοεθνών μας; Η αντίθετη άποψη εμφανώς θα υπονοούσε ότι κάτι δεν είναι επιθυμητό να γίνει εμφανές υπό τον Ήλιον.
Εν πάσι περιπτώσει, η Ελλάδα, που ταλανίζεται από τα δικά της δύσκολα οικονομικά προβλήματα, ίσως δεν έχει πια την πολυτέλεια να βάζει σε πρώτη μοίρα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ίσως και το έλλειμμα ενημέρωσης, που επισήμανα, να είναι εν τέλει η εντύπωση, που σχηματίζεται λόγω της προτεραιότητας, που λαμβάνουν στη ζωή μας, τα οικονομικά προβλήματα της καθημερινότητας μας. Ελπίζω να είναι έτσι...
Σε ότι αφορά τη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία δεν είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη καθώς οι πτυχές του θέματος είναι πολλές και οι λεπτομέρειες παίζουν σημαντικό ρόλο. Εξάλλου πρόκειται για ένα πολυπαραμετρικό πρόβλημα δεκαετιών, που δεν χωρά τις όποιες επιπόλαιες κρίσεις.
Αν μου πέφτει κάποιος λόγος, απλά μεταφέρω ένα σημαντικό σημείο, που είδα περιδιαβαίνοντας απόψεις στο διαδίκτυο. Είναι το σχετικό με το πόσο καθοριστικό είναι να οριστεί ποιος θεωρείται ιθαγενής κάτοικος της Κύπρου. Λόγω του Τουρκικού εποικισμού του Βορείου τμήματος του νησιού, αυτός ο καθορισμός είναι ίσως η πεμπτουσία για να βασιστεί η όποια συμφωνία.
Ένα άλλο θέμα, που θεωρώ σημαντικό είναι το ότι Κύπρος χωρίς ομοσπονδιακό δικό της στρατό θα είναι ένα θνησιγενές κατασκεύασμα. Τα περί αποστρατικοποιημένης Κύπρου θα πρέπει να αφορούν τους στρατούς των ξένων δυνάμεων και όχι της Δημοκρατίας της Κύπρου αυτής καθ' εαυτής.
Επίσης η Κύπρος με εγγυήτριες δυνάμεις θα έχει την ίδια κατάληξη με την Κύπρο της Συμφωνίας της Ζυρίχης.
Η Κύπρος πρέπει να στηριχτεί σε μοντέλο ενιαίου κράτους πολυπολιτισμικού χωρίς τα εθνικά γκέτο της διζωνικής θεώρησης της.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι ο ρυθμιστής του πολιτεύματος και όχι εκτελεστική εξουσία και θα πρέπει να προέρχεται εναλλάξ από τις δυο κοινότητες με αντιπρόεδρο κάθε φορά από την άλλη κοινότητα απ' αυτήν που έχει τον Πρόεδρο. Θα πρέπει να υπάρχει σύνταγμα ανεξιθρησκίας και ισοτιμίας εθνοτήτων και θρησκευμάτων χωρίς διακρίσεις.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί στα πλαίσια της αποφυγής της διχοτόμησης, η δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία, αναλόγως του περιεχομένου της, μπορεί να οδηγήσει σε Λιβανοποίηση της Κύπρου και μπορεί να αποφευχθεί εν τέλει η de jure διχοτόμηση υπέρ μιας άνευ ουσίας de facto διχοτόμησης.
Η γνώμη των "ΕΙΔΙΚΩΝ"
Διαβάζουμε τη γνώμη των ειδικών στη gazzetta για τη "μεταφορά μπάλας", που "έκανε" ο Ράις στο χθεσινό αγώνα μπάσκετ Πανιωνίου-ΠΑΟ.
Ότι έγινε-έγινε και δεν αξίζει να κλαιγόμαστε αλλά μου φαίνεται κρίμα, που αρχίζει να αποκτά και το μπάσκετ κύριους Βαρούχες. "Δεν το είδα ο ίδιος αλλά μου είπαν" από κάποιον. Οι άλλοι βλέπουν "ξεκάθαρη" την παράβαση απλά λίγο άργησε ο διαιτητής ή ο κανονισμός είναι μπασκετικά λάθος αλλά είναι κανονισμός. Οι δυο βλέπουν σαφή την παράβαση γιατί ο παίκτης εναποθέτει την μπάλα στα χέρια του και κάνει ενα βήμα παραπάνω, που του δίνει πλεονέκτημα.
Από χθες τόνισα ότι και γω ο "άσχετος" μπροστά στους τόσο έμπειρους διαιτητές-σχολιαστές αλλά και οι κακόμοιροι οι τηλεοπτικοί σχολιαστές που αναμετέδιδαν απ' ευθείας τον αγώνα ψάχναμε να βρούμε το βήμα παραπάνω και δεν μπορούσαμε. Μάλιστα έγραψα ότι ο κος Ταβουλαρέας μάλλον έβλεπε μόνο τα χέρια και όχι τα πόδια του Ράις. Εντάξει εγώ φοράω κυανέρυθρα γυαλιά και είχα συναισθηματική φόρτιση. Οι σχολιαστές της τηλεόρασης (νομίζω ο ένας ήταν παλιός παίκτης η προπονητής αλλά μπορεί να σφάλλω) δεν πιστεύω να είχαν κάποιο συμφέρον να μη δουν τόσο "ξεκάθαρα" τη φάση και κάπως πιο σχετικοί από τον άμοιρο εμένα είναι.
Ειλικρινά μετά τις δηλώσεις των κυρίων διαιτητών νοιώθω ότι χρειάζομαι οφθαλμίατρο και αναθεώρηση κάποιων γνώσεων μου στο μπάσκετ γιατί δεν θέλω να αισθάνομαι τόσο άσχετος όσο αυτή τη στιγμή. Χωρίς να αποκλείω την ασχετοσύνη μου καθόλου, σκέφτομαι όμως μήπως ρε παιδί μου παίζει στη συγκεκριμένη περίπτωση το "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει".
Πάντως επειδή στον αθλητισμό σημασία έχει ο αγώνας και η προσπάθεια και η ψυχαγωγία μέσω του αθλητισμού, πιστεύω ότι ο Νέναντ Μάρκοβιτς στη συνέντευξή του έδωσε το σωστό στίγμα χειρισμού τέτοιων περιπτώσεων.
Ασχολούμαστε για μπάσκετ, μιλάμε για μπάσκετ και ακόμα και τα στραβά είναι μέσα στον αγώνα. Όποιοι τα κάνουν ας αναλογιστούν τι κάνουν και ας έχουν το θάρρος της αυτοκριτικής.
Και οι οπαδοί, καλό είναι να αφήνουν το χειρισμό αυτών των θεμάτων στους επίσημους παράγοντες της ομάδας για να μη τρώμε και πρόστιμα από πάνω και όχι μόνο γι' αυτό αλλά γιατί ο αθλητισμός εν πάσι περιπτώσει πρέπει να είναι και πολιτισμός και κάποια συμβάντα ακόμα και στον βρασμό από την όποια αδικία δεν δικαιολογούν το επίπεδο πολιτισμού μας.
Ότι έγινε-έγινε και δεν αξίζει να κλαιγόμαστε αλλά μου φαίνεται κρίμα, που αρχίζει να αποκτά και το μπάσκετ κύριους Βαρούχες. "Δεν το είδα ο ίδιος αλλά μου είπαν" από κάποιον. Οι άλλοι βλέπουν "ξεκάθαρη" την παράβαση απλά λίγο άργησε ο διαιτητής ή ο κανονισμός είναι μπασκετικά λάθος αλλά είναι κανονισμός. Οι δυο βλέπουν σαφή την παράβαση γιατί ο παίκτης εναποθέτει την μπάλα στα χέρια του και κάνει ενα βήμα παραπάνω, που του δίνει πλεονέκτημα.
Από χθες τόνισα ότι και γω ο "άσχετος" μπροστά στους τόσο έμπειρους διαιτητές-σχολιαστές αλλά και οι κακόμοιροι οι τηλεοπτικοί σχολιαστές που αναμετέδιδαν απ' ευθείας τον αγώνα ψάχναμε να βρούμε το βήμα παραπάνω και δεν μπορούσαμε. Μάλιστα έγραψα ότι ο κος Ταβουλαρέας μάλλον έβλεπε μόνο τα χέρια και όχι τα πόδια του Ράις. Εντάξει εγώ φοράω κυανέρυθρα γυαλιά και είχα συναισθηματική φόρτιση. Οι σχολιαστές της τηλεόρασης (νομίζω ο ένας ήταν παλιός παίκτης η προπονητής αλλά μπορεί να σφάλλω) δεν πιστεύω να είχαν κάποιο συμφέρον να μη δουν τόσο "ξεκάθαρα" τη φάση και κάπως πιο σχετικοί από τον άμοιρο εμένα είναι.
Ειλικρινά μετά τις δηλώσεις των κυρίων διαιτητών νοιώθω ότι χρειάζομαι οφθαλμίατρο και αναθεώρηση κάποιων γνώσεων μου στο μπάσκετ γιατί δεν θέλω να αισθάνομαι τόσο άσχετος όσο αυτή τη στιγμή. Χωρίς να αποκλείω την ασχετοσύνη μου καθόλου, σκέφτομαι όμως μήπως ρε παιδί μου παίζει στη συγκεκριμένη περίπτωση το "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει".
Πάντως επειδή στον αθλητισμό σημασία έχει ο αγώνας και η προσπάθεια και η ψυχαγωγία μέσω του αθλητισμού, πιστεύω ότι ο Νέναντ Μάρκοβιτς στη συνέντευξή του έδωσε το σωστό στίγμα χειρισμού τέτοιων περιπτώσεων.
Ασχολούμαστε για μπάσκετ, μιλάμε για μπάσκετ και ακόμα και τα στραβά είναι μέσα στον αγώνα. Όποιοι τα κάνουν ας αναλογιστούν τι κάνουν και ας έχουν το θάρρος της αυτοκριτικής.
Και οι οπαδοί, καλό είναι να αφήνουν το χειρισμό αυτών των θεμάτων στους επίσημους παράγοντες της ομάδας για να μη τρώμε και πρόστιμα από πάνω και όχι μόνο γι' αυτό αλλά γιατί ο αθλητισμός εν πάσι περιπτώσει πρέπει να είναι και πολιτισμός και κάποια συμβάντα ακόμα και στον βρασμό από την όποια αδικία δεν δικαιολογούν το επίπεδο πολιτισμού μας.
Μπροστά σε μια πιθανή μεταγραφική επιτυχία της ΠΑΕ Πανιώνιος από οικονομικής και αγωνιστικής πλευράς
Επανέρχομαι στο θέμα του πιθανότατου κλεισίματος της μεταγραφής Τσότσαλιτς στον Πανιώνιο και μεταφέρω στα Αγγλικά πιο κάτω, τον πρωτότυπο διάλογο σe forum οπαδών της Βοσνιακής Ζεελζνιτσαρ, όπου ανήκε ο παίκτης. Ο διάλογος φανερώνει ότι η κίνηση της ΠΑΕ πιθανότατα αποτελεί αγωνιστική και οικονομική επιτυχία γιατί και ο παίκτης είναι νέος και ελπιδοφόρος και σε θέση που έχουμε χρόνια δυσκολία αλλά και το τίμημα μάλλον είναι ιδιαίτερα συμφέρον για την εταιρία. Για μια ακόμα φορά φαίνεται να προσπαθούμε φέτος να κάνουμε κινήσεις που δείχνουν σχετική οργάνωση και νοικοκυρoσύνη:
"I know the market is depressed, but isn't €75,000.00 the price of a flat in Athens, rather than an U-21 international defender?"
"It wasnt an ordinary transfer fee but the compensation that clubs who has been involved in the development of any player under the age of 23 who switches teams (abroad) are entitled to according FIFA rules. Cocalic was out of contract on the 1st of January but Zeljo claimed they were entitled to €200 000 in compensation as Cocalic came through their ranks. Panionios offered far less and the transfer was on the verge of collapsing as Cocalic looked set to sign short term for another bosnian club until he turns 23 in December when he can leave without any compensation being paid. In the end Zeljo had to settle for €75 000 and some percentages if Cocalic gets sold on by Panionios or they would have lost him for nothing."
"I know the market is depressed, but isn't €75,000.00 the price of a flat in Athens, rather than an U-21 international defender?"
"It wasnt an ordinary transfer fee but the compensation that clubs who has been involved in the development of any player under the age of 23 who switches teams (abroad) are entitled to according FIFA rules. Cocalic was out of contract on the 1st of January but Zeljo claimed they were entitled to €200 000 in compensation as Cocalic came through their ranks. Panionios offered far less and the transfer was on the verge of collapsing as Cocalic looked set to sign short term for another bosnian club until he turns 23 in December when he can leave without any compensation being paid. In the end Zeljo had to settle for €75 000 and some percentages if Cocalic gets sold on by Panionios or they would have lost him for nothing."
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010
Πανιώνιος-ΠΑΟ 76-80 - Παρά την ήττα η ομάδα απέδειξε ότι έχει ψυχή λιονταριού
Χάσαμε μετά από τιτάνια προσπάθεια, μεγάλο come back στο τέταρτο δεκάλεπτο και σαφή βοήθεια της διαιτησίας προς τον ισχυρότερο. Η ομάδα απέδειξε ότι έχει ψυχή λιονταριού και ότι ακόμα και στη φετινή χρονιά των ισχνών αγελάδων, η κυανέρυθρη φανέλα παραμένει βαρειά.
Μετά από ένα ημίχρονο, όπου ο Πανιώνιος ήταν συνεχώς μπροστά, στα τελευταία λεπτά ο ΠΑΟ πήρε ισχνό προβάδισμα 40-42.
Το τρίτο δεκάλεπτο δεν έδωσε ιδιαίτερη διαφοροποίηση και έληξε με μερικό σκορ 21-22 και συνολικό, 61-64.
Η ενδιαφέρουσα εξέλιξη έγινε στο τέταρτο δεκάλεπτο.
Στο 5' 33'' ο ΠΑΟ φαίνεται να έχει τον έλεγχο του αγώνα έχοντας μειώσει τα λάθη του σε 4 στο Β' μέρος ως τότε έναντι 9 του πρώτου. Προηγείται 64-70.
Στο 3'25'' ο Καλαμπόκης κάνει φάουλ εκνευρισμού στον Γιασκεβίτσιους μετά από χαμένη επίθεση με λάθος πάσα σε Έρτσεκ και ο ΠΑΟ διευρύνει το πλεονέκτημά του σε 67-75.
Και ενώ φαίνεται να χάνει ο Πανιώνιος την επαφή στο σκορ (67-77 στο 3' προ του τέλους) αρχίζει η αντεπίθεση.
Στο 2'35'', ο Μπράιαντ βάζει δύσκολο καλάθι και κερδίζει φάουλ από το οποίο σημειώνει μόνο τη μια βολή και κάνει το 70-77.
Στη συνέχεια ένα από τα λάθη της διαιτησίας καθώς ο Έλντερ σπρώχνεται καταφανώς και οι διατητές συνεχίζουν το παιχνίδι με την μπάλα στον ΠΑΟ.
Στο 2'05'', φάουλ και βολές Έρτσεκ. 71-77.
Στο 1'50'', λέι απ από Ράις και 73-77.
Στο 1'22'', αιφνιδιασμός Έλντερ με λάθος επιλογή αλλά με κερδισμένο φάουλ από Σπανούλη. 75-77.
Στα 29'', η φάση του αγώνα. Ιδιαίτερα αμφισβητούμενο σφύριγμα για μεταφορά από Ράις. Στις τηλεοπτικές επαναλήψεις της φάσης δεν φαίνεται τίποτα. Προφανώς ο διαιτητής έβλεπε τα χέρια και όχι τα πόδια του παίκτη... Η μπάλα στον ΠΑΟ στο πιο κρίσιμο σημείο του αγώνα.
Στο 22'' Αμφισβητούμενο φάουλ Μπράιαντ. Αν όντως το έκανε δεν υπήρχε εντολή από Μάρκοβιτς διότι έδινε βολές σε ΠΑΟ και μπορεί να έφερνε τη διαφορά στους 4. Ο Σπανούλης χάνει τη μια βολή. 75-78.
Ακολουθεί φάουλ σε Ράις που όμως χάνει την πρώτη βολή και εδώ κάπου όλα λήγουν.
Τελικό 76-80.
Η ομάδα του Πανιωνίου χωρίς να έχει σε καλή μέρα τον πιο αξιόλογο σκόρερ της Έρτσεκ (ούτε και τους συνήθεις ύποπτους, Καλαμπόκη και Ζορόφσκι), αλλά με σούπερ Παπανικολάου και αξιόλογη συμβολή από Ράις, Έλντερ, Μπράιαντ έπαιξε σαν ίσος προς ίσο με τον πρωταθλητή Ευρώπης (που οπωσδήποτε δεν είναι στην καλύτερή του φόρμα). Μια τέτοια ήττα δεν θα μας "χάλαγε" ιδιαίτερα (δεδομένης και της αξιοπρεπέστατης ως αρκετά καλής εμφάνισης της ομάδας του Πανιωνίου) αν δεν υπήρχαν οι φάσεις του τέλους, που θύμισαν άλλες εποχές, άλλους αγώνες Πανιωνίου-ΠΑΟ, ... που κανένας φίλαθλος του Πανιωνίου δεν θέλει να θυμάται...
Δεκάλεπτα: 20-16, 20-26, 21-22, 15-16
Πανιώνιος (Μάρκοβιτς): Ράις 12, Μπράιαντ 10, Ζορόσκι 5, Παπανικολάου 21, Εφθίμοφ, Χαριτόπουλος 4, Καλαμπόκης 5, Έρτσεγκ 8, Γιάνκοβιτς, Αθηναϊου, Έλντερ 11.
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Σερμαντίνι, Τέπιτς, Σπανούλης 18, Περπέρογλου 5, Μπατίστ 9, Φώτσης 9, Νίκολας 3, Τσαρτσαρής 4, Γιασικεβίτσιους 13, Πέκοβιτς 19.
Μετά από ένα ημίχρονο, όπου ο Πανιώνιος ήταν συνεχώς μπροστά, στα τελευταία λεπτά ο ΠΑΟ πήρε ισχνό προβάδισμα 40-42.
Το τρίτο δεκάλεπτο δεν έδωσε ιδιαίτερη διαφοροποίηση και έληξε με μερικό σκορ 21-22 και συνολικό, 61-64.
Η ενδιαφέρουσα εξέλιξη έγινε στο τέταρτο δεκάλεπτο.
Στο 5' 33'' ο ΠΑΟ φαίνεται να έχει τον έλεγχο του αγώνα έχοντας μειώσει τα λάθη του σε 4 στο Β' μέρος ως τότε έναντι 9 του πρώτου. Προηγείται 64-70.
Στο 3'25'' ο Καλαμπόκης κάνει φάουλ εκνευρισμού στον Γιασκεβίτσιους μετά από χαμένη επίθεση με λάθος πάσα σε Έρτσεκ και ο ΠΑΟ διευρύνει το πλεονέκτημά του σε 67-75.
Και ενώ φαίνεται να χάνει ο Πανιώνιος την επαφή στο σκορ (67-77 στο 3' προ του τέλους) αρχίζει η αντεπίθεση.
Στο 2'35'', ο Μπράιαντ βάζει δύσκολο καλάθι και κερδίζει φάουλ από το οποίο σημειώνει μόνο τη μια βολή και κάνει το 70-77.
Στη συνέχεια ένα από τα λάθη της διαιτησίας καθώς ο Έλντερ σπρώχνεται καταφανώς και οι διατητές συνεχίζουν το παιχνίδι με την μπάλα στον ΠΑΟ.
Στο 2'05'', φάουλ και βολές Έρτσεκ. 71-77.
Στο 1'50'', λέι απ από Ράις και 73-77.
Στο 1'22'', αιφνιδιασμός Έλντερ με λάθος επιλογή αλλά με κερδισμένο φάουλ από Σπανούλη. 75-77.
Στα 29'', η φάση του αγώνα. Ιδιαίτερα αμφισβητούμενο σφύριγμα για μεταφορά από Ράις. Στις τηλεοπτικές επαναλήψεις της φάσης δεν φαίνεται τίποτα. Προφανώς ο διαιτητής έβλεπε τα χέρια και όχι τα πόδια του παίκτη... Η μπάλα στον ΠΑΟ στο πιο κρίσιμο σημείο του αγώνα.
Στο 22'' Αμφισβητούμενο φάουλ Μπράιαντ. Αν όντως το έκανε δεν υπήρχε εντολή από Μάρκοβιτς διότι έδινε βολές σε ΠΑΟ και μπορεί να έφερνε τη διαφορά στους 4. Ο Σπανούλης χάνει τη μια βολή. 75-78.
Ακολουθεί φάουλ σε Ράις που όμως χάνει την πρώτη βολή και εδώ κάπου όλα λήγουν.
Τελικό 76-80.
Η ομάδα του Πανιωνίου χωρίς να έχει σε καλή μέρα τον πιο αξιόλογο σκόρερ της Έρτσεκ (ούτε και τους συνήθεις ύποπτους, Καλαμπόκη και Ζορόφσκι), αλλά με σούπερ Παπανικολάου και αξιόλογη συμβολή από Ράις, Έλντερ, Μπράιαντ έπαιξε σαν ίσος προς ίσο με τον πρωταθλητή Ευρώπης (που οπωσδήποτε δεν είναι στην καλύτερή του φόρμα). Μια τέτοια ήττα δεν θα μας "χάλαγε" ιδιαίτερα (δεδομένης και της αξιοπρεπέστατης ως αρκετά καλής εμφάνισης της ομάδας του Πανιωνίου) αν δεν υπήρχαν οι φάσεις του τέλους, που θύμισαν άλλες εποχές, άλλους αγώνες Πανιωνίου-ΠΑΟ, ... που κανένας φίλαθλος του Πανιωνίου δεν θέλει να θυμάται...
Δεκάλεπτα: 20-16, 20-26, 21-22, 15-16
Πανιώνιος (Μάρκοβιτς): Ράις 12, Μπράιαντ 10, Ζορόσκι 5, Παπανικολάου 21, Εφθίμοφ, Χαριτόπουλος 4, Καλαμπόκης 5, Έρτσεγκ 8, Γιάνκοβιτς, Αθηναϊου, Έλντερ 11.
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Σερμαντίνι, Τέπιτς, Σπανούλης 18, Περπέρογλου 5, Μπατίστ 9, Φώτσης 9, Νίκολας 3, Τσαρτσαρής 4, Γιασικεβίτσιους 13, Πέκοβιτς 19.
Σωστή κίνηση η απόκτηση Τσότσαλιτς. Σήμερα ,Κυριακή 7:00 μμ, στο Αρτάκης για το Μπάσκετ με ΠΑΟ
Ο Πανιώνιος προχώρησε σε συμφωνία με τη Ζελέζνιτσαρ για την απόκτηση του Τσότσαλιτς, ενός ποδοσφαιριστή νέου σε ηλικία, διεθνούς, με δυνατότητες να κλείσει την πληγή του κεντρικού αμυντικού στο ρόστερ του Πανιωνίου. Ο Τσότσαλιτς ως γνωστόν είχε δοκιμαστεί και είχε αρέσει και στον προπονητή και κατα συνέπεια πληρούσε όλες τις παραμέτρους από αγωνιστικής πλευράς αλλά και σα μια επένδυση για το μέλλον. Ο παίκτης εμφανίζεται με δυνατότητες all around και ίσως αποτελέσει μια σημαντική λύση, στη κυανέρυθρη φαρέτρα, αν εργαστεί σωστά με βάση και τις οδηγίες του προπονητή του. Η συμφωνία αναμένεται να κλείσει εντός της βδομάδας και το συμβόλαιο λέγεται ότι θα είναι τρισήμισυ χρόνων.
Θεωρούμε ότι παρά τις οικονομικές δυσκολίες, η ΠΑΕ πήρε μια πολύ σωστή απόφαση ενίσχυσης σε καίριο σημείο της σύνθεσης της ομάδας. Μακάρι να δικαιωθούν και να δικαιωθούμε και μεις που το λέμε από καιρό. Βέβαια το θέμα περιέπλεκε η περίπτωση Σμόγιε, αλλά όσο και αν είναι συμπαθής ο βετεράνος Κροάτης, όταν διώχνεις το Ρεκόμπα με αρκετό κόστος, επειδή δεν έχει καλή φυσική κατάσταση, πόση υπομονή μπορεί να κάνεις με ένα ποδοσφαιριστή, που έχει πέντε φορές αλλεπάλληλες τραυματιστεί φέτος και έχει εμφανιστεί κάτι λίγα λεπτά και μόνο σ' ένα αγώνα για ολόκληρο γύρο;
Σε άλλες ειδήσεις αναφέρεται ότι και η περίπτωση του νεαρού πατρινού Σάμαρη θα καταλήξει σε συνεργασία με τον Πανιώνιο. Και αυτή είναι μια περίπτωση ταλέντου με μελλοντικές προοπτικές και με πιθανές δυνατότητες να βοηθήσει κάπως στα δύσκολα σημεία και φέτος.
Κατά τ' άλλα σήμερα στις 7:00 μμ, στο Αρτάκης, ο μπασκετικός Πανιώνιος, ελπίζει ότι με τη συνδρομή των οπαδών του θα μπορέσει να επαναλάβει το "θαύμα", που έκανε με τον Ολυμπιακό και να νικήσει και τον έτερο μπασκετικό γίγαντα ΠΑΟ. Η πιο πρόσφατη ειδησεογραφία αναφέρει σίγουρη συμμετοχή Ζορόφσκι, που δηλώνει έτοιμος ενώ αβέβαιος αναφέρεται ο Ευθύμοφ (είναι ο Σμόγιε του μπάσκετ τελικά;), ο οποίος πάσχει από έρπη(!!). Δε διάβασα κάτι για το Μπράιαντ και ελπίζω να 'ναι καλά και να παίξει γιατί είναι παίκτης κλειδί, ιδίως για τα ριμπάουντς όπου οι εναλλακτικές λύσεις μας, ιδίως όταν παίζουμε με μια ομάδα του υψηλού επιπέδου του ΠΑΟ, δεν είναι πολλές.
Θεωρούμε ότι παρά τις οικονομικές δυσκολίες, η ΠΑΕ πήρε μια πολύ σωστή απόφαση ενίσχυσης σε καίριο σημείο της σύνθεσης της ομάδας. Μακάρι να δικαιωθούν και να δικαιωθούμε και μεις που το λέμε από καιρό. Βέβαια το θέμα περιέπλεκε η περίπτωση Σμόγιε, αλλά όσο και αν είναι συμπαθής ο βετεράνος Κροάτης, όταν διώχνεις το Ρεκόμπα με αρκετό κόστος, επειδή δεν έχει καλή φυσική κατάσταση, πόση υπομονή μπορεί να κάνεις με ένα ποδοσφαιριστή, που έχει πέντε φορές αλλεπάλληλες τραυματιστεί φέτος και έχει εμφανιστεί κάτι λίγα λεπτά και μόνο σ' ένα αγώνα για ολόκληρο γύρο;
Σε άλλες ειδήσεις αναφέρεται ότι και η περίπτωση του νεαρού πατρινού Σάμαρη θα καταλήξει σε συνεργασία με τον Πανιώνιο. Και αυτή είναι μια περίπτωση ταλέντου με μελλοντικές προοπτικές και με πιθανές δυνατότητες να βοηθήσει κάπως στα δύσκολα σημεία και φέτος.
Κατά τ' άλλα σήμερα στις 7:00 μμ, στο Αρτάκης, ο μπασκετικός Πανιώνιος, ελπίζει ότι με τη συνδρομή των οπαδών του θα μπορέσει να επαναλάβει το "θαύμα", που έκανε με τον Ολυμπιακό και να νικήσει και τον έτερο μπασκετικό γίγαντα ΠΑΟ. Η πιο πρόσφατη ειδησεογραφία αναφέρει σίγουρη συμμετοχή Ζορόφσκι, που δηλώνει έτοιμος ενώ αβέβαιος αναφέρεται ο Ευθύμοφ (είναι ο Σμόγιε του μπάσκετ τελικά;), ο οποίος πάσχει από έρπη(!!). Δε διάβασα κάτι για το Μπράιαντ και ελπίζω να 'ναι καλά και να παίξει γιατί είναι παίκτης κλειδί, ιδίως για τα ριμπάουντς όπου οι εναλλακτικές λύσεις μας, ιδίως όταν παίζουμε με μια ομάδα του υψηλού επιπέδου του ΠΑΟ, δεν είναι πολλές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)