Στην Τρίπολη με ελλείψεις

Ξέραμε για Ντουρμισάι και Σταυρόπουλο που ήταν τιμωρημένοι. Στη θέση του τελευταίου, θα παίξει ο νεαρός Μίκο, που είναι μια επένδυση για την επόμενη άνευ μεταγραφών δύσκολη χρονιά, οπότε καλό είναι ούτως ή άλλως να πάρει κάποια εμπειρία σε ένα άνευ βαθμολογικής σημασίας ματς.
Για το Μανιάτη το ξέραμε αλλά είναι άραγε έλλειψη;
Η τελευταία απώλεια είναι ο Μαξίμοβιτς, που γεννά η γυναίκα του. Και εδώ καλύτερα που δεν παίζει γιατί ο φόβος του τραυματισμού σε ένα τέτοιο "άχρηστο" αγώνα, δεν λείπει.
Α ξέχασα ότι είναι εκτός και Σπιριντόνοβιτς με τραυματισμό την Παρασκευή...
Επανέρχονται Κούρντι και Καμαρά για να καλύψουν ίσως κάποια κενά στο κέντρο και μπροστά.
Τώρα αν η ομάδα μπορέσει να τηρήσει αυτό που είχε πει, να παίξει όχι αδιάφορα, δεν μπορώ να το ξέρω. Από τις ελλείψεις, καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο, αλλά σαν οπαδός της, θα ήθελα να δω να προσπαθεί όπως με τον ΠΑΣ. Να δούμε.

Μάτι

Στην τραγική υπόθεση της πολύνεκρης πυρκαγιάς στο Μάτι, οι υπεύθυνοι φάνηκαν να αντιδρούν κάπως όπως ο "πυροβολητής" που τραυμάτισε το κοριτσάκι στις Θεσπιές με τη μπαλωθιά του και μετά όταν το κατάλαβε, από το φόβο έτρεχε να κρύψει το όπλο στο λεβητοστάσιο και τις σφαίρες στις γλάστρες. Δηλαδή με το να κρύβουν  νεκρούς και το μέγεθος της καταστροφής, τι περίμεναν να κερδίσουν;
Το γεγονός των τεράστιων παραλείψεων και των τραγικών ολιγωριών καθώς και η μη ανάλειψη των ευθυνών τους, δεν αποτελεί όμως δικαιολογία, που πρέπει να κρύψει κάτω από το χαλί τις διαχρονικές ευθύνες για την οικιστική κατάσταση της περιοχής,με ευθύνη και της πολιτείας και των πολιτών - πελατών του συστήματος.
Επίσης, η αποδιοργάνωση της πολιτικής προστασίας δεν είναι μόνον κυβερνητική ευθύνη, που σαφώς είναι σε μεγάλο ποσοστό, αλλά και ευθύνη των τεράστιων δημοσίων περικοπών που έχουν επιβληθεί στη χώρα σε βάρος των υποδομών της και σε βάρος της ζωής των πολιτών της. 

Τη Λαμπρή φέτος, η αποφράδα μέρα του τραυματισμού του Μπόμπαν

Η σύμπτωση της αποφράδας μέρας του τραυματισμού του Μπόμπαν, φέτος με τη Λαμπρή, ας γίνει αφορμή για να δεηθούμε όλοι μας για την ανάπαυση της ψυχής του.

Τουλάχιστον ο Αλβέρτης αν όχι και ο Κουκουλεκίδης, που ήταν μπροστά στη φάση, θα πρέπει κάθε τέτοια μέρα να πηγαίνουν στην εκκλησία να ζητούν συγχώρεση. Μια υποκρισία που γίνεται μέσα στο παιχνίδι, σε έναν ευέξαπτο συγκινησιακά χαρακτήρα, είχε αυτό το μοιραίο αποτέλεσμα. Δεν πρέπει τα σπορ να τα παίρνουμε πολύ σοβαρά. Η αξία τους είναι για να διασκεδάζουν. Και απόλυτη δικαιοσύνη δεν υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο και η δική μας αυτοχειρία δεν θα την φέρει. Το έχει αποδείξει η ιστορία. Ο Μπόμπαν γερός σε άλλα ματς θα κατάφερνε πάρα πολλά όχι για την ομάδα μόνον, αλλά κυρίως για τον εαυτό του, τη ζωή του, την οικογένεια του. Ζει στις ψυχές μας πάντα αλλά θα θέλαμε όλοι να ήταν γερός μαζί μας από τότε και μετά και ζωντανός δίπλα μας. Έστω και αν αυτό δεν γίνεται, στην καρδιά μας θα είναι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ζωντανός.

Τώρα που γκρεμίζεται το Αρτάκης, ας αναλογιστούμε τι καλά που θα ήταν εκείνη τη μέρα εκεί στη βάση του στύλου της μπασκέτας να είχε το προστατευτικό υλικό για τους παίκτες, που θα έπρεπε να είχε. Πιστεύω ότι δεν το είχε. Και επίσης δεν έπρεπε να κουνήσουν το Μπόμπαν καθόλου ούτε να όπως δΤώρα που γκρεμίζεται το Αρτάκης, τι καλά που θα ήταν εκείνη τη μέρα εκεί στη βάση του στύλου της μπασκέτας να είχε το προστατευτικό υλικό για τους παίκτες, που θα έπρεπε να είχε. Πιστεύω ότι δεν το είχε. Και επίσης δεν έπρεπε να κουνήσουν το Μπόμπαν καθόλου ούτε να τον γυρίσουν όπως δεν γυρίζουμε και κουνάμε τραυματίες από πτώσεις από μηχανές ή τροχαία. Νομίζω όλα πήγαν στραβά τότε.