Και ο Ταμπς προσέφυγε στη FIBA

Ο Ταμπς προσέφυγε στη FIBA για να διαφυλάξει τα όσα του χρωστάει από μισθούς η ΚΑΕ Πανιώνιος. Υπάρχει και η προσφυγή Σταμάτη. Όλα αυτά δικαιολογούν ότι είπε ο κος Λιανός σε εμφάνιση του στου Δρελιώζη, ότι δηλαδή το πιο συμφέρον για τον Πανιώνιο είναι εν τέλει η Β' κατηγορία και όχι η Α2. Για να δούμε...

Ποιοι τελικά απεργάζονταν και απεργάζονται το GRExit;

Από το περασμένο καλοκαίρι, που έγινε μάλλον σαφές ότι οι Ευρωπαϊκή Ηγεμονία τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια των Μνημονιακών εγχωρίων πολιτικών δυνάμεων, σπρώχνωντάς τους στην εκλογική δραπέτευση μπροστά στα αδιέξοδα που αντιμετώπιζαν, ως σήμερα που η διαδοχός τους Αριστερά αντιμετωπίζει τοίχους πια, δέσμια και των προεκλογικών υποσχέσεών της και της ιδεολογικής της τοποθέτησης αλλά ΚΥΡΙΩΣ των ατελέσφορων λύσεων, που της προσφέρονται προς επιλογή, γίνεται φανερό ότι η χώρα μας είναι μέσα σε έναν προσχεδιασμένο βρόγχο εκκαθάρισής της με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε με τον αργό των παντελώς υφεσιακών Μνημονίων ή με το γρήγορο του GRExit ώστε να περάσει ουσιαστικά στα χέρια συμφερόντων κινουμένων στα πλαίσια αυτής της Ευρωπαϊκής Ηγεμονίας (και σε κάποιο μικρότερο βαθμό στα χέρια κάποιων που επωφελούνται σαν ύαινες από την κατάσταση).

Όταν η χώρα ήταν σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση και με κάποιο πρωτογενές πλεόνασμα, οι της Ευρωπαϊκής Ηγεμονίας επέμεναν σε άκρως τιμωρητικά μέτρα και σε καμιά περίπτωση δεν συζήτησαν αυτό που συμφώνησαν το 2012, ότι αν επιτευχθούν τέτοια πλεονάσματα θα προβούν σε απομείωση του χρέους. Και ήξεραν στις συμφωνίες, που "αριστοτεχνικά" έκαναν, πως η Ελλάδα χωρίς αυτή την διευθέτηση του χρέους, δεν θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στον τεράστιο τοίχο των χρεών που έπρεπε να πληρώσει το 2015 και 2016.

Διευκολύνθηκαν από την μετάβαση της διακυβέρνησης στην Αριστερά στην Ελλάδα για να βρουν μεγαλύτερο πάτημα να προωθήσουν τα σενάρια GRExit  με τη δικαιολογία της ιδεοληπτικής Αριστεράς, που δεν συνεννοείται, στην οποία όμως οι ίδιοι εύσχημα έδωσαν την ευχέρεια να γίνει συνομιλητής τους (και μάλιστα όταν έδειξε διάθεση συνεννόησης, αυτοί σε κάθε προσέγγιση έσπρωχναν τις απαιτήσεις τους ακόμα πιο ακραία με σκοπό είτε να σφίξουν τα δεσμά και να διευρύνουν τα κέρδη από αυτά είτε να οδηγήσουν στη ρήξη - ρήξη, για την οποία εύκολα θα μπορούσαν να ενοχοποιηθούν πλήρως οι αντευρωπαϊστές αριστεροί και αριστερότεροι της Κυβερνητικής Παράταξης - και καθόλου πχ ας πούμε κύκλοι της Ηγεμονίας που μέσω ινστιτούτων τους τη ζητούν εδώ και χρόνια και όσοι έβγαιναν και έλεγαν παντού ότι οι Έλληνες δεν θέλουν λύσεις και όχι ότι δεν θέλουν συγκεκριμένες αποτυχημένες πνιγηρές λύσεις χωρίς αύριο).

Στην Ευρώπη υπάρχουν, έστω και περιορισμένες, κάποιες δυνάμεις λογικής και ηθικής και ίσως αυτές μπορέσουν να αντισταθούν και να οδηγήσουν πιθανόν σε κάποια λύση, που σίγουρα όμως δεν θα είναι οριστική και δεν θα σταματήσει τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις αυτών των συμφερόντων. 

Και να σημειώσω ότι αυτά τα συμφέροντα είναι ίδια συμφέροντα και όχι Ευρωπαϊκά και υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά της κυρίαρχης Ευρωπαϊκής Ηγεμονίας. Και θα βρεθεί βέβαια λύση αν και οι δικοί μας ιθύνοντες και θριαμβευτές του Δημοψηφίσματος θέλουν τελικά να υπάρξει και εργαστούν ειλικρινά γι' αυτήν.

Η αργή εξόντωση σου δίνει έστω χρόνο ζωής να συνεχίσεις να προσπαθείς και κυρίως δεν θα δώσει την άμεση χαρά και ικανοποίηση στις ύαινες, που ανέφερα παραπάνω πως κινούνται παράλληλα, να φάνε τα αποφάγια της άμεσης εκτέλεσης. Και ίσως εκείνη η άλλη Ευρώπη της Ελπίδας, που μας έλεγαν οι περί τον κύριο Τσίπρα προεκλογικά, σιγά-σιγά να δυναμώσει κάπως και να κοντράρει την Ηγεμονία. 

Και εμείς αντί να αυτοκτονήσουμε, να συνεχίσουμε να το παλεύουμε με μεγαλύτερη συνέπεια και αλληλεγγύη γιατί σε κάθε περίπτωση η τελική λύση περνάει από τα χέρια μας όσο και αν μας τα δέσουν. Και είναι προφανές πως όλοι μας πρέπει να σταματήσουμε τα "άνευ όρων" και τους λοιπούς ενδοτισμούς γιατί και αυτοί μας αποδυναμώνουν ακόμα περισσότερο και στόχος μας πια είναι δυστυχώς, να δεθούμε όσο λιγότερο σφιχτά γίνεται για να μπορέσουμε κάποτε να πετάξουμε τα δεσμά.

ΥΓ: Μπορεί να παρεξηγηθώ ότι δεν κατανοώ το πνεύμα του πολύ πρόσφατου ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα και μιλάω για λύσεις με "δεσμά" και όχι αξιοπρέπεια που επιβάλλει το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος. 

Η άποψή μου, που με ειλικρίνεια έχω εκφράσει εδώ πολλάκις, είναι ότι το GRExit δεν αποτελεί λύση και θα φέρει την Ελλάδα, στη καλύτερη περίπτωση, στο επίπεδο, που έπεσαν οι πρώην χώρες του Ανατολικού μπλοκ μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού το 1989.
Δυστυχώς μετά το Δημοψήφισμα, η ίδια η κυβέρνηση που το διεξήγαγε, εμφανίστηκε να διεκδικεί τα όσα περίπου πρόσφεραν πριν το Δημοψήφισμα οι της Ηγεμονίας και αυτοί να ζητούν και άλλο αίμα ή GRExit.
Θεωρώ ότι δεν κερδίσαμε εν τέλει τίποτα ουσιαστικό αλλά ο χρόνος θα δείξει και μακάρι τελικά να δίνει σε μας πλεονεκτήματα το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος και όχι πατήματα στα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ηγεμονίας. Μακάρι να δώσει αντίθετα πατήματα στις δυνάμεις της λογικής στην Ευρώπη και της αλληλεγγύης. 

ΥΓ2: Αντιγράφω από το analyst.gr:

"...Φυσικά η Ευρωζώνη έχει πάρα πολλά «ιδρυτικά» ελαττώματα (άρθρο), τα οποία πρέπει να διορθωθούν – ενώ η Γερμανία εκμεταλλεύεται και απομυζεί όλα τα μέλη της, απαιτώντας είτε την υποταγή, είτε το θάνατο της Ελλάδας. Εν τούτοις, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να είναι συνετή, διορατική και προσεκτική, προσπαθώντας να λαμβάνει αποφάσεις με γνώμονα το μέλλον της χώρας – χωρίς να πιέζεται από τα προβλήματα του παρόντος.

Πρέπει λοιπόν να αποφύγει με κάθε θυσία την «επιδοτούμενη» από τη Γερμανία πρόταση, η οποία υποθέτουμε πως θα είναι είτε η υπογραφή ενός αποικιοκρατικού τρίτου μνημονίου, είτε το βελούδινο διαζύγιο με την Ευρωζώνη – όπου θα της προσφερόταν η διαγραφή ενός μέρους του δημοσίου χρέους της, με αντάλλαγμα την εκούσια έξοδο της από την Ευρωζώνη (Το σενάριο της δραχμής), την οποία δυστυχώς επιδιώκουν πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.

Μία τέτοιου είδους ενέργεια θα θεωρούταν ως ένα στυγερό έγκλημα εναντίον της Ελλάδας, συνώνυμο με την εσχάτη προδοσία – ενώ θα μπορούσε να δρομολογηθεί επίσης με την υιοθέτηση υποσχετικών πληρωμής (IOU), οι οποίες θα εξαθλίωναν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην παγίδα της δραχμής, δήθεν κατόπιν δικής του επιλογής.

Εάν λοιπόν η κυβέρνηση τοποθετηθεί απέναντι στο δίλημμα «Μνημόνιο ή GREXIT», πρέπει να το αποφύγει, απαιτώντας το αντίδοτο που αναφέραμε: την άμεση επιβολή δασμών στις εισαγωγές, με την παραμονή των τραπεζών σε καθεστώς κεφαλαιακών ελέγχων, πολύ λιγότερο αυστηρών όμως. Το ευρώ είναι μία σημαντική κατάκτηση της Ελλάδας, την οποία δεν έχει το δικαίωμα κανένα κόμμα να θυσιάσει – ενώ για όλα όσα κατέχει κανείς πρέπει να πολεμάει, εκτιμώντας συνετά την αξία τους.

Η Γερμανία δεν επιτρέπεται να μας διώξει από την Ευρωζώνη ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα – ενώ το πρόβλημα της νομισματικής ένωσης, παρά τα αναμφίβολα λάθη της, δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Γερμανία, υπό τη σημερινή της πρωσική κυβέρνηση..."


ΥΓ3: Φερχοφστατ σε Τσίπρα:
«Πώς θέλετε να μείνετε στην Ιστορία; Ως ένα εκλογικό ατύχημα που έφερε την καταστροφή και φτώχυνε τη χώρα; Ή ως ένας επαναστάτης μεταρρυθμιστής, όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος ή ο Χαρίλαος Τρικούπης;»

Καταλαβαίνουμε τι θέλει να πει ο Βέλγος ηγέτης των Φιλελευθέρων αλλά το παράδειγμα είναι κάπως Ιστορικά ατυχές... Γιατί και οι δυο μεγάλοι Έλληνες Πολιτικοί (του χώρου μάλιστα του Φερχόφστατ) δυστυχώς συνέδεσαν το όνομά τους και με χρεοκοπία της Ελλάδας στις μέρες τους...

Τζιάννι Πιτέλα (επικεφαλής Σοσιαλιστών Δημοκρατών Ευρωκοινοβουλίου):
«K. Τσίπρα δεν ανήκετε στο... κόμμα μου αλλά εγώ αυτή τη στιγμή αισθάνομαι Ευρωπαίος. Για το καλό της Ευρώπης εμείς οι Σοσιαλιστές δεν θα δεχθούμε ποτέ ένα Grexit. Δεν πρέπει να διαιρέσουμε την Ευρώπη, πρέπει να την ενώσουμε. Η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα δεν υπάρχει»

Η "άλλη Ευρώπη" καλεί τη Μέρκελ να δώσει στην Ελλάδα την ανάσα που έδωσαν στην ηττημένη Γερμανία, οι νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Από συνέντευξη του Γάλλου οικονομολόγου Τομά Πικετί στη Liberation:

«Όταν ακούω τους Γερμανούς να λένε πως διατηρούν μια ηθική στάση σε σχέση με το χρέος και πιστεύουν σθεναρά πως τα χρέη πρέπει να αποπληρώνονται, τότε σκέφτομαι: τι αστείο! Γιατί η Γερμανία δεν έχει απολύτως κανένα ηθικό έρεισμα έναντι άλλων κρατών.

Η Γερμανία είναι η χώρα η οποία δεν έχει αποπληρώσει ποτέ το εξωτερικό της χρέος, ούτε μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ούτε μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Δεν μπορεί να κάνει μάθημα σε άλλες χώρες.

Η Γερμανία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία στο παρελθόν ήταν στην ίδια δεινή κατάσταση που είναι σήμερα η Ελλάδα -για να είμαστε πιο ακριβείς, ήταν σε ΠΟΛΥ χειρότερη οικονομική θέση απ' ότι η Ελλάδα σήμερα. Η ίδια η Ιστορία μας έχει διδάξει λοιπόν πως δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το πρόβλημα αυτό. Κι υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποπληρωθεί ένα χρέος, κι όχι ένας και μοναδικός, όπως τείνουν να επιμένουν σήμερα τόσο το Βερολίνο, όσο και το Παρίσι.

Ολόκληρο το επονομαζόμενο «γερμανικό θαύμα της οικονομίας» μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο [γνωστό ως «Wirtschaftswunder»] στηρίχτηκε στην ίδια απομείωση χρέους που σήμερα ζητάει η Ελλάδα. Μετά τη λήξη του πολέμου, το 1945, το χρέος της Γερμανίας αναλογούσε στο 200% του ΑΕΠ της. Δέκα χρόνια μετά, το δημόσιο χρέος της ήταν κάτω από το 20% του ΑΕΠ της. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στη Γαλλία. Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει επιτευχθεί διαμέσου της σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας που προτείνεται σήμερα στην Ελλάδα.

Kατά πόσο οι Γερμανοί δεν είναι ήδη αρκετά γενναιόδωροι απέναντι στην Ελλάδα; Μου κάνετε πλάκα; Γενναιόδωροι; Όταν η Γερμανία κερδίζει ήδη οικονομικά από την Ελλάδα, καθώς επιμηκύνει τα δάνεια, θέτοντας πολύ υψηλά επιτόκια;

Όσοι επιθυμούν να διώξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη θα καταλήξουν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Αν η κυρία Μέρκελ θέλει να μείνει στα βιβλία της ιστορίας με θετικό τρόπο, όπως ο Χέλμουτ Κολ κατά τη διάρκεια της επανένωσης των δυο Γερμανιών, θα πρέπει να βρει μια λύση για το ελληνικό ζήτημα που να περιλαμβάνει απομείωση του χρέους της Ελλάδας διάμεσου μιας σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής και πειθαρχίας», καταλήγει ο Πικετί.

Αν

Το σημειώνει ο κύριος Βιλιάρδος σε ανάλυση του και θα ήθελα να το επισημάνω τονίζοντας το "Αν" και τις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από την απάντηση αυτής της ερώτησης.

Αν λοιπόν το ΔΝΤ είχε δημοσιοποιήσει την έκθεσή του για τη μη βιωσιμότητα του Ελληνικού Χρέους την προ-προηγούμενη εβδομάδα όταν οι διαπραγματεύσεις ακόμα ήταν ενεργές και υπήρχε και η  καλή σαν βάση διαπραγματεύσεων πρόταση Τσίπρα (οι 47 σελίδες των 8 δις μέτρων), καλή βάση σύμφωνα με τους δανειστές μάλιστα, τότε η Γερμανία, που επέμενε στην παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα -ενώ η Ελληνική πλευρά όχι (;;;)- θα μπορούσε να αρνηθεί τη συζήτηση για κάποια μορφή απομείωσης του Ελληνικού χρέους; 
Και αν το έκανε, που θα στηριζόταν; Σε ποια τεχνοκρατικά στοιχεία, μια που δηλώνει ότι μόνον αυτά και όχι η πολιτική βούληση μετράει;...

Ποιος κοροϊδεύει ποιον άραγε στις πλάτες του Ελληνικού Λαού;
Και σαφώς υπάρχουν οι ενδείξεις για τις προτεραιότητες κάποιων για την καριέρα τους, που κινδυνεύει εκεί στα ΔΝΤ και στα Eurogroup.
Και επίσης αποδείξεις για τις σκοπιμότητες εκείνων των άλλων που θεωρούν ότι η οιαδήποτε παραχώρηση στην Ελλάδα θα είναι η κομματική τους ήττα, η ήττα του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη από τους αριστερίζοντες Έλληνες, αλλά είναι μόνον εκεί η κοροϊδία;

Και βέβαια στην ίδια ανάλυση του κυρίου Βιλιάρδου δίνονται τα στοιχεία της οικονομικής (και όχι μόνον) καταστροφής της Ελλάδας στο βωμό των σκοπιμοτήτων και της κοροϊδίας.
Για ποιες αποζημιώσεις να μιλήσουμε για τις καταστροφές της χώρας μας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και να τις απαιτήσουμε όταν οι νυν είναι κολοσσιαίες και υπέρτερες;
Και όπως και στον Πόλεμο, βλέπουμε στην ίδια ανάλυση ότι συντόμως οι επιπτώσεις των τιμωρητικών πολιτικών θα είναι και Πανευρωπαϊκές.

Η Ευρώπη οφείλει, αντί να παρεξηγεί και να παρερμηνεύει το νόημα του χθεσινού δημοψηφίσματος, να δει τα πραγματικά στοιχεία και αίτια της Ελληνικής Τραγωδίας και να δώσει επιτέλους τη ΛΥΣΗ, που έδωσαν σοφότεροι και εμπειρότεροι ηγέτες στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για τη νυν κυρίαρχη της Ευρώπης και τότε ηττημένη Γερμανία.
Όταν την έλιωσαν με τη συνθήκη των Βερσαλλιών στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. την έστειλαν στην αγκαλιά του Χίτλερ και οδήγησαν τον κόσμο σε μεγαλύτερη καταστροφή. Όταν την βοήθησαν να ορθοποδήσει στο τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου την οδήγησαν σε οικονομικό θαύμα.

ΥΓ1: Ο υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Γκότσι δήλωσε για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων:

«Εάν πιστεύει ο καθένας ότι έχει απόλυτο δίκιο κι άλλοι έχουν απόλυτο άδικο, δεν θα πάμε μπροστά» είπε. «Πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να καταλάβουμε την οπτική της άλλης πλευράς».

Κλέβω ξανά κάτι από την ανάλυση του κου Βιλιάρδου, που πάει γάντι ίσως εκατέρωθεν στα τεκταινόμενα αλλά περισσότερα κατά τη γνώμη σε εκείνους που έχουν τις αγκυλώσεις στην ευρωπαϊκή πλευρά του "take it or leave it" (αλήθεια θα μας πουν τελικά ποιος το είπε, ο Ντάινσεμπλουμ ή ο Τουσκ γιατί πότε βλέπω αναφορά στον ένα και πότε στον άλλο):

"Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο από μια Ιδέα, όταν δεν έχει κάποιος παρά μόνον μια Ιδέα"

ή ... ιδεοληψία ... Διαλέγετε το κατάλληλο για την περίπτωση ... (Το απόφθεγμα είναι του Άλεν).

ΥΓ2: Πως να πείσεις ότι θα μαζέψεις αυξημένο ΦΠΑ αν δεν μπορείς να μαζέψεις πάνω από 60% του υπάρχοντος και το 40% που δεν μαζεύεις αντιστοιχεί στα 8 δις μέτρων που προτείνεις;
Πως να πείσεις όταν δεν μπορείς να θίξεις το συνταγματικά αφορολόγητο των Ελλήνων Εφοπλιστών (politika.gr, http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=710448) και δεν είμαι σίγουρος αν πληρώνουν καν με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης;
Κακόπιστη η Ευρώπη. Μέρος της κακοπιστίας ανήκει σε μας και όσο δεν μεταρρυθμίζουμε απλό και αποδοτικό φορολογικό σύστημα και βιώσιμο ασφαλιστικό, χωρίς Μνημόνια, από μόνοι μας, θα είμαστε έρμαια του κάθε αρπακτικού.

Ο Λαός μίλησε. Η κυβέρνηση πήρε τη στήριξη που ζήτησε και είναι η ώρα να πάμε επιτέλους μπροστά πέρα από εσωστρέφειες και μικροπολιτικά συμφέροντα (...και συμφέροντα από κάθε λογής λαμόγια...)

Ο Ελληνικός Λαός απήντησε στην έκκληση της κυβέρνησης του μέσω του δημοψηφίσματος και της έδωσε τη στήριξη, την οποία ζήτησε για νέα διαπραγμάτευση, που απορρίπτει την υφεσιακή πρόταση συμφωνίας των "θεσμών", έστω και αν αυτή είχε ήδη βγει από το κάδρο των προηγούμενων διαπραγματεύσεων από τους ίδιους τους θεσμούς, χωρίς όμως και να αντικατασταθεί με κάτι ουσιωδώς καλύτερο.

Τώρα όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να προσπαθήσουμε επιτέλους για τον ΚΟΙΝΟ ΣΤΟΧΟ όσων χωρίς κρυφές ατζέντες μιλάνε τη γλώσσα της αλήθειας. Μια συμφωνία, που θα ανατροφοδοτήσει την οικονομία και θα δώσει μια νέα πνοή και μια ανάσα για το μέλλον.
Ελπίζω και στην Ευρώπη να αντιληφθούν το πραγματικό νόημα του αποτελέσματος -κάποιοι Ευρωπαίοι παράγοντες φαίνεται να το κάνουν από το πρωί, προφανώς έχοντας τις δικές τους πληροφορίες για το τελικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Γιατί οι ευθύνες της Ευρωπαϊκής πλευράς και των απαράδεκτων Σουλτς, Σόιμπλε και δεν συμμαζεύεται είναι τεράστιες στην όλη εμπλοκή του Ελληνικού ζητήματος και στο γεγονός ότι μετά από μια πενταετία η πνιγμένη στην ύφεση Ελλάδα, δεν μπορεί να βγει από την κρίση ούτε κατά διάνοια. 

Το αποτέλεσμα δεν είναι η απόρριψη της Ευρώπης και του Ευρώ αλλά η απόρριψη της τιμωρητικής πολιτικής της Ευρώπης και των παραγόντων που σπρώχνουν την Ελλάδα εκτός Ευρώπης για να επιβεβαιώσουν όσους εδώ και αρκετό καιρό δηλώνουν ότι η Ένωση θα αποδείξει τη συνοχή της όταν η αλυσίδα παραμείνει ενωμένη παρ' όλη την αποχώρηση του αδύναμου κρίκου από αυτήν.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Το ΟΧΙ είχε αρκετά ετερόκλιτα στοιχεία και το βλέπουμε ήδη αυτό με τις σημαίες του Ε.ΠΑ.Μ και άλλων υποστηρικτών της δραχμής, που με τα πρώτα αποτελέσματα υψώθηκαν στο Σύνταγμα. Πιστεύω πως στο ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού σήμερα, οι αρνητές της Ευρώπης είναι η μειοψηφία και οι αρνητές της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης της μισαλλοδοξίας, η τεράστια πλειοψηφία. Το ερώτημα του Δημοψηφίσματος δεν ήταν τέτοιο, που να δώσει την ευκαιρία να αποδειχτεί αλλά κανείς δεν δικαιούται να κρύβει τις απόκρυφες επιθυμίες του πίσω από ένα Δημοψηφικό ερώτημα, που η κυβέρνηση με τεράστια προσπάθεια ισχυριζόταν κάθετα και οριζόντια ότι δεν είναι Ευρώ η Δραχμή, Ευρώπη ή Νευροκόπι.

Τώρα είναι η ώρα να γίνει η προσπάθεια, που ζήτησε η Κυβέρνηση από το Λαό και να γίνει με τιμιότητα και ειλικρίνεια με βάση τη στήριξη που της ΞΑΝΑΕΔΩΣΕ ο Ελληνικός Λαός και με περαιτέρω όπλο την έκθεση της απομείωσης του χρέους του ΔΝΤ (το οποίο ζήταγε η ελληνική διαπραγματευτική πλευρά, για να θυμόμαστε, να τεθεί εκτός Ευρώπης αλλά κοίτα πως τα φέρνει η μοίρα που ο "διάολος" μπορεί να γίνει σύμμαχος).

Στόχος της προσπάθειας θα πρέπει να είναι να μην πληρώσουν το όποιο τίμημα αυτοί που στήριξαν τη χώρα ως τα τώρα και κράτησαν τα λεφτά τους στη χώρα αλλά εκείνοι που χρόνια τώρα έτρωγαν με χρυσά κουτάλια υπό φορολογική ασυλία ή εσκεμμένη αποφυγή των υποχρεώσεων τους. Το αντίθετο, είναι προφανές ότι κανένα Δημοψήφισμα δεν το ενέκρινε και δεν θα το εγκρίνει ποτέ ούτε σε αυτήν την κυβέρνηση ούτε σε άλλη

ΥΓ: Οι φυγόμαχοι της αντιπολίτευσης, που πέταξαν την καυτή πατάτα στο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ ότι επανατιμωρήθηκαν σήμερα και έσβησαν και οι δικές τους ελπίδες περί Αριστερής Παρένθεσης σε αυτή τη φάση. 

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΑ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΚΤΙΔΑ ΦΩΤΟΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ. ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΗ, ΔΕΞΙΑ, ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ.
Τα άλλα θα τα βρούμε όταν μπορέσουμε επιτέλους να βρούμε τόπο να σταθούμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά.

Και το ζητούμενο δεν είναι το ψευτοδίλημμα αν ο περί πολλά τυρβάζων κύριος Βαρουφάκης φέρει συμφωνία σε 24 ή 48 ώρες ή σε τρεις ή τέσσερεις μέρες αλλά να μπορέσει να φέρει το καλύτερο δυνατό, που θα μας βγάλει από την ασφυξία. Και ει δυνατόν δεν θα μας γκρεμίσει πρώτα για να μας κτίσει πάνω στα ερείπια -με τα λεφτά των λαμογιών και των απατεώνων από τις Ελβετίες.

Καλή τύχη σε όλους μας.