O Πανιώνιος χθες υποβιβάστηκε από τη Super League αφού στο τελευταίο ματς απλά κατάφερε να μην χάσει, κάτι που όμως έκανε και η Ξάνθη στη Λάρισα.
Ουσιαστικά αγωνιστικά έχασε όλη τη χρονιά το περασμένο Σάββατο στο ματς στο γήπεδό του με το Αγρίνιο, αφού και με ισοπαλία εκεί, θα ήταν πάνω από την Ξάνθη. Και είναι κρίμα που τον ξεπέρασε μια ομάδα, επί της οποίας είχε καλύτερα αποτελέσματα όλη την αγωνιστική περίοδο.
Υποβιβάστηκε μεν ο Πανιώνιος αλλά σε ποια κατηγορία θα παίξει του χρόνου είναι άγνωστο.
Υπάρχει ένα ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης της Super League αν τη δεχθεί η Nova και την υπογράψει ο Υπουργός. Αν όχι, δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να παίξει στην αμέσως κατώτερη κατηγορία με τα χρέη και τις ρυθμίσεις και τις προσφυγές και την αβεβαιότητα στην ΠΑΕ και τους αρμοδίους, που ο κόσμος θεωρεί υπεύθυνους και ζητάει να φύγουν.
Το μοντέλο που προσπάθησαν οι νυν της ΠΑΕ να υποστηρίξουν ήταν ένα μοντέλο σταδιακού ξεχρεώματος με παραγωγή και πώληση ποδοσφαιριστών και εκμετάλλευση παράλληλα των όποιων πόρων, πχ τηλεοπτικών δικαιωμάτων, έφερνε η συμμετοχή της ομάδας στην SL.
Δυστυχώς η ελληνική αγορά είναι ολιγοπωλιακή και σε περιμένει με το ντουφέκι να πάρει τους παίκτες ελεύθερους (ας θυμηθούμε την υπόθεση Μπακασέτα), η δε αγορά του εξωτερικού ελέγχεται από μάνατζερς, που αντιπροσωπεύουν παίκτες-πελάτες και προσπαθούν για την καλύτερη προσφορά για τους πελάτες τους και όχι για την ομάδα τους.
Το ποδόσφαιρο χρειάζεται αρκετούς παίκτες και έτσι χρησιμοποιούσαμε δανεικούς για να συμπληρώνουμε το ρόστερ, και ο Πανιώνιος βέβαια δεν είναι ο μόνος που το έκανε. Και αυτό δημιουργούσε δούναι και λαβείν γιατί και οι δανεικοί χρειάζονταν να πληρώνονται και σε πολλές περιπτώσεις υπήρχαν αλλησιβερίσια σε μεταγραφές σε αντιστάθμιση δανεισμών.
Εν πάση περιπτώσει, κάποια χρόνια φάνηκε βιώσιμο αυτό το μοντέλο αλλά δυστυχώς τα τελευταία δυο χρόνια κατέρρευσε σταδιακά.
Το αύριο είναι άδηλο. Ακόμα και στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης, δεν βλέπω πως μπορούμε έτσι να συνεχίσουμε. Επίσης πρέπει να βρούμε και τους πέραν των χρεών λόγους, που και στον Αστέρα Ραχούλας όλο και βρίσκεται κάποιος να βάλει χρήματα, στον Πανιώνιο όμως ΚΑΝΕΝΑΣ.
Η πίκρα είναι μεγάλη για το που έχουμε πέσει και πολύ μεγαλύτερη από τις άλλες δυο περιπτώσεις υποβιβασμών της ομάδας. Τότε είχαμε κάποιο έμψυχο υλικό να στηριχθούμε και ανθρώπους να τρέξουν την ομάδα. Τώρα τίποτα δεν είναι σίγουρο.
ΥΓ: Ίσως η λύση να είναι ότι ο Πανιώνιος θα πρέπει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, που θα τηρήσει τις όποιες ρυθμίσεις έχει και θα φτιάξει ένα ρόστερ με δικούς του παίκτες και προπονητή-εργάτη και δεν θα τον ενδιαφέρει η όποια παραμονή όπου και να παίξει για 1-2 χρόνια αλλά η οικονομική εξυγίανση και η δημιουργία ενός σκελετού δικών του παικτών.
Ουσιαστικά αγωνιστικά έχασε όλη τη χρονιά το περασμένο Σάββατο στο ματς στο γήπεδό του με το Αγρίνιο, αφού και με ισοπαλία εκεί, θα ήταν πάνω από την Ξάνθη. Και είναι κρίμα που τον ξεπέρασε μια ομάδα, επί της οποίας είχε καλύτερα αποτελέσματα όλη την αγωνιστική περίοδο.
Υποβιβάστηκε μεν ο Πανιώνιος αλλά σε ποια κατηγορία θα παίξει του χρόνου είναι άγνωστο.
Υπάρχει ένα ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης της Super League αν τη δεχθεί η Nova και την υπογράψει ο Υπουργός. Αν όχι, δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να παίξει στην αμέσως κατώτερη κατηγορία με τα χρέη και τις ρυθμίσεις και τις προσφυγές και την αβεβαιότητα στην ΠΑΕ και τους αρμοδίους, που ο κόσμος θεωρεί υπεύθυνους και ζητάει να φύγουν.
Το μοντέλο που προσπάθησαν οι νυν της ΠΑΕ να υποστηρίξουν ήταν ένα μοντέλο σταδιακού ξεχρεώματος με παραγωγή και πώληση ποδοσφαιριστών και εκμετάλλευση παράλληλα των όποιων πόρων, πχ τηλεοπτικών δικαιωμάτων, έφερνε η συμμετοχή της ομάδας στην SL.
Δυστυχώς η ελληνική αγορά είναι ολιγοπωλιακή και σε περιμένει με το ντουφέκι να πάρει τους παίκτες ελεύθερους (ας θυμηθούμε την υπόθεση Μπακασέτα), η δε αγορά του εξωτερικού ελέγχεται από μάνατζερς, που αντιπροσωπεύουν παίκτες-πελάτες και προσπαθούν για την καλύτερη προσφορά για τους πελάτες τους και όχι για την ομάδα τους.
Το ποδόσφαιρο χρειάζεται αρκετούς παίκτες και έτσι χρησιμοποιούσαμε δανεικούς για να συμπληρώνουμε το ρόστερ, και ο Πανιώνιος βέβαια δεν είναι ο μόνος που το έκανε. Και αυτό δημιουργούσε δούναι και λαβείν γιατί και οι δανεικοί χρειάζονταν να πληρώνονται και σε πολλές περιπτώσεις υπήρχαν αλλησιβερίσια σε μεταγραφές σε αντιστάθμιση δανεισμών.
Εν πάση περιπτώσει, κάποια χρόνια φάνηκε βιώσιμο αυτό το μοντέλο αλλά δυστυχώς τα τελευταία δυο χρόνια κατέρρευσε σταδιακά.
Το αύριο είναι άδηλο. Ακόμα και στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης, δεν βλέπω πως μπορούμε έτσι να συνεχίσουμε. Επίσης πρέπει να βρούμε και τους πέραν των χρεών λόγους, που και στον Αστέρα Ραχούλας όλο και βρίσκεται κάποιος να βάλει χρήματα, στον Πανιώνιο όμως ΚΑΝΕΝΑΣ.
Η πίκρα είναι μεγάλη για το που έχουμε πέσει και πολύ μεγαλύτερη από τις άλλες δυο περιπτώσεις υποβιβασμών της ομάδας. Τότε είχαμε κάποιο έμψυχο υλικό να στηριχθούμε και ανθρώπους να τρέξουν την ομάδα. Τώρα τίποτα δεν είναι σίγουρο.
ΥΓ: Ίσως η λύση να είναι ότι ο Πανιώνιος θα πρέπει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, που θα τηρήσει τις όποιες ρυθμίσεις έχει και θα φτιάξει ένα ρόστερ με δικούς του παίκτες και προπονητή-εργάτη και δεν θα τον ενδιαφέρει η όποια παραμονή όπου και να παίξει για 1-2 χρόνια αλλά η οικονομική εξυγίανση και η δημιουργία ενός σκελετού δικών του παικτών.
