Νομίζω ότι το μεγαλύτερο δίδαγμα του Χριστιανισμού είναι το "ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ" και στη δεδομένη περίσταση πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να περιορίσουμε τις επιπτώσεις του ιού στην κοινωνία γύρω μας.
Δεν είμαι ο ειδήμων στα θρησκευτικά αλλά θα ήθελα να ερωτήσω τους πάντες αν το γράμμα ή το πνεύμα του νόμου έχει σημασία σε τέτοιες περιστάσεις, που η κοινωνία βρίσκεται σε βιολογικό πόλεμο.
Επίσης στους ειδήμονες επί των θρησκευτικών, ας εκφράσω μια άποψη (που είμαι σίγουρος ότι θα την θεωρήσουν αιρετική, αλλά θα την πω με κάθε σεβασμό στο Θεό και στο Χριστό). Έχει μείζονα σημασία το κοινόν ποτήριον του Μυστικού Δείπνου ή αυτό καθ' εαυτό το αίμα του Κυρίου, το γέννημα της αμπέλου, που περιείχε; Υπάρχει τουλάχιστον ένα Ευαγγέλιο, αυτό του Λουκά, που δεν φαίνεται και τόσο καθαρά η από κοινού πόσις αλλά ο διαμοιρασμός. Και ο ίδιος ο Κύριος ομιλεί για το γέννημα της αμπέλου και αναφέρει:
"Λέγω δε υμίν, ου μη πίω απ’ άρτι εκ τούτου του γενήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης, όταν αυτό πίνω μεθ’ υμών καινόν εν τη βασιλεία του Πατρός μου".
Εν πάση περιπτώσει, για μένα η πίστη είναι σεβαστή αλλά το μέγιστο αυτής της πίστης είναι η αγάπη στο συνάνθρωπο, που μέσα από τον καθένα γύρω μας, θα έπρεπε να βλέπουμε τον ίδιο τον Χριστό.
Ξέρω ότι όλα αυτά είναι σε επίπεδο μεταφυσικό και όχι φυσικό και ερμηνευόμενο από τη λογική. Αλλά ας θεωρήσουμε και τη λογική του ανθρώπου και την επιστήμη, Θείο Δώρο και Θεία Πρόνοια.
Στον πόλεμο, αναγκάζεται ο στρατιώτης να αμυνθεί για την Πατρίδα του με μέσα που κάθε άλλο παρά σύμφωνα με το "ου φονεύσεις" και τα χριστιανικά ιδεώδη είναι. Και όμως, τους αμυνόμενους για την Πατρίδα, η εκκλησία δεν τους θεωρεί δολοφόνους. Και σήμερα σε πόλεμο είμαστε. Βιολογικό Πόλεμο απέναντι στην κοινωνία μας.
Δεν είμαι ο ειδήμων στα θρησκευτικά αλλά θα ήθελα να ερωτήσω τους πάντες αν το γράμμα ή το πνεύμα του νόμου έχει σημασία σε τέτοιες περιστάσεις, που η κοινωνία βρίσκεται σε βιολογικό πόλεμο.
Επίσης στους ειδήμονες επί των θρησκευτικών, ας εκφράσω μια άποψη (που είμαι σίγουρος ότι θα την θεωρήσουν αιρετική, αλλά θα την πω με κάθε σεβασμό στο Θεό και στο Χριστό). Έχει μείζονα σημασία το κοινόν ποτήριον του Μυστικού Δείπνου ή αυτό καθ' εαυτό το αίμα του Κυρίου, το γέννημα της αμπέλου, που περιείχε; Υπάρχει τουλάχιστον ένα Ευαγγέλιο, αυτό του Λουκά, που δεν φαίνεται και τόσο καθαρά η από κοινού πόσις αλλά ο διαμοιρασμός. Και ο ίδιος ο Κύριος ομιλεί για το γέννημα της αμπέλου και αναφέρει:
"Λέγω δε υμίν, ου μη πίω απ’ άρτι εκ τούτου του γενήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης, όταν αυτό πίνω μεθ’ υμών καινόν εν τη βασιλεία του Πατρός μου".
Εν πάση περιπτώσει, για μένα η πίστη είναι σεβαστή αλλά το μέγιστο αυτής της πίστης είναι η αγάπη στο συνάνθρωπο, που μέσα από τον καθένα γύρω μας, θα έπρεπε να βλέπουμε τον ίδιο τον Χριστό.
Ξέρω ότι όλα αυτά είναι σε επίπεδο μεταφυσικό και όχι φυσικό και ερμηνευόμενο από τη λογική. Αλλά ας θεωρήσουμε και τη λογική του ανθρώπου και την επιστήμη, Θείο Δώρο και Θεία Πρόνοια.
Στον πόλεμο, αναγκάζεται ο στρατιώτης να αμυνθεί για την Πατρίδα του με μέσα που κάθε άλλο παρά σύμφωνα με το "ου φονεύσεις" και τα χριστιανικά ιδεώδη είναι. Και όμως, τους αμυνόμενους για την Πατρίδα, η εκκλησία δεν τους θεωρεί δολοφόνους. Και σήμερα σε πόλεμο είμαστε. Βιολογικό Πόλεμο απέναντι στην κοινωνία μας.
