Σκέψεις για τη σημερινή κατάσταση

Οικονομική κρίση σε συνδυασμό με σχεδόν πανδημία από γρίπη των χοίρων. Ένα εκρηκτικό κοκτέηλ απειλών που σίγουρα δεν αφήνει κανένα αδιάφορο για το τι μας επιφυλάσσει και το άμεσο μέλλον και η πέραν τούτου συνέχεια. Μέσα σε αυτό το καταθλιπτικό περιβάλλον, προσπαθούμε όλοι να συνεχίσουμε την πορεία της ζωής μας και να προσαρμοστούμε στις νέες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Εκτός από τις ατομικές πορείες μας, είναι σαφές σήμερα πια, ότι χρειαζόμαστε κάποιου είδους κοινωνική αλληλεγγύη που για αρκετά χρόνια, ιδίως από τη δεκαετία του 90 και μετά φάνηκε να θυσιάζεται στο βωμό της ανταγωνιστικότητας της αγοράς, της άκρατης κερδοσκοπίας, του υλισμού και της εγωπάθειας, που δημιουργήθηκε από το οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε. Πρώτα λοιπόν ο άνθρωπος και μετά τα κέρδη. Τα κράτη και οι κοινωνικές ομάδες γίνονται για τα μέλη τους και όχι για να ευημερούν οι αριθμοί. Ναι στην κερδοφορία και την ανάπτυξη για πολιτισμό και ευημερία της κοινωνίας και όχι στην πάση θυσία αειφόρο αύξηση κερδών σαν μόνο στόχο και εις βάρος των πόρων του πλανήτη και της διαβίωσης των κατοίκων του.

ΕΠΙΘΕΣΗ

Σε δηλώσεις του στον ΠΑΝΙΩΝΙO ΚΟΣΜΟ, ο κ. Φερέρα αναφέρεται στο ότι ο Πανιώνιος θα παίζει επίθεση στη νέα σεζόν και σύστημα 4:4:2.

ΣΧΟΛΙΑ:

1. Η αμυντική μας απόδοση τη χρονιά που μας πέρασε ήταν από τις χειρότερες, με 40 γκολ εις βάρος μας και κατάταξη μόλις πάνω από τους υποβιβασθέντες. Η άμυνα λίγο έδεσε με τη μεταγραφή Λάτκα αλλά είναι σαφές πως ούτε και βάθος πάγκου έχουμε αμυντικά με παίκτες που να μπορούν να σταθούν στη Super League. Όπως απέδειξε η ποδοσφαιρική περίοδος, που μόλις έληξε, χωρίς τη βάση που δημιουργεί η καλή αμυντική οργάνωση, κανένας στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί.
   κ. Φερέρα, παρακαλώ δείτε την άμυνα.
   
2. Στο β' γύρο η ομάδα έπαιζε χωρίς σέντερ φορ. Κατά συνέπεια πριν μιλήσουμε για συστήματα επιθετικά και 4:4:2, καλό θα ήταν να δούμε την κατάληξη του ρόστερ στο τέλος των μεταγραφών και μόνον τότε θα είναι σαφές που μπορεί να κινηθεί το παιχνίδι της ομάδας. Αυτή είναι η λογική σειρά των πραγμάτων. Ότι δηλώνεται τώρα είναι απλές επιθυμίες.
   
3. Καταλαβαίνω πως η ομάδα πρέπει να διδαχθεί ένα κυρίως σύστημα παιχνιδιού, αλλά θεωρώ ότι το σώφρον του πράγματος είναι να μπορεί να προσαρμόζει το σύστημά της με βάση έδρα και αντίπαλο.

Καλή αρχή εύχομαι με όρεξη για δουλειά, σύνεση και ομόνοια, που έλειψε πέρυσι.

ΧΡΗΣΗ ΖΩΝΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΠΙΣΩ ΚΑΘΙΣΜΑΤΩΝ

Παίρνοντας αφορμή από την ανάγνωση ομιλίας του βετεράνου οδηγού αγώνων Ιαβέρη στην Ερμούπολη σχετικά με τις κακές συνήθειες των Ελλήνων οδηγών, ήθελα να τονίσω το θέμα της χρήσης των ζωνών ασφαλείας από τους επιβάτες των πίσω θέσεων των ΙΧ.
Οι περισσότεροι θεωρούν υπερβολή τη χρήση τους και παρ' ότι όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα διαθέτουν τέτοιες ζώνες σπανίως οι ενήλικοι επιβάτες τουλάχιστον τις χρησιμοποιούν. Ο νόμος νομίζω δεν έχει θεσπίσει την υποχρεωτική τους χρήση.
Ο Ιαβέρης τόνισε ότι και με 50 χλμ/ώρα ο επιβάτης δέχεται δύναμη ίση με 3 τόνους σε πιθανή σύγκρουση.
Ας κάνουμε όλοι μια εκστρατεία, ο καθένας στους δικούς του πρώτα, ώστε να γίνει κτήμα όλων, πως η χρήση και το πίσω ζωνών σώζει ζωές. Και ακόμα και με τη λάθος θεώρηση κάποιων ότι διατρέχουν λιγότερους κινδύνους στα πίσω καθίσματα, αν μη τι άλλο γλυτώνει από τραυματισμούς. Προς τι η μη χρήση της, μόνο και μόνο επειδή δεν επιβάλλεται νομοθετικά ή από μια επιπόλαιη θεώρηση μείωσης της ελευθερίας κινήσεων του επιβάτη στη διαδρομή του;

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1998

Σαν και χθες πριν 11 χρόνια ήταν μια από τις πιο όμορφες νύκτες της Πανιώνιας ζωής μας. Η κατάκτηση του δεύτερου κυπέλλου του Πανιωνίου στις 29-4-1998. Σ' ένα έτος που και προσωπικά θεωρώ από τα πιο χαρούμενα της ζωής μου (γεννήθηκε και η κόρη μου το 1998 - λίγες μέρες πριν είχαμε μάθει για την εγκυμοσύνη). Νοιώθω ειλικρινά πολύ τυχερός, που έζησα και τις δυο αυτές μεγαλειώδεις στιγμές, αυτές του 1998 και του 1979 και ελπίζω να με αξιώσει ο Θεός να ξαναζήσω μια αντίστοιχη περίσταση. Και στις δύο περιπτώσεις, νοιώθαμε το συναίσθημα της νίκης του Δαυίδ έναντι του Γολιάθ, που δεν πρόκειται να το νοιώσει ποτέ ένας οπαδός των ομάδων του ΠΟΚ (εκτός και αν κερδίσουν το Τσάμπιονς Λήγκ). Και στις δύο περιπτώσεις ήμασταν στο πρωτάθλημα "με το ένα πόδι στο λάκκο" και καταφέραμε να διαψεύσουμε όλες τις προβλέψεις.
Η επέτειος αυτή κάθε χρόνο αφιερώνεται στο Χρηστάρα τον Εμβολιάδη, Πανιώνιο σύμβολο, που ήταν παρών και συντελεστής και των δύο θριάμβων, σαν προπονητής το 98, σαν παίκτης το 79. Προσωπικά την αφιερώνω και σε κάποιον, που ήταν συντελεστής γιατί είχε προετοιμάσει την ομάδα και είχε διατελέσει προπονητής της εκείνη την χρονιά, αλλά αποχώρησε με στυγνό επαγγελματικό τρόπο και έχασε έτσι την ευκαιρία να γίνει πραγματική σημαία μιας ομάδας που ανέβασε δυο φορές από τη Β' Εθνική. Δεν έχω μάθει να είμαι αχάριστος, έστω και αν μας πίκρανε τότε και νοιώθω έτσι την ανάγκη να την αφιερώσω και στο μακαρίτη πια Γιάννη Κυράστα.

ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΦΕΙΑ

Για μια ακόμα φορά σήμερα χάσαμε με "αυτοκτονικό" τρόπο. Υπάρχουν δικαιολογίες (ο σέντερ, Μπάξτερ, απουσίαζε τραυματίας εδώ και καιρό και προς εγχείριση, ο καλύτερος παίκτης, Μάιλς, έπαιξε μ' ένεση λίγο πριν τον αγώνα). Δυστυχώς όμως η φετινή ομάδα σε καμμιά περίπτωση σχεδόν δεν έδειξε το κάτι παραπάνω -ας εξαιρέσουμε το εκτός έδρας με Εφές- και δίκαια έμεινε στη μετριότητα. Ελπίζω να μην ακολουθήσουν τα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν την προηγούμενη περιπέτεια μας σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Ήταν πάντως φανερό από την αρχή ότι το ρόστερ δεν μπορούσε ν' αντέξει και αυτό φάνηκε στην πορεία. Λυπηρό ήταν ότι κάποια νέα παιδιά του Πανιωνίου δεν έμειναν σ' αυτή την ομάδα γιατί ίσως τώρα και θα βοηθούσαν και θ' αποκτούσαν εμπειρίες. Τελευταίο αφήνω το θέμα του γηπέδου, που φαίνεται, περιέργως να μην είναι πόλος έλξης ούτε των οργανωμένων Πανιωνίων. Ίσως η απογύμνωση της ομάδας από κάποια δικά της νέα παιδιά και η απογοήτευση από κάποια αποτελέσματα να έδιωξε τον κόσμο, αλλά πρέπει να δουν οι υπεύθυνοι τις αιτίες γιατί έτσι είναι σαν να μην έχει έδρα η ομάδα και στα κρίσιμα παιχνίδια η έδρα μετράει.

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΡΕΤΕΣ

ΥΠΟΜΟΝΗ - ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ - ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ - ΕΠΙΜΟΝΗ - ΣΥΝΕΣΗ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΤΗΤΑ - ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΙΣΘΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΑΛΑΙΠΕΣΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ

(... & ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ)

ΓΡΙΠΗ ΧΟΙΡΩΝ - ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΣΕ ΑΝΤΙΙΙΚΑ

Τελικά η επάρκεια της χώρας σε αντιιικά που θεωρείται ικανοποιητική είναι 12%...Γαλλία Βρετανία κλπ είναι γύρω στο 50%. Υποθέτω ότι στο απευκταίο γεγονός της πανδημίας τα πιθανά ποσοστά νοσούντων υπολογίζονται σε λιγότερο του 12% για να θεωρούμε εαυτούς σε ικανοποιητική κατάσταση. Είναι έτσι; Θα το ψάξω.

Ελπίζω η επιδημία να μην συσχετίζεται με την οικονομική κρίση και δη των φαρμακοβιομηχανιών, γιατί ακούγονται και τέτοια σενάρια...μάλλον υπερβολικά (περιμένουμε πανδημία γρίπης εδω και καμμιά δεκαετία και την έχουμε σκαπουλάρει κάποιες φορές εδώ και χρόνια...).

ΦΕΡΕΡΑ & ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΣΕΖΟΝ

Διάβαζα για 2 από τις πιθανές επιλογές του νέου προπονητή του Πανιωνίου, που κατ' ουσίαν θέλει να φέρει μαζί του από τον Πανθρακικό. Ο ένας είναι ο επιθετικός Ριέρα...Σημειώνω ότι ο Πανθρακικός είχε τη 3η χειρότερη επίθεση και απ' ότι θυμάμαι και ο Ριέρα δεν είχε κάποια αξιοσημείωτη παραγωγικότητα. Ευελπιστώ σε πιο αξιόλογες επιλογές (ΟΚ ας ξεχάσουμε το πόσο προκλητικός ήταν ο Ριέρα προς τους φιλάθλους του Πανιωνίου στην επίσκεψη του Πανθρακικού στη Νέα Σμύρνη...Είδες πως τα φέρνει καμμιά φορά η ζωή, ε!).

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ

Σε σημερινό του άρθρο στο ΒΗΜΑ ο κ. Νικολόπουλος μεταξύ άλλων αναφέρεται στις σκέψεις της κυβέρνησης να μουσειοποιήσει το κτίριο του ΕΜΠ στην Πατησίων, για να αποφύγει τη χρήση του από τους λεγόμενους κουκουλοφόρους. Συναρτά τη σκέψη του στο άρθρο με τις απόψεις που υπάρχουν να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο και καταλήγει θεωρώντας ήττα της κοινωνίας την απόσυρση από το κτίριο του ΕΜΠ.

Το συγκεκριμένο ενδιαφέρον άρθρο που είχε ευρύτερη θεματολογία, μου δίνει το έναυσμα να παραθέσω κάποιες σκέψεις μου για το θέμα του ασύλου.

Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν φταίει σε τίποτα, αυτό καθ' εαυτό για τη μακρόχρονη χρήση των πανεπιστημιακών κτιρίων σε επεισόδια και βιαιοπραγίες, καταλήψεις και έκτροπα.
Η κατάληψη των πανεπιστημιακών κτιρίων για μη πανεπιστημιακούς λόγους και χωρίς την έγκριση των οργάνων της πανεπιστημιακής κοινότητας, που χρησιμοποιεί τα κτίρια, αποτελεί η ίδια παράβαση του πανεπιστημιακού ασύλου και δεν χωράει καμμιά δικαιολογία ότι μεταξύ των συμμετεχόντων σε τέτοιες ενέργειες μπορεί να υπάρχουν και φοιτητές, από τη στιγμή που τα επίσημα όργανα των φοιτητών δεν μετέχουν στις συγκεκριμένες ενέργειες. Κατά συνέπεια θα έπρεπε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις να υπάρχει άμεση αντίδραση της πανεπιστημιακής κοινότητας προς άρση της παραβίασης του ασύλου της. Ποτέ δυστυχώς δεν γίνεται κάτι τέτοιο, λόγω φόβου του κακώς εννοούμενου πολιτικού κόστους και άλλων κομματικών συμφερόντων, πχ είναι γνωστή η φθορά των εκάστοτε κυβερνώντων από τέτοια επεισόδια, που δίνουν εύκολο βήμα στους αντιπολιτευόμενους να τους κατηγορήσουν για ανικανότητα προστασίας της περιουσίας και της ακεραιότητας των πολιτών.

Όσοι λοιπόν φωνασκούν για την κατάργηση του ασύλου, είτε έχουν άλλα πονηρά σχέδια και ανελεύθερα στο μυαλό τους, είτε απλά βάλλουν κατά λάθος στόχου.

Και η πανεπιστημιακή κοινότητα εφόσον θέλει να είναι αδέσμευτη και ανεξάρτητη, θα πρέπει να φροντίσει από μόνη της για τη φύλαξη των χώρων της και για τη χρήση τους για τους σκοπούς της επιστήμης και της έρευνας και της πραγματικής διάδοσης και ανταλλαγής ιδεών. Δεν θα έβλαπτε κάποιο κονδύλι εν τέλει και η πανεπιστημιακή κοινότητα και το κράτος να φροντίσουν να πάει στην από την ίδια την κοινότητα οργάνωση της προστασίας των πανεπιστημιακών χώρων.

Και για να πω και το ρηθέν παρά Λαζόπουλου, κάπως παραλλαγμένα, είναι αστείο να μην πιάνουμε τους όποιους ταραξίες πριν ή μετά την κατάληψη του πανεπιστημιακού χώρου και να τα ρίχνουμε όλα στο "άσυλο".

Τέλος ποδοσφαιρικής σεζόν

Είναι μάλλον εκτός σοβαρότητας στο κλείσιμο της σεζόν, να κατηγορούμε τον προπονητή γιατί δεν έβαλε τον "φοβερό" αυτό παίκτη, το μεταγραφικό μπαμ του Ιανουαρίου, τον Γιαν Εκρά, ούτε μια φορά να παίξει με την πρώτη ομάδα...
Ας αναρωτηθούν κάποιοι, που και την υστάτη στιγμή ρίχνουν τις μπηχτές τους, γιατί στην μεγάλη αυτή ομάδα την Χάλ, από όπου μας ήρθε, δεν το έβαλαν ούτε στη δεύτερη ομάδα τους και τον είχαν στους εφήβους αν και είχε έρθει με μεταγραφή από Λυών, αν δεν κάνω λάθος.
Καλό είναι κάποια στιγμή να σταματήσουμε τα παιχνιδάκια με τους μάνατζερς των παικτών και το χρηματιστήριο ταλέντων. Αν όχι, τότε θα πρότεινα να κληθεί ο κ. Αχιλλέας να βοηθήσει στον συγκεκριμένο τομέα, που αν μη τι άλλο, έχει μέγαλη εμπειρία και καπατσωσύνη στον τομέα αυτό.

ΜΠΑΣΚΕΤ: ΑΡΗΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

Θέλω ν' αναφέρω το "κρίμα" της σημερινής ήττας στο μπάσκετ. Η ομάδα ήταν καλύτερη από το Άρη, ο Μάιλς ήταν επιτέλους Μάιλς αλλά πετάξαμε μόνοι μας τη νίκη με ένα τραγικό λάθος στο τέλος. Πάντως δυστυχώς και ο Τριφούνοβιτς για μια ακόμα φορά δείχνει να παίρνει στα κρίσιμα σημεία λάθος επιλογές. Κράτησε μέσα το εκτός κλίματος Μήτσοβ που έκανε εν τέλει το λάθος και ενώ είχε ένα φοβερό Μάιλς, όλες τις τελικές προσπάθειες τίς έκαναν άλλοι και μάλιστα κατά τρόπο που διαβαζόταν εύκολα. Εμπνέει μάλλον ηττοπάθεια στον πάγκο. Κρίμα γιατί αν παίρναμε τη νίκη αυτή, ίσως ανατρεπόταν η όλη κακή εικόνα αυτής της χρονιάς και πιο κρίμα γιατί μπορούσαμε να την πάρουμε.