Η Γερμανική βουλή αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων, που συντελέστηκε από τους Νεότουρκους.
Το σημαντικό σε αυτή την περίπτωση είναι πως οι σύγχρονοι Γερμανοί δεν έδειξαν φειδώ και για τις δικές τους ευθύνες αφού αξιωματούχοι της Γερμανίας του Κάιζερ, που ποδηγετούσαν τη σύμμαχό τους Οθωμανική αυτοκρατορία και του Νεότουρκους, που είχαν την εξουσία, ήσαν αυτοί που πυροδότησαν και σε πολλές περιπτώσεις σχεδίασαν την εγκληματική δράση κατά Αρμενίων και Ποντίων, που τους θεωρούσαν πέμπτη φάλαγγα κατασκόπων των Ρώσων και της Αντάντ.
Με αυτή τους την ενέργεια έδειξαν τη διάθεση, που υπάρχει στη σύγχρονη Γερμανία, να αναγνωρίσει λάθη του παρελθόντος, θεωρώντας αυτή την αναγνώριση ως κάθαρση και διδαχή.
Σαφώς θεωρούμε μέσα στην Ελληνική κρίση, ότι η Γερμανία ή εν πάση περιπτώσει παράγοντες της πολιτικής της σκηνής, μας αδικούν αλλά δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε τη χωρίς φόβο και προκατάληψη στάση τους προς το ένοχο ιστορικό τους παρελθόν, μια στάση που δύσκολα δείχνουν τα έθνη και οι λαοί.
Επειδή εδώ έχει πρόσφατα γίνει πολύ συζήτηση αν τα εγκλήματα των Νεότουρκων ήσαν γενοκτονίες ή εθνοκαθάρσεις, η Γερμανική Βουλή έδωσε μια απάντηση. Παραθέτω εδώ τους σχετικούς ορισμούς:
Γενοκτονία: Η βάσει σχεδίου συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους.
Εθνοκάθαρση: Ο μαζικός αφανισμός ή εκδίωξη των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή για γεωπολιτικούς σκοπούς.
Οι όροι είναι πολύ κοντά και η κυριώτερη διαφορά είναι Νομικής φύσεως, αφού η γενοκτονία συνιστά συγκεκριμένο έγκλημα του διεθνούς (ποινικού) δικαίου ενώ ο όρος εθνοκάθαρση χρησιμοποιείται ως γενική ονομασία για να περιγράψει ένα σύνολο εγκλημάτων, όπως π.χ. τα εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά και το ίδιο το έγκλημα της γενοκτονίας.
Το ότι οι Νεότουρκοι και οι υποθάλποντες αυτούς Γερμανοί Καϊζερικοί αξιωματούχοι ήσαν εγκληματίες του διεθνούς ποινικού δικαίου, δεν σημαίνει ότι ο Τουρκικός ή ο Γερμανικός λαός ήσαν ή είναι εγκληματίες κληρονομικώ δικαίω. Οι Γερμανοί δείχνουν να θέλουν να το καταλάβουν αυτό μεταπολεμικά και προτιμούν να βλέπουν την ιστορική αλήθεια κατάματα, έστω και αν αυτή είναι πικρή για τους ίδιους. Και σε πολλές περιπτώσεις διδάσκονται από αυτήν. Άλλοι όπως οι Τούρκοι, προτιμούν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους (συνάμα με διάφορους "γλωσσοπλάστες" που νομίζουν ότι με τις σοφιστικές ερμηνείες τους, που δικαιώνουν το ιστορικό άδικο, πλήττουν το δικό μας εθνικισμό ... δικαιώνοντας τα εθνικιστικά εγκλήματα άλλων).
Πάντως το ζήτημα είναι ότι είναι δύσκολο για τους κληρονόμους τέτοιων διεθνών εγκλημάτων, να δεχθούν τις ευθύνες ... και για λόγους οικονομικών αποζημιώσεων προς τα θύματα τέτοιων ενεργειών. Ακόμα και στην περίπτωση της Γερμανίας, το έχουμε δει αυτό... Τα λεφτά παίζουν το ρόλο τους πάντα. Είναι πάνω από την ιστορία και την αλήθεια.
Το σημαντικό σε αυτή την περίπτωση είναι πως οι σύγχρονοι Γερμανοί δεν έδειξαν φειδώ και για τις δικές τους ευθύνες αφού αξιωματούχοι της Γερμανίας του Κάιζερ, που ποδηγετούσαν τη σύμμαχό τους Οθωμανική αυτοκρατορία και του Νεότουρκους, που είχαν την εξουσία, ήσαν αυτοί που πυροδότησαν και σε πολλές περιπτώσεις σχεδίασαν την εγκληματική δράση κατά Αρμενίων και Ποντίων, που τους θεωρούσαν πέμπτη φάλαγγα κατασκόπων των Ρώσων και της Αντάντ.
Με αυτή τους την ενέργεια έδειξαν τη διάθεση, που υπάρχει στη σύγχρονη Γερμανία, να αναγνωρίσει λάθη του παρελθόντος, θεωρώντας αυτή την αναγνώριση ως κάθαρση και διδαχή.
Σαφώς θεωρούμε μέσα στην Ελληνική κρίση, ότι η Γερμανία ή εν πάση περιπτώσει παράγοντες της πολιτικής της σκηνής, μας αδικούν αλλά δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε τη χωρίς φόβο και προκατάληψη στάση τους προς το ένοχο ιστορικό τους παρελθόν, μια στάση που δύσκολα δείχνουν τα έθνη και οι λαοί.
Επειδή εδώ έχει πρόσφατα γίνει πολύ συζήτηση αν τα εγκλήματα των Νεότουρκων ήσαν γενοκτονίες ή εθνοκαθάρσεις, η Γερμανική Βουλή έδωσε μια απάντηση. Παραθέτω εδώ τους σχετικούς ορισμούς:
Γενοκτονία: Η βάσει σχεδίου συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους.
Εθνοκάθαρση: Ο μαζικός αφανισμός ή εκδίωξη των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή για γεωπολιτικούς σκοπούς.
Οι όροι είναι πολύ κοντά και η κυριώτερη διαφορά είναι Νομικής φύσεως, αφού η γενοκτονία συνιστά συγκεκριμένο έγκλημα του διεθνούς (ποινικού) δικαίου ενώ ο όρος εθνοκάθαρση χρησιμοποιείται ως γενική ονομασία για να περιγράψει ένα σύνολο εγκλημάτων, όπως π.χ. τα εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά και το ίδιο το έγκλημα της γενοκτονίας.
Το ότι οι Νεότουρκοι και οι υποθάλποντες αυτούς Γερμανοί Καϊζερικοί αξιωματούχοι ήσαν εγκληματίες του διεθνούς ποινικού δικαίου, δεν σημαίνει ότι ο Τουρκικός ή ο Γερμανικός λαός ήσαν ή είναι εγκληματίες κληρονομικώ δικαίω. Οι Γερμανοί δείχνουν να θέλουν να το καταλάβουν αυτό μεταπολεμικά και προτιμούν να βλέπουν την ιστορική αλήθεια κατάματα, έστω και αν αυτή είναι πικρή για τους ίδιους. Και σε πολλές περιπτώσεις διδάσκονται από αυτήν. Άλλοι όπως οι Τούρκοι, προτιμούν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους (συνάμα με διάφορους "γλωσσοπλάστες" που νομίζουν ότι με τις σοφιστικές ερμηνείες τους, που δικαιώνουν το ιστορικό άδικο, πλήττουν το δικό μας εθνικισμό ... δικαιώνοντας τα εθνικιστικά εγκλήματα άλλων).
Πάντως το ζήτημα είναι ότι είναι δύσκολο για τους κληρονόμους τέτοιων διεθνών εγκλημάτων, να δεχθούν τις ευθύνες ... και για λόγους οικονομικών αποζημιώσεων προς τα θύματα τέτοιων ενεργειών. Ακόμα και στην περίπτωση της Γερμανίας, το έχουμε δει αυτό... Τα λεφτά παίζουν το ρόλο τους πάντα. Είναι πάνω από την ιστορία και την αλήθεια.
