Οκτώβριος 2017. Πανιώνιος ΑΕΛ 4-1. Ένα χρόνο μετά, με την άμυνα σουρωτήρι και τον κύριο Ανινγκό και λοιπούς, καταφέραμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση ... και βάλε. Ας είναι καλά Κότνικ και δοκάρια και τα δύο μας γκολ από συγκυρία και μη ομαδικές προσπάθειες. Οι δύο ακραίοι αμυντικοί αν είχαν επαγγελματική τσίπα, θα σταματούσαν σήμερα την μπάλα. Ο Μπανανά δεν μπόρεσε σε καμία φάση να αντιμετωπίσει τον αντίπαλο φορ. Ο Τσιλούλης με ενέργεια αντιεπαγγελματική, νοοτροπίας γ εθνικής και πιο κάτω.
ΥΓ: Ο κος Ανινγκό έδωσε την εύκολη δικαιολογία του λιγότερου αριθμού παικτών στο β μέρος. Και στο α μερος χάλια παίζαμε και από Κότνικ και τύχη δεν χάναμε. Και η άμυνα παρόμοιο σουρωτήρι ήταν.
ΥΓ2: Τώρα που αποχαιρέτησε ο Ανινγκό, να δούμε αν το μέλλον θα είναι καλύτερο ή χειρότερο και πόσο κάποια πράγματα οφείλονταν στο Γάλλο μόνον ή όχι. Διάβασα στο διαδίκτυο αρκετά σχόλια ότι με την πρώτη ήττα λες και είμαστε Μπαρτσελόνα, θελήσαμε να φάμε όλοι οι γκρινιάρηδες τον προπονητή. Εδώ δεν μιλήσαμε ποτέ για έξοδο του Γάλλου παρ' όλη την κριτική που ασκήσαμε.
Τον καλούσαμε να αντιμετωπίσει ή να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει κτυπητές αδυναμίες, που έβγαζαν μάτι.
Πάντως ούτε μπάλα καλή είδαμε και κάποιες ήττες με τα χέρια κάτω τις παρακολουθήσαμε επί Ανινγκό. Το κυριότερο όμως ήταν πως φανερές αδυναμίες της ομάδας, δεν έκανε τίποτα να τις διορθώσει και τις διαιώνιζε, αν τις διαιώνιζε μόνον αυτός. Και το επιπρόσθετο γεγονός, που ήταν ασέβεια προς όλους, αποτελούσε ότι στις αποτυχίες είτε δεν εμφανιζόταν στις συνεντεύξεις, ή αποποιούνταν των ευθυνών και αναφερόταν με στυλ "από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα" και ότι έβλεπαν όλοι άσχημο, σε αυτό φαινόταν ικανοποιητικό. Και φευγάτος ο Ανινγκό, αφήνει πίσω του, ένα ρόστερ επιλογών δικών του (και του πλάνου που κλήθηκε να υπηρετήσει), που δύσκολα αλλάζει και όποιος έρθει θα κληθεί κυρίως να το διαχειριστεί καλύτερα και να βγάλει λίγο περισσότερα και πιο ορθολογικά πράγματα από το Γάλλο. Να δούμε. Ναι, υπάρχουν και κάποιοι εξαφανισμένοι. Μπορεί να δώσουν κάτι παραπάνω. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Όσο για τα ονόματα που ακούγονται, τα ίδια σχεδόν που ακούγονται πάντα προεξάρχοντος μάλλον του Άκη Μάντζιου. Θαύματα από τον πάγκο δεν μπορώ να περιμένω. Ίσως να περιμένω λίγο περισσότερο λογική και κάποια φροντίδα για την ομάδα γιατί εμένα ο Ανινγκό μου φαινόταν λίγο σαν να έκανε αγγαρεία, κατ' ανάγκη εργασία. Μπορεί όμως να κάνω και λάθος και τα πράγματα να μην είναι όπως φαίνονται από τα έξω. Συμβαίνει στη ζωή πολλές φορές αυτό.
ΥΓ: Ο κος Ανινγκό έδωσε την εύκολη δικαιολογία του λιγότερου αριθμού παικτών στο β μέρος. Και στο α μερος χάλια παίζαμε και από Κότνικ και τύχη δεν χάναμε. Και η άμυνα παρόμοιο σουρωτήρι ήταν.
ΥΓ2: Τώρα που αποχαιρέτησε ο Ανινγκό, να δούμε αν το μέλλον θα είναι καλύτερο ή χειρότερο και πόσο κάποια πράγματα οφείλονταν στο Γάλλο μόνον ή όχι. Διάβασα στο διαδίκτυο αρκετά σχόλια ότι με την πρώτη ήττα λες και είμαστε Μπαρτσελόνα, θελήσαμε να φάμε όλοι οι γκρινιάρηδες τον προπονητή. Εδώ δεν μιλήσαμε ποτέ για έξοδο του Γάλλου παρ' όλη την κριτική που ασκήσαμε.
Τον καλούσαμε να αντιμετωπίσει ή να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει κτυπητές αδυναμίες, που έβγαζαν μάτι.
Πάντως ούτε μπάλα καλή είδαμε και κάποιες ήττες με τα χέρια κάτω τις παρακολουθήσαμε επί Ανινγκό. Το κυριότερο όμως ήταν πως φανερές αδυναμίες της ομάδας, δεν έκανε τίποτα να τις διορθώσει και τις διαιώνιζε, αν τις διαιώνιζε μόνον αυτός. Και το επιπρόσθετο γεγονός, που ήταν ασέβεια προς όλους, αποτελούσε ότι στις αποτυχίες είτε δεν εμφανιζόταν στις συνεντεύξεις, ή αποποιούνταν των ευθυνών και αναφερόταν με στυλ "από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα" και ότι έβλεπαν όλοι άσχημο, σε αυτό φαινόταν ικανοποιητικό. Και φευγάτος ο Ανινγκό, αφήνει πίσω του, ένα ρόστερ επιλογών δικών του (και του πλάνου που κλήθηκε να υπηρετήσει), που δύσκολα αλλάζει και όποιος έρθει θα κληθεί κυρίως να το διαχειριστεί καλύτερα και να βγάλει λίγο περισσότερα και πιο ορθολογικά πράγματα από το Γάλλο. Να δούμε. Ναι, υπάρχουν και κάποιοι εξαφανισμένοι. Μπορεί να δώσουν κάτι παραπάνω. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Όσο για τα ονόματα που ακούγονται, τα ίδια σχεδόν που ακούγονται πάντα προεξάρχοντος μάλλον του Άκη Μάντζιου. Θαύματα από τον πάγκο δεν μπορώ να περιμένω. Ίσως να περιμένω λίγο περισσότερο λογική και κάποια φροντίδα για την ομάδα γιατί εμένα ο Ανινγκό μου φαινόταν λίγο σαν να έκανε αγγαρεία, κατ' ανάγκη εργασία. Μπορεί όμως να κάνω και λάθος και τα πράγματα να μην είναι όπως φαίνονται από τα έξω. Συμβαίνει στη ζωή πολλές φορές αυτό.