Ας ελπίσουμε ότι κάποτε όλοι μας, πολιτικοί και λαός, θα καταλάβουμε ότι τα Μνημόνια δεν καταργούνται με άρθρα, ένα ή πολλά, αυτόματα αλλά όταν μπορέσουμε να δούμε το εφικτό ανά περίσταση και να το κάνουμε με αποφασιστικότητα χωρίς ούτε δουλοπρέπεια, ούτε λεονταρισμούς, ούτε χάιδεμα αυτιών και συντήρηση στεγανών, ούτε και καταβαράθρωση των αδυνάτων δίχως έλεος και πρόνοια. Δράση και πράξη θα σκίσουν τα Μνημόνια και όχι λόγια και φρούδες υποσχέσεις.
Για να μην έχεις Μνημόνια, πρέπει να στηθείς στα πόδια σου και να φτιάξεις ένα κράτος δικαίου και αλληλεγγύης, που έστω και τα λίγα θα μοιράζονται δίκαια, προσπαθώντας το καλύτερο για τις ανάγκες των πολιτών, με βάση τις επιλογές που έχεις σε κάθε φάση, πολιτών όμως με κοινωνική συνείδηση, που σε ένα τέτοιο κράτος που θα τους σέβεται, θα μάθουν να σέβονται και εκείνοι τις υποχρεώσεις τους.
Και τα Μνημόνια θα πάψουν να υπάρχουν όταν οι πολιτικοί θα μάθουν να λένε αλήθειες στον κόσμο, ότι από τα δύσκολα δυστυχώς βγαίνεις με Ιδρώτα και Αίμα και αυτός ο Ιδρώτας δεν θα πρέπει να χυθεί μόνον από τους πολλούς και αδύναμους αλλά περισσότερο από τους ισχυρότερους. Και οι πολιτικοί θα αγωνίζονται πραγματικά για να πετύχουν το λιγότερο Ιδρώτα και Αίμα και όσο δικαιότερα κατανεμημένα και όχι λέγοντας έπεα πτερόεντα, ξέροντας ότι τη επαύριο αυτοί θα είναι εκτός της χώρας βολεμένοι. Συσσίτια και δελτία για το λαό και πολιτικοί που λένε τώρα στον κόσμο, δεν βαριέσαι μωρέ, τι είχες τι έχασες και αύριο θα είναι στο Λονδίνο και δεν ξέρω που αλλού και θα κοιτούν εκ του μακρόθεν, δεν γίνεται... Και μάλιστα όταν από όλο το πολιτικό φάσμα είχαμε "κακά" παραδείγματα, άλλα να ζητάμε από τους πολίτες και άλλα να κάνει "ο δάσκαλος που δίδασκε και λόγο δεν εκράτη", πχ χρήματα έξω και άλλα και άλλα.
Για να μην έχεις Μνημόνια, πρέπει να στηθείς στα πόδια σου και να φτιάξεις ένα κράτος δικαίου και αλληλεγγύης, που έστω και τα λίγα θα μοιράζονται δίκαια, προσπαθώντας το καλύτερο για τις ανάγκες των πολιτών, με βάση τις επιλογές που έχεις σε κάθε φάση, πολιτών όμως με κοινωνική συνείδηση, που σε ένα τέτοιο κράτος που θα τους σέβεται, θα μάθουν να σέβονται και εκείνοι τις υποχρεώσεις τους.
Και τα Μνημόνια θα πάψουν να υπάρχουν όταν οι πολιτικοί θα μάθουν να λένε αλήθειες στον κόσμο, ότι από τα δύσκολα δυστυχώς βγαίνεις με Ιδρώτα και Αίμα και αυτός ο Ιδρώτας δεν θα πρέπει να χυθεί μόνον από τους πολλούς και αδύναμους αλλά περισσότερο από τους ισχυρότερους. Και οι πολιτικοί θα αγωνίζονται πραγματικά για να πετύχουν το λιγότερο Ιδρώτα και Αίμα και όσο δικαιότερα κατανεμημένα και όχι λέγοντας έπεα πτερόεντα, ξέροντας ότι τη επαύριο αυτοί θα είναι εκτός της χώρας βολεμένοι. Συσσίτια και δελτία για το λαό και πολιτικοί που λένε τώρα στον κόσμο, δεν βαριέσαι μωρέ, τι είχες τι έχασες και αύριο θα είναι στο Λονδίνο και δεν ξέρω που αλλού και θα κοιτούν εκ του μακρόθεν, δεν γίνεται... Και μάλιστα όταν από όλο το πολιτικό φάσμα είχαμε "κακά" παραδείγματα, άλλα να ζητάμε από τους πολίτες και άλλα να κάνει "ο δάσκαλος που δίδασκε και λόγο δεν εκράτη", πχ χρήματα έξω και άλλα και άλλα.