Εκτίμηση των σημερινών αποτελεσμάτων με αναφορά στον Πανιώνιο.

Θέλει σκέψη η ανάλυση των σημερινών αποτελεσμάτων της Super League σε σχέση με τον Πανιώνιο. Μπορεί κάποιος να τα δει θετικά, μπορεί και αρνητικά.

Η νίκη της τελευταίας στιγμής που πέτυχε η Ξάνθη επί της Κέρκυρας, κρατάει τους Φαίακες κοντά μας και φαίνεται να οριστικοποιεί τη σωτηρία της Ξάνθης. Ναι μεν λοιπόν η Κέρκυρα παραμένει εφικτός αντίπαλος για τον Πανιώνιο αλλά γίνεται κάθε άλλο παρά αδιάφορη για το μεταξύ μας αγώνα. Από την άλλη η Ξάνθη, ποιος ξέρει, μπορεί να παίζει πιο "ανάλαφρα" με τους αντιπάλους της από δω και μπρος.

Ο Ηρακλής νίκησε τον Άρη (και αυτός την τελευταία στιγμή...) και φαίνεται και αυτός να ξεφεύγει από τη διακεκαυμένη ζώνη και ίσως αυτό μας ευνοεί για την ψυχολογία που θα έχουν οι Θεσσαλονικείς (θεωρητικά βέβαια) στο μεταξύ μας αγώνα. Από την άλλη ίσως ο Άρης μπαίνει σε πιθανές περιπέτειες και σαφώς θα πρέπει να είναι πιο σοβαρός και στιβαρός από δω και μπρος.

Οι Σέρρες φαίνονταν καταδικασμένες και πριν την ήττα τους στο Βόλο αλλά σίγουρα δεν πρέπει να τους υποτιμήσουμε στο ματς στην έδρα μας γιατί από κάτι τέτοια γίνονται οι αναπάντεχες εκπλήξεις και τα δράματα. Άλλωστε είπαμε. Μόνο θεωρητικά οι αδιάφοροι είναι ευκολότεροι αντίπαλοι. Μην ξεχνάμε ότι δεν έχουν άγχος και δεν έχουν να χάσουν τίποτα.

Να σημειώσω τη νίκη των μικρών του Πανιωνίου με 1-2 στο Περιστέρι. Συγχαρητήρια και ας ελπίσουμε να δώσουν παράδειγμα και στην πρώτη ομάδα.

ΥΓ: Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ:

Μάχο, Πρελ, Γιόνσον, Λάτκα, Σιόβας, Κοντοές, Γκαλίτσιος, Κρικβέλια, Όμο, Κούκετς, Γουνδουλάκης, Κουμουρτζί, Σάμαρης, Αναστασόπουλος, Τσότσαλιτς, Μπάλαμπαν, Μήτρογλου, Σαλαλί, Σβέρκος.

Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές για την κρίση

Ενδιαφέρουσα και αναμενόμενη η πρόταση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για την διαχείριση της κρίσης στην Ευρώπη (tanea.gr).

"Παρά τις ενδείξεις των τελευταίων 30 μηνών, ο σκοπός εξακολουθεί να είναι ο ίδιος: Οι απλοί άνθρωποι να πληρώσουν για την αποτυχία των αγορών. Η Ευρώπη είναι σε λάθος χέρια".

Στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές ανήκει και ο Πρωθυπουργός μας, ο κύριος Παπανδρέου. Υποθέτω αυτά τα περί απλών ανθρώπων που πληρώνουν το μάρμαρο τ' ασπάζεται αλλά δεν τα εφαρμόζει και δεν είναι ότι δεν τα εφαρμόζει αλλά και κατηγορεί και όσους διαμαρτύρονται και χαρακτηρίζουν αδιέξοδη την πολιτική του στη χώρα. Βέβαια στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος βρήκε την ευκαιρία, στηριζόμενος στην τελευταία πρόταση της παραπάνω διακήρυξης, να κατηγορήσει την Ευρωπαϊκή Δεξιά πως δεν αφήνει την Ευρώπη να βγει από την κρίση. Και ίσως είναι έτσι αλλά με τις δηλώσεις και τη στάση του, ο κύριος Παπανδρέου δεν θα πρέπει να ξανακατηγορήσει τον κύριο Σαμαρά για διπλή γλώσσα, άλλα μέσα και άλλα έξω, γιατί με τον ίδιο τρόπο αλλά με ανάστροφη λογική δρα και ο ίδιος ως εκπρόσωπος της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Δεξιάς κατ' ουσίαν στο εσωτερικό, μια που έχει αναχθεί σε εφαρμοστή αυτής της πολιτικής και ως υπέρμαχος των σοσιαλιστικών αρχών εκτός Ελλάδας και ιδίως όταν συναντά τους πολιτικά ομογάλακτούς του.

Η πρόταση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών στηρίζεται σε 5 άξονες με πρώτο την Ανάπτυξη ενώ οι άλλοι αφορούν την αύξηση των θέσεων απασχόλησης, τη δίκαιη ανάπτυξη με βάση και νέα οικονομικά εργαλεία όπως οι περιβαλλοντικοί φόροι και φόροι επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, τη δίκαιη διαχείριση του χρέους της Ευρωζώνης και τέλος νέους τρόπους οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρώπης.

Ένα βασικό ερώτημα που θα έθετα στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές είναι αν κρίνουν πως με τις παρούσες συνθήκες ολοκληρωτικής κυριαρχίας των "αγορών" επί των κρατών, μπορούν να ελπίζουν πως οι όποιες αλλαγές είναι εφικτές και κυρίως αν θα αντέξουν στο χρόνο. Αν κάθε μέτρο και κάθε πολιτική είναι υπό της αίρεση της Standard & Poor's, της Fitch και της Moody's και οι "αγορές" έχουν μετατραπεί σε bookmakers χρεοκοπικών προβλέψεων τότε για ποιες πολιτικές μπορούμε να μιλάμε και για ποια πραγματική οικονομία; Μήπως πρώτα πρέπει να επιδιωχθεί η αναθεώρηση της διαστροφής του καπιταλιστικού συστήματος, που βιώνουμε εδώ και αρκετά χρόνια; Ειδάλλως τα μέτρα των Ευρωπαίων σοσιαλιστών, όσων δεν δρουν προσχηματικά ..., θα αποβούν δυστυχώς παυσίπονα, ασπιρίνες που θα μειώσουν τον πόνο αλλά δεν θα γιατρέψουν την αρρώστια.

Ο "σερ"και ο "βασιλιάς" όπως 25 χρόνια πριν

Με τη φωτογραφία αυτή με συνδέουν μνήμες και συναισθήματα. Η φωτογραφία είναι από το 1986.

Πήγα για μεταπτυχιακό στο Μάντσεστερ τον Οκτώβριο του 1986, τη χρονιά που ήρθε στη Γιουνάιτεντ ο Άλεξ Φέργκιουσον από την Αμπερντήν. Από τότε πέρασαν κάτι λιγότερο από 25 χρόνια, ένα τέταρτο αιώνα, ήμουνα νιος και γέρασα και ο Φέργκιουσον είναι εκεί ακόμα, έγινε σερ και έκανε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ποδοσφαιρική υπερδύναμη, πολύ περισσότερο απ' όσο ήταν ποτέ πριν στην ιστορία της.

Ο έτερος στη φωτογραφία είναι ο Κινγκ Κένι, ο μεγάλος Κένι Νταλγκλίς και αυτός Σκωτσέζος, που μεγαλούργησε σε άλλη πόλη του Αγγλικού Βορά, στο Λίβερπουλ. Το 1986 ήταν για δεύτερη χρονιά προπονητής στη υπέροχη εκείνη Λίβερπουλ, που κυριαρχούσε παντού από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και όλη τη δεκαετία του 80 και δυστύχησε να πρωταγωνιστήσει στη ποδοσφαιρική μαύρη σελίδα του Χέιζελ, που ανέκοψε κατ' ουσίαν την πορεία της.

Μετά από 25 σχεδόν χρόνια, οι δυο μεγάλοι αυτοί του Βρετανικού και Παγκόσμιου ποδοσφαίρου, θα ξαναβρεθούν αντίπαλοι στους ίδιους πάγκους, Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ. Θα συναντηθούν σε ένα αγώνα που η Λίβερπουλ θα επιδιώξει να προσπαθήσει να βάλει εμπόδια στη Γιουνάιτεντ να της πάρει το ρεκόρ των περισσοτέρων Αγγλικών πρωταθλημάτων.

Παρ'ότι σπούδασα στο Μάντσεστερ και αγάπησα την πόλη, τα εφηβικά μου ποδοσφαιρικά φίλαθλα βιώματα έμειναν πάντα ακλόνητα στην υποστήριξη της Λίβερπουλ, όσο και αν για πολλά χρόνια είχε μείνει μακριά από τίτλους και επιτυχίες και τώρα βιώνει μια δύσκολη οικονομική παρακμή. Η αλήθεια είναι μάλιστα ότι πάντα τη Γιουνάιτεντ δεν την πήγαινα. Τη θεωρούσα κάτι σαν τον Ολυμπιακό της Αγγλίας. Πάντα όμως τα ματς αυτά τα παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον όπως είχα παρακολουθήσει και εκείνα του 86 από την τηλεόραση της φοιτητικής εστίας στο Μάντσεστερ, που διέμενα. Οι αναμνήσεις απ' αυτή τη φωτογραφία θα ξαναζωντανέψουν την Κυριακή. Καλή τύχη και στους δυο γιατί την αξίζουν. Για την προϊστορία τους, δείτε μια ενδιαφέρουσα ανασκόπηση στη sentragoal.gr.

Άλλο ένα κομμάτι της Παλιάς ... Νέας Σμύρνης αποτελεί παρελθόν

Κάνοντας χθες μια βόλτα στην Πλατεία της Νέας Σμύρνης είδα ότι ένα από τα πιο παλιά μαγαζιά της πόλης, το βιβλιοχαρτοπωλείο ΒΟΥΛΓΟΥΡΙΔΗΣ είχε αδειάσει και προφανώς κλείνει. Το βιβλιοπωλείο αυτό πρέπει να λειτουργούσε από τη δεκαετία του 1930. Πολύ μικρός το είχα προλάβει στην αρχική του θέση στην άλλη πλευρά της Πλατείας, κάπου εκεί που είναι σήμερα η Εθνική Τράπεζα. Στα δικά μου σχολικά χρόνια ήταν το μεγαλύτερο βιβλιοπωλείο της πόλης. Τα τελευταία χρόνια με την έλευση των μεγάλων ονομάτων του χώρου στη Νέα Σμύρνη (Ελευθερουδάκης κλπ) παρήκμασε και βέβαια ήρθε προφανώς και η οικονομική κρίση να κτυπήσει την πόρτα του. Πιο πρόσφατα όσοι πέρναγαν από το πολυσύχναστο σημείο θα θυμούνται τον όμορφο σκύλο, golden retriever νομίζω, του ιδιοκτήτη, να κἀνει τις βόλτες του στον εκεί πεζόδρομο. Θα στοιχίσει και σ' αυτόν ...
Δυστυχώς για όλα υπάρχει ένα τέλος. 

Μετά τον Πρόεδρο και ο προπονητής...

Γιώργος Δώνης: "Πρέπει να βρούμε τον τρόπο, όποιος και να είναι αυτός, να κερδίσουμε το παιχνίδι και να δώσουμε χαρά στον κόσμο μας αλλά και για τους τρεις πόντους που είναι πολύ σημαντικοί."

Μάλιστα... Άραγε το "όποιος τρόπος και να 'ναι" συμπεριλαμβάνει και τους αθέμιτους τρόπους, κύριε Δώνη;
Άραγε η δήλωση σας είναι προϊόν γλώσσας που προτρέχει της διανοίας και αποκαλύπτει απόκρυφες σκέψεις; Άραγε τι να περιμένουμε να δούμε σε αυτόν τον αγώνα; Τον σκοπό ν' αγιάζει τα μέσα, μήπως;

Διαπίστωση για τη μάχη της Πανιώνιας σωτηρίας

Κοιτώντας το πρόγραμμα του υπόλοιπου του πρωταθλήματος της Super League, η άμεση διαπίστωση είναι ότι πιθανότατα, η σωτηρία του Πανιωνίου εξαρτάται από τη δυνατότητα συγκομιδής κάποιων βαθμών εκτός έδρας. Με τους εντός έδρας αγώνες, το 100% της βαθμολογικής συγκομιδής μπορεί να μας φέρει στους 32 βαθμούς αλλά με την υπόθεση ότι συνήθως η παραμονή κρίνεται πιο πάνω, στους 34 με 35 βαθμούς, χρειάζεται κάποια ή κάποιες εκτός έδρας επιτυχίες. Σαφώς γίνεται παράλληλα επιτακτικό να μην έχουμε εντός έδρας απώλειες. Όλα αυτά φαντάζουν δύσκολα αλλά ίσως όχι ακατόρθωτα. Ας ελπίσουμε ότι η κάποια καλύτερη αμυντική απόδοση που έχουμε τελευταία και η αύξηση της επιθετικής παραγωγικότητας, θα συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου. Πάνω απ' όλα χρειάζεται ψυχραιμία, καθαρό μυαλό και προσήλωση. Στα τελευταία ματς μάλιστα δείξαμε ότι μπορούμε να επανέλθουμε όταν είμαστε πίσω στο σκορ και αυτό αυξάνει την αισιοδοξία ότι στο κρίσιμο αυτό φίνις του πρωταθλήματος, μπορεί να τα καταφέρουμε.

Και αυτή τον χαβά της...

Ναι έχεις κάνει θαρραλέες μεταρρυθμίσεις κύριε Σόκρατες στην Πορτογαλία αλλά δεν φθάνουν και χρειάζονται περισσότερα. Τάδε έφη η καγκελάριος Μέρκελ στον σχεδόν ομοιοπαθή με μας Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας, που αγωνίζεται ν' αποφύγει τη μέγκενη του μηχανισμού στήριξης με νύχια και με δόντια και που προσδοκά μια συνολική λύση στην κρίση χρέους στην επόμενη συνάντηση των Ευρωπαίων ηγετών.
Ως συνήθως, η Γερμανίδα ηγέτης βαστάει καρότο και μαστίγιο και ότι και να κάνεις ζητάει περισσότερα. Ο Σόκρατες αντικρύζει παρόμοια σκηνικά με αυτά που ζούμε και μεις από τις αρχές του 2010.
Ενδιαφέρον όμως είναι και το σχόλιο της Μέρκελ σε ένα θέμα που μας αφορά αμεσότατα, στη μείωση των επιτοκίων δανεισμού.

"...τα επιτόκια δε μειώνονται τεχνητά, αφού αποτελούν την έκφραση εμπιστοσύνης έναντι μιας χώρας".


Αν η καγκελάριος αναφέρεται στα επιτόκια στην ελεύθερη αγορά τότε έχει δίκιο. Αν όμως αναφέρεται στα επιτόκια του μηχανισμού στήριξης τότε εκφράζει μια άποψη που δεν συνάδει με την ουσία της στήριξης. Είναι η οικονομική άποψη μια καθηγήτριας της Κβαντικής Φυσικής. Στόχος του μηχανισμού δεν είναι η κερδοσκοπία των δανειστών εταίρων στην ΕΕ αλλά η βοήθεια των μελών που έχουν πρόβλημα. Αν τα μεγάλα επιτόκια δανεισμού συμβάλλουν στο να πνίξουν αυτές τις χώρες στα χρέη και μάλιστα χωρίς ανάπτυξη, που θα φέρει πλεονάσματα, αφού είναι υποχρεωμένες να χρησιμοποιούν το δάνειο στην  προσπάθεια μηδενισμού του δημοσίου ελλείμματος, τότε καμιά στήριξη δεν παρέχεται και μάλιστα τα λεφτά των δανειστών τίθενται σε μεγάλο ρίσκο, αφού τα υψηλά επιτόκια δανεισμού φέρνουν τις χώρες στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.


Στη φωτογραφία, η Μέρκελ στην προσπάθειά της να κολλήσει κανένα Η1Ν1 στον Πορτογάλο ομόλογό της, Το δικό μας μπορεί και να τον κόλλησε η Αγγέλα και κρεβατώθηκε (από την άλλη και όσα άκουσε μάλλον τον αρρώστησαν). Πολύ φίλημα πάντως πέφτει τελευταία. Ας ελπίσουμε να είναι πραγματική αβροφροσύνη και όχι το φιλί του Ιούδα.

Προς διαφόρους κυανέρυθρους και προς τον Τύπο...

Πρός διοίκηση ΠΑΕ:  Αν δεν μπορείτε να κάνετε μια στοιχειώδη πρόταση στον Κοντοέ, με τι περιμένετε να παίζετε του χρόνου; Με την Κ-21 του Ολυμπιακού; Ξεσηκωθήκαμε για τα "Πανιώνια χέρια" και ελπίζουμε ακόμα να μη δικαιωθεί αυτό που είπε  Τσακίρης ότι τα πιο άξια στη δεδομένη περίσταση ήταν τα δικά του. Είπαμε εντάξει σε δανεισμούς και βοήθειες με την προοπτική να μπορέσουμε κάποια στιγμή να ξανασταθούμε στα δικά μας πόδια. Σκεφθείτε το αυτό.

Προς Κοντοέ: Καταλαβαίνω ότι αφού δεν υπάρχει πρόταση ή πιθανόν υπάρχει αλλά σε ανούσιο επίπεδο, είναι λογικό σαν επαγγελματίας να κοιτάξεις τον εαυτό σου. Όλοι ξέρουμε πόσο σκληρά και με πάθος αγωνίζεσαι για την ομάδα. Απλά είσαι σίγουρος για την απόφασή σου να πας εκεί που γράφεται; Είσαι σίγουρος ότι αυτά που λένε, είναι σε θέση να στα δώσουν; Είσαι σίγουρος ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση απ' ότι εδώ που βρίσκεσαι; Εδώ βέβαια έχεις την εικόνα από μέσα ενώ εκεί απλά μπορείς να την υποθέσεις απ' όσα φημολογούνται και σίγουρα η ελπίδα για το καλύτερο υπάρχει υποσυνείδητα σε κάθε αλλαγή. Σε ότι αποφασίσεις, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, καλή τύχη. Προσωπικά ποτέ δεν ήμουν αγνώμονας σε όσους φόρεσαν την κυανέρυθρη φανέλα και τη σεβάστηκαν, πόσω μάλλον σε σένα, που την ιδρώνεις με αυταπάρνηση.

Προς Τύπο: Σέβομαι ότι δουλειά σας είναι η ενημέρωση του κόσμου και .ότι προσπαθείτε να την κάνετε όσο μπορείτε καλύτερα. Αλλά το να βγει τώρα μια είδηση για μια συμφωνία που η πραγμάτωσή της είναι για το καλοκαίρι και σε μια συγκυρία κρίσιμη αγωνιστικά για τον εμπλεκόμενο σύλλογο του Πανιωνίου στον οποίο πιθανόν δημιουργεί αναταραχή και αν μη τι άλλο έχει επιπτώσεις στο ηθικό και στη ψυχολογία, μάλλον φαντάζει περίεργο και μπορεί κάποιος να υποθέσει και σκοπιμότητες στην πηγή που έβγαλε την είδηση. Ελευθερία υπάρχει βέβαια και εφόσον βγαίνει το θέμα στον αφρό δεν γίνεται να μη δημοσιοποιείται. Απλά οι περαιτέρω σκέψεις δεν μπορεί να μην υπάρχουν γιατί τώρα; Ίσως να υπάρχει εξήγηση αν γνωρίζαμε την αρχική πηγή ... ο παίκτης, ο μάνατζέρ του, η ΑΕΚ;

Τελευταίο αντίο στα παιδιά που έφυγαν, θύματα στη άλλοτε χώρα των ηρώων και νυν των ανθρώπων δίχως φραγμούς

Όταν χάνεται η ζωή δυο νέων συνανθρώπων μας σίγουρα μόνον πένθος και οδύνη μπορεί να υπάρχει. Υπάρχουν κάποιοι που για να κλέψουν ένα περίπτερο βγάζουν τα καλάσνικοφ και γαζώνουν και αφαιρούν ανθρώπινες ψυχές. Κάποιοι μιλάνε για τρομοκράτες (που κλέβουν περίπτερα;;;), κάποιοι για κοινό έγκλημα. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για "ανθρώπους" δίχως ίχνος σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή. Είναι οι ίδιοι ίσως που μπαίνουν στα σπίτια γερόντων και αφού τους κλέψουν, τους κτυπούν μέχρι θανάτου. Είναι οι ίδιοι ή όμοιοι ίσως με αυτούς που βάζουν φωτιά μέσα στη διαδήλωση και καίνε τους ανθρώπους μέσα στην τράπεζα, καίνε ακόμα και έγκυο με το έμβρυο στην κοιλιά της. Είναι οι ίδιοι ή όμοιοι ίσως με αυτούς που σκοτώνουν έξω από το σπίτι του, στα μάτια της γυναίκας του μπροστά, το δημοσιογράφο που αποτελούσε πονοκέφαλο για πολλούς. Είναι οι ίδιοι ή παρόμοιοι ίσως με αυτούς που τρέχουν στους δρόμους με χίλια και παίρνουν σβάρνα ανθρώπους ακόμα και παιδάκια και πολλοί απ' αυτούς φεύγουν από τον τόπο του εγκλήματος και αφήνουν τα θύματα πίσω τους να σφαδάζουν. Υπάρχουν πολλοί πια γύρω μας, που δεν βλέπουν πέρα από τον εαυτό τους και που δεν νοιάζονται για κανένα και δεν έχουν καμιά αναστολή στις πράξεις τους. Σε μια κοινωνία χωρίς κοινωνικό ιστό, χωρίς αλληλεγγύη, χωρίς φραγμούς, χωρίς πρότυπα, χωρίς στόχους, χωρίς ιδέες, χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδα.

Ένα στερνό αντίο στους δυο νέους και συλλυπητήρια στους ανθρώπους τους. Κάποτε σ' αυτή τη χώρα μίλαγαν για ηρωισμό όσων έπεφταν εν ώρα καθήκοντος αλλά τι σημαίνει πια να σε λένε ήρωα σε μια χώρα, σαν τη σύγχρονη Ελλάδα, σε μια χώρα που έχει αποκαθηλώσει τους ήρωές της από κοινωνικά πρότυπα και έχει ηρωοποιήσει καπατσοσύνες, μόστρες και ψευτομαγκιές, σε μια χώρα που έχει καταφέρει να αποστραγγίσει τον πατριωτισμό των κατοίκων της;

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σας σκεπάσει.

Γενέθλια

...Να μην ξεχάσουμε αύριο να στείλουμε τις ευχές μας στον κύριο Στρος Καν για τα γενέθλια του ΔΝΤ (1947). Ας δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας. Άλλωστε μας δανείζουν πραγματικά στην φθήνια σε σχέση με τους "αδελφούς" μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και είναι και άνευ όρων δεκτικοί σε επιμηκύνσεις.

Θαυμάστε και τον άλλο αναμορφωτή του Ελληνικού Ποδοσφαίρου. Σπανός. Προσωποποίηση των "αρετών" των Ελλήνων παραγόντων.

Αν στις αρετές των Ελλήνων παραγόντων υπάρχουν η ανακολουθία και οι φθηνές δικαιολογίες καθώς και η πυροδότηση του κλίματος, τότε ναι, ο κύριος Σπανός όντως μπορεί να περηφανεύεται ότι είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα Έλληνα παράγοντα. Τις δηλώσεις του σε απάντηση της ανακοίνωσης- διαμαρτυρίας του Πανιωνίου για τη μη χορήγηση εισιτηρίων παρά την ύπαρξη διμερούς συμφωνίας, μπορείτε να τη διαβάσετε στο sportnet.gr. Η δικαιολογία αφορά την αλλαγή συνθηκών και το τεταμένο κλίμα που έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο. Λες και τα γεγονότα του ντέρμπι που αφορούν τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ, ντε και καλά πρέπει να αφορούν και τις υπόλοιπες ομάδες. Λες και οι ίδιοι αυτοί παράγοντες δεν έλεγαν στην διάσκεψη της Super League για την πρόταση μομφής πριν από λίγα 24ωρα ότι το θέμα άπτεται των δυο μεγάλων συλλόγων και οι άλλοι το φορτώνονται. Λες και δεν καταλαβαίνει και ο πλέον αφελής ότι οι δικαιολογίες Σπανού είναι προσχηματικές και για λόγους απλά συμφέροντος για το συγκεκριμένο αγώνα. Το να κρύβεσαι πίσω από φθηνές δικαιολογίες, πόσο συνάδει με έναν άνθρωπο, που θέλει να τον θεωρούν και κορυφαίο παράγοντα που θ' αλλάξει το ρου του ελληνικού ποδοσφαίρου και μάλιστα ήταν και υποψήφιος πρόεδρος της Super League; Και δεν φθάνει αυτό, κατηγορεί και για πυροδότηση του κλίματος τον αντίπαλο, ρίχνοντας μπηχτές για την ομάδα των δανεικών και για Ρόδο και πήδημα. Ένας άνθρωπος του αθλητισμού που πραγματικά ενδιαφέρεται για την πρόοδό του δεν ρίχνει βενζίνη αλλά νερό στη φωτιά. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για το χώρο του ποδοσφαίρου. Είπαμε. Δυστυχώς έχουμε παράγοντες αντίστοιχης αξίας με αυτή του ποδοσφαίρου για να μην πω και της κοινωνίας μας γενικότερα. Λυπηρό αλλά αληθινό.
Από αυτό το blog είναι η τελευταία αναφορά που κάνω στον κύριο Σπανό. Ίσως και η τελευταία για το τσίρκο των Ελλήνων παραγόντων. Ας ασχοληθούμε με ότι παίζεται στο γήπεδο, όσο εν πάση περιπτώσει αυτό είναι η πραγματικότητα ή η εικονική πραγματικότητα. Αν μη τι άλλο εκεί κάποιοι τρέχουν και προσπαθούν και σ' αυτούς θα έπρεπε να είναι τα φώτα της δημοσιότητας. Στη χώρα μας όμως πια φαίνεται ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχουμε τον Πρόεδρο του συλλόγου αλλά το σύλλογο του Προέδρου (όσο βέβαια ο σύλλογος εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Προέδρου ...).

ΥΓ: Να θυμίσω ότι πέρυσι ο μεγάλος παράγοντας των Δυτικών προαστίων έδωσε δείγματα αθλητικού ταγού ... κυνηγώντας έξαλλος τον Κοντοέ στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Λουδοβίκος ο 14ος του Ελληνικού ποδοσφαίρου

Μπορείτε να διαβάσετε τις πλήρεις δηλώσεις του κου Μαρινάκη στο ΔΣ της ΕΠΟ, στο zougla.gr. Με άλλα μπορεί κάποιος να συμφωνήσει και μ' άλλα να διαφωνήσει. Το σίγουρο είναι ότι τα όσα λέει βγάζουν πως ο άνθρωπος θεωρεί ότι είναι κράτος εν κράτει, ότι το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ο εαυτός του, κατ' ουσίαν.

Εγώ απλά θα μείνω σε ένα-δυο που είπε και αφορούν και το χθεσινό ματς αλλά και το τι θεωρεί σαν ορθή διαιτησία και όχι "φοβισμένη" όπως κρίνει ότι είναι μετά τα επεισόδια του ντέρμπι και τις διάφορες εκφάνσεις διαμαρτυριών του ΠΑΟ:

"-Όσον αφορά την ανακοίνωση που έβγαλε η ΕΠΟ για τους τέσσερις διαιτητές του ντέρμπυ, θεωρώ ότι είναι μεγάλο λάθος. Απομένουν ακόμη έξι αγωνιστικές, πως θα διασφαλίσουμε ότι οι διαιτητές δεν θα φοβούνται και δεν θα σφυρίζουν όπως ο Τσινιάρης και ο Παμπορίδης το Σαββατοκύριακο;...

-Εμείς δηλαδή τι θα έπρεπε να πούμε για το οφσάιντ -γκόλ που ισοφαρίζει ο Πανιώνιος, για το γκολ που δεν μέτρησε του Ντουντού, για την φάση με τον Κοντοέ που μπροστά στα μάτια του επόπτη τραβάει την μπλούζα του Ριέρα; Κακώς βεβαία ο Ριέρα έχασε την ψυχραιμία του, ενέργεια την οποία καταδικάζω, και θα τιμωρηθεί."

Κατά το Λουδοβίκο τον 14ο του Ελληνικού ποδοσφαίρου, όποιος διαιτητής δεν του δίνει τα όσα αυτός πιστεύει ορθά, παίζει φοβισμένος. Και άντε το σούπερ-ντούπερ οριακό οφσάιντ να δημιουργεί διαμαρτυρίες (άσε που για να φθάσουν να διαμαρτυρηθούν εκεί στον ΟΣΦΠ πρέπει να το είδαν ίσα με 4-5 φορές σε αργή κίνηση στο βίντεο). Άντε να πουν ότι προκλήθηκε ο Ριέρα. Για το γκολ του Ντουντού πόσο σίγουρος είναι ο κύριος Μαρινάκης, που το προσθέτει στο λόγο του και μάλιστα με κάθετα καταφατικό τρόπο; Και για τον άλλο επόπτη που έλεγχε την επίθεση του Πανιωνίου στο δεύτερο μέρος και φόραγε κόκκινα γυαλιά δεν είδα ν'αναφέρεται.

Η διαμαρτυρία για την τιμωρία των διαιτητών του ντέρμπι φαντάζει σαν ένα ακόμα πεδίο, που ο κος Μαρινάκης θέλει να επιβάλλει τις θέσεις του, ώστε μετριάζοντας ή μηδενίζοντας τις επιπτώσεις και των διαιτητών, να αποδείξει πρακτικά, την πλήρη επικυριαρχία του στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν αξίζει κάποιος να ασχολείται με το θέμα γιατί δυστυχώς το ότι συμβαίνει δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας στην Ελληνική κοινωνία και τη συνέπεια αυτού του κανόνα τη ζούμε με όσα δεινά περνάμε και θα περάσουμε στο μέλλον. Εξάλλου μάλλον ορθό είναι αυτό που λέγεται συχνά, ότι οι κοινωνικές ομάδες έχουν τους ηγέτες που τους αντιστοιχούν και τους αξίζουν. Προφανώς θα ισχύει κάτι τέτοιο και στο χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Σβέρκος με το σβέρκο, η ψυχή του Φανούρη, η αρρώστια του γκολ στο τέλος του ημιχρόνου, το σύνδρομο της οικογένειας Ριέρα και η καρναβαλική ατμόσφαιρα της εποχής

Ο Σβέρκος με το σβέρκο, η ψυχή του Φανούρη, η αρρώστια του γκολ στο τέλος του ημιχρόνου, το σύνδρομο της οικογένειας Ριέρα και η καρναβαλική ατμόσφαιρα της εποχής.

Προσπάθησα στον μακρύ τίτλο της ανάρτησης να συμπεριλάβω όλα όσα έγιναν σε αυτό το ματς. Το περί καρναβαλικής ατμόσφαιρας ίσως είναι δυσνόητο αλλά έτσι ένοιωθα κατά διαστήματα και μου τόνιζε το αίσθημα αυτό και η διαιτητική παρουσία Παμπορίδη (και του επόπτη προς τη θύρα 2), που άσχετα αν δεν έκανε τα τραγικά, πως να το κάνουμε δεν σου κάνει για διαιτητής Super League (μπορεί βέβαια και η Super League να είναι αυτού του επιπέδου, οπότε είναι άκυρο να μέμφομαι τον χοντρούλη διαιτητή).

Επίσης να ξεκαθαρίσω ότι όποια σχόλια γράφω είναι με βάση την όποια ικανότητα έχουν οι αισθήσεις μου. Αλλά στη Super League δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι ανθρώπινες αισθήσεις αντιλαμβάνονται το πραγματικό. Σίγουρα αντιλαμβάνονται ότι φαίνεται αληθινό.

Θεωρώ ότι από τον τίτλο πρέπει να ξεχωρίσω την ψυχή του Φανούρη. Έγραφα χθες για "αρμάδα του Φανούρη" και πράγματι ο άνθρωπος ηγήθηκε της προσπάθειας όσο μπορούσε καλύτερα και σε κάποια διαστήματα με ενέργειες, που μας έκαναν να τρίβουμε τα μάτια μας. Ξέρουμε ότι του λείπει η τελική προσπάθεια αλλά σήμερα εκτός της φιλοτιμίας έδειξε ότι ξέρει μπάλα και έχει ποδοσφαιρικό μυαλό. Δεν βοηθάει πάντα το σώμα αλλά σήμερα βοήθησε η ψυχή. Σχεδόν όλοι πάντως στάθηκαν με φιλοτιμία και συνεχή προσπάθεια.

Δεν θ' απεραντολογήσω γιατί ο βαθμός μεν είναι χρυσός αλλά τα λεφτά είναι στις επόμενες δυο αγωνιστικές με Ατρόμητο και Λάρισα. Λίγα ακόμα σχόλια. Για μια ακόμα φορά απογοήτευσε ο Κουμορτζί, που έμοιαζε παραφωνία στην προσπάθεια των υπολοίπων. Και πάλι η αλλαγή Λεμονή με τον Αναστασόπουλο (κλασσική του συγκεκριμένου προπονητή) δεν βοήθησε την ομάδα και θεωρώ ότι ανέκοψε την ορμή που είχε στο συγκεκριμένο σημείο και την έκοψε στη μέση. Και ο νεαρός παίκτης είναι αργός και επιρρεπής σε γκέλες. Ο Ριέρα, ο Άλμπερτ, λόγω Απόκρεων, συνέβαλε στην καρναβαλική ατμόσφαιρα και ντύθηκε Σίτο, κτυπώντας τον Κοντοέ από πίσω. Να πιστέψουμε στην ποδοσφαιρική κληρονομικότητα;
Τέλος για μια ακόμα φορά, δεχθήκαμε γκολ λίγο πριν πάμε στ' αποδυτήρια. Κάτι που έγινε και την προηγούμενη αγωνιστική και έχει ξαναγίνει μερικές φορές φέτος. Το μόνο καλό στα δυο τελευταία ματς, που δεν γινόταν πιο πριν φέτος, είναι ότι καταφέραμε να γυρίσουμε το παιχνίδι. Δείγμα καλύτερης ψυχολογίας και ηθικού.

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-1
68’ Σβέρκος 43’ Μιραλάς

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Μάχο, Κβιρκβέλια, Γιόνσον, Σιόβας, Λάτκα, Κοντοές, Τσότσαλιτς, Γουνδουλάκης, Κουμορτζί (46’ Σβέρκος), Σάμαρης (81’ Ανασττασόπουλος), Μπάλαμπαν (89’ Κούκετς).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Πάρντο, Μανιάτης, Ραούλ Μπράβο (34’ Χολέμπας), Αβρ. Παπαδόπουλος, Μοντέστο, Ιμπαγάσα (Ρόμενταλ), Ντουντού, Φουστέρ, Ριέρα, Τζιμπούρ (67’ Ουρτάδο), Μιραλάς.

ΥΓ: Με δεδομένο ότι απ'αυτό το ματς βρήκε ο Ολυμπιακός να κερδίσει ότι τον αδικεί η διαιτησία, μετά τα όσα έγιναν την προηγούμενη βδομάδα, παραθέτω το βίντεο του γκολ του Πανιωνίου, που ο κύριος Βασιλάκης στο ΣΚΑΙ θεώρησε ότι ξεκίνησε με οφσάιντ του Σβέρκος. Μπορείτε να δείτε το στιγμιότυπο στο 33''-34'' του βίντεο. Απλά να τονίσω ότι δεν διέκρινα διαμαρτυρίες του Ολυμπιακού εντός του αγωνιστικού χώρου και είναι πάνω από καθαρό ότι το πιθανό οφσάιντ είναι τελείως οριακό και δεν έχει καμιά σχέση με τα όσα είδαμε την προηγούμενη βδομάδα. Οι διαμαρτυρίες του Ολυμπιακού είναι φανερό ότι προέρχονται μετά από την κατ' επανάληψη μελέτη του βίντεο.



Για την άλλη φάση που διαμαρτύρονται στον Ολυμπιακό, την απόκρουση της μπάλας πάνω στη γραμμή από τον Κοντοέ, είναι πιστεύω σαφές ότι ο μεν Κοντοές είναι εκατοστά μέσα από τη γραμμή αλλά όχι τόσα που να δικαιολογούν το να έχει περάσει όλη η μπάλα μέσα από τη γραμμή και ο κανονισμός είναι σαφής νομίζω και αναφέρει ότι όλη η μπάλα πρέπει να έχει περάσει για να μετρήσει γκολ.

ΥΓ-2: Μιλώντας για κανονισμούς, να διορθώσω το χοντρό λάθος μου της περασμένης βδομάδας που ανέφερα ότι η φάση Κατσουράνη μέτραγε μετά την απόκρουση Πράντο. Παρερμήνευσα την προσθήκη στο κανονισμό της ΦΙΦΑ. Το οφσάιντ συνεχίζει να αναφέρεται στη θέση που έχει ο παίκτης όταν ξεκινάει η προσπάθεια από συμπαίκτη του και υπάρχει οφσάιντ άσχετα αν πάρει το ριμπάουντ από αντίπαλο. Κακή μετάφραση από μέρους μου και παρερμηνεία μου.

ΥΓ-3:: Από τις δηλώσεις Λεμονή (gazzetta) κρατάω το ότι πρέπει να δώσει η ομάδα το παραπάνω από το 100% των δυνατοτήτων της για να εξασφαλίσει την παραμονή της. Αυτή είναι η σωστή νοοτροπία. Αγώνας και προσπάθεια ως το τέλος. Τίποτα δεν χαρίζεται και η συνειδητοποίηση της υπέρβασης που χρειάζεται είναι ότι σωστότερο από ψυχολογικής άποψης.

Να τονίσω ότι ξέχασα ν' αναφερθώ στον Κρικβέλια πού έδειξε ποιοτικός παίκτης ο οποίος θα μας βοηθήσει τα μέγιστα από αριστερά. Και σήμερα από αριστερά ήταν η δυνατή μας πλευρά. Να σημειώσουμε δε ότι ο Γεωργιανός έπαιξε χαφ και όχι στη φυσική του θέση στα μπακ.

Τέλος να πούμε και του στραβού το δίκιο ... Ο Ριέρα (ο Άλμπερτ) ζήτησε συγγνώμη (από την ομάδα του) για την αποβολή του και την απώλεια του ελέγχου του. Άσχετα από τη φάση με Κοντοέ πάντως, ο άνθρωπος φαίνεται πιο σοβαρός από το Σίτο ακόμα και στην αποβολή του και γι'αυτό έκανε και κάνει καλύτερη καριέρα. Ας παραδειγματιστεί και ο Σίτο και να μη ξεχνάμε ότι στις μικρές ηλικίες ο Σίτο πιστευόταν σαν καλύτερο ταλέντο (παίζοντας δίπλα σε Πικέ, Φάμπρεγκας και Μέσι). Που είσαι νιότη που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος.

Αποστολή Πανιωνίου ... και προσωπική μου γκρίνια ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΨΕΥΣΤΕΙ ΑΥΡΙΟ

Μάχο, Πρελ, Γιόνσον, Λάτκα, Βαρό, Σιόβας, Κοντοές, Κρικβέλια, Κούκετς, Κολοβός, Γουνδουλάκης, Κουμουρτζί, Σάμαρης, Αναστασόπουλος, Τσότσαλιτς, Κούρντι, Μπάλαμπαν, Σαλαλί, Σβέρκος.

Σημειώνω (όσο και αν πειράζει αρκετούς) ότι από την αποστολή λείπει και ο Γκαλίτσιος για τον οποίο δεν υπάρχει τουλάχιστον δημοσιοποιημένος όρος ότι δεν θ' αγωνίζεται εναντίον του Ολυμπιακού. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαστικός ο αποκλεισμός του από την αποστολή, αλλά επιλογή του προπονητή, του ίδιου του παίκτη, του Προέδρου ή και όλων μαζί. Αν αληθεύει ότι υπήρχαν οι ενδοιασμοί μήπως και εκτεθεί ο ποδοσφαιριστής σε περίπτωση λάθους, να τονίσω ότι τέτοιοι ενδοιασμοί δεν φαίνεται να ανησυχούν κατ' αντιστοιχία την πλευρά Ολυμπιακού με την ανάλογη περίπτωση Μανιάτη. Επίσης οι ενδοιασμοί αυτοί θα ήταν σαφώς δικαιολογημένοι για να κρατήσουν τον παίκτη στον πάγκο σαν εφεδρεία και όχι τελείως εκτός αποστολής.

Σίγουρα όλοι θέλουμε τη σωτηρία και καταλαβαίνουμε ότι χρειάζονται αβαρίες να γίνουν στην κατάσταση που μας είχε φθάσει η λαίλαπα του αμετροεπούς Κιντή αλλά πιθανόν εκτός της σωτηρίας δεν θα έβλαπτε και η διάσωση κάποιας ελάχιστης δόσης αξιοπρέπειας. Όλο και πιο πολύ ο Πανιώνιος θυμίζει την Ελλάδα του Μνημονίου και ας ελπίσουμε αύριο να μη ζήσουμε κάποιες στιγμές του Καραϊσκάκη πριν δυο σεζόν και να μην ακούσουμε στη συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα αντίστοιχα του "Ευχαριστούμε Αγγέλα" που ακούσαμε σε εθνικό επίπεδο πρόσφατα.

Επειδή φημίζομαι ... για τη γκρίνια μου ... έστω και καλοπροαίρετη (θέλω να πιστεύω) ... τίποτα από τα παραπάνω κακά δε θα συμβεί αύριο το απόγευμα και η αρμάδα του Φανούρη θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους, πρώτα ο Θεός. Και εγώ απλά θα στιγματιστώ σαν ένας αμετανόητος γκρινιάρης...(Sorry φίλε Griniaris αλλά διεκδικώ τον τίτλο σου...).