Όταν η "στρατηγική" σχεδιάζεται από αυτούς που δεν αγαπούν το στρατό τους και δεν ξέρουν από πόλεμο...

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του κυρίου Κώστα Πάλλη, για τον Πανιώνιο, φιλοξενεί η exedrasports σήμερα. Το άρθρο διατυπώνει μια άλλη οπτική γωνία των πραγμάτων αλλά παράλληλα βγάζει μια έντονη συμπάθεια του συντάκτη προς την διοίκηση Κιντή, που κατά τη γνώμη μου οδηγεί στο εν μέρει ορθό συμπέρασμα, ότι πολλές φορές πράξη και θεωρία δεν συμβαδίζουν, που όμως δεν καλύπτει τα πλήρη αίτια της αποτυχίας Κιντή στον Πανιώνιο.

Επιχειρήματα όπως το περί λανθασμένης επιλογής Στόρε είναι έωλα καθώς τίποτα δεν αποδεικνύει πόσες ήταν οι ευθύνες του Σουηδού και πόσες των διοικούντων, πόσο επηρέασε η ανεπάρκεια του Σουηδού την πορεία της ομάδας και πόσο οι επιλογές της διοίκησης και οι ανελαστικότητες και μονομανίες της χαντάκωσαν το Σουηδό.

Ο αόριστος ρόλος του Μπάγκσμπο πέραν της ειδικότητάς του, σαφώς έπαιξε σημαντικό ρόλο στα κακά αποτελέσματα, αλλά ποια θεωρία λέει να βάζεις έστω και τον γκουρού εργοφυσιολόγο ως γενικό δερβέναγα των επιλογών του ποδοσφαιρικού τμήματος και σύμβουλο επί παντός επιστητού. Έτσι τον είχε η Γιουβέντους χρησιμοποιήσει; Δεν νομίζω; Και ακόμα και αν πούμε ότι ο Μπάγκσμπο απλά συμβούλευε και δεν έλεγε ο ίδιος ντε και καλά ότι η άποψή του έπρεπε να γίνει πράξη και συμβούλευε υπό το πρίσμα της ειδικότητάς του και μόνον, μέσα από την ασχετοσύνη του ο Κιντής, έβρισκε αποκούμπι στην τυφλή υπακοή στις συμβουλές του Δανού. Δεν μας λέει ο κύριος Πάλλης τίποτα για το ρόλο Μπάγκσμπο στη μεταγραφή Ρίσγκαρντ, στις αλλαγές Βαζ Τε με το ζόρι ή στις απορρίψεις επιθετικών σε θέση, που τελικά η ομάδα έμεινε χωρίς παίκτη;

Γράφεται στο άρθρο ότι δεν πήραν ποδοσφαιριστές στα τυφλά, ότι έγινε έρευνα σε βάθος και ότι προσπάθησαν να συνδυάσουν τη μείωση προϋπολογισμού με μεταγραφές που έμοιαζαν ποδοσφαιρικές ευκαιρίες με μέλλον. Ποιος συνετός διαχειριστής, όταν μειώνεται ο προϋπολογισμός του, ξεκινάει να κάνει μεταγραφές στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα πριν καλύψει τα κενά που ήδη έχει, προσπαθώντας να μην αφήσει την ομάδα του "ξεβράκωτη";

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι μόνον ότι η διοίκηση Κιντή μίλησε για άμεσα αποτελέσματα, με περισσή αμετροέπεια, αλλά και το ότι δεν είχε ούτε αγάπη για την ομάδα, που την χρησιμοποίησε σαν πειραματόζωο, ούτε γνώση του αντικειμένου, ούτε έβαλε σωστές προτεραιότητες.

Βγάζει, κάπως αόριστα θα έλεγα, ο κύριος Πάλλης και την είδηση μέσα από το άρθρο του:

"Ακόμη και το ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές με φτηνά συμβόλαια αποκτήθηκαν για να περάσουν ένα «δοκιμαστικό» εξάμηνο στον Πανιώνιο δεν έγινε γνωστό, αφού στην προοπτική υπήρχε ότι το ρόστερ θα μειωνόταν κατά 10 ποδοσφαιριστές τον Ιανουάριο".

Αυτό, εφόσον είναι αλήθεια, θα είναι ευχής έργο για τον Πανιώνιο, υπό τη νέα του διοίκηση, γιατί θα βγάλει βαρίδια, πάνω από την ομάδα. Αλλά ποιοι είναι αυτοί οι παίκτες, αλήθεια; Είναι ο παικταράς Πούπο με τα τακουνάκια του και τα άνευ ουσίας κολπάκια και το πενταετές συμβολαιό του; Είναι ο Ρίσγκαρντ που δεν ανακοινώθηκε τίποτα οικονομικό από τη μεταγραφή του και είναι ένας από τους δυο μη ελεύθερους παίκτες για τους οποίους έδωσε χρήματα η διοίκηση Κιντή; Είναι ο πολύς Βαζ Τε; Η δική μου φαντασία πάει στους Οκπάκο και Φουνγκουάγιο μόνο... Και δεν κατανοώ πως μετά απο τρίμηνη δοκιμή, χρειαζόταν να υπονομευθεί η ομάδα με ένα τεράστιο ρόστερ με 35 παίκτες και 20 χαφ για να βγει συμπέρασμα, αν κάποιος αξίζει κάτι; Δοκιμές μέσα στο πρωτάθλημα θα γίνονταν; Κάτι σαν on the job training είχαν στο μυαλό τους οι Κιντής και Μπάγκσμπο, μόνο που έτσι, οι δέκα που περισσεύουν, δεν μπορούν ούτε στο δίτερμα να παίξουν στις προπονήσεις.

Κλείνω αντίστοιχα με τον κύριο Πάλλη. Μας λέει λοιπόν ο συντάκτης στον επίλογο του άρθρου του, το απόφθεγμα του Τσώρτσιλ:

"Η στρατηγική είναι όμορφη αλλά θα πρέπει κατά καιρούς να εξετάζουμε και το αποτέλεσμα".

Να προσθέσω για την περίπτωση Κιντή, ότι δεν μπορούμε όλοι να γίνουμε στρατηγοί και ιδίως σε τομείς που δεν ξέρουμε και σε στρατούς που δεν αγαπάμε.