Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Τα μέτρα της νέας κυβέρνησης για την Παιδεία

Ο αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας κος Κουράκης έδωσε χθες τα κύρια σημεία της άμεσης πολιτικής για την Παιδεία της νέας κυβέρνησης. Μπορείτε να τα δείτε στην παρακάτω λίστα:


  • Καταργείται από εφέτος η «Τράπεζα θεμάτων».
  •  Καταργούνται από εφέτος οι πανελλαδικού τύπου εξετάσεις στην Α' και την Β΄ Λυκείου.
  •  Στην Γ' Λυκείου θα διευρυνθούν τα επιστημονικά πεδία, έτσι ώστε να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες για σπουδές στους υποψηφίους σε τμήματα που είναι κοντά στην περιοχή κατοικίας τους.
  •  Επιστρέφουν οι «αιώνιοι» φοιτητές και καταργείται ο νόμος που ορίζει την διαγραφή τους.
    Όσοι ενδιαφέρονται θα συνεχίσουν κανονικά τις σπουδές τους, χωρίς περιορισμό χρόνου.
  • Οι μετεγγραφές σε κάθε περίπτωση θα διευκολύνονται έτσι ώστε να μπορούν να σπουδάσουν πιο εύκολα οι νέοι και οι νέες.
  • Οι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων που απομακρύνθηκαν με το μέτρο της διαθεσιμότητας, επιστρέφουν στις θέσεις τους.
  • Επαναπροσλαμβάνονται αλλά από την επόμενη σχολική χρονιά όλοι οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης και ειδικά των Επαγγελματικών Λυκείων, που καταργήθηκαν οι ειδικότητες τους.
  • Επιστρέφουν στις θέσεις τους οι σχολικοί φύλακες που απολύθηκαν.
  • Θα γίνει αναμόρφωση των αναλυτικKaών προγραμμάτων και θα γραφτούν νέα βιβλία στα σχολεία.
  • Θα καταργηθεί το ένα σύγγραμμα στα πανεπιστήμια και οι φοιτητές θα έχουν πρόσβαση με αξιόπιστο τρόπο στις «ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες».
Ο δικός μου σχολιασμός θα είναι μόνον για όσα βλέπω ότι χρειάζονται προσοχή και αυστηρότερη μελέτη. Τα άλλα καλώς σχεδιάζονται κατ' εμέ τουλάχιστον.

Οι αιώνοι φοιτητές και οι μετεγγραφές θα πρέπει να προσεχθούν για να μην επιβαρύνουν και περιπλέκουν τη λειτουργία των ιδρυμάτων και την εύρυθμη και αποδοτική εκπαιδευτική διαδικασία σε αυτά.

Για τους αιώνιους φοιτητές θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα όριο, έστω η απαίτηση μιας ελάχιστης συμμετοχής σε εξετάσεις ή ίσως και άλλες πρόνοιες, πχ η κλίση τους κατά περιόδους να δηλώνουν υπεύθυνα αν θέλουν να συνεχίσουν να διατηρούν ή όχι τη φοιτητική ιδιότητα, γιατί πολλοί είναι απλά ξεχασμένοι στα αρχεία των σχολών και ίσως αν επιθυμούν την ένταξή τους σε κάποια αντίστοιχα προγράμματα αν υπάρχουν, ανοικτού πανεπιστημίου,  αντί της πανεπιστημιακής φοίτησης, εφόσον δεν θεωρούν ότι θέλουν πλέον την απόκτηση του πτυχίου τους για επαγγελματικούς λόγους αλλά απλά για λόγους γενικότερης παιδείας και γνώσης. Τέλος πάντων, θεωρώ ότι πρέπει να μελετηθεί και με βάση τη διεθνή εμπειρία, που απ' όσο ξέρω δεν είναι η ατέρμονη φοίτηση.

Για τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία, ε ας μην ξεκινήσουμε ξανά από την αρχή μια νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με τη λογική ότι όλα ως τώρα ήταν λάθος. Και ούτε να την κάνουμε με βάση ιδεοληψίες και κομματικές θεωρήσεις που απλά θέλουμε να αντικαταστήσουν άλλες. Και να τις μαθαίνουν τα παιδιά για να καθοδηγείται η σκέψη τους. Αντίθετα κυρίως στα ανθρωπιστικά μαθήματα θεωρώ ότι πρέπει να καλλιεργηθεί η ανοικτή σκέψη με παράθεση όλων των απόψεων και με τρόπο που θα μπορεί το παιδί να διαβάζει και να κρίνει και να συζητά και να διαλέγεται για αυτά τα θέματα. 
Αρκετές γενιές μπουρδούκλωσαν τη μόρφωσή τους μέσα από την τάση να αποδείξουν κόμματα και υπουργοί το πόσο καινοτόμοι είναι. Ας κρατηθεί ότι στέκει να κρατηθεί, ιδίως στα βιβλία που ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ είναι πολύ πρόσφατα και ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ του Έλληνα φορολογούμενου.
Και σαφώς η νέα κυβέρνηση καταλαβαίνει ότι δεν ήρθε για να ανακαλύψει τον τροχό και θα πρέπει να μελετήσει πολύ επισταμένως τι χρειάζεται όντως αλλαγή και τι όχι.

Το κυριώτερο που θεωρώ πως χρειάζεται η στοιχειώδης και μέση εκπαίδευση είναι να βρούμε τρόπους το σχολείο και η γνώση να γίνουν ξανά ελκυστικά στους μαθητές και να πάψει ειδικά το Λύκειο να είναι απλά ένας προθάλαμος εξετάσεων για τα ΑΕΙ/ΤΕΙ και η μάθηση εκεί να είναι απόμακρη από την πράξη, την εφαρμογή και τη αληθινή ζωή. Και πάλι ας δούμε και τη διεθνή εμπειρία και ας ακολουθήσουμε κάποια από τα καλά των άλλων. Δεν βλάπτει.

Κλείνω με κάτι που ποτέ δεν κατανόησα και που θεωρώ μέτρο δικαιοσύνης. Πόσο άραγε κέρδισαν οι τέως κυβερνήσεις στέλνοντας στην ανεργία τη εντολή της Τρόικας σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες; Κέρδισαν περισσότερα πολύ από τα επιδόματα ανεργίας που θα έδιναν άραγε; Και πόσο μεγάλες τρύπες έκλεισε όλο τούτο. 
Σαν πολίτης και σαν γονιός νιώθω καλύτερα αν υπάρχει κάποιος να φυλάει το σχολειό του παιδιού μου όσο μπορεί. Και θα ένιωθα καλύτερα να είχε και μια σχετική μικρή εκπαίδευση για τα καθήκοντά του και κάποιο διοικητικό έλεγχο αν τα κάνει σωστά.

4 σχόλια :

  1. Προσωπικά βρίσκω όλα τα προαναγγελθέντα μέτρα θετικά, αρκεί να μην μείνουν στη θεωρία και στα χαρτιά. Σαν δύο μικρές παρατηρήσεις, καταρχάς θεωρώ απαραίτητο να υπάρξουν μεγάλες τομές, τόσο στην παιδεία, όσο και στους υπόλοιπους τομείς της κρατικής & κοινωνικής λειτουργίας. Δεν ξέρω πώς θα πολιτευθούν οι καινούριοι, αλλά όταν έχουν προηγηθεί κυβερνήσεις με εν γένει συστημικό και εσχάτως αντιδημοκρατικό προσανατολισμό, η συνέχεια του κράτους δεν νομίζω ότι πρέπει να αποτελεί ζητούμενο. Κατά δεύτερον, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου σχετικά με την υιοθέτηση της διεθνούς πρακτικής, ειδικά στο χώρο της παιδείας. Συμφωνώ ότι είναι απαραίτητη η μελέτη υπάρχοντων προσεγγίσεων, ώστε πράγματι να μην ανακαλύπτουμε σε όλα τον τροχό, αλλά σε ένα διεθνές πεδίο εμπορευματοποιημένης παιδείας, ίσως καλύτερα να κάνουμε αυτό που κρίνουμε ως ορθότερο, και όχι το σύνηθες ή το επικρατέστερο.

    Άκουγα το πρωί τον Πανούση στο ραδιόφωνο, που -έστω εκφράζοντας ακόμα περισσότερο προσωπικές απόψεις- έλεγε πως σκέφτεται να αποσυρθούν οι κλούβες από το κέντρο της Αθήνας, να περιοριστεί η παρουσία των αστυνομικών σε διακριτική ή ανύπαρκτη όπου δεν απαιτείται, να αφαιρεθούν τα προστατευτικά κάγκελα της βουλής κ.ά. Από μένα, μακάρι, θα πρόσθετα και ένα γενικευμένο ξήλωμα των κλιμακίων των σωμάτων ασφαλείας που έχουν παρεισφρήσει χρυσαυγίτες και λοιποί φασίστες. Αν δεχτούμε ότι η οικονομία συνιστά σύνθετο πρόβλημα με διεθνείς παραμέτρους, τότε τομείς όπως πχ η παιδεία, η υγεία, η δημόσια τάξη, η αντιμετώπιση των μεταναστών και των προσφύγων, ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας, και η προστασία μειονοτήτων αποτελούν σημεία που περιμένω μια αριστερή κυβέρνηση να κάνει τη διαφορά.

    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόνον να διευκρινίσω ότι επικαλέστηκα τις διεθνείς πρακτικές όχι για να πάρουμε το σύνηθες ή επικρατέστερο αλλά με κρίση να δούμε τι μπορούμε καλύτερα να προσαρμόσουμε στα καθ' ημάς και σε κάποιους γενικούς στόχους που θα έχουμε ΜΕ ΒΑΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ και όχι απλά το ότι ο οιοσδήποτε θεωρεί καινοτομία, να το επιχειρεί στου κασίδη το κεφάλι. Και πρόσφατα είχαμε τέτοια περιστατικά (βλέπε πχ εφαρμογή Τράπεζας Θεμάτων) και παλαιότερα.
    Και μη εμπορευματοποιημένο κομμάτι παιδείας υπάρχει σε διάφορα Ευρωπαϊκά κράτη, που μπορούμε να κοιτάξουμε.

    Η δε ανακάλυψη του τροχού, που ανέφερα, την ανέφερα έχοντας στο μυαλό μου τη γραφή νέων βιβλίων ασχέτως της επάρκειας των παλαιοτέρων, ελέω των φορολογουμένων, με στόχο την ικανοποίηση ημετέρων. Έχει γίνει αυτό πολλές φορές στο παρελθόν.
    Να βάλουμε σε δημόσια διαβούλευση τις εξειδικευμένες αλλαγές των αναλυτικών προγραμμάτων μάλλον δεν γίνεται.
    Θα πρέπει απλά όσοι το κάνουν και που δύσκολα μπορούν να κριθούν, να έχουν τις αγαθές προθέσεις, που ελπίζω ότι έχουν, για να μην διασπαθιστεί σε αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο για το λαό, δημόσιο χρήμα που πρέπει να το χρησιμοποιούμε με την καλύτερη δυνατή απόδοση με βάση τις εκάστοτε πραγματικές ανάγκες μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το θέμα της παιδείας με απασχολεί καθημερινά και έχω καταλήξει ότι είναι ένα σύνθετο πρόβλημα το οποίο δεν λύνεται αποσπασματικά.

    Αυτή τη στιγμή έχουμε μέχρι και τα μέσα του Γυμνασίου μία ικανοποιητική εκπαίδευση, και από εκεί και πάνω η εκπαίδευση είναι μόνο για όποιον ενδιαφέρεται. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε έξυπνα αλλά αδιάφορα παιδιά, οικογένειες που κατηγορούν το σχολείο, υπουργείο που κατηγορεί τους εκπαιδευτικούς και γενικότερα ένα απαξιωτικό κλίμα. Ακόμα και κάποια παιδιά που ενδιαφέρονται παρασύρονται στο κλίμα της απαξίωσης. Πολλοί λίγα παιδιά "επιβιώνουν". Μαθητές Γ Λυκείου δεν ξέρουν τί θέλουν να σπουδάσουν ή για το αν πρέπει να σπουδάσουν.

    Η θεώρηση που κάνω είναι ότι δεν υφίσταται εκπαίδευση χωρίς αγορά εργασίας (άρα οικονομία). Ξέρω ότι πολλοί θα πουν για τη χαρά της γνώσης και για δικαίωμα στη μόρφωση. Αυτό μπορεί να ισχύει για κάποιους, αλλά όχι για να βγάλεις τον κανόνα πάνω στον οποίο θα στηριχθείς. Επίσης, κάποιοι θα πουν να δώσουμε μόρφωση στα παιδιά ώστε να ανοίξουν τα φτερά τους και ας πάνε στο εξωτερικό. Καλό είναι αυτό, συμφωνώ και εγώ, αλλά δεν σπουδάζει κανείς πχ γεωπόνος για να πάει στο εξωτερικό. Ίσως ισχύει για κάποια επαγγέλματα, εν πάσι περιπτώσει δεν μπορεί να είναι αυτό το μοντέλο της Ελλάδας και της παιδείας της.

    Άρα, η εκπαίδευση έχει νόημα όταν υπάρχει ικανοποιητική αγορά εργασίας. Έτσι δημιουργούνται οι προσδοκίες και όνειρα στους μαθητές, έτσι ανταμοίβουμε τον καλό μαθητή, με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ευγενείς άμιλλα που οδηγεί στην βελτίωση του επιπέδου στα σχολεία.

    Δεν έχει κανένα νόημα να στέλνουμε τα παιδιά στα τεχνικά λύκεια όταν η ανεργία στους τεχνίτες είναι τεράστια και τις ίδιες δουλειές κυνηγάνε οι πτυχιούχοι. Δεν έχει κανένα νόημα να σπουδάζει κάποιος πχ οικονομολόγος και να γίνεται υπάλληλος γραφείου των 400€ ή να δουλεύει σε μπαράκια. Τα παιδιά τα βλέπουν αυτά και λογικό είναι να μην ενδιαφέρονται να σπουδάσουν. Παιδιά χωρίς στόχο είναι και αδιάφορα στην τάξη.

    Μπορεί κάποιοι να λένε ότι φταίνε τα βιβλία, οι μαθητές, οι καθηγητές, η ελλιπής χρηματοδότηση, οι υπολογιστές, η οικογένεια, η τηλεόραση, η κοινωνία κλπ. Κατά την γνώμη μου λοιπόν, η αγορά εργασίας φταίει και από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε, όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες για να μην αντιμετωπίσουμε το δύσκολο πρόβλημα της ανεργίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ψυχολογία της κρίσης είναι σημαντικός παράγοντας αποδόμησης των πάντων και η αλλαγή της με ελπίδα και κάποια χειροπιαστή πρόοδο είναι το ζητούμενο.
    Όσο για τη χαρά της γνώσης, τουλάχιστον όπως είναι το σημερινό Λύκειο και αυτή έχει χαθεί και ο ρόλος της σαν κίνητρο έχει μειωθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή