Θα ξέρουμε πόσο θα πονέσουμε όταν συγκεκριμενοποιηθούν τα μέτρα. Σίγουρο οτι ο πόνος θα είναι μεγάλος, να δούμε πόσο μεγάλος και ποιοι και πόσο μπορούν να τον αντέξουν

Ανακεφαλαίωνω παρακάτω τα ανακοινωθέντα στους κοινωνικούς και εργασιακούς φορείς νέα μέτρα, στο επίπεδο που ως τώρα έχουν συγκεκριμενοποιηθεί. Πολλά απ' αυτά δεν είναι προς το παρόν σε επαρκές επίπεδο λεπτομερειών και πολύ πιθανόν να είναι και επαχθέστερα απ' όσο νομίζουμε. Αντιγράφω από ανάρτηση του nooz.gr:

1. Κατάργηση 13ου-14ου μισθού σε ιδιωτικό-δημόσιο τομέα . Ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε ότι η ισχύς των μέτρων και στον ιδιωτικό τομέα μάλλον θα αποφευχθεί.(Σημείωση δική μου: Αλλού αναφέρεται ότι πιθανότατα θα αποχαρακτηριστούν για τον ιδιωτικό τομέα οι συγκεκριμένες παροχές ως δώρα ή μισθοί 13 και 14 (για να μη σκανδαλίζονται οι άλλοι λαοί των εταίρων μας...) και θα ενσωματωθούν / καταμεριστούν στις υπόλοιπες μισθοδοσίες του έτους ως επιδόματα, τα οποία δεν θα υπολογίζονται για την σύνταξη των εργαζομένων. Έτσι με Σολομώντειο τρόπο θα διασφαλιστούν και οι αντίστοιχες εισφορές για τα ταμεία, που αλλιώς πιθανόν θα κατέρρεαν με την κατάργηση των 13ου - 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα).
2. Κατάργηση 13ης-14ης σύνταξης. Το μέτρο εμφανίζεται ως μη ανατρέψιμο με την ελληνική πλευρά πάντως να δίνει μάχη ώστε να εξαιρεθούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι. (Σημείωση δική μου: Σε συνέντευξη του στον Antena, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κος Παναγόπουλος ανέφερε ότι θα είναι απάνθρωπο και εξουθενωτικό να κοπούν η 13η και 14η σύνταξη από χαμηλοσυνταξιούχους των 500 και 400 Ευρώ. Ο Πρωθυπουργός είπε στον κο Παπακωνσταντίνου να το σημειώσει και να διερευνήσει αν το αντίστοιχο ποσό που θα εξοικονομηθεί από μια τέτοια περικοπή στους χαμηλοσυνταξιούχους μπορεί εν τέλει να εξευρεθεί με άλλο τρόπο. Ο κος Παναγόπουλος εικάζει ότι οι κομισάριοι του ΔΝΤ έχουν πει στην Ελληνική κυβέρνηση ότι για όποιο μέτρο διαφωνεί, θα πρέπει να αντιπροτείνει ένα άλλο μέτρο που να επιφέρει ανάλογη εξοικονόμηση χρημάτων και ν' αποδείξει ότι είναι εφικτό).
3. Απελευθέρωση απολύσεων (Σημείωση δική μου: Έχουν δει το φώς της δημοσιότητας νούμερα της τάξεως του 4-5% ανά μήνα σε σχέση με το 2% που ισχύει ως τώρα).
4. Μείωση των αποζημιώσεων που καταβάλλονται σε περίπτωση απόλυσης (Σημείωση δική μου: Δεν έχει διευκρινισθεί. Είναι σίγουρο ότι το ποσοστό της μείωσης θα κρίνει την βαρύτητα του μέτρου. Το συγκεκριμένο μέτρο μπορεί να είναι το κριτήριο της εξαθλίωσης ή μη των εργαζομένων. Αν οι αποζημιώσεις μειωθούν σε μεγάλο ποσοστό και παράλληλα με την αύξηση της δυνατότητας των απολύσεων, πολύ πιθανόν να ανεβάσουν με ρυθμούς χιονοστιβάδας τα ποσοστά ανεργίας, ιδίως των μεγαλυτέρων σε ηλικία εργαζομένων. Η εργασία θα καταλήξει σε πλήρη ανασφάλεια και ο εργαζόμενος έρμαιος εργοδοτών και κρίσης). 
5. Νέα αύξηση ΦΠΑ, πιθανότατα κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή στο 23%.
6. Παγώνουν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα (Σημείωση δική μου: Είναι το λιγότερο και μακάρι αυτό να ίσχυε και μόνο. Φανταστείτε πως φαινόταν βαρύ στην Ελληνική κοινωνία όταν πριν λίγους μόνο μήνες, στην προεκλογική του εκστρατεία, ο Καραμανλής εξήγγειλε πάγωμα των μισθών μόνο στο δημόσιο. Σε μικρό χρονικό διάστημα αυτό το τότε βαρύ μοιάζει πια παρανυχίδα μπροστά σε αιμορραγούσα πληγή...Γενικά περικοπές που δεν αφορούν παράλληλες θεσμικές αλλαγές θεωρούνται πλέον ιδιαίτερα ανεκτές και αυτονόητες πιθανότατα. Πόσο κρίμα είναι που ένα διεφθαρμένο και υπέρογκο δημόσιο και δεν πρόσφερε επαρκείς και αποδοτικές υπηρεσίες στον πολίτη για χρόνια τώρα και έφθασε στο σημείο το δημοσιονομικό του πρόβλημα να το κάνει πρόβλημα δανεισμού της χώρας και εν τέλει υπαρξιακό ζήτημα για την χώρα, παρασύροντας στον όλεθρο τον ήδη προβληματικό ιδιωτικό τομέα, που δεν βίωνε ούτως ή άλλως επιθυμητές για τον εργαζόμενο συνθήκες εργασίες).
7. Αύξηση του ΛΑΦΚΑ, το οποίο θα φτάσει το 15%

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 22 δίκασαν και έστησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα στο Γουδί ως προδότες, την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία της χώρας. Σίγουρο ήταν ότι έκαναν λάθη μεγάλα και καταστροφικά αλλά δεν ήταν προδότες και δεν πλούτισαν από τη δράση τους, ούτε αυτοί ούτε οι συγγενείς τους και χρησίμευσε η εκτέλεσή τους στην εκτόνωση της λαϊκής οργής.
Στη σημερινή εποχή δεν θέλει κανένας τις εκτελέσεις ούτε των προδοτών ούτε των εγκληματιών ακόμα γιατί μάθαμε να σεβόμαστε την αξία της ανθρώπινης ζωής στο έπακρον και δεν είναι το ζητούμενο η πρόσκαιρη ικανοποίηση των ενστίκτων του όχλου.

Αλλά στη τωρινή κατάσταση σε σχέση με το 22, μπορεί να μη βρούμε προδότες αλλά θα βρούμε πολλούς που πλούτισαν σε βάρος της χώρας και της κοινωνίας και φθάσαμε σήμερα να αναζητούμε τη σωτηρία της από τις συντάξεις εβδομηντάρηδων που παίρνουν λιγότερα των 1000 Ευρώ και της γενιάς των 700 Ευρώ, που σε λίγο θα θεωρεί πλουσιοπάροχα τα 700 που έπαιρνε, με τον ορατό κίνδυνο της πλήρους εξαθλίωσης μεγάλων ομάδων του λαού. Υπάρχει μια σαφέστατη αδικία, που δεν περιμένουμε το ΔΝΤ και η ΕΕ να την ξεδιαλύνει. Αυτοί μόνο δανεικά μπορούν να δώσουν και να ζητάνε να εξασφαλίσουν ότι δεν θα τα φάμε και αυτά. Πως μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη; Προφανώς όχι με τη βία που θα φέρει χειρότερη καταστροφή, προφανώς όχι με τη διχόνοια που θα στρέψει λαϊκές ομάδες έναντίον άλλων και απλά θα παρατείνει την παραμονή μας στον πάτο και στις δυσκολίες, με πιθανότητα μάλιστα να επικρατήσει πλήρως το χάος. Πρέπει το συντεταγμένο κράτος να αποδείξει ότι αξίζει να υπάρχει. Και υπάρχουν τρόποι να το δείξει. Θα υποφέρουμε που θα υποφέρουμε και μεις και τα παιδιά μας πιθανότατα. Ας γίνουν εκείνες οι ενέργειες που θ' αποτρέψουν πλέον τις αντικοινωνικές συμπεριφορές όσων έζησαν πλουσιοπάροχα σε βάρος των κορόιδων που πλήρωναν και καλούνται και τώρα να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Είναι το ελάχιστο ζητούμενο. Αν θέλουμε να έχουμε την ελπίδα ότι οι μόχθοι που θα επακολουθήσουν θα έχουν αποτέλεσμα ...