Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Λίγα λόγια πένθους και λύπης

Πίστη μου ακλόνητη ήταν και είναι πως η καταστροφή δεν φέρνει την αναγέννηση σε καμμιά περίπτωση. Δεν μπορεί να το κάνει με τον ίδιο τρόπο που δεν μπορούμε να φέρουμε πίσω τις ζωές που χάθηκαν σήμερα.
Από χθες τόνισα ότι δεν έπρεπε να κάνουμε τη χάρη όσων ήθελαν έκτροπα και επεισόδια ίσως ακόμα και νεκρούς και ήταν πολύ αυτοί και πιθανότατα ετερόκλιτοι. Δυστυχώς τα συμβάντα επιβεβαίωσαν τις άσχημες προβλέψεις. Ο χουλιγκανισμός γίνεται εύκολος υπηρέτης όσων θέλουν την εκτροπή.

Σήμερα δεν μπορούμε να πούμε τίποτα άλλο παρά να σκύψουμε τα κεφάλια και να πενθήσουμε τους άδικοχαμένους νεκρούς, τα αδέλφια μας, που χάθηκαν σε αυτή την κοινωνική λαίλαπα, που τώρα φαίνεται ν' αρχίζει και όντας μπροστά μας χρειάζεται να την αντιμετωπίσουμε σαν σκεφτόμενοι άνθρωποι και όχι σαν υπάνθρωποι. Έτσι μόνο πιθανόν να καταφέρουμε να βγουμε από το τούνελ, έχοντας διασώσει την αξιοπρέπεια μας και ένα μίνιμουμ ανθρώπινων αξιών, που χωρίς αυτές, η ζωή μας δεν θα έχει ιδιαίτερη αξία.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου