Σύμφωνα με δημοσίευμα στη Sentragoal, στα πλαίσια του εορτασμού των 120 χρόνων από την ίδρυσή του, ο Πανιώνιος ... θα επιστρέψει ... στη Σμύρνη για να αγωνιστεί με την τοπική Αλτάι στο γήπεδο που έπαιζε ως την καταστροφή.
Στο πανιώνιο διαδίκτυο σωστά τονίστηκε ότι τέτοιες ενέργειες χρειάζονται μεγάλη προσοχή για να μην πέσουν βορά της γνωστής διπλωματικής ικανότητας των Τούρκων.
Είναι προφανές ότι η ΤΟΤΕ Σμύρνη δεν υπάρχει πια.
Και τι σημαίνει όμως ότι η μάνα που σε γέννησε έχει πεθάνει πια; Δεν πρέπει να τιμάς τη μνήμη της και μάλιστα σε επέτειο από την εκεί ίδρυσή σου; Ο διαχρονικός συνεχιστής ενός κομματιού της ΤΟΤΕ πόλης, που πάντα φέρει στην ονομασία του το όνομα αυτής της πόλης, της Σμύρνης και όχι της Νέας Σμύρνης ή της Αθήνας (απάντηση και προς άλλους, πανό φέροντας) είναι δυνατόν να ξεχάσει τη μήτρα που τον γέννησε, 88 χρόνια μετά την καταστροφή της;
Προφανώς εκδηλώσεις σε στυλ αγώνων με Αλτάι, μπορούν να εκληφθούν σαν φανφάρες προς εκμετάλλευση των Τούρκων για να μιλάνε για διάθεση συμφιλίωσης και παρόμοια κουραφέξαλα, την ίδια στιγμή που μπορεί να στέλνουν πολεμικά αεροσκάφη να ίπτανται υπεράνω ...της Πλατείας της Νέας Σμύρνης...
Ένα σεμνό και ταπεινό προσκύνημα των συνεχιστών του κομματιού της τότε Σμύρνης, που ονομάζεται Πανιώνιος δεν θα έπρεπε ίσως να λείπει από την επέτειο των 120 χρόνων. Ένα προσκύνημα τιμής της μνήμης όσων χάθηκαν εκεί και συνδέονταν πάρα πολλοί με το σύλλογο αυτό, ένα προσκύνημα που καμμιά σχέση δεν θα 'χει με τον τωρινό αφέντη της πόλης.
Πολύ φοβάμαι ότι μια τέτοιας μορφής εκδήλωση, πολύ δύσκολα θα την επέτρεπαν οι απέναντι αλλά και αν την επέτρεπαν, που κατά κάποιο τρόπο θα έδειχναν ένα καλύτερο πρόσωπο, είναι επίσης σαφές ότι θα προσπαθούσαν όσο το δυνατόν να το εκμεταλλευτούν διπλωματικά. Και είναι και σωστό ότι η επέτειο της καταστροφής είναι εθνική εορτή για αυτούς.
Συνεπώς η προσοχή, που οι πιο πολλοί αναγνώστες αυτής της είδησης τόνισαν ότι χρειάζεται, είναι πράγματι αναγκαία, αλλά η σκέψη να υπάρξει κάποια εκδήλωση που να διασυνδέεται με τη Σμύρνη δεν είναι άτοπη και παράλογη. Ίσως δεν πραγματοποιηθεί για όλα τα παραπάνω, γιατί οι δυσκολίες είναι εθνικού χαρακτήρα και διακρατικών σχέσεων και ξεπερνάει τα μέτρα ενός συλλόγου και των ανθρώπων του αλλά η σκέψη υπάρχει γιατί κινείται από το συναίσθημα και τα συναισθήματα είναι κάπως βαρύ να τα κατηγορήσουμε.
Στο πανιώνιο διαδίκτυο σωστά τονίστηκε ότι τέτοιες ενέργειες χρειάζονται μεγάλη προσοχή για να μην πέσουν βορά της γνωστής διπλωματικής ικανότητας των Τούρκων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι προφανές ότι η ΤΟΤΕ Σμύρνη δεν υπάρχει πια.
Και τι σημαίνει όμως ότι η μάνα που σε γέννησε έχει πεθάνει πια; Δεν πρέπει να τιμάς τη μνήμη της και μάλιστα σε επέτειο από την εκεί ίδρυσή σου; Ο διαχρονικός συνεχιστής ενός κομματιού της ΤΟΤΕ πόλης, που πάντα φέρει στην ονομασία του το όνομα αυτής της πόλης, της Σμύρνης και όχι της Νέας Σμύρνης ή της Αθήνας (απάντηση και προς άλλους, πανό φέροντας) είναι δυνατόν να ξεχάσει τη μήτρα που τον γέννησε, 88 χρόνια μετά την καταστροφή της;
Προφανώς εκδηλώσεις σε στυλ αγώνων με Αλτάι, μπορούν να εκληφθούν σαν φανφάρες προς εκμετάλλευση των Τούρκων για να μιλάνε για διάθεση συμφιλίωσης και παρόμοια κουραφέξαλα, την ίδια στιγμή που μπορεί να στέλνουν πολεμικά αεροσκάφη να ίπτανται υπεράνω ...της Πλατείας της Νέας Σμύρνης...
Ένα σεμνό και ταπεινό προσκύνημα των συνεχιστών του κομματιού της τότε Σμύρνης, που ονομάζεται Πανιώνιος δεν θα έπρεπε ίσως να λείπει από την επέτειο των 120 χρόνων. Ένα προσκύνημα τιμής της μνήμης όσων χάθηκαν εκεί και συνδέονταν πάρα πολλοί με το σύλλογο αυτό, ένα προσκύνημα που καμμιά σχέση δεν θα 'χει με τον τωρινό αφέντη της πόλης.
Πολύ φοβάμαι ότι μια τέτοιας μορφής εκδήλωση, πολύ δύσκολα θα την επέτρεπαν οι απέναντι αλλά και αν την επέτρεπαν, που κατά κάποιο τρόπο θα έδειχναν ένα καλύτερο πρόσωπο, είναι επίσης σαφές ότι θα προσπαθούσαν όσο το δυνατόν να το εκμεταλλευτούν διπλωματικά. Και είναι και σωστό ότι η επέτειο της καταστροφής είναι εθνική εορτή για αυτούς.
Συνεπώς η προσοχή, που οι πιο πολλοί αναγνώστες αυτής της είδησης τόνισαν ότι χρειάζεται, είναι πράγματι αναγκαία, αλλά η σκέψη να υπάρξει κάποια εκδήλωση που να διασυνδέεται με τη Σμύρνη δεν είναι άτοπη και παράλογη. Ίσως δεν πραγματοποιηθεί για όλα τα παραπάνω, γιατί οι δυσκολίες είναι εθνικού χαρακτήρα και διακρατικών σχέσεων και ξεπερνάει τα μέτρα ενός συλλόγου και των ανθρώπων του αλλά η σκέψη υπάρχει γιατί κινείται από το συναίσθημα και τα συναισθήματα είναι κάπως βαρύ να τα κατηγορήσουμε.