Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Κλίμα φανατισμού πριν τον αγώνα Ατρομήτου-Πανιωνίου

Κάτι ο πριν δυο χρόνια υποβιβασμός του Ατρομήτου πριν δυο χρόνια μετά από ήττα από τον Πανιώνιο στον τελευταίο αγώνα, κάτι ο Παράσχος που υπήρξε προπονητής του ΧαλκιδονΑτρόμητου, κάτι τα φθηνά εισιτήρια του κου Σπανού για να συσπειρώσει τον κόσμο του, να και κάτι δηλώσεις και συνεντεύξεις του στυλ "δεν έχω εγώ πρόβλημα με τον Πανιώνιο αλλά οι οπαδοί μου δεν ξέρω", δεν θέλει και πολύ να δέσει το πράγμα και να δημιουργηθεί "μια ωραία ατμόσφαιρα" πριν τον αυριανό αγώνα Ατρομήτου-Πανιωνίου.

Αν βάλουμε κάτω τα πράγματα, η αντίδραση των οπαδών του Ατρομήτου δεν είναι ιδιαίτερα παράλογη. Και μεις για χρόνια και ακόμα και τώρα, θεωρούμε τη Λάρισα δήμιο μας όταν το 91 χωρίς κανένα ιδιαίτερο συμφέρον μας διέλυσε και σε συνδυασμό με τη συμπαιγνία Αθηναϊκού και Ξάνθης, μας έριξε στη Β' Εθνική. Βέβαια στην περίπτωσή μας με Ατρόμητο, όποιος θυμάται καλά και δεν θέλει απλά να φανατίζεται, ο Πανιώνιος είχε κίνητρο να νικήσει γιατί έτσι προκρινόταν στα play-off παίρνοντας την 5η θέση και είχε ελπίδες για ΟΥΕΦΑ (βγήκε τελικά Ιντερτότο με όλες τις βλαπτικές από τότε επιπτώσεις).

Τώρα αν θέλει ο πονηρός κος Σπανός να εκμεταλλευτεί το παρελθόν για να βοηθήσει το παρόν, εμείς δεν θα πρέπει να πέσουμε στην παγίδα του φανατισμού, που μας στήνει έντεχνα.

Και διαφωνώ ότι είναι ματς υποβιβασμού και σωτηρίας το συγκεκριμένο. Είναι σημαντικότατος αγώνας που θα πρέπει να διεκδικήσουμε θετικό αποτέλεσμα αλλά αν πάμε με τη λογική "νίκη ή θάνατος" θα παίξουμε με την πλάτη στον τοίχο, σε ένα εις βάρος μας φανατισμένο περιβάλλον και με όχι καθαρό μυαλό.

Ήδη αν πάρουμε τα δεδομένα που υπάρχουν, η ομάδα έχει πολλά μείον στον ανασταλτικό της τομέα (Μανιάτης, Τζαβέλας, Καστελιόνε) και έχει κυριολεκτικά δυο άγνωστους Χ, Τσότσαλιτς (αν παίξει) και Γιόνσον για τους οποίους κανείς δεν μπορεί να πει τι μπορούν να κάνουν.

Το ζήτημα είναι όσοι παίξουν να παίξουν χωρίς άγχος και να εφαρμόσουν επακριβώς αυτά που θα τους έχει πει ο προπονητής τους. Όχι βλέμμα στις κερκίδες, όχι νεύρα, προσήλωση και ψυχραιμία.

Δεν είναι το μόνο κρίσιμο ματς από δω και μπρος. Όπως φθάσαμε όλα είναι κρίσιμα και όλα χρειάζονται το μέγιστο των δυνατοτήτων μας. Οι διαφορές των ομάδων φέτος είναι μικρές και τα πάντα κρίνονται στο μικρότερο λάθος, στην ελαχιστότατη ολιγωρία.
ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ και ας έχουμε λίγο και την τύχη του Α' γύρου.

Για το δε κο Σπανό και τους φίλους του Ατρομήτου, αυτοί θα κάνουν τη δουλειά τους και κοιτάνε την ομάδα τους και καλά κάνουν. Ας πουν ότι θέλουν και ας βάλουν και ελεύθερη είσοδο. Ας αποδείξουν επιτέλους οι ποδοσφαιριστές μας ότι είναι επαγγελματίες όχι μόνο στις πληρωμές αλλά και στη νοοτροπία και οι επαγγελματίες δεν επηρεάζονται από κάτι τέτοια και μπορεί μεν να μην παίζουν πια τόσο πολύ για φανέλες αλλά παίζουν τουλάχιστον για την ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου