Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Σκέψεις για το παρόν και το ... μέλλον

Είδατε που μόλις ανακοινώθηκαν τα μέτρα και τα spread πήραν την κατηφόρα και η ΕΕ απέκτησε αποφασιστικότητα να βοηθήσει το πιο αδύνατο γουρουνάκι από τα τέσσερα, την Ελλάδα (εκ του PIGS, λέξης που σχηματίζουν τα αρχικά των "αδύναμων κρίκων του Νότου κυρίως της ΕΕ). Το Reuters μεταδίδει ότι υπάρχει κατ' αρχήν συμφωνία των εταίρων της Ευρωζώνης για βοήθεια στην Ελλάδα και οι Γερμανικοί Financial Times δημοσιεύουν για απ' ευθείας βοήθεια του Βερολίνου και για βοήθεια σε επίπεδο ΕΕ.

Οι δανειστές προφανώς νοιώθουν σχετική ικανοποίηση και κάποια μεγαλύτερη άνεση για να κινηθούν. Τώρα μένει να δούμε ... αν θ' αντέξουν οι δανειζόμενοι!

Θ' αναφέρω απλά τις δηλώσεις Αλμούνια και Ρεν για να δείξω την ανηφόρα που υπάρχει και προοιωνίζει ανεργία και ανασφάλεια:

ΑΛΜΟΥΝΙΑ: «η Ελλάδα πρέπει να περάσει ένα φιλόδοξο πακέτο δομικών μεταρρυθμίσεων και στο ασφαλιστικό σύστημα αλλά και να κάνει πιο ευέλικτη την αγορά εργασίας της»

Η ευελιξία στην αγορά εργασίας συνήθως είναι ένας κομψός τρόπος αναφοράς σε μερική απασχόληση, χαμηλές ασφαλιστικές καλύψεις και εύκολες απολύσεις.

ΡΕΝ: «Η αλληλεγγύη είναι αμφίδρομη, μιλάμε για στήριξη με την ευρύτερη έννοια».

Προφανώς δεν μιλάμε για τη βοήθεια στην Αϊτή ούτε για ευεργεσίες και δωρεές. Είναι σαφές αυτό. Και η αμφίδρομη αλληλεγγύη αφορά στον κίνδυνο που βλέπει η ΕΕ, το πιο αδύναμο γουρουνάκι να πάρει στην κατηφόρα του αμπάριζα και τα πιο δυνατά και κυρίως το σπανιόλικο.

Το βασικότερο ερώτημα είναι ότι πέρα από τις περικοπές, που έχουν κάποιο πάνω όριο σε κάθε περίπτωση, αναζητείται η ανταγωνιστικότητα. Για να μιλάμε για ανταγωνιστικότητα πρέπει να υπάρχουν κάποιοι παραγωγικοί τομείς όπου να βλέπουμε περιθώρια ανάπτυξης. Στα παραδοσιακά προϊόντα της, η Ελλάδα όσο είναι μέσα στην Ευρωζώνη, έχει αμυδρά περιθώρια να ανακάμψει γιατί πρόκειται για προϊόντα με πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής, που και από μόνο του το σκληρό ευρώ τα κάνει όχι εύκολα εμπορεύσιμα και εξαγώγιμα. Υπάρχει ο τουρισμός που και αυτός φυλλορροεί και ακόμα και τα έξοδα προβολής στο εξωτερικό είμαστε αναγκασμένοι να κόψουμε. Το κυβερνούν κόμμα μίλαγε κυρίως προεκλογικά για τη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη. Δεν γνωρίζω αν με το βουνό της οικονομικής δυσπραγίας που υπάρχει, τέτοια σχέδια έχουν μπει στις καλένδες. Είναι σαφές όμως ότι χωρίς ένα σχέδιο με καθαρούς στόχους για ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα, σε βάθος χρόνου δεν κάνουμε τίποτα. Και μπορεί άμεσα να μην είναι η ώρα να ληφθούν τέτοιες αποφάσεις και μέτρα αλλά σίγουρα είναι η ώρα να μελετηθούν σοβαρά και σε βάθος, ώστε να μην χαθούμε τελικά μέσα στον αδιέξοδο λάκκο των περικοπών και της λιτότητας.
Και οι προτάσεις Αλμούνια για ανταγωνιστικότητα, που ανέφερα πιο πάνω, μπορεί να μειώσουν την ανεργία, μπορεί να διευκολύνουν κάποιους να επενδύσουν και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας αλλά αν δεν υπάρχουν στόχοι σαφείς για την ανάπτυξη της χώρας, μόνο στην υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων θα καταλήξουν και στα υπερκέρδη κάποιων επενδυτών, που θα εκμεταλλευτούν τη συγκυρία του εργασιακού καθεστώτος, που θα δημιουργήσουν τέτοιες προτάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου