ΝΕΑ "ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

Μια που στον ένα από τους πυλώνες του δικομματισμού, αυτόν που πλήγηκε από την πρόσφατη εκλογική ήττα, αναρωτιούνται σε τι "γήπεδο" να διεξάγουν την εκλογή του νέου αρχηγού, κλειστό μπάσκετ (=συνέδριο στελεχών / μελών) ή ολυμπιακό στάδιο (=γενική πανελλήνια ψηφοφορία οπαδών), με τέτοιους όρους θα πρότεινα και τη μέθοδο που κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιήσει για αναγέννηση με νέες συνθήκες, οι προβληματικές ποδοσφαιρικές ομάδες (μεταξύ των οποίων και αυτή που υποστηρίζω). Μετονομάστηκαν σε "Νέος Πανιώνιος", "Νέα Καβάλα" κλπ, στην προσπάθεια ν' απεγκλωβιστούν από κακές σελίδες του παρελθόντος τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η προσπάθεια με τη μετονομασία, αποδείχθηκε άκαρπη ατραπός, αν όχι και κακή μάλιστα.

Ίσως όμως για τη Νέα Δημοκρατία, η αναβάπτισή της να είναι μονόδρομος. Η αναβάπτιση, που χρειάζεται δεν είναι βέβαια τόσο η ονομαστική αλλά η ιδεολογική, στα πλαίσια βέβαια του πολιτικού φάσματος, που τοποθετείται αυτό το κόμμα.

Η Νέα Δημοκρατία, αν ψάξει απλά "ηγέτη" ή "αντι-Παπανδρέου" θα υποπέσει στο ίδιο σφάλμα, στο οποίο υπέπεσε με τις αρχηγικές επιλογές Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Κώστα Καραμανλή. Η μόνη περίπτωση αναβάθμισης αυτού του κόμματος στη λαϊκή συνείδηση, μετά το άγος των πολλαπλών σκανδάλων και της μη επαρκούς διαχειριστικής ικανότητας, που επέδειξε κατά την πρόσφατη διακυβέρνηση της χώρας, είναι το να μετατραπεί σε πραγματικό κόμμα αρχών. Και για να το κάνει αυτό, αποτινάσσοντας από πάνω της τον τρόπο λειτουργίας της, δεκαετιών τώρα, θα πρέπει πρώτα πρώτα να ξεκαθαρίσει τι υποστηρίζει ιδεολογικά;

Είναι ένα δεξιό κόμμα με ριζοσπαστικό κρατικό παρεμβατισμό, όπου αυτός χρειάζεται και με υποστήριξη του κράτους πρόνοιας; Είναι ένα φιλελεύθερο ή νεοφιλελεύθερο κόμμα με πλήρη εμπιστοσύνη στους μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς και προσπάθεια για λιγότερο κράτος ακόμα και σε τομείς υπηρεσιών προς τον πολίτη; Υποστηρίζει την εθνική ταυτότητα του κράτους, ή μέσα στα πλαίσια της ευρωπαϊκής πραγματικότητας και της παγκοσμιοποίησης θα προσπαθήσει να συνδυάσει αυτή την εθνική ταυτότητα με τη δημιουργία ενός κράτους δικαίου για όλους τους υπηκόους αυτού του κράτους, ανεξαρτήτως εθνότητας και θρησκεύματος; Αν η ΝΔ μείνει στις πομφόλυγες Καραμανλή του νεώτερου ως κόμμα του νεφελώδους "μεσαίου χώρου", τότε η αοριστία του σκοπού της ύπαρξης της θα την οδηγήσει σε περαιτέρω κατάρρευση (τα κόμματα χαρακτηρίζονται απ' αυτά που πραγματικά πιστεύουν και όχι από το ιδεολογικό φάσμα του κόσμου από τον οποίο ζητούν να αλιεύσουν ψήφους).

Πάνω απ' όλα η Νέα Δημοκρατία οφείλει να πάψει να είναι το κόμμα-κτήμα επιγόνων και βαρόνων και να στηρίξει τη δύναμη του σε καταστατικά, διαδικασίες, αρχές και στελέχη με γνώσεις.
Αν δεν μπορεί και σε αυτή τη φάση της ιστορίας της ν' αναδείξει τις αρχές πάνω από πρόσωπα, ίσως η Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει να υπάρχει μεν και πιθανόν κάποια στιγμή να επανέλθει και στην εξουσία, αλλά αυτό θα γίνει μόνο και μόνο γιατί σε κάποιους συμφέρει να μην "κουτσαθεί" ο δικομματισμός. Σίγουρα πάντως θα έχει χάσει για μια ακόμα φορά την ιστορική ευκαιρία να δημιουργήσει μια σύγχρονη δημοκρατική κυψέλη στο χώρο του πολιτικού της φάσματος και να πορευθεί σαν σύγχρονο δημοκρατικό κόμμα και όχι σαν κόμμα φεουδαρχών και "τζακιών". Και οι ευκαιρίες δεν θα δίνονται για πάντα...

ΥΓ1: Δεν ξέρω τι προσωπικά προβλήματα αντιμετωπίζει ο κος Καραμανλής (πιθανόν σοβαρά) και πόσο τον επηρεάζουν αλλά θεωρώ ότι και στη δεδομένη περίσταση όπως και στη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ φάνηκε αρχικά να κάνει υπερβάσεις, εμφανίζεται τώρα κατώτερος του αναμενομένου.
Διαβάζω για απόφασή του για μιας ημέρας συνέδριο, λες και φοβάται το διάλογο και την εκτεταμένη συζήτηση ίσως και την κριτική της ήττας, ίσως ακόμα και τις αντεγκλήσεις μεταξύ των διαδόχων και των στρατών τους.
Επίσης ορίζει επιτροπή συνεδρίου και τοποθετεί μεταξύ άλλων και δυο φερόμενους να διεκδικήσουν την αρχηγία ενώ αποκλείει τους άλλους.
Τέλος αναφέρεται ότι ασχέτως της διαρκείας που τελικά θα χρειαστεί το συνέδριο, αυτός θ' αποχωρήσει της διαδικασίας την πρώτη ημέρα του, 7-11-2009.
Υποτίθεται ότι ως αρχηγός, μέχρι την ανάδειξη του νέου αρχηγού, οφείλει, πέραν του Προέδρου του Συνεδρίου, να εγγυηθεί και αυτός την ομαλή λειτουργία του.
Δεν θυμάμαι απόλυτα τις διαδικασίες που είχαν ακολουθηθεί επί Ράλλη το 1981, αλλά ακόμα και σ' εκείνη την πρώιμη μεταπολιτευτική εποχή και στην πρωτόγνωρη τότε για τη ΝΔ ήττα, νομίζω ότι όλοι είχαν να πουν καλά λόγια για τη διαδικασία αλλαγής ηγεσίας.
Τώρα για μια ακόμα φορά η ΝΔ δείχνει ακυβέρνητο καράβι, σε πλήρη αδυναμία έκφρασης του οποιουδήποτε πολιτικού λόγου στις τρέχουσες εξελίξεις και με προσπάθεια των δελφίνων να τρέξουν τις εξελίξεις και όχι του νυν αρχηγού του κόμματος, που για μια ακόμα φορά σφάλλει φοβούμενος τις διαδικασίες αντί να στηριχτεί στις διαδικασίες.
Το συνέδριο ενός μεγάλου κόμματος πρέπει να εξαντλήσει σε μια τέτοια περίσταση την αναζήτηση των αιτίων της συντριβής του, να μελετήσει τα ιδεολογικά του ελλείμματα στις τρέχουσες συνθήκες και μετά να εκλέξει αρχηγό, ασχέτως της διαρκείας, που θα πάρει αυτό. Και στο διάστημα αυτό οφείλει να παίξει παράλληλα σωστά και ενεργά, το ρόλο, στον οποίο το έταξε ο λαός με την ψήφο του, δηλαδή αυτόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν ο νυν αρχηγός δεν θέλει να κατηγορηθεί ότι παρεμβαίνει στο συνέδριο και στην εκλογή του διαδόχου του, τότε οφείλει η Επιτροπή Συνεδρίου να τα κάνει αυτά.

ΥΓ2: Ας με συγχωρέσουν οι φίλοι του blog για την εκτεταμένη αυτή ΝεοΔημοκρατολογία σε αυτή μου την ανάρτηση.
Πιστεύω όμως ότι έξω από τα όρια τα κομματικά της ΝΔ, το συγκεκριμένο θέμα αφορά μάλλον όλους μας, γιατί δεν είναι μόνο ο δικομματισμός, που ταλανίζει αυτή τη χώρα, αλλά κυρίως η φύση του δικομματισμού. Εδώ δεν μιλάμε για τους Χριστιανοδημοκράτες της Γερμανίας ή τους Τόρις της Βρετανίας, ούτε για το Γερμανικό SDP και τους Εργατικούς. Εδώ μιλάμε για κόμματα του Ελληνικού δικομματισμού, που πάνε από πατέρες σε γιους, από θείους σε ανηψιούς, που απεμπολούν ιδεολογίες προς άγραν ψήφων, που τα στελέχη τους και αυτά είναι κληρονομικώ δικαιώματι πολιτικοί, που υπάρχουν φέουδα και βαρόνοι. Σκεφθείτε πχ αν άτομα σαν τη Θάτσερ και τη Μέρκελ, χωρίς πατρογονική πολιτική παράδοση, θα είχαν τύχη να ηγηθούν ποτέ της ΝΔ στην Ελλάδα; Συνεπώς θεωρώ ότι η επίκληση για κόμματα αρχών σε όλους τους πολιτικούς χώρους είναι θεμέλιο δημοκρατίας και διαφάνειας.