Αισθάνομαι την ανάγκη να δημοσιοποιήσω τη συμφωνία μου με το σημερινό άρθρο του Μάκη Διόγου στον Πανιώνιο Κόσμο, που κατ' ουσίαν αντανακλά την Πανιώνια κοινή γνώμη για τα τεκταινόμενα στην ομάδα. Πολλά απ' αυτά έχουν γραφτεί και σ' αυτό και σ' άλλα Πανιώνια blogs τελευταία και είναι σημαντικό να εμφανίζονται μέσα στις σελίδες του Πανιώνιου Κόσμου.
Αισθάνθηκα λοιπόν την ανάγκη να εκφράσω σε αυτή μου την ανάρτηση την ευαρέσκειά μου για το άρθρο Διόγου, διότι ο Μάκης Διόγος σε διάφορες περιπτώσεις βρέθηκε στο στόχαστρο της κριτικής των φίλων της ομάδας, που σχολιάζουν στα blogs και οφείλουμε εκτός των πλην να τονίζουμε και τα συν.
Στα πλην προσωπικά θεωρώ το περί γκρίνιας άρθρου του κου Μ. Λαδόπουλου, για την παρρησία της γνώμης του οποίου, γράφτηκαν και δω και αλλού πολλοί έπαινοι.
Κύριε Λαδόπουλε, όταν τα γράφετε εσείς στα άρθρα σας είναι κριτική, όταν τα γράφουν σε σχόλια τους, σε blogs οι φίλοι της ομάδας είναι γκρίνια;
Είναι άτοπο το να γράψει κάποιος ότι η νίκη με τον Ατρόμητο ήταν οριακή; Διαβάστε λίγες σελίδες πριν το άρθρο σας τον κο Πατσουράκο, που λέει ότι μας βγήκε η ψυχή. Είναι παράλογο να τονιστεί ότι κερδίσαμε μια όχι τόσο σπουδαία ομάδα στο 90' και μετά από ολιγωρία του τερματοφύλακά της; Έτσι έγινε κε Λαδόπουλε και το ότι έχουμε και μεις χάσει πολλάκις έτσι, δεν αναιρεί τη φύση της πρόσφατης νίκης μας.
Γράφετε λες και οι φίλαθλοι του Πανιωνίου ζητάνε να δουν τη Μπαρτσελόνα και γκρινιάζουν αχάριστοι από το θέαμα, που παρακολουθούν ή περιμένουν στημένοι στη γωνία να πυροβολήσουν γεμάτοι χαιρεκακία.
Όχι κε Λαδόπουλε δεν είμαστε χαιρέκακοι και ούτε ζητάμε να δούμε την αρμάδα του Μέσι στη Νέα Σμύρνη και κανένας δεν θα είχε σημαντικές αντιρρήσεις ακόμα και αν παίζαμε αντιποδόσφαιρο για το αποτέλεσμα, γιατί θα 'ξερε ότι αυτό είναι το σύστημά μας και έτσι έχουμε οργανωθεί για να λειτουργούμε. Αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ένας ποδοσφαιρικός αχταρμάς με δεκάδες αβίαστα λάθη, που συνοδεύεται από κακή φυσική κατάσταση και ανάγκη να παίζουν άνθρωποι με προβλήματα, λόγω έλλειψης βάθους πάγκου ή έλλειψη εμπιστοσύνης στον πάγκο μας.
Από το άρθρο σας και από τα περισσότερα του Πανιώνιου Κόσμου κρατάμε την αισιοδοξία, ότι τα προβλήματα των τραυματισμών μειώνονται και σύντομα θα δούμε τουλάχιστον την πρώτη ενδεκάδα στην οποία ο κος Φερέρα είχε στηρίξει τους σχεδιασμούς του, τον Ιούνιο. Τότε όλοι θα μπορούμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα και ακόμα και μεις οι "γκρινιάρηδες", κε Λαδόπουλε, ευχόμαστε να είναι θετικά εις το έπακρον.
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ:
Νοιώθω ότι μάλλον ήταν αυστηρή η κριτική μου απέναντι σ' έναν από τους ανθρώπους με γνήσια Πανιώνια αγάπη, η πέννα του οποίου με παρρησία και ειλικρίνεια στηρίζει το σύλλογο.
Στόχος μου ήταν επιτυχημένα ή αποτυχημένα να βάλω μια διαχωριστική γραμμή σε αυτό που εκφράζει κριτική και σ' αυτό που το άρθρο του κου Λαδόπουλου θεωρεί εσκεμμένη γκρίνια ή εκ φύσεως γκρίνια. Δεν είναι εύκολη όντως αυτή η διάκριση. Μένω απλά στη θεώρηση ότι η σε ευπρεπή πλαίσια και με επιχειρήματα διατύπωση των προβλημάτων είναι κριτική. Επίσης συμφωνώ μαζί του ότι ήταν υπερβολή, η διατύπωση ότι Λόλο και Ρεκόμπα πρέπει να λυπούνται να παίζουν σε αυτή την ομάδα, αλλά θεωρώ ότι ο φίλος που το εξέφρασε μιλώντας γι' αυτή την ομάδα δεν αναφερόταν στον εν γένει Πανιώνιο σαν σύλλογο αλλά στην ομάδα που έχει ως τώρα αγωνιστεί και με τον τρόπο που έχει αγωνιστεί.
Πάμε γι' άλλα, όλοι μαζί, με όπλο την αγάπη μας για το σύλλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου