"Άθλιες" Κατηγορίες ή Άθλιες Υποκρισίες; Μονόδρομοι ή έλλειψη πολιτικής και αναμονή θαυμάτων;

tanea.gr:

"Στην ίδια συνέντευξη ο πρωθυπουργός –με αφορμή τα όσα γράφτηκαν για την τοποθέτηση «επιτρόπων» στα υπουργεία- χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα έναντι «όσων παριστάνουν τους 'υπερπατριώτες', θέλοντας να παρουσιάσουν την εικόνα μιας κυβέρνησης 'ενδοτικής' και 'υποκινούμενης' από ξένα κέντρα»:

Λέει χαρακτηριστικά: «Τους επιστρέφω όλη την αθλιότητα. Είναι πατριωτικό να στερείς από τη χώρα σου τη δυνατότητα να προοδεύσει αντλώντας από την εμπειρία άλλων χωρών; Γιατί να μην έχουμε τη γνώμη και τις γνώσεις τους;

» Εκτός αν θεωρούν ότι έχουμε καλή δημόσια διοίκηση και όλα τρέχουν ρολόι. Εκτός αν απειλούνται ότι θα χάσουν προνόμια και φέουδα. Εμείς αποφασίζουμε και κανένας άλλος.»"

Κρίμα... Και ελπίζαμε ότι εν τέλει δεν θα αποφάσιζαν αυτοί που έχουν μερίδιο στη δημιουργία της κρίσης...

Αλλά πέρα από τα χωρατά, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν είναι αναγκαίο να ταυτίζεται ο στόχος της εξόδου της Ευρώπης από την κρίση με το στόχο της διάσωσης της Ελλάδας. Στην Ευρώπη αρκεί η ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, με τρόπους που δεν θα αποτελούν πιστοληπτικά γεγονότα, που θα επηρεάσουν αρνητικά την Ευρωζώνη. Αλλά η ελεγχόμενη χρεοκοπία είναι και αυτή χρεοκοπία και μάλιστα με τρόπο που καταλήγει στη "στημένη λεμονόκουπα" Ελλάδα. Και η στημένη λεμονόκουπα πετιέται στα σκουπίδια.

Ανέφερα το παραπάνω για να το συνδέσω με τη δήλωση Πρωθυπουργού περί ξένης τεχνογνωσίας, που θα μας ωφελήσει να δεχθούμε και για την οποία αδίκως κατηγορείται για ενδοτισμό.
Λυπάμαι αλλά ο Πρωθυπουργός συνεχίζει να φέρεται υποκριτικά προς εμάς τους ιθαγενείς και μάλιστα κατά τρόπο που υποβαθμίζει τη διανοητική μας ικανότητα. Βαπτίζει τον Οικονομικό Έλεγχο των πιστωτών μας σε προσφορά τεχνογνωσίας. Και αδυνατεί να κατανοήσει ότι οι στόχοι τους δεν ταυτίζονται με τους δικούς μας και το σημαντικό είναι να μην αποδεχόμαστε αδιαπραγμάτευτο έλεγχο όσο σε κάθε περίπτωση μας παίρνει, Το σημαντικό για μας δεν είναι το να εξασφαλιστούν όσο πιο σύντομα τα λεφτά των δανειστών μας, αλλά το να μπορέσουμε να κρατήσουμε ζωντανή την οικονομία μας. Μόνο με περικοπές, αποκρατικοποιήσεις, υπερφορολόγηση και λιτότητα, δεν γίνεται κάτι τέτοιο και το απέδειξε και το πρώτο Μνημόνιο από τα διδάγματα του οποίου φαίνεται να μην μαθαίνουμε. Οι μόνοι ως τώρα κερδισμένοι από το πρώτο Μνημόνιο ήσαν οι δανειστές μας. Πριν μερικούς μήνες ζητάγαμε επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους και μικρότερα επιτόκια στο δανεισμό από το Μνημόνιο. Καταλήξαμε σε νέο μεγαλύτερο δανεισμό του δεύτερου Μνημονίου και σε καμιά μείωση των επιτοκίων και μάλιστα υπό συνθήκες, που αναιρούν σε επίπεδο αγορών, όλες τις προσπάθειες και τις περικοπές που έγιναν στη διάρκεια του πρώτου Μνημονίου, που μην ξεχνάμε ότι ήταν υπό την τεχνογνωσία της Τρόικας. Πριν βγει να δίνει συνεντεύξεις ο Πρωθυπουργός, θα έπρεπε να σκεφθεί τι πρακτικά κάνει. Κερδίζει υποτίθεται διαδοχικά χρόνο για να αποφύγει την χρεοκοπία αλλά με όλο και χειρότερες συνθήκες για τη χώρα και καλύτερες για τους δανειστές μας. Και δείχνουμε παντελώς ανίκανοι να εκμεταλλευτούμε το χρόνο που κερδίζουμε γιατί το μείγμα της πολιτικής που μας έχει επιβληθεί, έχουμε τη θεώρηση ότι θα γίνει αποδεκτό από τις αγορές απλά και μόνον αν κάνουμε τα "καλά παιδιά" και δράσουμε πειθήνια με βάση τις οδηγίες των δανειστών μας για δημιουργία δημοσίων πλεονασμάτων όχι από ανάπτυξη αλλά από τον εκμηδενισμό του δημοσίου, ενώ οικονομική ύφεση και ανεργία θα τραβάνε τον ανήφορο.

Αλλά εμείς (αυτοί που μας κυβερνούν) αποφασίζουμε κατά τον Πρωθυπουργό, μόνον που δεν νοιάζει μόνον ποιος υπογράφει αλλά και πόσο αυτόβουλα υπογράφει και πόσο υπάρχει σχεδιασμός ή απλά έχουμε κατά νου να μη χρεοκοπήσουμε, να ξεζουμίσουμε τον κόσμο όσο μπορούμε και ... έχει ο Θεός.