Ιστορικές σχέσεις του Πανιωνίου με την Κύπρο

Αντιγράφω από άρθρο του κου Πέτρου Λινάρδου το 1998, επί τη ευκαιρία του αγώνα του Κυπέλλου Κυπελλούχων μεταξύ Πανιωνίου και Απόλλωνα Λεμεσού:

"...οι σχέσεις στον αθλητικό χώρο της Σμύρνης και της Κύπρου είναι στενές και θερμές. Βέβαια, οι ρίζες μας πάνε πολύ μακριά, όταν στην Κύπρο και στην Ιωνία ο αρχαιοελληνικός αθλητισμός είχε ταυτόσημη πορεία αλλά και κατά τις «Ζάππειες Ολυμπιάδες» ανάμεσα στο 1859 και στο 1889 όπου κύπριοι και σμυρνιοί αθλητές χάραζαν τον δρόμο για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι κυπριακές εφημερίδες στην αυγή του 20ού αιώνα φιλοξένησαν πρόθυμα την προκήρυξη του Πανιωνίου για τη συγγραφή του ύμνου του (με νικητή τον 14χρονο Σμυρνιό «Απηλιώτη», τον μετέπειτα λαμπρό συγγραφέα και επιστήμονα Στέλιο Σπεράντσα, και τη μελοποίησή του από τον Δήμο Μιλανάκη). Ακόμη το 1925, όταν για πρώτη φορά έγιναν στη Λεμεσό με οργανωτή τον πρωτοπόρο ΓΣ Ολύμπια, τον θρυλικό ΓΣΟ, πανελλήνιοι αγώνες, αθλητές του Πανιωνίου διακρίθηκαν στον στίβο (Ζαμαρίας, ο μετέπειτα γνωστότατος αθλητικός δημοσιογράφος, και Παναγιωτόπουλος). Ο μεγάλος ηγέτης και πρόεδρος του Πανιωνίου Δημητρός Δάλλας επισκέφθηκε την Κύπρο και τον φιλοξένησε στο σπίτι του, στη Λεμεσό, ο πρόμαχος του ενωτικού αγώνα και εθνικός άνδρας Νικόλαος Λανίτης (έχει καταγραφεί στη θύμηση της παιδούλας τότε και στη συνέχεια πρωτοπόρου του στίβου γυναικών στον ελλαδικό χώρο Δομνίτσας Λανίτου-Καβουνίδου). Ετσι οι δύο μεγάλοι φίλαθλοι συνδέθηκαν με στενή φιλία. Ακόμη στα τείχη της Αμμοχώστου βρήκε απάγκειο, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, ένας σμυρνιός πρόσφυγας και γύρω από το καφενεδάκι του δημιουργήθηκε ένας μικρός οικισμός με το όνομα Νέα Σμύρνη..."

Ίσως ο απόγονος Λανίτης ξαναζωντανέψει την ιστορία...