Ας δεχθούμε ότι μπροστά μας υπάρχουν "βουνά" και ας συνεχίσουμε ν' αγωνιζόμαστε όσο και όπως μπορούμε καλύτερα

Διάβασα και εγώ με μεγάλο ενδιαφέρον την σημερινή ανάρτηση των φίλων Ιώνων για τη γενικότερα καταρρέουσα κατάσταση του Πανιωνίου, όχι στο ποδόσφαιρο μόνον αλλά σε ευρύτερο επίπεδο.
Είναι σίγουρο ότι στα χρόνια Τσακίρη, ο ερασιτέχνης Πανιώνιος διευρύνθηκε σε πολλά αθλητικά τμήματα. Αναγεννήθηκαν κάποια που έτειναν να σβήσουν και δημιουργήθηκαν ή γιγαντώθηκαν άλλα στα οποία ο σύλλογος δεν είχε ιστορία μεταξύ των οποίων και  το πόλο.
Όπως και σε άλλους συλλόγους συμβαίνει στην τρέχουσα περίοδο οικονομικής κρίσης, τα περισσότερα σπορ, που παλαιότερα ήταν αμιγώς ερασιτεχνικά και μετατράπηκαν τις δυο τελευταίες δεκαετίες σιγά-σιγά σε επαγγελματικά, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν πόροι για να κρατηθούν σε ένα τέτοιο επαγγελματικό επίπεδο. Ούτε εισιτήρια, ούτε τηλεοπτικά δικαιώματα, ούτε χορηγίες υπάρχουν σε τέτοια ποσότητα, που να μπορούν να σταθούν τα περισσότερα σπορ εκτός από το ποδόσφαιρο, άντε και ίσως το μπάσκετ ανδρών. Η κατάσταση είναι γενικότερη και δεν αφορά μόνον τον Πανιώνιο. Η μόνη λύση είναι να επανέλθει ένα ημιεπαγγελματικό στάτους στα σπορ αυτά και να επανδρωθούν από τις ακαδημίες του συλλόγου. Άλλωστε ο πρώτιστος στόχος του συλλόγου θα πρέπει να είναι ο αθλητισμός και να έπεται ο πρωταθλητισμός. Ο Πανιώνιος είναι πάνω απ' όλα μια κοινωνική κοιτίδα και ο ρόλος του είναι πέρα από τίτλους και έπαθλα, είναι  το να εξυπηρετήσει την αθλητική και πολιτιστική, μέσω του αθλητισμού, αναβάθμιση του κόσμου των περιοχών, που εκπροσωπεί και των φίλων του πανελληνίως.

Η ανάρτηση των Ιώνων είχε και άλλες ενδιαφέρουσες αναφορές.
Το Λαϊκό ταμείο στήριξης της ομάδας, αν και δεν αναμένεται σε δύσκολες εποχές σαν και αυτή που διάγουμε, να κάνει θαύματα, είναι κάτι που πρέπει να γίνει για να δείξει τη θέληση όλων μας να κρατήσουμε άσβεστη την Πανιώνια αθλητική προσπάθεια.
Υπάρχει μεγάλη πίκρα για τα λίγα πράγματα που μπορούν να κάνουν οι παλιοί Πανιώνιοι παράγοντες του ερασιτέχνη. Σίγουρα δεν περιμέναμε πολλά, ούτε και μαγικά κατορθώματα αλλά ίσως περιμέναμε περισσότερα απ' αυτά που βλέπουμε και από τις αστοχίες που περιγράφουν οι Ίωνες ή άλλες που ζούμε τελευταία (Κρικβέλια κλπ). Αλλά θα ήμασταν πραγματικά αρνητές των δικών μας ευθυνών αν δεν διαπιστώναμε ότι για την ανάληψη της ΠΑΕ από τον ερασιτέχνη, συμβάλαμε και μεις, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι τα λεγόμενα δικά μας Πανιώνια χέρια δεν ήταν τόσο στιβαρά όσο χρειαζόταν. Προτιμήσαμε αυτή την κατάσταση από την ποδοσφαιρική παραοικονομία του "ύποπτου" ποδοσφαιρικού παραγοντισμού, που μας είχε αντιπροτείνει ο τέως μεγαλομέτοχος. Και γνωρίζαμε ότι υπήρχε και ανάλογο αποτυχημένο προηγούμενο στο μπάσκετ  πέρυσι. Το αν κάναμε σωστά ή λάθος, θα το δείξει ο χρόνος.  Το να λέμε τώρα ότι κάναμε πισωγύρισμα με τους παράγοντες που ανέλαβαν τις τύχες της ομάδας, σωστό είναι μεν αλλά τι εναλλακτικές έχουμε όμως πια και τι είχαμε δηλαδή και πριν;

Η μόνη λύση είναι ο εξορθολογισμός της δομής του συλλόγου. Τι μπορούμε να στηρίξουμε σε επαγγελματικό επίπεδο, τι σε ημιεπαγγελματικό και τι σε ερασιτεχνικό χωρίς παράγοντες τύπου Τσακίρη. Η σωτηρία του ποδοσφαίρου είναι σημαντική γιατί ίσως αποτελεί μια οικονομική βάση και για άλλα αν και με τα έξοδα που απαιτεί, μάλλον υπονομεύει τα άλλα σε ένα καθεστώς συνιδιοκτησίας της ΠΑΕ και των άλλων σπορ.

Το τούνελ είναι χωρίς φως στην άκρη του και δεν είναι μόνον για τον αθλητισμό αλλά και για ότι άλλο χρειάζεται επενδύσεις σε τούτη τη χώρα. Δυστυχώς ζούμε στην εποχή των ισχνών αγελάδων και όσο και αν αγαπάμε πράγματα και καταστάσεις, είναι δύσκολο να τα κρατήσουμε όπως ήταν πριν λίγο καιρό. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάψουμε ν' αγωνιζόμαστε γι' αυτά...