Πάρα πολλές είναι οι προσπάθειες αυτές τις μέρες από έγκριτους δημοσιογράφους να ψέξουν την αδιαλλαξία των συνδικαλιστών, τις "εύκολες" απεργίες στις οποίες προχωρούν και τις χαρακτηριζόμενες ως αντικοινωνικές συμπεριφορές, όπως αυτές του κινήματος "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ". Πολλοί καλούν τον κόσμο να αναλογιστεί ότι συνδράμοντας τέτοιες για παράδειγμα απεργίες και χαμένος οικονομικά βγαίνει χάνοντας μεροκάματα και ένσημα και οι στόχοι των απεργιών μένουν ανεκπλήρωτοι. Δεν θέλω να θίξω ότι κάποιοι απ' αυτούς τους δημοσιογράφους, κατέχοντας διευθυντικές και διοικητικές θέσεις, συμμετείχαν σε αποφάσεις σωρείας απολύσεων συναδέλφων τους. Ας το θεωρήσουμε σύμπτωση, ας μην το βάλουμε στο τραπέζι της σχετικής θεώρησης του θέματος γιατί το ζήτημα δεν άπτεται της προσωπικότητας του ενός και του άλλου και το καλύτερο είναι να το δούμε σε γενικότερη βάση.
Το ερώτημα το σχετικό με τέτοια δημοσιεύματα, είναι αν οι γράφοντες θεωρούν ότι υπήρξε διάλογος και ότι ο διάλογος αυτός δεν ήταν προσχηματικός. Αν έγινε διάλογος, υπήρξαν έστω και κάποιες αντιπροτάσεις από μέρους των απεργών, οι οποίες συζητήθηκαν από τους υπευθύνους; Υπήρξε αδιαλλαξία από μέρους μόνον των απεργών ή και η άλλη πλευρά έθεσε τα θέματα ως αδιαπραγμάτευτα;
Για το ζήτημα της αντικοινωνικότητας του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, να τη δεχτώ αλλά μήπως πρέπει να αναρωτηθούν οι υπεύθυνοι αν σε λίγο οι άνεργοι είναι τόσοι που το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ δεν θα είναι εκούσια αντίδραση αλλά αναγκαστική πράξη;
Τέλος αντιγράφω κάτι τελευταίο, γραμμένο από το κο Πρετεντέρη στο σημερινό ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, το οποίο νομίζω ότι είναι σχετικό με όσα έγραψα παραπάνω, με την έννοια ότι στα δύσκολα ναι μεν ίσως όντως χρειάζεται η στήριξη του Πολιτικά Ορθού αφού όμως πρώτα με κριτική σκέψη γίνει η θεώρησή του και όχι έτσι στα τυφλά και για εξυπηρέτηση στόχων απλής καταστολής της αντίδρασης:
"...ποτέ άλλοτε τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης δεν έχουν συμπεριφερθεί με τόση αυτοσυγκράτηση λόγω της δύσκολης συγκυρίας και ποτέ άλλοτε εφημερίδες, τηλεοράσεις και δημοσιογράφοι δεν έχουν δεχθεί τόσες πιέσεις και παραινέσεις από τόσες πλευρές «“να βάλουν πλάτη” γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα»...".
Βάλτε πλάτη εφόσον το κρίνετε ορθό αλλά αν βάζετε πλάτη ανεξέλεγκτα και άκριτα, ο κόσμος το καταλαβαίνει και η προσπάθειά σας όχι μόνον ακυρώνεται αλλά θ' αυξήσει τις αντιδράσεις. Και το κατά πόσο η στήριξή σας κρίνεται σωστή ή όχι θα κριθεί από το κατά πόσο αντιπαρατάσσετε επιχειρήματα που καλύπτουν σφαιρικά τα θέματα και όχι μόνον τη μια όψη του νομίσματος.
Το ερώτημα το σχετικό με τέτοια δημοσιεύματα, είναι αν οι γράφοντες θεωρούν ότι υπήρξε διάλογος και ότι ο διάλογος αυτός δεν ήταν προσχηματικός. Αν έγινε διάλογος, υπήρξαν έστω και κάποιες αντιπροτάσεις από μέρους των απεργών, οι οποίες συζητήθηκαν από τους υπευθύνους; Υπήρξε αδιαλλαξία από μέρους μόνον των απεργών ή και η άλλη πλευρά έθεσε τα θέματα ως αδιαπραγμάτευτα;
Για το ζήτημα της αντικοινωνικότητας του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, να τη δεχτώ αλλά μήπως πρέπει να αναρωτηθούν οι υπεύθυνοι αν σε λίγο οι άνεργοι είναι τόσοι που το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ δεν θα είναι εκούσια αντίδραση αλλά αναγκαστική πράξη;
Τέλος αντιγράφω κάτι τελευταίο, γραμμένο από το κο Πρετεντέρη στο σημερινό ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, το οποίο νομίζω ότι είναι σχετικό με όσα έγραψα παραπάνω, με την έννοια ότι στα δύσκολα ναι μεν ίσως όντως χρειάζεται η στήριξη του Πολιτικά Ορθού αφού όμως πρώτα με κριτική σκέψη γίνει η θεώρησή του και όχι έτσι στα τυφλά και για εξυπηρέτηση στόχων απλής καταστολής της αντίδρασης:
"...ποτέ άλλοτε τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης δεν έχουν συμπεριφερθεί με τόση αυτοσυγκράτηση λόγω της δύσκολης συγκυρίας και ποτέ άλλοτε εφημερίδες, τηλεοράσεις και δημοσιογράφοι δεν έχουν δεχθεί τόσες πιέσεις και παραινέσεις από τόσες πλευρές «“να βάλουν πλάτη” γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα»...".
Βάλτε πλάτη εφόσον το κρίνετε ορθό αλλά αν βάζετε πλάτη ανεξέλεγκτα και άκριτα, ο κόσμος το καταλαβαίνει και η προσπάθειά σας όχι μόνον ακυρώνεται αλλά θ' αυξήσει τις αντιδράσεις. Και το κατά πόσο η στήριξή σας κρίνεται σωστή ή όχι θα κριθεί από το κατά πόσο αντιπαρατάσσετε επιχειρήματα που καλύπτουν σφαιρικά τα θέματα και όχι μόνον τη μια όψη του νομίσματος.
http://www.youtube.com/watch?v=HG7uj90MG-4
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτό το βιντεάκι προς το τέλος, εμφανίζεται ο κύριος Παπανδρέου λάβρος έναντι του παγώματος μισθών, μ'επιχειρήματα ότι θα οδηγήσει σε φαύλο κύκλο κατάρρευσης. Τώρα γιατί δεν υπάρχει αυτός ο φαύλος κύκλος όταν δεν έχουμε πια πάγωμα αλλά μειώσεις και απολύσεις; Θα βγουν και θα πουν ότι δεν ήξεραν τότε... Απλά έτσι πείθουν ότι τα όσα πρέσβευαν ήταν πολιτική για "ήρεμες θάλασσες" ενώ για τις τρικυμίες, οι λύσεις βρίσκονταν στις πολιτικές των πιο ακραίων αντιπάλων τους... Οι δανειστές όμως προτιμούν σαν διεκπεραιωτές της κρίσης τους έχοντες κάποτε λαϊκό προφίλ... Αλλά αυτό θα διατηρείται ανέκαθεν; Μάλλον όχι. Και ιδίως όταν είναι στηριγμένο στην αναξιοπιστία και στην ανακολουθία.