Κάποιες παρατηρήσεις για τα σχέδια σωτηρίας που βλέπουν το φως της δημοσιότητας

Διάβαζα ότι ένας από τους πυλώνες του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας κατά τους Γερμανούς εμπνευστές του είναι το να ενσωματώνονται οι ρυθμίσεις και δεσμεύσεις των χωρών, που προσφεύγουν στο μηχανισμό στήριξης, στο Σύνταγμα αυτών των χωρών.
Το περίεργο βρίσκεται αλλού. Είναι το επιχείρημα, που χρησιμοποιεί η "κορυφή του παγόβουνου", η Ελληνική πλευρά για να αντιδράσει στο ζήτημα και να περάσει τη θεώρηση ότι πρόκειται για υπερβολή.

Το επιχέιρημά μας λοιπόν είναι ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι υπερκείμενο του Συντάγματος.
Δεἰχνουμε έτσι σαφώς ότι είμαστε πια υπεράνω και έχουμε ξεπεράσει ταμπού και προκαταλήψεις περί εκχώρησης Εθνικών Δικαιωμάτων.

Ένα ακόμα άξιο λόγου σημείο είναι μια από τις μεθόδους που θ'ακολουθηθεί για να αναθεωρηθεί προς το κάτω το χρέος. Είχε κάποτε επιχειρηθεί από τον κύριο Αλογοσκούφη. Αφορά την αύξηση του ΑΕΠ αλλά μην νομίζετε ότι η αύξηση θα οφείλεται σε κάποια μαγική συνταγή ανάπτυξης. Απλά θεωρούν οι υπεύθυνοι ότι θα κατορθώσουν να ενσωματώσουν στο ΑΕΠ, τμήμα του τομέα της παραοικονομίας... Αυτό σημαίνει ότι η παραοικονομία θα μετατραπεί σε κανονική οικονομία, οπότε θα παύσει να παράγει τα υπερκέρδη, στα οποία στοχεύουν οι δραστηριοποιούμενοι σε αυτήν. Συνεπώς τα κέρδη αναμένονται, αν συμβούν, να είναι προσωρινά. Ας ελπίσουμε μάλιστα να μην έχουν κάποιοι στο μυαλό τους την ένταξη της παραοικονομίας στο ΑΕΠ, ... δια της δημιουργικής λογιστικής και να έχουν διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος, που δημιούργησαν την αναξιοπιστία της χώρας και συνέβαλαν στο τωρινό της δράμα.