Αμπελοφιλοσοφίες και συμπεράσματα που ήρθαν μετά 30 χρόνια πολιτικής και εξουσίας

Ο πολιτικός, που θα μείνει στην Ιστορία περισσότερο για τις δηλώσεις του παρά για τα έργα του, έκανε και σήμερα το συνηθισμένο λεκτικό εμπρησμό του:

«Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί»


Η δήλωση μαζί με άλλες αντίστοιχες, που μπορείτε να βρείτε στο express.gr, ανήκουν στον κύριο Πάγκαλο. 
Ασχέτως του άκομψου λεξιλογίου, που είναι ίδιον του κυρίου Πάγκαλου, δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με την ουσία της δήλωσης. Το λεξιλόγιο οφείλεται στο γεγονός ότι ο πολιτικός ανήρ θεωρεί ότι η ωμότητα είναι ρεαλισμός που εντυπωσιάζει ... για την ντομπροσύνη, τη μαγκιά και την ειλικρίνεια που βγάζει. Και ο εντυπωσιασμός είναι από τα ζητούμενα...
Δυστυχώς το άκομψο δεν αφορά μόνον το λεξιλόγιο αλλά και το γεγονός ότι τις διαπιστώσεις αυτές τις κάνει ένας βετεράνος πολιτικός με διαδρομή 30 ετών σε βουλευτικές και κυβερνητικές θέσεις, που έφθασε να βγάζει αυτά τα συμπεράσματα αφότου το καράβι, που με άλλους ομοίους ή παρομοίους, κυβερνούσαν, το έριξαν στα βράχια.


Ο κύριος Πάγκαλος εδώ και χρόνια έχει την εντύπωση ότι η πολιτική διεξάγεται με λόγια και πομπώδεις δηλώσεις και όχι με έργα. Αλλά από θυμόσοφους και αμπελοφιλόσοφους (αμπελουργός γαρ ο κύριος Θεόδωρος), η Ελλάς ποτέ δεν είχε έλλειψη.


Για να μπούμε και στην ουσία των υπολοίπων δηλώσεων του κυρίου Πάγκαλου, η πρόταση για κατάργηση του σταυρού στις εκλογές σαν πανάκεια ώστε να ξεφύγει το πολιτικό σύστημα από την πελατειακή σχέση με τους ψηφοφόρους, μπορεί να είναι χρήσιμη και να έχει κάποιο αποτέλεσμα αλλά από την άλλη είναι μια παραδοχή ότι κυβερνιόμαστε από πολιτικούς επιρρεπείς στη φαυλότητα, στα ρουσφέτια και πρόθυμους να υποκύψουν στις πιέσεις προς άγραν ψήφων. Αν θεωρήσουμε τον σταυρό σαν κύριο αίτιο των ρουσφετιών και των διορισμών από το παράθυρο στο Δημόσιο τότε και η ψήφος στο κόμμα χωρίς σταυρό είναι και αυτή υπό κατηγορία για δημιουργία πελατειακών σχέσεων. "Δεν ψηφίζω το κόμμα γιατί με το άλλο κόμμα θα με βοηθήσουν να βρω δουλειά". Τι θα κάνουμε τότε; Θα καταργήσουμε και τη Δημοκρατία γιατί υπάρχουν πολιτικοί που δρουν φαύλα ή θ' αποβάλλουμε τους φαύλους από το πολιτικό σύστημα;


Η κορωνίς όμως των δηλώσεων Πάγκαλου είναι η απάντησή του σχετικά με τις αντιδράσεις του κόσμου για τα μέτρα της κυβέρνησης, με την ερώτηση, "Υπάρχει άλλη πολιτική;".
Είναι κρίμα ότι ο κύριος Πάγκαλος δεν έχει καταλάβει ότι πρέπει να υπάρξει άλλη πολιτική γιατί η δεδομένη οδηγεί με ακρίβεια στο τέλος του 2013 σε χρέος 150-160% του ΑΕΠ και πιθανότατα, με παράλληλη ύφεση που θα συρρικνώσει το ΑΕΠ, να εκτιναχθεί το χρέος σε μεγαλύτερα ύψη. Αυτό το χρέος θα διαλύσει τη χώρα για δεκαετίες. Και η μόνη διέξοδος είναι όχι η συρρίκνωση του ΑΕΠ αλλά η μεγέθυνσή του. Και αυτό μόνον με αναθέρμανση της οικονομίας μπορεί να επιτευχθεί και όχι με το κλίμα ύφεσης που καλλιεργεί η πολιτική του Μνημονίου. Συνεπώς κύριε Πάγκαλε χρειάζονται έργα εδώ και τώρα. Η δική σας πολιτική ζητάει να φέρει επενδύσεις στη χώρα σε βάρος των μισθών των εργαζομένων και μόνον ενώ παράλληλα ζητάτε να φορολογείτε τις πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις. Και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ακέραια. Αντικρουόμενα πράγματα κύριε Πάγκαλε. Και από την άλλη κύριε Πάγκαλε εκτός από το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ υπάρχει και ιδιωτικός τομέας και τα σπασμένα του Δημοσίου και τις φαυλότητες των πολιτικών της μεταπολίτευσης καλούνται τώρα από την πολιτική σας να τα πληρώσουν οι απλοί εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, ενός τομέα που ήταν ήδη και πριν την κρίση ... κοντά στο Μεσαίωνα.
Και αντί γι' Αλβανία χωρίς κομμουνισμό, που μας λέτε ότι θα γίνει η Ελλάδα της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους, προσέξτε μην κάνετε την Ελλάδα με την "υπαρκτή πολιτική σας" (κατά τον "υπαρκτό σοσιαλισμό" άλλων εποχών), Γουατεμάλα της Ευρώπης, με αέναη παραμονή υπό την σκέπη του ΔΝΤ, με ακμάζουσα νομενκλατούρα και λαό κάτω από τα επίπεδα της φτώχειας.

Αντί του ερωτήματος αν "Υπάρχει άλλη πολιτική;", κύριε Πάγκαλε αναρωτηθείτε αν ασκείτε μια στοιχειωδώς δίκαιη πολιτική και αν όχι αλήθεια ποιος σας κρατάει μακριά από τ' αμπέλια σας;