Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Το παράδοξον του Έλληνος

Διαβάστε στο sport-fm τη συνέντευξη του τέως παίκτη του Ηρακλή, Γίρι Κρέιτσι. Εκτός της περιπέτειάς του στον Ηρακλή, που περιγράφει παραστατικά, φανερώνοντας το επίπεδο που σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει σε αυτή την άμοιρη Super (???) League σ' αρκετά από τα μέλη της (και όχι μόνο τα πιο φτωχά και περιθωριακά....), έχει ενδιαφέρον και μια γενικότερη δήλωση, που κάνει:

"Συνεχώς ακούμε πως οι Ελληνες δεν έχουν χρήματα. Ωστόσο, αν βγείτε μια βόλτα το βράδυ, θα διαπιστώσετε πως όλα τα μπαρ είναι γεμάτα. Και είναι εκπληκτικό, γιατί μια μικρή μπίρα κοστίζει δέκα ευρώ!"


Η χώρα αυτή πάντα κινιόταν στα όρια του παραδόξου ενώ από την αρχαιότητα οι σκέψεις των Ελλήνων ανακάλυπταν παράδοξα και ασχολούνταν με την παραδοξολογία και την ανάλυση των παραδόξων (πχ το παράδοξον του Ζήνωνος κλπ). Αν και η δήλωση του ξένου ποδοσφαιριστή, περί γεμάτων μπαρ κλπ, όσο προχωράει το φθινόπωρο και πάμε προς το δύσκολο χειμώνα, φαίνεται να ξεθωριάζει η ισχύς της, πάντως όντως συνέβαινε έστω και κάπως μειωμένα σε σχέση με τις καλές μέρες. Το ζήτημα δεν είναι οι κοινωνικές έξοδοι και τα γλέντια γιατί και στα πέτρινα παλιά χρόνια της φτώχειας, ο Έλληνας ήταν γλεντζές και τύπος Ζορμπά. Το παράδοξο είναι ότι και στην περίοδο των ισχνών αγελάδων, κάποιοι αρκετοί μπορούν να στερηθούν βασικά πράγματα αλλά όχι την μπύρα που θα πληρώσουν ακριβά στα μπαρ, που δεν λένε να κατεβάσουν τιμές όσο δεν βλέπουν την πελατεία να μειώνεται σημαντικά ή την καφεδιά και το φραπέ στην καφετέρια που χρεώνει το φλιτζάνι ή το ποτήρι όσο κάνει ν' αγοράσει κανείς στο σούπερ μάρκετ ένα σακούλι με καφέ.
Είναι χρήσιμο κάποιες φορές ν' ακούμε πως μας βλέπουν οι ξένοι, έστω και μέσα από κάποιες υπερβολές που σίγουρα υπάρχουν στα λεγόμενά τους.

3 σχόλια :

  1. οτι βλακεια του ερχεται του καθενος στο κεφαλι την αμολαει αναξελεγκτα...
    ...και στην βραζιλια τα μπαρ ειναι γεματα,τι σημαινει οτι εχουν φραγκα????
    ...δυστηχως οι ποδοσφαιριστες αλλα και ο αρκετος κοσμος ,βλεπουν οπως βολευει τον καθενα ξεχωριστα, την πραγματικοτητα...οτι ισχυουν αντιφατικα πραγματα ισχυουν...και οι αντιθεσεις ειναι αρκετες που δημηιουργουν διαφωνιες
    κανω 2 διαφορετικες δουλειες για να μπορω να ζω την οικογενεια μου,χωρις σπαταλες και μεγαλη ζωη...η βραβυνη εργασια μου δινει λοιπον το δικαιωμα να πω σε αυτον τον κυριο,οτι η νυχτα πεθαινε και ενα σωρο ανθρωποι που δουλευουν μονο 2 μεροκαματα την εβδομαδα δεν μπορουν να συντηρηθουν..
    ασ παει μια βολτα στα εργοστασια,στην λαχαναγορα,σε βιομηχανικη ζωνη και υπαρχουν ενα σωρο εργαζομενοι που απο τις 5 και6 το πρωι πανε στις δουλειες τους....και να δει τι εστι βερικοκο....αλλα βλεπουμε οτι μας βολευει..
    κατηγοριες οπως φοιτητες,εφηβοι .νεοτερη γενια που ψαχνει το φλερτ την συναστροφη και να γνωρισει την ζωη βγαινει εξω , ειναι αληθεια οτι βγαινει εξω...ποιο ειναι το χαρτζιλικι τους και ποσα χρηματα μπορουν να δαπανησουν???
    σε λιγο θα μας πει και το τρομερο '' μαζι τα φαγαμε''
    εδω η κοροιδια παει συννεφο...
    και ο φιλτατος χασογκολης λεει μπουρδες...
    αλλα δεν εχω απαιτηση απο ενα παιδακι που του υποσχεθηκαν ονειρα , χρηματα δοξα και ολες αυτες τις παπαρες να μπορουσε να σκεφτει κατι αλλο...
    μαζεψτε τον...


    ρομαντικος(Ο)
    Cmaj7#4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με το παραπάνω σχόλιο του Cmaj7#4. Θα ήθελα να προσθέσω ότι η ομαδοποίηση του εγχώριου κοινωνικού συνόλου με κριτήριο κάτι επιφανειακό, ετερόκλητο και ανομοιογενές όπως η εθνική ταυτότητα, και όχι με ουσιαστικές παραμέτρους όπως πχ η επαγγελματική κάστα, η οικονομική και κοινωνική τάξη κλπ, αποτελεί "ενδιαφέρουσα" επιλογή για την παρουσίαση & ανάλυση του ζητήματος της οικονομικής κρίσης. Προφανώς το τελευταίο δεν αναφέρεται στην ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Ίωνα, αλλά σε όλη αυτή την προπαγάνδα που τρώμε στο κεφάλι (καθημερινά πλέον) για το ότι ως "Έλληνες" έχουμε όλοι συλλογική ευθύνη για ο,τιδήποτε συμβαίνει σε αυτό τον τόπο.

    Στην τελική, το ερώτημα αν οι Έλληνες έχουν ή δεν έχουν λεφτά εύλογα συγκεντρώνει διαφορετικές απαντήσεις και μπερδεύει τον Κρέιτσι, γιατί προσπαθεί να συμψηφίσει σε ένα "ναι" ή ένα "όχι" τον εργαζόμενο που κάνει delivery με το μηχανάκι για 700 ευρώ μαζί με πχ το μεγιστάνα κο Βγενόπουλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η Ανάρτηση ήθελε να αναδείξει την όλη παράδοξη εικόνα που βγάζει η ελληνική κοινωνία ή έστω ένα δείγμα της, που γίνεται αισθητό στους ξένους. Προφανώς ο νεαρός, ταλαιπωρημένος από την περιπέτεια του στη "επαγγελματική" Σούπερ Λίγκ, ποδοσφαιριστής, δεν αποτελεί το μέσο ξένο παρατηρητή των πραγμάτων, αλλά όταν βλέπεις Focus, Times να γράφουν ανάλογα προ καιρού, δεν μπορείς να περιμένεις αντικειμενική και σε βάθος θεώρηση των πραγμάτων από το νέο. Αλλά κάθε άποψη έχει την αξία της για να καταλάβουμε πως μας βλέπουν και πως μας κρίνουν.
    Πιστεύω πάντως ότι αυτό που είπε δεν το είπε για να δείξει ότι οι Έλληνες έχουν λεφτά και κλαίγονται αλλά ότι παρ' ότι είναι σε δυσκολία, το ταμπεραμέντο τους είναι τέτοιο, που τα ακριβά μπαρ γεμίζουν.

    Προφανώς οι φίλοι που σχολίασαν, πραγματικά πρόσθεσαν περαιτέρω περιεχόμενο με τα επιχείρηματα και τις απόψεις τους, και πέραν της δικής μου αρχικής θεώρησης.

    @Νίκος. Δεν υπάρχει αταξική κοινωνία αλλά δεν ξέρω αν η κρίση είναι αταξική ή οι προσπάθειες που γίνονται απλά έχουν προτεραιότητες όχι να προστατεύσουν τους αδυνάτους αλλά να μειώσουν τις χασούρες των ισχυρών.
    Αυτό που λέγεται και φαίνεται είναι ότι τέτοιες οικονομικές κρίσεις πλήττουν κυρίως τη μεσαία τάξη και τη συρρικνώνουν. Και η μεσαία τάξη είναι ο γνώμονας της γενικότερης κατάστασης μιας χώρας. Στη Ελλάδα, η μεσαία τάξη έγινε και πιο πολυάριθμη και με μεγαλύτερη ευμάρεια στις δεκαετίες 1990 και 2010. Η πρόοδος της στηρίχτηκε σε μια στρεβλή αστικοποίηση χωρίς πραγματική ανάπτυξη και στηριγμένη στα δανεικά.

    Για τα περί συλλογικής ευθύνης, είναι καλό ν' αναρωτηθεί κανένας για το ποια είναι η ευθύνη των ηγετών για την αλλοτρίωση της κοινωνίας στην οποία εκλέχτηκαν σαν ταγοί, Εφόσον οι ταγοί οδήγησαν την κοινωνία τους μέσα από μια πολιτική ιδεολογία της μεταπολίτευσης, του "ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι ..." και με διαχείριση με βάση στενά το πολιτικό κόστος, το ν' αναφέρονται τώρα σε συλλογικές ευθύνες δεν είναι παρά απλά η προσπάθεια του ενόχου να δημιουργήσει το άλλοθι, που ίσως ρίξει στάχτη στα μάτια των δικαστών και των ενόρκων. Δυστυχώς στην περίπτωση αυτή, δεν υπάρχουν δικαστές και ένορκοι (προς το παρόν) παρά μόνον η ιστορία που ότι και να πουν σε Ενεστώτα χρόνο, θα γράψει μελανές σελίδες σε Μέλλοντα χρόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή