Επαληθεύτηκε το χταπόδι...

Τελικά σε ένα μάλλον ανιαρό ματς, επαληθεύτηκε το χταπόδι και η Ισπανία απέκλεισε τη Γερμανία, με αποτέλεσμα:

• Αντί για την επανάληψη του τελικού του 1974, Γερμανία-Ολλανδία στον μεγάλο τελικό του 2010, να δούμε την επανάληψη του μικρού τελικού του 1970, Γερμανία-Ουρουγουάη, στο μικρό τελικό του φετινού Μουντιάλ.
• Να έχουμε νέα Παγκόσμια πρωταθλήτρια μια χώρα που ποτέ δεν έχει πάρει τον τίτλο.

Ο σημερινός αγώνας χαρακτηρίστηκε από την προσπάθεια των Γερμανών να καλύψουν τους χώρους από το κέντρο προς την άμυνά τους και να μην αφήσουν κενά, που να μπορούν να επωφεληθούν οι Ισπανοί με το περίτεχνο παίξιμο. Με αυτό τον τρόπο είχαμε μια υπερβολή από passing game, που κατέληξε στην ύπαρξη ελάχιστων καλών φάσεων και ευκαιριών. Γινόταν φανερό ότι το ματς θα κριθεί στο γκολ. Η εντύπωσή μου είναι ότι οι Γερμανοί θέλησαν να εκμεταλλευτούν τη δύναμή τους στην κόντρα αλλά αφ' ενός η ισχύ τους σε αυτό τον τομέα χωρίς τον Μύλλερ ήταν μειωμένη και αφ' ετέρου οι Ισπανοί αμυντικοί και ο γκολκήπερ είχαν απαντήσεις, που δεν είχαν οι προηγούμενοι αντίπαλοι των Γερμανών.

Θεωρώ επίσης ότι εν γένει στη σκέψη της Γερμανικής τεχνικής ηγεσίας ήταν το ματς της Ίντερ με τη Μπαρτσελόνα και ο τρόπος αντιμετώπισης των Καταλανών από το Μουρίνιο (δικαιολογημένα αφού η πλειονότητα της Ισπανίας είναι η Μπαρτσελόνα, τουλάχιστον στο δημιουργικό τομέα), αλλά δεν είναι κάθε μέρα του Αι Γιαννιού ... άλλοτε κερδίζει αυτός που θέλει να μην παιχτεί ποδόσφαιρο, άλλοτε αυτός που θέλει να παίξει ποδόσφαιρο. Ίσως βέβαια είναι λίγο υπερβολικό και άδικο να πούμε για τους Γερμανούς ότι δεν ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο, απλά  η ομάδα τους δεν είναι ομάδα κατοχής μπάλας αλλά κυρίως αντεπιθέσεων.
Ακόμα σήμερα μάλλον συνεχίστηκε μια παράδοση αρκετών Μουντιάλ, στα οποία η ομάδα (εδώ η Γερμανία), που έχει κλέψει την παράσταση στους πρώτους γύρους δεν φτάνει στον τελικό ή δεν κερδίζει το τρόπαιο (κορυφαία περίπτωση η Βραζιλία των Φαλκάο, Ζίκο, Σόκρατες, Τζούνιορ, Καρέκας κλπ το 1982 στην Ισπανία).

Ο τελικός Ισπανίας-Ολλανδίας θα είναι ιδιαίτερος και για το γεγονός ότι η Ολλανδία για δεκαετίες, από την εποχή του Κρόιφ, τροφοδοτεί με ποδοσφαιριστές και προπονητές το Ισπανικό πρωτάθλημα και κυρίως την Μπαρτσελόνα.
Επίσης, όπως και το 1978 στην Αργεντινή, οι Ολλανδοί έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν το τρόπαιο από κάποιους που όπως και εκείνοι δεν έχουν στεφθεί ποτέ πρωταθλητές και μάλιστα στην τωρινή περίπτωση, οι αντίπαλοί τους Ισπανοί δεν έχουν ξαναπαίξει σε τελικό και δεν έχουν το πλεονέκτημα της έδρας που είχαν εναντίον των Ολλανδών οι Αργεντίνοι το 1978 (αλλά και οι Γερμανοί το 1974). Για να δούμε αν θα τα καταφέρουν σε αυτή την περίπτωση, αν και προσωπικά δεν με πείθουν ιδιαίτερα. Αλλά ποδόσφαιρο είναι αυτό και δεν κερδίζουν πάντα οι καλύτεροι.

ΥΓ: Μου είπε η κόρη να προσθέσω δυο ακόμα σημεία και της κάνω τη χάρη:

• Γιατί σήμερα δεν ήρθε η κυρία Μέρκελ να παρακολουθήσει τον αγώνα; ΚΡΙΜΑ!
• Τώρα πλέον ο συμπαθής και καλός προπονητής κύριος Λαμ θα πλύνει το γνωστό γουρλίδικο μπλε μπλουζάκι επιτέλους ... η θα το κρατήσει για το μικρό τελικό άραγε;